مقایسه شمال شهر تهران با خارج از کشور

[fal]

منظورتون از تربیت چی بود دوست من؟!
جمله دومتون جای بسی تامل داره!

قصد جسارت نبوده، منظورم اینه که آموزش برای ساختن یک جامعه سالمم لازم هست

ممکنه درباره اون مشکلاتی که میفرمایید هم صحبت کنید ؟ من چند صفحه از تایپیک هایی که فرمودید رو خوندم ولی همونطور که خودتون هم اشاره کردید اشاره ای به مشکلات نمی کنند
منظور شما واقعا چیه ؟ مشکلات خاص و مهمی وجود دارند؟ یا منظورتون مشکلات زندگی هست که همه جا هست ؟

خیلی ممنونم از همه که کمک می کنند

[apply1361]

نکته دیگر اینکه تحمل فضای فرهنگی ایران برای شما امکان پذیر هست یا خیر؟ من الان آدم میشناسم از آمریکا برگشته در یکی از استانهای دور افتاده کار میکنه. خیلی هم راضی. و آدم هم میشناسم در همون آمریکا به زحمت کار گیر اورده ولی برگشتنی نیست
در ضمن بستگی داره هدف نهایی شما کدام کشور باشه؟
یک وقت ممکنه برای درس به جایی و برای زندگی به جای دیگری فکر کنی که من کلا اروپا رو برای درس و آمریکا رو برای زندگی حالا اینکه کدام کشور کدام منطقه کدام شهر و یا.... باشی دست خودت هست توصیه میکنم. اما در کل اروپا برای زندگی به علت سیستم سوسیالیستی که سیستم یک بالانس در میزان درآمد به وجود خواهد اورد به هر حال حتی فرانسه و انگلستانش هم به شدت آمریکا سیستم اقتصاد لیرال ندارند و امکان ثروت افزایی در اون حد نیست خیلی نمیگذاره درآمدت مثل یک بیزینس من در وال استریت باشه البته اگر بتونی به اونجا برسی که امیدوارم برسی.
+ متاسفانه توی فروم نظرات منفی برای افرادی مثل شما زیاد هست. خیلی توجهی نکنید بیشتر با افرادی که اولا خودشون در رشته ای مناسب و دارای توان درآمد زایی خوب تحصیل میکنند مشورت کنیدو طرف نمیتونه دو دلار پول در بیاره مشاور شده دیگری هنوز پاشو از ایران بیرون نگذاشته در تمام موارد اعم از مهاجرت به آمریکا و اروپا و سطح علمی غرب و شرق اروپا و هند و .... نظر میده . اینها مهم نیستند خیلی توجهی نکن.
+ من امریکا هم در دوره کوتاهی از تحصیل بودم اگر توان مالی داری مستقیم آمریکا! اگر نداری کشوری مناسب در اروپا بعدش ببین مسیرت چطور به کجا خوانش بیشتری داره

اتفاقا برای امریکا توان مالی لازم نیست. شاید شما رشته های پزشکی رو حرف میزنید

[apply1361]

قصد جسارت نبوده، منظورم اینه که آموزش برای ساختن یک جامعه سالمم لازم هست

ممکنه درباره اون مشکلاتی که میفرمایید هم صحبت کنید ؟ من چند صفحه از تایپیک هایی که فرمودید رو خوندم ولی همونطور که خودتون هم اشاره کردید اشاره ای به مشکلات نمی کنند
منظور شما واقعا چیه ؟ مشکلات خاص و مهمی وجود دارند؟ یا منظورتون مشکلات زندگی هست که همه جا هست ؟

خیلی ممنونم از همه که کمک می کنند

نه بحث جسارت نیست دوست من. واقعیت رو گفتید فقط میخواستم ببینم منظورتون اون چیزی بود که من در ذهنمه.
در مورد مشکلات خم همه باید نظر بدن من هم به زودی بعد مدون کردنش توضیح میدم.
هر چند سوال اصلی تاپیک رو فقط یکی از دوستان که شمال شهر زندگی کرده بود تونست به طور نسبی جواب بده. سوال شما سوال خوبیه و کسی که تجربه واقعی داشته از هر دو نوع بهتر راهنماییتون میکنه.

[eng_mohammad]

دوست عزیز بهتر بود سوال رو جور دیگه ای میپرسیدین!
شمال تهران و جنوب تهران و شهرای دیگه ایران در حالت کلی فرقی با هم ندارن! تنها فرق شمال تهران با جنوبش تمیزی خیابونا(اونم یکم) و البته الکی گرون بودن قیمتاست.
اگه دوس داشتین بانکا و ادارات شمال تهران رو سر بزنید و به عینه ببینید همه چی رو.
ولی اینکه کسی که شمال تهران زندگی میکنه آیا خارج کشور میره یا نه بنظرم کاملا به روحیات طرف برمیگرده!!
به فرض دایی من تمام عمرشو زحمت کشیده و تو دشت و بیابون کارکرده و الان تو شمال تهران چند تا خونه داره . در عوض 2 تا سکته رد کرده تا حالا.این آدم اگر تو سن پایین میرفت خارج کشور حالا چه تحصیلی و کاری میتونست خیلی راحت تر زندگی بکنه.
ولی پسر این داییم اگر جنگ هم بشه پاشو بیرون از مملکت نمیذازه . چون از وقتی چشم باز کرده ماشین عالی و خونه عالی و پول ... داشته پس دلیلی نداره اینا رو ول کنه و تو کشور دیگه از صفر شروع بکنه که بلکه بعد 20 سال به شرایط الانش برسه.
ای کاش دوستان قبل تصمیم های سرسی کمی در مورد عواقب مهاجرت هم فکر بکنن

[apply1361]

دوست عزیز بهتر بود سوال رو جور دیگه ای میپرسیدین!
شمال تهران و جنوب تهران و شهرای دیگه ایران در حالت کلی فرقی با هم ندارن! تنها فرق شمال تهران با جنوبش تمیزی خیابونا(اونم یکم) و البته الکی گرون بودن قیمتاست.
اگه دوس داشتین بانکا و ادارات شمال تهران رو سر بزنید و به عینه ببینید همه چی رو.
ولی اینکه کسی که شمال تهران زندگی میکنه آیا خارج کشور میره یا نه بنظرم کاملا به روحیات طرف برمیگرده!!
به فرض دایی من تمام عمرشو زحمت کشیده و تو دشت و بیابون کارکرده و الان تو شمال تهران چند تا خونه داره . در عوض 2 تا سکته رد کرده تا حالا.این آدم اگر تو سن پایین میرفت خارج کشور حالا چه تحصیلی و کاری میتونست خیلی راحت تر زندگی بکنه.
ولی پسر این داییم اگر جنگ هم بشه پاشو بیرون از مملکت نمیذازه . چون از وقتی چشم باز کرده ماشین عالی و خونه عالی و پول ... داشته پس دلیلی نداره اینا رو ول کنه و تو کشور دیگه از صفر شروع بکنه که بلکه بعد 20 سال به شرایط الانش برسه.
ای کاش دوستان قبل تصمیم های سرسی کمی در مورد عواقب مهاجرت هم فکر بکنن

خیلیها ماشین عالی خونه عالی و ... دارن ولی رضایت ندارن از زندگی
مشکل اینه که متر ما شده پول پول پول!

[fal]

خیلیها ماشین عالی خونه عالی و ... دارن ولی رضایت ندارن از زندگی
مشکل اینه که متر ما شده پول پول پول!

پول همه چیز و هیچ چیز هست
این روزها نفس کشیدن سخت شده متاسفانه وگرنه آدم که مملکت خودشو نباید ول کنه بره توو غربت، نه زبان مشترک نه هویت مشترک

ممکنه درباره اون مشکلات که فرمودید می نویسم توضیح بدید ؟ مشتاقانه منتظرم

[apply1361]

پول همه چیز و هیچ چیز هست
این روزها نفس کشیدن سخت شده متاسفانه وگرنه آدم که مملکت خودشو نباید ول کنه بره توو غربت، نه زبان مشترک نه هویت مشترک

ممکنه درباره اون مشکلات که فرمودید می نویسم توضیح بدید ؟ مشتاقانه منتظرم

دوست محترم
همین دیگه. من نگفتم پول هیچ است من گفتم در باب مقایسه زود نیایین پول رو در اولویت بذارین تا حدی که حرف اول و اخر رو بزنه! نه اقا اشتباهه اشتباه!
نکته خوبی که شما در پست اولتون گذاشتین این بود که خواستین کسی که واقعا در شمال شهر تهران اونم چند سال زندگی کرده و با مصداق و همچنین حداقل مدتی در خارج هم زندگی کرده بیاد نظر بده. وگرنه دیدید که خیلیا اومدن تاختن به همه چی از فرهنگ گرفته تا مساله مالی. خوب اون چیزی که مشخصه و کاملا واضح مساله فرهنگ و بوروکراسی انقدرها هم ربطی به شمال و جنوب نداره. بانک مغازه اداره و ... اصلا ربطی به شمال و جنوب نداره. یارو با ماشین 150 میلیونی همون کاری رو در چراغ قرمز یا دوبله پارک کردن یا پارک ممنوع یا جا زدن صف یا خیلی چیزا میکنه در شمال شهر که فردی با ماشین قراضه در جای دیگه. اتفاقا مساله ناراحت کننده اینه که چرا یه ادم با ماشین و خونه انچنانی باید بیاد صرفا چون پولش زیاده به همه زور بگه. خود من یه بار تجریش رفته بودم یارو با ماشین شاسی بلند قرمز رو رد شد اصلا کم بونده بود بزنه داغون کنه ماشینمو و تازه بدهکارم بود.
از اینها بگذریم.
من یه چیزی رو گفتم ظاهرا دقت نکردید زیاد. اصلا کاری با شمال جنوب ندارم. ولی چون شما صرف شمال شهر رو عرض کردید، این رو بگم که اگر از نظر سیستم فکری نمیتونید خودتون رو با اون جامعه وفق بدید رفتنتون باید داره. چیزی رو هم از دست نمیدید. نهایتش چیه. کمی خرج میکنید و بعد مدتی زندگی در خارج برمیگردید. فقط و فقط پول زیاد داشتن هست که ممکنه شما رو ترغیب کنه واسه موندن!
اتفاقا بر خلاف اون چیزی که شما گفتید خیلیا معتقدن با ایرانی جمعیت هویت مشترکی ندارن! تازه خیلیا ادعا میکنن زبان ایرانیا رو هم نمیفهمن! به خاطر همین میرن. فکر میکنید چند درصد فقط به خاطر پول میرن! حتی ویزای سرمایه گذاری هم به صرف پول نمیاد خارج، اون هم مشکل داره با بدنه سیستم وگرنه شما فکر میکنی خارج مثل ایران میتونی پول در بیاری (منظورم کسانی هست که سرمایه گذاری های کلان میخوان بذارن) فکر میکنی فرار از مالیات مثل ایرانه!؟ وسط تهران کارخونه بزاری به اسم دارقوز اباد ثبت کنی تا مالیات ندی! نه داداش از این خبرا نیست.
در مورد مشکلات هم قبلا گفتم به صورت مدون یه پست همینجا خواهم گذاشت. فقط فعلا همین رو بگم که به صرف اینی که همسایمون رفت و فلانی رفته و مطمینا خیلیا هم الکی تعریف میکنن از خارج و نمیخوان بعضی واقعیات رو قبول کنن، خودتون رو الکی تو دردسر نندازید. ولی نه اگر در عذاب الیم هستید در ایران و احساس میکنید واقعا استعداداتون کور میشه و مهندس برق هستید رفتید تو شرکت پخش دارو کار میکنید! چاره ای جز ترک وطن ندارید.

[fal]

البته یک نکته رو باید داخل پرانتز عرض کنم که جامعه ما طبقاتی هست، شما وقتی پول دارید اعتبار دارید و حتی قانون لزوما برای پولدارها رعایت نمیشه ! فکر نمی کنم این چیزی باشه که کسی ندیده باشه یا حداقل کلا انکارش کنه

و سطح اجتماعی و فرهنگی مناطق مرفه تر بالاتر از مناطق فقیرنشین هست که یک چیز بدیهی و جهانی هست، مدارس، بیمارستان ها، ساختمان ها و ... شمال شهر به هیچ وجه قابل مقایسه با جنوب شهر نیستند، یکی از مهندسین ساختمان در مستندی گفته بود در ساختمان های نیاوران متریال های روز دنیا استفاده میشن، من نمیگم ادب و کمالات و سیستم شمال شهر هم بسیار عالی هست، میگم امکانات و زندگی تا حدودی خوب هست

مشکل بنده این هست که همه چیز رو پول نمی بینم و چون در این بافت جامعه یا باید پول داشته باشی یا باید بتونی ریشتو ول کنی و بری ( خودم هر روز به این اطلاق فکر می کنم که آیا درسته تا این حد منفی دیدن ؟ ولی وقتی میرم توو اداره و جامعه و به عینه خودم تبعیض و فساد رو می بینم، به ایمان میرسم )

اون بحث زبان هم که فرمودید من با اون غلظت و اطلاق قبول ندارم، مردم آمریکا و اروپا هم به تبع سیستمشون معمولا بی ریا، صادق، آزادی دوست و ... هستند و برای ما همزبون نمیشن، محله ای که تووش بزرگ شدیم نمیشن، ایرانی خوبه نمیشن، مخصوصا بحث زبان که به هیچ وجه، من که نمی تونم با یک نتیو آمریکایی مثل یک ایرانی صحبت کنم ، میدونم همدلی از همزبانی خوشتر است ولی فکر نمی کنم همدلی نه در ایران نه در هیچ کجای دیگه بصورت مطلق وجود داشته باشه

توو تهرانپارس یه کارتن میخاستم که یه وسیله رو بزارم روی باربند، تمام مغازه های ترمینالو گشتم خواهش کردم ندادن ، جلوی در کلانتری یدونه بود گرفتم ماموره اومد گفت بزار سرجاش لازم دارم خودم ! مادرم بیمارستان بود 3 هفته تمام بهش مرفین زدن و وقتی مادرم به پرستارا اعتراض کرد که 4 جای دستشو برای سرنگ گرفتن خون آوردن، دکتره با پوزخند احمقانه ای که یادم نمیره فرداش بهم گفت رفتار مادرت درست نیست، بارها حقم در اداره خورده شده، بارها به حرف حقم خندیدند، بارها بخاطر انتقاد کردن از مدیرم تهدید شدم، بارها بخاطر مصلحت مجبور شدم از مراجعه به قانون درب و داغون منصرف بشم و ...

ولی خوبی هایی هم از همین مملکت دیدم و می بینم که انکارش ظلمه ، همین آقای پرستویی تعریف میکرد رفتم برای یکی از آشناها دلار چنج کنم توو فردوسی، وسط خیابون بدون اینکه متوجه بشم تمام دلارها ریخت، سرمو برگردوندم دیدم تمام ملت زل زدن به من، دلارها هم پخش توو خیابون، یدفه یه خانومی با نوزاد دستش گفت به چی نگاه می کنی؟ جمع کن پولاتو، یدفه دیدم زن و مرد و جوون و حتی بچه ها چند هزار دلارو کمتر از چند دقیقه جمع کردن دادن بهم بدون چشم داشت.

من بخاطر مشکلاتی که برام ساختن و میسازن، دچار اضطراب شدم و در 27 سالگی دارم قرص اعصاب میخورم، نمیگم جامعه خوبی داریم ولی نمیشه گفت جامعه ی اصلا خوبی نداریم، سیستم بیمار جامعه رو مریض میکنه، بنابراین نگاه من به خارج " از ما بهترون " نیست، هیچ کس هم نمیتونه از ریشه خودش فرار کنه

بله متاسفانه مشکل من اینه که خاکم رو دوست دارم، مردمم و خودم رو خوب نمیدونم و در این سیستم نمی تونم نفس بکشم
و موندم توو جامعه ای که ریشمه با تمسک و پناه بردن به پول و کمی بیخیالی بمونم یا برم یه جای جدید که نفس کشیدن راحت تره ولی برای من هیچ چی تووش معلوم نیست نه زبان نه کار نه آینده

[eng_mohammad]

خیلیها ماشین عالی خونه عالی و ... دارن ولی رضایت ندارن از زندگی
مشکل اینه که متر ما شده پول پول پول!

متاسفانه شرایط الان ما طوی شده که واقعا پول اولین و آخرین مبنای تصمیم گیری شده.
کنکور سراسری رو خبر دارین؟؟؟
همه حمله کردن به سمت پزشکی ... واقعا این همه عاشق نجات دادن مردمن یا عاشق زیر میزیای آنچنای جراحا؟؟
اصلا چند از درصد از ماها که میخوایم بریم خارج کشور تحصیل کنیم هدف اصلیمون افزایش معلومات و کشف اسراره علمه و چند درصد به فکر یه زندگی خوب برای آیندمون هستیم؟؟(البته خوب در مقایسه با ایران و متوسط در مقایسه با مردم کشور مقصد).
این نداشتن رضایت که شما فرمودین ناشی از حس بی نهایت طلبی انسانه وگرنه اگر آدما به یه حد مشخصی رضایت میدادن خیلی از مشکلاتشون حل میشد.اتفاقا تو کشور ما پولدارا از خیلی جهات راحت تر از بقین .
در ضمن مشکل اصلی خیلی از ماها بی ارزش شمرده شدن ماهاست.
وقتی شما تموم جوونیتو سر درس میزاری خیلی از تفریحارو به خاطر درس بیخیال میشی طبیعتا حداقل انتظارت از جامعه اینه که برات ارزش قایل بشن و فرصت پیشرفت بهت بدن.اینجاست که فرق ما با بقیه جاها معلوم میشه. خیلی چیزا میشه گفت ولی فکر کنم از بحث خارج میشه....

[apply1361]

اصلا میدونین مشکل چیه!!؟ بچه های شمال شهر الان دارن دیزی میخورن با دوست دخترشون تو ولنجک من و شما هم داریم اینجا تحلیل میکنیم نظر اونا رو