هفته پیش تو تاکسی که بودم گوینده خبر گفت که کاردار سفارت ایران تو چنای از اینکه تو این مدت ایرانی ها هجوم اوردن به دانشگاه دکتر نمیدونم چی(اسم مخفف انگلیسی داشت دقیق یادم نمیاد) تعجب کرده و گفته سابقه نداشته که یهو این همه ایرانی برای دندون و دارو بیان چنای(مدرس)! میگفت از بوشهری و اهوازی گرفته تا تبریزی و مشهدی!!!
خلاصه اونجا اصلا بهت حس غربت مربت دست نمیده...نمیدونم شاید دیدی تو یه کلاس از ۴۰ نفر ۳۰ نفر ایرانی بودن!
پسر عموم هفته پیش برگشته از کلکته(ماموریت داشت)...میگفت جای خیلی خوبی بود و با تصوراتم فرسنگ ها فاصله داشت و هندی ها فکر میکردند ایرانی ها هم مثل این شاهزاده های عربی چاه نفت دارن واسه همین اینقدر احترام میزاشتن میگفتن ایرانی هستم! درکل نه تصور ما از هند درسته و نه تصور اونا از ایرانی ها.
یه چیز بگم خودت تا تهش رو بخون.
دو تا از هم کلاسی هام و دخترخاله ام و رفیقش پارسال رفتن هند...قبل رفتن تا لحظه آخر خواستن پشیمون بشن ولی نمیشد دیگه یارو ۴۰ -۵۰ میلیون برای دارو داده بود...
الان هر کاریشون میکنن میگن نمیخواییم حتی تابستون برگردیم ایران!!!
دختر خاله ام میگه اونجا همه جور ایرانی ! هست از دختر ۱۸ سال گرفته تا زن ۳۸ ساله با شوهرش اینجا پیدا میشن. البته اون بنگلور بود و هم کلاسی هام برای لیسانس داروسازی رفتن بمبیی.
واقعیتش منم همینطورم!
آدم از ایران میره دیگه نمیتونه ایران زندگی کنه من همین الانم ایرانم میگم این یه ماهم کی تموم شه! هرچند از شرایط جایی هم که هستم از نظر علمی و درسی و برخی شرایط راضی نیستم اما بازم از ایران بهتره. دیگه زندگی در ایران برا یمن یکی به موزه سپرده شد و تحت هیچ شرایطی ایران برگد نیستم.
سلام، با توجه به اینکه از امسال خیلی از رشته های مربوط به پزشکی رو در هند نامعتبر اعلام کردن، بهتره بهش فکر نکنی. در ضمن یکی از دوستام تو هند دانشگاه میره خیلی از شرایط امتحاناش می ناله. امتحانات به صورت کاملا تشریحی هست و ممکنه مجبور باشی 50 صفحه جواب به انگلیسی بنویسی! سولات 10 نمره ای هم داره که اگه از دستش بدی نمره زیادی ازت گرفته میشه. تصحیح کردن اساتید هندی هم بسیار ناعادلانه و بی دقت هست و حتی اگه بدخط نوشته باشی حال خوندنشو ندارن و فوری ردت می کنن. کلا کشور خیلی قانون مندی نیست و ممکنه حتی برگه امتحانت گم بشه! اصلا کسی وجود نداره که بتونه دوره های مرتبط با پزشکی رو با موفقیت طی کرده باشه، مگر اینکه 10، 15 سالی توی هند موندنی شده باشه و حسابی درس خونده باشه! ضمنا اگه هر سال تعداد مشخصی از درسات رو پاس نکی پلیس هند بهت ویزا نمیده و باید برگردی ایران، تازه اون موقع هم بازم پلیس میگه کل پول دوره 7 ساله دانشگاه رو باید تسویه حساب کنی که هزینه کمی نیست! خلاصه اینکه از هند صرف نظر کنی بهتره. احتمالا مسکو یا قبرس انتخاب های بهتری برای موفقیت در تحصیل باشن.
مرسی از همه دوستان عزیز.
آقای golen من خودم پسر داییم اونجاست و 2 سال دیگه تمامه شما مطمن هستید؟!
طاها جان شما دندون بین الملل رو بیشتر قبول داری یا دندون هند رو ؟
زندگی مثل پانتومیم میمونه حرف دلت رو به زبون بیاری باختی!
من شخصا هند تحصیل نکردم ولی تو پردیس تبعیض شدیدا موج میزنه و دید استادا بین روزانه ها و پردیس ها خیلی فرق داره انگار حالیشون نمیشه کهرتبه های ما با روزانه ها نهایتا600 تا فرق داره و دیگه کسی با رتبه های نجومی قبول نمیشه.و استادا عاشق چاپلوسی و زیرمیزی هستند غیر دو نفر که سطح علمیشون بالاست مابقی اساتید سوادشون از شتر کمتره البته همون دو نفر هم اساتید پروازی هستند که یکیشون فارغ التحصیل ترکیه هست و اون یکی هند.
و از تهران و تبریز میان مشهد برای دو.روز.
در کل به تلاشش اصلا نمیارز بیای پردیس ...همون هند لااقل حرص نمیخوری که اگه ادبیات و عربی و دینی رو 5 درصد بیشتر میزدی الان استادا تحویلت میگرفتن.
من واقغیت رو گفتم. البته سطح بندی دانشگاه های هند بسیار متفاوت هست. ولی صحبت شما درسته توی هند خیلیا هستن که وقتی می بینن نمی تونن در تحصیلشون پیشرفت لازم رو باشن، برای پذیرش کشورهای دیگه اقدام می کنن که موفق هم هستن. خیلیا از هند به عنوان سکوی پرتاب نام می برن.
ضمنا من از مسکو نام بردم چون می دونم که دندانپزشکی به زبان انگلیسی هم داره!
من از حرفی که زدم مطمئنم ولی تصمیم گیری نهایی با خود شماست. انشاا... پسر دایی شما با موفقیت تحصیلش رو تموم کنه اما اونجا اصلا نمی تونی تخمین بزنی که چند سال دیگه درست تموم میشه. من نمی دونم پسر داییتون چند ساله که رفته هند که دو سال دیگه تموم میکنه. ولی همونطور که گفتم اونجا خیلی قانونمند نیستن و در بعضی از دانشگاه ها میشه از روش های دیگه نمره گرفت! چون نمره گرفتن در امتحانات اونا واقعا کار آسونی نیست. من در مورد تجربه دوستم در دانشگاه خودش و چیزی که دیدم صحبت کردم. بهترین کار اینه که شما از پسر داییتون راهنمایی بخواهید و حتی اگه میتونید یه سر برید اونجا و از احوال دانشجویان اونجا مطلع بشید. البته کلا کسی که میخواد در رشته های پزشکی درس بخونه در هر جایی که باشه باید حسابی زحمت بکشه حتی ماها که در ایران مدرک گرفتیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)