مقایسه شمال شهر تهران با خارج از کشور

[fal]

خیلی ممنونم
نه اتفاقا من چیزی برای از دست دادن ندارم که نگرانش باشم

[Royal2009]

بله ممنونم
منظور منم همین ها هست
البته بعضی موارد نسبی هست

فکر می کنم من باید بین کار حرفه ای با درآمد معقول در خارج و پول زیاد و زندگی در جامعه جهان سوم یکی رو انتخاب کنم
البته این انتخاب برای من و امثال من هست و خیلی ها در ایران بدون استرس و خیلی ریلکس زندگی می کنند

پول زیاد هم اینجا ریسک از دست دادنش هم زیاده!! کم نیستند در ایران افرادی که یک شبه با سر رفتن زیر صفر!! و افرادی هم یک شبه رفتن بالا!!!
هرجا هستید سلامت باشید...

[fal]

اگر تربیت ما درست می بود امروز اینطور آواره و سردرگم و فراری از ریشه نمی شدیم
این نابودی بی صدای نسل ها حق ما نیست

[apply1361]

اگر تربیت ما درست می بود امروز اینطور آواره و سردرگم و فراری از ریشه نمی شدیم
این نابودی بی صدای نسل ها حق ما نیست

منظورتون از تربیت چی بود دوست من؟!
جمله دومتون جای بسی تامل داره!

[Alex___]

اصلا سوال این دوستمون یه چیز دیگه بود که کاربر بالایی واسه خودشون تفسیر و تعبیر کردن. شمایی که میگی کل ایران رو هم بدن بهت برنمیگردی مشخصه تجربه زندگی در شمال شهر تهران رو نداشتی. البته من با کلیت حرفت موافقم ولی جواب این سوال رو واقعا کسی میتونه بده که اولا در شمال شهر بزرگ شده باشه بعد چند سالی در امریکا یا جای دیگه در همون سطح زندگی کرده باشه بیاد نظر بده.
اصلا به این سوال به این راحتی نمیشه جواب داد. خوب معلومه کسی از شمال شهر تهران بره کشور دیگه که حتی زندگی متوسط هم نداشته باشه اذیت میشه و میاد فوری کلی گویی میکنه و برعکس.

شما از کجا میدونی من کجا زندگی کردم

[Alex___]

اگر فقط بحث پول باشه احتمالا از مهاجرت به هرجا پشیمون بشی. ولی ببین بحثت فرهنگی و اجتماعی هم هست یا نه! اونها هم محرک های قویی هستند. برای من به شخصه اونها مهمتر از پول هست.

[Alex___]

نکته دیگر اینکه تحمل فضای فرهنگی ایران برای شما امکان پذیر هست یا خیر؟ من الان آدم میشناسم از آمریکا برگشته در یکی از استانهای دور افتاده کار میکنه. خیلی هم راضی. و آدم هم میشناسم در همون آمریکا به زحمت کار گیر اورده ولی برگشتنی نیست
در ضمن بستگی داره هدف نهایی شما کدام کشور باشه؟
یک وقت ممکنه برای درس به جایی و برای زندگی به جای دیگری فکر کنی که من کلا اروپا رو برای درس و آمریکا رو برای زندگی حالا اینکه کدام کشور کدام منطقه کدام شهر و یا.... باشی دست خودت هست توصیه میکنم. اما در کل اروپا برای زندگی به علت سیستم سوسیالیستی که سیستم یک بالانس در میزان درآمد به وجود خواهد اورد به هر حال حتی فرانسه و انگلستانش هم به شدت آمریکا سیستم اقتصاد لیرال ندارند و امکان ثروت افزایی در اون حد نیست خیلی نمیگذاره درآمدت مثل یک بیزینس من در وال استریت باشه البته اگر بتونی به اونجا برسی که امیدوارم برسی.
+ متاسفانه توی فروم نظرات منفی برای افرادی مثل شما زیاد هست. خیلی توجهی نکنید بیشتر با افرادی که اولا خودشون در رشته ای مناسب و دارای توان درآمد زایی خوب تحصیل میکنند مشورت کنیدو طرف نمیتونه دو دلار پول در بیاره مشاور شده دیگری هنوز پاشو از ایران بیرون نگذاشته در تمام موارد اعم از مهاجرت به آمریکا و اروپا و سطح علمی غرب و شرق اروپا و هند و .... نظر میده . اینها مهم نیستند خیلی توجهی نکن.
+ من امریکا هم در دوره کوتاهی از تحصیل بودم اگر توان مالی داری مستقیم آمریکا! اگر نداری کشوری مناسب در اروپا بعدش ببین مسیرت چطور به کجا خوانش بیشتری داره

[Alex___]

خیلی ممنونم
نه اتفاقا من چیزی برای از دست دادن ندارم که نگرانش باشم

شما اولا از کجا پذیرش دارید و از همه مهم تر در چه رشته ای؟؟ توجه کنید خیلی از بچه های مهندسی در خیلی کشورهای اروپایی و حتی آمریکا درآمد بالایی ندارند! زندگی کاملا معمولی آپارتمان کوچک! در امریکا هم فکر نکنید به یکباره شغل و درآمد و ... هست. اکثر خانواده م امریکا ساکن هستند و در زمینه اشتغال واقعا مشکل هست (حداقل در ایالتی که ساکن هستند) من حتی برای ایالتهای دیگه از دوستان سوال میپرسم. بهتره منطقه مد نظرت با توجه به رشته رو هم مشخص کنی
موفق باشی

[Alex___]

مصداقی بخوایم عرض کنیم
فرض کنیم یک نفر بیمار شده. از کیارستمی که بالاتر نیست؟! باید برود در یک سیستم درمان کاملا غیراستاندارد که بیرون اومدنش با خداس. پزشک و بیمارستا بالاشهر هم توی همین سیستم هست فقط بیمارستان شمال شهر ساختمونش خشکل تره! اگر بخواد برود خارج هم درمان تا ویزا بگیره مثل مرحوم کیارستمی مرده! نمیشه نصف شب دلت درد گرفت بروی آلمان! باید اولین درمانگاه سر گوچه مراجعه کرد

مصداق بعدی آلودگی هوا هست که...

3- ترافیک هست

4- محصولات غذایی هست .. اونی هم که مارک خارجی داره نمی تونی اینجا بهش اعتماد کنی

5- سیستم ادرای و بروکراسی هست

6- تفریح و شادی هست...

7- آزادی فردی و اجتماغی

8- فرهنگ عمومی و

9- کیفیت کار علمی ....

و اینکه اون چیزی که رضایت از زندگی رو تعیین می کند پول نیست.. پول فقط در حد رفع نیاز های یک انسان معمولی کافی است..

اینها فاکتورهای مهمی هستند.
پول هم مقوله شخصی است باید دید هرکسی به چه میزان پول قانع خواهد بود. من به شخصه راستش به پول معمولی و زندگی معمولی قانع نبوده و نیستم برای زندگی شخصی خودم. میخواستم درآمد معمولی داشته اشم همان آمریکا رشته دیگری میرفتم از لیسانس میخواندم اما هزار مکافات مشکل اینجایی که هسم رو تحمل کردم که لا اقل در قدم اول ایران نباشم بعدش مراحل دیگه بازم مقوله دیگری هست. باید دید ایشون توقعش از پول چی هست.

[killer_boy]

سلام خدمت دوستان گرامی. باتوجه به این که این تاپیک تازه مطرح شده و اتفاقا عنوانش هم مناسب هست دوست داشتم چند موردی رو اینجا بیان کنم که صرفا نظرات شخصی بنده هست و برگرفته از عفل ناقص من هست و شاید پشیزی هم ارزش نداشته باشه اما زورم زیاده و میگم :| :دی
مقایسه درآمد و پول در شمال شهر ایران با خارج :
فرض کنید شما یک دکتر تحصیل کرده و معروفی هستید در ایران. درآمدی که در ایران میتونید داشته باشید در خارج از کشور هم تو خواب نمیتونید ببینید. دکتر کلیه ای مشناسم که تحصیل کرده آلمان هست و در نیاوران زندگی میکند و در بیمارستان لاله تقریبا هفته ای 2 عمل جراحی بالای 10 میلیون انجام می دهد. یعنی ماهی 80 میلیون! از ساعت 8 صبح تا 4 عصر در بیمارستان لاله هست و از ساعت 5 تا 10 شب هم در مطبش در نیاوران. وزیت دکتر هم 50 تومان هست. حداقل روزی بالای 10 بیمار رو هم ویزیت بکنه میشه روزی 500 تومان یعنی ماهی 15 میلیون که با اون 80 میلیون میشه 95 میلیون. حالا بگو 100 میلیون! بله! این آقا ماهی 100 میلیون درآمد دارد. همین طور شما اگر دکتر دارو ساز و یا در کار واردات دارو و ادوات پزشکی باشید میتونید با سرمایه دارو رو با دلار بخرید و در ایران به ریال بفروشید ( اوفففففف دلار به ریال چه سودی میکنید! تازه هر بیماری میره دارو خانه و دکتر براش دارو مینویسه به دکتر دارو خانه میگه آغای دکتر میشه لطفا خارجیشو بدید! )
حالا فرض کنید که شما یه دکتر تحصیل کرده در خود آلمان هستید. اولا تو این کشور در هفته شما بیشتر از تعداد معینی بیمار رو نمیتونید ویزیت کنید. (دولت از نظر تعداد ویزیت دکتر ها رو محدود میکنه و میگه به جای این که یه دکتر در برای هر ویزیت 5 دقیقه وقت بگذاره و ساعتی 12 تا بیمار ببینه باید برای هر ویزیت 15 دقیقه وقت بگذاره و 4 بیمار رو هر ساعت ببینه). پول هر ویزیت هم شاید از مرز 20 یورو فراتر نره. معمولا بیمار ها به دلیل امکانات بالا و خوب بیمارستان های دولتی در خارج از کشور خیلی مشتاق به رفتن به بیمارستان های خصوصی نیستند. پس دیگه شما که دکتر تحصیل کرده در آلمان هستی نمی تونی اون درآمد رو در بیمارستان خصوصی داشته باشی و ماهی 80 میلیون پول از بغل عمل جراحیت بخوری. پس با این اوصاف درآمد شما خیلی در آلمان زیاد باشه ماهی 10 هزار یورو. ( یا این که در خارج بیماران به هنگام مراجعه به داروخانه نمیگن آغای دکتر لطفا خارجیشو بدید چون خود اون کشور خارج هست :| )
حلا به نظر شما چرا آقای دکتر که تحصیل کرده آلمان هست ایران به این عزیزی که مثل هولو میتونه توش پول در بیاره رو ول کنه و بخاطر ماهی 10 هزار یورو بره آلمان ؟ ایشون از 12 ماه سال 11 ماه رو در ایران حسابی پول به جیب میزنه و 1 ماه ماه رمضان رو میره آلمان و با پولای جمع کردش حسابی تفریح میکنه و دوباره بر میگرده ایران.
پس زیاد تعجب نکنید اگر دکتر هایی رو میبینید که در خارج از کشور تحصیل کرده اند اما در ایران طبابت می کنند و یا فکر نکنید که همشون به فکر هم وطنان عزیزشون هستنند و میخوان در خاک کشور خودشون به هموطنانشون خدمت کنند! اکثر اینها به خاطر پولی که میتونند در ایران دربیارن ایران موندنند.
مقایسه فرهنگ شمال شهر ایران با خارج :
ممکنه خیلی از شما فکر کنید که شمال شهر ایران مثل خارج هست و مثلا خانم ها موقعی که میخواهند زباله هارو بزارن در سطل زباله با دامن کوتاه میان بیرون! یا این که در شمال شهر کافی شاپ هایی هست که مثل کاباره و بار میمونه و حتی ویسکی هم اگر آشنا باشی سرو بشه! یا شاید فکر کنید در سطح خیابان مثل خارج جشن هایی باکلاس برگذار میشه و کارناوال های مختلفی درسطح خیابان وجود داره. اما باورکنید اینطور نیست. از لحاظ فرهنگی تمام نقاط ایران یک جور هست.
هیچ کسی در شمال شهر بی حجاب نیست و از این لحاظ مثل تمام نقاط شهر محدود هست و گشت ارشاد هم در شمال شهر پیدا میشه!
جشن های شمال شهرم نهایتا ختم میشه به جشن های دهه فجر و یا 22 بهمن.
همین غیبت و بدگویی و مرده پرستی که در همه جای ایران هست در شمال شهر تهران هم وجود داره تازه خیلی خیلی شدید.(تازه نمیخوام از دوستان خسیس و عزیز شمال نشین صحبتی کنم که جونشون در میاد 1 تومان به مردم کمک کنند و با این که پول دارند اما تنها فرزندشونو برای تحصیل نفرستادن آمریکا و فرستادن هند!)
پس از لحاظ فرهنگ و آزادی به هیچ وجه ایران قابل مقایسه با خارج از کشور نیست. فرهنگ ما ختم میشه به پارک فرهنگ و آزادی ما هم میرسه به اتنهای میدان آزادی نرسیده به اکباتان. که قابل قیاس با فرانسه که مهد دموکراسی هست و یا آمریکا که متمم اول قانون اساسی آزادی و بیانش در دنیا تک هست نیست!
اگر شما فردی هستید دنبال پول و این توانایی رو دارید که در ایران فردی ثروتمند بشید یا این که در ناز و نعمت کامل هستید بهترین جا ایران موندن هست با پولایی که میتونید در بیارید هر چند وقت یه بار یه مسافرت اروپایی یا آسیایی یا آمریکایی برید و جهانو بگردید! برای شما هیج جایی جای ایران رو نخواهد گرفت.
اگر شما فردی هستید که از اوضاع فرهنگی و MN8-1 (الکی مثلا *****ه) الآن ایران ناراضی هستید بهترین راه برای شما مهاجر و سفر به خارج هست. چون اگر شما کلا ناراضی باشید هرچه در ایران بشتر بمونید بیشتر افسرده تر و نا امید تر خواهید شد.
با تشکر از وقتی که برای خوندن قصه ام گذاشتید.