سلام به دوستان گل و دانشمندان آینده
من با خودم عهد کرده بودم دیگه اپلای ابرود تو این زمینه سکوت کنم، اما یکی از دوستان امروز بهم خبر داد که باعث سردرگمی و تردید شدی بین بچه ها و در کنارش اگر خیلی ها ازت متشکر هستن ولی خیلی ها ناراحتن چون همه امیدشون ایتالیا بوده...
من یک مقدمه برای همه تون مینویسم و بعد به سوالات و مشکلاتتون میپردازم.
چرا درس؟ آیا رفتن به دنبال علم آیا کار درستی ست؟
این سوال خیلی سوال خوبیه، اگر شما دوران لیسانستون رو هم درست درس نخوندین و یعنی دل به درس تون ندادین احتمالش خیلی زیاده که همین مشکل رو برای ارشد هم داشته باشین!
شاید مشکل از "رشته" تون باشه! بقول دوستمون اگر میخواستید ایران یمونید ایا باز هم درس رو انتخاب میکردید؟ اگر بله، چه رشته ای؟! شرایط توی خارج از ایران هم همینه، فکر نکنیم خبریه اونجا.
دوم به قول یکی از دوستان اول سنگاتون رو وا بکنید و ببینید چی از زندگی میخواید؟ اگر رفاه و پول میخواید، دانشگاه گزینه مطلوبی نیست، همین امروز برین بازاری بشید خیلی خوب هم به اون چیزی که میخواید میرسید، من توی یه گروه تو اون بحبوحه گفتم به دوستان رتبه تک رقمی کنکور میشناسم که از آلمان برگشت و الان حجره فرش فروشی داره تو بازار تهران، دلایل برگشتش هم کنار نیومدن با شرایط و آدمای اونجا بود که خب از مواد کشیدن توی خوابگاه گرفته تا فعالیت های دیگه که از نظر خیلی ها مردود هست...
غربت؟ آیا میشه کنار اومد؟
غربی ها مثل ما شرقی ها خانواده یا دوستان براشون مهم نیست و در درجه اول هر کی به فکر خودشه، پس اونجا بی اعتنایی زیاد میبینید، آدمای گرمی نیستن خصوصا اروپایی ها، با خودشون هم همینطورن، کمتر مادری اونجا خودشو فدای فرزنداش میکنه، واسه همینه که میبینید بچه ها با دوست پسر مادرشون یا دوست دختر پدرشون و ... در یک خونه زندگی میکنن و شاید از حال مادر یا پدر واقعی شون خبری نداشته باشن، به هر حال هر فرهنگی سیستم خودشو داره، آماده باشین که عاطفه رو بذارید کنار و به جاش منطق رو جایگزین کنین، اونجا دوستی مرامی و... خیلی کم بین بچه ها هست.اما ایا این بده؟ نه لزوما بستگی به خودت داره کدومو ترجیح میدی.
شرایط درس؟
خب یکی از مهمترین نقص هایی که سیستم دانشگاهای ایتالیا و آلمان داره اینه که دانشجو باید پنج روز هفته از ساعت 8-9 صبح بره تا 3 یا 6 بعد از ظهر، اون دو روز باقیمونده هفته هم باید به تکالیف گروهی یا تمیز کردن خونه و ... برسید، بقول آقا رضا-بادکنکی کورس محور هست و این همه توان دانشجو رو میگیره، خب این یعنی چی؟ این یعنی اینکه دیگه وقتی برای فیلم دیدن و کتاب خوندن و تحقیق یا مقاله بطور شخصی نمیمونه و این یعنی شما وارد سیستمی میشین که شما رو ایزوله میکنه، حتی وقت نمیکنین زبان بخونین یا کلاس ایتالیایی تون رو برید همه بچه ها بعد یک ماه ول میکنن کلاس زباناشون رو.
ما ایرانی ها تنبلیم : ) ناراحت نشین هستیم، توی امریکا بقول دوستان بچه از دبیرستان و تابستون هاش میره سر کار، بعد از 18 سالگی هم جدا شاید بشه از خانواده ش و یکسره کار کنه، خیلی از خانواده ها حتی هزینه کالج فرزندشون رو ندارن و یا وام میگیرن یا اون فرد چند سال کار میکنه تا مثلا 21 سالگی بتونه وارد کالج شه با سرمایه ای که بدست آورده! خب این برای ما سخت هست که آقای دکتر یا مهندس بره توی آلمان بعد گرفتن مدرکش کار پیدا نکنه و بره انبار دار شه یا دانشجوی سابق شریف تو امریکا پمپ بنزین کار کنه! ما همه ش تحصیل رایگان استفاده کردیم تو ایران، برامون سخته همه اینا (قدر دانشگاهای کشورمون رو بدونیم)
چرا درصد شکست بچه هایی که میرن ایتالیا خیلی بیشتر از کسایی هست که میرن آلمان یا سوئد یا امریکا؟!
عمده ترین دلیلش سیستم دانشگاه های ایتالیا هست که کورس-محور هست و به بچه ها وقت آزاد نمیدن که بتونن خلاقیت یا اختراع یا مقاله ای بدن.
دلیل بعدی اساتید هست که خب بوق هستن! دغدغه علمی ندارن؛ فرهنگ ایتالیا خوش گذرونی هست که گاها حتی امریکایی ها ایتالیایی ها رو مسخره میکنن که شما فقط دنبال مسائل دیگر هستین و همه ش فکرتون همونه، خب این حقیقته، استادایی بودن توی پلی تکنیک میلان که اینکاره بودن، شما تصور کنین استاد یا دانشجویی که همه فکر و ذکرش این چیزا باشه خب معلومه نتیجه مطلوب علمی نمیگیره، متاسفانه ازون ورم ایرانی ها از جو بسته میاین و گرسنه و خیلی هاشون درگیر این چیزا میشن....
خود بچه ها!
بله دوستانی که دانشگاه آزاد درس خوندن رو آلمان ویزا نمیده، بچه های شریف و تهران هم میرن ترجیحا امریکا یا گاها دانشگاهای تاپ آلمان یا سوییس، خب کیا میمونن؟ بچه های غیرانتفایی و آزاد و ...(من نیومدم دسته بندی کنم ها، ارشد برق شریف میشناسم که دانشگاه آزاد لیسانس خونده بود! لزومی نداره هر کی آزاد بوده یا غیرانتفایی دانشجوی خوبی هم نبوده باشه) که متاسفانه اکثریتشون خیلی دنبال درس نیستن و هدفشون از خارج مهاجرت یا سفر و ... هست، من یک نکته بگم همکلاسی خیلی مهمه خیلی بیشتر از استاد حتی، بیشتر چیزایی که آدم یاد میگیره از جو حاکم توی گروه کلاسشه، نه استادا، توی ایران بچه های ارشد دانشگاههای تاپ واقعا گروه های قوی علمی دارن که من اصلا ندیدم نمونه شو تو ایتالیا!
حالا یک چیز دیگه هم مزید بر علت هست، کسی که برای ارشد میاد خارج هنوز بازم سردرگمه یعنی شاید لیسانسش رو هم دوست نداشته ، ولی اونی که برای دکتراش میاد، خب لیسانس و ارشد رو خونده ایران، بقولی ماست هاشو کیسه کرده قبلا؛ پس آدمی هست که خیلی قوی تر و مصمم تر از دانشجوی لیسانس معمول هست.
من بطور جدی خواهش میکنم از دوستانی که شریف یا تهران درس خوندن یا دانشجوهای خیلی خوبی هستن که هیچ دغدغه ای جز درس ندارن، دور ایتالیا رو خط بکشن، به خاطر خودتون میگم.
جو کشور ایتالیا
ایتالیا بیشترین درصد مهاجرت جوون هاشو داره توی اروپا که کشورشون رو ترک میکنن، خود همکلاسی هامون میگفتن آخه شما چرا میاید اینجا؟ ما خودمون همه سعیمون اینه که فرار کنیم ازینجا! خب شما خودتون فکر کنین کسی از عاشقی وطن خودشو ترک نمیکنه، اوضاع کار خوب نیست اصلا! مافیا هم هست ایتالیا از رده بالاهاش که باعث شده این کشور راکد بمونه.
http://www.irna.ir/fa/News/82259418/
پس رنکینگ چی میگه، تو چی میگی ؟!
آقا ما هی میگیم این رنکینگ رو بیخیال شین، کسی گوشش بدهکار نیست، در نظر بگیرید یک مدرسه خصوصی معماری یا مهندسی گاها تو انگلیس چنان فارغ التحصیلایی میده که هیچ کدوم بیکار نمیمونن و فوق العاده هستن! حالا شما بیا برو هی رنکینگ ببین!
خب تنبل هستین دیگه من این معیار های رنکینگ سایت کیو.اس رو براتون مینویسم تا بفهمین رنکینگ کلک بزرگی ست!
http://www.topuniversities.com/qs-wo...gs/methodology
1.خوشنامی اون دانشگاه مورد نظر از نظر سایر دانشگاه های شرکت کننده توی رنکینگ : 40% نمره دهی!
خب وقتی خارجی ها میخوان بهم نمره بدن معلومه جهت دار عمل میکنن و سیاسی عمل میکنن حتی لابی میزنن تا بقیه بشون نمره خوبی بدن، این وسط معلومه کسی نمیاد به شریف و تهران نمره خوب بده، اونم 40 درصد نمره! چون هدفشون درو کردن این همه نابغه ایرانیه
2. خوشنامی اون دانشگاه بین استخدام کننده ها و شرکت ها: 10% نمره دهی
خب معلومه شرکت های خارجی به دانشگاه های کشور خودشون نمره بهتری میدن!
3. نسبت تعداد دانشجویانی که مشغول بکار شدن به تعدای که اینرول کردن تو دانشگاه: 20% نمره دهی
این ازون کلک رشتی هاست که دانشگاها توی نموداراشون بکار میبرن، حرف منم نیست توی همین فروم دیدم بچه ها توضیح داده بودن مفصل، اگر شما مثلا ادامه تحصیل بدی بعدش، اون رو شغل حساب میکنن، اگر شما پروفایل دانشگاه تو آپدیت نکنی که هنوز بیکارم، اونا نتیجه میگیرن که شما کار پیدا کردی! و چند تا چیز دیگه که یادم نیست! برای همین میگم با فارغ التحصیل ها حرف بزنین حتی با دانشجوهای سال اول که کله شون گرمه هم مشورت نکنین چون هنوز جوگیرن : D
4. سایتیشن ریسرچ مقالات 20%
خب این یک رقم رو من یکم کوتاه میام بعضی رشته ها توی ایتالیا خوبن نسبت به ایران، اما دلیل داشتن مقاله زیاد مثلا توی معماری سیستم خوبشون نیست! دلیل تعداد دانشجوهای بالاست!!! 1000 تا 1500 نفر برای ارشد معماری هر ساله پلی تکنیک میلان! آقا مجید زحمت کشیده بودن و این لینک رو دادن تا تعداد دانشجو ها رو ببینید و بهتر تصمیم بگیرید:
http://cm.careerservice.polimi.it/en...--architecture
خب کجای دنیا این همه دانشجو اینرول میشن اون جایی که آقا امین- که کاربر خوب این فروم هست و به همه کمک میکنه و تشکر میکنم ازش همینجا- میگه توی شاخه من چند تا کله گنده رو که بررسی کردم اومدن ایتالیا یک دوره ای، باید بگم نتیجه گیری شما روش علمی نیست! شما نمیتونین این موفقیت اون ها رو معلول این علت بدونین که اون ها چون ایتالیا بودن حتما به ایننجا رسیدن...! خب منم میگم اون 90% ی که هیچی نشدن چی؟ منم بیام بگم چون اون ها ایتالیا بودن هیچی نشدن؟ ایتالیا رفتن باعث بدبختیه؟ نه اصلا لزوما اینطور نیست که اینقدر سطحی نتیجه بگیریم، جوری که من فهمیدم شما هنوز دانشجوی اونجا نشدین، خواهش میکنم از همه تون بعد 6 ماه برگردین ابن فروم و نظر واقعی تون رو بگید، چرا همه اینجا قبل رفتن با ما بحث میکنن و بعدش غیبشون میزنه، نظرات شما بعد تجربه اونجا بیشتر به درد بچه ها میخوره تا الان! وقتی آقا رضا-بادکنکی یک جایی توی فروم نوشتن که " رفتن برای دکترا به ایتالیا خودکشی هست" بفهمید چرا میگه "خودکشی" چون وضعیت ریسرچ شون خرابه اقا خرااااااب!
5. نسبت استادای خارجی: 5% نمره دهی و دانشجوهای خارجی: 5% نمره دهی
خب اگر فردا ایران هم مرزها شو باز کنه تا دوستان جهان سومی و چهارمی بیان دانشجوی دانشگاهامون شن، این نمره میره بالا، نمیره؟ : (
علاقه مندی ها (Bookmarks)