صفحه 2 از 2 نخستنخست 12
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 15 , از مجموع 15

موضوع: مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

  1. #11

    پیش فرض پاسخ : مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

    مشکلی که اول خیلی ممکنه توی ذوق بزنه بر میگرده به اینکه در مورد ایران داریم بمباران اطلاعات منفی از اینترنت و تلویزیون میشیم
    مدام میگن نا امنی گدا جیب بری ....... . نمی گم ایران بهشته ولی شما میری میبینی اااا اونجا هم که گدا داره اونجا هم یه جاهایی کلی می ترسی از نا امنی اااا اونجا هم که موبایل همکلاسیت رو تو دانشگاه دذدیدن. مشکل اینه با دید باز نرفتیم. رویایی ترین حالت اینه سفری حتی شده یک هفته ای به کشور مقصد داشته باشید ولی متاسفانه بودجه و امکان ویزا توریستی نیست. کار دیگه این هست که بپرسید از دیگران ، اگه هدفتون ریسرچ و مقاله و این حرفا هست از دانشجوهای اونجا بپرسید که واقعا اون دانشگاه این شرایط رو فراهم می کنه. این که شما از کشوری زده بشید مطمین باشید فقط مشکل از دوری از خانواده و یا حس مسیولیت به خانواده نیست ، یک سری عوامل دست به دست هم میدن و این حس دوگانگی ایجاد میشه: نبودن فرصت شغلی برای رشته شما،مناسب نبودن جامعه برای پیدا کردن دوست و پارتنر،متفاوت بودن شما با عموم ایرانیان کشور مقصد(این خیلی مهم است شما جایی برید که اکثر دانشجوهای ایرانی قصد پناه...ی داشته باشن شما جایی برید که اکثر ایرانی هاش فقط هدفشون این باشه به زور اونجا بمونند خیلی فرق داره با جایی برید که ایرانی های موفق زیاد باشن، اصلا به انسان انگیزه میده وقتی می بینه هموطناش داخل این کشور موفق هستن، داخل برنامه تلویزیونی خانمی می گفت ایرانی هایی که داخل کانادا دیده عموما موفق تر از ایرانی های فلان کشور که قبلا داخلش ساکن بوده هستند)، نداشتن بورس( شما بورس که باشی میگی میرم تهش اینه بر میگردم ولی وقتی بورس نیستی و اون پول رو پدر یا خودتون به زور درآورده باشید خیلی فشار و استرس بیشتره)، و هزاران مورد دیگه.
    قبل از رفتن خوب تحقیق کنید. متاسفانه یک جوی هست میگن باید زود رفت فقط باید رفت، شما شاید 1 سال بیشتر ایران بمونی بتونی با رزومه بهتر بری جای بهتر بری و یه دفعه اینطوری نشی. اگه اینجا شرایط سخته برات زود برو ولی اگه مثل ایجاد کننده تایپیک مشکلی به خصوص با خانواده ندارید قبل رفتن خوب تحقیق کنید جای مناسب برید.
    اتفاقا اینجا یکی یه سری کشور ها رو مثال زد،دانشگاه هایی هستند داخل کشورهایی که ما فکر می کنیم جای درس خوندن نیست ولی با فارغ لتحصیلی از اونها میشه خیلی راحت تر رفت دانشگاه های تاپ دنیا به نسبت دانشگاههای که داخل کشور اروپایی هستند. خیلی ها از مالزی و ترکیه رفتن بهترین دانشگاههای استرالیا و آمریکا. در مورد زندگی هم همینه. طی سفری رفتم استانبول محله آکسارا، بعدش هم اروپا و چند شهر رو دیدم. وقتی برگشتم به هر کسی می رسیدم میگفتم پول به ترکیه ندید برید اروپا حتما ترکیه ارزش نداره. سفر بعدی رفتم ترکیه و ایندفعه یه محل بهتر و شهر رو گشتم دیدم اینجا هم بد نیستا.منظورم اینه وقتی می خواهین کشورا رو مقایسه کنید شهرهای خوب و محلات خوب رو با هم مقایسه کنید.یکی مثل برادرشوهر خاله بنده از دهات های اطراف فلان شهر میره وین اتریش بعد می گه ایران هیچی نیست یکی هم دانشجویی از شمال تهران میره شهری کوچیک فنلاند بر میگرده میگه فنلاند هیچی نیست. آدم باید خودش یک جاهایی تجربه بدست بیاره حتی اگه بهاش زیاد باشه. شما هم اگه خیلی مشکل داری و افسردگی ممکنه پیدا کنی یکی از این کشورهای نزدیک ایران درس بخون که خانوادت هم راحت بیا یهت سر بزنن . مشکل شما رو آدمایی مثل خودت درک می کنن بقیه بهت میگن بمون همون جایی که هستی غر هم نزن. خیلی ها شرایط زندگی یا کار و درس رو در کشورهای مختلف دارند ولی ترجیح میده دبی کار کنه ترکیه زندگی کنه فقط به خاطر نزدیکی با خانواده خیلی هم راضی هستن از زندگی. اگه روابط خانوادگیتون گرم و صمیمی و به دور از فشار هست و دوری قابل تحمل نیست یا شرایط محیط برات سخت هست بدون خیلی ها مثل شما همین اطراف ایران هستن. فراموش نکنید کشور شرایط محیط طرز رفتار مردمش خیلی روی شما تاثیر داره، با تحقیق جلو برید

  2. #12
    Banned
    تاریخ عضویت
    Jan 2016
    ارسال‌ها
    556

    پیش فرض پاسخ : مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

    حرف برای گفتن زیاده. خیلی هم زیاده. این مسایل ریشه در فرهنگ و تربیت هر ملتی داره...

    دوستی اشاره کردند:
    خب این نسل جدید به جز مشکلات مهاجرت، مسئله حس مسئولیت نسبت به پدر و مادر هم بیشر میشه جزو معضلاتشون. اگه تا چند سال پیش کسایی که می رفتن می دونستن خواهر برادری دارن اینجا که میتونه حداقل ماهی یه بار به والدین سر بزنن یا دکتری ببرنشون، خب این نسل جدید این پایگاهو تو ایران ندارن، وقتی میرن دیگه کسی اینجا نیست که بتونه در حد معقول(نمی گم هر روز بره خونه والدینش) حداقل ماهی یکبار بهشون سر بزنه.
    نه دوست عزیز !
    پدر و مادر و کلا هر انسان مستقلی باید خودش به فکر خودش باشه. نه اینکه کارش به بیمارستان بکشه و نیاز به کسی پیدا کنه. شاید حرف من یه کم تو ذوق بزنه, ولی حقیقته.پدر و مادر اگه شما رو بزرگ کردند, وظیفه شون بوده, چون خودشون خواستن که شما رو داشته باشند. حالا فکر نکین که بنده از خود راضی تشریف دارم و ... . خیر. درستش همینه. پدر ومادر از شما اجازه گرفتند که شما به این دنیا ورود پیدا کنین؟!
    تا وقتی تو ایران بودیم میشنیدیم خارجی ها سردن و با پدر مادر کاری ندارن و رابطشون کاملا بریده شده.
    همه جای دنیا, همه جور آدم پیدا میشه. تو همون ایران افراد زیادی هستند که سالی به دوازده ماه به پدر و مادر سر نمیزنن.
    تا وقتی دانشجویی و تعطیلات بین 2 ترم داری میتونی بری مدام ایران،شاغل که بشی دیگه وقتت کمه،ازدواج که کنی دیگه نمیتونی از بچه و همسرت توقع داشته باشی هر تعطیلی فقط برن ایران... دیدم واقعا راست می گه.
    اتفاقا شما وقتی سر کار بری بیشتر وقت آزاد دارین به نظرم. چون ما که الان آلمان هستیم و همزمان کار دانشجویی هم داریم, همش مشغول درس خوندن و امتحان دادن هستیم. کار هم که غوزه بالا غوزه. هنر کنی شاید بتونی یه کلاس ورزشی هم ثبت نام کنی. در صورتی که تو محیط کار, 1 ماه مرخصی داری. بیشتر هم بخوای معمولا نه نمیگن بهت. ولی بیش از اندازه نباید دیگه محل کارت رو ترک کنی.
    یا همکلاسی های دیگم که به جز (ایرانی افغانی پاکستانی) همه می خوان بعد تحصیل بر گردن کشورشون و به همین دلیل کاملا شادن و دارن لذت می برن از این تجربه تحصیل تویه خارج اونموقع اون 3 گروه بالا(ایرانی افغانی پاکستانی،اینا رو مثال زدم چون از این کشورا همکلاسی دارم شاید ملیت های دیگه هم اینطوری باشن) همش دارن به آینده فکر می کنن که چه جوری توو این کشور بمونن یا برن جایه دیگه و اصلا اون نشاط یه دانشجویه کلمبیایی یا کویتی رو ندارن. به همکلاسی ایرانیم میگم چرا نمی خوای برگردی میگه بالاخره خاور میانه جنگ میشه و معتقده حتی دیگه ترکیه هم امن نیست اونموقع می بینم دانشجوهای ترکی دانشگامون یا خوابگاه با خیال آسوده بعد تحصیل برمیگردن کشورشون و اصلا کشورشون رو اونطوری نا امن نمی بینن در صورتیکه ما ایرانی ها ترکیه رو قبول نداریم
    اتفاقا یکی از مزایای خارج رفتن همینه که فرد میشینه با خودش 2*2=4 میکنه و میبینه که جایی که به اصطلاح ازش فرار کرده, همچین جای بدی هم نبوده ! یا بهتر بگم همه جای مشکلات خودش رو داره.
    که باز اینم برمیگرده به اینکه ما ایرانیها + مردم یه سری ملل دیگه طرز فکر یکسانی رو دنبال میکنند.
    خیلی وقت ها فکر می کنم کاشکی کشوری می رفتم یا در آینده برم که امکان مهاجرت خوانواده هم مقدور باشه، واقعا در این مورد اطلاعات خیلی ضد و نقیضه، تویه گروه تلگرام یادمه پارسال ادمین گروه می گفت اینجا بیاین اقامت بگیرین سریع پدر مادرتونم می تونین مهاجرتی بیارین، ولی وقتی لینک شدم به 5-6 تا خانواده ایرانی توو این کشور بهم گفتن خیلی سخته و پدر یا مادر باید 75 سال سن داشته باشه یا همسرش مرده باشه. واقعا اطلاعات کمه آدم می خواد کشوری رو انتخاب کنه نمی دونه باید به حرف کی گوش بده . من الان اروپا هستم ولی هرجایی که امکان اقامت خانوادم هم باشه حاضرم برای مقطع بعدیم برم.
    شما خانواده تون هم اگه به کل مهاجرت کنن پیش شما, باز اون حس"غربت" احتمال زیاد با شما خواهد بود. بعدشم شما به عنوان مثال کشور اروپایی برین و دانشجو بشین. پدر ومادر میتونن مدام بیان و برن. بعدشم اگه کار پیدا کردی. این رفت و آمدها میتونه بیشتر هم بشه. مثلا ممکنه بعد از چند بار رفت و آمد بهشون ویزای 1 ساله هم بدن. پدر و مادر شما برای اینکه بیان شما رو ببینن لازم نیست حتما اقامت داشته باشن.
    شما از تو "ت ل گ ر ا م" اطلاعات موثق کسب میکنین؟!
    لطفا بگین چه جوری با این حس مسئولیتی که آدم در آینده نسبت به خانوادش داره کنار بیاد و اگه راه حلی داره بگین
    راه حل؟!
    بالا گفتم دیگه. مسیله وابستگیه. نقطه.
    سوال : میتونم بپرسم شما اصلا برا چی میخواین مهاجرت کنین؟ کار علمی-پژوهشی میخواین انجام بدین ؟ از جای فعلی خسته شدین؟
    من خودم الان در رشته فعلیم دانشگاهی که هستم, شاید بهترین در آلمان باشه و جزو 5 تای اروپاست. سهم زیادی در تولید علم آلمان داره. پروفسور معروف تا دلت بخواد. امکانات عالی. ولی من تو همیون ایران یه دانشگاه سراسری شهرستان درس خوندم و بیشتر چیز یاد گرفتم در قیاس با اینجا!
    ایران مشکلاتش زیاده. ولی به عنوان مثال همین آلمان, یک سری مشکلات داره برای خودش. یک سری مشکلات هم داره که شما وقتی وارد اینجا بشی درگیرش میشی. مثل مسیله زبان : شما ممکنه حتی تا آخر عمرت هم تسلط پیدا نکنی به آلمانی !
    مسیله خارجی بودن, یه سری تبعیض های پنهان شاید وجود داره. ( البته نمیخوام بگم تبیعیض واقعی و 100%, ولی به عنوان مثال در قیاس با یه فرد جویای کار آلمانی شما شانس کمتری دارید.مگه اینکه رزومه بهتری داشته باشین.)
    این همه آدم اومدن و درس خوندن و کار کردن و بعدشم برگشتن. آسمون به زمین اومد؟ من خودمم هم برگشت شاید یکی از گزینه ام باشه. هر چند شرایطم خوبه واقعا. ولی فعلا نه...شاید چند ساله دیگه. یه کمی تجربه کسب میکنم بعدا تصمیم میگیرم.
    توصیه : شما هیچ وقت تصمیم نگیر بچه داشته باشی یه روز. چون این تصمیم, تصمیم خطرناکی میتونه باشه.
    حرف برا گفتن زیاده...

  3. #13
    Junior Member
    تاریخ عضویت
    Feb 2017
    ارسال‌ها
    13

    پیش فرض پاسخ : مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

    نقل قول نوشته اصلی توسط Shahcheraghi58 نمایش پست ها
    مشکلی که اول خیلی ممکنه توی ذوق بزنه بر میگرده به اینکه در مورد ایران داریم بمباران اطلاعات منفی از اینترنت و تلویزیون میشیم
    مدام میگن نا امنی گدا جیب بری ....... . نمی گم ایران بهشته ولی شما میری میبینی اااا اونجا هم که گدا داره اونجا هم یه جاهایی کلی می ترسی از نا امنی اااا اونجا هم که موبایل همکلاسیت رو تو دانشگاه دذدیدن. مشکل اینه با دید باز نرفتیم. رویایی ترین حالت اینه سفری حتی شده یک هفته ای به کشور مقصد داشته باشید ولی متاسفانه بودجه و امکان ویزا توریستی نیست. کار دیگه این هست که بپرسید از دیگران ، اگه هدفتون ریسرچ و مقاله و این حرفا هست از دانشجوهای اونجا بپرسید که واقعا اون دانشگاه این شرایط رو فراهم می کنه. این که شما از کشوری زده بشید مطمین باشید فقط مشکل از دوری از خانواده و یا حس مسیولیت به خانواده نیست ، یک سری عوامل دست به دست هم میدن و این حس دوگانگی ایجاد میشه: نبودن فرصت شغلی برای رشته شما،مناسب نبودن جامعه برای پیدا کردن دوست و پارتنر،متفاوت بودن شما با عموم ایرانیان کشور مقصد(این خیلی مهم است شما جایی برید که اکثر دانشجوهای ایرانی قصد پناه...ی داشته باشن شما جایی برید که اکثر ایرانی هاش فقط هدفشون این باشه به زور اونجا بمونند خیلی فرق داره با جایی برید که ایرانی های موفق زیاد باشن، اصلا به انسان انگیزه میده وقتی می بینه هموطناش داخل این کشور موفق هستن، داخل برنامه تلویزیونی خانمی می گفت ایرانی هایی که داخل کانادا دیده عموما موفق تر از ایرانی های فلان کشور که قبلا داخلش ساکن بوده هستند)، نداشتن بورس( شما بورس که باشی میگی میرم تهش اینه بر میگردم ولی وقتی بورس نیستی و اون پول رو پدر یا خودتون به زور درآورده باشید خیلی فشار و استرس بیشتره)، و هزاران مورد دیگه.
    قبل از رفتن خوب تحقیق کنید. متاسفانه یک جوی هست میگن باید زود رفت فقط باید رفت، شما شاید 1 سال بیشتر ایران بمونی بتونی با رزومه بهتر بری جای بهتر بری و یه دفعه اینطوری نشی. اگه اینجا شرایط سخته برات زود برو ولی اگه مثل ایجاد کننده تایپیک مشکلی به خصوص با خانواده ندارید قبل رفتن خوب تحقیق کنید جای مناسب برید.
    اتفاقا اینجا یکی یه سری کشور ها رو مثال زد،دانشگاه هایی هستند داخل کشورهایی که ما فکر می کنیم جای درس خوندن نیست ولی با فارغ لتحصیلی از اونها میشه خیلی راحت تر رفت دانشگاه های تاپ دنیا به نسبت دانشگاههای که داخل کشور اروپایی هستند. خیلی ها از مالزی و ترکیه رفتن بهترین دانشگاههای استرالیا و آمریکا. در مورد زندگی هم همینه. طی سفری رفتم استانبول محله آکسارا، بعدش هم اروپا و چند شهر رو دیدم. وقتی برگشتم به هر کسی می رسیدم میگفتم پول به ترکیه ندید برید اروپا حتما ترکیه ارزش نداره. سفر بعدی رفتم ترکیه و ایندفعه یه محل بهتر و شهر رو گشتم دیدم اینجا هم بد نیستا.منظورم اینه وقتی می خواهین کشورا رو مقایسه کنید شهرهای خوب و محلات خوب رو با هم مقایسه کنید.یکی مثل برادرشوهر خاله بنده از دهات های اطراف فلان شهر میره وین اتریش بعد می گه ایران هیچی نیست یکی هم دانشجویی از شمال تهران میره شهری کوچیک فنلاند بر میگرده میگه فنلاند هیچی نیست. آدم باید خودش یک جاهایی تجربه بدست بیاره حتی اگه بهاش زیاد باشه. شما هم اگه خیلی مشکل داری و افسردگی ممکنه پیدا کنی یکی از این کشورهای نزدیک ایران درس بخون که خانوادت هم راحت بیا یهت سر بزنن . مشکل شما رو آدمایی مثل خودت درک می کنن بقیه بهت میگن بمون همون جایی که هستی غر هم نزن. خیلی ها شرایط زندگی یا کار و درس رو در کشورهای مختلف دارند ولی ترجیح میده دبی کار کنه ترکیه زندگی کنه فقط به خاطر نزدیکی با خانواده خیلی هم راضی هستن از زندگی. اگه روابط خانوادگیتون گرم و صمیمی و به دور از فشار هست و دوری قابل تحمل نیست یا شرایط محیط برات سخت هست بدون خیلی ها مثل شما همین اطراف ایران هستن. فراموش نکنید کشور شرایط محیط طرز رفتار مردمش خیلی روی شما تاثیر داره، با تحقیق جلو برید
    یه آدم موفقی میشناختم یه توصیه بهم کرد گفت و رفت از ایران , گفت پل ها پشت سرتو خراب کن تا راه برگشت نداشته باشی تا با قدرت به جلو پیش بری و موفق بشی
    خودش کارگر روز مزد بود آخرش یه آدم پولدار و موفق شده بود

    ایشون یه آدم دیپلمه بود نه تخصصی داشت نه چیزی تازه تو سن 27 سالگی شروع کرد و به گفته خودش قانون پل ها پشت سرت خراب کن که عقب گرد نداشته باشی و قانون 5 از 50 رو پی گرفته بود آخرش میلیاردر شد و رفت ایشون کمپانی داره و براش کار میکنن لازم نیست تخصص داشته باشه برای کسی کارمندی کنه

    خود من 29 سالمه با توجه به مشکلاتی که برام پیش اومد امسال سرمایه ام رفت اما الان حدود 10 میلیون دارم میخوام مهاجرت کنم ارمنستان البته رفیق دارم اونجا قراره کارا رو انجام بده - اگر بشه کارم جور کنه
    بعد مقیم شدم همه چی دستم اومد میتونم کاری که اینجا توایران داشتمو ادامه بدم اجناس از اینجا بفرستم ایران برای مشتری هام
    من خودم 29 سالمه با سرمایه کم اما میخوام برای مهاجرت و زندگی برم ارمنستان
    هر کسی هدفی داره هدف من زندگی آروم ساکت - راحت - سرما و تاریکی دوست دارم - آدم پر توقعی هم نیستم
    زندگی تو شهرستان ها کوچیک ترجیه میدم به تهران مثلا - خلوتی دوست دارم - آرامش و ثبات میخوام - گرفتن حق و حقوق راحت
    میخوام راحت بتونم مایحتاج اولیه زندگی راحت تهیه کنم

  4. #14
    Member applyie آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Feb 2013
    رشته و دانشگاه
    Engineering
    ارسال‌ها
    277

    پیش فرض پاسخ : مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

    نقل قول نوشته اصلی توسط oldgamer نمایش پست ها
    یه آدم موفقی میشناختم یه توصیه بهم کرد گفت و رفت از ایران , گفت پل ها پشت سرتو خراب کن تا راه برگشت نداشته باشی تا با قدرت به جلو پیش بری و موفق بشی
    خودش کارگر روز مزد بود آخرش یه آدم پولدار و موفق شده بود

    ایشون یه آدم دیپلمه بود نه تخصصی داشت نه چیزی تازه تو سن 27 سالگی شروع کرد و به گفته خودش قانون پل ها پشت سرت خراب کن که عقب گرد نداشته باشی و قانون 5 از 50 رو پی گرفته بود آخرش میلیاردر شد و رفت ایشون کمپانی داره و براش کار میکنن لازم نیست تخصص داشته باشه برای کسی کارمندی کنه

    خود من 29 سالمه با توجه به مشکلاتی که برام پیش اومد امسال سرمایه ام رفت اما الان حدود 10 میلیون دارم میخوام مهاجرت کنم ارمنستان البته رفیق دارم اونجا قراره کارا رو انجام بده - اگر بشه کارم جور کنه
    بعد مقیم شدم همه چی دستم اومد میتونم کاری که اینجا توایران داشتمو ادامه بدم اجناس از اینجا بفرستم ایران برای مشتری هام
    من خودم 29 سالمه با سرمایه کم اما میخوام برای مهاجرت و زندگی برم ارمنستان
    هر کسی هدفی داره هدف من زندگی آروم ساکت - راحت - سرما و تاریکی دوست دارم - آدم پر توقعی هم نیستم
    زندگی تو شهرستان ها کوچیک ترجیه میدم به تهران مثلا - خلوتی دوست دارم - آرامش و ثبات میخوام - گرفتن حق و حقوق راحت
    میخوام راحت بتونم مایحتاج اولیه زندگی راحت تهیه کنم
    سلام دوست عزیز
    به نظرم کاملا برعکس هست! نظرشخصی بنده اینه که هرگز شما نباید تو هیچ زمینه ای پل های پشت سرت رو خراب کنی.
    البته شاید از دید کسی که صرفا دنبال کار و مهاجرت بدون تحصیلات آکادمیک هست این دید صحیح باشه و شایدم واقعا صحیح باشه و افرادی که چنین وضعیتی دارن بهتر میتونن در مورد این گروه افراد نظر بدن ولی طبیعتا کسی که داره برای تحصیل از کشور خارج میشه و کلا تو محیط آکادمیک بوده و بازم داره میره به محیط اکادمیک دیگه براش نباید چنین چیزی منطقی باشه چون علم آمار و احتمالات میگه نباید پل پشت سرت رو خراب کنی!
    البته اینا نظرات شخصی بنده بود و صرفا دیدگاه خودم رو بیان کردم تا شاید یه روز به درد کسی بخوره و طبیعتا هرکسی در هر شرایطی مختار هست با زندگیش هرکاری که میخواد بکنه.
    موفق باشید
    If you are the smartest person in the room, then you are in the wrong room



  5. #15

    پیش فرض پاسخ : مهاجرت نسل جدید و تاثیر مشکلات وابستگی در خانواده های امروزی

    نقل قول نوشته اصلی توسط applyie نمایش پست ها
    سلام دوست عزیز
    به نظرم کاملا برعکس هست! نظرشخصی بنده اینه که هرگز شما نباید تو هیچ زمینه ای پل های پشت سرت رو خراب کنی.
    البته شاید از دید کسی که صرفا دنبال کار و مهاجرت بدون تحصیلات آکادمیک هست این دید صحیح باشه و شایدم واقعا صحیح باشه و افرادی که چنین وضعیتی دارن بهتر میتونن در مورد این گروه افراد نظر بدن ولی طبیعتا کسی که داره برای تحصیل از کشور خارج میشه و کلا تو محیط آکادمیک بوده و بازم داره میره به محیط اکادمیک دیگه براش نباید چنین چیزی منطقی باشه چون علم آمار و احتمالات میگه نباید پل پشت سرت رو خراب کنی!
    البته اینا نظرات شخصی بنده بود و صرفا دیدگاه خودم رو بیان کردم تا شاید یه روز به درد کسی بخوره و طبیعتا هرکسی در هر شرایطی مختار هست با زندگیش هرکاری که میخواد بکنه.
    موفق باشید
    کاملا با شما موافقم. بنظر من هم این کارو نکنید. آدم از آینده خبر نداره. من با رئیسم دعوام شد و چون می دونستم ویزا دستمه و دارم میرم اصلا برام مهم نبود و اومدم از اون شرکت بیرون. الان که برگشتم شش ماهه دنبال کارم. آرزو می کنم کاش می تونستم برگردم شرکت قبلی. خلاصه هیچ وقت فکرش رو هم نمی کنی چه چیزهایی در انتظارته. ولی یه حرفی هم هست که اگر رفتی با این دید برید که تمام تلاشتون رو می کنید بمونید و از اول نگید میرم اگر نشد برمیگردم چون همش دو دل میشید و تلاشتون برای ایجاد یه زندگی جدید تو یه کشور جدید کم میشه و انگیزه تون رو همش با فکر برگشتن به ایران از دست می دید.

صفحه 2 از 2 نخستنخست 12

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •