اولا ممنونم از ابراز لطف دوستان و امیدوارم شاهد بروز این مسایل ضد فرهنگی نباشیم
ببینید من در آمریکا کم ایرانیهایی ندیدم که هنوز هویت خودشان را متعلق به great Empire میدانند . چیزی که درست یا غلط! واقعی یا غیر واقعی! سالهاست با خاک یکسان شده! و این دست افراد در شکل و شمایل دیگری هم هستند. همین فروم بگردید پیدا میکنید.
از طرف دیگر همان فرا واقعیت را هم که نوشتم وجود دارد و نمیتوان نا دیده گرفتش
اما مختصرا بگویم : نوع اصطکاک . سطحش و دامنه اش! برای هر فرد متفاوت است. مثل همین که دوستمون گفتن ترافیک ها وحشتناکی هم در اروپا هم آمریکا هم چین هم.... هست (البته بعضا چین را مثلا جزو خارج محسوب نمیکنند که از همان ابداعات خارق العاده هست که فرا واقعیت توهی غالب شده برشان) ولی همینکه همه مثل "آدم" در خط خودشان هستند آرامش اعصاب انسان را به هم نمیزند.
اینکه آلودگی هوا و وضعیت بهداشت متولی ندارد! فرهنگ متولی ندارد! و چه در آمریکا چه همینا که هستم برنامه های سازمان های مختلف را برای کنترل این وضعیت ها میدیدم واقعا مهم هستند و تاثیر بسزایی در زندگی فرد میگذارند.
از طرف دیگر مسئله شهرونددرجه دو بودن هم بعضا نه همیشه هست باید دید مورد به مورد کجا بوده چه کشوری برای چه کاری. چون واقعا من در امریکا هیچ گاه این احساس ا نداشتم و حتی بعضا هم وطنان عزیز را میدیدم که چطور از برخی قوانین آمریکا که به نفع مشتری تنظیم شده! نه برای سوئ استفاده نظیر بازگردادند اجناس تا مدت معین مثلا لباس و ... استفاده میکردند و بر سر امریکا ها فریاد هم میزدند! دیس ایز مای رایت!!!
)
ولی خب همونطور که خود مردم ایران نسبت به افغانستانی ها بعضا دید نا مناسبی دارند ممکن هست که بعضا به ایرانی ها هم این دید باشد هرچند خفیف است از نظر من.
نکته بعد اینکه باید دید میخواهید+چه کاره" بشوید در سیستم کشور مورد نظر؟ مثلا من بعضا میبینم دوستان مهندسی به گرایشهای بیزینس و ام بی ای و ... میروند من خیلی دوست دارم بدانم چرا وارد بازی از پیش باخته میشوند؟ دوستان عزیز در حوزه هایی که به نتورکینگ قوی و چهره و زبان انگلیسی در حد زبان مادری نه اینکه ایرانیها حرف میزنند انگلیسی با لهجه تهران!!! ل را چنان ظریف تلفظ میکنند انگار تهران است و مایه کلاس! غلیظ بگو برادر غلیظ! مطلبو کج فهمیدی!و .... ایرانی ها و کلا غیر نیتیو ها از پیش باخته اند!
و ایضا در رشته هایی که این ماهیت ها را دارند . این را نمیشود شهروند درجه دو بودن نامید البته. ولی همین پیدا کردن شغل در برخی کشورها مثل اتریش و .... اولویت با خود اتریشی ها بعد اروپایی ها و ... هست به نظرم همون نمود شهروند درجه دو بودن هست.
نکته بعد هم انتظارات عجیب ایرانیان از جامعه مقصد است! مثلا بعضا انتظار دارند با مدرک فوق لیسانس بعد از 7-8 سال زندگی در آمریکا بتوانند در همسایگی ترامپ تاور! یک اپارتمان بگیرند!
عزیز من برای رسیدن به جایگاهی که در جامعه الف هستی هر چه اسمش هست در جامعه ب هرچه اسمش هست یک بازه زمانی 5-10 ساله در نظر بگیر بسته به توانایی ها و موقعیت های شخصی و سیستمی.
موفق باشید
علاقه مندی ها (Bookmarks)