کمک برای تصمیم گیری ادامه تحصیل (بررسی شانس پذیرش ممنوع است)

[ALEX_MK93]

کاسبی تو خونم نیست بعدشم دست خودم نیس که برم بازار با این نمره هام میگن باید درس خوندنو ادامه بدم
من درس خوندنو دوست دارم ولی اونجوری طالب علم و اینا نیستم

[ghlobe]

کاسبی تو خونم نیست بعدشم دست خودم نیس که برم بازار با این نمره هام میگن باید درس خوندنو ادامه بدم
من درس خوندنو دوست دارم ولی اونجوری طالب علم و اینا نیستم

اگر نه کاسبی تو خون تونه و نه طالب علم هستید پول پارو کردن رو فراموش کنید. تو این دنیا پول بی زحمت به دست نمیاد. یا باید اهل تجارت باشید یا تخصص و هر دو سالهای طولانی تلاش لازم داره تا به "پول پارو کردن" برسه. هیچ جای دنیا و در هیچ رشته ای هم بعد از فارغ التحصیلی 100 هزار در سال هم بهتون حقوق نمیدن. باید سالهای طولانی کار کنید و یا اینکه بیزینس خودتون رو راه بیندازید تا بعد از سالها تلاش به این حدها برسید.

[neocheerfull]

سلام دوستان! من فوق لیسانسم رو سال گذشته تموم کردم امسالم دارم می خونم برای پذیرش گرفتن. تافل دارم و امتحان جی آر ای هم قرار بدم!! کلا رزومه ی بدی ندارم و قصد دارم فقط برای آمریکا اقدام کنم و یه جای خوب بگیرم و هدفم فقط رفتن نیست.

اما حالا یه مسئله: من توی آزمون دکتری همینجوری شرکت کردم و در شگفتی تمام دانشگاه تهران قبول شدم! الان بدجوری گیر کردم که ثبت نام کنم یا نه؟؟؟!!!!
چند تا راه به نظر خودم رسیده

1- دکتری داخل رو بی خیال شم کلا و همون اپلای رو ادامه بدم که دردسرم اینجوری کمتره
2- دکتری داخل رو شروع کنم و بی خیال اپلای شم و در کنارش کارم بکنم ( گفتنی ام که اینجا کار خوبی هم دست و پا کردم برای خودم)
3- دکتری داخل رو فعلا شروع کنم اما در کنارش اپلای هم بکنم که اگه جور شد برم ( استادم زیاد با این مسئله مشکل نداره)

حالا نظر شما چیه ؟ راه دیگه ای هم به نظرتون میرسه؟
خیلی ممنونم!

[Industrial88]

سلام
من شنیدم واسه آقایان اگه دکترا قبول بشن دیگه نمی تونن برن یه دانشگاه خارجی ادامه تحصیل بدن!
البته من نمی دونم شما آقا هستید یا خانم!
به نظر من این تصمیم کاملا به خودتون و علایقتون بستگی داره و با توجه به اطلاعاتی که نوشتید کسی نمی تونه کمک مفیدی بکنه!
موفق باشید

[neocheerfull]

اوه شرمنده! من پسرم و خوب مشکل سربازی ندارم خوشبختانه! من بیشتر بحثم روی گزینه ی 3 هست می خوام ببینم ایا این کار شدنیه یا نه؟ ریسکش چیه؟ ایا می ارزه وقت بگذارم روش؟ اینم بگم که کلا هدف من اینه که برگردم ایران زندگی کنم حالا به خاطر شرایطی که دارم.
کلا که بله این قضیه واسه هرکسی فرق داره و نمی شه نظر قاطعی داد، ولی خوب هدف من اینکه به هر حال نظر 2-3 نفر رو که از حال و هوای ما خبر دارن بدونم و تصمیم درست رو بگیرم شاید یکم از این آشفتگی بیام بیرون!
بازم مرسی از اینکه وقت گذاشتی

[Industrial88]

سلام، خواهش می کنم
به نظرمن اگه تصمیم جدی واسه برگشت دارید گزینه 2 در نظر بگیرید

[neocheerfull]

شرمنده! من پسر هستم و البته خوشبختانه مشکل سربازی ندارم! من بیشتر می خوام راجع به گزینه ی 3 بحث کنم که بدونم ریسکش چیه؟ آیا می ارزه روش وقت بذارم؟ همونطور که گفتم استادم هم زیاد براش مهم نیس این قضیه! به هر حال گرفتن پذیرش ریسک داره ممکن اونی نشه که می خوام! به نظرتون این 1 سالی که اینجا هستم رو روش وقت بذارم ارزششو داره؟
بله درست میفرمایید، کلا این قضیه به خود آدم بستگی داره ولی خوب هدفم اینه با مشورت دوستان جنبه های مختلف این کار رو بدونم! من قبلا هدفم این بود اگه امسال شد یه پذیرش خوب می گیرم اگرم که نشد کارم رو ادامه می دم حالا یه گزینه جدید دکتری داخلم واسم پیش اومده چون تاحالا اصن به این قضیه فکر نکرده بودم، نمی دونم الان با این گزینه چه کنم!
من تافلم 99 شده قصد دارم یه دونه دیگه بدم ایشاللا بالای 100 شه! جی آر ای هم اوضام بدک نیست رشتمم صنایع هست. دانشگاه امیرکبیر بودم مقاله هم یکی دو تایی دارم.

[pimi810]

3 منطقی تر به نظر میاد

[samane1985]

سلام دوستان! من فوق لیسانسم رو سال گذشته تموم کردم امسالم دارم می خونم برای پذیرش گرفتن. تافل دارم و امتحان جی آر ای هم قرار بدم!! کلا رزومه ی بدی ندارم و قصد دارم فقط برای آمریکا اقدام کنم و یه جای خوب بگیرم و هدفم فقط رفتن نیست.

اما حالا یه مسئله: من توی آزمون دکتری همینجوری شرکت کردم و در شگفتی تمام دانشگاه تهران قبول شدم! الان بدجوری گیر کردم که ثبت نام کنم یا نه؟؟؟!!!!
چند تا راه به نظر خودم رسیده

1- دکتری داخل رو بی خیال شم کلا و همون اپلای رو ادامه بدم که دردسرم اینجوری کمتره
2- دکتری داخل رو شروع کنم و بی خیال اپلای شم و در کنارش کارم بکنم ( گفتنی ام که اینجا کار خوبی هم دست و پا کردم برای خودم)
3- دکتری داخل رو فعلا شروع کنم اما در کنارش اپلای هم بکنم که اگه جور شد برم ( استادم زیاد با این مسئله مشکل نداره)

حالا نظر شما چیه ؟ راه دیگه ای هم به نظرتون میرسه؟
خیلی ممنونم!

سلام
منم تقریبا شرایط مشابه شما دارم....الان از درست بودن و یا غلط بودن کارم خبر ندارم ولی تصمبم خودم رو گرفتم!!!!
من هم دکتری قبول شدم ( البته متاسفانه) درحالیکه بیشتر از 3 ماه هست منتظر ویزای استرالیا هستم...اگرچه دیگه امیدی به اومدن ویزا ندارم و دارم واسه جاهای دیگه اقدام میکنم ولی نتونستم خودمو متقاعد کنم که دکتری اینجا رو ثبت نام کنم!!!! میدونم کاری که کردم ریسک بزرگی هست. از یک طرف 2 سال از کنکور اینجا محروم شدم و از طرفی سفارت استرالیا واسم این بساط رو درست کرده !! و نمیدونم از جاهای دیگه میتونم پدیرش بگیرم (با فاند) یا نه!؟ پدیرش هم بگیرم تهش سر ویزا، ماجرای استرالیا واسم پیش میاد یا نه؟
ولی حس کردم دکتری ثیت نام کنم موندگار میشم و این حس بدی رو در من ایجاد میکرد.....شاید خنده دار باشه ولی حس زندانی شدن!!!
میدونید تفکرم این بود اگه برم دکتری، اولا ارادم واسه رفتن سست میشه!!! و ثانیا از عکس العمل استاد اینجا خیلی مطمئن نبودم!! اگر بعد از یه مدت بذارم برم اون کاملا حق داره شاکی بشه و و مهمتر اینکه، این حرکت از لحاظ اکادمیک اصلا صورت خوشی نداره.... یعنی عملا باید یه جورایی دور رفتن رو خط میکشیدم ..... ولی من چون نمیخوام فرصت درس خوندن تو یه جای خوب رو از خودم بگیرم... تحمل این قضیه واسم سخت میشد. میدونستم تبدیل به یه ادمی میشم که نه کار اینجا رو درست انجام میده و نه از قکر رفتن میاد یبرون... شاید الان بتونم خودم رو یه جورایی راضی نگه دارم ولی مطمئنا چند سال دیگه واسم پشیمونی میمونه ...بخصوص وقتی شرایط خودتو با کسانی که رفتن مقایسه میکنی وقتی میبیی از اونا پایین تری در حالیکه یه زمانی هم سطح بودین و شاید بالاتر...ولی صرفا به خاطر یه تصمیم اشتباه، فرصت زندگی کردن ( منظورم همون زندگی 4 ساله صرفا) تو یه جایی که امکان یاد گرفتن خیلی چیزا رو بهت میداد رو خودت از خودت گرفتی ......و مهمتر از اون هممون میدونم دانشگاههای داخل( حتی خوباش هم) واسه اون کسی که یه مدرک دکتری میخواد گزینه خیلی خوبیه.....ولی اگه ادم بخواد از لحاظ علمی به جایی برسه، اساسا دانشگاههای ما حرفی واسه گفتن ندارن!!
منم واسه دکتری اصلا نخوندم......اصلا به اصرار یکی از دوستام رفتم سر جلسه!!! این روزا زیاد شنیدم که شاید قسمت نباشه بری وقتی ویزات این طوری شده و از طرفی نخونده قبول شده پس یه حکمتی داشته .....و هزارتا از این حرفا!!!!!! ولی هیچ کدوم این حرفا متاسفانه یا شایدم خوشبختانه نه تنها واسم پذیرفتنی نبود یلکه واقعا اذیت و ناراحتم کرد. نمیخوام بگم این حرفا ماله ادمهای ضعیف هست ولی خیلی وقتا ماها واسه توجیه اشتباهاتمون و یا شاید بهتر بگم گول زدن خودمون از این حرفا میزنیم... اصلا با این حرفا بزرگ شدیم...سر دو راهی که میرسیم راه راحتر رو انتخاب میکنیم بعد هم خیلی راحت میگیم قسمت من، همین مسیر بود!!! کاریش نمیشد کرد!!
میدونم راه سختی رو در پیش دارم، خیلی سخت، راهی که انتهاش معلوم نیست.....ولی حاضر نیستم چند سال دیگه بار یه پشیمونی و حسرت رو دلم سنگینی کنه!! پس بار این سختی رو به دوش میکشم!!
این نصمیم من بود، امیدوارم شما بهترین تصمیم رو بگیرید

[parissaa_a]

به نظر من دکتری اینجا برای کسانی مناسب هست که مشکلاتی مثل مشکلات خانوادگی دارن. مثلا من افرادی رو می شناسم که واقعا نخبه و تاپ هستن و بدون شک اگر اپلای کنن جاهای خوبی پذیرش می گیرن ولی چون مثلا از مادر و پدرشون مراقبت می کنن نمی تونن برن. شما اگر چنین مشکلاتی ندارین به نظرم رو رفتن بیشتر فکر کنین. تجربه زندگی در یک کشور دیگه حتی برای چند سال خیلی ارزشمند هست. شما در اون چند سال فقط درس نمی خونید. بلکه در یک اجتماع دیگه با افرادی از کشورهای مختلف زندگی می کنین و درس هایی می گیرین که حتی شاید ارزشمندتر از دکترا نباشه. گزینه 3 منطقیه ولی به شرط اینکه سست نشین. من خیلی از وضعیت دکتری در ایران بد شنیدم. اساتید بی سواد و بی مسئولیت واقعا دانشجوها را اذیت می کنن. اینو از خودم نمی گم هر کدوم از دوستان و همکارانم که دانشجوی دکترا هستند در این مورد اتفاق نظر دارن. بر عکس دوستام که به خارح رفتن از محیط بی استرس آکادمیک اونجا خیلی تعریف می کنن. حتما با دانشجویان دکتری داخل و خارج مشورت کنید و مقایسه کنید.