براي تحصيلات مي روي يا به بهانه تحصيلات ؟

[hoomanco101]

خارج از کشور مگه چه خبر؟

ایرانی‌ با تحصیلات بالا و موفق همه‌جا میتون خوب زندگی کنه، حتا تو ایران بهتر،

هیچوقت نگو که ایرانی میتونه با تحصیلات خوب اینجا راحت زندگی کنه منظورم اینه که به این صراحت نگو
داستان شما منو یاد چند روز پیش میندازه که رفتم پیش یکی از استادا تو دانشگاه برای این که ببینم اوضاع پایان نامه رو که میخواستن کتاب کنن به کجا رسیده
حدود دو ماه پیش مخ مارو میزد که بمون ایران اینجا همه چی هست من الان چند جا کار میکنم درآمدم خوبه و فلان.
وقتی چند روز پیش رفتم پیشش میگفت شما حق داری الان از معاونت عمرانی دانشگاه استعفا دادم اینجا هر چی داشته باشه اعصاب خوردیشو همیشه داره چه با پدر و مادر و این فرهنگ که همش هم قابل افتخار نیست چه بقیه افراد جامعه که هیچوقت مثل پدر و مادر هم نمیشن.
اینکه همیشه باید از این و اون اجازه بگیریم با این که سن و سالمون رفته بالای 20 !!!!!!!!!!! اینکه روابط جنس دختر و پسر به این وضعه!!!!!!!!!!! اینکه دانشگاه هامون دارن درجا میزنن و تو دانشگاه وقت هامون رو تلف کردیم و اینکه حتی انگیزه هامون رو تو دانشگاه از دست دادیم ......

اگر امید به رفتن نباشه چطور میشه اینجا با دلخوشی زندگی کرد؟
حداقل بسیار خوشحالم که با تلاش برای رفتن و خوندن برای زبان و آیلتس و هزار تا چیز دیگه دوباره آب از جوی رفته رو به جوی باز گرداندم و اینکه دوباره میتونم بگم نفس کشیدن من برای دنیای اطرافم مفید خواهد بود

[mehr57]

کی گفته آدم با تحصیلات همه جا میتونه راحت زندگی کنه؟راحت زندگی کردن یعنی چه؟ من یک پزشک متخصص هستم.در این کشور با بدبختی درس خوندم .چه شب ها که به خاطر درس یا بیمارهام نخوابیدم. تا حالا امتحانی نبوده که بدم و توش موفق نباشم.ولی الان میخواهم برم...چرا؟ چون دلم نمی خواهد در بیمارستانی کار کنم که رییسش یک تکنسین بی سواد رادیولوژی باشه. دلم نمی خواهد به جای کار علمی کردن بالا دستی هام یک مشت انشالله ماشالله تحویلم بدن. دوست ندارم توی مملکت خودم دغدغه امنیت داشته باشم, دوست دارم جایی زندگی کنم که به اندازه تلاش و توانایی هام انتظار پیشرفت داشته باشم...و میزان این پیشرفت به جنسیت و عقایدم ربطی نداشته باشه. و.....من هرگز فکر نمی کنم اونجا بهشته ولی تا جایی که دیدم مردمش تا جهنم فاصله زیادی دارند...دوست دارم در محیط علمی اونجا کار کنم پس باید قسمتی از تحصیلاتم را آنجا ادامه بدم...حالا شما بگید بخاطر تحصیلات میرم یا به بهانه اون؟!! واسه خودم مهم اینه که من مملکتم را ترک کردم و تن به غربت دادم...

[narimanh]

دوستان اگرچه آسمون همه جا یه رنگه ولی زمین هرجا با جای دیگه فرق میکنه...! چراش رو توضیح میدم...من الان نه ماهه که خارج از ایران زندگی میکنم.نمیخوام تعریف کنم یا تکذیب...به نظر من هرکسی باید خودش تجربه کنه وببینه آیا این زندگی جدید با زندگی توی ایرانش فرق داره یا نع؟ایا بهتر یا بدتره...آیا میتونه از امکانات بسیار زیادی که برای پیشرفت و ترقی به آدم میده استفاده کنه یا نع؟ من توی ایران هیچ وقت به اندازه نه ماهی که اینجا هستم زحمت نکشیده بودم! چون همیشه یه راه در رویی بود که بتونی ماجرا رو ماست مالی کنی!میتونستی خالی ببندی و از خودت سلب مسئولیت کنی...منو ببخشید،شاید لحن حرف زدنم درست نباشه ولی کسی که میزنه بیرون باید خیلی از ذهنیت های سابقش رو پاک کنه و شرایط جدید رو همون طوری که هست ببینه...در خیلی موارد باید بپذیریم که این مردم جدید با ما فرق دارن...نوع رابطه ها و دیدگاهها زمین تا آسمون فرق داره...زندگی در خارج از ایران یه تجربه جدیده که ممکنه برای بعضی تجربه خوب و برای بعضی تجربه بدی باشه...ولی در مجموع اگه بخوای تلاش کنی و پشتکار داشته باشی در خارج از ایران موقعیت های بهتری در انتظارت هست.

[saman_rocket]

اگر امید به رفتن نباشه چطور میشه اینجا با دلخوشی زندگی کرد؟
حداقل بسیار خوشحالم که با تلاش برای رفتن و خوندن برای زبان و آیلتس و هزار تا چیز دیگه دوباره آب از جوی رفته رو به جوی باز گرداندم و اینکه دوباره میتونم بگم نفس کشیدن من برای دنیای اطرافم مفید خواهد بود

این قسمت از حرفت رو خیلی خیلی قبول دارم ........

دقیقاً بعد از 2 ماه از ورود به کشور جدید همه چیز ... مثل آب و هوا .....قیافه آدم ها ..... غذا ها ..... خیابون ها ...برات عادی می شه ... و اون موقع یک دفعه نیاز پیدا می کنی .... که با خانواده تو ایران ارتباط داشته باشی..... و دقیقاً تو همین مرحله است که اگر هدف های بزرگ و استخون دار داشته باشی می تونی ..... از پس این همه مشکلات اونجا بر بیای ... شاید اونجا هم روزی یک بار به سرت بزنه که برگردی ایران ..... و این باز بستگی به هدف هات داره و اینکه اصلاً تو ایران چه شکلی زندگی کردی ........

برای من البته اگه بهم ویزا می دادن ... جایی مثل نروژ بهشت بود ......

چون تو ایران داشتم تو دانشگاه آزاد قزوین درس می خوندم . هفته ای 2 تا 3 روز رو باید می رفتم دانشگاه و روزی 5 ساعت فقط تو را بودم.. بقیه روز ها هم که خونمون آریاشهر یعنی غرب تهران می رفتم شرقی ترین نقطه تهران یعنی سه راه افسریه باز سوار ماشین 20 دقیقه اونور تر به جایی می رسیدم به اسم جاجرود...اونجا یه کارگاه بود کار قالبسازی می کردم ..... از ساعت 8 صبح تا 8:30 یا 9 شب بعد دوباره همین راه رو برگردم برم به غرب تهران و ساعت 10:30 برسم خونه ....
این همه زحمت برای ماهی 160 هزار تومن !؟!؟!؟! البته اسمش این بود که تو داری کار یاد می گیری .......

و اگه می رفتم مطمئن هستم که اصلاً به ایران اومدن حتی فکر نمی کردم ... چه برسه به اینکه بخوام دپرس بشم ...!؟!؟!

[Pink Floyd]

that's all
I want not to be here
my life is like dead man walk
god damn

[hoomanco101]

اما اين روزا انقدر رفتن سخت شده كه براي تحصيل راحت ترين راهه . چه اوني كه پول داره چه اوني كه بورس داره . موافق نيستي ؟

سلام من که فکر نمیکنم تحصیل راحت ترین راه باشه
راه های ساده تری وجود داره
مسئله اینه که کسی که میتونه به بهونه تحصیل بره یعنی کسی که حالا بگیم معمولا یک لیسانس و مدرک زبان مناسب و ... داره و میتونه پذیرش میگیره رو نباید با آدم هایی که برای کار و تجارت میرن مقایسه کرد
اینجور آدم ها بنظرم بیشتر برای تحصیل میرن
شما اگه هدفت رفتن باشه که راحت با 10 تومن هم میتونی بری اروپا
سخت هم نیست

[england]

من هم ازون دسته آدمایی هستم که به بهانه‌ی تحصیل می‌خوام برم. باید تاسف بخورم که چرا باید جوی حاکم بشه که همه بخوان برن. این جوری خیلی به کشور صدمه وارد میشه. اگه می‌دونستیم که سالانه چند نفر به همین مقصد ایران رو ترک می‌کنن، اگه می‌دونستیم که چه هزینه‌هایی رو دولت متقبل میشه برای بورس و بیشترشون بی‌ثمر می‌مونه و اگه می‌دونستن فرق موندن و نموندن دانشجوها تو ایران چیه.... به نفع هممون بود

[gigidagostino]

میرم به بهونه درس.به نظرم اونایی که برای تحصیل میرن اشتباه میکنن(با عرض معذرت).
شایدم من اشتباه میکنم!به خاطر 80 میلیون هموطنم امیدوارم من اشتباه کنم. شاید اونا اینجا زندگی کردن!!من که 24 ساله زندگی نکردم.شانسمو امتحان میکنم تا ببینم مشکل از منه،یا اینجا ،یا دنیا. شاید...
اگه اونجا زندگی کردم دیگه بر نمیگردم.اما اگرم زندگی نکردم امیدوارم یه جایی تو ایران دفن بشم.

[spt]

وطن آدم لزوما جایی نیست که توش به دنیا اومدی و هم وطن کسی نیست که به زبون شما صحبت کنه (دکتر شریعتی)
در مورد اشتباه اونهایی هم که واسه درس میرن باید بگم اگه درس واسه کسی مهم باشه خودش میفهمه جای خوب واسه تحصیل کجاست، واقعا تحصیل تو ایران تحصیله؟؟؟؟
و واقعا جالبه که همون تلاش های علمی و دانشگاهی هم اونقدر بی ارزشه که .....
جالبه من اینقدر انگیزه هم داشتم بعد یه سری مسائل که همه میدونیم چی بوده 25 سال از ادامه تحصیل محروم شدم!!!!!! توسط به ظاهر هموطن هام.....

[h.behrouz]

درود، راستش من بیشتر برای تحصیلات میرم تا بهانه تحصیلات. خیلی هم دوست دارم تا بعد از اتمام تحصیلم بتونم 1جورایی هر چند وقت یکبار برگردم ایران و به جوونایی مثل خودم که دارن به خاطر عدم دسترسی به امکانات ( استاد و کتاب و مقاله و...) فقط وقتشون را هدر میدهند کمک کنم اینو واقعا راست میگم. جایی که اگر استاد کم کاری کرد نیاندازند گردن دانشجوش اونم چون استاد معروفه و اصلا نمیتونه اشتباه کنه!!! جایی که بعد از چندین سال درس خواندن و کمک کردن به استاد و دانشجو، برای 1ریکام جون آدم را به لبش نرسانند. جالبه توی این 2 ماهه که من بیش از 400 ایمیل به دانشگاه های مختلف زدم دیدم که حداقل اونجا وجدانی کار میکنند حتی شده نصف شب یا صبح زود به وقت خودشون جواب آدم را میدن من تقریبا 200 جواب گرفتم اونم چون مثل آدم سوال پرسیدم و رو راست بودم. امیدوارم امیدورام 1روزی توی کشور خودمون سیستم استاد محوری به سیستم دانشجو محوری تبدیل بشه و به جای درسهایی که اصلا هیچ هیچ ربطی به رشته دانشجو نداره ، درسهایی باربط بعلاوه رفرنسهایی به روز ارائه بشه.