باکو (آذربایجان) - مصاحبه‌ی سفارت و تجربیات روز مصاحبه در سال ۲۰۱۵

[aasiaeet]

سلام به همه
من تازه مصاحبه داشتم به همراه خانمم که همراهم هستند.
سال پنج دکترای کامپیوتر ساینس هستم و ریترنینگ محسوب میشم.
وقت ایمرجنسی گرفته بودم و انگار ما رو مثل بین مریض می دیدن یعنی اول اغلب کسایی رو که وقت داشتن دیدن و بعد از ساعت 11 این طورا تازه شروع کردن ما وقت ایمرجنسی ها رو صدا کردن (البته حدود 10 وارد سفارت شدیم ولی اولین باجه حدود یازده و نیم بود فکر کنم ما رو صدا کرد)
یه نکته اینکه سربازی که دم در هست رو باید شیرفهم کنید که به شما مثلا 9 وقت دادن (ایمیل وقت ایمرجنسی که اسمتون و ساعت داره رو ببرید) و لازم نیست الکی تو صف بایستید من اول نمی دونستم یه خورده معطل شدیم تا بفهمه که وقت ما ساعت نه هست کلا یه مشکل اساسی اذربایجان اینه که 98.2 درصد زبان انگلیسی نمی فهمن ولی مردم فوق العاده مهمون نوازی بودن.
وقتی باجه یک (مدارک) و دو (انگشت نگاری) رو رد کردیم تازه حدود یک و نیم بود به مصاحبه رسیدیم طوری که بعد ما تعطیل کردن (کرکره باجه ها رو کشیدن) برای ناهار و بقیه باقی موندن برای بعد که بیشتر دانشجوی ایرانی بودن.
خیلی عجله داشت کلا ایستاده با ما مصاحبه کرد 5 دقیقه با من 5 دقیقه با خانمم و 5 دقیقه دو نفری.
اولین چیزی که از من پرسید گفت مدرک سربازی رو بهم بده (گفت کارت معافیت که ترجمه رسمی شده باشه) گفتم من فقط کپی نامه وزارت علوم برای معافیت تحصیلی رو دارم نگاهش کرد و گفت رسمی رو برام ایمیل کن. کلا خیلی با این کانسپت آشنا نبود که معافیت تحصیلی داریم طول کشید تا بفهمه برام عجیب بود در گزارشات اخیر هم از کسی نشنیده بودم که خواسته باشه این مدرک رو.
از من موضوع تحقیقاتم رو تا حدودی پرسید و بعد گفت درست تموم شه دوست داری چی کاره شی گفتم استاد گفت کجا گفتم ایران.

از خانمم پرسید که با اینکه شریف درس خوندی چرا ادامه ندادی که خانمم گفت درس خوندن و کار خونه همزمان سخته ولی ازش رزومه خواست که براش ایمیل کنه. یه نکته ای که هست تا جایی که می تونین خیلی اطلاعات کمی باید داد دروغ نباید گفت ولی هر چی شما بیشتر بگی اون بیشتر می پرسه مثلا از خانمم پرسید اونجا چی کار می کردی گفت تو یه آزمایشگاه دانشگاهی کمی کار کردم دیگه گیر داده بود که دقیقا چی بوده این آزمایش ها. لطفا راجع به کار های داوطلبانه و ... چیزی نگید چون هیچ جا ثبت نشده و چک نمیشه! فقط دردسر شما رو شاید زیاد کنه برای ما که به خیر گذشت خدا رو شکر.

بعد هم همون فرم معروف رو داد که آدرس های 15 سال قبل و سفر های 15 سال قبل رو بنویسیم که ما هم گفتیم بعدا ایمیل می کنیم.

گفتم چطور میشه سریعش کرد که من به ترم سپتامبر برسم گفت که هر چه زودتر مدارک رو ایمیل کن هر چی هم الان داری تحویل بده که من کار رو روش شروع کنم که سریعتر بفرستم برای آمریکا اونجا از همه سفارات میفرستن شلوغه دم ترم امیدوارم که به ترم برسی ولی ماکزیمم دو ماه کار داره.

دیگه ما هر چیزی از مدارکی که خواست رو و همراهمون بود دادیم و بقیه رو قرار شد ایمیل کنیم. (سی وی از من و خانمم و کپی کارنامه های رسمی همه دوره های دانشگاهی هر دو مون و مدرک سربازی و همون فرم اطلاعات رو خواست خیلی از مدارک دیگه ای که بالا بچه ها لیست کرده بودن رو نخواست)

خیلی آدم مودب و محترمی بود و حتی توضیح داد که ما خیلی از این اطلاعات رو داریم ولی قصد این فرم ها مچ گیری از شما نیست که ببینیم حرفتون سازگار هست یا نه بلکه این مدارک هر تیکه ایش توسط یکی خونده میشه برای همین مجبور هستیم چیزهای مختلف رو تکراری بپرسیم.
ممنون از همه دوستانی که اطلاعاتشون رو اینجا به اشتراک گذاشتن.

[leyloon]

من روز ۳۱ جولای ساعت ۹:۱۵ وقت مصاحبه داشتم، حدود ۸:۴۵ رسیدم در سفارت حدود ۲۰ نفر اونجا منتظر بودند.یکی‌ از مأمورین امنیتی با لیست افرادی که وقت داشتند اومد و فرم DS رو نگاه کرد و علامت زد. حدود ساعت ۱۰:۳۰ ما رو فرستاد داخل. دم در گفتند که باید کیف حاوی مدارک رو تحویل بدیم. بازرسی امنیتی شامل عبور وسایل از X_RAY و خودمون از Gate بود. پاسپورت و کارت ملی‌ رو چک کردند، کارت ملی‌ رو نگاه داشتند و کیفمون رو تحویل گرفتند. سالن انتظار بسیار کوچک و صندلی به اندازه همه نبود. یک آب سرد کن و سرویس بهداشتی و یک تلویزیون خاموش هست در اون اتاق و حتی یک مجله یا کتاب برای کوتاه کردن زمان انتظار در دسترس نیست.
ساعت ۱۱ اسممون رو صدا زدند و مدارک رو تحویل گرفتند، بعد نیم ساعت دوباره صدامون کردند این بار برای انگشت نگاری. حدود ساعت یک برای مصاحبه صدامون کردند. مصاحبه خیلی‌ سریع و اسون بود و هیچ مدرکی‌ اضافه تر از مدارکی که اول تحویل گرفته بودند نخواست. گفت که باید administrative processing انجام بشه و ممکنه تا ۲ ماه طول بکشه. یک سری مدارک خواست که بعد براش بفرستم به ایمیل سفارت به علاوه یک فرم که اطلاعات سفر و کار و سکونت در ۱۵ سال گذشته رو می‌خواست.
آفیسر خیلی‌ مؤدب و خوش صحبت بود وقتی‌ فهمید که من ۴ سال گذشته آمریکا بودم، درباره‌ احساس مردم به توافق و امریکایی‌ها سوال کرد.

[rxz]

سلام دوستان
من دوتا سوال داشتم. من می خوام به همراه مادر و خواهرم برای مصاحبه به سفارت برم. من برای فرصت مطالعاتی اقدام کردم و خواهر و مادرم توریستی.
میخوام بدونم ما سه تا با هم میتونیم مصاحبه بشیم یا جداگانه؟ و دوم اینکه مادر و خواهرم خیلی خوب انگلیسی بلد نیستند. آیا من میتونم به عنوان مترجم براشون ترجمه کنم یا حتما باید برن جایی که مصاحبه فارسی بشن؟
ممنون میشم راهنمایی کنید

[مهتابان]

سلام دوستان
من دوتا سوال داشتم. من می خوام به همراه مادر و خواهرم برای مصاحبه به سفارت برم. من برای فرصت مطالعاتی اقدام کردم و خواهر و مادرم توریستی.
میخوام بدونم ما سه تا با هم میتونیم مصاحبه بشیم یا جداگانه؟ و دوم اینکه مادر و خواهرم خیلی خوب انگلیسی بلد نیستند. آیا من میتونم به عنوان مترجم براشون ترجمه کنم یا حتما باید برن جایی که مصاحبه فارسی بشن؟
ممنون میشم راهنمایی کنید

سلام بهتره برید سفارتهای مثل دبی - ارمنستان و انکارا که مصاحبه فارسی زبان هم انجام میدند.

اونها باهرکیس جدا صحبت میکنند و نیاز به مترجم نیست.

به نظر من شما برای ویزای فرصت جدا اقدام کنید این نحوه اقدام شما شانس گرفتن ویزاتون را پایین میاره و به احتمال قوی فکر میکنند قصد مهاجرت و ماندن در آنجا را دارید و به خاطر عدم social tie ممکنه رد بشید.

[mhmapply]

سلام
تجربه ام رو برای مصاحبه می نویسم.

من برای ترم Spring 2016 ادمیشن فول فاندم- RA. دکتری مهندسی برق. دانشگاه Michigan State University.
سربازی معافم. مجردم. یک بار هم توی بهار و تابستان همین امسال توریستی 6 ماه رفتم آمریکا و برگشتم.

I20 ایم September 30 به دستم رسید. سه تای اصلی (آنکارا-دبی-ارمنستان) وقت نمی دادن. برای باکو از طریق وبسایت https://usvisa-info.com وقت گرفتم برای 12 November. ولی بعدش به consularBaku@state.gov ایمیل زدم و وقت اضطراری گرفتم برای هفته ی بعدش October 8. ایمیل رو یک ساعته جواب دادنو خیلی خوشحال شدم. سریع اقدام کردم برای ویزای آذربایجان. همون چهارشنبه بعدازظهر پاسپورت و یک قطعه عکس و معادل 65 یورو به آژانس دادمو گفت دوشنبه بعدازظهر حاضر می شه.


وقتی رسیدم سفارت چون وقت emergency داشتم صف واینستادمو رفتم زنگ زدم اسممو گفتم درو باز کرد. تو بازرسی کیف مدارک رو نگه داشت یه شماره داد بهم و مدارک رو داد دستم و منم وارد سفارت شدم و رفتم اتاق کنسولگری.

زنگ زدم درو باز کردن. حدود چهل تا صندلی بود که پر بود و چند نفری هم ایستاده بودند. مستقیم رفتم باجه یک تا مدارک رو تحویل بدم و بشینم تا نوبت مصاحبه ام شه. از همه مدارکی که داشتم کانفیرمیشن DS-160 و I20 و رسید پرداخت اینترنتی وقت مصاحبه (160 دلار) و پاسپورت رو گرفت. SEVIS FEE رو هم خواست که من پرداخت نکرده بودم چون فکر می کردم فاند کامل ام و لازم نیست. ولی گفت ربطی نداره و چون دفعه ی اولت هست که برای ویزای دانشجویی اپلای می کنی باید پرداخت کنی و الان هم رسیدش رو بدی. گفت نگران نباش و الان برگرد برو بیرون از یک کافی نت برو به سایت https://www.fmjfee.com و با کارت اعتباری پرداخت کن و رسیدش رو بیار. رفتم بیرون سریع و در عرض 50 دقیقه با رسید برگشتم و مدارک ام رو تحویل دادم. گفت اگر مدارک دیگه ای هم هست که فکر می کنی بخوای تحویل بدی الان بده یا بعدا به خود آفیسر هر چی خواست بده که منم چون نمی دونستم کدومو بدم یا ندم گفتم باشه بعدا.

چهار ساعت نشستم. باجه شماره 4 مخصوص ایرانیا بود فقط که آفیسرش فارسی هم بلد بود و مصاحبه فارسی می کرد. تو این مدت یه مادر ایرانی دیدم رفت فارسی مصاحبه کرد برای ویزیت بچه اش که نتیجه اش رو نفهمیدم. یه دختر خانمی برای کارشناسی ارشد می رفت Tennessee با Partial Fund که دقیقا هم می رفت همون شهری که خواهرش هم اونجا بود، همونجا درجا ویزاشو گرفت که پاسپورتشو نگه داشت و بهش آدرس دادن بره فلان جا فرداش یا پس فرداش و پاسشو با ویزا دریافت کنه. یه آقایی که تو ایران شغل داشت برای کنفرانس علمی می خواست بره که فقط دوهفته وقت داشت و کلیرنس خورد، خیلی ناراحت شد ولی فایده ای نداشت. یه دختر خانمی بود که دانشجو دکتری دانشگاه تهران هستن و برای فرصت مطالعاتی می خواستن برن، ایشون کلیرنس خورد. یه دو سه تا کیس ایرانی دیگه ام بودن که نفهمیدم جریانشونو.

نوبت من که رسید با این که قبلا هم آمریکا رفتم و تازه برگشتم دوباره انگشت نگاری کرد. اول پرسید می بینم قبلا آمریکا بودی که گفتم آره برای گردش رفته بودم. پرسید تو کارشناسی و کارشناسی ارشدت چه پروژه هایی انجام دادی؟ توضیح دادم. گفت کیارو داری اونجا که گفتم دو تا خواهرام اونجان. گفت چیکار می کنن که گفتم یکیشون ازدواج کرده و خونه دار هستش و legal resident است و اون یکی هم دکتری می خونه تو رشته فیزیک. گفت پروژه اش می دونی چیه؟ گفتم احتمالا condensed matter. گفت مامان بابات چیکار می کنن که گفتم ایرانن و بابام پزشکه و توی درمانگاه مریض می بینه. گفت چرا انقدر اروپا رفتی؟ گفتم واسه گردش. گفت چرا اسکاندیناوی رفتی هی؟ گفتم یکیش گردش یکیشم پرزنت کنفرانس. گفت چی بود پروژه توضیح دادم. منم همه ی پروژه هام به healthcare مربوط بوده و خواهد بود.

گفت سربازی رفتی؟ که گفتم معافم. اصل کارت معافیت ام رو خواست دادم با دقت خوند روشو و پس داد.

گفت فاندت چیه گفتم RA گفت خوبه. می دونی که چرا دارن به تو فاند می دن!؟ منم تو دلم تعجب کردم ولی با جدیت گفتم YES و تمام. گفت ایشالا می ری چندتا patent می دیو اینا منم لبخند زدم، ولی در عین nice بودن یجورایی مرموزانه اینارو می گفت.

در نهایت گفت که طبق قانون برای همه کیس های اینطوری (چطوریش رو نمی دونم حالا) Administration Process می خوره و خیلی عادیه و به دانشگاهت هم بگو نگران نباشن و این پروسه روتینه.

بعدم گفت CV ایت رو که لیست مقاله هات رو داره به همراه Co-Author هاش یا الان بده اگه داری یا بعدا ایمیل کن، بعلاوه ترجمه پایان خدمت (کارت معافیت) و فتوکپی برابر اصل پشت و روی کارت و کارنامه های لیسانس و فوق لیسانس. دادم و یه فرم داد که پر کنم و بدم به باجه یک. و بعدشم بای بای برو تا بهت ایمیل بزنیم.

خوبیه باکو اینه که برای pick up خود applicant لازم نیست بره دوباره. یه سری آژانسم هستن تو ایران که انگار پول می گیرنو پاستپورتو می برن میارن. خود آفیسر هم حتی آخرش گفت که یک سری courier هستن که انجام میدن و برو ایران از آژانس ها سوال کن.

در ضمن، یه نکته، اینجا تو ایران وقتی آژانس ویزای آذربایجان می ده به شما می گه که ظرف 48 ساعت حتما باید به پلیس مهاجرت مراجعه کنی و حضورت رو ثبت کنی. ولی من اونجا متوجه شدم که تا 10 روز اکیه و لازم به ثبت نیست. شاید اخیرا قانونشون عوض شده و آژانس ها هنوز update نشدن تو ایران.

و در نهایت اینکه، باکو شهر تمیزو شیکیه. فرودگاهشم نو و خیلی منظم و قشنگه. دیدن داره واقعا. مردمشم خیلی مهمون نوازن. با ایرانی ها برخلاف باور عموم هم هیچ خورده حسابی ندارن.

با آرزوی موفقیت برای همه،
حسین

[vahidkhafan]

سلام
تجربه ام رو برای مصاحبه می نویسم.
از آنجایی که توی کامنت قبلی حسین آقا زحمت کشیده و دقیق نوشته و سفر من هم 90 % با ایشون یکسانه به خاطر همین از متن ایشون کپی کردم و موارد خودم رو نوشتم.
باشد که همگان رستگار شویم

من برای ترم Spring 2016 ادمیشن فول فاندم- RA. دکتری مهندسی برق. دانشگاه university of nevada, Reno.
سربازی معاف. مجرد.

از انجایی که سه تای اصلی (آنکارا-دبی-ارمنستان) وقت نمی دادن. برای باکو از طریق consularBaku@state.gov ایمیل زدم و درخواست وقت اضطراری دادم. ایمیل رو یک روزه جواب دادن و برای هفت روز بعد یعنی 15 اکتبر وقت دادن. خیلی خوشحال شدم. سریع اقدام کردم برای ویزای آذربایجان. پاسپورت و یک قطعه عکس و معادل 65 یورو به آژانس دادمو گفت بعدازظهر حاضر می شه.
ویزای عادی آذربایجان 35 یورو ولی نزدیک 10 روز طول میکشه. تازه مثل اینکه فقط دوشنبه ها مدرک میگیرن. این آژانسها با سفارت بدبستون دارن و ویزا رو یکروزه میگیرن.
بعدش بلیت هواپیما گرفتم (هواپیمایی آزال 750 تومان شد) و از سایت booking.com یک hostel - hotel نسبتا ارزون ولی تمیز بین محل سفارت و دریا گرفتم. تا دریا 10 دقیقه پیاده و تا سفارت 17 دقیقه پیاده را بود.

وقتی رسیدم سفارت چون وقت emergency داشتم صف واینستادمو رفتم زنگ زدم اسممو گفتم درو باز کرد. تو بازرسی کوله پشتی رو گذاشتم (شب وقت سفارت بلیت برگشت داشتم به خاطر همین از هاستل check out کرده بودم)

حدود چهل تا صندلی بود که پر بود و چند نفری هم ایستاده بودند. مستقیم رفتم باجه یک تا مدارک رو تحویل بدم و بشینم تا نوبت مصاحبه ام شه. از همه مدارکی که داشتم کانفیرمیشن DS-160 و I20 و پاسپورت و SEVIS FEE و mrv fee رو خواست که من آخریش رو نداشتم چون ایمیلی ثبت نام کرده بودم. موضوع رو براشون توضیح دادن و اونها هم همونجا از من 160 دلار رو گرفتن و بهم یک قبض دادند.

سه ساعت نشستم. باجه شماره 4 مخصوص ایرانیا بود فقط که آفیسرش فارسی هم بلد بود و مصاحبه فارسی می کرد. راستش رو بخواید من سرم خیلی تو ایران شلوغه برا همین از این فرصت سفر استفاده کردم و کتابی که یک ماه میخواستم بخونم رو شروع کردم به خوندن. جو هم کلا ساکت بود و کسی با کسی صحبت نمی کرد. فقط چندتا بچه سرو صدا میکردن. به خاطر همین من از بقیه دوستان ایرانی اطلاعی ندارم. (با عرض شرمندگی)

نوبت من که رسید اول انگشت نگاری کردم. بعد به فارسی سلام کرد و گفت چون برای ویزای دانشجویی اومدم باید انگلیسی مصاحبه بشم که منم گفتم no problem
کلا از من سوال زیادی نپرسید. سوالایی که پرسید اینها بود
چرا میخوای بری امریکا؟
بعد از تحصیل برنامه ات چیه؟
از جاهایی که کار کردی برام بگو؟
از تحقیقی که تو امریکا میخوای انجام بدی بگو؟
کلا جواب سوالای بالا رو دادم و گفت سربازی رفتی؟ که گفتم معافم. اصل کارت معافیت ام رو خواست دادم با دقت خوند روشو و پس داد.

در نهایت گفت که طبق قانون برای همه کیس های اینطوری (چطوریش رو نمی دونم حالا) Administration Process می خوره. (جالبه دقیقا همین حرف رو به حسین تو کامنت قبلی هم گفته بود)

بعدم گفت CV ایت رو که لیست مقاله هات رو داره به همراه Co-Author هاش یا الان بده اگه داری یا بعدا ایمیل کن، بعلاوه ترجمه پایان خدمت (کارت معافیت) و فتوکپی برابر اصل پشت و روی کارت و کارنامه های لیسانس و فوق لیسانس به همراه ریز نمرات دادم و یه فرم داد که پر کنم و بدم به باجه یک. ضمنا از من گواهی کار جاهایی که کار کرده بودم رو هم خواست. و بعدشم بای بای برو تا بهت ایمیل بزنیم.
کلا 3 الی 4 دقیقه بیشتر نشد وقت مصاحبه فکر کنم.

بقیه حرفهای قشنگ هم که حسین تو کامنت قبلی زده بود

فقط بگم که فضا ساکت و اروم بود برای مطالعه. اگه اهل مطالعه هستید حتما با خودتون کتاب ببرید و این فرصت طلایی رو از دست ندید.
تازه تو پاساژهای نزدیک دریا و ایستگاه مرکزی، تو هر دو تا ساختمان طبقه سوم کلا کافی شاپ که اونجا هم جای خوبیه برای نشستن و گذران وقت.
با آرزوی موفقیت برای همه،
وحید

[samavateann]

سلام
تجربه ام رو برای مصاحبه می نویسم.
از آنجایی که توی کامنت قبلی حسین آقا زحمت کشیده و دقیق نوشته و سفر من هم 90 % با ایشون یکسانه به خاطر همین از متن ایشون کپی کردم و موارد خودم رو نوشتم.
باشد که همگان رستگار شویم

من برای ترم Spring 2016 ادمیشن فول فاندم- RA. دکتری مهندسی برق. دانشگاه university of nevada, Reno.
سربازی معاف. مجرد.

از انجایی که سه تای اصلی (آنکارا-دبی-ارمنستان) وقت نمی دادن. برای باکو از طریق consularBaku@state.gov ایمیل زدم و درخواست وقت اضطراری دادم. ایمیل رو یک روزه جواب دادن و برای هفت روز بعد یعنی 15 اکتبر وقت دادن. خیلی خوشحال شدم. سریع اقدام کردم برای ویزای آذربایجان. پاسپورت و یک قطعه عکس و معادل 65 یورو به آژانس دادمو گفت بعدازظهر حاضر می شه.
ویزای عادی آذربایجان 35 یورو ولی نزدیک 10 روز طول میکشه. تازه مثل اینکه فقط دوشنبه ها مدرک میگیرن. این آژانسها با سفارت بدبستون دارن و ویزا رو یکروزه میگیرن.
بعدش بلیت هواپیما گرفتم (هواپیمایی آزال 750 تومان شد) و از سایت booking.com یک hostel - hotel نسبتا ارزون ولی تمیز بین محل سفارت و دریا گرفتم. تا دریا 10 دقیقه پیاده و تا سفارت 17 دقیقه پیاده را بود.

وقتی رسیدم سفارت چون وقت emergency داشتم صف واینستادمو رفتم زنگ زدم اسممو گفتم درو باز کرد. تو بازرسی کوله پشتی رو گذاشتم (شب وقت سفارت بلیت برگشت داشتم به خاطر همین از هاستل check out کرده بودم)

حدود چهل تا صندلی بود که پر بود و چند نفری هم ایستاده بودند. مستقیم رفتم باجه یک تا مدارک رو تحویل بدم و بشینم تا نوبت مصاحبه ام شه. از همه مدارکی که داشتم کانفیرمیشن DS-160 و I20 و پاسپورت و SEVIS FEE و mrv fee رو خواست که من آخریش رو نداشتم چون ایمیلی ثبت نام کرده بودم. موضوع رو براشون توضیح دادن و اونها هم همونجا از من 160 دلار رو گرفتن و بهم یک قبض دادند.

سه ساعت نشستم. باجه شماره 4 مخصوص ایرانیا بود فقط که آفیسرش فارسی هم بلد بود و مصاحبه فارسی می کرد. راستش رو بخواید من سرم خیلی تو ایران شلوغه برا همین از این فرصت سفر استفاده کردم و کتابی که یک ماه میخواستم بخونم رو شروع کردم به خوندن. جو هم کلا ساکت بود و کسی با کسی صحبت نمی کرد. فقط چندتا بچه سرو صدا میکردن. به خاطر همین من از بقیه دوستان ایرانی اطلاعی ندارم. (با عرض شرمندگی)

نوبت من که رسید اول انگشت نگاری کردم. بعد به فارسی سلام کرد و گفت چون برای ویزای دانشجویی اومدم باید انگلیسی مصاحبه بشم که منم گفتم no problem
کلا از من سوال زیادی نپرسید. سوالایی که پرسید اینها بود
چرا میخوای بری امریکا؟
بعد از تحصیل برنامه ات چیه؟
از جاهایی که کار کردی برام بگو؟
از تحقیقی که تو امریکا میخوای انجام بدی بگو؟
کلا جواب سوالای بالا رو دادم و گفت سربازی رفتی؟ که گفتم معافم. اصل کارت معافیت ام رو خواست دادم با دقت خوند روشو و پس داد.

در نهایت گفت که طبق قانون برای همه کیس های اینطوری (چطوریش رو نمی دونم حالا) Administration Process می خوره. (جالبه دقیقا همین حرف رو به حسین تو کامنت قبلی هم گفته بود)

بعدم گفت CV ایت رو که لیست مقاله هات رو داره به همراه Co-Author هاش یا الان بده اگه داری یا بعدا ایمیل کن، بعلاوه ترجمه پایان خدمت (کارت معافیت) و فتوکپی برابر اصل پشت و روی کارت و کارنامه های لیسانس و فوق لیسانس به همراه ریز نمرات دادم و یه فرم داد که پر کنم و بدم به باجه یک. ضمنا از من گواهی کار جاهایی که کار کرده بودم رو هم خواست. و بعدشم بای بای برو تا بهت ایمیل بزنیم.
کلا 3 الی 4 دقیقه بیشتر نشد وقت مصاحبه فکر کنم.

بقیه حرفهای قشنگ هم که حسین تو کامنت قبلی زده بود

فقط بگم که فضا ساکت و اروم بود برای مطالعه. اگه اهل مطالعه هستید حتما با خودتون کتاب ببرید و این فرصت طلایی رو از دست ندید.
تازه تو پاساژهای نزدیک دریا و ایستگاه مرکزی، تو هر دو تا ساختمان طبقه سوم کلا کافی شاپ که اونجا هم جای خوبیه برای نشستن و گذران وقت.
با آرزوی موفقیت برای همه،
وحید

من در ادامه مطالب اقای وحید
ما هم برای روز 15 اکتبر وقت اضطراری داشتیم. با خانواده و برای ویزای J اقدام کردیم. دانشگاه Northwestern
بعد از انگشت نگاری سوالاتی از همسرم شد که زمینه کاری و در مورد مقالات بود.
بعد از من که اگر برم تحصیلم چی میشه؟ توضیح دادم الان روی تزم کار می کنم و متوقف میشه تا برگردم.
بعد فرم دادن که همسرم پر کنه و اینقدر بچه ها بازیگوشی کردن که خیلی طول نکشید.
و همون مطالب طول کشیدن حدود دو ماه انجام پروسه و ایمیل خواهیم زد.
یک زوج هم بودن که برای ادامه تحصیل می رفتن و اون ها هم کلیرنس شدن.
امیدوارم که همه دوستان موفق باشند.

[fafad]

سلام
من 8 اکتبر 2015 وقت سفارت داشتم. سفیر یه آقای سفید پوست جدی بود. بعد از سلام کردن رفت یه 2 3 دقیقه دیگه برگشت. فینگر پرینت اثر انگشتمو نمی خوند دوباره رفت یه دستمال کاغذی اورد گفت پاکش کن منم گرفتم پاک کردم . واقعا می خواست منو هول کنه مثلا به دست راستم اشاره می کرد می گفت دست چپت رو بزار رو دستگاه که من اصلا هول نشدم همه ی اطلاعاتم رو حفظ بود مثلا داشگاه و شهرمو.
در باره ی دانشگاه و رشتم پرسید که من خیلی ازشون تعریف کردم گفتم دانشگاه و استادام خیلی خوب بودن و رشتم تو ایران یه رشته ی جدید بود و به خاطر همین من انتخابش کردم. بعدم تعریف کردم که رشتم درباره ی چی هست و چه کارایی می شه باش کرد.
. بعد گفت پلنت چیه منم گفتم می خوام فوق لیسانسو با معدل خوب و چند تا مقاله تو آمریکا تموم کنم و بعد تو یکی از بهترین دانشگاه های آمریکا دکترا بخونم.
گفت درباره ی دانشگاهی که تو َامریکا می خواهی بری چی می دونی؟ گفتم تو ما های اخیر رنکینگ دانشگاه داره میره بالا پس واسه من یه موقعیت خوبه که تو این دانشگاه درس بخونم.
پرسید مخارجت رو از کجا می خواهی تامیین کنی ؟ گفتم من فول فاند دارم ولی پدرم هرچقدر پول بخوام واسه تحصیل می ده.
من واسه فاندم یه نامه هم علاوه بر آی 20 داشتم گفت این دوتا با هم نمی خونه ... این طوری که نمی شه ... من یهو دلم ریخت هیچ جوابی براش نداشتم... گفتم نمی دونم ... سفیر باز گفت ایجوری که نمیشه ... گفتم الانه که ریجکت شم ... بعد یهو به ذهنم رسید گفتم تو نامه فقط پولی که به خودم می دن رو نوشته و بعد گفته که هزینه ی داشگاه رو می ده ولی تو آی20 همه رو با هم نوشته که هیچی نگفت و من قسر در رفتم.
گفت تا حالا خارج رفتی منم گفتم با خانواده رفتم یه بار دوبی خونه ی خالم.
پرسید شغل پدر و مادرت چیه ؟ گفتم مادرم خانه داره و پدرم بازنشسته چون نمی خواستم بگم تو ارتش بوده ولی دوباره پرسید کجا کار می کرده ؟ من مجبور شدم بگم ارتش. گفت کدوم قسمت ؟ من گفتم پدرم 10 12 سال پیش بازنشست شده یادم نمی اد. واقعا هم نمی دونستم . این جاشو فارسی گفت نیروی هوایی نیروی زمینی ؟ گفتم فک کنم ستاد مشترک و هوانیروز دوباره انگلیسی گفت سپاه پاسداران که نبوده؟؟؟ گفتم نه
اصلا به اونجا ربطی نداشته.
گفت تا حلا اصلا کار نکردی؟ من تو فرما نوشته بودم که کار نکردم ولی چون اصرار داشت گفتم یه مدت معلم زبان بچه ها بودم ولی به عنوان شغل حسابش نمی کردم یه وقت گذرونی بود. (زمانی از فارق التحصیلیم نگذشته چون)
گفت از خوهربرادرات کسی آمریکا هست. این رو تو فرم ها نوشته بودم که خواهرم آمریکاست ولی واسه ی جلب اعتمادش یه اطلاعات بیشتر دادم که خواهرم توی همون دانشگاه من تو آمریکا داره دکترا می خونه که فک کنم جواب داد چون ویزای یک ضرب بم داد و من فردای سفارت رفتنم به اون آدرسی که بم داد پاسپورتمو گرفتم.

[fafad]

سلام
من 8 اکتبر 2015 وقت سفارت داشتم. سفیر یه آقای سفید پوست جدی بود. بعد از سلام کردن رفت یه 2 3 دقیقه دیگه برگشت. فینگر پرینت اثر انگشتمو نمی خوند دوباره رفت یه دستمال کاغذی اورد گفت پاکش کن منم گرفتم پاک کردم . واقعا می خواست منو هول کنه مثلا به دست راستم اشاره می کرد می گفت دست چپت رو بزار رو دستگاه که من اصلا هول نشدم همه ی اطلاعاتم رو حفظ بود مثلا داشگاه و شهرمو.
در باره ی دانشگاه و رشتم پرسید که من خیلی ازشون تعریف کردم گفتم دانشگاه و استادام خیلی خوب بودن و رشتم تو ایران یه رشته ی جدید بود و به خاطر همین من انتخابش کردم. بعدم تعریف کردم که رشتم درباره ی چی هست و چه کارایی می شه باش کرد.
. بعد گفت پلنت چیه منم گفتم می خوام فوق لیسانسو با معدل خوب و چند تا مقاله تو آمریکا تموم کنم و بعد تو یکی از بهترین دانشگاه های آمریکا دکترا بخونم.
گفت درباره ی دانشگاهی که تو َامریکا می خواهی بری چی می دونی؟ گفتم تو ما های اخیر رنکینگ دانشگاه داره میره بالا پس واسه من یه موقعیت خوبه که تو این دانشگاه درس بخونم.
پرسید مخارجت رو از کجا می خواهی تامیین کنی ؟ گفتم من فول فاند دارم ولی پدرم هرچقدر پول بخوام واسه تحصیل می ده.
من واسه فاندم یه نامه هم علاوه بر آی 20 داشتم گفت این دوتا با هم نمی خونه ... این طوری که نمی شه ... من یهو دلم ریخت هیچ جوابی براش نداشتم... گفتم نمی دونم ... سفیر باز گفت ایجوری که نمیشه ... گفتم الانه که ریجکت شم ... بعد یهو به ذهنم رسید گفتم تو نامه فقط پولی که به خودم می دن رو نوشته و بعد گفته که هزینه ی داشگاه رو می ده ولی تو آی20 همه رو با هم نوشته که هیچی نگفت و من قسر در رفتم.
گفت تا حالا خارج رفتی منم گفتم با خانواده رفتم یه بار دوبی خونه ی خالم.
پرسید شغل پدر و مادرت چیه ؟ گفتم مادرم خانه داره و پدرم بازنشسته چون نمی خواستم بگم تو ارتش بوده ولی دوباره پرسید کجا کار می کرده ؟ من مجبور شدم بگم ارتش. گفت کدوم قسمت ؟ من گفتم پدرم 10 12 سال پیش بازنشست شده یادم نمی اد. واقعا هم نمی دونستم . این جاشو فارسی گفت نیروی هوایی نیروی زمینی ؟ گفتم فک کنم ستاد مشترک و هوانیروز دوباره انگلیسی گفت سپاه پاسداران که نبوده؟؟؟ گفتم نه
اصلا به اونجا ربطی نداشته.
گفت تا حلا اصلا کار نکردی؟ من تو فرما نوشته بودم که کار نکردم ولی چون اصرار داشت گفتم یه مدت معلم زبان بچه ها بودم ولی به عنوان شغل حسابش نمی کردم یه وقت گذرونی بود. (زمانی از فارق التحصیلیم نگذشته چون)
گفت از خوهربرادرات کسی آمریکا هست. این رو تو فرم ها نوشته بودم که خواهرم آمریکاست ولی واسه ی جلب اعتمادش یه اطلاعات بیشتر دادم که خواهرم توی همون دانشگاه من تو آمریکا داره دکترا می خونه که فک کنم جواب داد چون ویزای یک ضرب بم داد و من فردای سفارت رفتنم به اون آدرسی که بم داد پاسپورتمو گرفتم.

برای دوستانی که در باره ی رشته و نمره و دانشگاه پرسیده بودن باید بگم که رشته ی کارشناسیم مهندسی شهرسازی از دانشگاه گیلان بود که هیچ ربطی به رشته ی ارشد (engineering management)نداره توی statement of purpose تا جایی که می شد این دو تا رشته رو به هم نزدیک کردم و نقاط اشتراکشون رو گفتم و بعد هم دلیل تغییر رشته رو توضیح دادم ولی تو مساحبه ازم نپرسید چرا می خواهی رشتت رو عوض کنی ولی از هر کدوم از رشته ها جدا جدا پرسید. معدلم 16.20 و ایلتسم 7.5 و GRE رو یادم نیست.

[volantis71]

بچه ها ایا کسی بوده ریترنی رفته باشه باکو؟با سابقه ی ریجکت؟ممنون میشم راهنمایی کنین