دولت کنونی با وعده کاهش تعداد مهاجران به 30 هزار در سال بر سر کار آمد، و در عمل نتوانست به وعده اش عمل کند، در 18 ماه گذشته 55 هزار ویزای رزیدنسی صادر کرده اند.
اواخر 2020 انتخابات در راه است و حتی افرادی که علاقه کمتری به سیاست دارند، درگیر مباحث مرتبط با انتخابات و مسایل مرتبط با تعداد مهاجران شده اند.
تعداد پرونده های لاج شده SMC در صف انتظار حدود 30 هزار تا هست. اگه دولت بخواهد پالیسی موجود را حفظ نماید، اداره مهاجرت ملزم به ارسال دعوت نامه خواهد شد، پیش بینی میشه حدود 30 هزار پرونده هم در طی سال 2020 لاج بشه، و این روند همینطور ادامه خواهد داشت، اما مشکل اینجاست که دولت ، اداره مهاجرت را در محدودیت، پذیرش تعداد خاصی از پرونده ها قرار میدهد. بنابراین اداره مهاجرت مجبور شده است، صف تخصیص پرونده ها به آفیسرها را از نظر زمانی افزایش دهد.
از طرفی دولت نمیتونه جلوی ویزای رزیدنسی رو ببنده، چرا که جذابیت نیوزلند برای مهاجران متخصص از بین خواهد رفت.
از طرف دیگر، نیوزلند بر اساس ویژگی های جغرافیایی و منطقه ای و زیرساخت های کشور، پتانسیل پذیرش مهاجران بیشتری دارد، اما خب این مسله تو رسالنه ها توسط پارتی لیبر، به چالش کیشده میشه و این مردم هستند که در نهایت باید تصمیم بگیرند.
به نظر میرسه، شاید بشه پالیسی SMC رو طوری تغییر داد تا در مرحله EOI افراد کمتری از پول بیان بیرون و افرادی که پرونده شان لاج شده، پروسه برای اونها در زمان کمتری تکمیل بشه. در حال حاضر وقفه در مرحله تخصیص به آفیسر هست که نشون از عدم پیش بینی مناسب فرایندهای درون سازمانی هست.
در حال حاضر پروسه SMC حدود 16 ماه طول می کشد.
این مواردی بود که نظر شخصی ام هست و اصلا پشتوانه علمی و تحقیقی ندارد، گذر زمان و انتخابات سال آینده، مسیر رو تا حدودی روشن خواهد کرد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)