دیتابیس نمرات آزمون تافل iBT (اعلام نتايج فقط به همراه نحوه ي مطالعه و برنامه ريزي )!

[saji66]

R: 30
L: 24
S: 22
W: 28
Total: 104

من 13 سپتامبر 2015 توی سنجش تهران امتحان دادم.
سطح زبانم متوسط هست و پراکنده میخوندم، شاید سر جمع 2.5 ماه خونده باشم. هیچ کتاب تافلی نخوندم، خصوصاً لغت! اول تمام ویدیوهای نوت فول و توصیه های افراد بالای 25 در هر اسکیل و بچه های بالای 100 مجموع رو خوندم. بعد برای ریدینگ یه فایل ورد توی فروم بود که اونو خوندم، که چینی بود و ترجمه شده ش رو پیوست میکنم. برای لیسنینگ سریال دیده بودم، دیگه تمرین نکردم تا اواخر. برای رایتینگ و اسپیکینگ هم سوالا روی سایت بود، برداشتم و تمرین کردم. اسپیکینگ رو خودم تصحیح میکردم و رایتینگ رو سایت www.findscore.com تصحیح میکرد. بعدش دیگه فقط تی پی او، که خیلی خیلی تاثیر داره.

از همه ی دوستان در سایت تشکر میکنم، خیلی به من کمک کردن و نمره ی بالام رو مدیون بچه های applyabroad هستم. دم همتون گرم
برای دوستانی که زبانشون پایه ی قوی چندین ساله نداره ولی نمره ی بالا لازم دارن(مث خودم)، در چند بخش تجربه هامو میگم.

سنتر:
من سنجش بودم. اصلاً سنتر همیشه یه مشکلی داره. توی سنتر ما هوا دم بود. کامپیوتر من صدای لیسنینگش کم نمیشد، کامپیوترم رو عوض کردن. هدست استاندارد نیست و میکروفونش ضعیفه و تست صدا قبول نمیشد و ناظر اومد میکروفون رو گرفت تقریبا داخل دهنم تا درست شد. برای اینکه صدام خوب ضبط بشه در طول اسپیکینگ هدست رو کلاً کج گذاشته بودم. اما به هر حال شما باید خوب آزمون بدید چون نمره ی خوب میخواین! من با لباس های گشاد و راحت رفته بودم و چون کف موکت بود کفشمو هم در اوردم. به هیچ عنوان ژل و تافت و ... هم به موهاتون نزنین چون سر جلسه سرتون بدلیل فعالیت مغزی داغ میکنه. لباستون اگه جیب داشته باشه بهتره. قبل جلسه آب انگور بخورید خوبه برای تامین قند لازم، فقط کلاً قرص ضد اسهال همراه تون باشه! قبل جلسه یکی بخورید بد نیست چون استرس یه مقداری آدم رو... . دوتا کارت شناسایی عکسدار داشته باشید که عکسشون باید شبیه خودتون باشه.
و اما اینکه من چیکارا کردم واسه تافلم:

ریدینگ:
من ریدینگ 30 شدم. اگه حوصله کنین بخونین ضرر نمی کنین.
1- اصلن کتاب لغت نخوندم، هیچ کتابی. توی هر متن 4 تا لغت ازتون میخواد که 2 تا رو همه بلدن و در حد دبیرستانه. یکی دیگش هم متوسط هست و چهارمی سخت، که هر دوتا رو من با توجه به مفهوم متن میزدم. اما در متن لغاتی هست که در کتابها نیست و باید خودتون بخونید و بدونید. انواع حیوانات معروف، رفتارهای حیوانات، لایه های زمین یا هوا، انواع هنر و صنایع دستی و مسائلی از این دست، چون متن ریدینگ علمی هست و درباره ی گونه های حیوانات، مکانهای باستانی، کشاورزی، صنایع دستی، نحوه ی تجارت مردم و ... هست. من لغات تی پی او ها رو مورد توجه قرار میدادم و کلماتی که ندونستن شون اختلال توی کارم ایجاد می کرد رو یادداشت می کردم و می خوندم که غالباً همون بار اول هم حفظم میشد، چون آدم وقتی چیزی رو خراب میکنه و بعدش یادش میگیره دیگه یادش نمیره! خوندن این کتابای بی حاصل فقط وقت شما رو میکشه و به جاش متون تی پی او های اول تا دهم رو تمرین کنین خیلی جلو میفتین.
2- نکته دوم اینکه مهمترین بخش اینه که بدونید متن های علمی انگلیسی ساختار خاصی دارن (لغت تنها بخش کوچکی از ریدینگه). مثلاً یه موضوع کلی میگه، بعد دو تا گونه معرفی میکنه جهت مقایسه، بعدش از دو سه نظر مقایسه شون میکنه و دلیل تفاوت هاشون رو بیان میکنه، و در ادامه این دلایل رو با شواهدی که میاره قبول و یا نقض میکنه. شما باید بدونید کدوم مطالب کلی ترن و کدوم جزیی تر، و هر مطلب به چه دلیلی اومده: ساپورت کردن ایده؟ رد کردن ایده؟ و ... . یک متن رو بذارید جلوتون و سعی کنید از این نظر تجزیه و تحلیلش کنین و بدونین "در هر جای متن هدف نویسنده چیه".
3- وقت کم میارین؟
اول اینکه مطابق روش نوت فول جملات اول پاراگرافها رو بخونین قبل پاسخگویی.
دوم اینکه صورت سوال و گزینه ها رو آهسته و با دقت هر چه تمامتر بخونین؛ خصوصاً صورت سوال رو. خیلی ها صورت سوال رو دو سه بار برمیگردن باز چک میکنن! و در واقع همین دوباره چک کردن هاست که وقت میگیره.
سوم اینکه سوالاتی که سخت هستن براتون همون سوالاتی هستن که روشون 4-3 دقیقه وقت میذارین و آخر هم غلط میزنین! من به محض دیدن این سوالها یه گزینه ی 50-50 رو میزدم شمارشو یادداشت میکردم و میرفتم، تا آخر کار بیام دوباره سراغش. خصوصاً اگه سوال لغت رو بلد نیستین بیش از 1 دقیقه نمونین روش.
- حتماً به دو سوال آخر برسید چون خیلی آسونن، خصوصاً سوال آخر که اگه دو مورد از سه مورد درست بزنین 1 امتیاز میگیرین.
- ته تهش اگه وقت کم اومد، سوالای پاراگراف آخرو نخونین و هر چه سریعتر برسید به دو سوال آخر، چون غالباً نیازی نیست براشون پاراگراف آخر رو خونده باشین.
- تمرین تمرین تمرین. تی پی او از همین امروز، با بررسی کامل متن و تحلیل کامل اشتباهاتتون، حتی اگر احساس می کنید بسیار ضعیف هستید. ضمناً جدول تبدیل نمرات خام به امتیاز واقعی رو بدست بیارید چون نرم افزار تی پی او حدودا 4 نمره زیر نمره واقعی میده. یه جدول پیوست میکنم که فکر کنم نمره دهی استاندارد باشه ولی مطمئن نیستم(بهرحال به واقعیت نزدیکتره).

لیسنینگ:
من لیسنینگ 24 شدم.
توی تی پی او ها همیشه در حد 2 غلط داشتم و رفتم برای 28-27 ، اما بخش لیسنینگ امتحان واقعی سخت بود برای آزمون ما. اصلاً سوالا یه جورایی گنگ و مبهم و گزینه ها هم rephrase شده بود و جواب رو غیرمستقیم مطرح کرده بود. کلاً روی لیسنینگ کار کنین، اما حساب نکنین. سوالات لیسنینگ غالباً تکرارین و قالبشون رو باید بدونید، مثلاً موضوع محوری لکچر چی بود؟ و ...
1- چشمامو وقت لیسنینگ میبستم یا میدوختم به کاغذ و توی ذهنم انیمیشن میساختم از حرفایی که می شنیدم. خودم رو کاملاً اونجا تصور میکردم. صرفاً تیترهای اصلی و کی ورد ها رو یادداشت میکردم (در حد 20 الی 30 کلمه) و نقاشی هم میکشیدم که خیلی کمک میکرد!
2- صورت سوالات رو با دقت زیادی بخونید، من نصف نمرات رو توی مفهوم سوال از دست میدادم که تونستم تقریباً به صفر برسونم این مقدار رو.
3- حتماً حتماً لیسنینگ رو بعد از یه ست کامل (60 دقیقه ای) ریدینگ بزنین تا حس و حال واقعی جلسه رو داشته باشین. سر جلسه قشنگ خسته این و حوصله زر زرای استاد مذکور رو ندارین! این باید براتون عادی بشه.

اسپیکینگ:
من 22 شدم اسپیکینگ که برام جالب بود!
من لهجه ندارم و سرعت صحبتم هم خوب بود و کامل سوالا رو توضیح دادم اما نه با جزییات زیاد. اما گویا برای نمره ی بالای 23 نیاز هست که علاوه بر تمام اینا تعداد کلمات تون هم بالا باشه، و در نتیجه به تمام جزییات صحبتها اشاره کنین. پیشنهاد میکنم خیلی به بالای 23 دل نبندید بهتره، گویا اخیراً نمرات اسپیکینگ رو کم میدن.

رایتینگ:
من رایتینگ 28 شدم.
رایتینگ به دو صورت نمره دهی میشه: مصحح انسانی و مصحح کامپیوتری. مصحح انسانی به بررسی مفهوم، ساختار، بسط دادن کافی نقطه نظرات، و صحت زمان افعال نظارت داره. مصحح کامپیوتری به تعداد کلمات، میزان پیچیدگی متن و تعداد کلمات ربط متن شما نظارت داره. نوشته هام رو در دو بخش تقسیم بندی میکنم:
1- مصحح کامپیوتری: کلاً سعی کنین جملاتتون به طور میانگین 35-30 کلمه باشه. برای بقیه موارد یه پست درباره رایتینگ دارم که پایین لینکشو می بینین، اونو بخونین!
2- مصحح انسانی: برای تسک اینتگریتد مثل فرمت نوت فول بنویسید و تمام.
برای تسک ایندیپندنت پنج پاراگرافه بنویسید بهتره، چون من اکثر 4 پاراگرافه ها که می بینم دو مشکل اساسی دارن: در پاراگراف های دلایلشون، بعد از جمله ی دوم، شروع میکنن به تکرار حرفهاشون و ضمناً موارد کم اهمیتی رو مطرح میکنن که مصحح رو به لحاظ منطقی قانع نمی کنه! (واقعاً توضیحات قانع کننده میخوان ازتون).
- سه تا دلیل جدا از هم بیارین و قانع کننده. واقعاً باید توضیحاتتون قانع کننده و منسجم باشه.
- به هیچ عنوان زمان افعال رو اشتباه ننویسید، اگر چنین عادتی دارید خیلی نمره از دست میدین.
- حتما تمپلیت شخصی داشته باشین، علی الخصوص برای پاراگراف 1 و 5 که باید کامل باشه قالبهاتون.
- برای 480 کلمه تمرین کنین. من به 400 هم نمیرسیدم تو تمرینام، اما سر جلسه خیلی وقت اضافه اومد! انقدر که 450 نوشتم و باز هم وقت بود ولی نمیدونستم چی بنویسم، چون برای حدود 400 کلمه تمرین کرده بودم.
- اصلاً به فکر کلمات قلمبه سلمبه نباشین! چون پیچیدگی متن به وسیله کامپیوتر تعیین میشه که تفاوت اون کلمه با کلمات معمولی تر رو نمی فهمه. ضمناً اصصصلاً وقت نمیشه به انتخاب واژگان خوب فکر کنید. این کلمات خوب رو بذارید توی جملات مناسب و قالب بسازید برای خودتون: برای پاراگراف 1 حدود 100 کلمه و برای 5 حدود 70 کلمه. اما برای دلایل که قالب حفظ نیستید اصلاً به انتخاب واژگان فکر نکنید چون وقت کم میارید.
- از همون اول تمرینات 30 دقیقه ای انجام بدین که عادت کنین. مهم نیست اگه 250 کلمه مینویسین. قالب رو که حفظ بشین راحت تا 350 میاین. بقیه ش هم فقط تمرین میخواد. هرچی جلوتر میرین میتونین از قالبهای بیشتری حتی در مثالها یا دلایل تون استفاده کنین!


موفق باشید

[shima1393]

سلام من هم 107 و من هم اصلا از نمره ام راضي نيستم چون براي بالاي 110 خونده بودم و شرايط بد امتحان باعث شد نمره دلخواهم رو نيارم

R25
L29
S24
W29

چيزي كه خيلي باعث تعجبم شد اين بود كه اسپيكينگ من نقطه قوت مهارتهام تو تافل بود ولي اينجا مينيمم نمره رو ازش گرفتم كه هيچ نظري هم ندارم چطور اين نمره رو بهم دادن. يك ماه قبل آزمون آزمايشي داده بودم و هر دو ليستنينگ و رايتيتنگ رو 25 شده بودم كه البته همه در جريانن مصححين آزمونهاي آزمايشي اين دو بخش رو كمتر از آزمون اصلي نمره ميدن. سر ريدينگ هم سنتر ما (سنجش) به شدت شلوغ بود و من تا 5 دقيقه اول بعد از شروع امتحانم منتظر بودم تا سر و صداها كاهش پيدا كنه و اصلا نميتونستم تمركز كنم. بغل دستي من ميكروفونش مشكل داشت و همون 5 دقيقه اول هنوز داشت با صداي بلند ميكروفونش رو تست ميكرد و كسي هم نبود كه بهش تذكر بده. به هر حال من يك بار ديگه امتحان رو ثبت نام كردم.

فكر ميكنم ديگه همه ميدونن كه بهترين منبع تي پي او ها هست. به نظر من اگر سطح زبانتون UPPER INTERMEDIATE هست اصلا وقتتون رو با ساير منابع كه يا خيلي آسون (دلتا) يا خيلي سخت (آكسفورد و كمبريج) هستند تلف نكنيد. البته من مهارتهاي ليستنينگ رو اول از روي لانگ من جديد خوندم و بعد وارد تي پي او شدم. در مورد ليستنينگ من به شخصه فيلم و سريال تاثير زيادي برام داشت. البته ديدن هزاران قسمت سريال و فيلم در طولاني مدت، فكر نميكنم در كوتاه مدت اثر گذار باشه. براي رايتينگ تسك اول 350 كلمه و تسك دوم 540 كلمه نوشتم و وقت دوره هم پيدا نكردم. حتما حتما بشينيد براي موضوعات مختلف خودتون رايتينگ بنويسيد و بعد تصحيحش كنيد، يا بزاريد اينجا بچه ها ايراداتتون رو برطرف كنن. براي رايتينگ اينتگريتد هم كار كردن از روي تي پي او به نظرم كافيه.

در مورد ريدينگ و اسپيكينگ به خاطر نمره هاي قشنگم فعلا نميتونم نظري بدم اگر دفعه بعد نمره بهتري گرفتم توصيه هام رو مينويسم. همگي موفق باشيد و اصلا استرس نداشته باشيد. تافل هر دو هفته يكبار برگزار ميشه و اصلا دليلي نداره مثل من خودتون رو اذيت كنيد و استرس داشته باشيد. سر امتحان داشتن تمركز مهم ترين نكته هست

نمره دوم من هم اومد كه خوشبختانه اون نمره اي شد كه ميخواستم

Total 112

R29
L29
S24
W30


آزمون دوم من به فاصله دو هفته از اولي بود و تو اين فاصله عملا هيچي نخوندم و فقط يك تي پي او زدم . چيزي كه ازش مطمئنم اينه كه فقط تغيير شرايط آزمون باعث شد 5 نمره پيشرفت كنم و اين هم دليلش تمركز بيشتري بود كه سر سنتر دوم داشتم. توصيه خيلي مهمم اينه كه تو شروع كردن آزمون عجله نكنيد و اول آزمون صبر كنيد سر و صداها كاهش پيدا كنه بعد شروع كنيد. چون ابتداي آزمون همه دارن ميكروفونشون رو تست ميكنن و اگه موقع صحبت اونا شما ريدينگ رو شروع كرده باشيد حواستون به شدت پرت ميشه. مخصوصا اگه شانستون مثل من اين باشه كه نفر بغل دستيتيون با صداي بلند صحبت كنه و كسي هم نباشه كه بهش تذكر بده.
توي ريدينگ تمركز حرف اول رو ميزنه. بايد كاملا در متني كه ميخونيد غرق بشيد و تا معني يك جمله رو درك نكرديد سراغ جمله بعدي نريد. استرس گذشت زمان و تعجيل در جواب دادن به سوالات رو نداشته باشيد و اول سعي كنيد پاراگراف مربوط به سوال رو كامل درك كنيد و بعد جواب بديد. در كل سرسري از روي هيچ جمله اي رد نشيد. در مورد صورت سوال هم همينطور هست و سعي كنيد صورت سوال و همه گزينه ها رو با دقت بخونيد. بعضي وقتها يك كلمه رو تو گزينه تغيير ميدن تا به نظر شما درست بياد.
اگر هم احساس كرديد يك قسمت از آزمون رو خراب كرديد روحيتون رو از دست نديد و سعي كنيد تو قسمتهاي بعدي بهترين عملكردتون رو داشته باشيد. من توي هر دو آزمون اون بخشهايي كه فكر ميكردم خراب كردم نمره ام بهتر شد و بخشهايي كه فكر ميكردم عالي بودم كمترين نمره رو گرفتم.
توي رايتينگ ايندفعه من 340 و 590 كلمه نوشتم و اصلا هم نتونستم مرور كنم. هر چند مطمئنم كه غلطهاي تايپي و گرامري داشتم ولي گويا زياد تاثير نداشته.

با آرزوي موفقيت براي همگي

[sana02]

سلام بچه ها. من خیلی نمره درخشانی نشدم که بخواید پروسه ی نمره گرفتنم رو بخونید. اما مطمئنم توضیحاتم برای کسایی که با لسنینگ و ریدینگ مشکل اساسی دارن مناسبه.

S20 W24 L26 R27

من قبل از دانشگاه اصلا کلاس زبان نرفته بودم و مجموعا شش ترمی حدود 4 -5 سال پیش کلاس رفتم.
پارسال یک بار تافل دادم و L13 و R22 شده بودم.

من کلا فیلم هم نگاه نمیکردم. و واقعا بعد از ازمون عقیدم شده بود چون اهل فیلم انگلیسی نبودم دیگه کار از کار گذشته و محاله بتونم لسنینگمو بالا بکشم. توی همین فروم از دوستانی که بالا میشدن میپرسیدم نمراتتون چند شده و اونا میگفتن همیش توی تی پی اوها نمره هاشون بالای 26 بوده و در آزمون هم نمره هاشون همون شده، این واقعا خودش تخریب کننده روحیه بود برام.

حالا فکر میکنم واضح ترشد، کسایی که این دو اسکیل رو درتی پی اوها 13 و 19 میزنن بخونن.

اتفاقی که برای من افتاد این بود که از سر تفنن و کنکجکاوی شروع کردم به دیدن سریال فرندز (من واقعا دیگه قصد تافل نداشتم). حدود دوماهی گذشت که دیدم واقعا سطح لسنینگم تغییر کرده و دیگه جملات برام مبهم نبود. همین اتفاق باعث شد اصلا بخوام دوباره به تافل فکر کنم.
بعد از تموم کردن فرندز، ریونج رو دیدم و از بعد از ماه رمضون هر روز با تی پی اوهای خودم رو درگیر کردم. سعی میکردم هر طور شده در روز یک تی پی اوی کامل کار کنم. شاید یه روز میشد که چیزی کار نمیکردم اما روزی که تی پی او میزدم همه اسکیلاشو میزدم چون باید عادت میکردم به پشت سرهم تست زدن. من دفعه پیش واقعا سرجلسه خسته شده بودم. و واقعا به همه متقاضی های تافل پیشنهاد میدم خودتون رو شدیدا به 4 ساعت پشت سرهم ازمون دادن عادت بدید.

درباره لسنینگ فقط چندین و چندبار همون تسکی رو که ازمون میدادم گوش میکردم تا مطمئن بشم همه چیز رو میفهمم. من حدود 4 هفته بعد از شروع تی پی اوها نمرم شده بود 19 و دقیقا دوهفته اخر به بیست و پنج رسیدم.
اول کار باخودم گفتم من که اول و اخر سیزده میزنم بذار هیچ چیزی ننویسم حداقلش سوالای کلی رو جواب میدم و حداقل همین نمرمو میتونم بگیرم. بدون نت برداری شروع کردم و دیدم واقعا اوضاع بهتر شد. من سال گذشته تحت هیچ شرایطی حاضر نبودم چنین ریسکی کنم و به نظرم من از اون دسته ادما نبودم که بدون نت برداری بتونم ازمون بدم. خلاصه اینکه بدون نت برداری کامل، خیلی احساس بهتری داشتم و حدودا تونستم خودمو به 18 و 19 برسونم. حدود چند هفته سعی کردم همزمان که تمرکز شنیدنم بهم نمیخوره چندتا از مباحث اصلی فقط و فقط مباحث اصلی رو نت بردارم. اینکار یه جوری تمرین دقت و تمرکز بود برام. و لی بیشتر از 20 یاگاها 22 نمیتونستم بگیرم. بااینکه میدونستم با شنیدن مشکلی ندارم برام سوال شده بود چرا نمرم کم میشه. دقت کردم دیدم اون بخشایی از لکچر رو که موقع نوشتن من پخش میشه و غالبا نکته ظریفی توش هست رو دارم جا میندازم. به خاطر همین دقیقا دوهفته به ازمون به کتاب کرکینگ د تافل ای بی تی مراجعه کردم و فقط کلا توضیحاتش در خصوص این اسکیل رو خوندم. خلی خیلی خیلی برای من موثر بود. براتون توضیح بیشتری نمیدم که حتما مراجعه کنید. من بعد از خوندن کتاب همه تلاشمو به کار گرفتم تا دربرابر نت برداری مقاومت کنم و دقیقا سه تافل اخری که دادم با همین سبک هر سه تاشو 25 شدم و در ازمون اصلی هم 26. و در ازمون اصلی شاید کل نتی که برداشتم یک خط بود. من ازمونم هچده سپتامبر بود و دوستانی که اون ازمون رو دادن میدونن جزو ازمونای سخت بود که لکچر بریتیش هم داشت.

در خصوص ریدینگ ، با استفاده از کتاب کرکینگ یک جدول از اسکیل ها درست کردم و بعد از هز ازمون ثبت میکردم تعداد غلطام مربوط به کدوم اسکیل ها میشد. هر چند ازمون استراتژی های همون اسکیل رو با رجوع به کتاب کرکینگ میخوندم و تاثیرش برای من خیلی قابل توجه بود.
بعد از هر ازمون هم همه لغات جدید رو در می اوردم. و وارد نرم افزار انکی میکردم.

در خصوص رایتینگ و اسپیک حرف خاصی ندارم. یعنی اگه میدونستم چرا نمرم کم شده بهتون میگفتم که حد اقل نقاط ضعف و قوتم رو بدونید.

در خصوص رایتینگ ، کسی رایتینگامو چک نمیکرد. خودم ازمون میدادم و گرامرای مشکوک و کالوکیشن های مشکوک رو چک میکردم و خودم تصحیح انجام میدادم. کم کم گرامرای سنگین تر رو میخوندم و اضافه میکردم به متنام. حدودا 400 جمله پیور انگلیسی وارد انکی کرده بودم و فارسیش رو میخوندم و انگلیسیش رو خودم میگفتم و چک میکردم. با این کار کالوکیشن ها و نحوه صحیح کاربردکلمات رو ملکه ذهنم کردم. اون جملات رو هم قبلا از نت در خصوص موضوعات مختلف استخراح کرده بودم. تسک دومم رو بین 4-5 و GOOD گرفتم، با 440 کلمه (برای افزایش لغات فقط و فقط نوت فول. من از 300 کلمه به این تعداد رسیدم. قبل از ازمون تا 500 مینوشتم اما موقع ازمون شد 440 که خوب بود)
اما تسک 1 که واقعا فکر میکردم نقطه قوتمه و 265 کلمه هم براش نوشتم و چون 7 دقیقه وقت اضافه اوردم دوبار متنمو چک کردم و لغاتم هم لغات قوی ای بود FAIR و بین 2.5-3.5 شدم که برام خیلی سوال برانگیز بود.

برای اسپیک، من فری دیسکاژن میرفتم و کلا استادمون که استاد سخت گیری هم بود همیشه ازم تعریف میکرد، هم به خاطر دایره لغت و هم لهجه. ولی خب تن صدام واقعا ارومه. اگرچه موقع ازمون حتی تونیشن رو هم دقت کردم و به جز یکی که نرسیدم نتیجه گیریشو بگم بقیه رو در بهترین حالت خودم گفتم، همه بخش ها رو نمره 2.5-3.5 و FAIR گرفتم.

دیگه حرفی ندارم. فقط دوستای خوبم کتاب CRACKING THE TOEFL IBT کتاب مهجوری واقع شده. دریابیدش.
فکر نکنید تی پی او رو باید در ماه اخر کار کنید چون ممکنه درغیراینصورت زود تمومش کنید و برنامه روزای اخرتون خالی بمونه و یا اینکه شاید بهتر باشه نرم افزارای دیگه رو کارکنید بعد که بهبود پیداکردید برید سراغ تی پی او . این فکر به جرات میگم اشتباه محض و از تله های شیطانه!!!!!!!!
تی پی او خودش کتاب اموزشیه. حفظ کردن لغت ها واقعا زمان میبره. چندین و چند بار گوش دادن به لسنینگا واقعا حوصله و زمان میخواد. و تی پی او ، ازمونی برای محک توانایی هاتون نیست که ازش رودربایستی داشته باشید یبلکه رفرنس اصلی اموزشیتون باید باشه.

دیگه فکر میکنم کسایی که قرار بود امید بگیرن گرفتن. برای همتون ارزوی موفقیت میکنم.

[arash00]

من سه بار تافل دادم.
بار اول : R:22, W:24, L:24, S: 19 حدود یه سال و نیم پیش overall: 89

بار دوم: R:27, W:29, L: 20, S: 26 حدود یه سال پیش overall: 102
بار سوم R:24,W:28,L:30,S:24 یه هفته پیش. overall: 106

چند تا نکته ضروری اینکه من کلاس زبان نرفتم. اما سریال بسیار نگاه کردم. اوایل با زیر نویس انگلیسی و اواخر هم بدون زیرنویس. درنتیجه لیسینینگم خوب بوده.
برای بار اول، لغات 504و TOEFL Words رو خونده بودم بعلاوه یه قسمتهایی از کتاب Longman. بدون تی پی او . حدود دو ماه ونیم خوندم.
بار دوم لغات 1100و collegiate رو اضافه کردم به همراه TPO. ولی سر جلسه مریض بودم و به خاطر قرص های نسبتا خواب آوری هم که خورده بودم وسط لیسینینگ خوابم برد. نتیجه اش هم خب مشخصه
بنابراین تصمیم گرفتم بار سوم هم امتحان بدم. ولی همونطور که می بینین تفاوت چندانی نکرد. البته ایندفعه حدود 10 روز خوندم. این بار ریدینگ لانگ فرمت بهم خورد. بسیار خسته شدم. همچنین قسمت اسپیکینگ، سر سوال سوم، اطرافم سر و صدا شد، نتونستم لیسینینگشو خوب گوش بدم. نتیجه اش هم یه نمره ی limited تو اون قسمت بود.

نتیجه گیری:
حتی کسانی که کلاس زبان نرفتند، به اندازه ی معقولی و با تلاش کافی می تونند نمره قابل قبولی کسب کنند. به نظرم پولتون رو برای کلاس زبان هدر ندید. دوستانی دارم که با اینکه دو سه میلیون برای کلاس های خصوصی هزینه کردن، نتونستن به نمره ی بهتر از 90 برسن. تلاش بسیار مهمتر از راهنماس. خدا رو شکر، بسیاری از مطالب ضروری و مهم رو می تونید تو همین فروم پیدا کنید. منابع مطالعاتی هم به اندازه کافی اینجا شیر شده.
مطالعه ی TPO ها بسیار بسیار مهم و حتی در شرایطی که می تونید بالای 80 بگیرید، بهتر از خوندن کتاب های مرجعه.

برای اسپیکینگ، من اوایل با فرمت Notefull جلو رفتم ( نمره ام 26 شد). ولی نهایتا سر امتحان از یه طرف شروع کردم و هر چی میتونستم گفتم. ساختار خاصی استفاده نکردم( نمره ام 24 شد). حالا تصمیم با خودتون که چه جوری سازماندهی کنید.
در مورد رایتینگ هم فرمت خاصی استفاده نکردم. به نظرم ETS دیگه دستش اومده که بعضی ها تمپلیت می نویسن. بنابراین به ساختار دیگه نمره نمیدن. به طور مثال یکی از دوستانم با ساختار بسیار خوبی که از استادش گرفته بود نمره ای بهتر از 18 نتونست بگیره. به نظرم تو قسمت رایتینگ، جهان شمول بودن دلایل و توضیح و مثال خاص اون دلیل، بسیار مهمتر از ساختار رایتینگه.


نکته ی بسیار مهم: اگر نمره قابل قبولی گرفتید، دوباره برای تافل وقت و هزینه صرف نکنید. فکر کنم نمرات من مثال بارزی برای این نکته است. چون شرایط شما و خود امتحان بسیار در نمره تون تاثیر گذاره. نمیشه پیش بینی کرد چه نوع سوالی خواهد اومد و شرایط محل آزمون چطور پیش خواهد رفت. پس سعی کنید برای تمام شرایط احتمالی خودتون رو آماده کرده باشید.

امیدوار باشید. تلاش کنید. حتما موفق هم خواهید شد.

[imperfect2011]

آزمون 3 اکتبر

R:29
L:30
S:29
W:29
Total: 117

آزمون ما نسبت به آزمونهای قبلی یه کم سخت تر بود. ریدینگ لانگ بود و مکالمات لسنینگ خیلی طولانی بود. موضوعات اسپیکینگ و رایتینگ هم یه مقدار خارج از نورم تی پی او و فراتر از سطح انتظار بود.
من چند سال معلم زبان بودم و برا همین یه هفته پراکنده در طول یه ماه و یه هفته فشرده قبل امتحان فقط وقت گذاشتم. از نمره م راضی ام هر چند با توجه به شرایط و سوابق! میشد که بهتر باشه.
برای آمادگی اول 5 تا امتحان از کتاب ETS دادم و بعد 5 تا تی پی او و 5 تا امتحان از شبیه ساز کمبریج بصورت یکی در میون. تو تی پی او ریدینگ-لسنینگهام همیشه 29-30 بود که تو امتحان هم همون شد. سطح شبیه ساز کمبریج خیلی بالاتر بود و به دوستانی که زبانشون خیلی خوبه توصیه میکنم فقط به تی پی او اکتفا نکنن. چون کمبریج اونقدر سخت هست که امتحان تافل اصلی رو براتون خیلی خیلی ساده جلوه میده و سرعتتون رو بالا میبره. مخصوصا اسپیکینگ کمبریج به نظرم بخاطر خارج از عرف بودن موضوعات میتونه مفیدتر از تی پی او باشه. (مثلا سوال اول اسپیکینگ امتحان ما این بود که سه تا ویژگی منفی تو کودکان رو نام برده بود و پرسیده بود به نظرتون کدوم بدتره. این سوالی نبود که آدم از قبل بتونه براش آماده بشه یا فورمت حفظ کنه.)
برا لغت 450 و 504 رو یه مرور کردم. دوست عزیزی تو کتابخونه اینجا فایلی از لغات challenging تی پی او گذاشته بود که از همینجا ازش تشکر میکنم و از اون فایل هم استفاده کردم.

در مورد اینکه ریدینگ های تافل اخیرا سخت تر از قبل شده، به نظر من یه مقدار سخت تر از تی پی او بود فقط. لانگ بودنش یه کم منو اذیت کرد که شاید اگه لسنینگ لانگ میخوردم هم همین میشد.
لسنینگ ها هم از لحاظ سرعت در حد تی پی او بودن و فقط تعداد مباحث ارائه شده و لغات جدید یه ذره بیشتر بود. در کل چیزی نبود که با تمرکز کامل نشه کلشو نوت برداری کرد.
در مورد اسپیکینگ من نگران سوال اول و دوم بودم. به نظرم فقط تمرین کنید که بتونید طبیعی حرف بزنید. فیلم های نوت فول رو ببینید ولی سعی نکنید یه چارچوب خشک و خالی داشته باشید که سوال عوض بشه ندونید چی بگید. من اوائل از رو کتاب 185 موضوع دونه دونه جواب میدادم و 2-3 بار هر موضوع رو ضبط میکردم تا بتونم 45 ثانیه فیکس و روون حرف بزنم. گاهی هم از اطرافیان و خانواده میخواستم بهم رندوم هر موضوعی به ذهنشون میرسه بدن و به اونا جواب میدادم. بعد یه کاغذ A4 از کل کلماتی که تو حرفام پرکاربرد بودن پر کردم و سر امتحان هم چون تعدادیشونو یادم بود از همونا استفاده کردم. فقط سعی کردم طبیعی حرف بزنم و هرچیزی به ذهنم میرسه بگم و به این نتیجه رسیدم که خودمو در بند هیچ فورمتی نکنم.
در مورد اینکه اخیرا اسپیکینگ ها رو نمره کم میدن تو تافل، با توجه به تجربه خودم موافق نیستم! من سوال اول رو که میخواستم شروع کنم به حرف زدن، 3-4 ثانیه طول کشید تا بوق بزنه و من هم تحت تاثیر استرس آزمون فک کردم بوق زده و من چت زدم نشنیدم! شروع کردم به حرف زدن و وسط جمله م تازه بوق زد! نصف جمله اولم اصلا ضبط نشد و بعدش هم انقد این موضوع نگرانم کرد که اصلا نمیفهمیدم چی میگم و در نهایت فکر میکردم واقعا گند زدم، اما 29 شدم و به این نتیجه رسیدم که اگه شما واقعا fluent باشید و اونا اینو متوجه بشن، این تپق زدن های جزئی تاثیر چندانی تو کم شدن نمره نداره!
یه نکته دیگه در مورد اسپیکینگ اینکه مثل من انقدر نگران حرف زدن و داد کشیدن همزمان بقیه نباشید! ما تقریبا همه همزمان سر اسپیکینگ بودیم، اما من به حدی استرس داشتم که مجبورم میکرد خیلی تمرکز کنم و با اینکه صدای بقیه میومد حرف خودمو میزدم! ضمن اینکه حتی اگه کناریتون عربده هم بکشه، هدستا تا حد قابل قبولی نویزو میگیرن و صدا اونقدرا واضح نمیاد! فقط اینکه موقع تمرین یه بک گروند نویز داشته باشید، آهنگ بذارید یا بخواین دور و وریاتون حرف بزنن تا عادت کنین تو سر و صدا حرف بزنین!
در مورد رایتینگ اولی رو 300 و خوردی کلمه و دومی رو 550 کلمه نوشتم. توصیه میکنم زیاد ننویسید و در حدی بنویسید که بتونید برگردید و مرور کنید. یعنی تو تمرینا زمانتون رو هندل کنید. من برای دومی (سوال این بود که 3 تا ویژگی تو دوستی رو گفته بود و پرسیده بود به نظرتون کدوم بهتره!) خیلی بیش از حد روده درازی کردم و جوری شد که نقطه جمله آخر رو که گذاشتم، وقت تموم شد! چون خیلی به خودم مطمئن بودم موقع تمرین کردن اصلا زمان نمیگرفتم و در نهایت احتمالا باعث شد جایی سوتی بدم و نبینمش!

در نهایت اینکه فقط سعی کنید استرستون رو مدیریت کنید، چون میتونه تفاوتهای فاحش تو نمره ایجاد کنه! گرفتن یه نمره قابل قبول تو تافل با پشتکار و یه پایه زبان متوسط به بالا کاملا عملیه و خیلی مهمه که سر جلسه با همه تواناییتون برین و خودتونو نبازین!
با آرزوی موفقیت برای همه.

[haley]

دسامبر 2014 (آذر 1393)
Reading: 30
Listening: 30
Speaking: 23
Writing: 27
Total: 110
زمان مطالعه: 4.5-5 ماه (همراه آزمون GRE )

چون من خودم خیلی از این فروم استفاده کردم سعی میکنم همه چیز رو کامل و دقیق بگم شاید به درد یک نفر بخوره. اگه چیزی رو فراموش کردم یا از قلم انداختم بذارید به حساب حافظه ضعیف من (600 سالی هست که میخوام راجع به امتحان تافل بنویسم، نشده.) در مورد اسپیکینگ و رایتینگ متاسفانه شاید نتونم خیلی کمکی بکنم. سعی می‌کنم تمرکز اصلی رو روی ریدینگ و لیسنینگ بذارم.
یادتون هم باشه که هیچ کس شما رو به اندازه خودتون خوب نمیشناسه. پس اگه میخواید شروع کنید، بسم الله!

سطح زبان:
زمانی که من مطالعه برای تافل رو شروع کردم خودم رو یه چیزی بین intermediate و upper-intermediate میدونستم. الآنم یه چیزی بین upper-intermediate و advanced. کلاس زبان‌هایی هم که رفتم به صورتی سینوسی بوده. اگه درست خاطرم باشه دو سال رفتم، سه سال نرفتم، یه سال رفتم، سه سال نرفتم و یک سال و نیم رفتم و یه سال نرفتم تا تصمیم گرفتم تافل و GRE بدم. فکر میکنم از اواسط تیر تصمیم گرفتم مطالعه لغت رو شروع کنم و خیلی برای دادن تافل مطمئن نبودم. به خصوص اینکه بهم گفته بودن امسال نمیرسم نمرات خوبی بگیرم و بهتره سال دیگه امتحان بدم. من در این جا فقط کارهای مرتبط با تافل رو میگم گرچه خیلی از روزها مهارت های تافل و لغات GRE به هم گره میخوردن.

Reading:
من اصل پیشرفت ریدینگم رو مدیون کتاب های درسی‌ای هستم که تو مقطع لیسانس و فوق به زبان اصلی خوندم. الآن که فکر میکنم می بینم همچین خیلی زبانم موقع ورود به دانشگاه تعریفی نداشته ولی اعتماد به نفسی که داشتم باعث شد برم سراغ کتاب های انگلیسی. از هالیدی بگیر، تا استاتیک و دینامیک که ترجمه فارسیشون موجود بود تا کتاب‌هایی که تخصصی تر بودن و دیگه ترجمه ای نداشتن. نمیگم کتاب های درسی خوندنشون سخته. اتفاقا برعکس. محدوده لغاتشون از که دایره کوچیکی تجاوز نمیکنه ولی به شما این قابلیت رو میده که جملات بلند انگلیسی رو بتونید دنبال کنید و بتونید متن بخونید. وقتی شما 300 صفحه کتاب درسی خونده باشید اصولا نباید از یه متن نسبتا کوتاه در تافل بترسید.
در کنار این سطح های مختلف کتاب داستان های خلاصه شده رو خونده بودم. این اواخر و قبل از شروع تافل 2-3 تا کتاب 400-500 صفحه ای پوآرو رو هم خونده بودم. نه خیلی آسونه و نه خیلی سخت. در سطح متوسطه و اگه دوست داشته باشید منبع مناسبی برای تقویت ریدینگ به صورت عمومی.

Listening:
در مورد لیسنینگ هم، من فیلم زبان اصلی می‌دیدم. ولی چیزی که به من خیلی کمک کرد دیدن سریال بود. من تقریبا از سال اول دانشگاه سریال دیدن رو شروع کردم. تا مدت ها سریال مورد علاقه ام FRIENDS بود و اگه بگم هر قسمتش رو حداقل 10 بار دیدم اغراق نکردم. The Big Bang Theory هم با توجه به لغات و ساختاری که توش به کار میره میتونه برای تافل مناسب باشه. خلاصه برای تقویت زبان در سطح تافل، سریالی رو انتخاب نکنید که یه سری قاچاقچی یا زندانی یا سیاه پوست یا جنوبی (هر گروهی با لهجه های خاص) دارن با هم حرف میزنن!
هر سریال و گروه نویسندگانش یه سری دایره لغت محدود رو معمولا به کار میبرند. مثلا شما hang out و make it up to you رو به اقتضای فضا در FRIENDS و manifest و crash رو در لاست و detonate و deploy رو در 24 به کرات می‌شنوید. منظورم اینه که حتما لازم نیست یه قسمت رو بارها ببنید (که اگه ببنید، خیلی بهتره.) حتی دیدن یک باره یه سریال میتونه خیلی به دایره لغت و در نتیجه لیسنینگتون کمک کنه. پیشنهادم هم اینه که حتما حتما حتما جسارت کنید و با زیرنویس انگلیسی، فیلم و سریال ببینید. این جوری به طور همزمان درک مطلب و لیسنینگتون تقویت میشه. چه بسا من یه اصطلاحی رو بلدم و میدونم در چه موقعیتی و در چه حس و حالی باید استفاده بشه ولی معنی دقیق فارسیش رو بلد نیستم (مثلا don’t make a scene ).
اینا برنامه های دراز مدت هستن و مسلماً برای کسی که 4 ماه برای تافل فرصت داره نمیتونه خیلی کارآمد باشه. همچین فردی مستقیم با منابع خود تافل سر و کار داشته باشه، خیلی بهینه تره.

Speaking و Writing:
خوندن کتاب و دیدن سریال به طور ناخودآگاه توی حرف زدن من تاثیرگذار بود و بعضی وقت ها به طور ناخودآگاه اصطلاحاتی رو به کار میبردم که خودم نمیدونستم واقعا همچین چیزی داریم و وقتی دیکشنری رو چک میکردم، میدیدم بلههه! درسته!
اسپیکینگ من بدک نیست. یعنی راجع به مسائل روزمره میتونم راحت صحبت کنم. با دو تا از استادها هم حدود یک ساعت و نیم صحبت کردم و مشکل خاصی نداشتم ولی این اسپیکینگ تافل اصلا چیز دیگه‌ایه. نقطه ضعف من این دو مهارت بود. هم نرسیدم خیلی براشون تمرین کنم و هم سر اسپیکینگ تمرکزم به هم خورد (بهانه نمیارم. اصلا در حد 27-30 نبودم. همون طور که گفتم تمرینم هم کم بود ولی 2-3 نمره بالاتر رو جا داشتم.)

[haley]

قسمت II

مطالعه لغت:
نرم افزار: من برای مطالعه لغت از Anki استفاده کردم. دلیل اصلیش این بود که قابلیت سینک شدن بین دستگاه های مختلف رو داره و همین طور کتاب های مختلف رو مردم شر کرده بودن (که البته الآن به خاطر کپی رایت داره جمعشون میکنه از روی سایت خودش.) مزایا و معایب انکی نسبت بهMemrise رو تو این پست آوردم. معیارهای انتخاب Deckهام رو در این پست نوشتم.

پیشینه: از نظر پیشینه لغت هم آخرین کلاس که من رفته بودم وکب تافل یکی از موسسات مطرح بود که درسته یه سالی از کلاس گذاشته بود ولی به هر حال لغات به گوشم خورده بود. از کتاب ها هم حدود 20 درس از 504 رو قبلا خونده بودم.

روش مطالعه: من لغات رو انگلیسی به انگلیسی حفظ میکردم و می کنم. اولا که کلا از فارسی حفظ کردن خوشم نمیاد و به نظرم برای لغت های سطح بالا به خصوص GRE خیلی جواب نمیده . ثانیا احساس میکردم این سیستم به طور ناخودآگاه در اسپیکینگم تاثیر خواهد گذاشت. معمولا اگه یه لغتی رو برای بار اول میدیم مثال هاش رو هم میخوندم (کم کم که فشار کار زیاد شد دیگه نمیرسیدم برای مرور مثال ها رو نگاه کنم.) و همین طور که در این پست توضیح دادم لغت های جدید مثال ها رو درنمیاوردم.
تلفظ لغات رو هم با استفاده از phonetic میخونم. و وقتی میرفتم phonetic رو از تو دیکشنری دربیارم، به معنی لغت در دیکشنری هم نگاه میکردم. اگه لغت از این لغت پیچیده ها بود که من نمی فهمیدمش تو google سرچش میکردم، شاید عکسی چیزی داشته باشه و بهم کمک کنه. در گام آخر هم لغت های آزاردهنده رو تو vocabulary.com میخوندم و اضافه میکردم که ازم سوال های مرتبطشون رو هم بپرسه (بیشتر برای GRE این کار لازم بود.) توضیحات بیشتر راجع به نحوه مطالعه لغات رو تو این پست ببینید.

1. کتاب 504 Absolutely Essential Words (Barron’s): من با 504 شروع کردم. 125 تا لغت اضافه هم در انتها داشت که برخلاف خود کتاب برام سنگین بود و به نوعی پایه GRE. در مجموع میشد 629 لغت. این کتاب از معدود کتاب هایی بود که تقریبا تمامی معانی مهم یه لغت رو گفته و از این نظر خیلی کامله.
تعداد لغت در هر روز به طور معمول: 24 لغت (2 درس از کتاب)
منابع همراه: -
فایل انکی: اینجا

2. کتاب Essential Words for the TOEFL (Barron’s): من ویرایش 4 این کتاب رو خوندم که 450 تا لغت بود و لغت بی خود و آسون زیاد داشت. بعد از تموم کردن کتاب دیدم ویرایش 6 هم اومده و خیلی از اون لغات بی خود رو حذف کرده بودن و یه سری لغت هم اضافه کردن بودن که شده 500 تا.
تعداد لغت در هر روز به طور معمول: 30 لغت (که تو ویرایش 4 میشد 2 درس)
تاریخ شروع: (احتمالا) 30 مرداد
تاریخ پایان: 15 شهریور
منابع همراه: در کنار این ریدینگ کتاب لانگمن رو هم شروع کرده بودم و بعدش بخش های اولیه دلتا.
فایل انکی: اینجا

3. کتاب 400 Must-have Words for the TOEFL (McGraw-Hill’s): این کتاب واقعا کتاب تافلی‌ای هست و لغاتی داره که بیشتر تو متن‌های تافل پیدا میشه. هر درس هم مربوط به یه موضوع خاصه و در مجموع کتاب خوبیه.
تعداد لغت در هر روز به طور معمول: 30 لغت (معادل سه درس از کتاب)
تاریخ شروع: 16 شهریور
تاریخ پایان:30 شهریور
منابع همراه: مهارت‌های تافل
فایل انکی: اینجا

4. کتاب 1100: این کتاب دیگه ماکزیمم لغت مورد نیاز برای تافل هست. من بیشتر به هدف GRE خوندمش ولی کاربردش رو در تافل هم دیدم. اگه کسی میرسه حتما بخونه وگرنه واجب نیست.
تعداد لغت در هر روز به طور معمول: 48 لغت به همراه اصطلاحات (معادل دو هفته یا 10 روز از کتاب). کاملا یادمه که با این حجم لغت جدید اونم در سطح 1100 دچار پریشان حالی شده بودم کم کم اسمم هم داشت یادم میرفت. دیگه انقدر فشار زیاد بود که به تدریج مرور کتاب های دیگه رو کنار گذاشتم 1100 رو چسبیدم و خودمو سپردم دست خدا!
تاریخ شروع: 3 مهر
تاریخ پایان: 11 آبان
منابع همراه: مهارت‌های تافل و GRE

5. لغات متفرقه و به خصوص TPOها: شاید یکی از مهم ترین منابع لغت تافل TPO ها باشن. چون تافل لغت های مرتبط با خودش رو داره که مثلا مربوط به گیاه شناسی، فسیل شناسی، مردم شناسی، حیوانات و ... هست. من برای دلتا و 4-5 TPO لغت ها رو درآوردم. بعد دیدم هیچ جوره نمیرسم اینا رو بخونم و مرور کنم. پس برای TPO های بعدی فقط یه سری معنی لغت های واجب رو نگاه میکردم با این امید که در ذهنم بمونه!! توی TPOها مثلا شونصد مدل گیاه وجود داره که شما همین که بدونید این یه گیاهه که لب ساحله، تو بیابونه ویا ... کفایت میکنه. من نه پیشنهاد میکنم این لغات رو کامل بذارید کنار و نه پیشنهاد میکنم حفظشون کنید. برای من بهترین راه عکس هایی بود که سرچ میکردم و اون گیاه رو میدیدم. اگه بخوام مثال بهتر بزنم مثلا pebble یه گروه سنگن از قطر 2 تا 64 میلیمتر. هیچ عقل سلیمی از شما نمیخواد اینو حفظ کنید. ولی باید بدونید وقتی تو یه متن میگه pebble منظورش پرتقال یا دایناسور نیست! منظورش سنگه راحت سرچ کنید و عکس رو ببینید. تمام!

تجربه ها: الآن اگه برگردم عقب، اول Essential Words TOEFL رو میخونم و بعد 400. میتونم لغت های TPO ها رو در مرحله بعدی قرار بدم. اگر وقت شد 504 و بعدش 1100 برای یه نمره عالی.

[haley]

قسمت III

مهارت های تافل ( R & L)

1. کتاب Longman Preparation Course for the TOEFL iBT® Test: من از یه طرف هنوز لغت هام رو تموم نکرده بودم که وارد کتاب های تافل بشم و از طرف دیگه داشتم فرصت رو از دست میدادم. برای همین بعد از تموم شدن 504 و با شروع Essential Words تصمیم گرفتم ریدینگ لانگمن رو به عنوان ساده ترین منبع شروع کنم. وقتی رفتم سراغ لانگمن دیدم ای بابا! این لانگمن همچین که میگن آسونه، آسونم نیست و یه سری لغت و سوال داره به درد بخور. گفتم کسایی که به این میگن آسون چقدر خفنن و یحتمل من هیچی نمیشم ولی الآن که تافل دادم میتونم بگم که لانگمن گرچه به خودی خود کتاب آسونی نیست ولی در مقایسه با آزمون تافل، واقعا ابتداییه. پس وقتی میگن لانگمن آسونه نترسید. بهترین کتاب از ابتدا، لانگمنه. ولی اگه سطح زبانتون خوبه و وقت محدود، میتونید خیلی شیک از روی این کتاب بپرید و از همون دلتا شروع کنید.
تازگیا میگن ویرایش جدیدی از این کتاب اومده که سطحش متفاوته. من ندیدم. پس نظری نمیدم.

2. کتاب Delta's Key to the TOEFL iBT: Advanced Skill Practice: دلتا کتابیه که من دوستش دارم و به منی که خیلی نمیدونستم تافل چی به چیه، کمک بزرگی بود. من از این کتاب فقط R و L رو خوندم. صفحه 5 کتاب رو باز کردم. یه برنامه 15 هفته ای داره برای کل مهارت ها که R و L رو تو 6 هفته برنامه ریزی کرده. من هر هفته رو یه روز فرض کردم و سعی کردم با این برنامه پیش برم. طبق این برنامه اول تست کامل 1 رو زدم، بعد ریدینگ رو کامل و لیسنینگ رو به جز 4 تا کوئیز همه رو کار کردم. دیگه به تست کامل 2 و 3 نرسیدم.
تاریخ شروع: 12 شهریور
تاریخ تقریبی پایان: 20 شهریور

کتاب های کمکی همراه با TPO ها برای مهارت های R & L:
من یه عادتی که دارم اینه که معمولا سعی میکنم منابع زیادی دم دستم باشه. نه برای اینکه بشینم همه رو بخونم (که اصلا از نظر زمانی امکان پذیر نیست.) روش کاری من اینجوریه که معمولا یه منبع رو کامل میخونم و منابع دیگه رو برحسب نیاز یه نگاه میندازم. مثلا وقتی احساس کردم لیسنینگم ضعیفه رفتم دو سری تست از Barron’s زدم یا زمانی که توی TPOها معنی لغات رو اشتباه میزدم رفتم بخش نظیرش رو از Cambridge خوندم. به نظرم این شیوه، بهینه تریه و برای من که معمولا جواب میده.
1. Barron's TOEFL iBT, 14th Edition: من در نوت برداری احساس ضعف میکردم. این کتاب شاید 10 صفحه ای راجع به نوت برداری داشته باشه. نکته خاصی هم نگفته ولی همین چند صفحه، نوت برداری منو نجات داد و خیلی رشد کردم. 2 سری از لیسنینگ هاش رو هم زدم.
2. Cambridge Preparation for the TOEFL® Test: از این کتاب قسمت لغت‌های ریدینگ رو خوندم و شاید یکی دو قسمت دیگه مربوط به ریدینگ.
3. Oxford Preparation Course for the TOEFL IBT exam: ریدینگ فصل 1 رو خوندم و دیگه نرسیدم. در همین حد هم کتاب خوبی بود و من خوشم اومد.
برای جمع بندی، در سطوح متوسط آشنایی با تافل دلتا و برای سطح پیشرفته Oxford رو پیشنهاد میکنم. لیسنینگ بارونز هم جالب و به نظر من از TPO دشوارتر بود.

مهارت های تافل (S & W)

1. The Official Guide to the TOEFL® Test, Fourth Edition: اولین کاری که من برای speaking و writing انجام دادم این بود که نمونه ها و نحوه نمره دهی رو در این کتاب خوندم. این کتاب برای آشنایی با نحوه سوالات واجبه و آدم دستش میاد که در چه سطحی قراره امتحان بده.
2. Speaking and Writing Strategies for the TOEFL iBT(NOVA’S): این کتاب خیلی ساده حداقل‌های لازم برای رایتینگ و بعد اسپیکینگ رو توضیح داده. من راضی بودم ازش. همه چی ساده و خلاصه. بدون هیچ پیچیدگی‌ای. برای کسی که فرصت داره و احساس میکنه در این دو مهارت ضعیفه، بعد از گام یک، میتونه شروع خیلی مناسبی باشه..
3. ویدیوهای NOTEFULL: برای جمع بندی کل اسپیکینگ و رایتینگ NOTEFULL کافیه. برای کسایی که وقت زیادی ندارن پیشنهاد میکنم از گام 2 بگذرن و سریع NOTEFULL رو ببینن چون اسپیکینگ و رایتینگ به خوندن نیست. فقط و فقط و فقط به تمرین کردنه. پس تمرین رو فراموش نکنید.

کتاب های کمکی همراه با TPO ها برای مهارت هایS & W :
1. Writing for the TOEFL iBT with Audio CD (Barron’s), 4th Edition: نمونه های رایتینگ ساده و روان این کتاب مهم‌ترین نقطه قوتش هست. من حدود 60 تا از رایتینگ‌های این کتاب رو خوندم. به این صورت که اول برای هر تاپیک، چند دقیقه ای فکر میکردم و دلایل خودم رو مینوشتم. بعد نمونه رو میخوندم و اصطلاحات مناسبش رو هایلایت میکردم.
2. Toefl Writing Success, 3^rd Edition: این کتاب، رایتینگ‌های پیچیده‌تری نسبت به کتاب‌ قبلی داره. اگه دنبال رایتینگ‌های خفن‌تر (و به قولی قلمبه سلمبه) هستید، این کتاب مختص شماست.
3. Oxford Preparation Course for the TOEFL iBT exam: از این کتاب برای قسمت اسپیکینگ و پیدا کردن تمپلیت برخی تسک‌ها استفاده کردم. یکی از دلایل دیگه‌ای که با مطالعه ناقص oxford ازش خوشم اومد، قسمت اسپیکینگ و نکات مرتبطش بود.
اطلاعات بیشتر رو در مورد رایتینگ و منابعش، در این پست بخونید.

بهترین منبع آمادگی برای آزمون تافل (TPO)

این منبع بهترین منبع تافل هست. اگه تعداد TPOها رو 34 درنظر بگیریم، زدن هر TPO یک روز (حدود 4 ساعت) و بررسی کامل و دقیق اون یک روز زمان میبره. فرض رو بر این میذاریم که ساعاتی از روز هم به مطالعه و مرور لغت اختصاص پیدا کرده. پس 68 روز زمان اینجا نیاز هست. اگر بیش تر از 68 روز فرصت دارید، تبریک میگم. شما میتونید رو منابع دیگه هم وقت بذارید. ولی اگه زمانتون محدوده، دنبال منبع دیگه‌ای نباشید. پس از آشنایی با آزمون، وارد TPO بشید و انرژی اصلیتون رو برای مطالعه این منبع صرف کنید.
من از TPO کلا 17 ست ریدینگ، 18 ست لیسنینگ، 5 ست اسپیکینگ کامل (در کنار 5 ست ناقص) و 3 ست رایتینگ کامل (در کنار 3 ست ناقص یعنی فقط تسک 1) کار کردم.

روش ریدینگ: من با انواع و اقسام تکنیک و تاکتیک و این حرفا مخالفم. یکی دو خط از هر پاراگراف خوندن و skim و … به نظر من وقت فوق ارزشمندمون رو هدر می‌ده. روشی که من استفاده میکردم، مشابه خیلی از بچه ها، هر پاراگراف رو میخوندم و بعدش سوالات نظیر. پاراگراف بعدی و سوالاتش و همین طور الی آخر. هیچ پاراگرافی رو هم نخونده رد نمی‌کردم. مشکل اصلیم هم سوال آخر بود که توصیه می‌کنم این پست و این پست و این پست رو راجع به Summary بخونید.

روش لیسنینگ: در مورد لیسنینگ، من نوت برداری انجام می‌دادم چون واقعا حافظه ضعیفی دارم و با این کار تمرکزمم هم بیشتر ‌می‌شد. اوایل مشکل نت‌برداری همزمان رو داشتم و از علائم اختصاری استفاده نمی‌کردم ولی با مطالعه چند صفحه کتاب بارونز و تمرین این مشکل حل شد و اواخر خیلی راحت در حین گوش دادن، خلاصه‌برداری می‌کردم. نت‌هام به طور عمده به انگلیسی بود مگر زمانی که "اسم خاص جدید" استفاده میشد. در این حالت اگه هرجور راحت‌تر بودم، یه چیزی تند مینوشتم و سعی میکردم با یه کادری جداش کنم. نکته بعدی، نظم نت ها بود. روشی که از یکی از بچه های همین تاپیک یاد گرفتم، این بود که یه صفحه A4 رو با 2 خط عمودی به 3 قسمت تقسیم میکردم. با این کار هر ست که شامل یه لیسنینگه، تو یه صفحه جا میشد. همین طور پیدا کردن نت ها در هنگام جواب دادن به سوالات خیلی ساده‌تر بود برام. یکی از نت هام رو برای نمونه اتچ کردم. این پست رو هم در مورد لیسنینگ مطالعه کنید.

اسپینیگ و رایتینگ: در جواب سوالات اسپیکینگ، در مرحله اول سعی میکردم تسک رو در زمان مناسب پوشش بدم. برای تمرین‌های بیشتر روی همون سوال، اول زمان رو فراموش میکردم و چند بار صدام رو ضبط میکردم تا به محتوای مورد نظرم برسم. بعد از این مرحله، چندین بار دیگه هم با ضبط صدا سعی میکردم محتوا و روونی رو در کنار هم در زمان موردنظر پیاده کنم.
قبل امتحان همش می‌ترسیدم که سوال‌های اسپیکینگ رو خالی بذارم و همین که تونستم پرشون کنم و یه چیزی بگم کلی هم خوشحال بودم. برای اسپیکینگ تسک 3 تا 6، من همش سعی میکردم تمامی نکات رو بگم و دلم نمیومد از هیچی بزنم. برای همین اون ثانیه های آخر خیلی همه چیز تند تند و به هم ریخته میشد. لطفا هرچی شنیدید رو نگید. مهم نیست. اسپیکینگ تافل اگه درست تمرین بشه کار سختی نیست. من کسی رو میشناسم که با نمره تافل زیر 70، اسپیکینگ 22 شده، چون خوب تمرین کرده. پس از این دو مهارت نترسید. این ها مهارت های زودبازده هستن و تمرین کنید. به نسبت بهتر از ریدینگ و لیسنینگ نمره می‌گیرید.

تجربه ها: من اگه برمی‌گشتم عقب حتما یه جوری برنامه ریزی میکردم که بتونم تمامی TPO ها رو بزنم. مخصوصا از اسپیکینگ و رایتینگ فرار نمیکردم و سعی میکردم همین تمپلیت های ساده رو با تمرین زیاد درست پیاده کنم. توی اسپیکینگ و رایتینگ تمپلیت ها فقط یه روشی هستن که شما بتونید جوابتون رو منسجم ارائه بدید. بخش اصلی ماجرا اون نکاتیه که بین این تمپلیت ها باید گفته بشه.

[haley]

قسمت IV

برنامه مطالعاتی:

برای آشنایی خلاصه با منابع و برنامه مطالعاتی تافل، این پست و این پست و این پست رو مطالعه کنید.
اگر سطحتون ضعیف هست پیش از تصمیم‌گیری این پست رو بخونید.
با توجه به زمانی که هر فرد داره و سطحش، باید برنامه مناسب خودش رو پیدا کنه. پیشنهاد من این هست:
1. زیر 3 ماه: آشنایی با آزمون تافل و کار کردن TPOها
2. 3-6 ماه: در این حالت علاوه بر حالت 1، فرصت کار کردن روی کتاب‌های لغت و منابع دیگه تافل هم وجود داره.
3. بیشتر از 6 ماه: به نظر من خود منابع تافل بیشتر از 6 ماه واقعا زمان نیاز نداره. اگر بیشتر از 6 ماه زمان دارید، پایه لغت و زبان عمومی خودتون رو تقویت کنید.
- منابع لغت تافل رو بخونید
- کتاب داستان خلاصه شده و در گام‌های بعدی، کتاب داستان و روزنامه و مجلات رو بخونید.
- به منابع زبان اصلی گوش بدید. فیلم، سریال، مستند (به خصوص مستند 13 قسمتی Cosmos: A Spacetime Odyssey)، پادکست، کتاب‌های صوتی، کنفرانس‌های TED و …
- برای روون تر شدن صحبتتون از روش Shadowing استفاده کنید. EnglishPod بسیار برای راه افتادن در اسپیکینگ، بهبود تلفظ ها و آهنگ جمله، و همین طور زندگی در کشور انگلیسی زبان عالیه. فایل‌هاش رو می‌تونید اینجا دانلود کنید.
- به مرور تاثیر مطالعه رو روی رایتینگ و تاثیر گوش دادن به منابع زبان اصلی رو اسپیکینگتون خواهید دید.

بلاخره وظیفه خطیر نوشتن این تجربه ها بعد 8-9 ماه تموم شد. حتی اگه ذره ای هم کمک کرده باشه، خیلی خوشحال میشم. فایل pdf رو هم در پست اول قرار دادم.

و من الله التوفیق

[raminziaei]

Reading 28
Listening 30
Speaking 24
Writing 29

Overall = 111

من 11 اکتبر تو علامه سخن امتحان ادم که دیشب بعد 9 روز جوابا اومد.

من سطح زبانم Intermediate-Upper Intermediate بود و تقریباً از اول خرداد به صورت فشرده شروع کردم به خوندن برای آزمون. پارسال یکی دو ماه پراکنده خوندم ولی بعدش مجبور شدم ول کنم برای کارای سربازیم. مهر پارسال یه جا کلاس عمومی اسپیکینگ رفتم 3 ماه که عالی بود، هم برای اسپیکینگ و هم برای گرامر. بعدش ول کردم تا خرداد امسال که بصورت جدی شروع کردم، که میشه 4 ماه و نیم به صورت فشرده و چون کار نمیکنم و درسم هم تموم شده پس تمام وقتم رو به زبان خوندن اختصاص دادم.

سنتر

من امتحانم 3 اکتبر سنجش بود که کنسل شد و مجبور شدم علامه سخن بگیرم برای 11 اکتبر. علامه سخن بالاتر از میدون ونکِ که خیلی کوچیکِ و فقط یه اتاق داره با ظرفیت 20 نفر. من تو این چند ماهی که خوندم عادت کردم با خودکار خودم نُت بردارم و واسه همین خیلی این موضوع برام مهم بود و از بچه ها شنیده بودم که سنجش میزاره خودکار خودمون رو ببریم سر جلسه. صبح که رسیدم حوزه امتحان از اون خانومی که اونجا بود پرسیدم گفت اجازه ندارین هیچی ببرین با خودتون تو و بعدش مشخص شد که خودشون هم خودکار نمیدن و مداد میدن! خیلی اعصابم بهم ریخت، آخه اولاً عادت نداشتم اصلاٌ و ثانیاً با مداد که نمیشه نوت برداشت! اگه نوکش شکست چی؟! در مورد خود سالن آزمون هم بگم که امتحان ما ساعت 9:30 شروع شد، برخوردشون با ما خوب بود ولی سیستماشون افتضاح بود. مانیتور قدیمی بود که چشم رو بعد یه مدت اذیت میکرد. میز خیلی کوچیک بود که به زور میشد کاغذ A4 رو جا داد برای نت برداشتن. کیبورد هم از کیبورد های امیربهادر بدتر بود. ضمن اینکه از این میز کشویی ها بود که کیبورد و ماوس یه طبقه پایین تر از مانیتور هستن که واسه تایپ خیلی اذیت میکرد. اگه مدادمون نوکش ضخیم میشد باید دستمونُ بلند میکردیم تا بیان بگیرن بتراشنش (البته همیشه 2 تا مداد داشتیم).

ریدینگ 28

همونطور که میدونین مهمترین چیز تو ریدینگ بلد بودن لغتِ، چون شما الان به یه آدم Native این ریدینگ ها رو بدین، بدون اینکه تکنیکهای تست زدن رو که تو کتابا هست بلد باشه، راحت 29-30 میشه، چون متن رو کامل میفهمه. پس ما هرچقدر متن رو بیشتر بفهمیم و بتونیم سریعتر بخونیم، نمره بالاتری میتونیم کسب کنیم. بهترین منابع هم به نظرم به ترتیب اینا هستن.
Essential Words
لغات TPO
اگه وقت دارین کتاب 400
اگه باز هم وقت دارین 504
اگه خیلی وقت دارین 1100 (این بیشتر برای GRE خوبه، ولی ممکنه چند تا کلمه تو TOEFL هم از این بیاد، همونطور که تو TPO بود مثل Reprimand & Repudiate)
ریدینگ امتحان اولاً طولانی تر از TPO ها بود، واقعاً طولانی بودا! ضمن اینکه به نظر من خیلی سخت بود و گزینه ها چقدر نزدیک بودن به هم، ولی عجیبه بعد آزمون چند نفر اینجا نوشتن آسون بود! پس ظاهراً نسبیه دیگه. من TPO ها رو که میزدم، به صورت میانگین تو 34 تا TPO که زدم 5-6 تا غلط داشتم که با جدول ETS همین 28 میشه. حالا نمره های TPO رو هم آخر میزارم. توی 42 تا سوال آزمون اصلی، من رو حدود 12 تا سوال شک داشتم که آخرش برگشتم حدود 7-8 تا رو چک کردم که وقت تموم شد. یعنی به نظرم نمره ها اسکیل آپ شدن و سر همین قضیه نزدیک بود امتحانمُ خراب کنم چون فکر میکردم با اون امتحانی که من دادم دیگه ماکسیمم 20-21 بشم که دیشب دیدم 28 شدم. پس لطفاً توجه کنین که اگه سوالات سخته و به نظرتون خراب کردین اهمیت ندین چون 1- ممکنه اونایی که زدین درست بوده باشه و یا 2- به خاطر سخت بودن سوالا هرچند غلطاتون زیاد باشه، نمره تون میره بالا وقتی اسکیل میشه. من تقریباً یک هفته قبل از آزمون Tpo ها رو تموم کردم و چون آزمون هم یک هفته عقب افتاد، 2 هفته وقت داشتم. به جای زدن ریدینگ جدید، همون ریدینگ های TPO رو از اول شروع کردم به مرور کردن نه به خاطر اینکه ممکنه دقیقاً ریدینگ تکراری از TPO بیاد. بلکه چون باور داشتم تو تافل موضوعات مشابه زیاد تکرار میشه و خوشبختانه تو امتحان خودم هم اینطور بود. ریدینگ اول ما در مورد primary and secondary succession بود که یه ریدینگ مشابه تو TPO درباره‌ی این موضوع وجود داره، درسته کاملاً فرق میکنه ولی من حداقل میدونستم کلاً میخواد در مورد چی حرف بزنه. و همینطور در مورد ریدینگ سوم که در مورد حیوانات دریایی بود که برای اینکه از سرما در امان باشن، یه لایه چربی زیر پوستشون دارن. دقیقاً یه چیزی شبیه این تو TPO بود. لغت های توی ریدینگ که مستقیم ازشون سوال میاد هم معمولاً آسون هستن و من سر امتحان فقط یه لغت رو بلد نبودم (Amass) و بقیه در این حد بودن Hence, Drastic. من تو ریدینگ اول عنوان رو میخوندم که ببینم چیه، بعد در حد یکی دو خط از پاراگراف اول رو میخوندم که ببینم کلاً داستان چیه و بعد هم مستقیم میرفتم سراغ سوالا. چون ریدینگ ها طولانیه ممکنه به مشکل کمبود وقت بخورین، پس سعی کنین بیشتر از 20 دقیقه رو هر ریدینگ وقت نزارین. اون سوالایی که شک دارینُ علامت بزارین که آخر اگه وقت شد برگردین چکشون کنین. برای ریدینگ بهترین منابع همون TPO ها هستن، پس اگه وقت کمی دارین بعد از یاد گرفتن مهارت ها رو اونا تمرکز کنین. به نظر من اصلاً سمت کتابایی مثل Cambridge و Oxford نرین. من خودم Oxford رو خوندم که به نظرم فقط وقتم تلف شد به دو دلیل. 1- به هیچ وجه موضوعات و لغاتی که تو کتاب هست به درد آزمون نمیخوره. به عنوان مثال تو تافل از تاریخ و حیوانات و ... سوال میاد ولی این کتاب کلاً تو یه دنیایی دیگه سیر میکنه. 2- نویسنده این کتاب برای اینکه سوالای متاب رو سخت کنه خواسته گزینه های شبیه به هم طراحی کنه که بعضاً یه سری از سوالا بیش از یک جواب صحیح دارن و کلاً توضیحات آخر کتاب در مورد گزینه درست منطقی نیست. من اول از همه لانگمن ادیشن 2 رو خوندم (ادیشن 3 هم خیلی بد شده قسمت ریدینگش)، بعد دلتا و امتحانای آخر بارونز و بعد آکسفورد. از خدود 2 ماه قبل امتحان هم شروع کردم به زدن TPOها و هر روز یه TPO میزدم.
لیسنینگ 30
لیسنینگ به نظرم آسون بود. باز هم عجیبه که هم تو حوزه امتحان و هم تو این سایت همه میگفتن سخت بوده! ولی به طور کلی با TPOها خیلی فرقی نداشت از نظر محتوایی و ساختار. از نظر سرعت هم به نظرم از TPOها کندتر بود و یا حداکثر مساوی TPO بود. من خیلی اهل فیلم و سریال دیدن نبودم و فقط از چند ماه پیش شروع کردم به صورت پراکنده سریال دیدن مثل Friends, HIMYM, Community, Big bang Theory. درسته که تأثیر داشتن ولی اگه اهل سریال و فیلم نیستین نگران نباشین چون باز هم میتونین نمره کامل این بخشُ بگیرین. هر کسی برای لیسنینگ یه عادتی داره و من اینجوری بودم که کامل نت بر میداشتم، یعنی هرچی میشنیدم رو مینوشتم. تو 99 درصد موارد هم به نُت هام رجوع نمیکردم برای جواب دادن به سوالا. نُت برداشتن فقط باعث میشد که حواسم پرت نشه و افکارم رو جمع و جور کنم. لیسنینگ ما لانگ فرمت بود و ست تکراری من ID Card, Glial Cells بود. البته بعضی از بچه ها تو آزمون اون ست تکراری Bird Migration رو داشتن. وقتی جواب ست تکراری رو از قبل بدونین، میتونین سریع جواب بدین و برین استراحت و وقتی برمیگردین برای اسپیکینگ، حداقل 3-4 تا سوال اولُ تو آرامش جواب بدین، چون بقیه یا هنوز تو لیسنینگ هستن یا دارن استراحت میکنن. تو TPO به طور میانگین برای 34 تا آزمون، من 2-3 تا غلط داشتم که با جدول ETS میشد 28، ولی اینجا 30 شدم. برای لیسنینگ هم من با لانگمن ادیشن 2 شروع کردم که آسونه، بعد دلتا که به درد نمیخوره چون سوالارو حتی بدون گوش دادن به لیسنینگ هم میشه زد! بعد لانگمن ادیشن 3 که خیلی خوب شده. بعد اون هم تامسون که نسبتاً سخته. یه ذره هم آکسفورد زدم که باز هم مثل ریدینگش کاملاً غیر اصولی و غیر مرتبط با تافل. و در آخر هم از 2 ماه قبل آزمون شروع کردم به TPO زدن که واقعاً بهترین و نزدیکترین منابع به تافل اصلی هستند.