میرم برای درس و زندگی باهم.
اون رشته ای که دوست دارم اونجا می تونم بخونم و کار مرتبط با هاشم داشته باشم. در حالیکه توی ایران نه اون رشته هست نه کارش هست و نه اینکه منو به حساب میارن. اینقدر از ما بهتران برای تصاحب شغل های خوب هستن که دیگه هیچ راهی نمی مونه!
همه جا اختلاف بین زن و مرد هست ولی تو ایران صد بار بیشتره از کشورهایی که مقصد اکثر مهاجرها هستن.
می رم که از زندگی کردن لذت ببرم.
ولی حتی اگه لحظه ای امکان تغییر شرایط باشه با تمام وجود ایران رو ترجیح می دم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)