دبی(امارات) - مصاحبه‌ی سفارت و تجربیات روز مصاحبه در سال 2017

[naserprs87]

سلام. آیا برای رفتن به سفارت آمریکا در دبی به جز اون 160 دلار، پول دیگه ای باید به بانک ابوظبی داد؟ یکی از آژانس ها در ایران به پدر من این حرفو زده که خیلی عجیبه!!!

[Mohsenqassemi]

سلام. نه هیچ پول دیگه ‌ای نمیخواد جز ویزای امارات متحده عربی که حدود 320 تومنه اما آژانسها 30 تومن هم حق‌العملکاری میگیرن.

[naserprs87]

مرسی. پس خیلی جالب شده که تو پاچه ملت می کنن !!!!

[behzadba]

من یه اکانت پرداخت شده ویزای تایپ B دارم.اگه به درد دوستان بخوره خوشحال میشم کمکی کرده باشم.

[SirM2X]

مادر من امروز دبی برای بار دوم مصاحبه داد.
بار اول اواخر دسامبر بود و همراه پدرم رفته بود. اون موقع درجا به دلیل social tie ریجکت شد.
دفعه بعدی که نوبت گرفتیم، برای پدرم نگرفتیم، و مادرم قرار بود تنهایی بره که توی داستان EO افتاد و سفارت خودش نوبتش رو کنسل کرد. دو هفته پیش سفارت ایمیل زد که نوبت Expedited برامون باز کرده و میتونیم بگیریم که خب الان گرفتیم.
سفارت خیلی خلوت بوده و حدود یه ربع مادرم با آفیسر صحبت کرده. اونجا بهش گفتن عکست قدیمیه (با اینکه قدیمی نبوده) و خودشون عکس جدید گرفتن و پولش رو هم گرفتن. بعد هم برگه زرد بهش دادن. روی برگه هیچ Case number ی نوشته نشده.
همچنین آفیسر بهش گفته وقتی ایمیل ویزات اومد، خودت نیا پیکاپ کن هوا گرمه! نمیدونم این hint بوده یا نه، ولی من سه سال پیش که میخواستم ویزا بگیرم، آفیسر برگه زرد رو بهم داد و گفت Have a safe trip to Florida. اون موقع با خودم فکر میکردم اگه ویزا ندادی چطوری برم فلوریدا.
اگه پیشرفتی در کیس مادرم حاصل شد همینجا اطلاع میدم.

[Mohsenqassemi]

تجربه مصاحبه توریستی من در 16 آوریل 2017. همین یکشنبه در دبی
سلام دوستان. شوربختانه من با شرایط زیر بر اساس همون بند معروفِ 214b رد شدم.
دانشجوی نمیسال دوم کارشناسی ارشد رزوانه دانشگاه فردوسی رشته ادبیات انگلیسی هستم. نامزدم آمریکایی-انگلیسیه و وقتی پیشم بود دعوتنامه نوشت و امضا کرد گذاشت برام. پدر و مادرش هم اطلاعات مالیشون رو برای اسپانسر شدن دادن.
از دانشگاه نامه اشتغال به تحصیل لاتین، از استاد مشاور نامه‌ی تعهد به برگشت، گزارش حساب از بانک، کارت پایان خدمت، و کپی گواهینامه‌ی نامزدم رو بردم.
روز مصاحبه خلوت بود. تقریباً 10 نفر ایرانی توی صف بودند. یک زوج سالمند حدود 80 ساله که پسرشون توی آمریکا بود و همچنین یک بانوی میانسال که اون هم پسرش در آمریکا بود درجا ویزا گرفتند.
با پرواز FlyDubai از مشهد به دبی رفتم و در یک هاستل در برجمان اتاق گرفتم. وقت مصاحبه‌م ساعت 0930 بود، من 0915 اونجا بودم و ساعت 0950 نوبتم شد و ساعت 10 مصاحبه تمام.

مصاحبه:
مرد مصاحبه‌‌کننده‌ی بلوند و جوانی شروع کرد به فارسی با لهحه‌ی خیلی بد مصاحبه کردن. من ازش خواستم به انگلیسی باهام مصاحبه کنه چون اعتماد به نفس بیشتری دارم و همچنین هیچ شبهه‌ای ایجاد نمیشه.
1. سؤال اول: چرا میخوای بری آمریکا. ج: باید با شما صادق باشم. نامزد من آمریکاییه و دوست دارم خودش و خونوادش و شهرش رو ببینم و در عروسی خواهرش شرکت کنم. ما هر دو از وجود ویزاهای نامزدی و ازدواج آگاهیم، اما من در حال حاضر شرایط این رو ندارم که به آمریکا برم چون درس میخونم.
2. کجا با خانمت آشنا شدی؟ ج: ما Pen-pal بودیم. اما الآن دو سال و نیمه با همین و در ترکیه، هندوستان و تاجیکستان و همچنین 5 ماه در ایران با هم بودیم.
3. نامه از خانمت داری که نشون بده میخوای بری پیشش؟ ج: بله،‌ بفرمایید. (که نامه رو یه نگاه کرد و اصلا نخوند.) مدام تایپ میکرد.
4. چقدر از درست مونده؟ ج: تا اواخر سپتامبر 2018 دفاع میکنم. این هم نامه از دانشگاه.
نامه رو گرفت و رفت پیش همکارش. بعد از 2 دقیقه برگشت و گفت محسن، تو خیلی شرایطت خوبه اما متأسفانه ما فعلاً نمیتونیم بهت ویزا بدیم. شما وابستگی اجتماعی قوی در آمریکا داری (منظورش نامزدم بود). برو درخواست ویزای نامزدی بده. ج: آخه من هنوز آمادگیش رو ندارم. نمیتونم یک سال‌ آمریکا بمونم. من فقط چهل روز میخوام برم. باید برگردم درسم رو تموم کنم. از طرفی، هیچکس رو جز نامزدم در آمریکا ندارم و تمام خونوادم‌ در ایرانند.
جواب مصاحبه‌کننده: متأسفم، «ما در حال حاضر نمیخواهیم شما در آمریکا باشید.»
این جمله‌ی آخرش خیلی تحقیرم کرد. نمیدونم مستقیم به من بود یا همه‌ی جوانهای ایرانی.

خلاصه، با دلی آکنده از غم و خشم و احساس تحقیر برگشتم مسافرخونه. تخت پایینیم یه دختر فیلیپینی بود که میخواست بره آمریکا و میگفت مشکلی از لحاظ ویزا نداره. راحت میدن. آیا احتمال اینکه یه دختر فیلیپینی بره آمریکا بمونه بیشتره یا یه ایرانی مث من!‌

سؤالی که پیش میاد و نشون میده چقدر بروکراسی این آمریکایی‌ها احمقانه‌ است اینه: آفیسر گفت تو «وابستگی اجتماعی قوی» به آمریکا داری. یعنی من اونقدر نامزدم رو دوست دارم (که دارم) که میرم اونجا و دیگه بر نمیگردم ایران! حالا به این کاری نداریم که من چقدر به خانواده‌م وابسته‌ام. حرفم اینه که ایشون میگه ویزای نامزدی بگیر. خوب یکی نیست بهش بگه: «احمق!»‌ (حالا خطاب به افسر یا نظام اداری آمریکایی) اگه تو مطمئن شدی که من وابستگی عمیق دارم، پس ویزای نامزدیم حتماً اثبات میشه (که میشه چون تا دلتون بخواد ادله و مدرک داریم) و در این صورت این به طور خودکار یعنی «گرین کارت»!‌ چون بعد از قبول شدن درخواست ویزای نامزدی، من میتونم برم آمریکا و باید یه سال بمونم. خوب مردک من که میخواستم توریستی برم و فقط 40 روز بمونم!!!

ببخشید طولانی شد.

امروز برگشتم ایران و با نیمه‌ی بهترم تصمیم گرفتیم از همین الآن دوباره وقت بگیریم که شهریور یا مهر برای ویزای نامزدی در ایروان اقدام کنیم که تا درسم تموم میشه فرایند اداری هم به پایان رسیده و ویزا در اومده باشه.

با آرزوی کامیابی برای همه‌ی دوستان و سپاس به خاطر کمک‌های زیادی که این وبسایت به من کرد، هرچند نتونستم ویزا بگیرم.

[navidit]

تجربه مصاحبه توریستی من در 16 آوریل 2017. همین یکشنبه در دبی
سلام دوستان. شوربختانه من با شرایط زیر بر اساس همون بند معروفِ 214b رد شدم.
دانشجوی نمیسال دوم کارشناسی ارشد رزوانه دانشگاه فردوسی رشته ادبیات انگلیسی هستم. نامزدم آمریکایی-انگلیسیه و وقتی پیشم بود دعوتنامه نوشت و امضا کرد گذاشت برام. پدر و مادرش هم اطلاعات مالیشون رو برای اسپانسر شدن دادن.
از دانشگاه نامه اشتغال به تحصیل لاتین، از استاد مشاور نامه‌ی تعهد به برگشت، گزارش حساب از بانک، کارت پایان خدمت، و کپی گواهینامه‌ی نامزدم رو بردم.
روز مصاحبه خلوت بود. تقریباً 10 نفر ایرانی توی صف بودند. یک زوج سالمند حدود 80 ساله که پسرشون توی آمریکا بود و همچنین یک بانوی میانسال که اون هم پسرش در آمریکا بود درجا ویزا گرفتند.
با پرواز FlyDubai از مشهد به دبی رفتم و در یک هاستل در برجمان اتاق گرفتم. وقت مصاحبه‌م ساعت 0930 بود، من 0915 اونجا بودم و ساعت 0950 نوبتم شد و ساعت 10 مصاحبه تمام.

مصاحبه:
مرد مصاحبه‌‌کننده‌ی بلوند و جوانی شروع کرد به فارسی با لهحه‌ی خیلی بد مصاحبه کردن. من ازش خواستم به انگلیسی باهام مصاحبه کنه چون اعتماد به نفس بیشتری دارم و همچنین هیچ شبهه‌ای ایجاد نمیشه.
1. سؤال اول: چرا میخوای بری آمریکا. ج: باید با شما صادق باشم. نامزد من آمریکاییه و دوست دارم خودش و خونوادش و شهرش رو ببینم و در عروسی خواهرش شرکت کنم. ما هر دو از وجود ویزاهای نامزدی و ازدواج آگاهیم، اما من در حال حاضر شرایط این رو ندارم که به آمریکا برم چون درس میخونم.
2. کجا با خانمت آشنا شدی؟ ج: ما Pen-pal بودیم. اما الآن دو سال و نیمه با همین و در ترکیه، هندوستان و تاجیکستان و همچنین 5 ماه در ایران با هم بودیم.
3. نامه از خانمت داری که نشون بده میخوای بری پیشش؟ ج: بله،‌ بفرمایید. (که نامه رو یه نگاه کرد و اصلا نخوند.) مدام تایپ میکرد.
4. چقدر از درست مونده؟ ج: تا اواخر سپتامبر 2018 دفاع میکنم. این هم نامه از دانشگاه.
نامه رو گرفت و رفت پیش همکارش. بعد از 2 دقیقه برگشت و گفت محسن، تو خیلی شرایطت خوبه اما متأسفانه ما فعلاً نمیتونیم بهت ویزا بدیم. شما وابستگی اجتماعی قوی در آمریکا داری (منظورش نامزدم بود). برو درخواست ویزای نامزدی بده. ج: آخه من هنوز آمادگیش رو ندارم. نمیتونم یک سال‌ آمریکا بمونم. من فقط چهل روز میخوام برم. باید برگردم درسم رو تموم کنم. از طرفی، هیچکس رو جز نامزدم در آمریکا ندارم و تمام خونوادم‌ در ایرانند.
جواب مصاحبه‌کننده: متأسفم، «ما در حال حاضر نمیخواهیم شما در آمریکا باشید.»
این جمله‌ی آخرش خیلی تحقیرم کرد. نمیدونم مستقیم به من بود یا همه‌ی جوانهای ایرانی.

خلاصه، با دلی آکنده از غم و خشم و احساس تحقیر برگشتم مسافرخونه. تخت پایینیم یه دختر فیلیپینی بود که میخواست بره آمریکا و میگفت مشکلی از لحاظ ویزا نداره. راحت میدن. آیا احتمال اینکه یه دختر فیلیپینی بره آمریکا بمونه بیشتره یا یه ایرانی مث من!‌

سؤالی که پیش میاد و نشون میده چقدر بروکراسی این آمریکایی‌ها احمقانه‌ است اینه: آفیسر گفت تو «وابستگی اجتماعی قوی» به آمریکا داری. یعنی من اونقدر نامزدم رو دوست دارم (که دارم) که میرم اونجا و دیگه بر نمیگردم ایران! حالا به این کاری نداریم که من چقدر به خانواده‌م وابسته‌ام. حرفم اینه که ایشون میگه ویزای نامزدی بگیر. خوب یکی نیست بهش بگه: «احمق!»‌ (حالا خطاب به افسر یا نظام اداری آمریکایی) اگه تو مطمئن شدی که من وابستگی عمیق دارم، پس ویزای نامزدیم حتماً اثبات میشه (که میشه چون تا دلتون بخواد ادله و مدرک داریم) و در این صورت این به طور خودکار یعنی «گرین کارت»!‌ چون بعد از قبول شدن درخواست ویزای نامزدی، من میتونم برم آمریکا و باید یه سال بمونم. خوب مردک من که میخواستم توریستی برم و فقط 40 روز بمونم!!!

ببخشید طولانی شد.

امروز برگشتم ایران و با نیمه‌ی بهترم تصمیم گرفتیم از همین الآن دوباره وقت بگیریم که شهریور یا مهر برای ویزای نامزدی در ایروان اقدام کنیم که تا درسم تموم میشه فرایند اداری هم به پایان رسیده و ویزا در اومده باشه.

با آرزوی کامیابی برای همه‌ی دوستان و سپاس به خاطر کمک‌های زیادی که این وبسایت به من کرد، هرچند نتونستم ویزا بگیرم.

باسلام

خود من هم کیسم گرین کارت از طریق خانواده بود و دو بار از دادن ویزای موقت به من امتناع شد، دفعه آخر آفیسر به من گفت که بهتره که فقط برای همون گرین کارت اقدام کنم. این یک روال طبیعی است متاسفانه که به خصوص نسبت به ما ایرانی ها اعمال می شود، دلیلش هم سابقه بد ایرانی ها در گرفتن ویزای موقت و برنگشتن است، به خصوص آنهایی که وابستگی قوی به آمریکا دارند. در مورد فیلیپینی ها سخت گیری حتی بیشتر است، اگر یک نگاه به لینک ویزا بولتن آمریکا بیاندازید می بینید که چهار کشور از جمله فیلیپین صف مجزا برای مهاجرت دارند که از بقیه طولانی تر است:

https://travel.state.gov/content/vis.../bulletin.html

یک شخص خاص ممکن است استثناعا مشگل کمتری برای رفتن به آمریکا با ویزا داشته باشد، چه ایرانی و چه غیر ایرانی.

[sahar.zar]

سلام،

پدر و مادر من امروز در دوبی وقت مصاحبه داشتن و بهشون برگه بنفش دادن. کسی تجربه گرفتن برگه بنفش رو داشته؟ ممنون میشم اگه کسی تجربه داره توضیح بده که این برگه دقیقا چی هست و چه مراحلی باید طی بشه که ویزا رو صادر کنن.

[samaneh90]

سلام،

پدر و مادر من امروز در دوبی وقت مصاحبه داشتن و بهشون برگه بنفش دادن. کسی تجربه گرفتن برگه بنفش رو داشته؟ ممنون میشم اگه کسی تجربه داره توضیح بده که این برگه دقیقا چی هست و چه مراحلی باید طی بشه که ویزا رو صادر کنن.

سلام

بنظر میرسه همون کلیرنس باشه، وقتی سایت رو چک کنین نوشته Administrative Processing

کیس نامبر رو بهشون دادن؟

[mahshad66]

سلام،

پدر و مادر من امروز در دوبی وقت مصاحبه داشتن و بهشون برگه بنفش دادن. کسی تجربه گرفتن برگه بنفش رو داشته؟ ممنون میشم اگه کسی تجربه داره توضیح بده که این برگه دقیقا چی هست و چه مراحلی باید طی بشه که ویزا رو صادر کنن.

دوست عزیز به نظر میاد منظورتون از برگه ی بنفش همون صورتی هست که این یعنی پدر و مادرتون مستقیماً ویزا گرفتن و کیلیرنس نداران