آینده بعد از تحصیل در دانشگاه های ایتالیا

[akhilous]

ای سبد هاتان پر خواب، سیب آوردم، سیب سرخ خورشید.


دیدم توی این سرمای موذی، افسرده ازین پست ها زیر پتو هاتون خودتون را قایم کردین گفتم من بیدار بمونم این پست را بگذارم.

.................................................. .................................................. .................................................. .....................

این دوستمون خیلی احساسی شدن و اگر دستشون به من میرسید شاید یقه به یقه هم میشدن! اما اشکال نداره من درکشون میکنم، چند میلیون خرج کردین تا همین الانشم و کلی وقت گذاشتین، یکهو یکی میاد میگه بیشتر فکر کنین شاید غلط باشه، اولین حالت دفاعی هر آدمی هم انکار هست، حرف های ایشون متین، ای کاش جواب من رو در پاسخ کاربر csw میخوندن تا میفهمیدن من نهایت چه نتیجه ای گرفتم، دوست عزیز برین بخونین لطفا!

باشه شما فکر میکنی رنکینگ درسته؟ مردانگی کن شما یک نفر 6 ماه بعد دانشجوییت تو پلیمی بیا و اینجا نظر واقعی ت رو بگو، حله؟ فعلا بحثی نیست پس.

نه دوست عزیز پروفسورها فکر dance نیستن، اون کلمه من رو ادمین فروم ادیت کردن، اول اینکه گفتم بعضی استاد ها اونطوری بودن نه همه شون! آدم درست حسابی هم هست بین شون! این حرفا چیه؟!

بله اگر بحث کردن راجب خرج کردن های چند میلیونی و چند سال از عمرتون بچه گونه میاد، دیگه حرفی با شما ندارم

در مورد ویزا ندادن آلمان به دانشگاه آزادیا، واقعیت کلی رو گفتم حالا هستن کسانی که ویزا میگیرن،
راجب دوستون من میشناسمشون ایشون رو فکر کنم، ایشون پذیرش میلان داشت ولی بابت حرف دوتا از دوستاش که همکلاسی کلاس ایلتسش بودن و قبل ایشون دانشجوی پلیمی شدن، ایشون آلمان رو ترجیح داد، شما این رو ازش بپرس.

کاش پست من رو با دقت میخوندین و اطلاعات کافی داشتین، دوست عزیز بورسیه های استانی رو اتحادیه اروپا میده به ایتالیا که در اختیار دانشجویان جهان سومی کم بضاعت بذاره، بعد سفارت ایتالیا میاد چیکار میکنه، هر کس رو که بضاعت نداره و پرینت چندین میلیونی بانکی نداره رو ویزا نمیده!!! روی کاغذ دلیل این بورسیه اینه که ایتالیا از بحران در بیاد و به دانشجوهای کشورهای جهان سومی هم کمک بشه یعنی تیری با دو نشون، ولی در عمل ایتالیا کسانی رو میاره داخل کشورش که هم توریستی کلی خرج کنن توش و هم به اقتصادش کمک بشه! یعنی قشر مایه دار!!!

دانشگاهی اگر به فکر دانشجوش باشه در درجه اول بهش خوابگاه میده! بهش سلف سرویس درستی میده! اما ایتالیا ازین کارها رو نمیکنه تا به اقتصاد مردمش کمک شه! بله نمونه این رو ما توی یکی از دانشگاهای دولتی ایران هم داشتیم که خوابگاه نمیساخت تا بچه ها برن توی شهر خونه بگیرن و به اقتصاد مردم شهرش کمک شه ولی ریاست دانشگاه غافل بود از ضربه ای که این جریان به شهرشون میزد...

من نگفتم ایران بمونین، نگفتم ایران عالیه، گفتم اگر میخواید هم برین کشور درستی برید، توی هر کاری نباید همه ش چسبید به موفق ها! بلکه همه رو باید بررسی آماری کرد، چقدر شانس میدی تو از اون معدودی باشی که میرن بیریتیش کلمبیا؟؟؟ اکثریت رو ببینین و احتمال بدین که شما هم جزو اکثریت هستین نه اقلیت! دوباره توصیه میکنم پاسخی که به کاربر csw دادم رو بخونید!

من گفتم از ایران نروید؟؟؟ من میگم حالا که اینقدر زحمت کشیدید( که البته گرفتن یک ایلتس و جمع کردن 4 تا مدرک در برابر تلاش فوق العاده ای که قراره توی این راهه چند ساله بکنید تا جایی برسید هیچه) کشور درستی بروید تا احتمال موفقیتتون خیلی بیشتر بشه! تا امکان موندنتون خیلی بیشتر بشه! تا امکان برگشتنتون و تعداد زیادی تون که از همون ایتالیا باز برمیگردن کم بشه!

مهاجرت بکنید حتما هم بکنید اما خیلی حساب شده مطالعه کنید و برید تا جزو موفق ها باشید.

[ellna]

سلام
به دوستانی که با خوندن 2 پست اخیر دوستمون akhilous ناجور اوضاشون بهم خورد و از تصمیمشون برای رفتن به ایتالیا صرف نظر کردن توصیه می کنم حتما این تاپیک و پستهای قبلی ایشون را بخونید.
ایشون کلا با رفتن از ایران یه جورایی خیلی مخالفند و سختی های مهاجرت براشون دردناک و غیر قابل تحمل بوده شاید به خاطر اینکه ایران براشون شرایط عالی هست. دوست من شما توی پست آخرتون میگید "نه من نمیگم مهاجرت نکنید و حتما هم مهاجرت کنید اما یه جای خوب". اما این جای خوب یعنی دقیقا کجا ؟؟؟ شما توی پستهاتون که آمریکا را هم زیر سوال بردید!!!، پس من کجا برم؟!!! حتی توی شهرهای بزرگ هم مشکلات زیاده (جایی نوشته بودید برید شهرهای بزرگ)، نیست ؟!!!
دوستمون توی یکی از پستهاش نوشته توی MIT هم مشکلات زیاده و اساتیدی هستند که نباید اونجا باشند، این صحبت یعنی چی ؟!!! یعنی ایشون بیشتر به نکات منفی دارند توجه میکنند، که اغراق را هم چاشنی صحبتهاشون کردن و دارند بیان میکنند. همه جا یه خوبی هایی داره یه بدی هایی دلیلی نمیشه وقتی یه بدی دیدیم تعمیم بدیم به کل سیستم اون دانشگاه و شهر و کشور و ... مثل این میمونه که شما بری توی یه شهری به اولین نفری که برخورد میکنی که آدرس بپرسی میبینی پاش لنگه همون موقع بگی کل این شهر همه پاهاشون لنگ هست.
بله اگه کسی آمریکا را از روی فیلمهای هالیوودی شناخته باشه وقتی میره اونجا درجا توی ذوقش میخوره، این را برید توی تاپیک تجربیات آمریکا بخونید، و این صحبت نه در مورد آمریکا بلکه در مورد سایر کشوها نیز صادق هست، من همیشه میگم ایران با بقیه کشورها هیچ فرقی نمیکنه فقط یکمی در حد زیادی امکانات اونها بیشتر هست.
درمورد سختی های مهاجرت هم که همه میدونیم خیلی خیلی سخته به خصوص برای افرادی که همیشه خانوادشون در کنارشون بودند و حمایتشون می کنند. در یکی از پستها می خوندم که نوشته بود توی ایران من دست به سیاه و سفید نمی زدم ولی اینجا (نمیدونم کانادا بود یا آمریکا) که اومدم بعد دانشگاه باید بیام خونه را تمیز کنم، برفها را پارو کنم، غذا بپزم و خرید بکنم و .... درسها هم که دیگه به یک طرف، کارایی که هیچ کدوم ما توی ایران انجام نمیدیم چون خانوادمون در کنارمون هستند.
اگه کسایی هستند که از خارج یه تصور ماورایی دارند و فکر میکنند بهشت هست و دیگه میرند اونجا و دیگه مشکلات میره کنار و امکانات و رفاه و شادی میاد جاش را میگیره سخت در اشتباه هستند. (که البته همه میدونند)
در مورد ایتالیا هم که همه میدونیم دهات اروپا هست و نسبت به کشورهای دیگه امکاناتش کم و اقتصادش هم که دیگه نگید و نپرسید که چه اوضاع نابسامانی داره.
اما در مورد خود دانشگاه هاش به خصوص میلان که من اطلاع دارم هر چی باشه امکاناتش بهتر از دانشگاههای ما هست حتی دانشگاه تهران درسته که مشکلاتی داره که دوستمون به خوبی با چاشنی اغراق برامون بیان کردند ولی آیا جاهای دیگه این مشکلات را ندارند ؟!!! مطمئنا کم یا زیاد مشکلات همه جا هست.
ایتالیا به نظر من و شرایطی که دارم یه انتخاب بین بد و بدتر برای همین اگه شرایطم جور بشه انتخابش میکنم ولی اصلا بهش وابسته نمیشم چون پله بعدیم که دکترا هست بین بد و خوب باید باشه.
بگذارید یه مثال بزنم از هادی تهرانی (دوستان غیر معماری بدونند یکی از معماران برجسته ایرانی مقیم در آلمان و برادرش نادر استاد MIT) با اینکه این همه امکانات از جمله خونه شرکت و ماشین اونم از نوع عالی داره ولی تنها هست طوری که توی یکی از مستندهاش دیدم که داشت گریه میکرد و میگفت با این همه امکانات ولی غربت سخته، اون فرد یک جورایی آینده ما هست اونم از نوع خوبش، ولی نگاه کنید با اینکه شرایط زندگیش خیلی خوبه ولی باز هم داره میناله بعد من دانشجو که میرم اونجا و هیچ امکاناتی از خودم ندارم نباید بنالم؟، نباید ناراضی باشم؟ و اینها تا جایی ادامه پیدا میکنه که منجر به انصراف دانشجو از دانشگاه و برگشت به ایران میشه. (پس به قول معروف افراد دنده پهن موندگار میشند) فرقی هم نمیکنه شما برو افغانستان یا برو آمریکا یا هرجای دیگه وقتی نتونی سختی ها چه کوچک و چه بزرگ را تحمل کنی موجب برگشتت میشه و برعکس.
اما در مورد آینده بعد از تحصیل در ایتالیا باید بگم که هیچ فرقی نمیکنه من اگه ایتالیا باشم یا در روستای دور افتاده ای در ته دره ای دور افتاده تر بدون هیچ امکاناتی یا اینکه در کلان شهری بالای برج پادشاهی با بهترین امکانات اگه بخام تلاش بکنم و آیندم را بسازم باید بدونم که سختی و تلاش توشه راهم باید باشه هممون هم میشناسیم این دست آدمها را. اما اما اگه شرایط الانت بین کشوری هست که بهتر از ایتالیا هست چرا دیگه فکر کنیم که اینجا را بریم یا اونجا را دیگه کاملا مشخصه !!! پس این تاپیک هم یه جورایی کاملا جوابش مشخصه ولی داریم لقمه را دور سر خودمون میپیچونیم و خودمون را گیج کردیم.

البته من کار اشتباهی دارم میکنم که برداشتم را از پستهای دوست خوبمون که دلسوزانه و مفصل و واضح تجربشون را در اختیار ما قرار دادند اینجا مینویسم برای همین از ایشون عذرخواهی میکنم ولی توصیه اکید دارم تا بقیه دوستان این تاپیک را بخونید و خودتون به تصمیم نهایی برسید.

[Cielhaut]

سلام دوستان
دوستان عزیز کسی که به فکر اپلایی، مهاجرت و رفتن و.... میفته که شرایط خودش رو واس راهی که انتخاب کرده بسنجه، نسنجیده در راهی قدم گذاشتن مشکلات رو دو چندان میکنه، و اساسا هم یه قانونی وجود داره که میگه: اگر راه موفقیت ساده بود که هر کسی می تونست تو زندگیش موفق باشه!
اگر دنبال پیشرفت براساس معیارهای فکری خودت هستی و میبینی با مهاجرت و اپلایی این پیشرفت حاصل میشه، و این پیشرفت خواسته قلبی شماست مطمئنن با کمی مدیریت و برنامه ریزی از پس مشکلات برمیاین
به قول دوست عزیز ellna اونجا نهایت خوشبختی و رفا و.... نیست در واقعه اونجا مدینه فاضله نیست که رفتی بگی دیگه تمومه، رسیدن شما به اونجا تازه شروع جدیدی از تلاش شما برای محقق کردن خواسته های زندگیتون خواهد بود!
پرنده ای که ترس ترک لانه دارد هرگز پرواز نخواهد کرد...

با ارزوی موفقیت برای تمامی دوستان

[akhilous]

سلام
به دوستانی که با خوندن 2 پست اخیر دوستمون akhilous ناجور اوضاشون بهم خورد و از تصمیمشون برای رفتن به ایتالیا صرف نظر کردن توصیه می کنم حتما این تاپیک و پستهای قبلی ایشون را بخونید.
ایشون کلا با رفتن از ایران یه جورایی خیلی مخالفند و سختی های مهاجرت براشون دردناک و غیر قابل تحمل بوده شاید به خاطر اینکه ایران براشون شرایط عالی هست. دوست من شما توی پست آخرتون میگید "نه من نمیگم مهاجرت نکنید و حتما هم مهاجرت کنید اما یه جای خوب". اما این جای خوب یعنی دقیقا کجا ؟؟؟ شما توی پستهاتون که آمریکا را هم زیر سوال بردید!!!، پس من کجا برم؟!!! حتی توی شهرهای بزرگ هم مشکلات زیاده (جایی نوشته بودید برید شهرهای بزرگ)، نیست ؟!!!
دوستمون توی یکی از پستهاش نوشته توی MIT هم مشکلات زیاده و اساتیدی هستند که نباید اونجا باشند، این صحبت یعنی چی ؟!!! یعنی ایشون بیشتر به نکات منفی دارند توجه میکنند، که اغراق را هم چاشنی صحبتهاشون کردن و دارند بیان میکنند. همه جا یه خوبی هایی داره یه بدی هایی دلیلی نمیشه وقتی یه بدی دیدیم تعمیم بدیم به کل سیستم اون دانشگاه و شهر و کشور و ... مثل این میمونه که شما بری توی یه شهری به اولین نفری که برخورد میکنی که آدرس بپرسی میبینی پاش لنگه همون موقع بگی کل این شهر همه پاهاشون لنگ هست.
بله اگه کسی آمریکا را از روی فیلمهای هالیوودی شناخته باشه وقتی میره اونجا درجا توی ذوقش میخوره، این را برید توی تاپیک تجربیات آمریکا بخونید، و این صحبت نه در مورد آمریکا بلکه در مورد سایر کشوها نیز صادق هست، من همیشه میگم ایران با بقیه کشورها هیچ فرقی نمیکنه فقط یکمی در حد زیادی امکانات اونها بیشتر هست.
درمورد سختی های مهاجرت هم که همه میدونیم خیلی خیلی سخته به خصوص برای افرادی که همیشه خانوادشون در کنارشون بودند و حمایتشون می کنند. در یکی از پستها می خوندم که نوشته بود توی ایران من دست به سیاه و سفید نمی زدم ولی اینجا (نمیدونم کانادا بود یا آمریکا) که اومدم بعد دانشگاه باید بیام خونه را تمیز کنم، برفها را پارو کنم، غذا بپزم و خرید بکنم و .... درسها هم که دیگه به یک طرف، کارایی که هیچ کدوم ما توی ایران انجام نمیدیم چون خانوادمون در کنارمون هستند.
اگه کسایی هستند که از خارج یه تصور ماورایی دارند و فکر میکنند بهشت هست و دیگه میرند اونجا و دیگه مشکلات میره کنار و امکانات و رفاه و شادی میاد جاش را میگیره سخت در اشتباه هستند. (که البته همه میدونند)
در مورد ایتالیا هم که همه میدونیم دهات اروپا هست و نسبت به کشورهای دیگه امکاناتش کم و اقتصادش هم که دیگه نگید و نپرسید که چه اوضاع نابسامانی داره.
اما در مورد خود دانشگاه هاش به خصوص میلان که من اطلاع دارم هر چی باشه امکاناتش بهتر از دانشگاههای ما هست حتی دانشگاه تهران درسته که مشکلاتی داره که دوستمون به خوبی با چاشنی اغراق برامون بیان کردند ولی آیا جاهای دیگه این مشکلات را ندارند ؟!!! مطمئنا کم یا زیاد مشکلات همه جا هست.
ایتالیا به نظر من و شرایطی که دارم یه انتخاب بین بد و بدتر برای همین اگه شرایطم جور بشه انتخابش میکنم ولی اصلا بهش وابسته نمیشم چون پله بعدیم که دکترا هست بین بد و خوب باید باشه.
بگذارید یه مثال بزنم از هادی تهرانی (دوستان غیر معماری بدونند یکی از معماران برجسته ایرانی مقیم در آلمان و برادرش نادر استاد MIT) با اینکه این همه امکانات از جمله خونه شرکت و ماشین اونم از نوع عالی داره ولی تنها هست طوری که توی یکی از مستندهاش دیدم که داشت گریه میکرد و میگفت با این همه امکانات ولی غربت سخته، اون فرد یک جورایی آینده ما هست اونم از نوع خوبش، ولی نگاه کنید با اینکه شرایط زندگیش خیلی خوبه ولی باز هم داره میناله بعد من دانشجو که میرم اونجا و هیچ امکاناتی از خودم ندارم نباید بنالم؟، نباید ناراضی باشم؟ و اینها تا جایی ادامه پیدا میکنه که منجر به انصراف دانشجو از دانشگاه و برگشت به ایران میشه. (پس به قول معروف افراد دنده پهن موندگار میشند) فرقی هم نمیکنه شما برو افغانستان یا برو آمریکا یا هرجای دیگه وقتی نتونی سختی ها چه کوچک و چه بزرگ را تحمل کنی موجب برگشتت میشه و برعکس.
اما در مورد آینده بعد از تحصیل در ایتالیا باید بگم که هیچ فرقی نمیکنه من اگه ایتالیا باشم یا در روستای دور افتاده ای در ته دره ای دور افتاده تر بدون هیچ امکاناتی یا اینکه در کلان شهری بالای برج پادشاهی با بهترین امکانات اگه بخام تلاش بکنم و آیندم را بسازم باید بدونم که سختی و تلاش توشه راهم باید باشه هممون هم میشناسیم این دست آدمها را. اما اما اگه شرایط الانت بین کشوری هست که بهتر از ایتالیا هست چرا دیگه فکر کنیم که اینجا را بریم یا اونجا را دیگه کاملا مشخصه !!! پس این تاپیک هم یه جورایی کاملا جوابش مشخصه ولی داریم لقمه را دور سر خودمون میپیچونیم و خودمون را گیج کردیم.

البته من کار اشتباهی دارم میکنم که برداشتم را از پستهای دوست خوبمون که دلسوزانه و مفصل و واضح تجربشون را در اختیار ما قرار دادند اینجا مینویسم برای همین از ایشون عذرخواهی میکنم ولی توصیه اکید دارم تا بقیه دوستان این تاپیک را بخونید و خودتون به تصمیم نهایی برسید.

الینای عزیز شما نمیتونی بیای هر چی دلت خواست بگی و هر چی خواستی از من برداشت کنی و بهم بچسبونی و بعدم آخرش بگی من دارم اشتباه میکنم و عذر میخوام! نباید اینجا حرف بزنین، در واقع هیچ کدومتون نباید اظهار نظر کنید وقتی حتی ویزاتون رو هم نگرفتید شماها هیچ درک درستی ندارین هر کشوری چطوره و چی به چیه!
کی اومد براتون چندتا لینک گذاشت از این همه که رفتن و برگشتن؟ کی اومد آنالیز کرد؟ توقع داری من لقمه آماده بهت بدم بگم کدوم دانشگاه بری؟

نمیدونی خوب بدون من میدونم کدوم کشور خارجی و کدوم دانشکده معماری و حتی کدوم استاد معماری توی شاخه من داره کار میکنه و من همون ایتالیا باهاش مکاتبه کردم و اون ها بهم گفتن ایتالیا رو ول کن و بیا جزو ما شو، گفتم بورسیه ندارین! چنتا لینک دادن...اما من بیخیال شدم و کلا برنامه هام عوض شد، میبینم بعد 8 ماه من رو یادشون بوده و به اسم شخصی خودم ایمیل دادن که آقای فلانی ما بورسیه جدید آوردیم به این عنوان، الان هم باید اقدام کنی قبل اینکه حتی اپلای باز بشه باید اقدام کنی برای این بورسیه-که حتی توی سایت دانشگاشون اعلام نکرده بودن، محض اطلاعت این دانشگاه و استاداش پلی تکنیک میلان و امثالش رو قورت میدن، اما من برنامه خودم رو دارم.

نمیشه یک نسخه رو برای همه تون پیچید، هر کی هدف خودشو داره، برای بعضی عزیزان ایران بهتره، برای بعضی اروپا، برای بعضی امریکا، برای بعضی اسکاندیناوی، اگر حرفام ظاهرا تناقض داشتن این نشون دهنده اینه که قضیه رو نگرفتین! و الا خیلی از دوستان از من تشکر کردن خصوصا کسایی که همین الان خارج هستن، حرف من اینه:

هر کشوری، هر دانشگاهی، هر دپارتمانی شرایط خاص خودشو داره، برای هر کسی بسته به خواسته هاش یک جا رو باید انتخاب کنه، برای رفتن به کشور دیگه برای تحصیل یا مهاجرت، چندین ماه یا سال حتی مطالعه کنید، همه جوانب رو بسنجید، از شهر گرفته تا استادا تا همه چی... بعد وارد عمل شین، احساسی و عجله ای اقدام نکنین، بله چون توی ام.آی.تی هم تحقیق نکرده و یا با لابی گری یک استاد وارد شین، ممکنه مشکلات زیادی رو تجربه کنید از جمله استاد راهنمای بد یا ضعف شدید زبانتون!

الان گرفتین حرف منو! کسی نخواسته ناامیدتون کنه! خواستیم شما الله بختکی هر جا پذیرش و بورسیه داد نرید تا بعدا داغون نشین تا بتونیم بگیم ایرانی های خارج موفقن و بهتون افتخار کنیم، نه اینکه مایه سرافندگی مون باشید.

من توی پیتوشتم گفتم فقط کسانی که ایتالیا بودن و یا هستن بیان من رو نقد کنن، دلیلش هم همین بازخوردهای شماست که یک مشت خیال بافی و تصورات فانتزی تو سرتون هست، که باعث میشه من دیگه چیزی نگم و سکوت کنم، این آخرین پستم بود توی این دوره.
به درود.

[AMin_AM]

دوستان من جز يكي از شما هيچ كدومتون رو نميشناسم و اميدوارم هرجا كه هستيد در بهترين درجه خوشبختي باشيد.
ممنون كه راهنمايي ميكنيد.اما خواهشا دوستان فقط بزاريد هركي نظر خودش رو بده و اگر باهاش مخالفيد جوابش رو نديد و در قالب نظر شخصي فقط به موضوع جواب بديد.خيلي جاها تو اين فروم هم گفته شده اين موضوع.
حالا من گفتم سرد شدم ولي نه اينكه تمام برنامه هاي زندگيمو با يك نظر مخالف كه به نظرم هم محترمه عوض كنم.
هيچكي نميتونه بگه كي كجا موفق ميشه و همونطور كه تو پست اولم هم گفتم موفقيت و خوشبختي كاملا نسبيه.يكي خوشبختي رو تو پول ميبينه و داشتن بهترين امكانات رفاهي اما يكي هم تمام دنياش رو تو سوار شدن يه دچرخه و رفتن به دور دنيا ميبينه(شش ماه تو تهران يه مهمون كوچ سرفينگي داشتم كه انگليسي بود و خوش بختي رو تو اين ميديد)
حتي بدترين جايي كه ما داريم ميريم به انگليسي توش درس ميخونيم ميتونه به ما كمكاي زيادي مثل تقويت زبان در مدتي كه اونجاييم و يا اينكه اين مهاجرت موقت باعث ميشه محيط و ادمهاي ديگه اي از جاهاي مختلف دنيا رو ببينيم و اين ميتونه به ساخته شدن شخصيت ادم خيلي كمك كنه.گاهي يه جايي همين قدر كه فقط نگاه آدم رو به دنيا عوض كنه كافيه.من تو ايران زندگي و خانواده خيلي خوبي دارم خدارو شكر.به رفتن علاوه بر پيشرفت از خيلي جوانب نگاه ميكنم كه هر وقتم بخوام برگردم ميدونم باز هم زندگي خوبي خواهم داشت چون ميدونم خونوادم پشتمن.كه مطمئناً خيلي ها اينجوري نيستن.
حرفم زياد طولاني شد.
خواهشا اين بحثها و جواب دادن به همديگه رو فيصله بديد كه دوستان تازه وارد با خوندن اين پستها دچار سردرگمي نشن.

[behnamhg]

با سلام خدمت دوستان

قبل اینکه یه توضیحی هم من بدم یه موضوعی را میخوام بگم اون هم اینکه ماها هنوز یاد نگرفتیم که به نظر های همدیگر احترام بزاریم و در چهار چوب خاصی نظراتمان را بیان کنیم و ماها (با داخل ایران کاری ندارم حرفم خارج از ایران هست) تنها بلدیم از پای هم بگیریم تا از دست همدیگر و این را وقتی خواهید فهمید که خودتان بیایید خارج از کشور و شروع به زندگی کنید. مورد دیگر راجب این هست که هر کسی یه پستی میگذارد آخرش هم مینویسد که من حوصله بحث ندارم و دیگر جواب نخواهم داشت خوب برای چی؟ چرا نباید بتونیم کنار هم بدون دعوا یا خورد کردن طرف مقابل حرف بزنیم؟ سعی کنیم در هر جا هستیم کاری بکنیم که برای آینده بعد خود جایی بهتر درست کنیم.
ببینید بهترین کار ممکن برای هر نفر این هست که تحقیق کند و از همه بپرسد ولی تصمیم نهایی را خودش بگیرد چون خود ادم هست که زندگی خود را میسازد نه کس دیگر.
راجب موضوع تحصیل در ایتالیا و بعد تحصیل که یه بحث مفصلی هست و به هیچ وجه نمیشه با نوشتن 10-20 خط تونست توضیح داد و به نتیجه رسید حالا بهتره یه توضیحی نوشت که شاید به درد دوستان خورد.

این جمله مشهور که همه جا هست و هممون میدونیم و میگیم اگه زندگی آسان بود چرا با گریه شروع میشد. من به شخصه 8 سالی هست که دارم راجب کل دانشگاه های دنیا تحقیق میکنم و اطلاعات جمع میکنم و دارم به این کار هم ادامه میدم چون هر چقدر آدم بخواند و اطلاعات جمع کند باز هم کم هست و کافی نیست. کسی هم نمیتونه بگه که چون من این تجربه را داشتم پس این درست هست نه اصلا هم اینجور نیست چون هر کس بر اساس دیدی که دارد و تجربه ای که بدست میاورد حرف میزند پس نمیتواند کامل و کافی برای همه باشد. در ضمن سطح توقع همه متفاوته.

همه آینده خودشان را خودشان میسازند و این بدان معنا نیست که فلان کشور میشود و آن یکی نه هر کسی هر کشوری را انتخاب میکند بر اساس شرایط خودش هست که انتخاب میکند و صد تا هم دلیل موجود هست برای انتخاب یک کشور برای درس یا زندگی. همه هم میتوانند موفق بشوند اگر خودشان بخواهند.

ایتالیایی ها زبان انگلیسیشون قوی نیست نمیتونید زبانتان را قوی کنید کار های اداری مثل ایران هست و زمانبر دانشگاه ها کورس محور هستند و زمان زیادی برای درس میخواهند و نمیشود به عنوان کشوری برای اقامت انتخاب کرد اما ما خودمون چی ؟ کی گفته استاد نمیخواد کار کنه کی گفته نمیشه زبان را قوی کرد کی گفته کار نیست اگر کار بلد باشی؟ کی گفته کشور دیگر نمیشه رفت؟
اگر کسی مشتاق درس خواندن و مقاله هست و پیشرفت میتونه همه اینارا تو ایتالیا انجام بده ولی باید خودش بخواد.
از اول هم گفتم اگه میتونید برید امریکا کانادا یا همچین کشورهایی برید اگه نه ایتالیا همه جوره به هر نحوی و از هر جهتی هم حساب کنید گذینه خیلی خیلی بهتری از ایران هست همون طور که رضا جان هم اشاره کرد که بین ایران و ایتالیا برای ارشد مرددی صد در صد ایتالیا گذینه مناسبی هست.
کسانی که کارشان درست هست و میدونند که از پس این کار بر میان و رشته ای که خواندند مهارت کافی را دارند مطمئن باشند که کار هست و پیدا خواهند کرد.
کسانی که میخواهند برای دکترا برند یه کشور دیگه مطمئن باشند که اگر بخواهند خواهند توانست شما اگه از استادی بخواهید که باهاش مقاله کار کنید اگه تو ضمینه کاریش باشه محال ممکن هست که بگه کمکت نمیکنم یا رد کند و تا اخر هم پشتتان هست و خوشحال خواهد شد از کاری که باهاش انجام میدید.(آیا شما خواهید توانست؟ کسانی هستند که خواستند بعدش میبینند کار زیاد داره و دیگه نمیتوانند انجام بدند میگن دیدی نشد خیلی ها را میشناسم که اینجوری هستند)
اینجا نمره از 30 هست یکی میگه من 18 که نمره قولی هست بگیرم اوکیه یکی میگه نه نمیشه باید 29-30 بگیرم.(خوب خود این کار نشون میده که همه چی به خود طرف بستگی داره)
یه مزیت دیگه که ایتالیا داره بورسی هست که دولت میده آقایون خانوم ها این بورس برای جهان سومی نیست من این همه زحمت کشیدم و تاپیک زدم برای بورس این بورس از طرف کشور ایتالیا برای همه کسانی هست که توانایی مالی بالایی ندارند که خود ایتالیایی ها هم استفاده میکنند چرا این همه ایرانی میره ایتالیا اکثرا به خاطر این بورسه، شاید برای خیلی ها مهم نباشه ولی برای خیلی ها یه فرصت ایده ال هست که شاید برای خیلی دیگر آرزو باشه. دولتی که میاد برات خوابگاه میده دو وعده غذا میده یه پولی هم تو جیبت میزاره و اگه شما واقعا بتونید با برنامه پیش برید با خرج خیلی اندکی از خود میتونید با این بورس دوره تحصیلیتان را تمام کنید. علی نوشته بود که دولتی که میخواد بورس بده از اول میده این پروسه برای مدارک و ارزیابی مدارک زمان بندی دارد که اعلام نتایج یه مدت دیر تر از زمانی هسن که کلاس ها شروع میشود و برای کل ایتالیا این صدق میکنه ولی شما این و در نظر نمیگیری که این بورس دو ماه دیر داده میشه ولی شما را دو سال و نیم برای ارشد ساپورت میکنه.

راجب اینکه دوره تحصیلی 2.5 ساله هست، تز را معمولا ترم 5 میدن مگر اینکه دیگه خیلی تلاش کنی و ترم 4 اوکی کنی راه چاره هم اینکه از ترم دو یا سه استاد پیدا کنی اگه پیدا کردی میتونی این کار را بکنی ولی اگه نه باز هم مشکلی ندارد چون اون نیم سال اضافه را شما میتوانید هم روی تز کار کنید هم دنبال کار یا پوزیشن دکترا باشید یه جورایی ارائه تو ترم 5 پوئن مثبت هم محسوب میشه.

امیدوارم بعد این مطالب برای همه روشن باشه که ایتالیا از چه قراره و هر کسی باید چکار کنه.

[majjiid]

امین جان من اسم شما را آوردم برا اینکه پست گذاشتید و نوشتید من رفتم تو دیوار یا نوشتید که اگه سطح علمی نداره براچی برم یا گفتید هرکی را جایی قبول نمیکنن میره ایتالیا. من به خاطر این از اسم شما استفاده کردم چون این پست ها را آینده گان میخونن و تصمیم میگیرن و ما در قبالشون مسئولیم. پس باید حرفها با ارجاع به حرفای دیگری گفته بشه تا برای آیندگان روشنگری به همراه بیاره. شما شاید خودت را نباخته باشی اما این پست میتونه رو ذهن خواننده ای در آینده تاثیر منفی داشته باشه. من هم ارجاع دادم، هم چون واقعا احساس کردم که شما قلبن هم به اندازه پستتون ناراحت شدید و هم اینکه پست من هم به موازات پست شما در آینده تاثیر خودش را روی ذهن خواننده داشته باشه.
آقا بهنام من از اونجایی که پذیرش گرفتم و هنوز امتحان زبان ندادم فرجه های کمی میتونم باز کنم که بخوام پست بگذارم. و فکرم نکنم به امتحان برسم. این بود که گفتم حسش را ندارم یا وقتش را ندارم. در ضمن اینکه من عادت به نوشتن یک صفحه پست ندارم. پستم بتونم بگذارم 3 خط 4 خط. کسی که یک صفحه پست میگذاره شما هم باید یک صفحه بنویسی تا بتونی مطلبت را برسونی و اینکار برام ملال آوره. در ضمن اینکه من پست های این کاربر عزیز رو خوندم مطالب مختلفی را مطرح میکنن و باز همونا تکرار میشه. این برا من شبیه یک دور باطل میمونه اگه بخوام مرتب بشینم جواب بدم.
در ضمن من هم راجع به این موضوع ها که شما مطرح کردید گفتم من هم گفتم تو ایتالیا میشه رزومه خوب جمع کرد. راجع به آمریکا رفتن گفتم، که اگه اون شرایطی که گفتم را دارن، برن اونجا. راجع به ایران و ایتالیا گفتم که مزیت اونجا چی هست راجع به بعدا برای دکترا رفتن گفتم و راجع به بورس و غیره. من هم راجع به این موضوع ها گفتم. و همش شخصی بود و در جواب کسی نبود. ولی خوب وقتی کسی پستش را تیتر بندی میکنه آدم هم باید به دونه دونه اون تیتر ها هم جواب بده. منم راسیاتش بهتر از اون نمیتونستم جواب بدم. شاید موضوع هایی که باز شدن در سطح مناسبی نبودن که جوابای بنده هم بی احترامی به عقیده دیگرکس در نظر شما جلوه کرده. البته اگه منظورتون پست من هم بوده.
با امید موفقیت برای همه دوستان.

[behnamhg]

امین جان من اسم شما را آوردم برا اینکه پست گذاشتید و نوشتید من رفتم تو دیوار یا نوشتید که اگه سطح علمی نداره براچی برم یا گفتید هرکی را جایی قبول نمیکنن میره ایتالیا. من به خاطر این از اسم شما استفاده کردم چون این پست ها را آینده گان میخونن و تصمیم میگیرن و ما در قبالشون مسئولیم. پس باید حرفها با ارجاع به حرفای دیگری گفته بشه تا برای آیندگان روشنگری به همراه بیاره. شما شاید خودت را نباخته باشی اما این پست میتونه رو ذهن خواننده ای در آینده تاثیر منفی داشته باشه. من هم ارجاع دادم، هم چون واقعا احساس کردم که شما قلبن هم به اندازه پستتون ناراحت شدید و هم اینکه پست من هم به موازات پست شما در آینده تاثیر خودش را روی ذهن خواننده داشته باشه.
آقا بهنام من از اونجایی که پذیرش گرفتم و هنوز امتحان زبان ندادم فرجه های کمی میتونم باز کنم که بخوام پست بگذارم. و فکرم نکنم به امتحان برسم. این بود که گفتم حسش را ندارم یا وقتش را ندارم. در ضمن اینکه من عادت به نوشتن یک صفحه پست ندارم. پستم بتونم بگذارم 3 خط 4 خط. کسی که یک صفحه پست میگذاره شما هم باید یک صفحه بنویسی تا بتونی مطلبت را برسونی و اینکار برام ملال آوره. در ضمن اینکه من پست های این کاربر عزیز رو خوندم مطالب مختلفی را مطرح میکنن و باز همونا تکرار میشه. این برا من شبیه یک دور باطل میمونه اگه بخوام مرتب بشینم جواب بدم.
در ضمن من هم راجع به این موضوع ها که شما مطرح کردید گفتم من هم گفتم تو ایتالیا میشه رزومه خوب جمع کرد. راجع به آمریکا رفتن گفتم، که اگه اون شرایطی که گفتم را دارن، برن اونجا. راجع به ایران و ایتالیا گفتم که مزیت اونجا چی هست راجع به بعدا برای دکترا رفتن گفتم و راجع به بورس و غیره. من هم راجع به این موضوع ها گفتم. و همش شخصی بود و در جواب کسی نبود. ولی خوب وقتی کسی پستش را تیتر بندی میکنه آدم هم باید به دونه دونه اون تیتر ها هم جواب بده. منم راسیاتش بهتر از اون نمیتونستم جواب بدم. شاید موضوع هایی که باز شدن در سطح مناسبی نبودن که جوابای بنده هم بی احترامی به عقیده دیگرکس در نظر شما جلوه کرده. البته اگه منظورتون پست من هم بوده.
با امید موفقیت برای همه دوستان.

مجید جان صحبت های من مخاطب خاص نداره اگه داشته باشه حتما منشن میکنم به طور کلی درباره همه کاربران و خودمون بود حتی دقت کنید جمع بستم.(شما از کاربران فعال فروم هستید که به دوستان کمک میکنید)
در امتحان زبان هم موفق باشی.

[AMin_AM]

امین جان من اسم شما را آوردم برا اینکه پست گذاشتید و نوشتید من رفتم تو دیوار یا نوشتید که اگه سطح علمی نداره براچی برم یا گفتید هرکی را جایی قبول نمیکنن میره ایتالیا. من به خاطر این از اسم شما استفاده کردم چون این پست ها را آینده گان میخونن و تصمیم میگیرن و ما در قبالشون مسئولیم. پس باید حرفها با ارجاع به حرفای دیگری گفته بشه تا برای آیندگان روشنگری به همراه بیاره. شما شاید خودت را نباخته باشی اما این پست میتونه رو ذهن خواننده ای در آینده تاثیر منفی داشته باشه. من هم ارجاع دادم، هم چون واقعا احساس کردم که شما قلبن هم به اندازه پستتون ناراحت شدید و هم اینکه پست من هم به موازات پست شما در آینده تاثیر خودش را روی ذهن خواننده داشته باشه.
آقا بهنام من از اونجایی که پذیرش گرفتم و هنوز امتحان زبان ندادم فرجه های کمی میتونم باز کنم که بخوام پست بگذارم. و فکرم نکنم به امتحان برسم. این بود که گفتم حسش را ندارم یا وقتش را ندارم. در ضمن اینکه من عادت به نوشتن یک صفحه پست ندارم. پستم بتونم بگذارم 3 خط 4 خط. کسی که یک صفحه پست میگذاره شما هم باید یک صفحه بنویسی تا بتونی مطلبت را برسونی و اینکار برام ملال آوره. در ضمن اینکه من پست های این کاربر عزیز رو خوندم مطالب مختلفی را مطرح میکنن و باز همونا تکرار میشه. این برا من شبیه یک دور باطل میمونه اگه بخوام مرتب بشینم جواب بدم.
در ضمن من هم راجع به این موضوع ها که شما مطرح کردید گفتم من هم گفتم تو ایتالیا میشه رزومه خوب جمع کرد. راجع به آمریکا رفتن گفتم، که اگه اون شرایطی که گفتم را دارن، برن اونجا. راجع به ایران و ایتالیا گفتم که مزیت اونجا چی هست راجع به بعدا برای دکترا رفتن گفتم و راجع به بورس و غیره. من هم راجع به این موضوع ها گفتم. و همش شخصی بود و در جواب کسی نبود. ولی خوب وقتی کسی پستش را تیتر بندی میکنه آدم هم باید به دونه دونه اون تیتر ها هم جواب بده. منم راسیاتش بهتر از اون نمیتونستم جواب بدم. شاید موضوع هایی که باز شدن در سطح مناسبی نبودن که جوابای بنده هم بی احترامی به عقیده دیگرکس در نظر شما جلوه کرده. البته اگه منظورتون پست من هم بوده.
با امید موفقیت برای همه دوستان.

اقا مجید عزیز من هم منظورم به هیچ وجه به شخص خاصی نبود و فقط چون کمی جو رو برای اینجا مناسب ندیدم گفتم یه چیزی بگم که اتمسفر اینجا آرومتر بشه.
ما همه اینجا فقط میخواییم اطلاعاتمون رو بیشتر کنیم و اگر هم کمکی ازمون برمیاد به دوستان دیگه کنیم.

[Derecho]

-من سالهاست مطبوعات ایتالیارو دنبال میکنم.ایتالیایی ها هرسال از فرار مغزها(اگر اشتباه نکنم رتبه اول در اروپا)،عدم توجه به تحقیق و پژوهش،پایین بودن کیفیت اساتید،عدم تمایل به بازگشت در دانشجویی هایی که میرن و...شکایت می کنن.
-امروزه اگر از دو ایتالیایی بپرسید برای ادامه تحصیل می خواد کشور رو ترک کنه یا نه،یکی و نصفی میگه بله!اکثراً اول کشورهای انگلیسی زبون رو می خوان،بعد المان و فرانسه(که این اخری وضعیت بهتری در موارد ذکر شده در بالا نسب به ایتالیا و اسپانیا داره)
-و اما در رابطه با ما!ببینید،طبیعی هست که هر کسی بخواد در جایی بهتر درس بخونه،وقتی من میام میگم دانشجوهای ایتالیایی تمایل دارن برن در فلان کشور ادامه تحصیل بدن این به این معنی نیست که دانشگاه های ایتالیا مزخرف هستن،نه،این یک مسیر طبیی هست،ایتالیایی میره جای بهتر و من ایرانی میرم جای بهتر،که در اینجا ایتالیا بهتر از ایران قرار داده میشه.مطمئن باشید هرکسی دوست داره مستقیماً از کشورهایی مثل امریکا،کانادا و استرالیا پذیرش با فول فاند بگیره،اما وقتی ممکن نیست،حداقل می تونیم در جایی بهتر درس بخونیم نه؟
-بعضی رشته ها هم هستن که چاره ای ندارن!گروه علوم انسانی مخصوصاً.دانشجوهای علوم انسانی که اکثراً حتی با بهترین معدل موفق به پذیرش با فول فاند از کشورهای انگلیسی زبان نمی شوند.