سلام چه چیز برای دانشگاه هاروارد اهمیت بیشتری داره؟ با چه چیزی می تونم پایین بودن رنکینگ دانشگاهی که توش درس خوندمو جبران کنم اگه مقاله های ISI بیشتر و بهتری بنویسم می تونه تاثیر گذار باشه؟
سلام چه چیز برای دانشگاه هاروارد اهمیت بیشتری داره؟ با چه چیزی می تونم پایین بودن رنکینگ دانشگاهی که توش درس خوندمو جبران کنم اگه مقاله های ISI بیشتر و بهتری بنویسم می تونه تاثیر گذار باشه؟
دوست من حتی اگر از رنکینگ دانشگاههای ایران باخبر باشن، واقعا این مساله آنقدر تعیین کننده نیست واسه این دانشگاهها که رزومه شما تعیین کنندس! درسته هممون این رو میدونیم که کسایی که شریف خوندن بلاخره ممکنه نه لزوما رزومه قوی تری تونستن داشته باشن حالا به دلایل مختلف ولی اینکه بیاییم بگیم از رنکینگ ایران باخبرن اصلا ایران حرفی واسه گفتن داره در دنیا که حالا بیان رنک بندیش بکنن.
در هر حال در جواب پاسخ شما باید نکته ای رو متذکر بشم اونم اینه که هر وقت فکر آمریکا به سرتون خورد، تمام تخم مرغ ها رو در یک سبد قرار ندید که بگید یا MIT, HARVARD, PRINCETON, GEORGIA TECH, CALTECH یا هیچی. این مساله مشکل ایجاد میکنه. مساله ای که من خودم بعدا فهمیدم واقعا استاد خیلی تعیین کننده تر از خود دانشگاه هست. شما ممکنه برید همین هاروارد به تور یه استادی بخورید که اگر مثلا میرفتید یه دانشگاه رنک 20 با یه استاد دیگری کار میکردید بسیار بهتر میبود.
پایین بودن رنکینگ دانشگاهی به اون معنا که شما فکر میکنید به خصوص واسه ایران اصلا مفهومی نداره. بهترین کاری که شما میتونید بکنید با توجه به معدل بالا، بالا بودن نمرات GRE و TOEFL و تعداد مقالات معتبر دقت کنید معتبر و اگر شد زیاد هستش.
موفق باشی
شما اگه 4 تا ISI یکیش حتی چاپ شه. یه GRE خوب هم داشته باشید (320+) کاملا هم بهش فک کنید. معدل لیسانس 19... عالیه. راستی من از رشته شما خبر ندارم ولی تو سایتشون من فک کنم دیدم IELTS رو قبول ندارن. باز چک کنید.
واسه آمارشم من حالا نظر دادم ولی دقیق نیست حرفم. میتونید از گرد کافه قبولیای سالای پیش رو در بیارید که ببینید در چه وضعیتین. هیچکس نمیتونه قطعی بگه شانس کی چقدره. من از دوستان نزدیکم از جایی قبول شد که خودشم انتظار نداشت. مونده به خیلی فاکتورا که ما ازش خبر نداریم.
تشکر بله فکر کنم Harvard آیلتس رو قبول نداره اصولا دانشگاه های آمریکا فقط تافل رو قبول می کنن ولی دو سال پیش دیدم یه نفر با نمره آیلتس 7.5 هم تونست از MITپذیرش بگیره!
بدون GRE نمیشه درباره شانس شما نظر داد ولی با فرض GRE عالی شانستون خوب هست البته من آگاهی از رشته شما ندارم و فکر می کنم راهنمایی های سایر دوستان هم بر فرض شباهت رشته شما با رشته های مهندسی است که شاید صحیح نباشه.
اکثر دانشگاه ها (از جمله MIT) آیتلس رو قبول می کنند. هاروارد جزو استثناهایی است که قبول نمی کنه.
سلام
با قطعیت اینجوری نظر دادن ممکنه بعدا باعث دلزدگی فردی بشه که اپلای میخواد بکنه هاروارد و پذیرفته نشده. هیچ میدونید چقدر دانشجو در جهان واسه این دانشگاهها اپلای میکنن؟ رقابت چقدر سنگین شده؟ شما یک فرد رو نه با افراد داخل ایران بلکه با کل افراد یه دنیا باید مقایسه کنی.
دوست من با تمام احترام شما چگونه با این قطعیت میتونید نظر بدید؟ GRE+320 واقعا چیزی نیست که بدست نیاد. بسیاری از دانشجویان در سراسر جهان به خصوص هندی ها و حتی چینی ها و خود ایرانی ها( حالا حداقل آسیایی ها رو گفتم) این نمره حتی 330 رو بدست می آورند. خیلی از افرادی که نه به این دانشگاهها بلکه به دانشگاههای به مراتب رنک کمتر میرن هم 320 و حتی بالاتر رو کسب میکنند.
در مورد isi. اینکه یک isi چاپ بشه بهش فکر کنید به نظر من باز هم یکمی گمراه کننده هستش. دوستان زیادی با تعداد isi های بالا حتی از top 10 هم پذیرش نتونستن بگیرن!
هیچ کدوم از ماها نمیتونیم ادعا کنیم که اگر کسی فلان شرایط رو داشته باشه رفته هاروارد، رقابت خیلی فشرده هستش و شما واقعا باید چیزی واسه گفتن داشته باشید. gre بالای 320 یا به نظر من بالای 325 و معدل 19 و یک isi و تافل بالای 100 تازه تازه شما رو میبره بین 200 یا 300 نفری که غربال شدن از میان انبوه اپلاییها!
اهل کوفه نبودن یعنی اینکه بدانیم تا حسین(ع) نیامده، ولی امر مسلم است.
.Mechanics is the paradise of mathematical sciences, because by means of it one comes to the fruits of mathematics
Leonardo da Vinci
دوست من، بنده خودم از طرفداران کسایی هستم که همیشه تاکید کردم که نا امید نشین اگر در شریف و تهران هم درس نمیخونین. شما رزومه خودتون رو بسازین و کاری نداشته باشین با دیگران. ولی باید بر این نکته اذعان کرد ( با وجود احترام به جناب حیدر) که واقعا باید جزو استثناات بود که بتوان از اون دانشگاههایی که شما نام بردید یا ایشون رفت به هاروارد یا mit.
از اون 4 دانشگاهی که نام بردید بنده 1 دوست در اولی و 1 دوست در 4 امی دارم. به جرات میتونم بگم شما به سختی میتونین 1 یا دو نفر در یک یا دو دهه گذشته پیدا کنین که رفته باشه هاروارد!
شاید در زمانهای دور امکان داشت (قبل از دگرگونی تاریخی!! منظورمه) ولی الان دیگه باید واقعیت رو دید. شما نمیدونم در آمریکا تشریف دارید یا خیر ولی رقابت فوق العاده سنگین شده واسه گرفتن پذیرش چه برسه به فاند و عده زیادی همونطور که گفتم اپلای میکنن واسه این دانشگاهها. وقتی هم یک نفر یک رکام از یه استاد شناخته شده از دانشگاههای ژاپن و سوییس و سوید و حتی خود آمریکا داره دیگه انتظار دارید نوبت به دیگران برسه! شما چقدر حساب کنید که باید تاپ باشید که بتونید افرادی مثل اونها رو بزنید کنار.
منظور من هم از اون جمله این بود که ایران کشوری شناخته شده در عرصه علمی نیست حتی اگر نابغه ترین افراد دنیا ایرانی بوده باشند!
دقت کنید که هیچ گاه استثناات رو تعمیم ندید و با اطلاعات کامل و بدور از تعصب نظر بدید.
موفق باشید.
نظر حیدر سند هست چون خودش تجربه داشته در چندین دانشگاه معتبر
بقیه دوستان عزیر ضمن احترام خواهشا بر اساس ساخته های ذهنتان اظهار نظر قطعی نفرمایید
هرکس هر دانشگاهی هست باید تلاش کنه.. مقاله بده.. نمره زبان خوب بگیره.. مهم CV است .. براساس CV اپلای باید کرد
هیچ به فردا نیاندیش!!..فردا اندیشه ای برای خود دارد!!..رنج هر روز برای آن روز کافی است!!..
علاقه مندی ها (Bookmarks)