دوست من سلام
ببخشید با تمام احترام به پستها و حرفهای شما ولی تا اونجایی که میدونم شما خیلی وقته ایران نرفتید البته بنده خودم بیش از 3 ساله خارج هستم ولی احساس میکنم شما خیلی روابطتون با داخل ایران زیاد نیست.
منظورم از گل و بلبل درامد و اینا نبود. وگرنه همه میدونن استادها در ایران اکثرا شغل های دیگری دارند تا درامدشون زیاد بشه. منظورم از گل و بلبل این بود که اگر به هر طریقی تونستی هییت علمی بشی که اکثرا اشنا و پارتی نقش به سزایی داره، دیگه کسی باهات کاری نداره. این یه واقعیت هست که نمیشه کتمان کرد.
در خارج حداقل آمریکایی که من هستم محتاج نیستی هیچ همین که وقت داشته باشی اندکی تفریح کنی و مسافرت خیلیه!
فقط من باب مثال خدمتون عرض می کنم: یکی از دوستان بنده بعد از ۸ سال خدمت به صورت هیات علمی دانشگاه آزاد یه روز که اتفاقا همون روز، روز شلوغ انتخاب واحد بوده و ایشان هم به عنوان مدیر گروه روز سختی رو داشته یه نامه از رییس دانشگاه بهش می دهند که به علت کاهش تعداد دانشجویان، از ادامه همکاری با شما معذوریم. به همین سادگی. البته احتمالا شما میاید میگید که دانشگاه آزاد هم حالا همچین آش دهن سوزی نیست. یه چیزی هست مثه دانشگاه تبریز!!! بنده هم جوابی براش ندارم البته!
در ضمن مباحثی که مطرح میشه کوچکترین ارتباطی با عنوان تاپیک نداره!
- لبخند، کم هزینه ترین هدیه ای است که می توانید به بشریت بدهید. لطفا دریغ نکنید.
- مرجع پوزیشن های دکترا، عموماً در اروپا : www.findaphd.com
- راهنمایی برای تهیه CV, Research Statement & Cover Letter
- شاید برای پرداخت های آنلاین بتوانم به دوستان کمک کنم.
ببینید اول از همه بگم که تقریبا این بحثها غیر مستقیم به تاپیک ربط داره که دیگران رو ممکنه اندکی اگاه بکنه در مورد موندن اینور یا برگشتن. باور کنید من اصلا نمیخوام تاکید کنم بمون با نمون. خب این از این!
فقط یه نکته ای رو نمیدونم اونم اینکه همش مثال زده میشه فلانی اینطور شد بهمانی فلان کار رو کرد و غیره. چرا خود این ادما فقط یکیش نمیاد اینجا همین موردی رو که مثلا شما میگید رو بگه. بیاد فروم بگه بعد 5 سال که برگشته راضی بوده. الان مثلا ما اینجا داریم جرو بحث میکنیم صاحب اصلی تاپیک 9 ماهه نیستش!
همش مثال این و اون رو میزنیم خودشون اما نیستن!
در مورد اون استاد و خیلی از اون استادها با همان دلایل واهی اخراج شدن. مگر خیلی از استادا رو چطور برای همکاری باهاشون معذور شدن!
ویرایش توسط apply1361 : October 15th, 2016 در ساعت 10:24 PM
تا وقتی از حالت قراردادی به رسمی تغییر وضعیت ندید هر لحظه همین داستانه. الان ۲ ساله که من پیگیر همین تغییر وضعیت هستم و هر بار یه بهانه ای میارن که کار انجام نشه. مثلا ۲ بار تا حالا فرم ها رو عوض کردن.حدود ۳۰ صفحه فرم که همش تایید و امضای رییس و ... می خواد را عوض می کنن و میگن برو از اول شروع کن. یعنی عملا راه رسمی شدن رو هم بستن.
ما دهه ۶۰ ای ها به هرجا رسیدیم برهوت شده بود.
کلا "ای هفت سالگی
بعد از تو هرچه رفت در انبوهی از جنون و جهالت رفت"
«اگر میاندیشید که با کشتن من میتوانید کسی را از نکوهش زندگی زیانآورتان بازدارید، سخت در اشتباهید. آسانترین و شریفترین راه، از پای درآوردن دیگران نیست؛ بلکه بهتر ساختن خویشتن است.»
مرگ سقراط
پستهای قبل چندین مورد از تحصیلکردگان خارج از کشور که جذب دانشگاهها شدند رو در رشته خودم معرفی کردم. اینجا یه مورد دیگه هم از کانادا عنوان کنم بد نیست:
خانم دکتر فاطمه علی نقی پور؛
ایشون سال 2013 دکتراشون رو از دانشگاه رجینا در کانادا گرفتند و الان استادیار دانشگاه شیراز هستند. جالبه که ایشان پست داک نگذروندن و با همون دکتری و به اعتبار چندین مقاله خوبی که در دوره دکتری با استادشون داشتند در جذب هیئت علمی شرکت و استخدام شدند!
چطور ایشان بدون پست داک جذب شدند خود جای سواله؟!
الان اکثر کسایی که دکتری تموم کردن چند تا مقاله خوب دارن پس به صرف مقاله خوب استخدام شدن معنا نداره بعد برگشت.
در ضمن در پستی گفتید مباحث س ا س ی و ... در علوم انسانی هست فقط در حالی که اصلا اینطوری نیست. شما کافیه سری به گزینش دانشگده برق دانشگاه تهران یا سایر رشته ها برنید.برق رو گفتم چون در موردش مطمین هستم.
یکی از دوستان پیام خصوصی داده بود که شما ارزش کار افراد رو کم میکنید. باید بگم اصلا اینطور نیست. فقط بحثی که دارم اینه که بسیاری از این استخدامها بیشتر از اینکه بحث سطح علمی باشه بحث های دیگری که هممون میدونیم و نیازی به تکرار نیست درش دخیله.
برای اینکه یک مثال از همون رشته ای که ظاهرا شما علاقه دارید بهش یزنم خانم میرزاخانی هستش. ایا ایشان بلافاصله بعد رفتن به ایران با فرش قرمز میبرنش استاد تمام و رییس دانشکده ریاضی شریف میکننش!؟
ویرایش توسط apply1361 : October 18th, 2016 در ساعت 05:16 PM
علاقه مندی ها (Bookmarks)