چه شهری را برای اقامت در کانادا انتخاب میکنید؟ و چرا؟

[Beginner]

نظرات دوستان جالب هست. واجب شد تورنتو و مونترال رو هم برم ببینم.
ونکوور که به نظر من خیلی خوب بود. من نه تنها احساس بدی از مراوده با مردم ،بانک ، مراکز نیوکامر، فیتنس کلاب و.... چه می دونم خیلی جاهای دیگه. بهم دست نداد بلکه احساس warm و welcoming بودن مردم هم بهم دست داد.
مثلا به عابرین خیلی خیلی احترام میذاشتن. ماشین از ده متری مونده به خط عابر وای میستاد با اینکه من هنوز به خط عابر هم نرسیده بوده. در حدی که یه بار اصلا نمی خواستم از خیابون رد شم، دیدم یارو ایستاد ، تازه مکث هم کردم رد بشه، با دست اشاره کرد نه تو اول رد شو! چکار دارید، از خجالتم الکی رفتم اون ور خیابون
یا مردم موقع سوار شدن به اتوبوس هوای همو داشتن و یه جورایی اگر آدم مسن بود زودتر سوار میشد و بهش جا میدادن.
توی downtown هم حس نمیکردی شهر شلوغه! از downtown که میرفتی بیرون باید دنبال آدم میگشتی (جدای از شوخی واقعا فضا به نسبت جمعیت خیلی زیاد بود)
نکته دیگه اینکه مردم اهل زندگی کردن بودن! خیلی ریلکس میرفتن سر کار و بر میگشتن. حالا یا میومدن لب ساحل یا کلاب ... از شتاب و استرس ایران اثری نبود.
خونه گرون بود، ولی تعداد و تنوعش هم زیاد بود.
چاله چوله هم تو خیابونهای فرعی داشت، اما کلیت شهر خیلی سالم بود.
کار یدی فراوان بود، اما برای کار حرفه ای مشخصتا تلاش مضاعفی میخواست. برداشت من این بود میشه با تلاش به اهداف رسید.
سگها جولان میدادن، از گربه هم خبری نبود تو خیابونا! غاز و اردک و کبوتر هم زیاد بود. جالب بود همه حیونا هم با هم خوب بودن ! من اصلا رفتم تو فکر که چطور اینهمه سگ از کنار هم رد میشن چیزی به هم نمیگن! اگه ایران بود... تیکه پاره کرده بودن همو! فرهنگ کانادایی رو حیوونها هم اثر کرده بود.
حمل و نقل عمومی خیلی خوب بود. البته همه جای کانادا مثل اینکه اوکی هست.
آب و هوا محشر بود. دریا بود ولی شرجی نبود! بارون میومد ولی نرم و دل پذیر. آفتاب که میشد، تقریبا همه میومدن بیرون از خونه. زیبایی هم دو چندان میشد.
حالا اینم بگم یه عطر خوب داشتم ، توی suspension bridge گمش کردم (نمیگم زدن چون شاید واقعا اینطور نباشه). یا یه بار دیدم تو خیابون ساک یه نفر رو دزدیدن، البته پلیس دو تا خیابون اونورتر گرفتش.
پلیسای کانادا خیلی خوب بودن. Dodge Charger های سیاه و سفید و حضور ساپورتیوشون در شهر، کلا خاطره مکدر سمند های سبز و سفید XXX رو از ذهن من برد
زباله و آشغال خیلی کم بود در سطح شهر. تنها چیزی که به چشم من اومد ته سیگار بود که میشه گفت رعایت نمیکردن. با اینحال میگم شهر تمیز بود.
من کلا جمع بندیم خیلی مثبت بود. فکر میکنم واضح هست چه شهری رو برای زندگی انتخاب میکنم

[shalizade]

سلام
دوستان لطفا راجع به شهر لندن در اونتاریو هم نظرتون رو بفرمایید
تا الان چیزی که من متوجه شدم اینه که خیلی از تورنتو کوچیک تره و قطب اصلی شهر دانشگاهش هست
که به تبع اون تابستونا شهر سوت و کور میشه ولی بقیه سال اینجوری نیست

من سپتامبر برای تجصیل اومدم و راستش رو بخواین چون از تهران میومدم اصلا اینجا رو دوست نداشتم ، خلوت هست ، کوچیک هست اون جنب و جوشی که توی تهران هست رو اینجا نمیبینین. ولی خوب خوبی هایی هم داره مثلااینکه کرایه خونه و حمل و نقل از تورنتو ارزونتره ، دانشگاهش خیلی کمپس زیبایی داره کلا روح آدم تو تابستون شاد میشه ، و کلا شهر آرومی هست ،
در کل من معتقدم که برای زندگی دانشجویی جای مناسبیه ولی برای زندگی همیشگی میتونه کسل کننده باشه .

[zini_zinparast]

نظرات دوستان جالب هست. واجب شد تورنتو و مونترال رو هم برم ببینم.
ونکوور که به نظر من خیلی خوب بود. من نه تنها احساس بدی از مراوده با مردم ،بانک ، مراکز نیوکامر، فیتنس کلاب و.... چه می دونم خیلی جاهای دیگه. بهم دست نداد بلکه احساس warm و welcoming بودن مردم هم بهم دست داد.
مثلا به عابرین خیلی خیلی احترام میذاشتن. ماشین از ده متری مونده به خط عابر وای میستاد با اینکه من هنوز به خط عابر هم نرسیده بوده. در حدی که یه بار اصلا نمی خواستم از خیابون رد شم، دیدم یارو ایستاد ، تازه مکث هم کردم رد بشه، با دست اشاره کرد نه تو اول رد شو! چکار دارید، از خجالتم الکی رفتم اون ور خیابون
یا مردم موقع سوار شدن به اتوبوس هوای همو داشتن و یه جورایی اگر آدم مسن بود زودتر سوار میشد و بهش جا میدادن.
توی downtown هم حس نمیکردی شهر شلوغه! از downtown که میرفتی بیرون باید دنبال آدم میگشتی (جدای از شوخی واقعا فضا به نسبت جمعیت خیلی زیاد بود)
نکته دیگه اینکه مردم اهل زندگی کردن بودن! خیلی ریلکس میرفتن سر کار و بر میگشتن. حالا یا میومدن لب ساحل یا کلاب ... از شتاب و استرس ایران اثری نبود.
خونه گرون بود، ولی تعداد و تنوعش هم زیاد بود.
چاله چوله هم تو خیابونهای فرعی داشت، اما کلیت شهر خیلی سالم بود.
کار یدی فراوان بود، اما برای کار حرفه ای مشخصتا تلاش مضاعفی میخواست. برداشت من این بود میشه با تلاش به اهداف رسید.
سگها جولان میدادن، از گربه هم خبری نبود تو خیابونا! غاز و اردک و کبوتر هم زیاد بود. جالب بود همه حیونا هم با هم خوب بودن ! من اصلا رفتم تو فکر که چطور اینهمه سگ از کنار هم رد میشن چیزی به هم نمیگن! اگه ایران بود... تیکه پاره کرده بودن همو! فرهنگ کانادایی رو حیوونها هم اثر کرده بود.
حمل و نقل عمومی خیلی خوب بود. البته همه جای کانادا مثل اینکه اوکی هست.
آب و هوا محشر بود. دریا بود ولی شرجی نبود! بارون میومد ولی نرم و دل پذیر. آفتاب که میشد، تقریبا همه میومدن بیرون از خونه. زیبایی هم دو چندان میشد.
حالا اینم بگم یه عطر خوب داشتم ، توی suspension bridge گمش کردم (نمیگم زدن چون شاید واقعا اینطور نباشه). یا یه بار دیدم تو خیابون ساک یه نفر رو دزدیدن، البته پلیس دو تا خیابون اونورتر گرفتش.
پلیسای کانادا خیلی خوب بودن. Dodge Charger های سیاه و سفید و حضور ساپورتیوشون در شهر، کلا خاطره مکدر سمند های سبز و سفید XXX رو از ذهن من برد
زباله و آشغال خیلی کم بود در سطح شهر. تنها چیزی که به چشم من اومد ته سیگار بود که میشه گفت رعایت نمیکردن. با اینحال میگم شهر تمیز بود.
من کلا جمع بندیم خیلی مثبت بود. فکر میکنم واضح هست چه شهری رو برای زندگی انتخاب میکنم

باید این رو بگم که حداقل در کیچنر یا واترلو فرهنگ رانندگی اینطوری نیست. چراغ زرده پا رو بزار رو گاز. اگر عابر میبینی سعی کن سریع رد بشی! اگر خودت عابر باشی که همیشه باید مواظب باشی چون ممکنه برخی خودروها توقف نکنند. جی واکینگ که اصلا جز فرهنگ کیچنر و واترلو هست! به جز چند تا اوتوبانش اگر شما در خیابانی پات هول پیدا نکردید شخصا به شما جایزه میدم!

[zini_zinparast]

یه نکته جالب ! من در کلگری هر وقت میرفتم کاستکو تا لاستیک ماشین رو عوض کنم همیشه لاستیکها رو تو پلاستیک نو میگذاشتند اما اینجا دو بار لاستیکها رو عوض کردم و هر دو بار تو همون پلاستیک قبلی که مال کلگری هست گذاشتند!
من در کلگری هر وقت میرفتم ماشین رو تو نمایندگی هوندا سرویس دوره ای میکردم یه کارواش رایگان هم میداد اما اینجا از اینجور چیزا خبری نیست

[chemistrymaste]

باید این رو بگم که حداقل در کیچنر یا واترلو فرهنگ رانندگی اینطوری نیست. چراغ زرده پا رو بزار رو گاز. اگر عابر میبینی سعی کن سریع رد بشی! اگر خودت عابر باشی که همیشه باید مواظب باشی چون ممکنه برخی خودروها توقف نکنند. جی واکینگ که اصلا جز فرهنگ کیچنر و واترلو هست! به جز چند تا اوتوبانش اگر شما در خیابانی پات هول پیدا نکردید شخصا به شما جایزه میدم!

دقیقا همینجوره.

انتاریو قسمت جنوبیش این شکلیه.
منو یه بار یه چینی (به قول رحمت خروس باز توی پایتخت، شاسی بلند داشت) نزدیک بود زیر بگیره.
همینجوری گیج گیج راهشو گرفت و رفت.
حتی اتوبوسای شرکت واحد هم اعصاب ندارن.
اینجا هم با اینکه چراغ قرمزه ولی عابرا به راحتی رد میشن از خیابون! نه همیشه. گاهی.
ولی بینی بین الله ماشینا از ترسشون (به جز اون چینی شاسی بلند دار که بعد از زیر نگرفتنم با تعجب داشت فکر میکرد که چرا زیرش نگرفتم!!؟) خیلی بیشتر از اتوبوسا و خود عابرین پیاده مراعات میکنن. نمیشه جمع بست همه رو ولی من همینایی که شما میبینین رو میبینم.
مسئله بعدی که خیلی جذابتر میکنه جنوب انتاریو رو
اینه که وقتایی که بارون میباره این راننده ها با ماشینو هاشون همینجوری اب و گل رو پرت میکنن سمت آدم. و میرن.
بازم میگم نه همه، ولی براشون مهم نیست.
مثل ایران نیست
تو ایران بارها دیده بودم (از جمله بابام، داییام، عموهام، پسرعمه هام، دوستام، مامانم، خواهرم) که ابدااااا سمت کسی آب و گل پرت نمیکنن (از روی چاله چون با سرعت رد نمیشدن تو روزای بارونی)
زینی جان من همه عزممو جزم کردم برم البرتا بعد از تموم شدن درسم!
اینجا از دوستای کاناداییمم خیلییییی تعریف میشنوم از البرتا.
به نظرم جنوب اونتاریو و مخصوصا تورنتو واسه کسی خوبه که علاقه داره توی جایی مثل تهران یا قاهره یا شهرهای اینجوری زندگی کنه.

[zini_zinparast]

دقیقا همینجوره.

انتاریو قسمت جنوبیش این شکلیه.
منو یه بار یه چینی (به قول رحمت خروس باز توی پایتخت، شاسی بلند داشت) نزدیک بود زیر بگیره.
همینجوری گیج گیج راهشو گرفت و رفت.
حتی اتوبوسای شرکت واحد هم اعصاب ندارن.
اینجا هم با اینکه چراغ قرمزه ولی عابرا به راحتی رد میشن از خیابون! نه همیشه. گاهی.
ولی بینی بین الله ماشینا از ترسشون (به جز اون چینی شاسی بلند دار که بعد از زیر نگرفتنم با تعجب داشت فکر میکرد که چرا زیرش نگرفتم!!؟) خیلی بیشتر از اتوبوسا و خود عابرین پیاده مراعات میکنن. نمیشه جمع بست همه رو ولی من همینایی که شما میبینین رو میبینم.
مسئله بعدی که خیلی جذابتر میکنه جنوب انتاریو رو
اینه که وقتایی که بارون میباره این راننده ها با ماشینو هاشون همینجوری اب و گل رو پرت میکنن سمت آدم. و میرن.
بازم میگم نه همه، ولی براشون مهم نیست.
مثل ایران نیست
تو ایران بارها دیده بودم (از جمله بابام، داییام، عموهام، پسرعمه هام، دوستام، مامانم، خواهرم) که ابدااااا سمت کسی آب و گل پرت نمیکنن (از روی چاله چون با سرعت رد نمیشدن تو روزای بارونی)
زینی جان من همه عزممو جزم کردم برم البرتا بعد از تموم شدن درسم!
اینجا از دوستای کاناداییمم خیلییییی تعریف میشنوم از البرتا.
به نظرم جنوب اونتاریو و مخصوصا تورنتو واسه کسی خوبه که علاقه داره توی جایی مثل تهران یا قاهره یا شهرهای اینجوری زندگی کنه.

یکی از دوستان که بیش از ۹ سال در انتاریو بود و الان ۳ سالی هست که در کلگری زندگی میکنه موقع رفتن از کلگری به من گفت که اشتباه میکنی اونجا (انتاریو) خیلی با کلگری فرق میکنه. اما خوب ما راهی نداشتیم چون برای پی آر گرفتن مجبور بودیم یه شرکت اسپانسرمون کنه.
من کلگری رو با اون زمستان طولانیش واقعا دوست دارم. اگر چه ۵ ماه از سال عملا outdoor activity چندان معنی نداره(البته خیلی ها هر هفته می رن اسکی) اما از دید من جایی هست که من روز اول ترک ایران آرزو داشتم. البته شاید به قول برخی دوستان واقعا کلگری توقع من رو بالا برده.

[ghlobe]

یه نکته جالب ! من در کلگری هر وقت میرفتم کاستکو تا لاستیک ماشین رو عوض کنم همیشه لاستیکها رو تو پلاستیک نو میگذاشتند اما اینجا دو بار لاستیکها رو عوض کردم و هر دو بار تو همون پلاستیک قبلی که مال کلگری هست گذاشتند!
من در کلگری هر وقت میرفتم ماشین رو تو نمایندگی هوندا سرویس دوره ای میکردم یه کارواش رایگان هم میداد اما اینجا از اینجور چیزا خبری نیست

من در همین انتاریو هم لاستیک ها رو در پلاستیک نو از کاستکو تحویل میگیرم هم نمایندگی هوندا همیشه یک کارواش رایگان بهم میده. فکر کنم یک توطئه ای در کاره که شما رو به کلگری برگردونند

[Beginner]

باید این رو بگم که حداقل در کیچنر یا واترلو فرهنگ رانندگی اینطوری نیست. چراغ زرده پا رو بزار رو گاز. اگر عابر میبینی سعی کن سریع رد بشی! اگر خودت عابر باشی که همیشه باید مواظب باشی چون ممکنه برخی خودروها توقف نکنند. جی واکینگ که اصلا جز فرهنگ کیچنر و واترلو هست! به جز چند تا اوتوبانش اگر شما در خیابانی پات هول پیدا نکردید شخصا به شما جایزه میدم!

دقیقا همینجوره.

انتاریو قسمت جنوبیش این شکلیه.
منو یه بار یه چینی (به قول رحمت خروس باز توی پایتخت، شاسی بلند داشت) نزدیک بود زیر بگیره.
همینجوری گیج گیج راهشو گرفت و رفت.
حتی اتوبوسای شرکت واحد هم اعصاب ندارن.
اینجا هم با اینکه چراغ قرمزه ولی عابرا به راحتی رد میشن از خیابون! نه همیشه. گاهی.
ولی بینی بین الله ماشینا از ترسشون (به جز اون چینی شاسی بلند دار که بعد از زیر نگرفتنم با تعجب داشت فکر میکرد که چرا زیرش نگرفتم!!؟) خیلی بیشتر از اتوبوسا و خود عابرین پیاده مراعات میکنن. نمیشه جمع بست همه رو ولی من همینایی که شما میبینین رو میبینم.
مسئله بعدی که خیلی جذابتر میکنه جنوب انتاریو رو
اینه که وقتایی که بارون میباره این راننده ها با ماشینو هاشون همینجوری اب و گل رو پرت میکنن سمت آدم. و میرن.
بازم میگم نه همه، ولی براشون مهم نیست.
مثل ایران نیست
تو ایران بارها دیده بودم (از جمله بابام، داییام، عموهام، پسرعمه هام، دوستام، مامانم، خواهرم) که ابدااااا سمت کسی آب و گل پرت نمیکنن (از روی چاله چون با سرعت رد نمیشدن تو روزای بارونی)
زینی جان من همه عزممو جزم کردم برم البرتا بعد از تموم شدن درسم!
اینجا از دوستای کاناداییمم خیلییییی تعریف میشنوم از البرتا.
به نظرم جنوب اونتاریو و مخصوصا تورنتو واسه کسی خوبه که علاقه داره توی جایی مثل تهران یا قاهره یا شهرهای اینجوری زندگی کنه.

عجب! فکرشم نمیکردم این همه تفاوت بین فرهنگ شهر ها باشه.
البته یه نکته ای هست که قبلا هم بحث شده. خیابونهای ونکوور به دلیل نوع خاص آب و هوا به نظرم سالم باقی میمونن. شهر های دیگه به علت تفاوت درجه زیاد ، احتمالا چاله و خرابی زیاد دارن. البته راننده های ونکوور وقتی چراغ سبز بود تند از سر تقاطع ها و مسیر ها میرفتن و لی چون سطوح صاف بود و زهکشی مناسب بود، چیزی نمی پاشید روی شما.
ولی بازه میگم احترام به عابر وحشتناک رعایت میشد! حتی در جاهایی که چراغ عابر نبود، راننده ها کلی صبر میکردن تا عابر ها رد بشن. کامل میتونم بگم stress free قدم میزدم.

[uxmal09]

دقیقا همینجوره.

انتاریو قسمت جنوبیش این شکلیه.
منو یه بار یه چینی (به قول رحمت خروس باز توی پایتخت، شاسی بلند داشت) نزدیک بود زیر بگیره.
همینجوری گیج گیج راهشو گرفت و رفت.
حتی اتوبوسای شرکت واحد هم اعصاب ندارن.
اینجا هم با اینکه چراغ قرمزه ولی عابرا به راحتی رد میشن از خیابون! نه همیشه. گاهی.
ولی بینی بین الله ماشینا از ترسشون (به جز اون چینی شاسی بلند دار که بعد از زیر نگرفتنم با تعجب داشت فکر میکرد که چرا زیرش نگرفتم!!؟) خیلی بیشتر از اتوبوسا و خود عابرین پیاده مراعات میکنن. نمیشه جمع بست همه رو ولی من همینایی که شما میبینین رو میبینم.
مسئله بعدی که خیلی جذابتر میکنه جنوب انتاریو رو
اینه که وقتایی که بارون میباره این راننده ها با ماشینو هاشون همینجوری اب و گل رو پرت میکنن سمت آدم. و میرن.
بازم میگم نه همه، ولی براشون مهم نیست.
مثل ایران نیست
تو ایران بارها دیده بودم (از جمله بابام، داییام، عموهام، پسرعمه هام، دوستام، مامانم، خواهرم) که ابدااااا سمت کسی آب و گل پرت نمیکنن (از روی چاله چون با سرعت رد نمیشدن تو روزای بارونی)
زینی جان من همه عزممو جزم کردم برم البرتا بعد از تموم شدن درسم!
اینجا از دوستای کاناداییمم خیلییییی تعریف میشنوم از البرتا.
به نظرم جنوب اونتاریو و مخصوصا تورنتو واسه کسی خوبه که علاقه داره توی جایی مثل تهران یا قاهره یا شهرهای اینجوری زندگی کنه.

در داخل خود gta در مناطق مختلفش تفاوت فرهنگ رانندگی و وضعیت مردم را مشاهده می کنید. من واقعیتش از رانندگی در داون تاون تورنتو اکراه دارم و اگر لازم باشه برم بدون ماشین می رم. اما در همین gta مناطق زیادی هست که فرهنگ رانندگی بسیار بالاست. مثلا در مناطق انتهایی شرق و غرب پایین تورنتو جاهایی را می بینید که آدم را به یاد سریال های آینه عبرت می اندازه اما جاهای دیگری هم هستن که حتی از راه رفتن در اونها لذت می برید. داره نزدیک 5 سال می شه که اینجام، دو تا ماشین هم داریم، هر بار برای تعویض روغن یا کار دیگه رفتم یا ماشین را شستن یا کوپن کارواش رایگان دادن. نمی شه واقعا همه چیز را اینطوری جمع بست.

[uxmal09]

باید این رو بگم که حداقل در کیچنر یا واترلو فرهنگ رانندگی اینطوری نیست. چراغ زرده پا رو بزار رو گاز. اگر عابر میبینی سعی کن سریع رد بشی! اگر خودت عابر باشی که همیشه باید مواظب باشی چون ممکنه برخی خودروها توقف نکنند. جی واکینگ که اصلا جز فرهنگ کیچنر و واترلو هست! به جز چند تا اوتوبانش اگر شما در خیابانی پات هول پیدا نکردید شخصا به شما جایزه میدم!

کافیه سپر ماشین فقط پای شما را لمس کنه. می تونید طرف را رسما از هستی ساقط کنید و تا مدت ها از درآمد بیمه ارتزاق کنید.