پذیرش در رشته های پزشکی، داروسازی ،دندان پزشکی با داشتن لیسانس در سایر رشته ها

[iman_snake]

به نظر من این هوا گرفتنا الکیه مکه اختلاف سطح علمی دانشگاههای ایران با هم چقدره,بالا بریم ,زمین بیایم ما جهان سومی هستیم واین کلاس گذاشتن سر دانشگاه برای هم ,گول زدن محض خودمونه!!
باید یه کم واقع بین باشیم و در سطح جهانی مقایسه کنیم!
در مورد پزشکی دانشگاه آزاد به نظر من در شرایط فعلی هیچ فرقی با هم ندارن,چون تو استخدامی تا اونجایی که من دیدم فرقی بین دانشگاه سراسری ,آزاد یا حتی پیام نور نذاشتن,من خودم فارغ التحصیل دانشگاه سراسریم و چون دنبال کار هم هستم اینو به وضوح میبینم.
در مورد اعتبار دانشگاههای خارج شما میتونی یه سری به سایت وزارت علوم بزنی ولیست اون دانشگاههایی که مورد تائید وزارت علومند با توجه به کشور مورد نظر پیدا کنی!!!!!!!
اینم لینک لیست دانشگاههای مورد تایید وزرات علوم:
http://www.msrt.ir/sites/Grad_Dept/D.../AllItems.aspx

با عرض سلام
من مطالب این پست را یه مرور کردم معرفی خودم این که دانشجوی ارشد نرم افزار دانشگاه تهرانم
خدمت این دوست گرامی عرض کنم که اول رتبه تهران 2000 نیست اگر منظورت پایگاه webometricsباشه
که این رتبه رو داده از اسمش پیداست که رتبه واسه چیه اونم منظور رتبه بندی بر اساس سایت دانشگاهاست
تو رتبه بندی مهندسی QS در TopUniversities در رتبه 170 بود پارسال اگر هم بهتر نیست دلیلش نگرفتن دانشجو اینترنشنال که یکی از فاکتور حجم تقاضای اینترنشنال واسه دانشگاه
نمی خوام تعصب داشته باشم فقط می خوام واقعیتی که من دیدم یه سری ندیدم بگم
اون اینه که از دانشکده ما کلان خیل عظیمشون 70% به بالا با فاند کامل میرن
و همین کافی که بدونین از دانشکده ما پارسال یکی رفت واسه PhD به دانشگاه M.I.T و یکی هم به دانشگاه
CMU که تو کامپیوتر اول و می تونی تو وب UCLA و Stanford و Waterloo و Berkeley و ... به دنبال University Of Tehran بگردی که رزومه اون هایی که UT بودن ببینی .
انقد زدن تو سر ایران گفتن دسته دوم که خودتون ام الان خودتون دسته سوم حساب می کنین.

[Royal2009]

با عرض سلام
من مطالب این پست را یه مرور کردم معرفی خودم این که دانشجوی ارشد نرم افزار دانشگاه تهرانم
خدمت این دوست گرامی عرض کنم که اول رتبه تهران 2000 نیست اگر منظورت پایگاه webometricsباشه
که این رتبه رو داده از اسمش پیداست که رتبه واسه چیه اونم منظور رتبه بندی بر اساس سایت دانشگاهاست
تو رتبه بندی مهندسی QS در TopUniversities در رتبه 170 بود پارسال اگر هم بهتر نیست دلیلش نگرفتن دانشجو اینترنشنال که یکی از فاکتور حجم تقاضای اینترنشنال واسه دانشگاه
نمی خوام تعصب داشته باشم فقط می خوام واقعیتی که من دیدم یه سری ندیدم بگم
اون اینه که از دانشکده ما کلان خیل عظیمشون 70% به بالا با فاند کامل میرن
و همین کافی که بدونین از دانشکده ما پارسال یکی رفت واسه PhD به دانشگاه M.I.T و یکی هم به دانشگاه
CMU که تو کامپیوتر اول و می تونی تو وب UCLA و Stanford و Waterloo و Berkeley و ... به دنبال University Of Tehran بگردی که رزومه اون هایی که UT بودن ببینی .
انقد زدن تو سر ایران گفتن دسته دوم که خودتون ام الان خودتون دسته سوم حساب می کنین.

كاربران گرامي ،
لطفا مطالب ارساليتان در چهارچوب عنوان تاپيك باشد. مطالب نامربوط بزودي حذف خواهند شد.
با تشكر

[xezelwer]

راستی یه سوال!
البته نمیخوام تو رو از هدفت که پزشکیه مایوس کنم یا تو رو منصرف کنم و نمیخوام درمورد تصمیمت قضاوتی داشته باشم ,تنها میخوام بدونم,تو چرا میخوای پزشکی بخونی؟؟؟
اگه واقعا محتوی علوم پزشکی برات مهمه, تو میتونی خیلی راحت بری و در فیلدهای میان رشته ای که علوم پزشکی و رشته های مهندسی رو به هم ارتباط میده رو ادامه بدی ,مثل رشته هایی که دوستان معرفی کردن!
اگر هم واقعا به خود اسم رشته پزشکی علاقه داری,و میخوای تو رو دکتر صدا بزنند این یه مسئله دیگه ست !
نمی خوام تو رو ناراحت کنم,وقتی مسائل قشنگ تحلیل بشن,آدم رو بهتر میتونه در انتخاب یه تصمیم درست راهنمایی کنه!
بزار یه مثال برات بیارم ,مثلا خودم رو تصور کن:
من از وقتی که یادم میاد همیشه به علوم طبیعی علاقه داشتم ,به دلیل مطالعات غیر درسی که در مورد زیست,و زمین شناسی و یه کم شیمی داشتم,همیشه از هم کلاسیهام در این دروس جلوتر بودم,چون واقعا درک این مسائل برای ذهنم راحت تر بودند و دوست داشتم این مسائل رو دنبال کنم,نمی خوام بگم ,که مخ بودم(یه دلیل که مخ نیستم اینه که گیرایی ریاضیم زیاد خوب نیست !!),تنها میخوام بگم که به این مسائل علاقه داشتم .
ولی برخلاف انتظارم وبدلیل یک سری مسایل در هنگام انتخاب رشته کنکور سراسری سر از دانشکده ی علوم انسانی و در یک رشته مالی در آوردم و بنا بر شرایط خانوادگی و ترسی که از دنبال کردن خواسته هایم داشتم ,این رشته رو ادامه دادم و تموم کردم.والان که به گذشته نگاه میکنم, ناراحتم برای هدر دادن زندگیم و ناراحتم از همه چیز........
با وجود اینکه من اینو شکست میدونم,ولی بهش می بالم ,درسته که من گذشتمو از دست دادم ولی به جای اون خیلی چیزا گرفتم.
(قانون جالبیه وقتی بخوای چیزی رو بدست بیاری حتما باید عوضش چیزی رو بدی, در مواردی گرانبهاتر از اون چیزی که بدست میاری!! )
به هر حال من به خاطر علاقه,عنوان و درآمد به دندانپزشکی نگاه می کردم ولی حالا که نمی توم این رشته رو ادامه بدم باید به دنبال رشته دیگه ای بگردم که منو از نظر ذهنی ارضا کنه!!
فکر نکنم تا حالا زیست خونده باشی ولی یه بار کتابهای زیست شناسی رو بخون ببین باهاش راحتی یا نه!
حیفه 7 ,8 سال زندگیتو به خاطر یک علاقه کاذب به باد بدی,مگه آدم چقدر عمر میکنه؟؟ دوست خوبمون1843 Astm خیلی خوب اینو برامون توضیح داد که!

[maryam_1986]

من وقتی به این فروم اومدم مصصم بودم که دوباره پشکی رو دنبال کنم البته فکر می کردم می تونم سراسری بدم اما بعد از راهنمایی های زیادی که شد و واقعا بهم کمک کرد البته،فهمیدم امکانش نیست و بقیه مسائل که شما خودتم می دونی...
واقعیت اینه که من واقعا رشته الآنم رو و جایگاهی که دارم دوست دارم و به هیچ وجه به خاطر فرار از چیزی نیست که به دنبال پزشکی اومدم.همیشه به طب علاقه داشتم و گاهگاهی تو این سالا قبطه خوردم که چرا دنبال پیزی که خیلی یاد دوشست داشتم نرفتم و وقتی مدتی پیش با یکی از دوستانم(که البته چند سال از من بزرگتره)برخوردم فهمیدم که تخصص مغز و اعصاب قبول شده و الآن آخرای درسشه و کلی به آرزوهای خودم غبطه خوردم چون واقعیت علاقه من اون بود
در ضمن من همه کتابها زیست2 دوم سوم و پیش رو خوندم قبلا(زمانی که می خواستم کنکور بدم) ولی نهایتا به خاطر مخالفت شدید خانودم با پزشکی کنکور ریاضی دادم....
الآن دارم به این فکر می افتم که شاید باید پذیرفت و قدر حال رو دونست..

[xezelwer]

خب واقعیتش جایگاه شما در رشته الانتون بد نیست ,تنها مشکل نوع اجتماع ماست که کار رو برای خانومها در رشته های مهندسی سخت کرده,اینم یه واقعیت دیگه ست که باید پذیرفت!

[maryam_1986]

بله..البته من پزشکی رو به عنوان یک آلترناتیو هنوز دنبال می کنم....فقط باید به دنبال یک شیوه خوب گشت..نمی دونم آیا خوندنش در دانشگاه آزاد و ادامش در خارج از ایران اصلا مقدور و منطقی هست یا نه؟؟
ممنون .

[macula_densa]

بله..البته من پزشکی رو به عنوان یک آلترناتیو هنوز دنبال می کنم....فقط باید به دنبال یک شیوه خوب گشت..نمی دونم آیا خوندنش در دانشگاه آزاد و ادامش در خارج از ایران اصلا مقدور و منطقی هست یا نه؟؟
ممنون .

این مساله به سن و سال شما هم بر می گرده. معذرت که انقدر رک و راستم اما شرط پذیرش سنی دانشگاه تهران ناچار می کنه آدم رو. دانشگاه علوم پزشکی تهران از بین فارغ التحصیل های رشته های لیسانس دانشجوی پزشکی می پذیره که شرط سنی و معدل و پذیرش در آزمون علوم پایه و اینا داره. به نظر من خوب هم هست چون دو سال و نیم آدم جلو می افته.
اما شروع از صفر: باید واقع بین بود. پزشکی می خواین بخونین که چیکار کنین؟ فرض کنیم شما پزشکی دانشگاه آزاد تهران قبول شدی. تقریبا سی چل میلیون هزینه تحصیل می دی و اگه الان بیست دو سالت باشه در سی سالگی فارغ التحصیل می شی. بعد دو سال طرح داری که می تونی وثیقه بذاری. بعد کجا؟ امریکا با اون غول وحشتناک امتحان بورد؟ کانادا هم که امتحان بورد داره، و تازه درآمد چندانی نخواهید داشت. تنها کشوری که دورنمای درآمدی خوبی برای پزشک ها داره در حال حاضر استرالیاست که به شدت به پزشک احتیاج داره اما با این سیل جمعیت پزشک که داره از هند و چین و ایران و آمریکای جنوبی بهش سرازیر می شه به نظر می رسه امتحانهاش در هشت سال آینده وقتی شما فارغ التحصیل شده باشید بسیار دشوارتر شده باشه. نمی خوام ناامیدتون کنم ها، این صرفا دیدگاه کسیه که خودش قاطی همه ی این بازیها هست.
اگه از اون بچه مایه دارها هستید که پول و در آمد مهم نیست و فقط به عشق پزشکی و خدمت به خلایق می خواید تغییر بدین راهتون رو البته باید بگم که بسیار به شما حسودیم می شه که "غم نان" ندارین و خب پزشکی دانشگاه آزاد رو قبول شدن که دیگه آب خوردنه بابا. سر جلسه هم نرین قبول می شین. بسم الله ش رو بگین و برین دنبال دلتون.
موفق باشید و اگه کمک خواستین یا سوالی داشتین بنده در خدمتم

[Astm1834]

من وقتی به این فروم اومدم مصصم بودم که دوباره پشکی رو دنبال کنم البته فکر می کردم می تونم سراسری بدم اما بعد از راهنمایی های زیادی که شد و واقعا بهم کمک کرد البته،فهمیدم امکانش نیست و بقیه مسائل که شما خودتم می دونی...
واقعیت اینه که من واقعا رشته الآنم رو و جایگاهی که دارم دوست دارم و به هیچ وجه به خاطر فرار از چیزی نیست که به دنبال پزشکی اومدم.همیشه به طب علاقه داشتم و گاهگاهی تو این سالا قبطه خوردم که چرا دنبال پیزی که خیلی یاد دوشست داشتم نرفتم و وقتی مدتی پیش با یکی از دوستانم(که البته چند سال از من بزرگتره)برخوردم فهمیدم که تخصص مغز و اعصاب قبول شده و الآن آخرای درسشه و کلی به آرزوهای خودم غبطه خوردم چون واقعیت علاقه من اون بود
در ضمن من همه کتابها زیست2 دوم سوم و پیش رو خوندم قبلا(زمانی که می خواستم کنکور بدم) ولی نهایتا به خاطر مخالفت شدید خانودم با پزشکی کنکور ریاضی دادم....
الآن دارم به این فکر می افتم که شاید باید پذیرفت و قدر حال رو دونست..

اینکه شما برگردی عقب رو نگاه کنی و بگی باید فلان کارو میکردم یا نمی کردم ٬‌با این کار داری یه مشکل جدید واسه خودت ایجاد میکنی و ساده ترین !!! راه حلی هم که انتخاب کردی پاک کردن صورت مسله هست.شما اگه رشتت فنی نبود بحثش فرق می کرد ولی شما رو رشته ای رو خوندی که امکانات زیادی جلوی پات میذاره ٬ چه بخای ادامه بدی چه بخای زمینه کاری تو ٬ تو همین رشته عوض کنی.
این اصلن منطقی نیست که شما توی این شرایط که حساب کتاب فرداش روشن نیست بخای از اول شروع کنی.
پذیرش ممکنه به شما سخت بدن ولی ندادن تو کارش نیست ٬ حتی اگه جایی بهت پذیرش بدن که انگلیسی زبون نباشه در بدترین حالتش باید 1-2 سال وقت بذاری زبون اونجارو بخونی ٬ بازم صدبار بهتر از اینه که شما بخای بری پزشکی رو از اول شروع کنی ٬‌ به هیچ عنوان منطقی نیست..!
این واقعیت رو باید قبول کنی که شما چیزی رو خوندی که بهش علاقه داشتی ٬ حالا نمیگم عاشق رشتت بودی ولی همینکه ادامه دادی نشون میده رشته خوبی تو ذهنت بوده حالا بدلیل شرایط اجتماعی داری مشکل رو منعکس میکنی روی رشته ای که خوندی.
شما مطمئن باش شرایط توی رشته ماها صد درجه بدتر از اونی چیزی هست که شما فکر میکنی ٬‌ میگی نه بورو بپرس.

اینکه میگی علاقت به پزشکی بوده من توش کاملن شک دارم ٬ چون شما با خوند کتابهای زیست این علاقه ور پیدا کردی و باید خدمت شما عرض کنم حتی کمتر از 1درصد این دوتا بهم مربوط میشه.
شما اگه رفته بودی کل کتابهای علوم پایه پزشکی رو فقط ورق زده بودی و بعدش میگفتی من علاقه مند شدم ٬ تازه بازم در حد علاقه بود نه در حد خاستن.
همه به خیلی چیزا علاقه داریم ولی به اونایی میرسیم که واقعن میخایمشون.

مخالفت خونواده شما با پزشکی بخاطر این بوده که دیپلم ریاضی بودی یا دلیل دیگه داشته؟

[Werner.Melzer]

سلام...
عجب تاپیک عجیب غریبی!!
من تمام پستهای این تاپیک رو خوندم... خیلی واسم جالب بود... بد نیست کمی از تجربه خودم بگم شاید واسه دوستان مفید باشه...من کارشناسی ارشد فیزیک دارم و واقعا این رشته رو دوست داشته و دارم و با علاقه 100% این رشته رو انتخاب کردم...خیلی دوست داشتم از رشته ام تو درمان بیماری ها (کارهای انسان دوستانه) استفاده کنم... اول فکر می کردم باید به پزشکی سویچ کنم... بعدش که از طریق یکی از دوستان پزشکم از نزدیک با این رشته و درسهایی که می خونن آشنا شدم، دیدم کاملا اشتباه می کردم... با معذرت از دوستان پزشک: به نظر من پزشکی تو ایران علم نیست... فقط تجربه است... تو پزشکی (لا اقل در ایران) خبری از تحقیق نیست... و پزشک نقش یه دایره المعارف داره... پس از کلی تحقیق فهمیدم چیزی که من می خوام رشته هایی هستند مثل نورولوژی، رادیوتراپی، ... . با خوندن course های این رشته ها که بعضی اش تو اینترنت، مثلا OCW (Open Course Ware...MIT( حدسم به یقین کامل تبدیل شد... شروع به اپلای کردن برای پذیرش تو مقطع دکتری این رشته ها کردم و در حال حاضر از 2 جا واسه عصب شناسی (Neurobiology) در ایتالیا و علوم اعصاب (Neuroscience) (آلمان) پذیرش با فاند گرفتم. جالب اه این هم بگم تو ایتالیا یک فلوشیپ تحقیقاتی وجود داره که هر ساله با توجه به رزومه و فیلد تحقیقی متقاضیان، به برنده تعلق می گیره.. با وجود این که من تنها عضو غیر پزشک گروه تحقیقاتی بودم، این فلوشیپ به من تعلق گرفت..
قبلا هم از quebec Univ تو رشته رادیو تراپی پذیرش داشتم که به دلایل مشکلات صدور ویزا، اونو کنسل کردم...راستی، غیر از این 3 جا از freiburg Univ هم واسه دکتری پذیرش با فاند داشتم که به دلیل عدم صدور ویزا در موعد مقرر کنسل شد...

منظورم اینه که اگه شما هم اهدافی مثل من دارید.. واسه این جور رشته ها اپلای کنید.. چون رشته پزشکی به هیچ عنوان خواسته علمی ما را برآوده نمی کنه...

[Royal2009]

سلام...
عجب تاپیک عجیب غریبی!!
من تمام پستهای این تاپیک رو خوندم... خیلی واسم جالب بود... بد نیست کمی از تجربه خودم بگم شاید واسه دوستان مفید باشه...من کارشناسی ارشد فیزیک دارم و واقعا این رشته رو دوست داشته و دارم و با علاقه 100% این رشته رو انتخاب کردم...خیلی دوست داشتم از رشته ام تو درمان بیماری ها (کارهای انسان دوستانه) استفاده کنم... اول فکر می کردم باید به پزشکی سویچ کنم... بعدش که از طریق یکی از دوستان پزشکم از نزدیک با این رشته و درسهایی که می خونن آشنا شدم، دیدم کاملا اشتباه می کردم... با معذرت از دوستان پزشک: به نظر من پزشکی تو ایران علم نیست... فقط تجربه است... تو پزشکی (لا اقل در ایران) خبری از تحقیق نیست... و پزشک نقش یه دایره المعارف داره... پس از کلی تحقیق فهمیدم چیزی که من می خوام رشته هایی هستند مثل نورولوژی، رادیوتراپی، ... . با خوندن course های این رشته ها که بعضی اش تو اینترنت، مثلا OCW (Open Course Ware...MIT( حدسم به یقین کامل تبدیل شد... شروع به اپلای کردن برای پذیرش تو مقطع دکتری این رشته ها کردم و در حال حاضر از 2 جا واسه عصب شناسی (Neurobiology) در ایتالیا و علوم اعصاب (Neuroscience) (آلمان) پذیرش با فاند گرفتم. جالب اه این هم بگم تو ایتالیا یک فلوشیپ تحقیقاتی وجود داره که هر ساله با توجه به رزومه و فیلد تحقیقی متقاضیان، به برنده تعلق می گیره.. با وجود این که من تنها عضو غیر پزشک گروه تحقیقاتی بودم، این فلوشیپ به من تعلق گرفت..
قبلا هم از quebec Univ تو رشته رادیو تراپی پذیرش داشتم که به دلایل مشکلات صدور ویزا، اونو کنسل کردم...راستی، غیر از این 3 جا از freiburg Univ هم واسه دکتری پذیرش با فاند داشتم که به دلیل عدم صدور ویزا در موعد مقرر کنسل شد...

منظورم اینه که اگه شما هم اهدافی مثل من دارید.. واسه این جور رشته ها اپلای کنید.. چون رشته پزشکی به هیچ عنوان خواسته علمی ما را برآوده نمی کنه...

سلام ،
منم کاملا با شما موافقم . واقعا پزشکی به اون مفهومی که در ذهن برخی از دوستان است نیست. و پزشکی مولکولی و حوزه های مرتبط امروز ه در دنیا حرف اول را میزند .من از دوستان خواهش می کنم که اینهمه لیسانس خوانده اید به توصیه این دوست خوبمون گوش کنند و از تجربیات گرانبهای دیگران استفاده کنند.
پزشکی از لیسانس یک رشته دیگر واقعا وقت شما را هدر می دهد . البته بایستی به علاقه دوستان همه احترام گذاشت اما به نظر من ،این بیشتر تب بالای پزشکی در جامعه است که به نظر میرسه این تب هنوز پایین نیومده!
همگی موفق باشید