CSQ: 15 Feb 2011 * F.F: 16 Feb 2011 * Update: 10 April 2013 * Medical : 18 Sep 2013 * Pass Request: 27 Oct 2013 * Landing: 29 Dec 2013
من رشته ام آمار هست و برای کبک میخواهم اقدام کنم.
1- وقتی وارد کانادا میشیم اول باید مدارک را تطبیق بدهیم یا اول باید بریم دنبال یک دوره کوتاه مدت در کالج و مجانی برای یه شرکتی کار کنیم تا استخدام بشیم؟
2- میشه بدون تطبیق مدارک دوره های کوتاه مدت کالج رو گذروند؟
3- برای خانم هایی که تنها میرند چه شغل های "جنرالی" وجود داره که بتونند انجام بدهند ؟ اگر کسی در مورد رشته ام هم بدونه خیلی بهتره که در ارتباط با رشته باشه.
قبلا در این مورد صحبتی کرده ایم اما بد نیست توضیحی دوباره خدمتتان عرض کنم.ادامه تحصیل مسلما برای ارتقا خوب است اما الزامی نیست مگر در مشاغل و پست های بسیار خاص.اینجا بر خلاف ایران اینطور نیست که اگر شما فوق لیسانس یا دکترا داشته باشی تضمینی محکمتر برای ورود به کارتان بشود.چه بسا که بسیاری از فرصت های شغلی را به دلیل high qualified بودن از دست خواهید داد و مجبور می شوید برای اقدام کردن در آن به ذکر مدرک لیسانستان اکتفا کنید.برای کسب پست های مدیریتی هم نمی توانید صرف داشتن مدرک دکترا به ان امیدوار باشید چرا که برای رسیدن به آن باید کاملا با سیستم اشنا شده باشید و تجربه لازم را طی چند سال کردن در اینجا بدست اورده باشید.
در مورد سوال دیگرتان: بله می توانید همزمان با دوره ی PHD در آن ها شرکت کنید فعلا که محدودیتی نیست مگر در طرفیت کلاس ها.
آشنا داشتن نه به معنی منفی آن است که مثلا حق کس دیگری را بخورد یا کاری خلاف قانون انجام بدهد. در خارج لغت رایج برای آشنا داشتن networking است به معنای شبکه افرادی که شما می شناسید. در واقع شما از طریق افرادی که می شناسید از وجود موقعیت های شغلی آگاه می شوید و یا از آنها بعنوان معرف استفاده می کنید. در مواردی مثل مشاغل دولتی گرفتن که روال استخدامی سفت و سخت مشخصی دارد وجود آشنا کمتر مفید است (برعکس ایران)، ولی در هر حال ذات انسان اینست که سعی می کند به دوستان و آشنایان خود بیشتر کمک کند و این موضوع ایران و کانادا ندارد. فرق ایران و کانادا اینست که در کانادا در هرحال روال قانونی طی می شود و در ایران از آشنایی برای خلاف و دور زدن قانون استفاده می شود.
همانطور که دوستمان عرض کردند networking از اهمیت زیادی برخوردار است. مایلم این نکته را اضافه کنم که بسیاری از شرکت ها و .... هستند که صد ها و بلکه بیشتر رزومه خاک خورده دارند بدون اینکه حتی نگاهی به آن انداخته باشند چرا که ترجیح می دهند نیروریی را که می خواهند استخدام کنند از طرف کسی معرفی شده باشد.البته این به معنای پارتی بازی مدل ایرانی نیست ولی خوب اینجا هم شرایط خاص خودش را دارد.بتدریج بعد از گذراندن کلاس های کاریابی با سیستم و روش کار اینجا آشنا خواهید شد.
سلام به دوستان مقیم کانادا
میخواستم در مورد گرفتن وامهای تجاری کوچک اگر اطلاعاتی داری بفرمائید تا از انها استفاده کنیم.
همینطور اطلاعاتی در مورد راه اندازی شغلهای خدماتی.
قبلا از دوستان با محبت این قسمت سپاسگزارم
ایرانتو: استفن هارپر رهبر حزب محافظه کار ، طی سخنرانی انتخاباتی خود ، در جمع مهاجران تورنتو قول داد، اقدامات اساسی در خصوص پذیرش مدارک دانشگاهی دانش آموختگان خارج از کانادا در بازار کار این کشور به عمل آید.
به گزارش گلوب اند میل، این امر تلاش دیگری برای حل مشکلی به نام " پزشکان راننده تاکسی" است که معمولا متخصصین خارجی برای یافتن شغل مورد نظر خود با آن دست به گریبان هستند.
هارپر گفت اگر او مجددا به عنوان نخست وزیر انتخاب شود، نسبت به اعطای وام ویژه به مهاجران متخصص جهت اماده سازی خود برای گذراندن دوره ها و کسب مجوزهای لازم اقدام خواهد کرد.
محافظه کاران مبلغ مورد نیاز برای این کار را حدود 6 میلیون دلار محاسبه کرده اند.
کسب آرای تورنتوی بزرگ بویژه مهاجران آن شهر که طبق آمار اکثریت 70درصدی جمعیت را تشکیل می دهند، از اولویت اصلی حزب هارپر برای تشکیل دولت اکثریت است.
این موضع رهبر محافظه کار ، بیانگر آنست که دولت آینده برنامه ای برای ایجاد تسهیل نسبت به پذیرش مدارک تحصیلی خارجی نداشته و صرفا در جهت آماده سازی مهاجران متخصص برای تطبیق توانایی های خود با استانداردهای کانادا تلاش خواهد کرد.
جالب اینکه در لایحه بودجه سال جاری که قبل از سقوط دولت در 25 ماه مارچ ارائه شده، اتاوا اشاره ای به مبلغ مورد نظر برای این تصمیم نکرده است.
بر اساس گزارش اداره آمار، بیش از 40درصد تازه واردان بین 25 تا 54 سال ، در مشاغلی کار می کنند که پایین تر از سطح تحصیلات آنهاست و از تخصص کسب شده آنها در کشور مبداء استفاده ای بعمل نمی آید.
آنان معمولا نمی توانند از وام های دانشجویی موجود برای گذراندن دوره های ویژه، خرید لوازم آموزشی یا شرکت در امتحانات بهره مند شوند.
اضافه می شود، هزینه کسب مجوز کار در رشته های تخصصی موجود در بازار کار کانادا، بین 100 تا 25،000 دلار، ارزیابی شده است.
مسئله اینه که برای مشاغلی که مجوز میخواهند مثل پزشکی و معلمی و نظیر آن، کنترل تائید مدارک در اختیار سازمانهای نظام صنفی مربوطه است نه دولت. حتی اگر دولت هم عوض بشود بعید است این سازمانها سیاستهای خودشان را تغییر دهند چون افزایش تعداد افراد در مشاغل تحت کنترلشان به نفعشان نیست و بازار را اشباع میکند.
علاقه مندی ها (Bookmarks)