سلام خدمت دوستان گرامی.
بر اساس مطالعه صفحات قبلی متوجه شدم که از جمله شرایط تمدید فرصت مطالعاتی ارایه پذیرش مقاله در ژورنال معتبر است.
لطف می فرمائید توضیحات بیشتری از شرایط تمدید سه ماه فرصت مطالعاتی تشریح کنید.
به عنوان مثال:
چند مقاله؟
فقط پذیرش مقاله یا سابمیت هم قابل قبول است؟
اگر پذیرش، در چه زمانی؟ در شش ماهه اول فرصت مطالعاتی؟ یا در طول مدت تمدید نیز قابل قبول است؟ پس از اتمام 9 ماهه فرصت مطالعاتی چطور (مثلا یک ماه پس از بازگشت به ایران)؟
ممنون.
تو رنکینگ خود وزارت علوم متوسط بود، مگه رنکینگ دیگه ای هم هست که مورد تایید وزارت علوم باشه؟ توی این لینک که گذاشتین 9 امین دانشگاه پرتقال بود. رزومه خود استاد تاثیر داره واسه راضی کردن وزارت علوم؟ لطفا اگه هر چیزی میدونید که کمک کنه واسه زودتر انجام شدن مراحل کار ممنون میشم با ما به اشتراک بزارین. مرسی
وزارت علوم به این معنا رنکینگ منتشر نمیکنه. چه بسا دانشگاهی در برخی رنکینگها رتبه خوبی داشته باشه اما در فهرست وزارت علوم ممتاز یا خوب نباشه یا برعکس و مهم تر از اون خیلی کشورها در فهرست وزارت علوم نیستند.
اما در مورد فرصت مطالعاتی در وهله اول گروه محل تحصیل و معاونت پژوهشی دانشگاه باید اعلام نظر کنند و در صورت تایید دیگه بعید سازمان امور دانشجویان اشکالی وارد کنه. بنابراین اول استاد راهنما و گروه و بعد دانشکده/دانشگاه باید نظرشون جلب بشه و برای این کار خودتون باید دست به کار بشید با ارائه توضیحات متقاعد کننده.
سلام
من راستش دانشجوی دکتری مکانیک دولتی شهرستانم برای فرصت مطالعاتی تو یکی از دانشگاههای گروه 8 استرالیا با یک استاد مکاتبه کردم که ایرانی هم بود حرفی بهم زد که خیلی منو توی شک برده چند هفته هست درگیرم گفته که آینده رشته های مهندسی تو ایران خوب نیس تو رزومت خوبه بیا همینجا پیش من فاند هم دارم همینجا دکترا بگیر هم RA و هم TA بهت میدم دکترا رو از همینجا بگیر ما اینجا یک گروه تحقیقاتی داریم کلا عضو ما شو و کلا ایران رو بیخیال شو!!
فقط اپلای کن باقیش با من حالا موندم چه کار کنم خیلی فکرم مشغوله برای دکتری اینجا هم تا الان 4 تا مقاله آی اس آی اکسپت گرفتم رنک اون دانشگاه هم زیر 100 هست تو همین شهرستانم تا ترم قبل حق التدریس بودم این ترم گفتن دیگه لازم نداریم و مدیر گروه دوستش رو با فوق لیسانس جای من آورده این هم به هم خیلی برخورده واقعا نیاز به کمک دارم
سلام. در مورد این سه مطلب توصیه می کنم در تالارهای دیگر انجمن جستجو و مشورت کنید:
1- مهاجرت از ایران
2- انصراف از تحصیل دکتری و اپلای برای دکتری در خارج از کشور
3- اذیت ها و ظلم های دانشگاه های داخلی در حق دانشجویان دکتری
اما نکته ای که لازم می بینم عرض کنم، پیشنهادی است که من همیشه در خصوصی به دوستانی که آماده ی عزیمت هستند می کنم:
تا حداقل یک ماه از ایرانی های ساکن آن کشور فاصله ی خود را حفظ کنید، و در روابط خود حساب شده رفتار کنید. چون نمی دانید هرکدام از آنان با چه انگیزه ای وارد آن کشور شده اند و مشغول چه کاری هستند. در یک سوی طیف یک نفر ممکن است کارمند وزارت اطلاعات باشد، در آن سوی طیف هم یک نفر ممکن است پناهنده و فراری تحت تعقیب پلیس ین الملل! شما در مملکت غریب احساس می کنید یک تکیه گاه هموطن دارید، اما می بینید که در دام کسی افتاده اید که شما را شکار کرده است. در حالی که قصد شما کار آکادمیک و علمی بوده، شما را وارد داستان هایی می کنند که اساساً علاقه ای نداشته اید.
من قبلاً این سایت را با دلخوری ترک کرده بودم. اما بعداً فهمیدم بهترین جا برای کسب تجربه و اطلاعات و مشورت همین سایت است و خیلی ریز و یواشکی برگشتم. بنابراین، توصیه می کنم تا یک ماه اول، تقریباً از ایرانی های ساکن آن کشور (خصوصاً استرالیا) فاصله ی منطقی خود را حفظ کنید، و برای مشورت ها و امور روزمره از همین سایت استفاده کنید. بعداً فوراً مسلط می شوید و می توانید در دام آنها نیافتید.
نکته ی دوم، در مورد کشور استرالیاست، که حتماً در مورد سختگیری مهاجرت به این کشور برای سوی ایرانی ها و شرایط آن در این سایت جستجو و کسب اطلاع کنید. اینطور نیست که شما چون دانشجوی خوبی هستید و روزمه ی خوبی دارید با فرش قرمز وارد استرالیا شوید و همه ی دکترا و فاند و ... شما فوراً ردیف شود.
حتماً شما یا خیلی از دوستانتان در خاطر دارید که موقع پذیرش دکتری، استادتان به شما قول داد اگر اینجا با من درس بخوانی و مقاله بدهی، ماهیانه دو میلیون تومان بهت می دهم، تدریسیارت می کنم، پروژه با هم می گیریم، و حتی هیأت علمی ات می کنم و ... . اما بعداً که پیش رفتید دیدید چندان هم نمی شد به این وعده ها اعتماد کرد. حالا تصور کنید همین استاد اکنون در دانشگاهی در استرالیا مشغول به تدریس است و چنین وعده هایی به شما داده است. به نظر من نمی توان این وعده ها را قطعی تصور نمود.
و نکته ی سوم، نکته ای است که همیشه به دوستانی که برای پذیرش اقدام به ایمیل فرستادن می کنند عرض می کنم:
سعی کنید به استادهای ایرانی ایمیل نفرستید. چرا که دو هدف مهم فرصت مطالعاتی را از دست خواهید داد: نخست، کار کردن با یک استاد خارجی به لحاظ فرهنگ، و دوم، اثبات تعامل به زبان خارجی و ارتقای سطح زبان شما.
نکته ی چهارم را با یک مثال شروع می کنم:
تصور کنید رفته اید بازار گوشی موبایل بخرید. از قبل تمام سایت ها را زیر و رو کرده اید، بین دو گوشی سونی مردد هستید و اکنون در بازار می خواهید تصمیم بگیرید، بعد فروشنده ای که فقط هواوی دارد، به شما می گوید هواوی بگیر این مزایا را دارد و سونی دیگر تولید نمی کند و سونی را بی خیال شو و ... از مدل های هواوی هم یک گوشی بیخود را با قیمت بالاتر همان سونی به شما می اندازد.
راه درست چیست؟ وقتی صحبت های این فروشنده را شنیدید، 1) با چند مغازه ی دیگر هم صحبت کنید تا شک شما مرتفع شود و شاید بفهمید که این فروشنده اشتباه می گوید. 2) اگر شک تان مرتفع نشد، به منزل باز گردید و یک بار دیگر بررسی کنید، بعد به بازار بروید.
خیلی وقت ها پیش می آید یک نفر برای خرید کالای آ به بازار می رود، بازاری ها به او کالای ب را غالب می کنند.
توجه کنید شما برای فرصت اقدام کرده اید نه برای انصراف از دکتری (و تبعات آن) و شروع دوباره.
ابتدا به این فکر کنید که شاید بتوانید پیشنهاد ایشان را در دوره ی پست داک عملی کنید. اما الآن باید بروید فرصت و برگردید.
این چهار نکته را عرض کردم که هر کاری که می خواهید بکنید آرام و حساب شده و با سنجش همه ی جوانب گام بردارید. در هر صورت، با هر تصمیمی که بگیرید، امیدوارم سربلند و مایه ی افتخار باشید.
سلام دوستان
همانطور که همگی اطلاع دارید، وزارت علوم برای فرصت مطالعاتی به مقصد انگلستان کمکی نمیکنه. ولی برای خروج از کشور افراد مشمول به تائید وزارت علوم نیاز هست. آیا اطلاع دارید که وزارت علوم با اجازه خروح برای فرصت مطالعاتی انگلیس مشکلی داره یا خیر؟
پیشاپیش از همه ممنونم
علاقه مندی ها (Bookmarks)