تاثیر مقاله بر رزومه

[rezacomposite]

توصیه های آقای پروفسور محمد حسین شریعت استاد دانشگاه شیراز:
1-به سراغ مجلاتی که پول میگیرن مقاله چاپ میکنن نروید
2- قرار مدار گذاشتن با دوستان مبنی بر اینکه شما اسم اون رو بزنید و اون اسم شما رو بزنه نه تنها به نفعتون نیست و لو میره بلکه امتیازتون هم کم میشه
3- کیفیت مقاله از کمیت مقاله مهم تر هست
4- از اینکه اسمتون رو ببینن در آخر اسم های مقاله ای که هیچ ربطی به پایان نامه و یا زمینه کاری شما نداره جلوگیری کنید. چون چیز زیادی نصیبتون نخواهد شد
5- طبیعتا بالاترین امتیاز نصیب کسی میشه که مقاله تک اسمی چاپ کنه یا اسمش اول و اسم دوم هم اسم استاد تزش باشه.
6- ایشون میگفتن که من به عنوان یه داور اگه یه رزومه رو ببینم که طرف مثلا 2 تا مقاله اسم اول داره و 2 تا مقاله اسم سوم فکر بدی نخواهم کرد. اما اگه من یا هرکس دیگه ای ببینه که طرف یه مقاله اسم مثلا چهارم داره و اون کار هیچ ربطی به زمینه کاریش نداره اون موقع ارزش کمی قائل میشم برای این مقاله.
7- نویسنده مسئول شدن امتیاز ویژه ای خواهد داشت
ببینید دوستان کلا داور های دانشگاه ها تو هیئت ممیزه برای هر داوطلب یه چارت و فرمول خاصی دارن. دقیقا امتیاز بندی میکنن. دقیقا رو تعداد و حتی نوع اون مجله و کیفیت مقاله امتیاز رو میدن. اونا ماشینی عمل میکنن. اینجوری نیست که بگن فلان مقاله خیلی خوبه ایشون هم به هر حال اسمش سوم بوده پس نقش داشته پس امتیاز رو بهش بدیم. والله به خدا اینجوری نیست. اونا میشینن دونه دونه امتیاز هارو جمع میزنن. امتیاز معدل جدا مقاله جدا و ...موفق باشید

[ghlobe]

توصیه های آقای پروفسور محمد حسین شریعت استاد دانشگاه شیراز:
1-به سراغ مجلاتی که پول میگیرن مقاله چاپ میکنن نروید
2- قرار مدار گذاشتن با دوستان مبنی بر اینکه شما اسم اون رو بزنید و اون اسم شما رو بزنه نه تنها به نفعتون نیست و لو میره بلکه امتیازتون هم کم میشه
3- کیفیت مقاله از کمیت مقاله مهم تر هست
4- از اینکه اسمتون رو ببینن در آخر اسم های مقاله ای که هیچ ربطی به پایان نامه و یا زمینه کاری شما نداره جلوگیری کنید. چون چیز زیادی نصیبتون نخواهد شد
5- طبیعتا بالاترین امتیاز نصیب کسی میشه که مقاله تک اسمی چاپ کنه یا اسمش اول و اسم دوم هم اسم استاد تزش باشه.
6- ایشون میگفتن که من به عنوان یه داور اگه یه رزومه رو ببینم که طرف مثلا 2 تا مقاله اسم اول داره و 2 تا مقاله اسم سوم فکر بدی نخواهم کرد. اما اگه من یا هرکس دیگه ای ببینه که طرف یه مقاله اسم مثلا چهارم داره و اون کار هیچ ربطی به زمینه کاریش نداره اون موقع ارزش کمی قائل میشم برای این مقاله.
7- نویسنده مسئول شدن امتیاز ویژه ای خواهد داشت
ببینید دوستان کلا داور های دانشگاه ها تو هیئت ممیزه برای هر داوطلب یه چارت و فرمول خاصی دارن. دقیقا امتیاز بندی میکنن. دقیقا رو تعداد و حتی نوع اون مجله و کیفیت مقاله امتیاز رو میدن. اونا ماشینی عمل میکنن. اینجوری نیست که بگن فلان مقاله خیلی خوبه ایشون هم به هر حال اسمش سوم بوده پس نقش داشته پس امتیاز رو بهش بدیم. والله به خدا اینجوری نیست. اونا میشینن دونه دونه امتیاز هارو جمع میزنن. امتیاز معدل جدا مقاله جدا و ...موفق باشید

1 و 2 و 3 و 4 صد در صد درسته. فکر نکنید استادهای آن طرف آب مجلات اصلی رشته خودشون رو نمی شناسند و الکی به هر مقاله قلابی امتیاز میدند!
در مورد 5 (مقاله تک اسمی) بسته به رشته داره. در رشته های مهندسی پروژه های اصلی تحقیقاتی عمدتا گروهی انجام میشه و اینکه شما مقاله ای بدید که حتی اسم استادتون هم روش نباشه ایجاد سئوال میکنه که شما دانشجوی لیسانس یا فوق لیسانس چه جوری سرخود و بدون کمک ممکنه یک مقاله قابل قبول چاپ کنید. ایده آل ترین حالت مقاله ای یه که اسم شما و استادتون رو داشته باشه.

از طرف دیگر به نظر من بهتره که شما نویسنده سوم باشید برای یک مقاله واقعا با کیفیت بالا با یک استاد پرسابقه و یک مجله معتبر، تا اینکه نویسنده اول باشید برای یک مقاله معمولی در یک کنفرانس گمنام یا مجله ای که صد من دو شاهی بیارزه. در نتیجه هر کیس رو باید اینجا جداگانه بررسی کرد.

امتیازبندی مقاله ها بستگی به دانشگاهها داره. دانشگاههائی که تصمیم پذیرش بعهده یک کمیته است معمولا به این نحو (امتیازبندی) عمل میکنند. دانشگاههائی که استاد (سوپروایزر) نقش اصلی رو داره باید استاد مربوطه رو impress کنید و در این حالت کیفیت مقاله و مجله هم موثر واقع میشه.

[ghlobe]

من مخالف هستم. توصیه نامه هرکسی توصیه نامه استاد راهنما نمیشه. اینو فراموش نکنید. من اگه باشم حاضرم اسمم دوم باشه. چون اسم اول اسم استاد هست و میتونی اینو ذکر کنی. در واقع انگار خودت اسم اولی.

کاملا صحیح است. اگر شما نتونید از استاد راهنماتون توصیه نامه بگیرید این سئوال پیش میاد که لابد کار شما خوب نبوده که این بابائی که شما رو از همه بهتر میشناخته بهتون توصیه نامه نداده.

[Mehdi.Chem.Eng]

در مورد 5 (مقاله تک اسمی) بسته به رشته داره. در رشته های مهندسی پروژه های اصلی تحقیقاتی عمدتا گروهی انجام میشه و اینکه شما مقاله ای بدید که حتی اسم استادتون هم روش نباشه ایجاد سئوال میکنه که شما دانشجوی لیسانس یا فوق لیسانس چه جوری سرخود و بدون کمک ممکنه یک مقاله قابل قبول چاپ کنید. ایده آل ترین حالت مقاله ای یه که اسم شما و استادتون رو داشته باشه.

دوست عزیز،

در این مورد اینقدر با اطمینان صحبت نکنید. منم رشتم مهندسیه. برای ارائه یک ایده ناب و انجام پروژه و چاپ مقاله در کلاس جهانی نیاز نیست که حتما مدرک دکتری داشته باشید. بسته به علم و استعداد شما و تخصص و motivation و تسط شما در اون زمینه داره.
هیچ استادی هم براش به قول شما ایجاد سوال نمیشه اگه ببینه که شما مقاله تک اسمی دارید که در ژورنال های top level چاپ کردید. حداقل برای اغلب اساتیدی که من باهاشون مکاتبه داشتم که نشد. من خودم سه تا مقاله تک اسمی در ژورنالهای
Journal of Industrial and Engineering Chemistry با IF=1.752
International Journal of Mineral Processing با IF=1.196 معروف ترن ژورنال در زمینه Mineral Processing
Korean Journal of Chemical Engineering با IF=0.893
دارم که همشون هم کارای پرفکتی هستن و در ضمن مدرک دکتری هم ندارم و دانشجوی فوق لیسانس هم بودم که نوشتمشون. از ژورنالها هم اسم بردم تا اگه دوست داشتید تحقیق کنید و ببنید که ژورنالهای top level ی هستن و به اصلا به سادگی مقاله قبول نمیکنن.
در ضمن از اکثر استادایی که باهاشون مکاتبه کردم در بهترین دانشگاهها دنیا و حتی در top 10 هم فیدبک مثبت گرفتم و سوال براشون ایجاد نشد و برعکس یه چنین جوابی هم از یکی از اساتید یکی از بهترین دانشگاههای دنیا هم گرفتم:
In particular, I am very favourably impressed by your capacity to work by your own with only few interactions with the supervisor

[ghlobe]

دوست عزیز،

در این مورد اینقدر با اطمینان صحبت نکنید. منم رشتم مهندسیه. برای ارائه یک ایده ناب و انجام پروژه و چاپ مقاله در کلاس جهانی نیاز نیست که حتما مدرک دکتری داشته باشید. بسته به علم و استعداد شما و تخصص و motivation و تسط شما در اون زمینه داره.
هیچ استادی هم براش به قول شما ایجاد سوال نمیشه اگه ببینه که شما مقاله تک اسمی دارید که در ژورنال های top level چاپ کردید. حداقل برای اغلب اساتیدی که من باهاشون مکاتبه داشتم که نشد. من خودم سه تا مقاله تک اسمی در ژورنالهای
Journal of Industrial and Engineering Chemistry با IF=1.752
International Journal of Mineral Processing با IF=1.196 معروف ترن ژورنال در زمینه Mineral Processing
Korean Journal of Chemical Engineering با IF=0.893
دارم که همشون هم کارای پرفکتی هستن و در ضمن مدرک دکتری هم ندارم و دانشجوی فوق لیسانس هم بودم که نوشتمشون. از ژورنالها هم اسم بردم تا اگه دوست داشتید تحقیق کنید و ببنید که ژورنالهای top level ی هستن و به اصلا به سادگی مقاله قبول نمیکنن.
در ضمن از اکثر استادایی که باهاشون مکاتبه کردم در بهترین دانشگاهها دنیا و حتی در top 10 هم فیدبک مثبت گرفتم و سوال براشون ایجاد نشد و برعکس یه چنین جوابی هم از یکی از اساتید یکی از بهترین دانشگاههای دنیا هم گرفتم:
In particular, I am very favourably impressed by your capacity to work by your own with only few interactions with the supervisor

شما واقعا کارتون درست بوده! حق با شماست، شاید برای رشته های مختلف متفاوت باشه. من در رشته خودم در این همه سال حتی یک مقاله معتبر IEEE بیاد ندارم که فقط توسط یک دانشجو نوشته شده باشه. اگر فضولی نباشه میشه سئوال کنم که حتی اسم استاد راهنماتون هم رو مقاله نبوده؟

[samane1985]

دوست عزیز،

در این مورد اینقدر با اطمینان صحبت نکنید. منم رشتم مهندسیه. برای ارائه یک ایده ناب و انجام پروژه و چاپ مقاله در کلاس جهانی نیاز نیست که حتما مدرک دکتری داشته باشید. بسته به علم و استعداد شما و تخصص و motivation و تسط شما در اون زمینه داره.
هیچ استادی هم براش به قول شما ایجاد سوال نمیشه اگه ببینه که شما مقاله تک اسمی دارید که در ژورنال های top level چاپ کردید. حداقل برای اغلب اساتیدی که من باهاشون مکاتبه داشتم که نشد. من خودم سه تا مقاله تک اسمی در ژورنالهای
Journal of Industrial and Engineering Chemistry با IF=1.752
International Journal of Mineral Processing با IF=1.196 معروف ترن ژورنال در زمینه Mineral Processing
Korean Journal of Chemical Engineering با IF=0.893
دارم که همشون هم کارای پرفکتی هستن و در ضمن مدرک دکتری هم ندارم و دانشجوی فوق لیسانس هم بودم که نوشتمشون. از ژورنالها هم اسم بردم تا اگه دوست داشتید تحقیق کنید و ببنید که ژورنالهای top level ی هستن و به اصلا به سادگی مقاله قبول نمیکنن.
در ضمن از اکثر استادایی که باهاشون مکاتبه کردم در بهترین دانشگاهها دنیا و حتی در top 10 هم فیدبک مثبت گرفتم و سوال براشون ایجاد نشد و برعکس یه چنین جوابی هم از یکی از اساتید یکی از بهترین دانشگاههای دنیا هم گرفتم:
In particular, I am very favourably impressed by your capacity to work by your own with only few interactions with the supervisor

سلام
مهدی جان آنچه که کاملا روشن و غیر قابل انکار هست اینه که شما قطعا دانشجوی کاربلد و بسیار موفقی بودید که باید اضافه کنم من در کمتر کسی چنین توانایی منحصر به فردی رو سراغ دارم. بنابراین بر توانمندی شما دوست عزیز هیچ گونه شکی نیست.
اما نکته تامل برانگیز مساله اینه که هر رشته ای یه سری فیلدهایی داره که در اونها ارائه مقاله به دلیل نو وتازه بودن فیلد و یا به هزاران دلایل دیگر اسانتر هست. در رشته خودم سراغ دارم افرادی با انجام کارهای experimentl بر رو set up های از قبل آماده( در زمینه های نو و تازه) با صرف نهایت 4-5 ماه قادر به ارائه مقاله اون هم درژورنالهای با IF بالا هستند.( خواهشن دوستان این حرف بنده رو توهین قلمداد نکنند....من باب مثال عرض کردم) و بسیار موارد دیگر. این درحالی است که یکی از ذوستان من در یکی از دانشگاههای مطرح ایران حدود یک سال ونیم روی موضوعی کار می کنه که با تلاش زیاد و واقعا به هر در زدن حتی نتونسته به مقاله ارائه بده( لازمه که بگم این دوست من یه برنامه 8000 خطی نوشته که کار هرکسی هم نیست) بنابراین حتی تو یه رشته خاص هم یه سری فیلدها هستن که ارائه مقاله در اونها سخت تر و زمان بر تر هست و اساسا امکان پدیر نیست که به تنهایی در اون زمینه ها مقاله ارائه کرد.
پ.ن: تجربه خودم (قضاوت با شما) تو ایران هر وقت مقاله ای دیدین که اسم دانشجو اول و بعد سوپروایزر شک نداشته باشید که اون استاد محترم اساسا چیزی از اون مقاله نمی دونه و فقط مقاله به نام این بزرگوار مزین شده وبس. یعنی همین مقاله که شما اسم دو نفر رو می بینید در واقع یه نفره انجام شده اما ارائه مقاله در اون فیلد موردنظر انچنان انرژی دانشجو رو به تحلیل میره و زمانی از اون می گیره که دیگه وقت و انرژی دیگری برای ارائه مقاله بعدی نمی مونه! در حایکه تو یه سری فیلدها شاید تو زمان کمتری بشه مقاله داد و دانشجو خودش می تونه به تنهایی مقاله ارائه بده . بنایراین اگه جسارت نباشه مهدی جان به نظر بنده این گفته شما رو نمی شه خیلی تعمیم داد.
نتیجه اخلاقی:
ادم خوذش باید عاقل باشه فیلدی رو انتخاب کنه که بعدا کمتر دردسر بکشه!!

[Mehdi.Chem.Eng]

شما واقعا کارتون درست بوده! حق با شماست، شاید برای رشته های مختلف متفاوت باشه. من در رشته خودم در این همه سال حتی یک مقاله معتبر IEEE بیاد ندارم که فقط توسط یک دانشجو نوشته شده باشه. اگر فضولی نباشه میشه سئوال کنم که حتی اسم استاد راهنماتون هم رو مقاله نبوده؟

امیدوارم از عنوان تاپیک که تاثیر مقاله بر رزومه هست دور نشیم.
ببینید، مقاله ای که برگرفته از پایان نامه شما باشه، هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ قانونی نیاز هست که اسم استاد راهنمای شما درش باشه و اگر نباشه هم از لحاظ قانونی قابل پیگیری هم هست.
در مورد من هم در ارتباط با مقاله های تک اسمی که پرسیده بودید، مسلمه که مقالات مذکور بر گرفته از پایان نامم نبود و لذا نیاز به همکاری با استاد راهنما نداشتم.

[roberto11]

امیدوارم از عنوان تاپیک که تاثیر مقاله بر رزومه هست دور نشیم.
ببینید، مقاله ای که برگرفته از پایان نامه شما باشه، هم از لحاظ اخلاقی و هم از لحاظ قانونی نیاز هست که اسم استاد راهنمای شما درش باشه و اگر نباشه هم از لحاظ قانونی قابل پیگیری هم هست.
در مورد من هم در ارتباط با مقاله های تک اسمی که پرسیده بودید، مسلمه که مقالات مذکور بر گرفته از پایان نامم نبود و لذا نیاز به همکاری با استاد راهنما نداشتم.

سلام
از لحاظ اخلاقی که خوب درسته ولی از لحاظ قانونی که میگین و اینکه قابل پیگیری باشه مطمئن هستین که چنین قانونی وجود داشته باشه؟ چون تا جایی که من میدونم تو بعضی از دانشگاه ها در اول پایان نامه یک برگه مربوط به کپی رایت آورده میشه که تازه در اون صورت هم کل حقوق اون پایان نامه رو برای اون دانشگاه محفوظ میدونه نه برای استاد یعنی خوب دانشجو میتونه با نام دانشگاه خودش مقالشو بده ، تازه تو خیلی از دانشگاه ها که حتی همین برگه هم وجود نداره! در این صورت قانون بر چه مبنایی پیگیری میتونه بکنه؟

[rezacomposite]

سلام
از لحاظ اخلاقی که خوب درسته ولی از لحاظ قانونی که میگین و اینکه قابل پیگیری باشه مطمئن هستین که چنین قانونی وجود داشته باشه؟ چون تا جایی که من میدونم تو بعضی از دانشگاه ها در اول پایان نامه یک برگه مربوط به کپی رایت آورده میشه که تازه در اون صورت هم کل حقوق اون پایان نامه رو برای اون دانشگاه محفوظ میدونه نه برای استاد یعنی خوب دانشجو میتونه با نام دانشگاه خودش مقالشو بده ، تازه تو خیلی از دانشگاه ها که حتی همین برگه هم وجود نداره! در این صورت قانون بر چه مبنایی پیگیری میتونه بکنه؟

ما یه مورد اینجوری داشتیم تو دانشگاه همون. استاد از طریق روابط بین الملل دانشگاه اون مدارکی که لازم بود رو ترجمه کرد و فرستاد برای الزویر. کاری سر اون دانشجو آوردن که تا آخر عمر یادش نمیره. حالا چکار کرده بود اومده بود به جای اسم استاد خودش اسم یه استاد تو یه دانشگاه دیگه رو زده بود. بله همچین قانونی وجود داره.

[SIG]

کار درستی نیست چون شما خیلی بیشتر از استادتون ضرر می کنید. تو ایران اگه خواستین کار کنید (بویژه تحقیقاتی ) و تو رزومه مقاله رو بیارید می گن چرا اسم استاد راهنما نبوده. می ترسن شما از اون کار تحقیقاتی اونا هم مقاله دربیارید و اسمشونو نیارید. اگه قصد ادامه تحصیل داشته باشید که اوضاع خیلی بدتر می شه. فکر می کنن این دانشجو با استاد راهنمای قبلیش مشکل داشته و .....
من نمونه این مسئله رو دیدم که بخاطر اینکه اسم استاد راهنما تو مقاله نبوده، طرفو تو مصاحبه دکترا و یبار هم تو پذیرش بعنوان هیئت علمی رد کردن.
برای خارج از کشور هم اگه بفهمن این مقاله از تزتون بوده و اسم راهنماتون توش نیست ........خارجی ها رو این مسائل حساسترن و فکر می کنن شما کار غیر قانونی کردید.
استثنا همیشه هست که این مشکلات پیش نیاد اما به امتحانش نمی ارزه. استاد منم هیچ (دقت کنید که تاکید می کنم هیچ کمکی حتی تو پیدا کردن موضوع نکرد و همینطور تا آخرش....) کاری برای تزم انجام نداد پس درک می کنم نوشتن اسم استاد تو این شرایط واقعا زوره اما چاره ای نیست.
اگه مقاله برگرفته از پایان نامه نباشه و خودتون کاری انجام دادید اونموقع هر جور که خواستین اسمارو بنویسید و هیچ کس نمی تونه بهتون چیزی بگه.
پ.ی: از مدیر محترم این تاپیک عذر می خوام اگه بحث خارج از موضوع شد، بعضی وقتا لازمه درباره این مسائل صحبت بشه. اگه صلاح دونستین ارسالو پاک کنید.