مقایسه شمال شهر تهران با خارج از کشور

[apply1361]

خب خدارو شکر انگار تاپیک خوابیده.
کسی نیست نظری داشته باشه ؟
من خودم یه چیزی که برام خیلی عجیبه که چرا خیلی از دوستان می گن اگر در ایران وضعت خوب و عالی دارید اصلا به فکر مهاجرت نباشید.
مثلا به دوستان شمال شهر نشین همیشه گفته میشه که اگر بری خارج سال ها طول میکشه که به زندگی الانت در ایران برسی و باید در خارج از صفر شروع کنی.
حالا سوال اینجاست که مگر این دوستان شمال شهر نشین پول ندارند ؟
مگر نمی شود در هر کشوری با پول زندگی کرد ؟
مگر شما در یه کشوری مثل آمریکا سرمایه گذاری کنی بعد از مدتی سرمایه و سود سرمایه و گرین کارتتو باهاش می گیری ؟
پس چرا خیلی ها فکر می کنند که افراد ثروتمند برند خارج مثل دانشجویان بدبخت بیچاره باید زندگی کنند ؟
مثلا کسی که خونش تو ایران 10 میلیار می ارزه نمی تونه تو آمریکا خونه 3 میلیون دلاری بخره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر میتونه پس از صفر شروع کردن چه معنی داره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

جواب خیلی ساده
دوستای تیتیش مامانیش دور و برش نیستن و اکثرا هم زبان نمیدونی!! زبان که ندونی داشته باش یه میلیارد چه فایده!؟
کسی برا پولت اینجا تعظیم نمیکنه بهت مگر ادم خاص و پول زیادی داشته باشی

[arash18s]

سرمایه گذاری تخصص میخواد به هر حال. هیچ جای دنیا مثل ایران نیست که پولو بذاری بانک و سالی 20 درصد سود (پول مفت) بگیری! یا روی واردات n برابر سود کنی. برای دوستان پولدار و دلال صفت ایران معدن الماسه، نمیتونن به راحتی ولش کنن. ضمن اینکه زندگی لوکس تو ایران خیلی ارزون تر از اروپا یا آمریکاست. دوستان تو ایران با یک دهم پول در حد سلبریتیهای هالیوودی زندگی می کنند کجا برند بهتر از اینجا!

خب خدارو شکر انگار تاپیک خوابیده.
کسی نیست نظری داشته باشه ؟
من خودم یه چیزی که برام خیلی عجیبه که چرا خیلی از دوستان می گن اگر در ایران وضعت خوب و عالی دارید اصلا به فکر مهاجرت نباشید.
مثلا به دوستان شمال شهر نشین همیشه گفته میشه که اگر بری خارج سال ها طول میکشه که به زندگی الانت در ایران برسی و باید در خارج از صفر شروع کنی.
حالا سوال اینجاست که مگر این دوستان شمال شهر نشین پول ندارند ؟
مگر نمی شود در هر کشوری با پول زندگی کرد ؟
مگر شما در یه کشوری مثل آمریکا سرمایه گذاری کنی بعد از مدتی سرمایه و سود سرمایه و گرین کارتتو باهاش می گیری ؟
پس چرا خیلی ها فکر می کنند که افراد ثروتمند برند خارج مثل دانشجویان بدبخت بیچاره باید زندگی کنند ؟
مثلا کسی که خونش تو ایران 10 میلیار می ارزه نمی تونه تو آمریکا خونه 3 میلیون دلاری بخره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر میتونه پس از صفر شروع کردن چه معنی داره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

[software_eng]

ببنید توی بعضی از شهراهای کاندا و امریکا متوسط قیمت خونه نیم میلیون دلاره. همین معیار رو بگیر و ببین وقتی میری میری اونجا چقدر سطح زندگیت نزدیک متوسط اون جامعه میشه.
در ضمن موضوع روحی هم هست ادم باید خودشو عضو اون جامعه بدونه
من بعد از 4 سال تازه دارم با شرایط کنار میام در حالی که اینجا خیلی غریبه نبود
یه واقعیت رو هم بهتون بگم هیچ وقت جای نرید که همیشه شما رو خارجی تصور کنن. من فکر می کنم اروپا یه خورده اینطوریه
یکی از آشناهامون میگفت 29 سال توی سوئد بودم ولی فقط یه دوست صمیمی اهل اونجا داشتم - اونجا هم با یک سری خانواده فارس و کرد زبان معاشرت داشتم فقط
یکی دیگه از آشناهمون بعد دیپلم رفت دکترا هم گرفت و چند سال بعدش کار کرد اخرش دید تو ایران بیشتر مورد احترام جامعه است تا اونجا بعد از 20 سال برگشت

[inverse]

چرا فكر ميكنيد هركس شمال شهرنشين و پولداره، تخصص نداره و توانايي گرفتن مدرك زبان نداره؟!

[nadia65]

دوست عزیز
من نه بالا شهر نشینم و نه ساکن خارج کشور
ولی دوست پدرم سمت دروس (خیابان دولت) یک منزل هزار متری و سمت پل رومی برج داره و یک ویلا کیش و یک ویلا شمال کشور و...
تحصیلاتش بالا نیست ولی از بچگی تو بازار بوده
پر طاووس از افریقا میاره و علم ساز (علم ماه محرم) هست...اصطلاحا(پول پارو میکنه)
از اون بازاری ها سرشناسه که همه میشناسنش
بچه هاش بیست ساله امریکا مستقر شدند.....شش ماه اونجاست شش ماه اینجاست ..مثل اب خوردن هم میره افریقا میاد... هر سال عید خانوادگی میان ایران. ییلاق قشلاق دارند کریسمس امریکا، عید ایران
پول داشته باشه ادم ...براش همه جا بهشت میشه

شما هم خودتونو از هیچ جا محروم نکنید..
تلاش کنید دوجا رو داشته باشید(ایران و خارج)
یک دفتر کار و محل زندگی رو شمال شهر تهران داشته باشید
یک دفتر و محل زندگی در بهترین نقطه امریکا..
چراکه
شاید بعدا با بالارفتن سن شاید انتخاباتونم تغییر کنه..ممکنه مشکلاتی تو کشور دوم پیش بیاد
خیلی ایرانی ها الان اینجوریند
طرف در خونشو میبنده، سرایدار دارند و ممکنه تا دوسه سال هم نیاد سر بزنه...
ممکنه تو یک بازه زمانی کار شما خارج پررونق تر باشه و یک زمان داخل
از طرفی
انسان در هربازه زمانی خواهان یک سری خواسته هاست (همین دوست پدرم سنش بالارفته بیشتر دلش میخواد ایران باشه و بچه هاش اونجان)
الان با دوسال دیگه ایده هاتون فرق میکنه...هرکسی تو زندگی یک چیزی براش مهمه پس براش یکجا بهتر به نظر میاد
این مهمه شما در دوجا باشید و بعد بر اساس معیارهاتون انتخاب کنید.

موفق باشید

[killer_boy]

چرا فكر ميكنيد هركس شمال شهرنشين و پولداره، تخصص نداره و توانايي گرفتن مدرك زبان نداره؟!

اصولا پولدارا 2 دسته هستن
1- دسته اول خودشون زحمت کشیدنند و بعد سال ها تلاش و زحمت تونستنند پول و ثروت بدست بیارند.
2- دسته دوم کسانی هستنند که وقتی چشم به جهان گشودنند از اولش در خونه ویلایی شمال شهر زندگی می کردنند و وقتی هم 18 سالشون شد بابشون براش یه بنز 500 میلیونی به عنوان کادو تولد واسشون خرید.
من کاری با دسته اول ندارم.
اما معمولا چون دسته دوم در رفاه خیلی زیاد بودنند و حتی شاید در عمرشون یه بارم تخت خوابشونو جمع نکردن و پیش خدمت اینا کاراشونو انجام داده من خودم فکر نکنم اون توان و پتانسیل یا به قولی عرضه این جور کارا رو داشته باشد.
یعنی فکر نکنم کسی از دسته دوم حاضر باشه به خودش زحمت کارای خیلی سختو مثل انجام کارای سطح پایین در خارج برای ابرار معاش در خارج رو بده. حالا تخصص و زبان یه نمونشه
که البته اینم تا حدودی برگرفته از فرهنگ غلط و ناصحیح تربیت فرزندان عزیزمونه.
نمی دونم شما فیلم steve jobs رو دیدید یا نه. اگر ندیدید حتما ببینید و ببینید که استیو جابز با اون همه سرمایه چگونه با تنها دخترش رفتار میکنه (حتی برای تنبیهش حاضر نشد 1 ترم شهریه دانشگاه دخترشو در هاروار بده).
به نظرم اینجور افراد خودساخته میشن و توان تحمل همه مشکلات رو دارن.

[Hagan]

جواب خیلی ساده
دوستای تیتیش مامانیش دور و برش نیستن و اکثرا هم زبان نمیدونی!! زبان که ندونی داشته باش یه میلیارد چه فایده!؟
کسی برا پولت اینجا تعظیم نمیکنه بهت مگر ادم خاص و پول زیادی داشته باشی

اتفاقا توی کشورهای خارجی برای پول ارزش بیشتری قائل هستند! حداقل در ایران-حالا چه به غلط چه به درست- برای تحصیلات هم ارزش قائل هستند، اما در کشورای غربی درس به هیچ جاشونم نیست، درجا میرن دنبال کار، ارزش های اونا با ما خیلی فرق میکنه، نگو که ندیدی همین دوستان عرب پولدار با بهترین ماشین از بهترین نیتیوها رو گرفته تا بهترین خارجی های دانشگاه یا بیرون دانشگاه رو هوکآپ میکنن!!! حتی دیدم کارکنان دانشگاه هم براشون احترام بیشتری قائل هستند! اگر ایران فکر میکردم پول حرف اول رو میزنه، توی خارج دیدم پول حرف اول تر وبزرگتری رو میزنه! حداقل تن فروشی یک قبح حساب میشه تو فرهنگ ما که بین بعضی از اروپایی ها و خصوصا فرهنگ عجیب غریب آمریکای جنوبی پول در آوردن از طریق تن فروشی چه برای دختر و چه برای پسر براشون نه تنها مورد بدی محسوب نمیشه که بش افتخار هم میکنن (شوک فرهنگی که میگن همینه که باش روبرو شدم)
دوستان بالاشهری زبان میدونن خوبم میدونن! مدرسه هایی که بچه های اونا میرن گاها چند جور زبانم بشون درس میدن، کلی تاجر و استاد و دکتر و رییس کارخونه داریم بالاشهر که زبان دونستن اهرم کارشونه دوست عزیزم، بخش مهمی از مراودتاشون رو با کشورای دیگه به انجام میرسونن، حالا این وسط ازین پیریای خرفت یا بچه های اللری تللری شون هم پیدا میشن که بقول شما زبان ندونن و دوستای مثل خودشون دورشون رو گرفته باشن، ولی بگم خیلیاشون هم هستن زمانی که بقیه جامعه سگ دوشون رو میزنن و وقتی برای سرخاروندن ندارن، کتابای فلسفی میخونن یا با پیانو رویال آهنگ کلاسیک مورد علاقه شون رو میزنن یا انگلیسی لاتین یا زبان سومشون رو بایت علاقه شون یاد میگیرن...اینجوریاس.

خب خدارو شکر انگار تاپیک خوابیده.
کسی نیست نظری داشته باشه ؟
من خودم یه چیزی که برام خیلی عجیبه که چرا خیلی از دوستان می گن اگر در ایران وضعت خوب و عالی دارید اصلا به فکر مهاجرت نباشید.
مثلا به دوستان شمال شهر نشین همیشه گفته میشه که اگر بری خارج سال ها طول میکشه که به زندگی الانت در ایران برسی و باید در خارج از صفر شروع کنی.
حالا سوال اینجاست که مگر این دوستان شمال شهر نشین پول ندارند ؟
مگر نمی شود در هر کشوری با پول زندگی کرد ؟
مگر شما در یه کشوری مثل آمریکا سرمایه گذاری کنی بعد از مدتی سرمایه و سود سرمایه و گرین کارتتو باهاش می گیری ؟
پس چرا خیلی ها فکر می کنند که افراد ثروتمند برند خارج مثل دانشجویان بدبخت بیچاره باید زندگی کنند ؟
مثلا کسی که خونش تو ایران 10 میلیار می ارزه نمی تونه تو آمریکا خونه 3 میلیون دلاری بخره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اگر میتونه پس از صفر شروع کردن چه معنی داره ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

ببین برای اون مایه دار دارا دارا که ثروتشون بالای 10 میلیارده این حرف صادق نیست، دقت کن این حرف رو برای اون قشر متوسط تاپ یا مایه دارای میان مایه گفتن و منم تایید میکنم، مثلا شما اگر الان 3-4 تا ماشین دارین و شما هیچ وقت بی ماشین نمیشی، و خونه ویلایی دارین یا حتی آپارتمانی نسبتا خوب، و میتونی براحتی با پول تو جیبیت یا حقوقت بری درکه یا شمال هر هفته، یا زمستونام بری دیزین اسکی تو کنی، و سفر دریای شمال و جنوبتم اوکی باشه هر ساله، خب ببین لزوما خفن مایه دار نیستی که اینا رو بتونی داشته باشی، اما برای داشتن مشابه همینا توی کشور دیگه، باید خیلی جون کند! خونه خریدن توی شهری در حد تهران! ماشین شخصی داشتن! سفر هر ساله! باشگاه ورزشی توپ و سونا و جکوزی با مربی! رفتن به پیست اسکی! خب اینا رو بخوای داشته باشی اونی که سرمایه زندگی خانواده ش روی هم 2-3 میلیارد بیشتر نیست حداکثر، خب اونجا گاری هم نمیتونه داشته باشه! کلبه چوبی هم ایضا! اگر بخواد مثل سیستم ایران بخور و بخواب باشه و 4-5 ساعت مفید کار کنه اونم به زور! این حرف برای این قشر صادقه! قشر متوسطی که اکثرمون هستیم، به این راحتیا نمیشه به این سطح رسید که الان داریم توی ایران، توی خارج ماشین کلی خرج و بیمه و کوفت زهرمار داره! البته کارشون هم جدیه، اگر کشور درستی باشه، بیخود نیست پیشرفت میکنن، عین چی بگم از آدم کار میکشن، حالا حساب کنین شما همین میزان کار و جون کندن رو توی ایران بکنین، نظر من اینه که ایران به پول بیشتری میرسین بنا به دلایل زیادی مثل دور زدن قانون و مالیات و سود بانکی و ... که میدونیم، ناسلامتی این کشور روی نفت و گاز خوابیده، اون که راهش رو پیدا کرد و کرده بردش رو هم کرد، اما حالا اگر بحث فرهنگ و جامعه و علم بروز و چه میدونم چیزای دیگه س خب چیزی که توی کشورای درست حسابی خارج هست خب معلومه ایران نیست.

ببنید توی بعضی از شهراهای کاندا و امریکا متوسط قیمت خونه نیم میلیون دلاره. همین معیار رو بگیر و ببین وقتی میری میری اونجا چقدر سطح زندگیت نزدیک متوسط اون جامعه میشه.
در ضمن موضوع روحی هم هست ادم باید خودشو عضو اون جامعه بدونه
من بعد از 4 سال تازه دارم با شرایط کنار میام در حالی که اینجا خیلی غریبه نبود
یه واقعیت رو هم بهتون بگم هیچ وقت جای نرید که همیشه شما رو خارجی تصور کنن. من فکر می کنم اروپا یه خورده اینطوریه
یکی از آشناهامون میگفت 29 سال توی سوئد بودم ولی فقط یه دوست صمیمی اهل اونجا داشتم - اونجا هم با یک سری خانواده فارس و کرد زبان معاشرت داشتم فقط
یکی دیگه از آشناهمون بعد دیپلم رفت دکترا هم گرفت و چند سال بعدش کار کرد اخرش دید تو ایران بیشتر مورد احترام جامعه است تا اونجا بعد از 20 سال برگشت

آقا دم ایشون گرم، حقا که سخن جان گویی!
من خیلی با این دوستمون موافقم، تازه تازه سوئد جزو کشور خوبای اروپاس! بقیه شون 100 رقم ادا و اطوار بیشتر دارن با خارجیا! اگر آدم فرهیخته و چیزفهمی باشی توی ایران سخت دوست گیر میاری، درست؟ حالا بهتون بگم توی خارج خیلی سخت تر! به هزار و یک دلیل! این نداشتن دوست یا آشنا که در سطح خودت مطالعه داشته باشه یا شعور داشته باشه یا معرفت حالیش باشه، سخت ترین قسمت جریانه به نظرم، چون این نسل جوونای اروپایی ها که از 7 دنیا آزادن، مواد که میزنن، پاینبند هیچ اخلاقیاتی هم که نیستن، سطحی و بلانسبت اوسکل هم که هستن! من 2تا از دوستای ایرانم اونقدر بی همتا هستن که فکر نکنم کل دنیا چنتا بیشتر باشه شبیه این تیپ شخصیتا که اونم بعیده به این راحتی بین خارجیا پیداشون کنم تازه اگر منو آدم حساب کنن نگن برو جهان سومی کله مشکی
اون حرفت هم خیلی درست بود، بچه ها زمان میبره تا جا بیفتین و گروه خودتون رو پیدا کنین، حدودا همین 3-4 سال اول قشنگ حالگیری هست، آمادگی شو داشته باشین اما بعدش ردیف میشه یا شایدم عادت میکنیم.

[mj1991]

جالب اینجاست که وقتی توی این تاپیک پست میذاشتم فکر میکردم خیلی تاپیک بیخودیه و کسی نگاه هم بهش نمیکنه... ولی شده تاپیک داغ انجمن )

بابا والا هر کسی سلیقه ی خودشو داره... ولی فقط این رو میتونم بگم که کسی که هر 2 جایی که مد نظرشه زندگی کرده باشه میتونه نهایتا مقایسه کنه... این حرفای ما فقط و فقط تجربیات شخصی یا نهایتا چیزهایی هست که از دیگران شنیدیم و نمیتونه مبنای درستی برای تصمیم گیری باشه... پس زیاد سرش بحث نکنیم بنظرم منطقی تر میاد...

[inverse]

حرفاتون درسته دوستان. اما لطفا يه كم منصف تر باشيد. همون قشر دومي هم كه يكي از دوستان گفتن خب از اول اين مدلي بودن و گرچه بعضياشون بخاطر ثروتشون به راه هاي نادرستي ميرن اما ازميون اونا افراد خوبي هم به چشم ميخوره. همون طور كه يه عده وضعيت خوبي ندارن و هممون دلمونم براشون ميسوزه اين قشر هم سختياي خودشونو دارن.

[ghlobe]

چرا فكر ميكنيد هركس شمال شهرنشين و پولداره، تخصص نداره و توانايي گرفتن مدرك زبان نداره؟!

نمی دانم چرا دوستان فکر میکنند شمال شهر تهران صرفا پولدار نشین است؟ حتی قبل از انقلاب هم که یادم میاید جمعیت شمال شهر خیلی کمتر بود هم اینطور نبود، و در حال حاضر که ساکنین اکثر مناطق شمال شهر تهران (منجمله بعضی مناطق سابقا معروف به پولدارنشین) اکثرا طبقه متوسط یا نهایتا upper middle class هستند. مگر اینکه با استاندارد شما شصت درصد جمعیت تهران پولدار تلقی بشوند!