دیتابیس نمرات آزمون تافل iBT (اعلام نتايج فقط به همراه نحوه ي مطالعه و برنامه ريزي )!

[danrah]

114
R 30
L 30
S 24
W 30

تاریخ آزمون ۷ می. سنجش.
حدود دو هفته TPO زدم که تکنیک آزمون دستم بیاد. متاسفانه اسپیکینگ های سوم تا ششم رو TPO نزدم و همونا کار رو خراب کردن.

البته لازمه که بگم با TPO زدن نمیشه به نمره ی 30 توی ریدینگ و لیسنینگ و رایتینگ نزدیک شد. باید یه مدت زمان معقولی رو (مثلا ۱ سال) در نظر بگیرید و فارغ از بحث تافل کارای زیر رو انجام بدین:
۱- خوندن متون پیچیده مثل new yorker یا رمان های unabridged(باعث میشه که با ساختارهای گرامری و لغات پیچیده اخت بشین و خوندن این نوع متون انرژی فکری زیادی ازتون نگیره)
۲- گوش دادن به کانال های رادیویی آمریکایی. مثلا NPR. پیشنهادم اینه که روی گوشی موبایلتون پادکست های NPR Fresh Air رو بریزید و همه جا گوش کنید.
۳- دیدن سریال بدون هیچگونه زیرنویس (بعد از یه مدت سریال دیدن میتونین فیلم هم ببینین. ولی اولش سراغ دیدن فیلم بدون زیرنویس نرین)
۴- بعد از مدتی که موارد ۱ تا ۳ رو انجام دادین. شروع کنید به نوشتن متون پیچیده. از ساختارهای گرامری دشوار استفاده کنید(بازهم لازم نیست به فرمت رایتینگ تافل باشه. فقط مهمه که لغات جدید و ساختارهایی که یاد گرفتید رو استفاده کنید.)
۵- فرض کنید حدود ۸ ماهه که دارین موارد ۱ تا ۴ رو انجام میدین. حالا میتونین آروم آروم برین سراغ تافل و شروع کنید TPO ها رو بزنین که تکنیک آزمون دادن یاد بگیرید.

در مورد اسپیکینگ هم صلاحیت اظهار نظر ندارم و بهتره با دوستان دیگه مشورت کنید
موفق باشید.

[bahrammovahed]

110 (آزمون ۷ می ۲۰۱۶) Toefl iBT

Reading:30/30 ,
Listening:29/30 ,
Speaking: 23/30 ,
Writing: 28/30


فقط فیلم های آموزشی و مطالب رایگان سایت Notefull.

[Farima2016]

91

(آزمون ۷ می ۲۰۱۶) Toefl iBT

Reading:28/30 ,
Listening:23/30 ,
Speaking:19/30 ,
Writing: 21/30
مدت زمان مطالعه یک ماه و روزی حدودا 7- 8 ساعت
سطح زبان Upper-intermediate
کارهایی که برای reading کردم : خواندن کتاب essential words و زدن تستهای TPO. یادمه که ریدینگ خیلی به نظرم سخت بود و لانگ هم به من خورده بود و دو تا ریدینگ آخر رو من تو 35 دقیقه به جای 40 دقیقه زدم و روی ریدینگ دوم که بعدا متوجه شدم که تصحیح نخواهد شد 5 دقیقه وقت اضافه گذاشته بودم. کلا توقع نمره ی 22 رو داشتم که 28 شدم. من به جز کارهای انجام داده شده ، قبلا در یه سری درسهای اینترنتی به زبان انگلیسی شرکت کرده بودم و در کل مهارت خوبی در فهم کلی مطلب حتی با ندونستن کلی کلمه توی اون داشتم !
listening : فقط tpo ها رو زدم و اصلا وقت نداشتم که کلمات جدید رو بعد از اون پیدا کنم و یا اینکه ببینم کجا غلط داشتم و چرا. فقط امتحانارو توی 5 روز و به طور پشت سر هم دادم که خوب اصلا این مدل خوندن کار مناسبی نیست .
speaking: هیچ تمرین خاصی روی اسپیکینگ نداشتم. فقط قبل از آزمون آزمایشی 50 تا تاپیک رو کا رکردم. اگرچه تجربیات جدید نشون داده که انگار از این بخش نمیشه نمره ی خوبی گرفت ، اما توصیه ی من به دوستان اینه که 180 تاپیک رایتینگو برای اسپیکینگشون کار کنند و برای پارتهای 3 تا 6 از tpo ها استفاده کنند که نمره 23 ، 24 رو بگیرن
writing : دوازده نمونه نوع دو و دو نمونه نوع یک نوشتم و یک نفر برای من تصحیح کرد. من رایتینگم واقعا داشت خوب میشد ، اما خوب وقت نداشتم ! به نظر من حدودا 20 تا رایتینگ از TPO ها انتخاب کنید ( سعی کنید موضوعات متفاوت باشن و مثلا 5 نمونه در مورد کار کردن نباشه ! ) . توی اونها سعی کنید از کلمات خوب و گرامرهای خوب و کالوکیشن های مناسب استفاده کنید.و بعد بگید یکی صحیح کنه براتون. بعد از اون شروع کنید به نوشتن writing در زمان اصلی! به نظر من از این قسمت میشه نمره ی خوبی گرفت منتها من خیلی خسته بودم سر جلسه و اونی که میتونست بشه نشد. و در کل من اصلا در زمان اصلی قبل از امتحان رایتینگ ننوشته بودم.
من سه روز قبل از آزمون اصلی، امتحان آزمایشی امیر بهادر شرکت کردم که نمراتشو براتون میذارم
Reading:22/30 ,
Listening:25/30 ,
Speaking: 23/30 ,
Writing: 24/30
من توی آزمون امیربهادر چون احساس میکردم که ریدینگو خوب زدم و 5 دقیقه اضافه وقت آوردم ! باعث شد که بقیه ی قسمتها رو با انرژی بهتری بدم در حالی که توی امتحان اصلی دقیقا برعکس شد.
اینکه ریدینگ و لیسنینگ هر دو سخت باشن به نظرم در کل به نفع شرکت کنندس. چون نمرات بهتری میشه ازش گرفت . من توی آزمون امیربهادر listening هم خیلی سخت بود و فکر میکردم 18 اینطورا بشم که شدم 25! در حالی که reading فکر میکردم 27 بشم که شدم 22! انگار وقتی یه بخش آسون تر میشه ، سوالاتش tricky تر میشه!
* نکته ی آخر: TPO ها رو به طور منظم و پشت سر هم بزنید. قبل از شروع زدن TPO ها، کلمات essential، کار کردن روی 180 تا تاپیک رایتینگ برای speaking و نوشتن 20 تا حداقل تاپیک رایتینگ رو داشته باشین ( اینارو تو 2 هفته انجام بدید) و بعد برید سراغ TPO ها و روزی یک عدد بزنید و حتما حتما بعد از آزمون چک کردن غلطها و علتشو داشته باشین.این کاری بود که من برای reading کردم و برای هیچ کدوم از اسکیلای دیگه نکردم. این برای افرادی که میخوان به طور فشرده بخونن و نمره ی 90 تا 100 بگیرن فکر میکنم روش مناسبیه. اما اگه نمره ی بالا ی 100 میخواین که باید به روشی که دوستمون danrah در دو پست بالاتر اشاره کردن روی بیاورید.
همگی موفق باشید

[m_n10]

104 (آزمون11 جون ۲۰۱۶) Toefl iBT

Reading:24/30 ,
Listening:29/30 ,
Speaking: 26/30 ,
Writing: 25/30

به مدت بیست روز، روزی چهار تا پنج ساعت تمرین می کردم. بیشتر تی پی او کار کردم ولی کمترین زمان را روی لیسنینگ و رایتینگ گذاشتم. لیستنینگم کلا خوب بود همیشه ولی روز امتحان لانگ بود و خیلی خسته شدم بودم به اضافه این که دقیقا موقع شروع لیسنینگ کامپیوتر ارور داد و خب تا اومدن ریستارت کردن و اینا و یه کم استرس شدم. ( مرکز آزمونم سنجش بود) با این همه انگار خوب زده بودم. اما برای رایتینگ مطمئنم که اگر طمع نمی کردم که بیشتر بنویسم و یه مرور رو غلط های تایپی و املایی میکردم قطعا بهتر میشد. کلا هم خیلی تمرین نداشتم و بر اساس نوت فول تمپلیت درست کرده بودم و نوشتم و خب نمره ام هم خیلی بالا نیست.
ریدینگ برای من خیلی ساده بود و فکر می کردم حداقل 27 بشم ولی احتمالا سادگیش باعث شد کمتر روی سوالا تمرکز کنم چون 4 دقیقه هم اضافه آوردم. از نمونه های تی پی او ساده تر بود.
اسپیکینگ خیلی نمره اش برای من جالب بود. البته که من همیشه خیلی با اعتماد به نفس بودم در مورد اسپیکینگ اما بعد از آشنایی با نوت فول برام سخت تر شد، چون می خواستم بر اساس اون جلو برم. بخش اول را خیلی هول شدم و ایده نداشتم و باعث شد خیلی با ناراحتی و استرس باقی بخش ها رو جلو برم. خیلی من و من کردم و دو یا سه تا از بخش هام 3 یا 4 ثانیه وقت کم آورم. موقع خلاصه کردنا مثلا یه کلمه موند و اصلا راضی نبودم. تنها بخشی که اصلا فکر نمی کردم بیش تر از 22 بشم.
دو تا آزمون آزمایشی هم تو همون 20 روز در امیربهادر دادم که اصلا نمره هام شبیه نتیجه نهایی نشد. 88، 89. در حای که رایتینگ هام و اسپیکینگم از روز امتحان خیلی بهتر بود.
دوستان مهم ترین نکته همون آروم بودن و با اعتماد به نفس بودنه. من با اینکه ادمیشنم به این نمره بستگی داشت دیگه روز امتحان گفتم هر چی شد، شد و این خیلی کمک کرد. برای خوندنم با توجه به سطحتون طمان بذارید و خیلی طولانیش نکنید که خسته و زده بشید. امیدوارم همه موفق باشن.

[omidoo]

25 june
Reading 26
Listening 29
Speaking 23
Writing 24
Final score= 102

[baharina]

٣جون
103=R29 L27 S22 W23
٢٥ جون
108=R28 L28 S26 W26

مجموعا ٢ ماه مطالعه كردم
ريدينگ و ليسنينگ : ٤٨ تا Tpo كار كردم
لغات 504 و اسنشيال رو پراكنده خوندم
در مجموع اين دوتا اسكيلم از ابتدا بهتر بود
اسپيكينگ: خودم فكر ميكردم كه وضعم خوبه اما بعد ازمون اول خيلي شوكه شدم . تقريبا ٢دور نمونه هاي tpo كار كردم و از فرمت نوت فول رفتم جلو
نوبت دوم ارومتر صحبت كردم و استرس كمتري تو صدام بود
براي ٢تا سوال اول يه بانك سوال مناسب تو سايت چيني ها هست. حتما كار كنيد كه با موضوعات مختلف اشنا شيد
رايتينگ: چند جلسه معلم خصوصي گرفتم كه اشكالاتم رو بم گفت و تصحيح كردم. يه فرمت براي خودتون درست كنيد. استفاده از كلمات هم معني و كلمات رابط تو جملات خيلي مهمه. در ضمن من به هيچ عنوان حجم زياد ننوشتم!

[Frisbee]

25 June سنتر آمل

Reading: 28

Listening: 26

Speaking: 27

Writing: 29

Total: 110

یه توضیحی راجع به سنتر آمل بدم شاید دوستانی مثل خودم قبل آزمون بین سنترها مردد باشن و سنترهای تهران مثل امیربهادر یا سنجش رو بهتر بدونن. منم قبل اینکه ثبت نام کنم تا حدی حساسیت داشتم و دلیلش این بود که خودم تقریبا 3 سال پیش آمل امتحان دادم و صراحتا میتونم بگم که نسبت به اون موقع خیلی پیشرفت کرد، چه از لحاظ امکانات و چه از لحاظ رفتار کارکنان و محیط مناسب برای آزمون. نه گیرهای بی مورد دادن و نه برخورد بد داشتن. در کل همه چی در سطح کاملا مناسبی بود. سیستم ها با فاصله کافی و استاندارد تعبیه شده بود و پارتیشنی گرچه کوتاه ولی کافی بین سیستم ها قرار داده بودن. لوازم کامپیوتر هم مثل هدفون، مانیتور و کیبوردش کاملا جدید بود و من واقعا تعجب کردم چون دفعه قبل واقعا شرایط افتضاح بود، 40 نفر داخل یه اتاق بودیم که مثل اتاق کنفرانس بعضی ها دور یه میز بزرگ بدون پارتیشن کنار هم نشسته بودیم جوری که دقیقا با نفر روبرویم کاملا فیس تو فیس بودم و چهره مبارک ایشون هنوز هم یادمه! سر اسپیکینگ شده بود مثل ادارات دولتی، البته بعضی ها هم کنار دیوار بودن ولی هیچکدوم از سیستم ها پارتیشن نداشت. خلاصه شرایط سنتر آمل واقعا بهبود پیدا کرد. اگه کسی مثل خودم مردده این سنتر فرق زیادی با سنجش نداره، البته من سنجش GRE دادم 3 سال پیش و اون موقع هنوز کامپیوتری نشده بود، کاغذی بود شرایطش زیاد جالب نبود، الانو نمیدونم. از شهرایط امیربهادر اصلا اطلاع ندارم.

همونطور که گفتم من حدودا 3 سال پیش هم تافل داده بودم ولی متاسفانه چند روز قبل امتحان دست راستم شکست اونم هم از ناحیه انگشت و مچ و چون راست دست هستم طبیعتا نتونستم نمره خوبی بگیرم و به دلیل اینکه یه بار عقب انداخته بودم امتحانو دیگه پیگیری نکردم که آیا میشه بازهم عقب انداخت یا نه و گفتم فقط برم امتحان بدم. با دست چپ تمرین کردم که بتونم یکم نت بردارم ولی موقع امتحان فهمیدم اصلا شدنی نیست با توجه به زمان کم. قبلشم GRE داده بودم و 2 هفته بعد تافل دفاع ارشد داشتم که با دست شکسته هم دفاع کردم! واسه همین دیگه گفتم هرچی شد شد و رفتم امتحان دادم. واقعا اشتباه بود کارم. نه سر ریدینگ تونستم تمرکز کنم نه لسنینگ، رایتینگ هم که با یه دست نمیشد تایپ کنم که اعصابم خورد شد سر رایتینگ گچ دستمو یکم شکوندم که بتونم از چندتا انگشتم که سالم بود استفاده کنم که اونم فایده ای نداست، کل اون 40 نفر داشتن منو نگاه میکرد که مسئول امتحان بهم گفت بابا تو دیگه چه خلی هستی، مجبور بودم. تنها سر اسپیکینگ تونستم خوب عمل کنم که اگه اشتباه نکنم 25 شده بودم، بقیشم در حد 15،16 شدم. یادم نیست دقیقا چون از پروفایلم نمراتش حذف شده. خوب خونده بودم تا قبل اون اتفاق ولی خب از دستم دیگه کاری بر نمیومد.

در مورد این امتحان صحبت اصلی من بیشتر مختص دوستانیه که مثل خودم چندین سال از میادین خصوصا زبان دور بودن. من بعد دفاعم دیگه قید اپلای رو موقتا زدم رفتم دنبال کسری خدمت بنیاد نخبگان. بعدش دیگه درگیر کار شدم تا حدودا یک ماه قبل امتحان. کارمم جوری بود که حتی وقت نمیکردم تو این مدت یه سریال ببینم. واسه همین هیچ مطالعه ای تو این مدت نداشتم. پایه زبانم به نسبت قوی بود و در حدی بودم که میتونستم تقریبا راحت حرف بزنم و متون سنگین انگلیسی واسه درسم خیلی میخوندم. کلا تا قبل 3 سال پیش زبانم یکی از بارزترین مشخصاتم بود ولی از اون موقع تا 1 ماه قبل امتحان هیچی نتونستم بخونم. واسه امتحان هم فقط از توصیه دوستان تو همین فروم استفاده کردم که ازشون بابت به اشتراک گذاشتن تجربیات ارزشمندشون تشکر میکنم. عزیزانی که چند وقته به دلایلی نتونستن زبان بخونن یا مثل خودم حتی از محیط های امتحانی دور بودن اصلا نباید ناراحت فراموش کردن اطلاعاتشون باشن. درسته شرایط خیلی فرق کرده و عمده اطلاعات فراموش شده ولی با یکم تلاش و پشتکار همه چیز تا حدی برمیگرده. البته من هنوزم نتونستم به دوران اوج چند سال پیش برگردم و فکر کنم خیلی سخت باشه برگشتن به اون دوران.

من چون زمانم خیلی کم بود، چند روز اول فقط تجربه های بچه ها رو تو همین فروم خوندم، نه واسه اینکه منبع خاصی انتخاب کنم، صرفا برای اینکه از تجربیاتشون و تکنیکها و روش برخورد با سوالات استفاده کنم. با توجه به زمان محدود که سر هم ۲۰ روز بود فقط روی TPO ها وقت گذاشتم، البته Essential رو نگاه کردم که کلماتش یادم بیاد و 1100 GRE چون قبلا خیلی دقیق خونده بودمشون فقط خواستم یادآوری کنم دانش گذشتمو که معتقدم هردوشون بر خلاف بعضی از دوستان که ۱۱۰۰ واسشون مفید نبود واسه من خیلی سر ریدینگ و حتی لسنینگ مفید بود. TPO هارو قبلا ۲۰ تاشو کار کرده بودم روالش دستم بود و میدونستم بهترین منبع واسه تمرینه. به دوستان پیشنهاد میکنم اگه زبانشون در حد مناسبیه اول یه آزمونشو بدن ببینن در چه حدین، اگه ریدینگ و لسنینگ رو بالای ۲۰ زدین اصلا نیاز نیست منبع یا کتاب دیگه ای رو بخونین مثله دلتا که بیش از حد آسونه یا آکسفورد که برای تافل اصلا مناسب نیست و بیش از حد سخت توضیح میده، فقط و فقط TPO. بعضی کتابا متاسفانه فقط اثر معکوس دار ند، شما با توجه به خودتون باید منابعتون رو انتخاب کنین، هیچکس نمیتونه واستون نسخه خاصی که بهترین باشه را انتخاب کنه. راجع به منابع دوستان در پستهای قبل کاملا توضیحات رو زحمت کشیدن گفتن دیگه فکر نمیکنم نیاز باشه من منبع معرفی کنم چون اصلا منبعی رو واسه این امتحان نخوندم، اینم یادآوری کنم که من قبلا انواع و اقسام کتابها و تستهارو کار کرده بودم و چشم بسته نرفتم امتحان ندادم یا اینکه فقط فیلم ندیدم مثله یه کاربری که چند روز پیش نوشته بود فقط روزی ۶ ساعت فیلم دیدم رفتم امتحان دادم نمرم شد ۱۱۹!!! که مدیرای محترم زحمت این کاربر دروغین رو کشیدن! دوستان هیچوقت اینو باور نکنین که کسی چشم و گوش بسته رفت امتحان داد نمرش بالای ۱۰۰ شد! همچین چیزی به هیچ عنوان امکان پذیر نیست، با توجه به سطح و دانش زبانتون باید تصمیم بگیرین، فقط هم خودتون میتونین بهترین روش رو انتخاب کنین نه دیگران. یا بگین یکی اومد گفت فقط فیلم دیدم یا ۴ روز قبل تصمیم گرفتم امتحان بدم شدم ۱۱۰! منم همون روش رو امتحان کنم، اینکار کاملا اشتباهه. روشهای مختلفی رو امتحان کنین ببینین کدومش واستون موثره، مثلا شاید یه نفر لسنینگ بدون نت برداری براش موثرتره دیگری با نت برداری که من جزو دسته دومم. تافل فقط و فقط تمرین نیاز داره و یادگیریه تکنیکها.

من تجربه آزمون رو نسبت به TPO ها میگم. ریدینگ به نسبت آسونتر از TPO ها بود، زیاد رو کلماتی که معنیش رو نمیدونین زوم نکنین، فقط تلاشتون روی فهمیدن معنیه جمله باشه، شاید کلمه ای باشه که بلد نیستین که مطمئن باشین اینجور کلمات رو زیاد میبینین موقع امتحان، اینجور کلمات بیشتر واسه این انتخاب میشن که تمرکز شما رو خراب کنن و نقش چندانی روی معنی جمله ندارن مثله کلمات تخصصی رشته های زیست یا دوران باستان مانند اسم برخی حیوانات یا اشیاء قدیمی، روی این کلمات زیاد متمرکز نشین که هم وقتتون رو میگیره هم تمرکزتون. جملات رو با دقت بخونین، از هیچ جمله ای به سادگی رد نشین، دوستان توضیحات واقعا مفیدی دادن. حتما بهشون توجه کنین واسه انواع سوالات.

لسنینگ در کل طولانیتر و یکم سختتر از TPO ها بود، بعضی از لکچرها واقعا طولانی بود که گاها رشته کلام از دستم رها میشد، به نظرم سخت بود، خیلی باید تمرکز بالایی داشته باشین و سوالات هم به نسبت ریزتر و مفهومی تر شده، امتحان اول لسنینگ واسم خیلی راحت بود ولی چون نمیتونستم نت بردارم حواسم پرت میشد ولی در کل این قسمت به نظرم یه مقداری سنگینتر و مفهومی تر شده هم اینکه بعضی لکچرها دیگه واقعا تخصصی ان. ببینین با نت برداری راحتترین یا اگه خیلی تمرکز بالایی دارین که در طول گوش دادن حتی یه لحظه هم حواستون پرت نمیشه و از حافظه ی خوبی برخلاف بنده برخوردارین نت بر ندارین، ولی به عقیده بنده نت برداری جواب بهتری میده چون خیلی سخته توی چند دقیقه همه موارد رو یادتون بمونه، اگه ۳ سال پیش بود میگفتم امکان پذیره ولی الان خیلی سختتره چون هم متن لکچرها پیچیده تر شده هم نوع سوالا فرق کرده و مفهومی تر شده.

[Frisbee]

واسه اسپیکینگ هم قبلا از نوت فول استفاده کردم هم الان، ولی صرفا به این خاطر که بدونم از چه روند و ساختاری باید استفاده کرد. دیگه نوت فول خیلی کلیشه ای شده، ساختار خاص خودتون با تمرین زیاد شکل میگیره که خیلی مفیدتر از نوت فول خواهد بود. در کل اسپیکینگم خوب بود و اشتباهی که کردم این بود که فکر میکردم همون آدم چند سال پیشم و فقط هفته آخر اسپیکینگ کار کردم و بیشتر سی ان ان و بی بی سی انگلیسی و شبها در سایت NPR برنامه های مختلف رو گوش میدادم که توی جو قبلا قرار بگیرم که خیلی تلاش کردم ولی بازم نشد. به روش خاصی خودتون رو محدود نکنین، سوالا شاید تغییر کنه، کلا سعی کنین انگلیسی فکر کنین و فرض کنین اصلا فارسی بلد نیستین فقط میتونین انگلیسی حرف بزنین، حتی فقط به انگلیسی فکر کنین اونوقت میبینین کلمات خود بخود میان رو زبونتون، فیلم و سریال هم تا حدی موثره. روی لهجتون کار کنین و از همه مهمتر شمرده صحبت کردن با یک سرعت یکنواخت و مناسب. این فکر که سریع صحبت کنین تا بتونین تمام جوانب رو بگین زیاد کار درستی نیست و نتیجه معکوس میده. لپ کلام رو بگین کفایت میکنه، مصححین نمیخوان ببینن شما تمام بحث گفته شده به شما رو میتونین بازگو کنین یا نه! اونا فقط به این توجه میکنن که آیا شما قادر هستین که در زمان کوتاه عمق مطلب رو بازگو کنین یا خیر! پس نگران این نباشین که تمام مطالبی که در گوش شما گفته شده رو بهشون پس بدین، نتیجه بگیرین شمرده بازگو کنین.

واسه رایتینگ هم فقط از تجربه های بچه ها استفاده کردم، چندتا کتابی که دوستان معرفی کردنو نگاه کردم و چندتا اپروچ مختلف واسه خودم ساختم که واسه اکثر موضوعات قابل استفاده بود، تسک اول حدود 360کلمه و تسک دوم 640 کلمه استفاده کردم.

حرف آخر اینکه حتما تو شرایط امتحان خودتون را با TPO ها در همون زمان بسنجین، نمره ای که TPO ها به شما میده در ریدینگ به نسبت کمتر از آزمونه هم بخاطر سوال آخر و هم بخاطر نحوه نمره دهی که دوستان نحوه درست نمره دهی رو در تایپیک ریدینگ توضیح دادن ولی به نظر من همون نمره دهیه TPO ها رو استفاده کنین بهتره چون باعث میشه بیشتر تلاش کنین. از استرس هم کاملا دوری کنین که هیچ فایده ای نداره، قبل امتحان با خودتون کنار بیاین که شما زحمتتون رو کشیدین و باید نتیجشو ببینین و استرس داشتن یا اما و اگر آوردن فقط باعث میشه از عملکردتون کاسته باشه، با تلاش و اپروچ درست، آوردن نمره خوب اصلا دور از دسترس نیست.

[Gandolf]

15 july مرکز سنجش

R = 29
L= 28
S = 23
W = 22

1- اولش 540 و 400 تا رو خوندم (6 ماه قبل آزمون)
2- ریدینگ : از چهار ماه قبل آزمون شروع کردم به خوندن کتاب دلتا و تمرین ریدینگ. اولش نمراتم یه مقدار نوسان داشت اما بعد Steady تر شد. بعد از حدود سه دو ماه قبل آزمون نشستم و TPO ها رو زدم. حدود بیست تا زدم و نمرم از 21-22 ضرف یه ماه و خورده ای رسید به 27-28.
2- لیسنینگ: مثل ریدینگ اول با دلتا شروع کردم و بعد رفتم سراغ TPO. حدود 26 تا TPO زدم. نمراتم از 19-20 ظرف یه ماه و خورده ای رسید به 27-28. البته من فیلم و سریال زیاد نگاه میکنم. خیلی تاثیر داره. اگه شما وقت زیاد دارید تماشای سریالهایی مثل FRIENDS رو توصیه می کنم. خیلی مهمه که به حرفها دقت نکنید و تنها به ATTUTUDE ها توجه کنید. سعی کنید کلیت رو بفهمید، علاوه بر این گوش دادن به این سریال ها باعث میشه گوشتون به انگلیسی آشنا بشه و این خیلی مهمه. نوت برداری هم خیلی مهمه نه به این خاطر که بعدا بهش رجوع می کنید بلکه بیشتر به این خاطر که باعث میشه شما مکالمه و یا لکچر رو دنبال کنید. سعی نکنید همه چیزو بنویسید چون سررشته رو از دست میدید. این تواناییه که با تمرین زیاد بدست میاد. هرچی TPO کار کنید باز هم کمه!
3- اسپکینگ: من اسپکینگو یه ماه آخر شروع کردم. هیچ کلاسی هم تا حالا نرفتم و تا یه ماه قبل آزمون تقریبا یه جمله هم به انگلیسی نگفته بودم. در حد صفر مطلق بودم! از ویدیوهای نوتقول استفاده کردم و واسه شروع من رو راه انداخت. به پارتنر هم پیدا کردم که سه هفته آخر روزی یه ساعت با هم انگلیسی صحبت میکردیم و سوالات یک و دو رو با هم تمرین میکردیم که تاثیر زیادی داشت.
4- رایتینگ: آره اینو خوب نشدم. البته من رایتینگم به نظرم از اسپکینگم بهتره اما تو آزمون از دستم در رفت و خراب کردم. تسک اول را GOOD شدم اما دومی رو Fair شدم. این رو هم فقط یک ماه تمرین کردم و قبل از اون هم حتی پاراگرف انگلیسی ننوشته بودم. حدود 20 تا TPO نوشتم و COPY-PASTE میگردم تو WORD غلط های املاییمو در می آوردم. هیچکسی نبود برام تصحیح کنه . خلاصه از زمین خاکی به اینجا رسیدم.

سخن آخر : در یه جمله بگم : اگه برگردم به چهار ماه پیش فقط و فقط میشستم و تی پی او میزدم و بس.

[DrABP]

23 جولای، زنجان. (راجع به سنتر و نیز سوالات آزمون تو تاپیکهای خودشون مفصل نوشتم).

R = 29
L = 27
S = 26
W = 29
Total : 111

خب خدا رو شکر قدم اول مسیر پر پیچ و خم اپلای محکم برداشته شد. با توجه به دینی که به این سایت احساس میکنم، سعی میکنم کامل توضیح بدم هر چی میدونم مفیده. هر کی هم سوالی داشت در خدمت هستم هر چند هنوز معتقدم اتفاق خاصی نیفتاده و منم هیچ آدم خاصی نیستم. خب در مورد نحوه مطالعه و برنامه ریزی قدم به قدم پیش میرم:

سطح زبان قبل از آزمون:

من از دبیرستان تا پیش دانشگاهی رفتم کلاس زبان و تا سطح advanced پیش رفتم. کلاسها قوی بودن و اساتید خیلی مسلط و در حد نیتیو در کلاس صحبت میکردن. بعد دیگه ادامه ندادم ولی در همه این سالها از زبان جدا نبودم. البته در حد برخی دوستان که مثلا هر روز economist و christian science monitor و امثالهم میخونن اصلا. در حد ویکیپدیا. مثلا دنبال اطلاعاتی در مورد یک بازی یا فیلم یا این چیزا بودم میرفتم کلی مطلب میخوندم ! یا اطلاعات در مورد یک ورزشکار، بازیگر و مانند اینا. سایت خبری تحلیلی اصلا یادم نمیاد خونده باشم. ولی خب همینها هم به تدریج قدرت درک مطلب آدم رو بالا میبره چون به هر حال آدم کلی ساختار گرامری میبینه، اولش متوجه نمیشه ولی چند بار جمله رو میخونه میفهمه. غیر از اینها، از موقعی که یادم میاد هر چی میدیدم با زیرنویس انگلیسی میدیدم، چه فیلم و سریال، چه حتی بازیها. فیلم و سریال هم خیلی زیاد دیدم. چه سریالهایی که محبوب همه اس مثل breaking bad و game of thrones، چه سریالهای سنگین و مفهومی مثل Oz. یا مثلا کل سریال پوارو. خب دیدن این حجم زیاد متریال انگلیسی با زیرنویس انگلیسی هم قدرت شنیداری رو میبره بالا و هم شما کلی لغت و ساختار گرامری لابلای زیرنویسها میبینین یعنی به ریدینگ هم کمک میکنه و حتی رایتینگ و اسپیکینگ. دیگه اینکه بالای 600-700 قسمت سریال کره ای تاریخی با زیرنویس انگلیسی دیدم تو این سالها. شاید یه عده بخندن و حتی مسخره کنن چون خیلیها سریالهای کره ای رو چیپ میدونن ولی خب سلیقه اس دیگه. نکته اینه که این زیرنویسها، مخصوصا اونهایی که مربوط به سریالهای قدیمی تر بود، پر بود از ساختارهای سنگین و لغتهای در حد 1100 و بالاتر. یعنی مترجم عمدا خیلی سنگین و ادبی زیرنویس کرده بود. نمیدونید چقدر از این لغتها و ساختارها موقع انشا نوشتن به صورت فی البداهه میومد تو ذهنم ! رفیقم میگفت اینقدر که این سریال کره ای ها به تو کمک کرد، tpo کمک نکرد :-d
خلاصه کلام اینکه، ریدینگ و لسنینگ من در شروع خوندن برای تافل مناسب بوده، و این دو تا به ترتیب در رایتینگ و اسپیکینگ هم به شدت موثر بودن.

لغت:

من از مهر پارسال به ترتیب 504، اسنشال وردز تافل، 400، 1100 و اخیرا هم مگوش 1000 رو شروع کردم با انکی و خیلی هم از این نرم افزار راضی هستم و برای من عالی بوده. موقع تافل هم 4 تای اول رو کاملا مسلط بودم. قبل از اینها هم دانش گسترده لغت نداشتم. البته خب لغتی که توی فیلم ها و زیرنویس ها یاد گرفته باشم بوده ولی اصلا نه در حدی که بی نیاز باشم از خوندن کتابهای معروف لغت.

ریدینگ:

من از روز اول شروع کردم هر ریدینگ رو در تایم 20 دقیقه به زدن. و با زدن چند tpo متوجه شدم نیازی به خوندن منابع دیگه ندارم. در واقع همون قدرت درک مطلبی که در طی سالها بدست اومده بود، اینجا خودش رو نشون داد. هیچ موقع هم در هیچ tpo وقت کم نیاوردم. یکی دو باری البته راس ساعت آخرین تست رو زدم.
تکنیک و تاکتیک خاصی نداشتم در زدن سوالات. اعتقادی هم ندارم بهشون. سوال رو میخوندم میرفتم بعدش سراغ پاراگراف مربوطه. آدم باید بتونه مطلب رو درک کنه، یا میتونه یا نمیتونه. اگه نمیتونه و باید مثلا یک جمله رو چند بار بخونه تا بفهمه بالاخره چی شد، خب من در صورت داشتن وقت توصیه میکنم تا میتونین مطلب بخونین به زبان انگلیسی. مثلا سایتهای خبری مثل نیویورک تایمز. یا حتی همون ویکیپدیا. باید اینقدر ساختارهای انگلیسی و جملات گرامری متنوع دیده باشین که متن رو بتونین با سرعت مناسب بخونین و بفهمین. هیچ فرمول و معجزه ای هم نداره.

البته زدن tpoها و تجزیه و تحلیل سوالات بسیار راهگشاست. باید هر تست رو تا کاملا متوجه نشدین چرا فلان گزینه درسته و بقیه غلط، رها نکنین برین تست بعدی. به تدریج درست میشه. خودتون رو محدود به تایک هم نکنین اگه ضعف دارین. مثلا به جای 20 دقیقه، توی 25 یا 30 دقیقه بزنین هر متن رو تا بتونین قشنگ موشکافی کنین هر تست رو. به تدریج دیگه دستتون میاد کدوم گزینه ها غلطه و طراحان ets چطور دام میذارن تو گزینه ها. دیگه اینکه از پاراگرافهای خیلی بلند نترسین. اونا عملا دو پاراگراف هستن که برای ترسوندن شما وصل شدن به هم. سوال هم اکثرا از کل پاراگراف بلند نمیاد بلکه یه سوال از نصفش میاد سوال بعدی از نصفه دیگه، پس عملا همون 2 تا پاراگرافه.

راستی تست لغت هم کم غلط نمیزدم تو tpoها. خوشبختانه در تافل اصلی همه لغتها رو بلد بودم. لغات تخصصی و اسم خاص رو که اصلا روشون وقت نذارین. خب حالا یه سری لغات مثلا تو متن های مربوط به گل و گیاه و جانور هستن که اونارو خودتون خود به خود حفظ میشین. اما خود من موقع خوندن متن اصلا نمیخوندم لغتهای تخصصی و اساسمی خاص رو. سریع تو ذهنم میگفتم فلانی و بهمانی و مثلا یارو حیوونه یا یارو گیاهه :-d
اما لغتهایی که ازشون تست میاد مهمه، توصیه میکنم تو انکی سیو کنین و بخونین هر روز، هر چند خودم اینکارو نکردم.

لسنینگ:

خب همونطور که گفتم، مثل ریدینگ این مهارت هم سطحم مناسب بود و همون اول رفتم سراغ tpo. نوت برداری اینجا مهمه که باید با آزمون و خطا به بهینه ترین حالت برسین. اوایل خیلی نوت برمیداشتم اما به تدریج گوشهام تیز و تیزتر شد و دیگه تشخیص میدادم کدوم مطلب مهمه و باید نوت برداشته بشه. نترسین چون با تمرین و تکرار دستتون میاد. دیگه اون اواخر حتی تا حد زیادی آدم میتونه تشخیص بده موقع گوش دادن که از کجاها سوال میاد. البته سوالات قطعا الان پیچیده تر شدن یعنی درک مطلبی تر شدن. البته آدم با دقت گوش کرده باشه و نکات کلیدی رو نوشته باشه بالاخره میتونه صحیح ترین گزینه رو تشخیص بده.

هر چند با همه این حرفا نمره خودم خیلی زیاد بالا نشده و مشخصه غلط داشتم چند تا و تو دام برخی سوالات افتادم. راستی نوت ها رو هم من به فارسی مینوشتم اکثرا، و بیشتر هم به زبون خیلی خودمونی ! اینطوری سرعت نوشتنم بالا رفت. از علائم اختصاری و چمیدونم فلش و این چیزا هم تا میتونین تمرین کنین که استفاده کنین چون سرعت نوت برداری بستگی داره بهش. به جملات استاد دقت کنین مثلا جاهایی که میگه فلان مطلب که میخوام بگم خیلی مهمه و از این عبارتها، چون همین جاهاست که سوال خیزه. در ضمن، تا لحظه آخر هم گوشاتون تیز باشه چون زیاد دیدم از همون کلمه آخری که استاد گفته سوال دادن ! سوالاتی که باید دو گزینه انتخاب بشه هم جدیدا زیاد میدن. سوالات معمولا tricky هم هستن، چون مثلا یه گزینه کاملا درست به نظر میاد ولی فقط یک کلمه رو عوض کردن که برای تشخیص اون شما باید از جزئیات و دیتیل های حرف استاد نوت برمیداشتین یا دقت میکردین. مراقب این سوالات باشین و خیلی روشون دقت کنین. اگر هم غلط زدین حتما لکچر رو دوباره گوش کنین و وارسی کنین چرا غلط زدین. اینطوری دستتون میاد که ets چطور با نامردی تمام گولتون میزنه در گزینه ها :-d

اسپیکینگ:

من تو این سالهایی که گفتم، تمرین اسپیکینگ نداشتم اصلا و ابدا. فقط چند سال پیش یه آزمون سمپل آیلتس دادم که استاد مصاحبه کننده گفت شما بیا سطح 3 کلاسهای آمادگی آیلتس بشین (آخرین سطح در اون موسسه). دو ترم هم کلاسهاشون رو رفتم فکر کنم. استاد اونجا هم راضی بود ازم و میگفت سطحت خوبه و البته میگفت هر چی داری از دیدن فیلم با زیرنویس انگلیسی داری. ولی غیر از این دو ترم، دیگه یک کلمه هم حرف نزده بودم تو این سالها. این از سطح اولیه، که معلوم میشه به خاطر اون فیلم و سریالها، پتانسیل مناسب اسپیکینگ رو داشتم.

برای خود آزمون هم فقط ویدئوهای نوتفول رو دیدم، ازشون تون برداشتم و به کار بردم. البته تمپلیت هرگز نداشتم. فی البداهه میگفتم معمولا. غیر از سوال 5 که اون ساختار نوتفول که میگه Even though / As رو استفاده میکردم. از نوتفول، نحوه پاسخ و ایده پردازی رو یاد گرفتم. و دیگه بعدش فقط تمرین tpo. چون در ایده و دلیل آوردن تو 15 ثانیه برای سوال 1 و 2 ضعف داشتم، و هنوزم اگر سوال جدید و پرتی بدن شاید نتونم تو 15 ثانیه به دلیل خوبی برسم، تمرینات اضافی داشتم براشون. یه فایلی یکی از دوستان گذاشته بود به اسم 80 Gold speaking Questions که چینی ها تهیه کرده بودن. این 80 سوال + 65 سوال اخیر تافل (از کانال تلگرام علایی) رو کار کردم. صدای خودم رو ضبط میکردم، گوش میدادم و اینقدر تکرار میکردم تا پرفکت بشن از نظر خودم. البته آدم وسواسی هستم و مثلا حتی شده به خاطر یک کلمه دوباره صدام رو ضبط میکردم !

باورتو نمیشه اولین باری که صدام رو میخواستم ضبط کنم چه مسخره بازی شد ! اینقدر استرس داشتم که هی به یه بهانه ای پا میشدم ! در نهایت بعد از 3-4 ساعت درگیری با خودم، بالاخره دل به دریا زدم و اولین 45 ثانیه رو ضبط کردم اونم با کلی تته پته و لکنت زبون ! ولی خب با تمرین درست میشه. نگران نباشین. اسپیکینگ اگه مداوم تمرین بشه زود بازده هست. برای سوالات 3-6 هم فقط tpo کار کنید. البته باید بگم نوت هام برای این سوالات عموما انگلیسی بودن بر خلاف بخش لسنینگ. اینجا هم با تمرین دستتون میاد کجاها رو باید نوت بردارین. نمونه اسپیکینگهام تو تاپیک نمونه اسپیکینگ کاربران هست.

در امتحان هم همونطوری صحبت کردم عملا. استرس هم در صدام داشتم. سوال اول رو هم به نظرم کلی گویی کردم. زیاد در بند این نباشید که مثلا نوتفول میگه 2 تا دلیل و 2 تا مثال. البته اونم نمیگه الا و بلا اینطوری بگین، ولی خب من به این نتیجه رسیدم هر چی آدم خودش باشه و مصنوعی و مثل ربات صحبت نکنه بهتره. خیلی ریلکس و مسلط باشین. من تند و پرحرارت صحبت میکردم، و تو ذاتم بود این مدلی حرف زدن، شما اگه میتونین ریلکس و شمرده صحبت کنین. به این نتیجه رسیدم که قید و بندی تو اینکه حتما 2 تا دلیل لازمه یا 2 تا مثال نیست. فقط باید روان صحبت کنین و حتی الامکان بدون سکته. و ایده خودتون رو ساپورت کنین. حالا اگه فقط یک دلیل دارین، همون رو از جنبه های مختلف صحبت کنین و بال و پر بدین بهش. میگم من سوال اول رو خیلی کلی گفتم و عملا دیتیل نداشت جوابم بر خلاف تاکید اکید نوتفول، ولی در کارنامه سوال 1 و 2 رو good شدم. چیزی که به نظر من کار رو خراب میکنه اینه که صحبتتون مبهم و فهمش توسط شنونده دشوار باشه، یعنی شنونده برای فهمیدن حرف شما به زحمت بیفته. هر موردی که باعث همچین چیزی بشه موجب افت نمره میشه، حالا میتونه پرورش ضعیف ایده باشه، میتونه سکته و مکث باشه، یا مشکلات گرامری و تلفظ. در غیر این صورت مشکلی نیست و اگر فهم حرفتون راحت باشه نمره خوب میگیرین به نظر من. تهیه یک reason sheet و مرور اون هم به شدت توصیه میشه.

فقط من سوالات 1 و 2 و 3 و 5 رو good شدم ولی سوالات 4 و 6 که مربوط به لکچر هستن رو fair شدم و خودم هم دلیلش رو نفهمیدم. چون از نظر سرعت و روانی، همه سوالات رو مثل هم جواب دادم و اون 2 سوال رو هم همه نکات اصلی رو نوت برداشتم و گفتم. حالا دیگه واقعا چه دلیلی داشته که fair دادن معلوم نیست. شاید نوع دیگه ای انتظار داشتن صحبت کنن بچه ها. تمپلیت هم نداشتم که بگیم مثلا به خاطر اون نمره کم کردن.