اکثر کسانی که به کانادا مهاجرت میکنند یکی از کلانشهرهای تورنتو، ونکوور، و یا مونترال را برای سکونت برمیگزینند. براساس آمار موجود بیش از 70 درصد از یک میلیون و یکصد هزار مهاجری که از سال 2001 تا سال 2006 به کانادا وارد شدهاند در یکی از شهرهای مذکور سکنی گزیدهاند و تنها 28 درصد در شهرهای کوچکتر را برای اقامت انتخاب کردهاند. آیا شیوه زندگی در کلانشهرها و نیز وضعیت سلامت ساکنان آن میتواند تاثیری، هر چند غیر مستقیم، بر زندگی این افراد داشته باشد؟ آیا میتوان از مزایای زندگی در کلانشهرها بهره برد و در عین حال از مضرات آن در امان بود؟ اخیرا "Best Health Magazine" بیست شهر کانادا را به لحاظ وضعیت سلامتی آنها و با مد نظر قرار دادن فاکتورهای مختلف رتبه بندی کرده است. در این رتبهبندی شهرهای غربی کانادا در مجموع و در تمامی فاکتورها، بجز فاکتور استرس، از وضعیت بهتری نسبت به شهرهای شرقی این کشور برخوردارند. شهر ونکوور که با توجه به رتبهبندیهای قبلی یکی از سالمترین شهرهای کانادا به شمار میرفته است در این رتبهبندی نیز ضمن ارتقا وضعیت خود همچنان جایگاه اول را در اختیار دارد. تورنتو، به لحاظ پایینترین نرخ چاقی و اضافه وزن، درست بعد از ونکوور رتبه دوم را به خود اختصاص داده است ولی از نظر زمانی که ساکنان به اوقات فراغت و تفریحات اختصاص میدهند وضع مناسبی ندارد و با اختصاص رتبه نوزدهم تنها از شهر مونکتون (Moncton) در ایالت نیوبرونزویک بالاتر است. تورنتو از این لحاظ حتی از شهر کوچک سامرساید (Summerside) در ایالت پرنس ادوارد آیلند نیز جایگاه پایینتری دارد. از نظر فاکتورهایی چون مصرف میوه و سبزیجات، پایینترین نرخ استرس، و فشار خون نرمال تورنتو جایگاه میانهای را در فهرست رتبهبندی به خود اختصاص دادهاست.
صرفنظر از تاثیری که ممکن است زندگی در شهرهای بزرگ بر روی ساکنان آنها داشته باشد هرکسی خودش مسئول حفظ و ارتقا سلامتی خویش است. میتوان با کمی برنامهریزی و با اتخاذ یک رژیم غذایی سالم که بر مصرف میوه و سبزیجات تازه و پرهیز از خوردن غذاهای آماده تاکید دارد و نیز با اختصاص ساعاتی از هفته به ورزش و فعالیتهای تفریحی مضرات زندگی در کلان شهرهایی مثل تورنتو را به حداقل رسانده و از مزایای آن بیشترین بهره را برد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)