دیتابیس نمرات آزمون تافل iBT (اعلام نتايج فقط به همراه نحوه ي مطالعه و برنامه ريزي )!

[Peyman40]

من 17 سپتامبر توی مرکز عالیان امتحان دادم. اولین آزمونم بود و نمره ام شد:
total: 101
reading: 25
listening: 29
speaking: 22
writing: 25
البته قطع برق به مدت نزدیک یک ساعت وسط آزمون، احتمالاً روی نتیجه تأثیر منفی گذاشته. اواخر آزمون خسته بودم حسابی و به خاطر همین نمره رایتینگم کمتر از انتظارم شد. برای ریدینگ هم (که وسطش برق رفت) تمرکزم کمی به هم ریخت. ولی کلاً راضی ام از نتیجه.
هر چند خیلی توصیه های خوبی از دوستانی که نمره هایی بسیار درخشانی گرفتن توی فروم هست، ولی من هم به سهم خودم تجربیاتم رو مینویسم. شاید بشه گفت این توضیحات برای کسانی خوبه که حد زبان متوسطی دارن و نمره متوسطی (مثلاً حدود 90) میخوان.
بطور کلی من سطح زبانم نه خیلی بده و نه خیلی خوب. سالها پیش کلاس زبان میرفتم ولی سبک قدیمی کار میکردن اون زمان با ما (گرامر و لغت و درک مطلب). توی کنکور ورود به دانشگاه با یکی دو روز مرور بالای نود زده بودم ولی اون مهارتها برای PBT مناسب بود. برای همین یه جورایی از اول نگم از وسط شروع کردم به خوندن برای IBT.

ریدینگ (reading)
آماده‌سازی ریدینگ:
برای ریدینگ من چند متد دیدم و باهاشون کار کردم. سیستماتیک ترین شیوه این هستش که شما در حدود 2 دقیقه وقت بگذارید و Active reading انجام بدید. بدین ترتیب که جملات اول و دوم مقدمه و جملات اول (topic sentences) هر پاراگراف بعلاوه جمله اول و آخر پارگراف نتیجه گیری رو بخونید. با اینکار ایده اصلی و هدف متن دستتون میاد. در مرحله بعد باید برید سراغ سوالات. با توجه به اینکه کلیت متن دستتون اومده میتونید جوابش رو توی متن پیدا کنید. معمولاً ولی نه همیشه به ترتیبه یعنی اول سوالات پاراگراف اول پرسیده میشه و بعد پاراگراف دوم و ...
یک روش دیگه که بعضی ها میپسندن و خودم هم قبلاً باهاش شدیداً راحت بودم اینه که متن رو بخونیم اول روزنامه واری. یعنی یکم از skim کردن دقیقتر. توی این روش حدود ده دقیقه هم وقت بگذاریم برای خوندن خوبه. بعدش حدود ده دقیقه وقت داریم تا سوالات رو جواب بدیم. خوبیش اینه که رجوع به متنش کمتره چون قبلاً متن رو خوندیم و فهمیدیدم یا حداقل جای دقیق جوابها رو میدونیم.
یک روش هم اینه که اصلاً از همون اول بری سراغ سوالات. سر سوالات اول یکم گیج میخوری تا ایده اصلی متن دستت بیاد ولی اینهم مدلیه.
به نظر من هر متدی میتونه برای شخصیتهای مختلف با روحیات متفاوت مناسب باشه. مثلاً روش دوم رو برای کسانی که عادت به خوندن متن انگلیسی ندارن و نمیتونن تند تند بخونن تا هدف یک متن رو بفهمن خیلی مناسب نیست.

حین آزمون ریدینگ:
به نظر من تمرین کردن و جواب دادن به چندین نمونه سوالات ریدینگ از بهترین کارهاست تو این زمینه. شما باید قبل از آزمون با انواع رایج سوالات آشنا شده باشید و بدونید که خودتون توی کدوم زمینه ضعیفتر هستید. مثلاً بعضی از سوالات رایج اینها هستن: معنی لغتی در متن/ بیان یک جمله به شکل دیگر/ جاگذاری یک جمله در متن/ کدام گزینه غلط است/ جزئیات/ جمع‌بندی متن. مثلاً من خودم توی بخش انتخاب نزدیکترین معنی یک واژه خیلی قوی نیستم ولی جمع‌بندی که دو نمره داره رو خوب جواب میدم معمولاً. حالا شما وقتی توی آزمون به یک سوالی که براتون سخته میرسید دو تا راه پیش رو دارید. اول اینکه با توجه به اینکه میدونید کدوم مدل سوالات براتون سخته (مثلاً جاگذاری یک جمله جدید در متن) میتونید از روی اون سوال بپرید تا برای سوالات دیگه وقت کافی داشته باشید. یادتون باشه که هر برای سوال تقریباً نیم دقیقه وقت دارید جواب بدید. حالا اگر آخر بیست دقیقه (یا آخر شصت دقیقه یا هشتاد دقیقه برای long) وقت اضافی آوردید میتونید برگردید اون سوالای سخت رو جواب بدید.

چند تا نکته برای reading:
- نمره منفی نداره آزمون. اگر جوابی رو نمیدونید سعی کنید جوابهای ضعیف رو حذف کنید ولی جوابهای نامعلوم رو حذف نکنید. (مثلاً وقتی میگه معنی posed به کدام گزینه نزدیکتره و توی گزینه ها strengthened هست اونو درجا حذف میکنیم ولی معنی گزینه concealed رو نمیدونیم، بین این گزینه نامعلوم و گزینه دیگه که presented هست یکی رو انتخاب میکنیم)
- جواب سوالات در متن است. بنابراین از اطلاعات شخصی خودتان جواب ندهید.
- معمولاً گزینه های اشتباه یکی از این خصوصیتها رو دارن: در متن اشاره نشده/ حرف متن رو افراطی تر تکرار کردن (مثلاً با اضافه کردن never یا impossible)/ جواب سوال دیگری است نه این سوال/ فراتر از اطلاعات متن است/ متن را لغت به لغت تکرار کرده تا شما را اغوا کند.
- در بخش نتیجه گیری که باید سه جمله را به عنوان چکیده متن از بین شش جمله انتخاب کنیم، عبارتهایی که خیلی خاص هستند (مثلاً یک مثال از متن) را انتخاب نکنید.
- وقتی میخواهید جمله ای جدید را وارد متن کنید دقت کنید که حتماً با هر دو جمله بعد و قبل تطبیق داشته باشد.

[Peyman40]

لیسنینگ (listening):
کلیت آزمون رو که حتماً میدونید ولی بازم میگم. یک مکالمه درباره موضوعات دانشگاه یا خوابگاه، یک لکچر که استاد یه تیکه حرف میزنه، و یک لکچر که وسط حرفهای استاد دانشجوها هم سوال میپرسن یا جواب سوالی رو میدن.
آماده‌سازی لیسنینگ:
مشخصاً برای لیسنینگ گوش کردن بهترین تمرینه. اینطوری هم گوشتون آشنا میشه و هم سرعت فهم انگلیسیتون بالا میره. راههای مختلفی برای گوش کردن هست مثل: دیدن فیلمهایی که خوب حرف میزنن، دیدن سریالهایی که هم جذابن هم خوب حرف میزنن (شنیدم friends خوبه البته خودم ندیدم)، یکسری رادیوها (podcast) و داستانهای صوتی به زبان انگلیسی. ولی اینها همش برای وقتیه که بخواهید کلاً مهارت شنیداریتون تقویت بشه یا مثلاً یک سال دیگه بخواهید تافل امتحان بدید. من خودم تا به حال سریالی ندیدم، گاه و بیگاهی فیلم میبینم. وکلاً هیچکدام از این کارها رو پیگیر انجام ندادم. پس روحیه هاتونو از دست ندید وقتی جایی میبینید که دوستی نوشته من از شش سالگی فیلمهای زبان اصلی میدیدم.
بخش بزرگی از تافل بعد از داشتن سطح قابل قبولی از زبان، آزمون مهارته. شما باید بتونید با گوش کردن به مکالمه بین دو نفر یا تدریس استادی، این مطالب رو بفهمید: هدف اصلی شروع مکالمه، موضوع مکالمه یا لکچر، جزئیات، پیشنهادات، و منظور یک شخص از گفتم یک عبارت. پس به نظر من هرچند دیدن فیلم برای تقویت انگلیسی بطور کلی خوبه ولی چون توی تافل ما نمیتونیم لبخوانی کنیم، بهتره که فایلهای صوتی رو گوش بدیم. از طرف دیگه کار کردن روی موضوعات مختص تافل (که در TPO ها یا سایر منابع هست) میتونه آمادگی بهتری برای این آزمون به همراه بیاره.

حین آزمون لیسنینگ:
برای لیسنینگ هم مثل ریدینگ دو روش کلی ولی متفاوت وجود داره. اولین روش که سیستماتیک تره اینه که نت های شدیداً خلاصه و مؤثر بردارید به هنگام گوش کردن. من صلاحیت صحبت کردن راجع به این روش رو ندارم چون تا حالا ازش استفاده نکردم ولی مطلب ازش توی کتابها و فرومها زیاده. متد دوم که ازش بهره میبرم اینه که دست به سینه بشینم و گوش بدم. من توی همین applyabroad یه جایی خوندم که دوستی میگفت از مطالب آموزنده آزمون تافل لذت میبرم. خیلی حرفشون رو قبول دارم. من برای لیسنینگ فقط میشینم و بدون حواس پرتی به مکالمه یا لکچر جوری گوش میکنم که انگار اونجا هستم تا درجریان مکالمه ای قرار بگیرم یا مطلب علمی جدیدی (در حد اطلاعات عمومی) یاد بگیرم. من همینطوری حدود بیست تا از آزمونهای TPO رو قبل امتحان زده بودم که متوسط لیسنینگم 27 شده بود (بین 24 تا 30). با این روش چه توی تمرینها و چه روز امتحان هر بخش سه قسمتی که ده دقیقه زمان پاسخگویی داره رو معمولاً توی 6 یا 7 دقیقه میزدم. مجموعاً برای من سیستمی که میگه بهتره بفهمیم بیشتر جواب میده که اون هم سلیقه ایه و باید ببینید با نت برداری راحت ترید یا با فهم مطلب. به نظرم هیچکدوم ارجحیتی نداره و فقط به روحیاتتون بستگی داره.

چند تا نکته برای listening:
- گزینه های غلط برای سوالی که میپرسد موضوع مکالمه یا لکچر چیست معمولاً یکی از این ویژگی ها رو دارن: خیلی عمومی/ خیلی خاص/ غیر دقیق/ غیر مرتبط با موضوع
- مثل ریدینگ اینجا هم جوابهای غلوآمیز یا مطالبی که توی صحبتها مطرح نشده میتونن گزینه‌های اشتباه ولی وسوسه انگیزی باشن.
- اینکه میگه مکالمه راجع به چی بود با اینکه دانشجو مثلاً برای چی اومده بود پیش استاد فرق میکنه

اسپیکینگ (speaking):
نمره اسپیکینگم مشخصاً خوب نشده و شاید بهتر باشه اصلاً توصیه ای نکنم ولی با توجه به اینکه استرس زیادی توی این بخش داشتم و نگران نمره پایینتر بودم توصیه میکنم برای دوستانی که مثل خودم عادت به حرف زدن انگلیسی ندارن. پس اگر شما توی اسپیکینگ فکر میکنید مشکلی ندارید این قسمت رو نخونید.
آماده سازی اسپیکینگ:
برای حرف زدن در آزمون تافل چند تا نکته وجود داره. اول از همه اینه که قفل دهانتون باید باز بشه. با صدای ضعیف و لرزان هم که شده شروع کنید به حرف زدن حتی اگر مکثهاتون زیاده و نمیتونید جملات رو درست و صحیح سرهم کنید. وقتی تنها هستید همینجوری با خودتون (نه فقط تو دلتون) راجع به کارهای روزمره یا چیزهایی که میبینید یا دیدید تو طول روز حرف بزنید. میتونید آهنگهای معروف رو هم بخونید یا شاید حتی باهاشون shadowing کنید. کم کم که همه باورشون شد شما قاطی کردید وقتشه صداتونو ضبط کنید. حالا از روی صدای ضبط شده بهتره که روی کم کردن مکث هاتون و انرژی صداتون کار کنید. انرژی صدا منظورم بلندیش نیست که اینکار باعث میشه یک تعدادی بنده خدا روز آزمون خراب کنن و خودتون هم به خاطر تذکر ممتحن آزمونتون رو خراب کنید. منظورم اینه که صداتون ضعیف و ذلیل نباشه. مثل یه سخنور خوش روحیه ولی آروم (خواهشاً) حرف بزنید.
حالا بهتره که یکسری موضوعات تافل (برای تسکهای 1 و 2) رو بنویسید روی کاغذ و راجع بهشون همینجوری حرف بزنید. بدون محدودیت زمانی حتی شده ده دقیقه اگر حرفی دارید برای گفتن. من خودم مثلاً یک موضوعی رو مخافت میکردن با دوتا دلیل و بعدش موافقت میکردم با دوتا دلیل. اینکار برای بازتر شدن قفل دهانتان و روانتر شدن خودتان در حرف زدن کمک خوبیه. حالا برید سراغ زمانبندی. نرم افزارهایی مثل TPO که خودشون تایمر دارن. مثلاً برای تسک 1 و 2 که برای من واقعاً چالش بودن شما باید توی 15 ثانیه جوابتون رو آماده کنید. من خودم اینطوری تمرین میکردم که مثلاً توی خیابون از خودم میپرسیدم ماشین سفید یا تیره؟/ شهر آروم یا شلوغ؟/ آپارتمان یا ویلایی؟/ دریا یا جنگل؟/ ... بعد سعی میکردم توی 15 ثانیه فقط دو تا دلیل توی ذهنم بیارم. اینطوری میشه برای همون چند ثانیه آماده سازی تمرین کرد.
برای جواب دادن به سوالات هم به نظر من بهترین راه برای کسانی که اعتماد به نفس مناسبی برای حرف زدن ندارن template هستش. معروفترین نمونه تمپلیت هم مشخصاً notefull هستش. البته من تمپلیتهای خودم رو ساختم ولی از روشهای پیشنهادی نوت فول برای ارائه مطلب استفاده کردم. نکته ای که برای ساخت تمپلیت یا گفتن تمپلیتهای آماده وجود داره اینه که شما سرعت حرف زدن خودتون رو بدونید (اینرو از یکی از فرومها که راجع به رسوندن نمره از 100 به 110 بود خوندم. دستش درد نکنه). مثلاً توی تمرینهاتتون بفهمید که شما توی 60 ثانیه وقتی واضح حرف میزنید میتونید مثلاً 4 تا جمله با طول متوسط بگید یا 2 تا جمله طولانی با 4 تا متوسط. اینطوری توی زمانبندی تون دقیقتر عمل میکنید.
حین آزمون اسپیکینگ:
- استرس نداشته باشید.
- با صدای بلند، تهاجمی یا خیلی ضعیف حرف تزنید.
- به جای اممممم مکث کوتاه بهتره به نظر من. (من هرکاری کردم نتونستم این امممممم های اعصاب خورد کنم رو کامل حذف کنم)

[Peyman40]

رایتینگ (writing):
این بخش رو واقعاً فکر میکردم خیلی بهتر بشم (مثلاً 29). این نمره کف تصورم بود. با اینحال برای این تسک که از دید من نمره گرفتن ازش خیلی کم زخمت تر از بقیه است مواردی که به ذهنم میرسه رو میگم. همونطور که میدونید توی تسک اول باید یک متن رو توی سه دقیقه خوند و بعدش به یک لکچر درباره همون موضوع گوش کرد که معمولاً داره متن و دلایل اونرو زیر سوال میبره. 20 دقیقه هم وقت داریم تا ارتباط متن و لکچر رو بطور خلاصه بنویسیم. تسک دوم هم که راجع به یک موضوع باید نظر خودمون رو توی 30 دقیقه بنویسیم.
آماده سازی رایتینگ:
من برای رایتینگ آماده کردن یک الگوی یا شبه تمپلیت هستش. البته من برای تسک اول که نصف کلماتم رو حفظ کرده بودم نمره کمتری گرفتم تا تسک دوم که تمپلیت خیلی کلی ای توی ذهنم بود. مشخصاً اولین نکته اینه که الگوی چند پاراگرافی مقدمه/پارگراف اول (دلیل 1)/پاراگراف دوم (دلیل 2)/ پاراگراف سوم (دلیل 3)/نتیجه گیری رو رعایت کنید. البته من خودم برای تسک اول نتیجه‌گیری نداشتم چون به نظرم بی معنی بود (که شاید همین نمره ام رو کم کرد!) و برای تسک دوم هم فقط دو دلیل آوردم که اوکی بوده ظاهراً.
اگر تمپلیت خاصی هم برای خودتون نساختید، یک ساختار کلی داشته باشید تو ذهنتون. مثلاً برای تسک 1 من جمله اول پاراگرافهای body رو اختصاص میدادم به نظر کلی استاد. جمله بعدی نظر متن راجع به اون مورد. و بعد دو یا سه جمله برای اینکه جزئیات نظر استاد یا مثالش رو مطرح کنم. البته دیدم جاهایی که جملات رو یکی در میون میگن. مثلاً نظر کلی استاد- نظر کلی متن- جزئیات نظر استاد- دیدگاه متن راجع به این جزئیات. اگر من دوباره میخواستم امتحان بدم این مورد دوم رو شاید انتخاب میکردم.
نکته بعدی اینه که کلمات انتقال و افعال خوبی توی ذهنتون باشه و صد البته نحوه استفاده اونها از نظر گرامری رو بدونید. مثلاً however, although, in contrast یا first, second, furthermore, additionally, finally. برای افعال هم یکسری افعال پرکاربرد توی ذهنتون آماده باشه خوبه مثل: imply, argue, believe, think, assert, explain, state, claim. با توجه به اینکه توی تسک دوم نمره بهتری هم گرفتم میتونم اینو ادعا کنم که استفاده از واژه های سنگین امتیاز ویژه ای نسبت به واژه های ساده نداره. من چون سابقه مقاله نویسی هم داشتم، توی ژورنالها هم میگن بهتره ساده و قابل فهم بنویسید. ولی بهتره یکی دو تا ساختار گرامری پیچیده تر توی ذهنتون باشه تا ازش به موقع استفاده کنید. منظورم اینه که مثلاً یکی دو جا از جملات compound و یکی دوجا از جملات complex استفاده کنید تا هم تنوع گرامریتون بره بالا و هم مهارتتون رو نشون بدید. مثلاً من خودم توی تسک دوم یادمه که یکی دو جمله شرطی ساده نوشتم.
مورد آخری که به ذهنم میرسه اینکه سعی کنید روان بنویسید. توی یکی از ویدئوهای نوت فول توی یوتیوب دیدم که میگفت برای افزایش coherency بهتره که یک کلمه از هر جمله در جمله بعدی استفاده بشه. مثلا "دانشجوها باید زیاد کتاب بخونند. کتابهایی که میتونه توی زمینه تحصیلشون هم کمکشون کنه. کمکی که میتونه برای آینده شغلی اونها هم مفید باشه.". به خصوص برای تسک دوم بهتره که خیلی پیوسته و روان بنویسیم. جملاتی با گرامر قوی و لغات متنوع که خیلی ناپیوسته و غیرمرتبط کنار هم اومده باشن امتیاز خوبی نمیگیرن. در واقع شما قویترین فیلمهای دنیا رو هم اگر میدادید دست یک تدوینگر نابلد، میتونست یه فیلم فاجعه ازشون بسازه.
حین آزمون رایتینگ:
شما برای رایتینگ باید خیلی روی رعایت زمان کار کنید. مثلاً جایی میخوندم که برای تسک 2 بهتره 7 دقیقه روی سازمان دهی و آماده سازی مطالب وقت بگذارید، 2 دقیقه مقدمه، 16 دقیقه پارگرافهای بدنه، 2 دقیقه نتیجه گیری و 3 دقیقه چک کردن اشتباهات املایی. البته من برای خودم زمانها رو تغییر دادم. مثلاً 3 دقیقه برای سازمان دهی، 4 دقیقه مقدمه، 20 دقیقه برای دو پاراگراف بدنه، 2 دقیقه نتیجه گیری و 1 دقیقه proofreading. روی این حساب وقتی 4 دقیقه بیشتر مقدمم طول میکشید دمش رو میبریدم و زود جمع و جورش میکردم.
با رعایت زمان، استفاده از تمپلیت خودتون(یا ساختار کلی)، رعایت روان بودن و پیوستگی متن، بکارگیری حداقل یک ساختار گرامری پیچیده در کنار لغات ساده، و اشاره درست به موضوع میشه نمره قابل قبولی گرفت.

چند تا نکته برای writing:
- در تسک اول از اول شخص استفاده نکنید.
- در تسک دوم، مثال میتونه جزئیات خوبی بده به نوشتتون فقط توی هر پاراگراف بیش از یک موضوع و مثال رو مطرح نکنید. (یه موقع توی تسک 1 مثال نزنید از خودتون خدای نکرده)
- در task 1 نگران متن نباشید دوباره برمیگرده. فقط متن رو اولش در حدی بخونید که بفهمید لکچر چی رو میخواهید زیر سوال ببره (یا بعضاً ساپورت کنه). ولی از لکچر نکات اصلی رو بنویسید. من برعکس اینکه توی مهارت لیسنینگ اصلاً نت برداری نمیکنم ولی اینجا چند تا نت برمیدارم تا بتونم توی متن ازش دقیقتر استفاده کنم.
- هیچ جایی از اینکه تعداد لغات بالا مزیت باشه صحبتی نشده. توی خود امتحان هم میگه که تسک اول 150 تا 225 لغت و تسک دوم بالای 300 لغت مطلوبه. من خودم برای اولی نزدیک 290 لغت و برای دومی بالای 360 لغت نوشتم. با توجه به تجربه دوستان فکر نمیکنم اینکه بیشتر از 225 تا نوشتم توی تسک 1 نکته منفی بوده باشه برام ولی مثبت هم نبوده که مثلاً ضعف پیوستگی نوشتارم رو جبران کنه. شاید تنها مزیتی که نوشتن لغات بالا داشته باشه اینه که میتونید لغات متنوعتری رو توش استفاده کنید.


منابع مفید:
- من قبلاً بارونز و کمبریج رو استفاده کرده بودم. کاپلان هم یکم روی ریدینگش کار کرده بودم که خیلی سنگین بود یادمه.
- به نظر من بهترین منبع که نمیشه گفت ولی ابزار برای تقویت مهارتهای تافل TPO هستش. من روز انتحان کاملاً فکر میکردم نشستم دارم TPO میزنم. تسکهای آخرش (توی نسخه 48 تایی) هم که شباهت بیشتری از نظر فرم و ساختار سوالات به تافلی که من دادم داشت. توصیه میکنم هرکاری نمیکنید، از TPO استفاده کنید و باهاش حداقل ده سری تست بزنید.
- مشخصاً جوزف و notefull هم که دیگه نیاز به معرفی نداره. حداقل کارشون اینه که الگوهایی ارائه میدن که میشه بر مبنای اونها تمپلیتهایی برای خودمون بسازیم.
- من یک کتابی خوندم که کمتر معرفی میشه. ولی فکر میکنم ایم کتاب یک معلم نسبتاً کامل هستش. اسمش هم cracking the TOEFL iBT هستش. فوق العاده هستش توی ارائه تکنیک و تشکیل تمپلیت.
- من یک فایل همهمه دانلود کردم (اینجا آپلود میکنم) که یک عده دارن انگلیسی حرف میزنن. اونو با موبایل پخش میکردم و تمرین میکردم. اینجوری یاد گرفتم حواسم بخاطر صدای بقیه کمتر پرت بشه.

کلام آخر:
- آزمون تافل به نظر من ترکیبی از دانش انگلیسی، تکنیکهای مختص این آزمون، کنترل و مدیریت استرس هستش. پس روی همه اینها کار کنید. حواستون باشه که ضعف توی سومی میتونه باعث بشه شکسپیر هم نمره زیر 70 بگیره.
- به قول یکی از دوستان، خودتون رو برای بدترین اتفاقات آماده کنید. من توی روز آزمون صفحه ام قبل از شروع آزمون استندبای شد و از نرم افزار پرید بیرون. تا دوباره بهم یه میز و کامپیوتر بدن بالای یک ربع گذشت. برق سنتر وسط ریدینگ رفت و نزدیک یک ساعت معطل بودیم. همین مدت خیلی خسته ام کرد و روی نمره ام تاثیر منفی داشته حتماً ولی اگر با استرس همراه بود قطعاً نمره ام کمتر از 80 میشد (یکم از شکسپیر بالاتر ). ولی خوشحالم که بدتر از این پیش نیومد. مثلاً برای من میتونست یکسری سناریوی دردناک پیش بیاد: من حساسیت دارم توی ماه شهریور بعضاً عطسه و آبریزش بینی امانم رو میبره + تصادف در زمان رسیدن به محل آزمون هم یه احتمال دیگه بود + اگر یک نفر آدم با شش دنگ صدا بغل دستم می نشست و صداش رو به گوش جهانیان میرسوند! + یا حتی یک سردرد ساده. ولی اون روز بخیر گذشت از این نظرها.
- خیلی نگران long format بودن ریدینگ یا لیسنینگ نباشید. بالاخره یکیش میشه دیگه که اصلاً دست ما نیست.
- دونستن موضوعات اخیر تافل برای اینکه سوژه برای تمرین بیشتر داشته باشیم خوبه ولی اصلاً به این معنی نیست که همونها بیان یا شبیه به اونها. کلاً وسواس داشتن سر یکسری موضوعات اینچنینی بیشتر میتونه استرس شما رو زیاد کنه.
- موفق باشید و روز آزمون براتون روز خوبی باشه.

[Peyman40]

سلام. حدود 5 روز پیش که مطالب بالا رو نوشتم به یک فایل همهمه به زبان انگلیسی اشاره کردم. چون توی همین تاپیک و یکی دوتا پست قبلی بوده، اینجا این فایل رو میگذارم (این توضیح رو دادم چون به نظرم این پست با موضوع تاپیک ارتباط مستقیمی نداره).

خودم از نویزهای زیادی برای اینکه توی شرایط شبه امتحان تمرین کنم استفاده کردم ولی اکثراً جالب نبودن. مثلاً موسیقی بی کلام یا بی کلام که معمولاً بهم حس خوبی میداد و آرامش میگرفتم، TPO که تموم میشد بیدار میشدم . موسیقیهایی که خوشم نمیومد از سبکشون هم اعصابمو به هم میریخت که به نظرم توی جلسه دیگه اینقدر هم کناریها رو اعصاب رژه نمیرن که فلان خواننده منو اذیت میکنه.
بدش رسیدم به فایلهای همهمه (یه چیزی مثل صداهای توی سالن سازمان بورس) که به نظرم خیلی شبیه به آزمون نبود چون احساس میکردم یک عده دارن سهام میخرن یا دارن یه تیم رو تو استادیوم تشویق میکنن. اینجوری هی حواسم پرت میشد و فکرم میرفت به اینکه منم سهام رو بخرم یا اینکه ببرم ببینم آخرش کدوم تیم میبره
بالاخره به این فایل رسیدم که یک عده دارن انگلیسی همهمه میکنن (شاید بورس لندنه) ولی معلومه که انگلیسیه. به نظرم شبیه به آزمونیه که هیچ کس رعایت نمیکنه. ولی خداییش من زمانی که میخواستم توی اسپیکینگ گوش بدم همه همینجوری حرف میزدن، عوضش وقتی من میخواستم حرف بزنم همه داشتن گوش میدادن به فایلهاشون.

لینک فایلها:
http://s9.picofile.com/file/83084625...lking.rar.html

[Saae]

4 نوامبر امتحان دادم امروزم نتیجه اش اومد، 106.
R:29 L:29 S:22 W:26
خب من سه سال پیش تافل دادم که اکسپایر شد اما بعدش خیلی از حال و هوای آزمونی تافل اومدم بیرون. با اینکه فعالیت زبانم زیاده (متن ها رو انگلیسی میخونم همیشه، انگلیسی سرچ میکنم، وقت زیادی توی Merriam-webster میگذرونم و فیلم ها رو زبان اصلی بدون زیر نویس میبینم حتی اگه کامل متوجه نشم) خیلی از فضای تافل دور بودم. کلا دوماه وقت گذاشتم که یک ماه اولش فقط به خوندن گاهگداری کلمات گذشت. اگه میخواین کلمه بخونین از 400 لغت شروع کنین، اگه اونو بلدین اسنشیالز که یکم لغتاش سخت تر میشه و بعدشم 1100 رو شروع کنین. ولی اصلا اصلا اصلا به اینا بسنده نکنین. تو تافل کلماتی میاد که لازمه واسش متون آکادمیک خونده باشین. پس به نظرم در کنار کلمه خوندن خیلی مفیده که مثلا روزنامه تخصصی بخونین. من Economic میخوندم حتی تا روزای آخر. اینطوری نه تنها کلمه زیاد یاد میگیرین، بلکه کلی ساختار جمله ای جذاب هم توی ذهنتون میمونه.

برنامه یک ماه آخر من شامل تی پی او زدن بود. من هییییچ کتابی استفاده نکردم. کلاس هم نرفتم. اگه در مورد نحوه آزمون و نمره دادن و هر چیز دیگه ای سوال دارین فقط به سایت ETS برین. دقیق ترین اطلاعاتو اونجا پیدا میکنین. کلی ویدیو هست در مورد اینکه با چه معیار هایی به شما نمره میدن برای اسپیکینگ و رایتینگ. این خیلی خیلی بهم کمک کرد. من خودم میتونستم با همون معیارها تصحیح کنم رایتینگمو و اسپیکینگمو.

• برای ریدینگ من تی پی او میزدم. از اولیاش شروع کردم واسه دست گرمی چون نسبتا آسونن. اما اگه فرصت زیادی ندارین تمرکزتونو بذارین تی پی او های 40 تا 50. متن های پیچیده تری داره و سوالاشم یکم مفهومی تر میشه. حتما حتما بعد از اینکه تی پی او تموم شد سوالای غلطتونو چک کنین. مطمئن شین که فهمیدین چرا غلط زدین اون سوالو. من تو بخش ریدینگ معمولا بین 25 تا 30 میشدم.

• برای لیسنینگ باز هم تی پی او خیلی واجبه. روش خودتونو پیدا کنین. مثلا من برای Conversation هیچی رو کاغذ نمینوشتم و فقط چشم بسته گوش میکردم. ولی برای لکچرا نوت برداری میکردم. چون اوایل وقتم کم میومد و عقب میفتادم از لکچر سعی کردم واسه خودم علامت گذاری کنم به جای نوشتن. از انواع تیک و فلش و حروف مختصر و ... علاوه بر این اگه دیدین در سطح مناسبی هستین لیسنینگو با سرعت بالا گوش کنین بعد جواب بدین سوالا رو. میتونین با سرعت 1.1 یا 1.2 برابر شروع کنین. لیسنینگم توی تی پی او های آخر حدود 26 بود. لیسنینگ آزمون اصلی به نظرم آسون بود.

• برای اسپیکینگ من دیر شروع کردم چون میترسیدم ازش. این اشتباهو نکنین. هیچکس شما رو برای تلاشتون قضاوت نمیکنه. حتما صداتونو ضبط کنین. ایراداتتونو متوجه میشین. به گرامر اهمیت بدین. اصلا لازم نیست گرامر خاصی استفاده کنین فقط منظورتونو با شفافیت برسونین. یکی از کارای وقت گیر اما مفید این بود که من بعد از ضبط اسپیکینگم اونا رو مینوشتم تا ببینم کجاها رو میشه دقیق تر کرد با همون کلمات دم دستی خودم. بعد که متنو اصلاح میکردم دوباره سعی میکردم جواب بدم اسپیکینگو. اعتماد به نفسم بیشتر میشد. حواستون به تمپلیتای آماده باشه. تافل به خوبی میتونه تشخیصشون بده و باعث میشه نمره پایین تری بگیرین. اگه تمپلیت استفاده میکنین با جایگزینی بعضی کلمه هاش با کلمه های مخصوص خودتون customize کنین. مشکل اسپیکینگ من وقت کم آوردن بود. زمان بندی رو جدی بگیرین.

• خب برای رایتینگ هم باز سوالای تی پی او. تمپلیت نداشتم اما نمونه رایتینگ زیاد خوندم. یه لیست لغات درست کردم که کلمه های هم معنی پرکاربرد توش باشه. مثلا یه ستونش کلمات با معنی نزدیک به declare بود یا یه ستون کلماتی که نزدیک به negate بود. و البته کلمه های مورد علاقه خودمو هم توش مینوشتم. سعی کنین از کلمه هایی که مدتهاست توی ذهنتون نقش بسته استفاده کنین. از کلمه ای که معنیشو دقیق نمیدونین استفاده نکنین که خطرناکه. برای همین مهمه که از یه مدت قبل متن بخونین و کلمه یاد بگیرین چون کلمه ای که هفته پیش یاد گرفتین حتی اگه خیلی اتفاقی وسط امتحان به ذهنتون برسه ممکنه به جای کمک افکار شما رو آشفته کنه که "حالا اینو کجای متن جا بدم؟" در کنار همه اینا، فک میکنم استفاده از علائم نوشتاری در جای مناسب خیلی خیی مهمه. علامتایی مث نقطه، ویرگول،گیومه و... بازم برای بهتر شدن توی استفاده از علائم خوندن متن آکادمیک و روزنامه ای رو توصیه میکنم. تعداد کلمات هم مهمه. سعی کنین تا میتونین زیاد (اما درست!!) بنویسین. من برای تسک اول حدود 320 کلمه و تسک دوم 490 کلمه نوشتم.

در کل سعی کنین حتما حداقل 5 تا تی پی او رو با زمانبندی خود آزمون بزنین. آزمایشی شرکت کردن بد نیست اما نمره اسپیکینگ و رایتینگتون معمولا حتی یه ذره هم شبیه به آزمون اصلی نمیشه. کلاس رفتنم میتونه مفید باشه اگر خودتون اهل self-study نیستین یا نیاز دارین توی یه گروه باشین تا بیشتر فعالیت کنین (خیلیا رو دیدم که فقط برای اینکه مجبور شن رایتینگ و اسپیکینگ تمرین کنن کلاس رفتن). آخر سر هم اینکه نگران نباشین. استرس میتونه تاثیر خیلی منفی روی آزمونتون بذاره. آزمون اصلی هیچ فرقی با تی پی او نداره بلکه حتی آسونتر میتونه باشه.

موفق باشین.

[F_O]

#تجربه #سنجش
تاریخ امتحان: 12 نوامبر 2017
نتیجه: Total 108
خب من هم به رسم معمول، چون از اطلاعات بقیه استفاده کردم، وظیفه خودم میدونم دانسته ها و تجربیات خودم رو در اختیار بقیه بذارم. اول از همه راجع به پایه زبانیم و تقسیم بندی زمانی صحبت میکنم تا افراد با شرایط مشابه بتونن یه دید تقریبی نسبت به خودشون بدست بیارن. من کلاس زبان به اون صورت نرفتم (4 ترم وقتی بچه بودم کتابای let’s go و دو ترم تو دبیرستان کتاب اینترچنج سبز) و علت ادامه ندادن این کلاس هام این بود که از نظر من کلاس زبان ها کلا خسته کننده هستند. البته اینم بگم من خیلی از درس های دانشگاه رو هم به صورت خودآموز میخونم و شاید این موضوع کسل کننده بودن این کلاسا مربوط به تیپ شخصیتی باشه. به هرحال از دبیرستان تا الان که ارشد میخونم، فیلم و سریال های زیادی رو دنبال کردم (میکنم) برای مثال سریال های Friends و How I met your mother رو هرکدوم سه بار دیدم. البته من به قصد تفریح و لذت بردن دیدم این سریال هارو، منتها معتقدم به صورت ناخودآگاه تاثیر خودشونو میذارن. از اوایل دانشگاه هم سعی کردم به خوندن منابع درسی به صورت انگلیسی عادت کنم، هر چند کم و محدود. پس تا اینجا از لحاظ خوندن و شنیدن تقریبا عادت کرده بودم. قسمت اصلی ماجرا حرف زدن و نوشتن بود که تا قبل خوندن واسه تافل یه کلمه هم ننوشته بودم و حرف نزده بودم (البته تو درس زبان تخصصی دانشگاه مجبور به ارائه یک موضوع شدم که متنش رو آماده کردم قبلش و کلی از روش خوندم و به معنای واقعی حرف زدن نبود) من به طور رسمی اواسط مرداد تصمیم به اپلای و در نتیجه خوندن زبان گرفتم. تا 21 آبان که تاریخ آزمونم بود. این زمان هارو یادتون باشه چون تو قسمت های بعدی بکار میان. نکته دیگه اینکه من اصلا منسجم نخوندم که مثلا بگم روزی n ساعت خوندم. وسط این دوره حدودا سه ماهه مثلا ممکن بود عروسی فامیل یا گردش خونوادگی باشه یه هفته نخونم. و تا حدود اواسط مهر این داستان ها بود. تا اینکه تو یه ماه آخر تصمیم گرفتم این برنامه های جانبی رو کنار بذارم.

Reading 28: این قسمت آزمون آسون ترین قسمت برام بود، ازین جهت که چشمام به خوندن متن های طولانی عادت داشت. قبل شروع برای خوندن تافل، سال قبلش 504 و یک سوم Essential رو به صورت فلش کارتی خونده بودم (فقط لغتا، نه تمریناش). بعد تصمیمم برای تافل، اول ادامه اسنشیال رو خوندم و بعد لغات 1212 رو از طریق ممرایز خوندم. خوندن خود این لغت ها (بجز مرورشون) تا اوایل شهریور به طول انجامید. تا این زمان فقط لغت میخوندم و اصلا تو فاز مهارت ها نبودم. فقط یکی دو تا ریدینگ تی پی او زدم ببینم داستان چیه. سری ریدینگ اولی که زدم 80 دیقه طول کشید تا به همه سوالاش جواب بدم! اگر تجربه الانو داشتم 504 و اسنشیال رو نمی خوندم و وقتم رو فقط رو لغات تی پی او میذاشتم. فاز بعدی لغت خوانی بعد شروع زدن تی پی او ها در اوایل مهر بود. من از 30 شروع کردم تا 50 زدم. بعد زدن هر سری ریدینگ، لغاتش رو که آشنا نبود و تو 1212 ندیده بودم در می آوردم و یه کورس ممرایز واسه خودم درست کردم، تو اون وارد میکردم. لینک کورس رو ضمیمه میکنم. اگر خواستید بخونیدش حتما به عنوان مکمل 1212 بخونید، چون لغات 1212 رو توش نیاوردم. به این طریق تقریبا تو ریدینگ خود تافل لغت ناآشنایی ندیدم که مشکل ساز بشه واسم (بجز یه سوال معنی لغت).
نکته دیگه تو ریدینگ فهم تیپ های مختلف سوالی هستش که این فقط با تجربه و زدن تی پی او حاصل میشه. من یه دفترچه داشتم که بعد بررسی هر ریدینگ اشتباهمو توش مینوشتم (خود سوال نه، نوع اشتباهم، مثلا blue question ها، یا summary ها و گاها یه tip مینوشتم خطاب به خودم که با این سوالا چجوری برخورد کنم دفعه بعد). تی پی او های آخری به نسبت متن های سخت تری نسبت به قبل 45 دارن. پس اگه پایین زدید نگران نشید. من میانگین تی پی او هارو حدودا 27 میزدم و همونطور که میبینید تو آزمون یه نمره بیشتر شده. آزمون اصلی سوال های یه ریدینگش واقعا مفهومی بود و نمی شد با دنبال کردن یه سری جملات خاص تو پاراگراف به جواب رسید. آخرم نفهمیدم اونارو درست زدم یا نه . از لحاظ زمان بندی هم سعی میکردم هر ریدینگ رو تو همون 20 دیقه خودش تموم کنم و از این لحاظ هم سر آزمون مشکلی پیش نیومد

Listening 29: این قسمت شیرین ترین قسمت برای من بود. ازین جهت که با شناخت بیشتر خودم تونستم بهترین راه حل واسه دریافت مطالب زیادی که تو این بخش توسط گوینده ها گفته میشه رو پیدا کنم. همونطور که گفتم از قبل گوشم با شنیدن مکالمه انگلیسی کاملا آشنا بود. پس از لحاظ فهم موضوع تقریبا مشکلی نداشتم (بجز موارد انگشت شمار). اوایل من سعی میکردم طبق آموزش های نوت فول نوت بردارم. حدود 13-14 تا از تی پی او هارو با همین نوت برداشتن جواب دادم. بعد یه بار سعی کردم فقط گوش بدم. به حافظم اعنماد کنم. هرچند حتی تصور این که 5-6 دیقه کامل رو فقط بشنوم و به حافظم اعتماد کنم سخت بود. دلمو به دریا زدم و یه بار هیییییچ نوتی بر نداشتم. نتیجه جالب بود! نمره م نسبت به حالت برداشتن نوت تغییری نکرد. پس یه مسئله بوجود اومده بود: حالت اول نوت برمیداشتم (به هر دلیلی از جمله ضعف در نوت برداری) قسمت هایی از مطلب رو از دست میدادم. در نتیجه خیلی از سوالارو با شک میزدم. حالت دوم همه مطالب رو کامل میشنیدم، منتها وقتی به تهش میرسید یه سری جزییات رو فراموش میکردم. مثه یه قمار بود. ترجیح دادم دومی رو انتخاب کنم، چون حداقل اینطوری پایه داستانی که تو لکچرها تعریف میکردن رو میفهمیدم. پس سعی کردم رو حافظم بیشتر کار کنم. بنا به تجربه کسب کردن تو تی پی او ها فهمیدم به کجاها باید بیشتر توجه کنم و اون قسمت ها رو تو ذهنم تصور میکردم یا با حرکات دست انگار واسه خودم توضیح میدادم (یکی سر آزمون منو میدید فکر میکرد دیوونم، در حالیکه چشمام بسته س دارم دستمو تکون میدم ) مثلا اگر استاد میگفت فلان اثر شبیه یه شیلد عمل میکنه با دستام یه سپر فرضی تو هوا میکشیدم، یا مثلا اگر استاد میگفت ورود این وزغ ها به منطقه باعث همچین اثر هایی شده دونه دونه آثارشو تصور میکردم. اینطوری کاملا تو بحث استاد غرق میشدم و حواسم کمتر پرت میشد. به مرور نمره هام تو تی پی او بهتر شد و به 27 الی 30 رسید. هرچند باز هم میگم تی پی او های آخری نمره م کمتر میشد. به این طریق سر آزمون هیچ مشکلی از لحاظ تست های لسینینگ نداشتم و با اینکه لانگ خورد بهم، در مجموع شاید 5-6 تا تست رو با شک زدم. بقیه رو مطئمن بودم.

[F_O]

Speaking 24: مهمترین چالش من این قسمت بود. همونطور که میبینید کمتر از بقیه اسکیل ها شدم. دلیلش هم اینه همونطور که گفتم قبل شروع خوندن واسه تافل یه کلمه هم انگلیسی حرف نزدم بودم. اگر شرایطتون مثه منه ادامه رو بخونید. وگرنه توصیه های بقیه دوستان که بیشتر شدن بهتر میتونه کمکتون کنه.
من دهه دوم شهریور اول رفتم قسمت اسپیکینگ دلتا رو خوندم تا ببینم اصن داستان چیه. تو دو ساعت مطالب اون قسمت رو خوندم. بعد این موضوع تازه با نوت فول آشنا شدم و رفتم پک کاملش رو دانلود کردم. اول شروع کردم به خوندن متن های وورد تو پکش. دیدم بخوام اینارو تموم کنم یه سال طول میکشه. پس فقط ویدئوهاش رو دیدم. بعد اونا تمپلیت های نوتفولو یادداشت کردم و بعدا به مرور تمپلیت های خودم رو با الهام ازونا درست کردم. حدود 25 تا تی پی او برای تسک های 3 تا 6 و حدود 40 تا برای 1 و 2 تمرین کردم.
برای تسک 1 و 2 ایده هام رو بعد جواب دادن یادداشت میکردم و قبل امتحان اصلی خوندم. ازین لحاظ خوب بودن که به مرور ذهنتون راحت تر میتونه ایده پرورش بده (مشابه تسک 2 رایتینگ). هرچند نتونستم تو امتحان اصلی استفاده کنم چون حوزه موضوعاش یه مقدار متفاوت با تی پی او ها بود (تسک 1). تو زمان بندی مشکل داشتم، منتها به نظرم رسید خود حرف زدن خیلی مهم تر از رعایت زمانبندیه (درست یا غلطشو نمیدونم) پس سعی کردم یخ صحبت کردنم رو باز کنم. من از صحبت کردن تو جمع دوستان ایرانی خجالت میکشیدم و حتی الان هم معذبم (یکی از دلایل کلاس نرفتن). از طرفی با خودم هم نمی تونستم به اون صورت طولانی صحبت کنم. از یه طرف دیگه 26 مهر هم یه مصاحبه با یه استاد هماهنگ کرده بودم و واقعا ایده ای نداشتم چجوری قراره با این سطح حرف زدن از پس این مصاحبه بر بیام. پس دنبال حل این مشکل رفتم. سایت های مختلف تبادل زبان رو گشتم و شاید به حدود 50 نفر انگلیسی زبان پیام دادم. هیشکی جوابمو نداد. وقتی به طور کلی نا امید شده بودم، یه روز یه کانادایی بهم پیام داد (من بهش پیام نداده بودم اصلا) و گفت که مشتاقه فارسی یاد بگیره و تبادل زبان کنیم (خدا رسوند واقعا ) ازون روز به بعد هر هفته حدود دوبار به مدت نیم ساعت انگلیسی حرف زدیم و همین باعث شد یخ صحبت کردنم آب شه. دیگه اون ترس از صحبت کردن رو ندارم و هنوز هم با هم در ارتباطیم. سعی کنید شمام راه غلبه بر اون ترسو با توجه شخصیتتون پیدا کنید.
دو هفته آخرم بدون زمان گرفتن سوال های اخیر تافل رو میذاشتم جلوم و راجع بهشون صحبت میکردم. یه مشکلی که تو روش نوت فول بود این بود که میگفت تو 15 ثانیه ایده هاتونو با کلیدواژه بنویسید. این روش شاید برای یه انگلیسی زبان راحت باشه چون موقع حرف زدن دیگه فکر نمیکنه. منتها برای من جواب نمیداد. یعنی وسط حرف زدن قفل میکردم. پس اومدم بجای اینکه تو اون 15 ثانیه چیزی بنویسم، کل اون زمان رو "فکر" میکردم. هم به موضوع هم به اینکه چه چیزایی بگم. این روش یه عیب بزرگ داره که تو آزمونم گرفتارش شدم. دلیل دوم سوال رو با توجه به استرس آزمون یادم رفت. حدود 4-5 ثانیه مکث کردم تا یادم بیاد. اما به هرحال این روش به نظرم از روش نوت فول بهتر بود.
سوال های 3 تا 6 هم فقط تمرین نوت برداری و هماهنگ سازی با تمپلیت نیاز داره و نکته خاصی به ذهنم نمیرسه که اضافه کنم. روش نوت فول روش خوبیه. فقط تمپلیت هارو بهینه و شخصی کرده بودم.
در ضمن تو دفترچه م یه سری اصطلاح هایی رو که به نظرم جالب بود یا مفهومش تو ذهنم بود که بگم ولی نمی تونستم، یادداشت میکردم و سعی میکردم ازشون استفاده کنم (بدلیل استرسم تو آزمون این هم بی نتیجه موند )
نکته آخر اینکه من حدود 40 تا پادکست ESL رو سعی کردم با تکنینک شادووینگ کار کنم. چون پیشرفتم محسوس نبود بیخیالش شدم. تنها درس مهمی که ازش گرفتم این بود که موقع حرف زدن فکر نکنم (دقیقا مثه فارسی حرف زدن) (هرچند سخته ولی به نظرم شدنیه)

Writing 27: خوندن این بخش رو هفته اول مهر شروع کردم (یک و نیم ماه قبل آزمون!). قبل این تاریخ یک کلمه هم متن ننوشته بودم. برای این بخش، اول کتاب خادم رو خوندم. که کلا از زندگی نا امیدم کرد (تنها قسمت این کتاب که بدردم خورد تمپلیت قسمت اینتگریتد بود) به هرکسی با شرایط مشابه من توصیه میکنم اصلا وقتتون صرف خوندن این کتاب نکنید. یه راست برید سراغ نوتفول.
با ترکیب تمپلیت نوتفول و همون قسمت از کتاب خادم که گفتم، یه تمپلیت اختصاصی درست کردم و تو آزمون هم همونو به کار بردم. حدود 10 تا تی پی تو زدم و کلا این تسک خوش قلق هست و اگر خوب نوت بردارید نمره کامل گرفتن ازش کار سختی نیست. تسک 1 رو حدود 300 کلمه نوشتم و good شدم. علی رغم تو تمرین هام که سه دیقه وقت واسه اصلاح اضافه میاوردم، تو آزمون وقت نشد اصلاح کنم، چون ریدینگش غیرعادی طولانی بود وقتمو گرفت. بعد هر تمرین تی پی او متن رو داخل گرامرلی کپی میکردم تا ببینم اشتباهام کجاست. به همه اشتباهاتی که سایت میگیره توجه نکنید. بعضی جاها زیاده روی میکنه.
برای تسک 2 اوایل تو ایده پردازی مشکل داشتم که با تمرین حدود 35 تا متن این مشکل حل شد. البته همزمان یه سری نمونه رایتینگ هم میخوندم. به روش نوتفول دلایل رو تو یه سری دایره مینوشتم و ازون دایره ها یه سری شاخه خارج میکردم و نکات پرورش دهنده موضوع رو می نوشتم. حدود 2-3 دقیقه واسه این وقت میذاشتم. اوایل بدون هیچ تمپلیت خاصی این بخش رو مینوشتم ولی هفته آخر چندتا جمله برا مقدمه و نتیجه گیری رو حفظ کردم تا کمتر ازم وقت بگیره. هرچند به صورت 2 تا بادی پاراگراف نوشتم، فرق روش من با نوت فول این بود که دو تا روش واسه پرورش هر پاراگراف داشتم: 1- اگر موضوع جوری بود که با استدلال منطقی میتونستم یه پاراگراف بسط بدم مثال شخصی نمی آوردم. هر جمله رو با جمله قبلش ربط و توضیح میدادم و تا انتهای پاراگراف میرفتم 2- اگر موضوع جوری بود که واقعا دشوار بود یه پاراگراف دلیل بنویسم، یه مثال شخصی به سبک نوتفول میاوردم. تو امتحان هم دقیقا به همین سبک نوشتم. بعد تمرین هام متن رو داخل گرامرلی کپی میکردم و غلط هامو میدیدم. حتما از سایت ludwig.guru هم استفاده کنید و عبارت هاتونو باهاش چک کنید. خیلی عالیه. نکته فوق العاده مهم اینکه من اصلا و ابدا لغات پیچیده استفاده نکردمو این قسمت رو هم good شدم. درسته نمره م عالی نشده، ولی فکر میکنم کسر نمره م بخاطر تصحیح نکردنه متن هام بوده. یک نمونه از رایتینگ هام رو تو ضمیمه میذارم. در ضمن من میتونستم بدم دوست کاناداییم متن هارو واسم تصحیح کنه منتها اینکارو نکردم. بعد آزمون آزمایشی امیربهادر که با همین سبک نوشتن 25 شدم فهمیدم راهی که دارم میرم درسته و نیازه بیشتر رو استدلال آوردن تمرکز کنم. اوایل که شروع کردم به نوشتن این تسک، یک ساعتی لازم بود تا از پسش بر بیام. منتها با تمرین هر روزه رسوندمش به نیم ساعت. ولی نتونستم وقتی واسه تصحیح خالی کنم. همیشه سر نیم ساعت تموم میکردم. راستی تو آزمون این تسک رو حدود 440 لغت نوشتم (عدد دقیقشو نمیدونم، یادم رفت نگاه کنم!)

اینم بگم من 3 آبان آزمایشی امیر بهادر داده بودم و نمره های اینطوری شده بود: 28/26/23/25. حتما حتما حتما آزمایشی شرکت کنید مخصوصا واسه اینکه با جو آزمون موقع اسپیکینگ آشنا بشید.
نکته آخر اینکه فکر میکنم با شرایط مشابه من حدود 2 ماه منسجم خوندن (نه مثه من شلخته) کافیه تا نمره دلخواهتونو بگیرید، بخصوص اگر از قبل اون یخ حرف زدنتون باز شده باشه.
موفق باشید
__________________________________________________ ________________

لینک کورس ممرایز
https://www.memrise.com/course/16522...2s-supplement/

[farnoosh783]

من 28 ژانویه تو سنتر زنجان امتحان دادم و کلا 3 نفربودیم جوابم هم یه هفته ای اومد!
من اصلا دوست نداشتم تافل بدم منتها یه داشنگاه ترکیه ای آیلتس امو که آبان با نمره 6.5 گرفته بودم قبول نمیکرد مجبور شدم تافل بدم.
writing 21 reading 23 listening 25 speaking 22 total 91
در مجموع مفید هم اول یکی دو هفته رو نحوه امتحان کار کردم با دیدن یه سری از ویدیو های نوت فول مخصوصا که توی رایتینگ و اسپیکینگ بیشتر احساس ضعف میکردم ولی لیسینیگم به خاطر این که نسبتا زیاد آهنگ گوش میدم یا مثلا عاشق سریال grey's anatomy ام و حدودا دو بار دیدمش احساس خطر نمی کردم. بعدش رفتم یه tpo زدم دیدم نه اصلا آماده نیستم کتاب kaplan رو خریدم ولی چون خیلی وقت نداشتم اصلا سراغ تمریناش نرفتم و فقط متنشو خوندم متن کاپلان توی ریدینگ بسیار دسته بندی شده و مناسبه ولی اسپیکینگش زیاد جالب نبود برام!بعد هفته آخر هم 5 6 تا tpo زدم که میانگین لیسنینگم روی 27 28 و ریدینگم روی 23 24 بود!
تجربه ارزشمندی که از این آزمون گرفتم این بود که من خیلی سختم میومد صدامو ضبط کنم گوش بدم برای تقویت اسپیکینگ و زمان بندی و نتیجشو سر آزمون دیدم !

[G00894]

سلام،
من روز 10-Feb-2018 امتحان دادم توی سنتر علامه سخن. نمره من شد 116 .
116
Reading:30
Listening:30
Speaking:26
Writing:30
من قبل از این دوبار امتحان دادم که 95 و 101 شدم. یکی توی NOET یکی هم توی مرکز زنجان (چون تهران جا نبود). سه بار امتحان دادم چون میخواستم رایتینگ بالا بگیرم

چندتا نکته بگم که شاید مفید باشه برای بچه هایی که میخوان امتحان بدن:

همونطور که گفتم نمره من ازمون آخر رو در علامه دادم و شدم 116. ولی این سنتر در مقایسه با سازمان سنجش و سنتر زنجان خیلی خیلی (10 بار پشت سر هم بخونید خیلی) افتضاح بود و بهتون توصیه نمیکنم. البته برای اینکه بی انصافی نکرده باشم بگم که این فقط تجربه من از روزی هست که امتحان دادم و الزاما شاید همیشه اینطور نباشه:
1- امتحان بجای 9، ساعت 11 شروع شد با 2 ساعت تاخیر که خب خیلی خسته کننده ست
2- وسط قسمت لیسنینگ error داد و از سافت ور اومد بیرون!! که خوشبختانه درستش کردن
3- headset یکی از بچه ها خراب بود و کلی استرس کشید تا درستش کردن
4- شاید باور نکنید ولی وسط سنتر بلند بلند صحبت میکردن و از بیرون صدای کاسه بشقاب و بوی غذا درست کردن میومد!
5- اگر آب یا کیک یا هرچیزی بخواید بخورید توی break باید قبل از امتحان بخرید و توی break خودشون نمیدن. مسخرست چون هزینه ای نداره و یکی ممکنه با خودش پول همراهش نیورده باشه. درصورتیکه توی NOET و مرکز زنجان آبمیوه و کیک میدن. شاید فکر کنید این مشکل بزرگی نیست ولی همین چیزای کوچیک تمرکز رو کم میکنن. یا اینکه نشستید با تمرکز کامل، یهو خانم ممتحن Overseer که ایرانی هم نبود شروع میکنه پشت سرشما نرمش کردن!!

بنظرم اصلا سنتر حرفه ای و خوبی نبود. نمیدونم چطور مجوز برگزاری امتحان گرفته. NOET و زنجان هر دو خوبن. زنجان تنها ضعفش نسبت به NOET این بود که کابین جداگانه نداشت و صدای بقیه بیشتر اذیتتون میکنه وگرنه عالی بود.
در مورد نحوه آماده سازی، بنظرم TPO فقط. بقیه منابع و کتابا لازم نیست مگه اینکه پایه زبانتون رو بخوایید قوی کنید. با تمرین TPO بهترین آمادگی در کمترین زمان بدست میاد. حتما هم از شماره 1 شروع کنید و به شماره های بالاتر برید. ابتدا که شروع کردید تمام متن reading رو تحلیل و آنالیز کنید.
لیسنینگ اگه ضعیف هستید سریال ببینید. Big Bang Theory خوبه هم کمدیه هم خوب صحبت میکنن.
ممنون

[behnam10]

سلام دوستان

کسی نمره اش رو برای آزمون March 10 گرفته؟ امروز روزی هست که باید میومد ولی برای من هنوز به صورت زیر هست. در وبسایت ETS تاریخ اعلام نتیجه به اینصورت هست : Tuesday, March 20, 2018

Test	Test Date	Score Status	Score Details
TOEFL iBT	March 10, 2018	Not Available