مقایسه شمال شهر تهران با خارج از کشور

[killer_boy]

چیزی که من اینجا میبینم اینه که یه مهندس هر قدر هم که نخبه و کاری باشه اگر کارمند جایی بشه (مثلا مپنا یا شرکت نفت که حقوقشون خوبه) عملا ماشینای آلمانی براش آرزو هستن. یعنی نسبت قیمت یه بنز به حقوق خالص ماهیانه یه مهندس(یا کارمند یا حتی استاد دانشگاه و پزشک عمومی) بالای 100 هستش . و در عمل هیجوقت نمیتونن سوار همچین ماشینایی بشن البته مگر اینکه یه بیزنسی رو شروع کنن که اون کلا بحثش فرق میکنه. و فقط هم ماشین نیست هر چیزی که نیاز به تبدیل ریال به دلار داشته باشه سرسام آور میشه هزینش . الان قیمت گوشی آیفون یا یه لپتاب معمولی بیشتر از درآمد یه ماه یه معلمه که فکر کنم تو کشورای پیشرفته اینجوری نیست!! شایدم اشتباه میکنم.
من خارج کشور نبودم و شاید تصوراتم اغراق آمیز یا زیادی مثبت بینانه باشه.ولی خب چیزی که دیدم و شنیدم اینه که یه نفر با مدرک بالا (ارشد یا دکترا) تو جایی مثل آلمان بیکار نمیمونه و اگه تخصصش کاربردی باشه میتونه جزو قشر مرفه جامعه هم بشه.اگه اینجوری نیست شما اصلاح کنین

بله درسته. همه این ها بر می گرده به شرایط کشور ما.
قیمت خودرو در ایران 4.5 برابر قیمت جهانی خودرو هست. مثلا شما همین ماشین toyota camary رو در نظر بگیر این ماشین در آمریکا چیزی بین 20 تا 25 هزار دلار قیمتشه.با دلار 3.5 تومن و کلی گمرکی که بهش میخوره و سودی که نمایشگاه ها میکشن روش و فقدان دیلر و ... وقتی میرسه دست شما میشه 250 میلیون. خب مسلمه 250 میلیون برای قیمت یک ماشین خیلی زیاده. بعضی ها خونشون 250 میلیون نمی ارزه. در صورتی که اگر هر 1 دلار هزارتومن قیمتش بود و نمایندگی تویتا در ایران در هر شهری دیلر داشت الان قیمت این ماشین حدود 20 تا 25 میلیون بود. خب مسلمه همه ماشین 20 تا 25 میلیونی می تونند بخرند.
این بحثا تا حدودی در خارج از کشور نیست.
نمونه بارزش شما اگر از یک مهندس تحصیل کرده ایرانی که کلی درس خونده بپرسی آرزوت چیه میگه آرزوم اینه که ماشین داشته باشم - خونه داشته باشم - زن بگیرم!!!! و از این جور چیزا
حالا شما اگر از یک مهندس خارجی بپرسی آرزوت چیه میگه آرزوم اینه که در کارم موفق بشم و آینده شغلی مناسبی داشته باشم و پله های ترقی بتونم طی کنم.
یعنی در اصل ما به فکر نون و آبیم ولی اونا به فکر موفقیت.
چیز هایی که برای خیلی از ماها در ایران میتونه دست نیافتنی باشه در خارج به راحتی میشه بهش رسید. حالا برای مهاجر ها و خارجی ها ممکنه خیلی طول بکشه.
شما وقتی resident خارج بشید و کردیت مناسب داشته باشید اگر پول نقد هم نداشته باشید می تونید یه خونه 30 ساله با بهره 3-4 درصدی با پیش پرداخت به صورت وام بخرید.
یا میتونید یه ماشینی که تو ایران 400 500 تا قیمتشه رو finance کنی. اگه بازم خیلی فقیر باشی دیگه حداقل اینه که میتونی leas بکنی.
یا اگر هزینه 2 سال آخر تحصیل رو نداشته باشی میتونی وام با بهره 2-3 درصدی بگیری که شامل تمام هزینه شهریت میشه.
متسفانه در ایران این چیزا نسیت. اگر هم باشه نمیشه ازش استفاده کرد. اگر بخوای تو ایران ماشین 500 میلیونی رو 5 ساله قسطی بخری ماهی 9 میلیون باید قسطشو بدی! 9 میلیون برای مهندسی که 3 تومن درآمدشه غیر ممکنه!

[eng_mohammad]

بله درسته. همه این ها بر می گرده به شرایط کشور ما.
قیمت خودرو در ایران 4.5 برابر قیمت جهانی خودرو هست. مثلا شما همین ماشین toyota camary رو در نظر بگیر این ماشین در آمریکا چیزی بین 20 تا 25 هزار دلار قیمتشه.با دلار 3.5 تومن و کلی گمرکی که بهش میخوره و سودی که نمایشگاه ها میکشن روش و فقدان دیلر و ... وقتی میرسه دست شما میشه 250 میلیون. خب مسلمه 250 میلیون برای قیمت یک ماشین خیلی زیاده. بعضی ها خونشون 250 میلیون نمی ارزه. در صورتی که اگر هر 1 دلار هزارتومن قیمتش بود و نمایندگی تویتا در ایران در هر شهری دیلر داشت الان قیمت این ماشین حدود 20 تا 25 میلیون بود. خب مسلمه همه ماشین 20 تا 25 میلیونی می تونند بخرند.
این بحثا تا حدودی در خارج از کشور نیست.
نمونه بارزش شما اگر از یک مهندس تحصیل کرده ایرانی که کلی درس خونده بپرسی آرزوت چیه میگه آرزوم اینه که ماشین داشته باشم - خونه داشته باشم - زن بگیرم!!!! و از این جور چیزا
حالا شما اگر از یک مهندس خارجی بپرسی آرزوت چیه میگه آرزوم اینه که در کارم موفق بشم و آینده شغلی مناسبی داشته باشم و پله های ترقی بتونم طی کنم.
یعنی در اصل ما به فکر نون و آبیم ولی اونا به فکر موفقیت.
چیز هایی که برای خیلی از ماها در ایران میتونه دست نیافتنی باشه در خارج به راحتی میشه بهش رسید. حالا برای مهاجر ها و خارجی ها ممکنه خیلی طول بکشه.
شما وقتی resident خارج بشید و کردیت مناسب داشته باشید اگر پول نقد هم نداشته باشید می تونید یه خونه 30 ساله با بهره 3-4 درصدی با پیش پرداخت به صورت وام بخرید.
یا میتونید یه ماشینی که تو ایران 400 500 تا قیمتشه رو finance کنی. اگه بازم خیلی فقیر باشی دیگه حداقل اینه که میتونی leas بکنی.
یا اگر هزینه 2 سال آخر تحصیل رو نداشته باشی میتونی وام با بهره 2-3 درصدی بگیری که شامل تمام هزینه شهریت میشه.
متسفانه در ایران این چیزا نسیت. اگر هم باشه نمیشه ازش استفاده کرد. اگر بخوای تو ایران ماشین 500 میلیونی رو 5 ساله قسطی بخری ماهی 9 میلیون باید قسطشو بدی! 9 میلیون برای مهندسی که 3 تومن درآمدشه غیر ممکنه!

خب خدا رو شکر یه نفر یه پیام امیدوارانه داد بهمون!!!!
بنده هم با نظر شما موافقم . خیلیا میگن که تحصیلکرده های ایرانی ساکن امریکا یا اروپا زندگی کاملا متوسطی دارن. ولی فکر میکنم این متوسط بودن نسبت به مردم اون کشوره و اگه با همکارای ساکن ایرانشون مقایسه بشن مرفه زندگی میکنن.

[ghlobe]

بنظر من کلا مقایسه زندگی داخل و خارج خیلی به نظر شخصی افراد بستگی داره ولی موضوع رفاه اقتصادی رو اجازه بدید یکذره بازش کنیم. مساله اصلی در اینجا مقایسه اقتصاد با ثبات و پایدار با اقتصاد غیر پایدار و دستخوش تغییره. دوستان بعضا اشاره میکنند که در امریکا و کانادا هر چی داری مال بانکه و قسط پرداخت میکنی و غیره. این درست ولی در یک اقتصاد در مجموع پایدار شما بهمین ترتیب میتونی زندگی خوبی بسازی ولو اینکه قسطی باشه. قبل از سال 57 هم در ایران همینطور بود از پدر و پدربزرگهاتون سوال کنید. مثالهاش هم همینجا در بین مهاجرها خیلی زیاده.

این نکته از دست دادن کار هم البته مهمه ولی من در این سالهایی که در کانادا بوده ام خیلی کم دیده ام افراد متخصص (بجز مهاجران تازه وارد) مدت طولانی بیکار مونده باشند. چند ماه رو میشه بدون از دست دادن سرمایه زندگی دوام آورد تا کار بعدی پیدا بشه. برای مهاجرهایی که دنبال کار اولشون میگردند خیلی سخت تره ولی بعد که کار اول رو گرفتید و روی روال افتاد آسانتر میشه.

[software_eng]

پیشنهاد من : اگر تو ایران فقط مشکل رفاه داری و هیچ - ایران بهشته واقعا چون خانوداه و دوستات و خاطراتت اینجاست.
من شمال شهر تهران بزرگ نشدم و همین حالا یه جای خیلی بی کیفیت تو خارج از ایران زندگی می کنم.
یه چیزی رو خیلی خوب درک کردم این مدت ، مسله اصلا و ابدا رفاه نیست.
اینجا من راهپیمای می بینم و اعتراض مسلامت آمیز مردم به همه چیز. من اینو خیلی دوست دارم که ادمها فقط کار و زندگی شخصی نیستن ( بی پولاش فقط غرق قسط وام- پولداراش هم به قول مهران مدیری فقط به فکر جوج زدن) من اینجا یادگرفتم همه چیز به خود مردم و فرهنگشون برمیگرده چه ایران چه عربستان چه فرانسه و ....
اینجا خانمهای بدون روسری می بینم که دارن کار و زندگیشونو می کنن و ترسی از کسی ندارن ، بعد از چهار سال داره باورم میشه زنها می تونن واقعی باشن در همه جهات
در ضمن یکی از پستها خیلی واقعی جواب داده بود. از پزشک گرفته تا سوپرمارکتی شمال تهران اکثرا مردم مناطق دیگه تشکیل میدن.
یه چیز دیگه اگه بچه مایه داری : معمولا مایه دار ها متوسط و ضعیف وقتی میان بیرون ایران اذیت میشن چون باید زندگی متوسط داشته باشن.

[inverse]

به نظر من پول، پول مياره واگه ميبينيم يكي روز به روز بدون داشتن تخصص داره در شمال تهران هرروز بالاتر ميره( و احتمالا آخرش ميره قله دماوند ) بخاطر اين مسئله هست كه بيزينس هاي بزرگو برگتري رو راه ميندازه... و عده ديگري كه نخبگان و متخصصين ما هستن با فكر و مغزشون به مرور و حتي در اينجا گاهي به سختي ميتونن شمال نشينه تهران شن. خيليا دارن از اينجا ميرن تا پيشرفت كنن. اميدوارم روزي شايد ٢٠ سال ديگه عده اي برگردن ايران و بهتر از قبل بسازنش و از دانش تجربه شون در ايران استفاده كنن.

[inverse]

پیشنهاد من : اگر تو ایران فقط مشکل رفاه داری و هیچ - ایران بهشته واقعا چون خانوداه و دوستات و خاطراتت اینجاست.
من شمال شهر تهران بزرگ نشدم و همین حالا یه جای خیلی بی کیفیت تو خارج از ایران زندگی می کنم.
یه چیزی رو خیلی خوب درک کردم این مدت ، مسله اصلا و ابدا رفاه نیست.
اینجا من راهپیمای می بینم و اعتراض مسلامت آمیز مردم به همه چیز. من اینو خیلی دوست دارم که ادمها فقط کار و زندگی شخصی نیستن ( بی پولاش فقط غرق قسط وام- پولداراش هم به قول مهران مدیری فقط به فکر جوج زدن) من اینجا یادگرفتم همه چیز به خود مردم و فرهنگشون برمیگرده چه ایران چه عربستان چه فرانسه و ....
اینجا خانمهای بدون روسری می بینم که دارن کار و زندگیشونو می کنن و ترسی از کسی ندارن ، بعد از چهار سال داره باورم میشه زنها می تونن واقعی باشن در همه جهات
در ضمن یکی از پستها خیلی واقعی جواب داده بود. از پزشک گرفته تا سوپرمارکتی شمال تهران اکثرا مردم مناطق دیگه تشکیل میدن.
یه چیز دیگه اگه بچه مایه داری : معمولا مایه دار ها متوسط و ضعیف وقتی میان بیرون ایران اذیت میشن چون باید زندگی متوسط داشته باشن.

واقعيت اينه كه خانم هايي كه شما ميبينيد ترسي ندارن از آزادگشتن به اين خاطره كه مرداي اون جامعه با ظرفيتن...البته قصد بي احترامي ندارم،اينجا تمام آقايون حتما شخصيت اجتماعي بالايي دارن. منظورم اون مردهايي هست كه حتي نميشه جلوشون بگي و بخندي!!!
متاسفانه مردهاي جامعه ما چه مجرد و چه متاهل حتي نگاه كردنشون( كه ساده ترين حالت ارتباط و معاشرته) جالب نيست..چه برسه به.......
بعد همش ميگن مشكل از خانماست.
و همينطور كه مشاهده ميكنيد درصد بالايي از مهاجرا رو خانم ها تشكيل دادن.

[apply1361]

نه این موضوع همچین قطعی هم نیست. گروه خاصی در ایران به رده بنز خریدن میرسند و متخصصین لزوما جزو آن گروه نیستند.

نه منظور من اون نبود دوست عزیز
منظورم این بود که کسی که در خارج بنز میخرد به احتمال بالا در ایران هم میتوانسته این کار رو بکند نه اینکه برعکس (کسی که در ایران بنز بخرد حتما میتواند در خارج هم بخرد) نه اصلا!
منظور اصلی من بیشتر قشر دانشجو بود که میخواستم بگم با درس خوندن خیلی خیلی طول میکشه به سطح مالی انچنانی رسید این یک واقعیته کاری با استثنات اندک ندارم!

[apply1361]

پیشنهاد من : اگر تو ایران فقط مشکل رفاه داری و هیچ - ایران بهشته واقعا چون خانوداه و دوستات و خاطراتت اینجاست.
من شمال شهر تهران بزرگ نشدم و همین حالا یه جای خیلی بی کیفیت تو خارج از ایران زندگی می کنم.
یه چیزی رو خیلی خوب درک کردم این مدت ، مسله اصلا و ابدا رفاه نیست.
اینجا من راهپیمای می بینم و اعتراض مسلامت آمیز مردم به همه چیز. من اینو خیلی دوست دارم که ادمها فقط کار و زندگی شخصی نیستن ( بی پولاش فقط غرق قسط وام- پولداراش هم به قول مهران مدیری فقط به فکر جوج زدن) من اینجا یادگرفتم همه چیز به خود مردم و فرهنگشون برمیگرده چه ایران چه عربستان چه فرانسه و ....
اینجا خانمهای بدون روسری می بینم که دارن کار و زندگیشونو می کنن و ترسی از کسی ندارن ، بعد از چهار سال داره باورم میشه زنها می تونن واقعی باشن در همه جهات
در ضمن یکی از پستها خیلی واقعی جواب داده بود. از پزشک گرفته تا سوپرمارکتی شمال تهران اکثرا مردم مناطق دیگه تشکیل میدن.
یه چیز دیگه اگه بچه مایه داری : معمولا مایه دار ها متوسط و ضعیف وقتی میان بیرون ایران اذیت میشن چون باید زندگی متوسط داشته باشن.

دقیقا به خاطر همین مساله عرض میکنم که اولویت اول سیستم فکری باید باشه برای خارج شدن از کشور. مساله مالی شاید اخرین معیار میتونه باشه

[apply1361]

خب خدا رو شکر یه نفر یه پیام امیدوارانه داد بهمون!!!!
بنده هم با نظر شما موافقم . خیلیا میگن که تحصیلکرده های ایرانی ساکن امریکا یا اروپا زندگی کاملا متوسطی دارن. ولی فکر میکنم این متوسط بودن نسبت به مردم اون کشوره و اگه با همکارای ساکن ایرانشون مقایسه بشن مرفه زندگی میکنن.

اونهایی که دم از متوسط بودن زندگی میزنن منظورم حتی متخصص هاست، در ایران زندگی مرفهی داشتند تا حد زیادی. مطمینا زندگی متوسط تعریفش در همین آمریکاش با ایرانش خیلی فرق داره خیلی!

[eng_mohammad]

اونهایی که دم از متوسط بودن زندگی میزنن منظورم حتی متخصص هاست، در ایران زندگی مرفهی داشتند تا حد زیادی. مطمینا زندگی متوسط تعریفش در همین آمریکاش با ایرانش خیلی فرق داره خیلی!

من یه چیزو متوجه نشدم از حرفاتون،شما فرمودین کسی که تو خارج میتونه بنز بخره حتما تو ایرانم میتونسته!! خب با حقوق 3 میلیونی یه بنز 400 میلیونی خردین راحت تره یا با حقوق 5 هزار دلاری یه ماشین 40 هزار دلاری?? نه اینکه همه مهندسا بنز میخرن ،زندگی خرج داره و 40 هزار تا برای یه ماشین حتما زیاد محسوب میشه ولی به فرض کسی که عاشق بنز سوار شدنه اونجا راحت تر میتونه به آرزوش برسه تا ایران!!
البته بازم میگم من اونجا نبودم تا وظعیتو درک کنم،ولی چیزی که به عینه دیدم اینه که پسر خالم که یه دانشجوعه با پس اندازش از فاند تونست تو یه سال تویوتا کمری بخره(البته دست دوم) ولی پدرش با 30 سال سابقه کار دولتی داره 405 میرونه!
البته موضوع فقط ماشین نیست برای یه خانواده معمولی یه مسافرت با هواپیما و 3 شب هتل خرج زیادی محسوب میشه حتی اگه مسافرت داخلی باشه،اصلا خارج رفتن تو کشور ما نشانه پولدار بودنه حتی اگه به ترکیه باشه،جدای از این مسایل نمیدونم شما چند وقته خارج از ایران هستین ولی باور کنید وضعیت اشتغال خیلی بدتر از چیزیه که تو تلویزیون میگن،الان خیلی از کارخونه ها کاملا تعطیل شدن چه برسه به تولیدی های کوچیک و بی پشتوانه،همین بس که رتبه 2 کنکور ریاضی 4 سال پیش که برق شریف میخونده چون نمیخواسته خارج کشور بره انصراف داده و رتبه 1 تجربی شده!!! یعنی مقایسه درآمد مال زمانیه که واقعا درآمدی باشه!! اکثریت مهندسا و حتی دکترهای داخل ایران مشاغل غیر مرتبط دارن مثل ساخت و ساز یا واردات جنس از مبادی غیر رسمی...
البته تقریبا همه میدونیم که همه جا مشکل اقتصادی هست و بیکاری و بدبختی میتونه همه جا سراغمون بیاد ولی خب بالاخره باید به یه چیزی امیدوار بود یا نه اگه اونجا هم چیزی برای با نیست پس کجا هست??? دوستان چند جا دیدم که میگن پل های پشت سرتونو خراب نکنین به نظر من هم نباید جوری رفت که جای برگشت نباشه ته تهش اینه که یه خارج تحصیل کرده بیکار میشیم دیگه
مهم اینه که چند سال دیگه از تصمیمات امروزمون پشیمون نشیم!!