دیتابیس نمرات آزمون تافل iBT (اعلام نتايج فقط به همراه نحوه ي مطالعه و برنامه ريزي )!

[DrABP]

(ادامه از پست قبلی)

رایتینگ:

خب همونطور که گفتم خوندن متن زیاد اعم از سایتها و زیرنویسها، به نظرم عامل اصلی در انشاهای من بود چون تا دلتون بخواد موقع نوشتن، ترکیبات و ساختارها و اصطلاحات انگلیسی میومد فی البداهه تو ذهنم. باید متن زیاد بخونین و همینطور انشاهای قوی رو و بررسی کنین. ساختارهای انگلیسی رو دربیارین و سعی کنین ابتدا محل دقیق کاربردشون رو قشنگ یاد بگیرین و متوجه بشین، بعد اینارو تو یه برگه بنویسین بذارین کنار دستتون موقع نوشتن و سعی کنین هر کجا که مناسبه، استفاده کنین ازشون. یه همچین برگه ای به تدریج درست کردم و در امتحان هم به جای خیلیها که تمپلیتشون رو مینویسن، من این ساختارها و اصطلاحات رو نوشتم که حواسم باشه حتما به کار ببرمشون. البته به کار بردن اینها زورکی نیست. همونطور که گفتم، باید بدونین دقیقا محل صحیح کاربردشون رو. و الا شما میاین 4 تا ساختار و اصطلاح خفن مینویسین، ولی بقیه متنتون سطحش پایین تره از اونا. خب مصحح راحت میفهمه اینارو حفظ کرده بودین و به زور میخواستین القا کنین که بله من بلدم متن سنگین بنویسم ! ساختارها باید تو چنگ شما باشه و مسلط باشین روشون. به قول کتاب آفیشال، باید نشون بدین command of the language دارین، یعنی میتونین زبان انگلیسی رو به نفع خودتون به کار بگیرین. من خیلی مخالفم با درست کردن تمپلیت. به شرطی موافقم که متن شما در مجموع یکدست دربیاد، و الا کسی انشاش ضعیفه ولی 4 تا جمله سنگین مثلا اول و آخر هر پاراگراف بیاره، بیشتر مسخره میشه انشاش، چون تابلو هست و خیلی بدچشمی میکنه اون عدم یکدست بودن متنش.

البته من به مرور در ذهنم یه شبه تمپلیت یا بهتر بگم استایل و سبک و الگوی نوشتار ایجاد شده بود، و اگر 5 تا انشای آخری که تو تاپیک نمونه رایتینگ کاربران گذاشتم ببینین، تم انشاها خیلی شبیهن، جملات تکراری هم بعضا دارن، ولی خب همه این جملات مال خودم بوده و از جایی برنداشتم. داشتم انشا مینوشتم، یه جمله به نظر خودم قشنگ به ذهنم اومده، بعدا دیدم میشه در جاهای گوناگون به کار برد و به تدریج دیگه تو ذهنم ثبت شدن. البته بازم تاکید میکنم، حواسم بوده که اگه جایی کاربرد ندارن، نیارمشون.

از فارسی نویسی به شدت به شدت به شدت پرهیز کنین. تا مطمئن نیستین یه ساختار انگلیسی خالص هست به کار نبرین. متن زیاد بخونین تا ساختارهای انگلیسی تو ذهنتون حک بشه و همیشه تو آستینتون باشن موقع نوشتن.

زمان بندی من برای انشاها مطابق نوتفول بود. و برای سوال اول همیشه زمان زیاد میاوردم. و از الگوی نوتفول برای شروع پاراگرافها استفاده میکردم. مثلا The reading claims that folan. The professor contends with htis point by saying that behman . سوال اول خیلی راحته و خیلی زود مسلط میشین درش. نکته اش بیشتر نوت برداری هست. من مطابق توصیه نوتفول از ریدینگ هم در اون 3 دقیقه نوت برمیداشتم. مطابق نوتفول، دو ستون میکشیدم یکی برای ریدینگ و یکی هم برای لکچر. اینطوری نوتها منظم بود. فقط اینکه در اون الگوها گیر نکنین، مثلا آزمون من استاد متن رو رد نمیکرد بلکه برای هر مشکل ارائه شده در متن، راه حل ارائه میداد. البته من به اشتباه اول هر پاراگراف نوشتم استاد متن رو رد میکنه و بعد امتحان هم دلم چرکی بود بابتش ولی خب ظاهرا مشکلی نداشته. این سوال رو من در امتحان 300 کلمه نوشتم، ولی 250 کلمه زیاد هم هم هست.

سوال دوم هم بیشترش رو توضیح دادم. فقط در مورد زمان بندی، مطابق نوتفول بود ولی اواخر اینطوری بود: 30 28 24 13 2 0. که میشه 2 دقیقه outline و ایده پردازی، 4 دقیقه پاراگراف مقدمه، 11 دقیقه هم هر پاراگراف اصلی و 2 دقیقه هم پاراگراف جمع بندی. البته من توصیه میکنم وقت برای مرور و تصحیح اشتباهات هم بذارین. من خودم هر کار کردم نتونستم. یعنی همیشه سر 30 دقیقه نوشتنم تازه تموم میشد. البته من وسواسی مینوشتم و خیلی بیش از حد پر و بال میدادم به مطالب، دست خودمم نیست. برای همین، این اواخر دیگه زیر 630 کلمه نمینوشتم. در آزمون اصلی هم موضوع تکراری بود و حدود 733 کلمه نوشتم. به نظرم این حجم زیاد اصلا لازم نیست و به قول نوتفول 450-500 کلمه عالیه و کافی. مهم ایده پردازی و سازماندهی متن هستش در درجه اول و بعد ساختارها و لغاتی که به کار میبرین. البته خب سرعت تایپ هم حتما موثر بوده. البته من 10 انگشتی تایپ نمیکنم و موقع تایپ به کیبورد هم نگاه میکنم ولی خب سریع تایپ میکنم. نکته دیگه اینکه مطمئنا هم اشتباهات تایپی داشتم هم اشتباهات املایی. بیشتر اشتباهات تایپی در نتیجه سریع تایپ کردن. که خب ظاهرا تاثیرشون ناچیز بوده و نمره ای بابتش کم نکردن.

راستی من قبل از زدن tpo علاوه بر نوتفول کتاب رایتینگ بارونز رو هم خوندم که کتاب مفیدی بود. و اینم بگم دیگه بعد یه مدت انشا نوشتن سطح من ثابت موند و عملا همیشه انشاهام در یک سطح بودن، حالا بعضا تو برخی سوالات عجیب غریب به زحمت میفتادم ولی بیشتر انشاها سطحشون یکی بود مخصوصا این یک ماه آخر.

نکات کلی:

مهمترین منبع tpo هستش. من تمام tpoهای 1-34 و 40-48 رو با تایم زدم + سه تا آزمون آخر کتاب آفیشال. البته اکثر اینها رو پشت سر هم نمیزدم، مثلا تا شاید تی پی او 20 و خورده ای یه روز R و L میزدم، روز بعد S و W. ولی این سه چهار هفته آخر دیگه فشرده میزدم و دو سه هفته آخر روزی یک تی پی او میزدم. البته خب این رو توصیه نمیکنم چون من عملا تصحیح آنچنانی نمیکردم آزمون ها رو، چون درصدایی که میزدم برای R و L خوب بود معمولا و فقط سوالاتی که غلط زده بودم رو بررسی میکردم، اسپیکینگ ها رو اونایی که لازم بود دوباره صدام رو ضبط میکردم و رایتینگها رو هم که یه نگاه مینداختم فقط. بنابراین تصحیح هر آزمون شاید 2 ساعت بیشتر زمان نمیبرد. ولی خب میگم با توجه به توانایی خودتون برنامه ریزی کنین. به نظر من 2 ماه آخر برای تی پی او زدن خوبه. مثلا تا tpo 15-20 رو به عنوان تمرین بزنین، از اونجا به بعد رو مثل آزمون اصلی بزنین، مثلا هر 2 روز یه بار یا روز در میون. و بگم که من فقط 2-3 تا تی پی او آخر رو کاملا مثل آزمون اصلی پشت سر هم زدم، بقیه رو مثلا ظهر R و L میزدم، شب S و W ! ولی بهتره آدم مثلا 15 تای آخر رو دقیقا مثل آزمون اصلی بزنه.

در مورد مدت زمان مطالعه هم والا من خیلی پراکنده خوندم که بسیار هم پشیمونم چون خیلی دیر تافل دادم و کلی وقت گرانبها برای GRE پرید. یعنی خوب فشرده اش کنم میتونم بگم 2-3 ماه بود کل خوندن جدی من. یعنی عملا من باید قبل عید تافل رو داده بودم نه مرداد ! حالا که گذشته و شما دعا کنین برای GRE به مشکل نخورم.

در کل پیشینه زبان مناسب داشته باشین بیشتر از 2-3 ماه زمان لازم نیست و با زدن تی پی او ها همه چیز حل میشه و آماده میشین. در صورت احساس ضعف هم خب آدم میتونه چند ماه زودتر شروع کنه و زبان جنرال اول یه خورده کار کنه و به تدریج وارد تی پی او بشه. ولی بازم در نهایت با تمرین درست میشه. اصلا نگران نباشین و ریلکس و با تمرکز و اعتماد به نفس تمرین کنین مطمئن باشین جواب میگیرین.

من خودم تا روز آزمون تمام نذر و نیازم برای نمره 100 بود ولی 111 شدم. خودتونو دست کم نگیرین. همین رایتینگ رو اوایل به صورت یک اصل مسلم میدونستم که باید کلاس برم. ولی 4 تا انشا که نوشتم دیدم نخیر خودم میتونم. پس به خودتون باور داشته باشین.

تازه شب قبل آزمون تا صبح خوابم نبرد ! عملا با 2-3 ساعت خواب رفتم سر جلسه. هر موقع نزدیک بود چشمام سیاهی بره سر جلسه سریع به خودم نهیب میزدم و روحیه میدادم، در نتیجه انرژی میگرفتم. همش این جمله رو خطاب به آزمون میگفتم تو دلم سر جلسه: Bend the knee or I'll destroy you ! (دیالوگ کاراکتر King Stannis Baratheon خطاب به دشمنانش در سریال game of thrones :دی )

در اخرم وظیفه خودم میدونم از دوستان عزیزی که منت گذاشتن و در برنامه ریزی و تصحیح اسپیکینگ و رایتینگ بهم کمک کردن تشکر کنم از ته ته ته قلبم. اسم نمیبرم که از قلم نیفتن. خودشون میدونن. دستبوسشون هستم و واقعا لطف بزرگی کردن در حق من. محبتشون و وقت ارزشمندشون که برام گذاشتن رو هرگز فراموش نمیکنم.

هر سوالی چیزی هم عزیزان دارن مطرح کنن. هر چند بازم تاکید میکنم هیچ کار خاصی نکردم و هنوز هیچی نیستم.

[Farough1990]

تاریخ آزمون : 6 آگوست 2016
Reading : 25
Listening : 29
Speaking :27
Writing :27

Total :108
ریدینگ و لیسنینگ نسبت به تی پی او ها خیلی خیلی و بازم میگم خیلی سخت تر بود . پاراگراف ریدینگ ها خیلی لانگ بود ، سوالاتشم خیلی مفهومی تر بود نسبت به تی پی او ها .برای ریدینگ تمام این حرفا رو فراموش کنید که میگن سکیم کنید یا مثلا یه قسمت هایی از پاراگرافو نخونید ، باید تمام پاراگرافها رو مو به مو بخونید تا بتونید جوابای درست رو بیرون بکشید. به هیچ تکنیکی هم در قسمت ریدینگ اعتقاد ندارم . فقط باید درک مطلبتون رو بالا ببرید تا اینکه بتونید تو این قسمت نمره معقولی بگیرید . به نظرم این سایتا خیلی برای بالا بردن درک مطلب مفید هستند : هر روز حداقل دو ساعت Atlantic magazine , new yorker ,Guardian بخونید . نمره این بخش واقعا سورپرایزم کرد ، چون انتظار خیلی بالاتر از این رو داشتم ، حتما اشتباهاتی رو داشتم و اینم به خاطر اینه که سوالا و گزینه ها خیلی tricky بودن . خلاصه برای ریدینگ ، هر چه بیشتر بخونید ، نمرتون بالاتر میره . اگر هم وقت کم داشتین و نتونستین چیزای دیگه رو بخونید ، حتما حتما فقط Atlantic رو بخونید که واقعا مفیده .

بدون شک مهم ترین بخش امتحان تافل Listening هستش چون علاوه بر بخش , writing and speaking ، Listeningتون هم وابسته به درک شنیداریتون هستش . به نظرم یکی از بهترین راه هها برای تقویت Listening اینه که به شبکه خبر های انگلیسی گوش بدید . برای من شبکه خبری France 24 in English خیلی خوب بود ، چون این شبکه به لهجه بریتیش حرف میزنه و برای ما هم سر امتحان یکی از لیسنینگا با لهجه فوق غلیظ بریتیش بود . به هر حال اگه وقت داشتین می تونید سریال های امریکایی رو هم نگاه کنید . سریال هایی مثل HIMYM یا Game of thrones . ولی به نظرم نگاه کردن سریال به اندازه گوش دادن به شبکه های خبری مفید نخواهد بود . و اما سر امتحان تمرکز حرف اول رو میزنه . باید سعی کنید تمرکزتون رو در تمام بخش لسنینگ حفظ کنید و حواستون پرت نشه . برای لسنینگ یک کلمه حتی یک کلمه هم نت برداری نکردم و شدیدا هم توصیه می کنم که نت برداری نکنید چون یادداشت برداری کردن فقط باعث میشه که تمرکزتون رو از دست بدید . پس "تمرکز داشتن" و" نت برداری نکردن "از مهم ترین عوامل برای بالا بردن نمره لسنینگ هستن .

Speaking : برای سپیکینگ و رایتینگ "نوت فول "مهم ترین منبع هستش . من سوالای 3 تا 6 تمام تی پی او ها رو کار کردم و برای سوالای اول و دوم هم تو اینترنت تا دلتون بخواد نمونه هست که می تونید کار کنید . به نظرم یکی از مهم ترین راه ها برای تقویت سپیکینگ خوندن مطالب با صدای بلند هستش چون یه جایی خوندم که نوشته بود اگه روزی نیم ساعت به یک زبان خارجی با صدای بلند مطلب بخونید بعد از یه مدتی ماهیچه های صورتتون به اون زبان عادت می کنن و اینجوری می تونید کلمات رو بهتر تلفظ کنید . این تکنیک برای من خیلی کارساز بود . هر وقتی که چیزی رو به انگلیسی می دیدم با صدای بلند می خوندم و زیر لب "من من "نمی کردم .در مورد تمپلیت هم بگم که کسی که داره سپیکینگ شما رو گوش می ده خیلی راحت تشخیص میده که اون چیزی که دارید میگید یه چیز از پیش حفظ شده هستش ، عملا هیچ نمره ای به تمپلیت تعلق نمی گیره .پس خودتون رو با تمپلیت اذیت نکنید یه ساختار کلی از نوت فول بگیرید ولی سر جلسه سعی کنید که نکات اصلی مطالبی که شنیدید رو بگید . من قیلا هم گفتم که نوت فول خیلی خوبه ولی برای سوالای 3 تا 6 . برای سوال 1 و 2 من به هیچ عنوان نوت فول رو قبول ندارم ( نظر کاملا شخصی شما می تونید مخالف باشید ) اون طرز حرف زدنی که نوت فول میگه برای سوال یک و دو ، سر جلسه یه چیز خیلی مصنوعی میشه . برای همین به نظرم اون رو اجرا نکنید خیلی بهتره . من برای دو تا سوال اول ، هر چی به ذهنم رسید رو گفتم . شما هم به نظرم همین کارو بکنید ، هیچ اجباری نیست که دو دلیل و دو تا مثال بیارید .
در آخر این رو هم بگم که این مهارت رو خیلی جدی بگیرید چون ما ها نه تنها قراره در یک کشوری که زبانش انگلیسی هستش زندگی کنیم بلکه حتی می خوایم اونجا دستیار استاد دانشگاه بشیم اگه بلد نباشیم حرف بزنیم بهمون می خندن ! من نمرم خیلی خوب نشد ، بچه ها هستن که نمرشون بهتر شده . من هنوزم دارم روی سپیکینگم تمرین می کنم . خلاصه اینکه تا می تونید سپیکینگ تمرین کنید . اصلا خارج از بحث تافل، این مهارت خیلی مهمه برای اونایی که می خوان برن اون ور . اصلا دست کمش نگیرید .

در مورد رایتینگ هم که دوستان به اندازه کافی توضیح دادن و نکات لازم رو گفتن .

امیدوارم همتون موفق باشید و نمره دلخواهتون رو بگیرید .

[sb_urmia]

سلام. سعی میکنم مختصر مفید بنویسم. سوالی داشتید بپرسید.
فقط اولش بگم گرامرم قوی هست و فقط برای مرور کتاب گرامر برای تافل آقای قنبری انتشارات جنگل رو خوندم
آزمون 1: 3 ژوئن 2016
ریدینگ 25
لیسنینگ 19
اسپکینگ 23
رایتینگ 27
نمره کل 94
سطح اولیه هنگام شروع: upper intermediate (یه آزمون ام سی اچ ای شرکت کردم 70 گرفتم)
زمان مفید مطالعه و تمرین روزانه: اوایل 2 الی 3 ساعت و اواخر (نزدیک آزمون) 6-5 ساعت
مراحل مطالعه: تقریبا 6 سال پیش دوره های عمومی زبان جهاددانشگاهی رو تا سطح پیشرفته تموم کرده بودم. بعد کلا با زبان کاری نداشتم فقط در حد چند واحد زبان تخصصی و مقالاتی که برای پایان نامم خوندم. (نه فیلم و نه مطالعه و ...) پارسال تابستون رفتم کلاس تافل. اصلا مفید نبود. کتاب لانگمن گذاشت جلوش و همونو توضیح داد!!! خودم قبلش یه قسمتهایی از لانگمن رو خونده بودم. با کلاس پیش رفتم و بقیه شو هم تموم کردم. بعد یکم دلتا خوندم ولی تموم نکردم. بعدش تی پی او شروع کردم و تا امتحان همینا رو خوندم.
منابع مورد مطالعه و میزان تمرین به تفکیک:
ریدینگ: لانگمن - تی پی او 1 تا 27
لانگمن رو در کلاس و برای تمرین و آشنایی با توع سوالات خوندم. بعد تی پی او رو میتونم بگم خوردم ... نخوندم!!! همه لغات و اصطلاحات رو تا تی پی او 20 درمی آوردم و وارد انکی میکردم. اول یه دور ریدینگ میخوندم و سوالات جواب میدادم بعد نگاه میکردم چه سوالاتی و چرا غلط زدم و تحلیل میکردم و بعدش لغتهاشو درمیاوردم. و بعد از 20 رو فقط برای تمرین اختصاص دادم تا امتحان. تقریبا هر دو هفته 1 ریدینگ میخوندم تا ت پ او 5. بعد تا ت پ او 10 هر هفته یکی و تا ت پ او 15 هر هفته 2 تا. بعد از اون کم کردم هر دو روز یه ریدینگ تا ت پ او 27
لیسنینگ: لانگمن - دلتا - ت پ او 27
لانگمن برای آشنایی با نوع سوالات - دلتا برای تمرین - و ت پ او برای تمرین امتحان. باز هم مثل ریدینگ لغتهاشو و اصطلاحات رو در آوردم و وارد انکی کردم (تا ت پ او 20) بقیه رو عینا مثل ریدینگ تمرین کردم. اوابل دو هفته یه ت پ او. از ت پ او 10 بعد هفته ای 2 تا و همینطور کاهش دادم زمان رو تا برسم ت پ او 27
اسپکینگ: نوت فول - موضوعات ت پ او
اوایل با تمپلیت خودم ولی زمان رو زیاد محدود نمیکردم. نوت فول رو دیدم فقط نوع سوالات رو بدونم و اینکه چه چیزی باید در جواب بگم. بعد از همون ت پ او 1 شروع کردم. شاید روزی فقط یه سوال جواب میدادم. انقدر تکرار میکردم که روان جواب بدم. بعد زمان رو به مرور تنظیم کردم و در همون 45 ثانیه و 1 دیقه ... بعد روزی 2سوال 3 سوال و ... همین طور تا روزی 1 ت پ و. برای تصجیج اسپکینگهام یه مدت متنش رو تایپ میکردم و در سایت lang-8.com میذاشتم. بعد سایت testbig.com ثبت نام کردم. یه بسته 3 ماهه برای اسپکینگ و رایتینگ گرفته بودم. قبل امتحان تا ت پ او 26 رسیدم بخونم
رایتینگ: کلاس تافل آقای اعلایی - موضوعات ت پ او
کلیات رایتینگ رو که چه چیزهایی باید در یه رایتینگ بنویسم و چطوری شروع و تمومش کنم در کلاس تافل خودم و همچنین پاورپوینتهای آقای اعلایی که همسرم میرفتن کلاسشون یاد گرفتم. برای خودم یه تملیت درست کردم با همون شروع کردم نوشتن. مثل اسپکینگم نوشته هام رو در سایت lang-8 و بعدا testbig قرار دادم. سایت تست بیگ برای رایتینگم خیلی مفید بود. کمک کرد از قالب تمپلیت دربیام. اینطوری دستم بازتر شد برای نوشتن. یادمه اولین رایتینگم 3 روز طول کشید تا بنویسم تموم کنم. اصلا زمان نوشتن رو اوایل در نظر نمیگرفتم. تقریبا از ت پ او 10 به بعد سعی کردم زیر 1 ساعت بنویسم و بعد از 15 به بعد زمان رو تنظیم میکردم که نزدیک امتحان باشه (نهایتا 5 دیقه این ور اون ور میشد) قبل امتحان تا ت پ او 26 خوندم.
لغت: فقط 504 و essential words for toefl (V. 6)

آزمون 2: 27 آگوست 2016
ریدینگ 25
لیسنینگ 28
اسپکینگ 26
رایتینگ 27
نمره کل 106

زمان مفید مطالعه و تمرین روزانه: برای آزمون دوم تقریبا 2 ماه وقت داشتم که من 1 ماهشو کلا نخوندم و ماه دومش حدودا روزی 6-7 ساعت وقت میذاشتم.
مراحل مطالعه: همون ت پ او باقیمانده رو خوندم (البته 35 تا 39 از نرم افزار جدیده حذف شده و دیگه اونها رو نخوندم)
ریدینگ: ت پ او 28 - 41
فقط تمرین در زمان امتحان و مطالعه سوالات لغت که در برگه کاغذ نوشته بودم.
لیسنینگ: ت پ او 28 - 48 ؛ گاهی به ted هم نگاه میکردم البته خیلی محدود و بدون برنامه
تمرین در زمان امتحان که برای نمونه سوالات قبل از 34 نمره هام یا 28 بود یا 29 ولی برای سوالات بعد از 40 نمره هام شدیدا افت کرد... 22-21 ... کلا نوع سوالات آزمون تغییر کرده. گزینه ها یکم گیج کننده شده. پس موقع گوش دادن به همه جزییات با دقت گوش کنید. وگرنه بین 2 تا گزینه که سهله ممکنه بین 4 تا گزینه گیر کنید!
اسپکینگ: ت پ او 27 - 43
دیگه هیچ جا ارسال نمیکردم و خودم گوش میدادم تصحیح میکردم.
رایتینگ: برای آزمون دوم خیلی محدود تمرین کردم 2-3 تا اینتگریتد و 5-6 تا ایندیپندنت.
خودم میخوندم و بعدش در سایت lang-8 قرار میدادم.
لغت: مرور 504 و اسنشل در انکی و یه تعداد لغت محدود از 1100

[RFeng]

سلام
من 3 سپتامبر بابل آزمون دادم و نتيجه اين شد:
Total: 112
reading 30
Listening 30
Speaking 27
Writing 25

خوب از نتيجه معلومه که تو Rو L خیلی خوب شدم، تو Sp نسبتا خوب بودم ولی W رو تا حدودی خراب کردم، که سعی ميکنم کوتاه در مورد تجربه ام در هر کدوم بنويسم براتون.
سطح زبانم کلاً خوب بود، کانون زبان تا سطح Ad3 خوندم. برای تافل ازحدود يک سال قبل خيلی آروم و در حد هفته اي چند ساعت ميخوندم. اولا کتاب های بارنز و دلتا رو تموم کردم، ولی بجز دوتا مدل تست اول کتاب بارنز بقيه مدل تستها رو نزدم. از حدود دو ماه آخر هم رفتم رو TPO و 23 تا رو در شرایط آزمون زدم. یک هفته آخر هم دیگه زدن TPO به صورت آزمون رو کنار گذاشتم و بخش اسپيکينگ نوت فول و همچنین بخش اسپیکینگ از بقیه ی TPO رو کار کردم.
کلاً خوندن کتابها رو خیلی توصيه نميکنم، خصوصا کتاب دلتا که فرم سؤالهاش تو بخشهای ليسنينگ و رايتينگ با مال تافل فرق ميکنه. از طرف ديگه بخش اسپيکينگ نوت فول خیلی خوبه، اما من بقيه بخشهارو اصلاً نگاه نکردم و نميدونم. TPO هم که اصل کاري هست. نه تنها شکل و شمايل TPO مثل فضای امتحان اصلی بود، که فرم سؤالات هم دقيقاً همونجوری بود. اصلاً چيز جديد مهمی تو آزمون اصلی نسبت به TPO وجود نداشت.

و امّا تجربه هم در مورد هر بخش:

ريدينگ: برای کسی که کلا زبانش خوبه و توانايی درک مطلب داره کار سختی نيست که بدون تمرين مثلاً با 5-6 تا غلط ريدينگ رو بزنه. با توجه به پيشينه ی خودم، ميخوام بگم که چطور بايد اين 5-6 تا اشتباه رو هم حذف کرد. اول اينکه بخش درس کتاب دلتا دونه دونه سؤالات مختلفی که تو تافل ميان رو بررسی ميکنه که ميتونه مفيد باشه. دوم اينکه وقتی TPO ميزنين، سعی کنيد ببينيد معمولا تو کدوم سؤالات اشتباه ميکنين، به چه دلايلی اشتباه ميکنين، کجا استدلالهاتون با جواب درست TPO فرق ميکنه (که البته من خودم بعضی جاها قانع نميشدم و ميگفتم که TPO غلطه) و سعی کنيد رو اون سؤالات بيستر دقت کنيد، همين! من خودم از حدود 26-27 تو TPO های اولی به 29-30 تو حدود بيستميش رسيدم.
نکته دیگه اینکه متنها تو آزمون اصلی تعداد پاراگرافهای کمتری دارن که کمی کار رو سخت تر میکنه, ولی نه خیلی زیاد.
در مورد لغات هم خيلی دايره لغات وسيعی نداشتم، اما هيچ کتاب لغتی هم نخوندم. کاری که کردم اين بود که تو کتابها و مخصوصاً آزمونای TPO هر لغتی که بلد نبودم رو یادداشت ميکردم و بعدا فلش کارت درست ميکردم و حفظ ميکردم. اين روش رو خصوصا در مورد لغات جديدی که تو TPO ها ميبينين شديدا توصيه ميکنم، چون سؤالات و حتی گاهی محتوای متنها در آزمون اصلی با TPO اشتراک ادره. مثلاً يکی از متنها در آزمون اصلی در مورد خونگرم بودن ديناسورها بود، که تو يکی از ريدينگهای TPO بطور جانبی در همين مورد صحبت کرده بود.

ليسنينگ رو وقتی اولين بار تست زدم حدود 22-23 شدم. واسه ليستنينگ هيچ کار خاصی به جز TPO نکردم و حتی اون تمرينات کتاب بارنز و دلتا به نظرم وقت تلف کردن بود. همون TPO رو سعی کردم دقت کنم و با همون آروم آروم تمرکزم بيشتر شد و اشتباهاتم اومد پايين تا اينکه به حدود آزمون 20 که رسيدم نمره ام ديگه به 29-30 رسيد.

اسپيکينگ اولش به شدّت داغون بودم، يعنی وقتی صدامو ضبط ميکردم 60-70 درصدش من ومن بود. تو سؤال اول و دوم رسماً هنگ ميکردم و نميدونستم چی بگم، و تو سؤال های ديگه هم يا اون ليسنينگش رو نميفهميدم، يا اگر هم ميفهميدم نميتونستم جواب بدم. اما سعی کردم که مشکل رو حل کنم. يکی از کارايی که کردم اين بود که سعی ميکردم جواب پرفکت رو بنويسم، بعد تو زمان از روي نوشته بخونم و صدامو ضبط کنم، و بعداً به صدای خودم گوش کنم. ماها معمولا تمرين اسپيکينگ نداريم و حتی ممکنه از شنيدن صدای خودمون به انگليسی تعجب کنيم؛ يعنی اعتماد به نفس کافی واسه صحبت کردن به انگليسی نداريم. اين تمرين که گفتم خيلی برای رفع این مشکل جواب ميده.

اما با اين تمرين هنوز مشکل داشتم، خصوصا سر سؤال 5 که با وجودی که همشو ميفهميدم، بازم نميتونستم همشو تو وقت بگم. اينجا بود که مجبور شدم برم سراغ نوت فول که استراتژيش واسه سؤال 5 عاليه! همچنين به آدم ياد ميده و نشون ميده که ميشه، ميشه ریلکس و آروم صحبت کرد و جوابهای خوب و عالی داد، اينکه يک کار شدنی هست و چيز عجيب و غريبی نيست. با توجه به اينکه دير نوت فول رو شروع کردم، هفته آخر رو فقط گذاشتم رو اسپيکينگ و تا روز امتحان هم داشتم اسپيکينگ کار ميکردم، اول تمرينات خود نوت فول، بعدش هم بخش اسپيکينگ از TPO ها.

رايتينگ هميشه واسه من نکته اميد بود و گذاشته بودمش واسه بالای 28، چون به نوشتن متن انگليسی کاملاً عادت داشتم، خيلی باهاش راحت بودم، متن 5 تا مقالهISI رو خودم نوشته بودم و ... . اما واسه اينکه چرا سر آزمون اين از همه پايينتر شد اين نکات به ذهنم ميرسه:
1- سه تا بخش اول آزمون رو خوب انجام داده بودم، و سر رايتينگ يه کم خوشحاليه بعد از گل داشتم! در نتيجه از سه تا نکته در بخش اينتگريت يکيش رو درست نفهميدم. اون نکته رو خيلی خلاصه و کوتاه توضيح داده بود و حتی از ديگران هم شنيدم که اون نکته رو خوب متوجه نشده بودن. اما به هر حال اگر تمرکزم رو حفظ کرده بودم حتماً ميتونستم ببفهمم و نمره ی بهتری بگيرم. نمرم تو اين بخش fair(2.5-3.5) شد. پس نتيجه اخلاقی: حواسمون باشه که هر بخش از آزمون نمره ی خودشو داره و هر بخش جداگانه واسه خودش مهمه، تمرکز را بايد تا لحظه ی آخر آزمون حفظ کرد.
2- تو بخش اينديپندنت خوبه که انشای قوی بنويسيم تا بيشترين نمره رو بگيريم. فکر ميکنم اينکه ميگن ساده و معمولی بنويسين درست نيست. من اوايل کار سعی ميکردم متن های قوی و ادبی بنويسم، و واقعاً وقتی با متنهای ديگه، حتی با نمونه های خود ETS مقايسه ميکردم ميديدم که ماله من سر تره. اما بعد رو حساب همين صحبتا رفتم سمت نگارش ساده تر با تعداد لغات بيشتر. قبلاً حدود 380-400 تا مينوشتم با 5 پاراگرف و 3تا major point، اما بعد شروع کردم به نوشتن متنهايی با 4 پاراگرف، مقدمه ی طولانی تر، 2 تا major point و مثال های مفصل تر و حدود 500-530 کلمه. نتيجه اين شد که نمره ی انشای دوم شد good (4-5) که به نظرم اگر به سبک اوليه خودم که کوتاه تر ولی ادبی تر و پر مغزتر بود مينوشتم نمره کامل ميگرفتم.
3- فرايند آزمون ساعت 12 شروع ميشد که خیلی زمان بدی هست، و نميشه قبلش ناهار خورد. خيلی ها هم مثل من با شکم خالی مغزشون کار نميکنه، و آخر آزمون تمرکزشونو از دست ميدن. پس اگه امکانش باشه و واسه جلساتی که آزمون قبل ازظهر شروع ميشه ثبت نام کنيد بهتره.

به هر حال دوتا توصيه: 1- يادتون باشه که تو رايتينگ اول اگر يه نکته رو تو ليسنينگ از دست بدين خیلی تأثير بدی تو نمره خواهد داشت، پس حتی اگه آخر آزمون هست و خسته هستيد بازم حواستون رو خيلی خيلی جمع کنيد.
2- به نظرم متن پخته و وزين نوشتن بهتر از متن ساده و طولانيه، لذا فکر ميکنم اونايی که در خودشون ميبينن که کامل يا 28-29 بگيرن رايتينگ رو, بهتره که کوتاه تر، در حد 400-450 کلمه، اما پر مغزتر و حرفه ای تر بنويسن.

[kasra-dan]

تاریخ آزمون : ۱۰ سپتامبر 2016

Reading : 30
Listening : 28
Speaking :24
Writing :29

Total :111

نتیجه ی امتحان اومد و در یه بخش (ریدینگ) نتیجه یه کم بهتر از انتظارم و در یه بخش (اسپیکینگ) نتیجه پایین تر از انتظارم شد. تجربیاتم رو اینجا با شما به اشتراک می ذارم که امیدوارم مفید باشه. البته من تمرکز اصلیم قبل از اینکه تافل بدم همون جی آر ای بود و ماه آخر (اگوست) رو نگه داشتم و رفتم سراغ تی پی او ها برای تافل. زبان تقریبا از سن ۷-۸ سالگی با من بوده تا حالا و روش تسلط کافی دارم. ۲ سالی هم که خارج از ایران بودم تاثیر خوبی داشت. نوع کار (برنامه نویسی) هم می طلبه که مدام با منابع انگلیسی درگیر باشم.

ریدینگ:

دو ماه قبلش من جی آر ای رو شروع کرده بودم و یه سری منابع مطالعاتی ریدینگ رو جلو رفته بودم (مثل بیگ بوک, مگوش, بخش لاجیکال جیمت). همون طور که می دونید سطح متون جی آر ای سنگین هست و من برای تقویت این مهارت از منابع اضافه مثل کتاب های علمی (History of Everything) و مجلات (Economist, Scientific American, New Yorker) استفاده کردم که شخصا برای خودم تاثیر خوبی داشت چون یکی دو سال قبلش بیشتر در منابع مرتبط با برنامه نویسی و بیزینس و مارکتینگ در ارتباط بودم و خوندن این منابع و مجلات باعث شد توی طیف وسیعی از مطالب مثل زیست, پزشکی, نجوم, تاریخ و ... ذهنیت بهتری پیدا کنم که توی همه ی بخش های تافل به کمکم اومد. برای لغات هم تا قبل از امتحان نصف ۱۱۰۰ رو تموم کردم و توی چند هفته تمام تمرکزم رو گذاشتم روی ۱۰۰۰ واژه ی تافل مگوش که خیلی خوب بود.

من وقتی تی پی او ها رو شروع کردم تا ۴-۵ غلط رو داشتم که اکثرا به خاطر بی دقتی در زدن تست لغت ها و درست نخوندن سوال های دیتیل بود. تک و توک توی بخش سامری هم غلط داشتم. متوجه شدم کدوم بخش ها رو بیشتر ضعف دارم و توی امتحان های بعدی دقتم رو بیشتر کردم سر سوال های خاصی که می دونستم ضعف دارم. این طور شد که تی پی اوهای ۳۰ به بعد حداکثر سه تا غلط داشتم. توی امتحان هم ریدینگ لانگ نخوردم و احتمالا حداکثر یک یا دو غلط داشتم که نمره ۳۰ شده. توی بخش ریدینگ هرکی تی پی اوها رو شروع کنه یه سطحی داره که می تونه بستگی به سطح خودش اون رو تا چند نمره ارتقا بده و انتظار همون نمره رو توی امتحان داشته باشه (به شرط تمرکز) شجاعت هم بخش دیگه ای از داستان هست چون باید به سطحی که درش هستی احترام بذاری و شجاعت داشته باشی از سوالات سخت تر بگذری. مثل یه فرماندهی که حاضره در یه نبرد جزیی شکست بخوره اما نبرد کل رو پیروز بشه.

لیستنینگ:

یکی از تسک های مورد علاقه ی منه این بخش. تی پی او ها رو که تمرین کردم واقعا لذت می بردم چون مطالب خیلی خوبی رو میشه ازشون یاد گرفت. درک سریال ها و فیلم ها برام راحت هست و شاید فقط بعضی کلمات خاص رو متوجه نشم (که از وقتی شروع کردم به جی آر ای خوندن یه سری کلمات نامفهوم قبلی الان معنی پیدا کردن که خیلی باحاله). پیشنهاد می کنم طیف وسیعی از فیلم ها و سریال ها رو ببینید (اگه فرصت دارید برای امتحان). از سریال های کمدی گرفته مثل بیگ بنگ تئوری تا جنایی مثل نظم و قانون. این طوری ذهن کم کم یاد میگیره چطور باید توی یه زمان محدود و کوتاه مطالب رو متوجه بشه.

وقتی تی پی او ها رو شروع کردم حداکثر ۵ غلط داشتم که اصلا مناسب نبود چون نوت برنمی داشتم. نوت برداری رو شروع کردم و به حداکثر ۳ غلط رسیدم. لیستنینگ رو ۲۸ شدم و مطئنم ۲ نمره ای که از دست دادم به خاطر عدم درک صحبت ها نبوده چون توی امتحان همه ی صحبت ها رو متوجه شدم. احتمالا ترکیب پیچیدگی گزینه ها و یه کم چاشنی خستگی باعث شده بین دو گزینه ی گمراه کننده گزینه ی غلط رو انتخاب کنم. نوت برداری خوبی داشتم و سعی می کردم هر وقت داره شروع به گفتن مطلب مهمی می کنه یادداشت کنم و دور کلمات کلیدی سریع یه دایره بکشم. از نمره راضی هستم و قبل از امتحان می دونستم نمرم بین ۳۰ تا ۲۷ در نوسان خواهد بود. سر امتحان هم لیستنینگ لانگ خوردم که از یکی از ست های تکراری (رفلژیا, مهاجرت پرندگان, موسیقی رگ تایم) بود.

اسپیکینگ:

می رسیم به این تسک خوش تیپ از بین همه ی مهارت های زبان تسلطم روی اسپیکینگ بیشتره و حتی توی چند ماه قبل از تافل فکر کنم حدود ۴-۵ مصاحبه ی شغلی اسکایپی یه ساعته داشتم با یه شرکت کانادایی, حالا چی شده نمرم ۲۴ شده اصلا نمی دونم. وقتی تافل رو شروع کردم فهمیدم مهارت اسپیکینگی که توی امتحان سنجیده میشه تفاوت زیادی با مهارت واقعی داره. اول از تمپلت نوت فول استفاده می کردم, بعد شنیدم ممکنه تاثیر منفی داشته باشه سعی کردم تمپلت خودم رو بسازم. آخرش کار به اینجا رسید که به غیر از سوال ۵ و جملات ابتدایی سوال های ۳ و ۴ و ۶ واقعا چیزی به اسم تمپلت توی صحبت هام وجود نداشت. یک بار هم صدای بوق حرفم رو قطع نکرد و گفتم صد در صد نمرم بالای ۲۶ هست که این طوری شد. جالبه که من بدترین جوابم مال سوال ۳ بود که ۱۰ ثانبه زیاد ‌آوردم و آخرش آسمون ریسمون بافتم تا زمان تموم شد اما تسک ۳ و ۴ رو Good گرفتم اما بقیه ی تسک ها رو Fair. احتمال داره یه بخشی از علت نمره ی کمتر, واضح نبودن حرف ها به خاطر آروم تر حرف زدن باشه یا سریع تر صحبت کردن. واقعا نمره دهی این تسک چون معلوم نیست یه سری شبه ها به وجود میاد اما خب یا اشکال در سرعت و یا بلندی صدای من بوده (مطمئنم محتوا نبوده چون همه ی مطالب رو رسوندم) یا اینکه اشتباهات جزیی مصححین ای تی اس بوده.

رایتینگ:

من به انگلیسی متن نوشتن عادت داشتم اما برای تافل باید توی یه بازه ی ۳-۲ هفته ای با تمپلت نوشتن رو یاد می گرفتم.

تسک اول یا همون اینتگریتد تسک به نظرم تسک آسون تری هست نسبت به تسک دوم به شرطی که تمام دقت و حواستون رو بدید به لیستنینگی که داره پخش میشه. آخر امتحان هست و ممکنه خسته باشید. باید خستگی رو با تمام وجود از ذهنتون بیرون کنید و تمام تمرکز رو بدید به نکاتی که قراره توی لیستنینگ بشنوید. علت هایی که بیان میشه نمره ی شما رو تشکیل میده. من تمام نکات مهم رو تونستم یادداشت کنم و یه متن ۴۳۰ کلمه ای راجع بهش بنویسم (شاید غلط املایی محدود داشتم چون یه بار مرورش کردم)

تسک دوم هم خیلی بستگی داره به استفاده ی مناسب از کلمات و قواعد گرامری مناسب, پرورش خوب موضوع و آوردن مثال های مناسب برای افزایش تعداد کلمات. هر دو متنی که می نویسید باید برای خواننده جذاب باشه. اصلا مهم نیست که سر امتحان هستید. فرض کنید باید به سرعت برای یه شبکه ی خبری یه مقاله ی کوتاه بنویسید. متنی که می نویسید باید خوب شروع بشه و موضوع مورد بحث رو خوب توضیح بده. علت ها و یا مخالفت های مرتبط به خوبی نوشته بشن و در آخر یه نتیجه گیری مناسب که آخرش خواننده قشنگ متوجه بشه قضیه چی بوده. اگه متن خوب توسعه پیدا نکنه یا غلط های گرامری زیاد باشه و ... نمره ی بالایی نمیشه گرفت توی این بخش.

آرزوی موفقیت برای تک تک شما دارم

[rahaazad2011]

خب نمره منم اومد.


تاریخ آزمون: 17 سپتامبر 2016 (12:30) سنتر سنجش
تاریخ اعلام نتیجه: 24 سپتامبر 2016


29 : Reading
30 : Listening
24 : Speaking
29 : Writing
112 : Total


من تو این پست در مورد سنتر سنجش که امتحان دادم و موضوعات و کلا سطح امتحان و شرایط اون توضیح دادم به همین خاطر اینجا فقط روش مطالعه امو می گم شاید به درد بچه هایی که در آینده امتحان دارن بخوره.


سطح زبان قبل از شروع به خواندن برای تافل
خب من خیلی سطح بالایی نداشتم (شاید حدود 75-70 بودم) ولی در کل علاقه مند به زبان بودم و جسته گریخته ویکی پدیا یا هر متن دیگه انگلیسی رو می خوندم و چند بارم لغت خوندن رو شروع کرده بودم. کلاس زبان نرفتم به جز دو ماه اولی که واسه تافل شروع به خوندن کردم که تنها فایده اش این بود که فهمیدم کلاس تقریبا فایده ای نداره و مطالعه شخصی مهم ترین عامل پیشرفته.


زمان مطالعه
از دو سال پیش شروع کردم به لغت خوندن ( به کمک نرم افزار انکی ). تابستون سال پیش دلتا رو خوندم و تستاشو زدم. نزدیک 6 ماه خوندن بارونز رو کش دادم. نزدیکه 15 TPO اول رو جسته گریخته تو دو ماه قبل از این که جدی شروع به خوندن کنم زدم. در ضمن از یک سال قبل با گوش دادن به لکچرهای TED شروع به تمرین لیسنینگ کردم. البته تو این مدت Talk show انگلیسی هم زیاد نگاه کردم اما بیشتر جنبه تفریحی داشت. ولی به طور متمرکز و تمام وقت از سه ماه قبل از روز آزمون شروع کردم به خوندن. من چون فردای تافل، GRE داشتم یک روز در میون واسه تافل خوندم که میشه گفت یک ماه و نیم واسه تافل خوندم.


لغت
به نظر من لغت یکی از ابزار مهم برای درک و استفاده از زبانه. به همین خاطر وقت نسبتا زیادی واسش گذاشتم. کتابای 504، 400 کلمه ضروری تافل، 500 کلمه نوا ( فک کنم تا نصفه خوندم) ، 1100 و هر لغت جدید دیگه ای که تو منابعی که واسه ریدینگ می خوندم باهاشون مواجه می شدم رو تو انکی وارد می کردم و تقریبا هر روز با این نرم افزار مرورشون می کردم. در کنار این لغات من واسه GRE هم همزمان لغت می خوندم که خب سطح لغات GRE بالاتر از تافل و لزوما به درد تافلم نمی خوره اما خوندنشون باعث می شد که تقریبا هیچ لغت ناآشنایی تو ریدینگ واسم نباشه و بتونم تو سوالات لغت کلی تایم سیو کنم و همچنین توی راتینگمم ازشون استفاده کنم و به بهتر شدن رایتینگم کمک کنه. واسه GRE کتابهای Verbal Advantage و 1000 لغت منهتن به همراه هر لغت جدیدی که تو منابع مختلف باهاشون روبرو میشدم رو خوندم. در کل نزدیک به 6000 لغت شد که قطعا به همش مسلط نبودم اما خیلی کارامو تو ریدینگ تافل و وربال GRE راه انداخت. ( تو وربالم مشکل لغت نداشتم و این بخش و 160 شدم)


منابع جامع
همونطور که بارها دوستامون گفتن بهترین منبع TPO هستش چون تا حد بسیار بسیار زیادی امتحان شبیه اونا هست و نمرات من دقیقا مشابه نمراتم در TPOها شد. من بغیر از TPO کتابای دلتا، بارونز و آزمون های کاپلان و آفیشال رو کار کرده بودم.


ریدینگ
من واسه هر ریدینگ بدون اسکیم اولیه می رفتم سراغ سوالات. و سعی می کردم اول تمام پاراگراف رو بخونم و بعد سوال رو جواب بدم که هم از جواب مطمئن باشم و هم در خلاصه سازی آخر مجبور نشم برگردم به متن. یک نکته خیلی مهم برای این بخش تندخوانیه به نظر من. این کار هم وقت بیشتری بهتون میده که روی گزینه ها خوب فکر کنید، اگه قسمتی رو متوجه نمیشید بتونید دوباره بخونید ( تو امتحان چندین بار شد که بخاطر عدم تمرکز، یک پاراگراف طولانی رو دو یا سه بار خوندم.) و همچنین کلیت متن و پاراگراف بهتر تو خاطرتون بمونه و سوالات infer رو براحتی جواب بدید. در کل سریع فهمیدن انلگیسی تو بخش لیسنینگ و اسپکینگ هم به کارتون میاد و یک راه برای رسیدن بهش خوندن متن های زیاد هست. البته من اینجا باز مدیون GRE هستم که مجبور شدم متن های زیادی واسش بخونم ولی بنظرم خوندن مجلاتی که بچه ها معرفی کردن هم مفیده ( من چون فقط یک مقاله از این مجلات خوندم توصیه خاصی نمی تونم داشته باشم). و نکته آخر این که اصلا خودتون رو درگیر لغت های تخصصی که تو متن هست نکنید و سعی کنید حرف اصلی متن رو بفهمید که مسلما این حرف تخصصی نیست. و نکته پسا آخر مدیریت وقتم یادتون نره. اگه متنی بنظرتون ساده است مطمئن باشید یک متن سخت تر در انتظارتونه پس حتما سر متن های ساده تر سعی کنید چند دقیقه سیو کنید.


لیسنینگ
من واسه تقویت لیسنینگم بیشتر از لکچرهای TED استفاده کردم و یک ماه آخر برنامه های علمی رادیوهای BBC، CNN و ABC ( سه لهجه امریکن، بریتیش و استرالیایی) رو گوش میدادم ( تقریبا به طور میانگین روزی 2 ساعت به گوش دادن اینا سپری می شد). من خیلی با فیلم دیدن موافق نیستم چون بنظرم هم لغات و جمله بندی و کلا واضح و شمرده حرف زدن و ... توی فیلم با لکچرهای تافل بسیار متفاوته و نکته مهم دیگه اینه که شما روز آزمون باید فقط به صدا گوش بدید و تصویری نیس بهمین خاطر بهتره تمریناتونم فقط voice خالی باشه. نکته خیلی مهم دیگه اینه که اصلا نیازی نیست تمام لغات و جملات لکچر یا کانورسیشن ها رو متوجه شید فقط کافیه اون چیزی که بحث میشه و شرایط گفت و گو رو پیش خودتون مجسم کنید. چون موضوعات تافل موضوعاتیه که آشناس واسه همه خودتون می تونید قسمت هایی رو که متوجه نشدید رو حدس بزنید که این طرف منظورش این بوده و احتمالا جمله یا اطلاعاتی که متوجه نشدم چی بوده. هیچ حرف غیرمنطقی تو لکچر یا کانورسیشن زده نمیشه! بعلاوه گزینه های سوال و همچنین این که سوالات به ترتیب اطلاعاتیه که تو لکچر یا کانورسیشن اومده، می تونه بهتون تو فهمیدن اون قسمت ها که متوجه نشدید کمک کنه. من پارت 1 لیسنینگ رو کامل متوجه شدم ولی واسه دو لکچر پارت دو خسته بودم و خیلی گوش ندادم اما به کمک همین استنباطا تونستم سوالاتشو درست جواب بدم. و نکته آخر این که لیسنیگ امتحان حتی ساده تر از TPOهاست و به هیچ وجه نه سریعتره نه لهجه ای که اذیت کنه وجود داره. ما یک لکچر بریتیش داشتیم ولی انقد شمرده حرف می زد که اگه دقت نمی کردی متوجه لهجه اش نمیشدی. راستی به نظرم این سایت هم مثال های خوبی واسه لیسنینگ تافل داره:
http://www.english-test.net/toefl/li...y_discuss.html
در مورد نت برداری هم بنظرم به خودتون بستگی داره. من هیچ نتی سر لیسنینگ هام بر نمیداشتم و بنظرم اینطوری فرصت بیشتری داشتم که به لکچر یا کانورسیشن گوش بدم و چون طول لکچرها بیشتر از 5-6 دقیقه نیست بنظرم نت برداری نیازی نیست.


اسپیکینگ
خب من خیلی نمره قابل قبولی تو این بخش نگرفتم که بتونم راهنماییتون کنم. فقط یک نکته ای که به نظر من کمک کننده است اینه که به اصل Keep it simple پایبند بمونید! حداقل واسه من این کار باعث می شد که راحت تر بتونم منظورم رو برسونم و گیر لغت نشم. همچنین اصلا استرس به خودت وارد نکنید و فک کنید دارید با دوستتون صحبت می کنید این کار باعث میشه سرعت و تونیشنتون نرمال تر باشه. قالب نوتفول بنظرم خوبه اما نذارید قالب باعث شه تصنعی حرف بزنید سعی کنید خودتون باشید. نکته دیگه این که در کنار تمرین ایندیپندنت حتما اینتیگریتد رو هم فراموش نکنید. من فقط دو سوال اول رو تمرین می کردم و مابقی سوالات رو فقط تو TPOها کار کرده بودم و تو امتحانم دو سوال اول رو Good شدم و بقیه رو Fair. نمونه سوال تو اینترنت بگردید واسه دو سوال اول زیاد هست. با این که این قسمت نسبتا نمره اش واسه اکثر بچه ها کمتره و بنظر مصحح های ETS سخت گیر بنظر میان تو این قسمت اما بنظر من خوب نمره دادن. من تو قسمت اینتگریتد چندین غلط فاحش انتخاب لغت داشتم ( در حدی که flaw رو جای fault استفاده کردم یا education جای training) و تو سوال یک و دو یکم داشتم یک نکته تکراری رو هی میگفتم و در کل یکی دو سوال رو نرسیدم که جمله ام رو تموم کنم و انتظار نمره زیر 20 داشتم. من تو خونه خیلی بهتر از روز آزمون حرف می زدم البته بازم شاید همون 24 میشدم چون اون قسمتی که تمرین می کردم رو Good شدم اما دلیل اصلی اشتباهاتم سر جلسه عدم تمرکز بود که بخاطر سروصدای بقیه بود. فک کنم ETS خودش متوجه این موضوع هست که تو نظرخواهی بعد امتحانم راجع به این بخش زیاد سوال می پرسه.

رایتینگ
منبع خاصی واسه تمرین این بخش نداشتم یکم فقط نمونه رایتینگ از کتاب ETS نگاه کردم و اون چندتایی که تو خود TPOهاست. واسه قسمت اول حدود 375 کلمه نوشتم و واسه قسمت دوم بیشتر از 600 کلمه ( آخر سر نگاه نکردم چند کلمه شده) ساختار گرامری یا عبارت های خیلی خاصی استفاده نکردم و فقط یکم از لغت هایی که برای GRE خونده بودم استفاده کردم ( مثلا something is of paramount importance). من 5 دقیقه اول رو به پیدا کردن دو دلیل و نحوه بحث کردن در مورد اونا و مثال هایی که میشه آورد براش و در کل اون چیزی که می خوام بگم اختصاص دادم و نزدیک 21-22 دقیقه نوشتم و تو اون 3-4 دقیقه آخر متنمو مرور کردم که البته تا نصفه رسیدم این کار رو بکنم. همونطور که دوستان گفتن نوشتن یک متن نسبتا منطقی، با غلط های نسبتا کم و تنوع لغات و جملات نسبتا زیاد، و بسط دادن دلایل و بیان ارتباطشون با موضوع می تونه نمره بالاتون تو این بخش رو تضمین کنه. تو مقالاتی که قبلا نوشته بودم همیشه به رایتینگم گیر میدادن به همین خاطر فک نکنم مصحح های ETS سخت گیر باشن. راستی تصحیح راتینگ هامم با ورد انجام میدادم و تو امتحانم شبیه به همونا نوشتم و از دوستان اگه کسی بخواد می تونم براش بفرستم. سعی کنید صدای تایپ بقیه هم واستون عادی بشه چون روز امتحان خیلی سروصدا میشه

حرف آخر
در کل امتحان تافل بنظرم اصلا امتحان سختی نیست و با تمرین می تونید نمره خیلی خوبی بگیرید. اگه فرصت دارید من توصیه ام تمرین لغت/ لیسنینگ/ اسپیکینگ هست جدای از موضوع تافل برای یکی دو سال و حدود یکی دو ماه با TPO زدن مهارت امتحان دادن رو تو خودتون تقویت کنید و به روش های خودتون ایمان داشته باشید. اصلا استرس به خودتون راه ندید و به جوی که در مورد بخش های مختلف آزمون میدن توجه نکنید. آزمون چیزی بیشتر از TPOها نیست. راستی بنظرم به کانال تلگرام دکتر برزآبادیم یک سری بزنید مطالبش خوبه.

آرزوی موفقیت می کنم براتون.

[Sara.A]

سلام دوستان

بالاخره بعد یه پروسه پیچیده نمره تافل منم اومد.
تاریخ آزمون: 8 اکتبر. ساعت 12:30 مرکز خاتم
تاریخ نتیجه: 17 اکتبر (11 شب).
Reading 27
Listening 28
speaking 24
Writing 27
Total 106

قبل از هرچیزی باید بگم واقعا خودمم باورم نمیشه این نمره رو گرفتم!!! ولی خب بلطف خدا ظاهرا شده!
موضوع دوم اینکه من تاریخ ازمونم 10 سپتامر بود که بنا به دلایلی نتونستم شرکت کنم و با ریفاندی که از ای تی اس عزیز گرفتم در فاز دوم در 8 اکتبر امتحان دادم. این اتفاق بزرگترین سهم رو در نمرم داشت، چون تو این فاصله (فاز دوم) اسپیکینگ و رایتینگم رو خیلی زیاااااااااااااااااد بهبود دادم و تونستم تمام تی* پی* او های 40 تا 48 رو بزنم که واقعا موثر بود.

سطح زبان قبل از شروع به خواندن برای تافل
در مورد سطح زبانم باید بگم که من از ده سالگی شروع کردم به یادگیری زبان. تو کنکورا مشکل اساسی نداشتم ولی عالی ام نبودم چون بنظرم زبان آکادمیک با زبان محاوره ای که تو موسسات کار میشه متفاوته! (بخصوص با توجه به اینکه خودمم الان دارم درس میدم).
من سه سال پیش کلاس تافل رفتم، کلاس استاد معروفی ام نبود ولی خییییییییییلی راضی بودم ازشون. همینجا بگم اگر احیانا کلاس میرین خودتونو مجاب کنید که تا دو سه ماه دیگه امتحانتونو بدین و اشتباه منو نکنید (چون کاملا فراموش میشه). دو ماه بعد از کلاس بدون یه کلمه خوندن و یا تمرینی آزمایشی امیربهادر ازمون دادم و نمرم 90 شد ولی چون درگیر پایان نامم بودم نتونستم امتحان اصلی رو بخونم و موند برای الان. چون کاملا فراموش کرده بودم نوع سوالات رو، به پیشنهاد استادم، کتابای collins برای تافل (که کتابای خوبی ان که شمارو بصورت مختصر و مفید با نوع سوالات اشنا کنن) رو خوندم. ساختار کتاب برای یه ماه توصیه شده ولی اگر دوباره به گذشته برگردم فوقش توی دو هفته کتاب رو تموم میکنم و ازینجا به بعد تمرین رو با تی* پی* او شروع میکردم.

ویدئوهای نوت فول رو برای اسپیکینگ و رایتینگ دیدم که برای اسپیکینگ خیلی خوب بود ولی برای رایتینگها از اون استفاده نکردم.
زمان مطالعه
من خیلی ناگهانی تصمیم گرفتم تافل بدم. 8 خرداد ثبت نام کردم و همون طور که گفتم ازمونم 20 شهریور بود ولی با عقب انداختن اون افتاد برای 17 مهر. بخاطر اینکه کار میکردم اوایل بیشتر از 3 ساعت نمیتونستم وقت بذارم و انصافا هم خیلی بد درس خوندم ولی بمرور وقتی متوجه شدم چی و چجوری باید بخونم کم کم زیادتر شد ینی به حدود 5 ساعت رسید و در فاز دوم به روزی 10 ساعتم رسوندمش (خداروشکر موسسه ای که کار میکردم حدود یه هفته تعطیل کرد).
نکته: با یه برنامه ریزی درست درس بخونید. بنظرم دو یا سه هفته برای اشنایی با نوع سوالات کافیه. بعد تمرینات باید شروع بشه که اون به سطحتون بستگی داره. ولی لغت، ریدینگ و لیستینگ برنامه هر روزه باید باشن.

لغت:
روش من: اشتباهی که من کردم این بود که به خودم خیلی اطمینان داشتم و اصلا لغت نخوندم از اول. تازه دو ماه مونده بود به امتحان فهمیدم باید لغت بخونم. با 504 واژه شروع کردم و بعدش 450 واژه و در نهایت لغتای تی*پی*او (فایلی که در کتابخونه سایت هست، البته نرسیدم کامل بخونم/ حدود 300 تا) رو خوندم.

توصیه: اگر برگردم به گذشته احتمالا 1100 واژه رو بخونم. چون ریدینگا کمی سختتر شده الان. با لغت بیشتر خوندن در واقع اعتماد بنفستون میره بالا.

ریدینگ:
روش من: همزمان با کتابای کولینز، دو کتاب اول Read thisرو خوندم البته باز کامل نه حدود اواسط مرداد بود که یکی از دوستان تازه به من نرم افزار تی* پی* او رو موبایل رو معرفی کرد و من اولین بار با این نرم افزار اشنا شدم و ازینجا به بعد اونارو میخوندم ولی باز سعی کردم عددای فردش رو بخونم چون نمیرسیدم تموم کنم. یه ماه مونده بود به ازمون فهمیدم دارم اشتباه میخونم. من فقط تست میزدمو جوابارو چک میکردم ولی با راهنمایی استادم و یکی از دوستان متوجه شدم باید کاملا بعد از خوندن هر متن اون رو کامل بخونم و لغتاشو دربیارم و حفظ کنم و علت غلطامو بررسی کنم. اشتباه دومم این بود که اوایل روش خوندنم اینجوری بود 5 دقیقه کل متن رو میخوندم و بعد 15 دقیقه تست میزدم که با این روش نمرم از 22 بالاتر نمیرفت و وقتم همیشه کم میاوردم. با عوض کردن تکنیکم تونستم نمرمو به 27 تا 29 برسونم. چجوری؟ با دیدن یه متن، اول عنوان، پاراگراف اول و جمله اول هر پاراگراف رو در عرض 1 تا 2 دقیقه میخوندم و بعد میرفتم سراغ تستها. با این روش حدود 5 دقیقه وقت اخر هر ریدینگم اضافه میاوردم، نمرم بالاتر رفت و معمولا سوالات دو امتیازی اخر ریدینگ رو درست میزدم چون با این روش بهتر روی کلیات متن تمرکز داشتم.

نکته: دو بخش اول امتحان، یعنی ریدینگ و لیستینگ، بخشایی هستن که فقط و فقط با تمرین خیلی زیاد و مستمر حل میشن ینی دیربازده هستن و به تمرین زیاد نیاز دارن. بنابراین باید جزء برنامه هر روزه باشن. برای ریدینگ، اگر سطح زبان خوبی دارید که خیلی خوبه ولی باید خودتون رو با خوندن متنهای اکادمیک با موضوعات نااشنا عادت بدید. دوستان سایتایی رو معرفی کردن که قطعا موثر هستن (اگر هم خواست کسی من هم معرفی میکنم چندتارو). (من این روش رو نرفتم ولی توصیه میکنم دوستان اگر وقت میکنن حتما با یه برنامه ریزی این کار رو بکنن) روشی که استادم پیشنهاد دادن این بود که فقط بخونید این متنهارو و اگر موضوعی براتون جلب توجه کرد لغتاشو دربیارید. اون هم نه همرو فقط لغت های کلیدی و مهم رو.

اما دوستانی که سطح زبان خوبی ندارن. نرم افزار Encartaفوق العاده اس. من دوره ای که کلاس میرفتم ازش استفاده میکردم بعدش دیگه نتونستم گیرش بیارم. این نرم افزار بخوبی سطح بندی شده و موضوعات علمی رو در سطح بچه ها و بزرگسال طبقه بندی کرده. حتما از سطحای پایین شروع کنید و باورتون نمیشه چقدر علاقه مند میشید و کم کم برید سراغ متنهای بالاتر.

وقتی تی* پی* او رو تست میزنین، یبار تست بزنید و جوابارو بررسی کنید. روز بعد یا همون روز مجددا بخونین و لغات رو کاملا دربیارید و سعی کنید نسبت به موضوع تسلط پیدا کنید چون ممکنه چه بصورت ریدینگ چه لیستنیگ باهاش مواجه بشد بعدا.. و یه کار خوب دیگه اینکه دوباره بعد از یه هفته دوباره اون ریدینگ رو تست بزنید تا کلمات و موضوع کاملا به ذهنتون بشینه.

آشنایی با موضوعات مختلف علمی، دونستن لغت زیاد و تکینیک خوندن متن و تست زنی در تافل کلید گرفتن نمره خوب تو ازمون هست. شک نکنید. جزئیات بیشتر در این پست.



لیستینگ:
روش من: لیستینگم بد نبود واقعا. ولی برای تافل از کتابای open forum شروع کردم و لیستینگای کولینز. در نهایت فقط تی* پی* اوهارو زدم. هر سری از تست هارو میزدم. جوابهارو چک میکردم. روز بعد، تمام متنهارو با اسکریپتشون گوش میکردم و لغات جدید رو در می اوردم.

اشتباهم این بود که اوایل نوت برداری میکردم. البته اینو بگم که نت برداری برای من مناسب نبود، شاید یکی دیگه با نت برداری خیلی ام خوب جواب بگیره. نظرم اینه که اوایل خودتونو محک بزنین تا ببینین جز کدوم دسته این. من با تغییر روش نت برداریم تونستم از نمره 24 به 27 تا 28 برسم. (توی نتهام فقط تاریخارو با اسمارو مینوشتم همین بقیه چیزارو گوش میکردم و سعی میکردم روش متمرکز بشم.) با این حال بیشتر اشتباهات من در مورد سوالاتی بود که منظور استاد، دانشجو یا کارمند رو از بیان یه جمله میپرسید و البته بمرور بهتر شد.
توصیه: تا میتونید گوش کنید تتااااااااااااااااااااا میتونید. سوالات اسپیکینگ سطحشون از تی* پی* اوها حتی 40 تا 48 هم بالاتره. سر یکی از مکالمه ها من فکر کردم نوار تند شده واقعا نفهمیدم دختره داره چی میگه. بنابراین تا میتونید لکچر گوش کنید (در کتابخونه موجود هست). نکته دوم اینکه با سرعت بالا هم حتما گوش کنید چون سرعت لیستنینگها بیشتر شده. و نکته سوم اینکه حتما روش نت برداری تون رو بر اساس خودتون تنظیم کنید: یکی نباید نت برداره (مثل من)، یکی باید نت داشته باشه و یکی باید فارسی نت برداری کنه.

برای تمرین لهجه بریتیش از سایت http://learnenglish.britishcouncil.org/en/magazine استفاده کنید که البته تا حدی هم میتونه به رایتینگتون کمک کنه. برید تو سایتش و متنای لیستینگشو پیدا کنید. جزئیات بیشتر در این پست .

[Sara.A]

اسپیکینگ:

روش من: من یه فایل داشتم که نمونه سوالات اول و یه فایل دیگه نمونه سوالات اول و دوم رو داشت. البته از اینترنت و کتابای مختلف (بخصوص شنیدم دلتا خیلی خوبه) میشه براحتی همه موضوعارو پیدا کرد. اوایل بدون زمان تمرین میکردم (صدامو ضبط میکردم و هی گوش میدادم تا درست بشه هم از لحاظ لغت هم اینتونیشن). بمرور دیدم انگار کم کم دارم اماده میشم و شروع کردم به تایم گرفتن. و اونقدر تمرین میکردم تا کاملا روون بگم. البته اینو بگم من توی سه ماه فقط سوال یک رو با 60 موضوع تمرین کردم برای سوالای 2 به بعد شاید از هر کدوم ده تام نشد. ولی بعد از اینکه امتحانم عقب افتاد، فهمیدم چه اشتباهی کردم. یه دور از اول تی* پی* اوها فقط سوال یک و دو رو تمرین کردم تا روون بشم، بعد شاید حدود 10 تا از تی پی اوها رو از اول تا اخر اسیکینگش تمرین کردم. که نتیجشم تو نمرم میبینین که از همه پایینتره چون تمرین کمی داشتم. یه چند تا دلیل اصلی داشتم که چه تو اسپیکینگ و چه تو رایتینگ ازشون استفاده میکردم و ساختار جملهای ساپورتشون هم استفاده میکردم. مثلا:

extend knowledge, interesting, relaxing, save money, cost-effective, save time

سعی میکردم هر سوالی رو یه جوری به اینا ربط بدم. البته بعضیا که دیگه ناجور بودن و باید از دانش زبانم یاری میطلبیدم.

نکته: تمرین، تمرین و تمرین...... حفظ ارامش...... لبخند در هنگام حرف زدن...... روی اینتونیشن شدیدا کار کنید.

یسری نکات روانشناسی ام بهتون بگم تا روی تن صداتون اثر بذاره: اولا سعی کنید با کامپیوتر کنار بیاید وقتی دارین تمرین میکنین پیش خودتون بگین این فلانیه (همون استاد یا کسی که باهاش راحت بودین خیلی)، از دستاتون استفاده کنید انگار استاد هستین و دارین سخنرانی میکنین. به چهار وجه کامپیوتر نگاه کنید فقط به یه نقطه زل نزنید. و اینکه کمی به سمت جلو متمایل بشید. (ببینین اینا نکات بیزینسی هستااااااا برای سخن روی کارامد)

رایتینگ:

روش من: تسک اول: من با این بخش هیچ مشکلی نداشتم. در کل دو نمونه از تی* پی* اوها تمرین کردم و با نمونه های خوب موجود توی سایت test.big مقایسه کردم و دیدم مشکلی ندارم. تو ازمون اصلی، 316 لغت نوشتم که اصلا خوب نبود چون با وجود نمره 4-5 که بهم دادن گفتن کمی مشکل خلاصه نویسی داری و خب حقیقته دیگه! تلخه چه کنم! راستی با کمک کتاب کولینز براش یه فرمتم داشتم.

تسک دوم: واااااااای از این سوال. این سوال برای من کابوس بود و حتی در نهایت سر ازمون بقدری هول شدم که فکر کردم کلا آف ناپیک نوشتم ولی شکر خدا اینجوری نبود انگار. کلی ام تعریف کردن!!!!!! متاسفانه، ترس من از این قسمت از ازمون باعث شد کمتر طرفش برم. در حدود دو ماهی که تمرین کردم صدبار روشمو عوض کردم اما در یه ماهه اخر معجزه اتفاق افتاد. اگه بخوام بهتون بطور خلاصه و مفید بگم:

1- روش های مقدمه و نتیجه گیری نویسی رو در عرض دو ساعت از کتاب Nova (موجود در کتابخانه سایت) خوندم و سعی کردم برای هر نوع سوالی یه الگو داشته باشم. مثلا: برای سوالات agree/disagree یه جمله کلی در مورد موضوع اصلی میگفتم و بعد با restate کردن سوال میگفتم personally speaking و نظر خودم رو میدادم. در نتیجه گیری هم خلاصه کل دلایل رو میگفتم و با یه سوالrhetorical متن رو تموم میکردم.

2- من متنهای سه دلیله مینویسمو معمولا از 360 لغت تا 430 تا مینوشتم. (در ازمون اصلی 415 لغت شد) متاسفانه نه موقع تمرین و نه موقع ازمون وقت چک کردن نداشتم که خیلی بد شد!

3- به قول یکی از دوستان خوبم، دلایل رو بصورت خطی مینوشتم. ینی اگه میگین مثلا اینترنت باعث افزایش اطلاعات دانش اموزان میشه باید بگید دقیقا چه جوری! مثلا سایتای اموزشی داره بچه ها سر میزنن اطلات میگیرن یا با افراد دیگه ارتباط برقرار میکنن باهم تبادل اطلاعات میکنن..............

توصیه میکنم حتما نمونه های اخر کتاب بارونز رو کاملا بخونید تا با ساده نویسی به معنای واقعی اشنا بشید. من اوایل سعی میکردم که فرمت خاصی داشته باشم ولی با خوندن این کتاب دیدم راهم خیلی خوب نبوده و متوجه شدم که ساده نویسی ینی چی! بعضی دوستان به من میگفتن چندتا لغت سخت بذار توی متنت ولی این باعث میشه توی متن شما تناقض دیده بشه و این روش رو کنار گذاشتم. اونا از ما انتظار دارن یه موضوع رو یا نظرمون رو طوری توضیح بدیم که ضمن اکادمیک بودن، برای هر کسی قابل فهم باشه. البته دوستانی بودن که من وقتی متن رایتینگشونو میخوندم اصلا نمیفهمیدم چی دارن میگن انقدر که از لغتای خاص استفاده کرده بودن ولی باز نمره بالایی داشتن. بنابراین بسط دادن یه مطلب هست که اهمیت داره و بقول خودشون well organized بودن.

نکته: خیلی ها میگن رایتینگ زودبازده هست. راستش من هنوز به این باور نرسیدم. ولی برای شروع اول با نوع سوالات و روشای نوشتن (دو دلیله و سه دلیله) اشنا بشید. با خوندن متنها و تمرین مشکلتون برای پیدا کردن دلیل حل میشه کم کم بخصوص همزمان با تمرینهای اسپیکینگ. حتما و حتما نمونه های رایتینگ بخونید تا ببنین نویسنده ها چجوری نظرات رو بیان میکنن. ینی وقتی رو قرار بدید در روز که یسری موضوعات رو بخونید نمونه هاش رو. با کاربرد کلمه ها و ساختارها اشنا بشید. حتما به کتاب nova نگاه بندازین خییییییلی خوبه (بخصوص تو بحث مقدمه و نتیجه گیری). حتی میتونین یسری برگه داشته باشید جملات خوب رو به تفکیک موضوع داشته باشید. مثلا من تو هر برگ یه دلیل رو داشتم: اسیب به طبیعت، کمک به سلامتی، افزایش اطلاعات، صرفه جویی زمان و ..... و تو همون برگ جمله های قشنگ و در عین حال ساده که تو متنها بهش برمیخوردمو مینوشتم و هر چند روز هی مرور میکردم که تو ذهنم بمونه و تو رایتینگ ازشون استفاده میکردم. اوایل ممکنه دوست داشته باشید تمپلیت داشته باشید ولی بمرور دیگه میبینید نیازی نیست بخصوص اگر اون نمونه هایی که گفتمو بخونین (چون ذهنتون به طرز وحشتناکی باز میشه). به توصیه استادم، بعضی موضوعات رو قبل از دیدن نمونش اول بنویسید و بعد نمونه رو بخونید و مقایسه کنید با متن خودتون (که من دیگه اصلا وقت نکردم چون هفته بعدش امتحان داشتم دیگه).

اما نکات کلی:
من وقت نکردم که بخوام روزی رو اختصاص بدم که یه ازمون بزنم و اگرم قرار بو بار دیگه ازمون بدم این کارو نمیکردم چون با روحیمم سازگار نیست. ولی ریدینگ و لیستنینگ رو پشت هم میزدم و واقعا هم کمکم کرد تا به خستگیش عادت کنم.

دوستان اگر بخوام کل تجربم رو از تافل بگم بنظرم: موفقیت تو تافل 50 در صد دانش زبان و مهارت تست زنی و 50 درصد کنترل استرس هست. با خودتون عهد ببنیدین اگر از اسمون سنگم ریخت شما اروم باشید چون واقعا اخرش هیچ مشکلی پیش نمیاد. فوقش اگر شرایط ازمونتون بد بود اونقدر ای تی اس بزرگواره (واقعا میگما) که ریفاند میکنتتون میرید دورباره ازمون میدین. تو بخش ریدینگ، زمان من یهو ده دقیقه پرید، من هول شدم و 5 دقیقه الکی رفت ولی در نهایت زمان طوری تنظیم شد که من 10 دقیقه هم اضافه اوردم و فقط من موندمو اون استرس وحشتناک! متن ریدینگ خیلی به هم نزدیکن ولی این نباید نگرانتون کنه چون شما تمرینتون رو کردین و فقط کافیه با ارامش متنو دنبال کنید. لیستینگ تند بود نگران نشید و فقط چشمتون رو ببندید متمرکز بشید رو موضوع کم کم گوشتون عادت میکنه به تن صدا. اسپینگم اگر موضوع سختی بود اصلا نترسید به دانش زبانیتون اطمینان کنید. همین طور در مورد رایتینگ. تنها زمانی دانش زبانیتون به کمکتون میاد که ذهنتون اروم باشه پس مهارت پنجمتون که باید جز تمرینای هرروزتون باشه کنترل استرس هست. قبل هر بخش یه نفس عمیق بکشید با یه لبخند برید سراغش! به خودتون اطمینان کنید و به هیچ عنوان، نگرانی به دلتون راه ندین. من مطمئنم اگر به خودم مسلط میشدم قطعا نمره 110 رو میتونستم بیارم.

تافل ازمون سختی نیست فقط تمرین و کنترل استرسه مطمئن باشین.
براتون اول ارامش و سلامتی بعدشم یه امتحان عالی ارزو میکنم.

[drizzyamir]

با سلام به دوستان ، نمره منم اومد . تاریخ امتحان : اکتبر 29
R:27
L:26
S:20
W:23
Overall 96

من هم مجبور هستم یک بار دیگه امحان بدم و نمره بالای 105 بگیرم . با اینکه ساکن شیراز هستم مجبور شدم سازمان سنجش امتحان بدم و سنتر خیلی خوبی هم بود . امیدوارم هر چه زودتر شیراز دوباره آزمون های ETS رو بیاره .
بریم سراغ خود امتحان . پایه زبان نسبتا خوبی داشتم با اینکه حدود 3 سال از زبان دور بودم . خب در زمان شروع برای آماده شدن خیلی مشکل داشتم چون اکثر لغاتی که قبلا بلد بودم یادم رفته بود .از 2 سال پیش میخواستم برای تافل آماده شم ولی تا همین 4 ماه پیش هیچوقت نشد که جدی شروع کنم به خوندن توی R نسبتا بد نبودم و کتب درسیه زبان اصلی رو میتونستم بفهمم ولی نه 100% . از لحاظ S،L،W هم حدود پایینی بودم . از حدود سال پیش همین موقع ، اخبار CNN رو هر روز شروع کردم به گوش دادن . اوایل شاید فقط 10% صحبت ها را میفهمیدم . بعد از گذشت 7 ماه پیشرفت خوبی حاصل شد از این گوش دادن به اخبار و تا 60% هم جلو رفتم ولی در کل از تیر شروع کردم به خوندن جدی برای تافل. برای لغت هم فقط Essential Words کار کردم به همراه لغاتی که هر روز توی اخبار ،سایت یا توی کتب آمادگی تافل و TPO میدیدم .

READING
چون حدود 4 ماه وقت داشتم ، سعی کردم بهینه کار کنم . این اسکیلم بهتر از بقیه بود و با CAMBRIDGE شروع کردم . از لحاظ فهمیدن ساختار جملات مشکلی نداشتم(منظورم اینکه خیلی اوقات راحت میتونستم مفهوم رو بفهمم ) ولی توی لغت خیلی مشکل داشتم برای همین کند جلو رفتم ولی در آخر بعد از تموم کردن CAMBRIDGE سطح خیلی خوبی داشتم . بعد از CAMBRIDGE ، یکی دوتا از آزمون های ابتدای TPO زدم و نمرم هم 25 به بالا شد . بنابراین دییگه نیازی نبود که بخوام کتابی دیگه کار کنم و به TPO چسبیدم .

LISTENING
همونجور که گفتم تا شاید همین 9 ماه پیش من از مکالمات چیزی نمیفهمیدم ولی همون CNN کار خودش را کرد . هم لهجه American دارند ، هم British . سرعت حرف زدن بالا و اینکه با کلمات Formal هم آشنا میشه آدم . Podcast همین CNN هم که در سایت های مختلف هست برای گوش دادن . واقعا بهم کمک کرد . من همون اول تیر بعد از تموم کردن لغت ، در کنار R،این اسکیل رو هم از روی Cambridge شروع کردم و واقعا سطح خوبی داشتم . در اینجا هم بازم مشکلم این بود که معنی بعضی لغات رو نمیدونستم وگرنه خیلی راحت میتونستم مکالمات رو دنبال کنم و در آخر سوالات رو جواب بدم .به قول معروف گوشم عادت کرده بود . وقتی هم که شروع کردم به TPO زدن، نمرم 23 به بالا بود .اصلا هم نت برداری نمیکردم در Conversation ها چون معمولا اطلاعات زیادی در این مدل نیست ولی در بعضی Lecture ها که از همون اول اطلاعات زیادی گفته میشد مجبور میشدم نت بردارم ولی باز هم بسیار کم چون نمیخواستم تمرکزم به هم بریزه . توصیه میکنم تا جا داره ، روی ذهن خودتون حساب باز کنید و عادتش بدین که نکته های مهم رو خودش بگیره . وقتی روی صحبت ها تمرکز کنید و فکر کنید که الان توی کلاسید خیلی راحت میتونید تمام مطلب رو بدون نت برداری بفهمید و به سوالات جواب بدید . سر امتحان هم یکی از Lecture ها به لهجه British بود ولی مثل اخبار تند تند حرف نمیزد و لهجش غلظت زیادی نداشت. پس حتما روی British کار کنید چون اکثر امتحانای جدید دارای لهجه هایی غیر از American هم هستند .

SPEAKING
نمرم 20 شد و چیزی هم نمیتونم بگم ولی یه راهنمایی دارم برای اونایی که فکر میکنند خیلی داغونند توی S.
من کلا 2 هفته مونده به امتحان شروع کردم برای S .فقط تونستم بفهمم که سوالات تافل در این اسکیل چه جوری هست و فقط تونستم توی این اسکیل،3 تا TPO کار کنم .قبلشم زیاد انگیسی حرف نزده بودم . فقط 4 سال پیش توی کانون زبان هر از گاهی حرف میزدم . اگر بهم وقت بدین میتونم جمله خوبی بسازم و مشکل هم همینجاست که مهم روون بودن و حرف زدنه فقط .سر امتحان خیلی وقتها یه سری ایده الکی به ذهنم میومد ولی همون ها رو میگفتم ولی چون کار نکرده بودم ، مکس زیاد دشتم و بعضی اوقات به خاطر استرس جمله رو 2 بار میگفتم که غلط گرامریم رو درست کنم . خودم فکر میکردم نهایتا 15 بشم ولی 20 دادن . دلیلشم اینه که اونها دنبال جمله با ساختار و کلمات سنگین نیستند . دنبال این هستند که شما بتونید خیلی عادی توی یک زمان مشخص فقط حرف بزنید و حالا یا مثال بیارید یا دلیل بیارید واسه نطرتون تا 45 ثانیه یا 1 دقیقه تموم شه . مکس هم مجاز هستید ولی مثل من زیاد نه چون مکس زیاد باعث میشه حرف های شما خوانا نباشه . ویدئو هایی هستند به اسم Inside the TOEFL test که 3تا هستند و در همین سایت هم بچه ها گذاشتن . ببینید واقعا چقدر باید راحت باشید توی حرف زدن . اینقدر درگیر فرمت و این حرفا نباشید .نرید بشینید اول بسم الله Notefull ببینید . اول این 3تا که مال خود ETS هست رو ببینید تا بدونید اولا چی ازتون میخوان سر امتحان، دوما چجوری نمره میدن .بعد از دیدن این 3تا ، به جای Notefull از Magoosh استفاده کنید(توی همین سایت گذاشتن دوستان) که خیلی بهتر از Notefull هست چون توی Magoosh دستتون رو باز میذاره برای حرف زدن و مقیدتون نمیکنه که حتما دلیل بیارید و بعدش مثال بیارید و آخرش نتیجه گیری کنید .(خود ETS گفته اصلا قرار نیست مثل Writing یک ساختار مشخص رو در Speaking به کار ببرید ) . بعد از دیدن Magoosh سراغ TPO برید و همشو کار کنید . صدا ضبط کنید و دوباره و دوباره بگید تا بهتر بشید . من بیشتر توضیح نمیدم چون بچه هایی که بهتر نمره گرفتن اینجا نظر دادن و خوندن نظر اونا واجبتر هست .


WRITING

خدا شاهده یک هفته مونده به امتحان رفتم سراغ W. حتی یکی هم ننوشتم چون اصلا وقت نکردم . فقط از روی اون کتابی که دارای 185 نمونه هست که دوستان زحمت کشیده بودند و دسته بندی موضوعی هم کرده بودند در یک فایل جداگانه، دلایل و مثال ها و نحوه نوشتن رو دیدم . فقط همین . خیلی راحت نوشتم و اصلا جملات سنگین استفاده نکردم اما ساختاری که ETS میخواست رو رعایت کردم . بازهم من بیشتر توضیح نمیدم چون بچه هایی که بهتر نمره گرفتن اینجا نظر دادن و خوندن نظر اونا واجبتر هست .


در کل این رو بگم که من 2 هفته آخر رسیدم به SوW . توی LوR هم فقط رسیدم 15 تای اول TPO رو کار کنم . من چون مشکلات فراوانی داشتم نتونستم همه TPO ها رو کار کنم . همون 4 ماه که خوندم هم قطع و وصل شد و زمان زیادی از دست رفت ولی ایشالله سری بعد که امتحان میدم همه TPO رو کار می کنم.در کل توی R و L شما هم اول با Cambridge شروع کنید . اگر دیدید خیلی سنگینه و کمتر از نصف مطالب رو میفهمید با Longman ed3 کار کنید . بعد از Cambridge هم فقط TPO.الان TPO ها حدود 49 تا سری هستند . پس حداقل به بالای 2 ماه نیاز دارین چون 4 ساعت امتحان میدین و حداقل 3 تا 4 ساعت باید بزارین واسه مشکلات تون . پس خیلی از TPO ها رو نمیشه تو 1 روز هم آزمون داد هم تصحیح کرد . حواستون باشه به این موضوع . در S و W هم توضیحات رو بالا دادم . از تجربه دوستان هم کمک بگیرید ولی باید اکثر TPO ها رو کار کنید توی این 2 اسکیل تا با تمرین غلط های خودتون رو اصلاح کنید .
با وضیعت من ، دیدید که 96 آوردن سخت نیست . اگر رزومه بهتری داشتم شاید همین نمره کافیم بود . باز هم تکرار میکنم . تورو خدا سعی کنید TPO کار کنید . به انداره کافی لغت برای یادگیری هست توشون .نرید بشینید 1100 بخونید . حتما حتما TPO کار شود .
در آخر هم تشکر میکنم از همه دوستان . از مدیران قسمت زبان تا افراد فعال که واقعا وقت صرف میکنند برای جواب به امثال ما . بدون این افراد خیلی از چیزها رو نمیدونستم .

[nilfam]

91

reading: 24
listening:21
speaking:22
Writing: 24

من برای امتحان حدودا دوماه خوندم و تمرکز اصلیم روی TPO ها بود. پیش زمینه نسبتا متوسط داشتم و کتاب های essential و must have رو کامل خوندم. 504 هم نصفه خونده بودم. پیشنهادم خوندن و گوش دادن متناوبه. حتما بریتیش هم گوش بدید که مثل من سر جلسه غافل گیر نشید و نمره لیسنینگتون کم نشه!