داشتن یک آنتراکت بین پروسه اپلای

[abarmard]

سلام

وقتی برای امتحان آیلتس آماده میشی، یکی از تاپیک های مهم در نوشتن essay اینه که: بعضی از کشورها جوون هاشون تشویق می کنند که بعد از اتمام مقطع دبیرستان و قبل از ورود به دانشگاه یک بازه یک ساله ای رو کار کنند یا مسافرت برن. من این ایده رو میخواستم به شرایط خودمون که در حال اپلای یا مهاجرت هستیم تعمیم بدم و نظر دوستان بدونم.

اگر شزایطی داشتید که از لجاظ موندن مشکلی نداشتید (برای آقایون مشکل خدمت نبود)، آیا داشتن یک سال (یا زمانی در این حدود) فاصله بین مقطع قبلی (یا اتمام خدمت) تا آماده شدن برای فرآیند اپلای فکر خوبی میتونه باشه؟

دلیل اینی که این موضوع ایجاد کردم بیشتر این مساله است که اکثر کسانی که درگیر پروسه اپلای میشن چندین سال سخت درس خوندن و وقتی به این پروسه میرسن حدود 22 تا 26 سال سن دارن. خب خود این پروسه و قبول شدن و نشدنش و رفتن خدمت و ... چند سال طول میکشه. تازه قبول شدن هم که آغاز مشکلات و کار سخت تا حداقل به قول دوستان 7 سال بعدش. بنظر داشتن یک آنتراکت بین این پروسه سخت و پر استرس فکر خوبی بنظر میرسه. البته با این پیش شرط که در این مدت کاری رو انجام بدیم که واقعا دوست داشتیم انجام بدیم و در طی این چند سال به علت کمبود وقت نتونستیم انجام بدیم، که بنا به سلیقه شخصی میتونه متفاوت باشه. بنظر این بازه در تصمیم گیری درست تر برای آینده هم تاثیر مثبتی بذاره. البته میدونم وقت هم طلاست، اما واقعا خیلی از ما انقدر به این جمله فکر میکنیم که یادمون میره زندگی هم باید کرد... نظر شما چیه؟

[agol]

سلام
بنظر بنده هم ایم موضوع جالب و ارزش بحث دارد. با توجه به سختی هایی که فرآیند اپلای داره این انتراک میتونه کمک کنه. مخصوصا پسرا البته سختی کار زمانی بیشتر میشه که همه چی اعم از نمره زبان و شرائط مالی اوکی نباشه که در این صورت مجبوری بیشتر از توان انرژی بذاری حالا همه اینها رو باید اضافه بکنی به سختی های دیگه ایی که باید جواب بقیه رو هم بدی اعم از اینکه داری چکار میکنی؟ عمرتو تلف میکنی؟ مگه میشه جور بشه؟؟ خلاصه همه این خستگی های روحی روانی جسمی باعث میشه که به لزوم وجود انتراک فکر بشه اما متاسفانه با توجه به اینکه در برخی موارد تایممون کمه یا همه چیز اوکی نیست مجبوریم تا اخرین لحظه تلاش کنیم. بنده پذیرشم برای سپتامبر امسال بود شاید میتونستم وایسم و لحظه اخر دیفر کنم (چون هنوز ویزام نیومده) اما گفتم بذار یه ترم دیفر کنم که به کارای عقب افتاده هم برسم مثل چند تا مسافرت داخلی و بیرون رفتن با خانواده و کلا کارایی که دوست داشتم اما وقت نکردم مثل فوتبال با دوستان
بنظر این انتراک لازمه مخصوصا واسه انرژی گذاشتن برای شروع یه دوره سخت در یک کشور دیگه و میتونه باعث تجدید قوا شه در ضمن باعث میشه بعد از رفتن حسرت تفریحات و دور همهی های خانوادگی رو نخوریم

[abarmard]

سلام
بنظر بنده هم ایم موضوع جالب و ارزش بحث دارد. با توجه به سختی هایی که فرآیند اپلای داره این انتراک میتونه کمک کنه. مخصوصا پسرا البته سختی کار زمانی بیشتر میشه که همه چی اعم از نمره زبان و شرائط مالی اوکی نباشه که در این صورت مجبوری بیشتر از توان انرژی بذاری حالا همه اینها رو باید اضافه بکنی به سختی های دیگه ایی که باید جواب بقیه رو هم بدی اعم از اینکه داری چکار میکنی؟ عمرتو تلف میکنی؟ مگه میشه جور بشه؟؟ خلاصه همه این خستگی های روحی روانی جسمی باعث میشه که به لزوم وجود انتراک فکر بشه اما متاسفانه با توجه به اینکه در برخی موارد تایممون کمه یا همه چیز اوکی نیست مجبوریم تا اخرین لحظه تلاش کنیم. بنده پذیرشم برای سپتامبر امسال بود شاید میتونستم وایسم و لحظه اخر دیفر کنم (چون هنوز ویزام نیومده) اما گفتم بذار یه ترم دیفر کنم که به کارای عقب افتاده هم برسم مثل چند تا مسافرت داخلی و بیرون رفتن با خانواده و کلا کارایی که دوست داشتم اما وقت نکردم مثل فوتبال با دوستان
بنظر این انتراک لازمه مخصوصا واسه انرژی گذاشتن برای شروع یه دوره سخت در یک کشور دیگه و میتونه باعث تجدید قوا شه در ضمن باعث میشه بعد از رفتن حسرت تفریحات و دور همهی های خانوادگی رو نخوریم

کاملا موافقم. در خیلی از موارد محیط و اطرافیان نه تنها یاری دهنده نیستند، بلکه بازدارنده میشن! برای خود من بارها بعد از صحبت اطرافیان این سئوال ایجاد شده که واقعا کاری که دارم انجام میدم درسته یا نه؟! خب همه اینها باعث میشه انرژی منفی بگیری و خیلی بیشتر خسته بشی. درضمن، همون طور که گفتید این فرصت خوبی میتونه باشه، چون آدم قدر اطرافیان بیشتر میدونه و از این فرصت کوتاه میتونه برای با هم بودن حداکثر استفاده رو ببره.

[Hamedshaho1]

سلام
خیلی پیشنهاد جالبیه
ازتون ممنونم
ولی برایه دیفر کردن به ترم بعد اگر که برایه سربازی وثیقه گذاشته باشیم بازم میشه؟
مساله ای پیش نمیاد؟
از نظر دانشگاه و ویزا چی؟ دیفر کردن تفاوتی نمیکنه؟
استادی که میخوایم باهاش کار کنیم چی؟ اگه بهش بگیم من یک یا دو ترم دیر تر میام اشکالی نداره؟
و اینکه دیفر همینجوری دست خودمون یا اینکه باید شرایط خاصی داشته باشیم تا بتونیم دیفر کنیم؟
خیلیییییییی ممنونم ازتون

[agol]

سلام
خیلی پیشنهاد جالبیه
ازتون ممنونم
ولی برایه دیفر کردن به ترم بعد اگر که برایه سربازی وثیقه گذاشته باشیم بازم میشه؟
مساله ای پیش نمیاد؟
از نظر دانشگاه و ویزا چی؟ دیفر کردن تفاوتی نمیکنه؟
استادی که میخوایم باهاش کار کنیم چی؟ اگه بهش بگیم من یک یا دو ترم دیر تر میام اشکالی نداره؟
و اینکه دیفر همینجوری دست خودمون یا اینکه باید شرایط خاصی داشته باشیم تا بتونیم دیفر کنیم؟
خیلیییییییی ممنونم ازتون

نکته مهم اینه که شرائط واسه دیفر کردن فراهم باشه هم شرائط شما اکی باشه و هم استاد مشکلی نداشته باشه. اگه شرائطتشو دارین میتونید با استادتون صحبت کنید.

[abarmard]

نکته مهم اینه که شرائط واسه دیفر کردن فراهم باشه هم شرائط شما اکی باشه و هم استاد مشکلی نداشته باشه. اگه شرائطتشو دارین میتونید با استادتون صحبت کنید.

بله، باید شرایطش برای هر دو طرف اوکی باشه.

البته یک نکته رو خدمت دوستان بگم؛ این سئوال من تنها مختص کسانی نیست که کارای رفتنشون به صورت قطعی اوکی شده و دارن کارای رفتن میکنن. بلکه شامل دوستانی هم میشه که قصد رفتن دارن، اما هنوز یا امتحان زبان ندادن، یا مدارکشون ازاد نشده، دارن خدمت انجام میدن ... در کل میشه گفت یک دوره استراحت خودخواسته، که هم باعث رفرش روحی بشه و هم فرصتی باشه برای مدتی دور بودن از این استرس و هیاهوی اپلای و ویزا و ...

[viana]

راستش موضوع خیلی جالبیه حتی این انتراک رو میشه برای کسانی دونست که در ایران میخوان بمونن و کنکور بدن مثلا کارشناسی رو تموم کردن و میخوان ارشد بدن..من به شخصه اگر بخوام ارشد شرکت کنم یکسال به خودم استراحت میدم...ولی بحثی هست برای دوستانی که میخوان برن بخصوص با هزینه شخصی خودشون قیمت ارز هر روز بالا پایین میشه و هیچ تضمینی نیست که تا سال بعد چقدر قیمت بالا میره واین یه ریسکه به نظرم...

[abarmard]

راستش موضوع خیلی جالبیه حتی این انتراک رو میشه برای کسانی دونست که در ایران میخوان بمونن و کنکور بدن مثلا کارشناسی رو تموم کردن و میخوان ارشد بدن..من به شخصه اگر بخوام ارشد شرکت کنم یکسال به خودم استراحت میدم...ولی بحثی هست برای دوستانی که میخوان برن بخصوص با هزینه شخصی خودشون قیمت ارز هر روز بالا پایین میشه و هیچ تضمینی نیست که تا سال بعد چقدر قیمت بالا میره واین یه ریسکه به نظرم...

به نکته جالبی اشاره کردید (برای کسانی که داخل میخوان ادامه بدن). البته، باید نوسانات ارز هم در نظر گرفته بشه. ولی نکته ای که هست بنظرم تا چند سال آینده خیلی قیمت ارز تفاوتی نداشته باشه، با توجه به اینکه توافق میتونه اثرات مثبتی روی اقتصاد بگذاره.

[pimi810]

به نظر من این کار فقط وقتی درسته که رزومه شما خیلی خیلی خوب باشه و مطمئن باشید بعد یک وقفه ی 1-2 ساله باز می تونید پذیرش و فاند بگیرید. اپلای و فاند گرفتن سال به سال داره سخت تر و رقابتی تر میشه و بعضی از دوستای من که اوایل 2012 با این طرز فکر موندن ایران برای همیشه موندگار شدن.

ضمنا ارشد خودندن تو ایران برای کسی که می خواد اپلای کنه به نظر من حماقت محضه. حتی تو تهران و شریف. یک لیسانس با معدل خوب از دانشگاهای خوب ایران و ارشد تو مالزی می تونه خیلی خیلی بهتر باشه. حداقل راه اومدن به آمریکا رو بسیار اسون تر می کنه.

اینم مدرک زنده:
http://masoudgheisari.com/masoud/Education.html

[abarmard]

به نظر من این کار فقط وقتی درسته که رزومه شما خیلی خیلی خوب باشه و مطمئن باشید بعد یک وقفه ی 1-2 ساله باز می تونید پذیرش و فاند بگیرید. اپلای و فاند گرفتن سال به سال داره سخت تر و رقابتی تر میشه و بعضی از دوستای من که اوایل 2012 با این طرز فکر موندن ایران برای همیشه موندگار شدن.

در کل زندگی سخته و سخت ترم میشه این موافقم باهاتون! ولی بحثی که هست یک وقفه یک ساله نمیتونه یک نفر کلا از راهش متوقف کنه، چه بسا با انگیزه ای که تو اون یک سال میگیره شاید خیلی قوی تر بتونه این مسیر طی کنه. بحث ما بیشتر این هست که این یک سال یک فرصتی باشه برای تجدید قوا و همچنین تفکر برای اینکه آیا واقعا مسیری که انتخاب کردیم، مسیری هست که علاقه داریم و باید بریم؟ من معتقدم کسی که توی این یک سال استراحت نظرش عوض بشه و اپلای نکنه، خیلی بیشتر برد کرده از اون کسی که حتی پذیرش گرفته و رفته ولی اونجا پشیمون شده و به فکر برگشته.

بنظر من این یک سال خیلی خوب میتونه به تصمیم گیری درست تر و منطقی تر کمک کنه. متاسفانه خیلی از ما فقط در مسیری که آب جریان داره و مارو همراه خودش میبره داریم حرکت میکنیم. اما، اصل انتخاب مسیری خودخواسته است، چون دوبار نمیشه زندگی کرد!

ضمنا ارشد خودندن تو ایران برای کسی که می خواد اپلای کنه به نظر من حماقت محضه. حتی تو تهران و شریف. یک لیسانس با معدل خوب از دانشگاهای خوب ایران و ارشد تو مالزی می تونه خیلی خیلی بهتر باشه. حداقل راه اومدن به آمریکا رو بسیار اسون تر می کنه.

اینم مدرک زنده:

http://masoudgheisari.com/masoud/Education.html

راستش این قسمت نظرتون فکر کنم به بحث مرتبط نمیشه، ولی با این هزینه ارز هر کسی نمیتونه برای ارشد بره خارج از کشور.