سلام
من خیلی از تجربیات دوستان تو سایتو خوندم و نتیجه گیریم اینه که کسی که با شما مصاحبه میکنه اموزشهای روانشناسی رو دیده و واکنشش نسبت به کیسهای مختلف از این رو میتونه باشه دقت کنید اولین ارتباطی که با شما برقرار میکنه دیدن چهره فرد متقاضیه و اگه فرد مضطرب باشه اولین پالس منفی رو ناخواسته منتقل کرده و حتی اگه سعی کنید وانمود کنید که اضطراب ندارید باز هم به راحتی قابل تشخیصه پس اگه مورد خاصی نداشته باشید و واقعا قصد بازگشت داشته باشید و اصلا رفتن به امریکا براتون چیز مهمی نباشه که از ریجکت شدن نگران بشید دلیلی هم برای اضطراب وجود نداره . دوم اینکه به یاد داشته باشید افیسر با خوندن فرم 160 و دیدن چهره شما تا 50% تصمیمشو گرفته برای شروع چند تا سئوال به طور رندوم ازتون میپرسه مثلا برای چی میخواید برید و کدو م ایالتها و از این قبیل تا اینجا شما به هیچ مدرکی نیاز ندارید و اگه نتونسته باشید از طریق چهره و نوع واکنشتون به سئوالهایی که پرسیده میشه نظر مثبتشو جلب کنید دیگه مصاحبه رو ادامه نمیده و برگه سفید تقدیمتون میکنه ولی اگه نظرش تا اینجه مثبت باشه میره سراغ مدارک و و بررسی میزان وابستگی به کشورتون به یاد داشته باشید هیچ کدوم از مدارکی که ارائه میکنید به تنهایی کارایی نداره و مدارک در کنار هم براش مثل یک پازل هستش که با در کنار هم قرار گرفتن میتونه یه تصویر مثبت از شما ارائه کنه برای همین تا وقتی که مدرکی ازتون نخواسته به هیچ وجه سعی در ارائه مدرک نکنید حتی دعوتنامه و چیزهایی که از نظرتون مهم به حساب میاد چون این کار چیدمان پازل ایشونو به هم میریزه و نتیجه منفی براتون در پی داره بعدش هم دیگه خودتون میدونید چی میشه یا میگیرید یا نمیگیرید
موفق باشید .
علاقه مندی ها (Bookmarks)