آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[ghlobe]

من یه چیزی میگم لطفا نظرتون رو بگید دوستان:من توایران از 70 میلیون جمعیت 5 تا دوست صمیمی داشتم و حدود 20تا دوست نزدیک. الان تناسب بگیرید که توی مثلا دوهزار تا ایرانی اینجا چه جوری میتونم دوست نزدیک و چندتا پیدا کنم؟ آدم اینور انتخابهاش کم میشه. فارسی صحبت کردن واسه من شرط لازم یا کافی نیست. باید علایق مشترک و فرهنگ و تیپ آدم ها بخونه. من نتونستم اینجا دوست نزدیک ایرانی پیدا کنم بااینکه ایرانی های اینجا خوبند ولی چون انتخاب کم هست و توی معیار من قرار نگرفتن نتونستم دوست نزدیک و صمیمی ایرانی داشته باشم. ولی دوست خوب ولی غیرایرانی زیاد تا دلت بخواد.چون انتخاب بیشتره.
واسه این موضوع رو مطرح کردم که روی پیدا کردن روابط مشابه ایران خیلی حساب نکنید.

بنظر من هم ضرورتی نداره آدم خودش رو به جامعه ایرانی محدود کنه. دوست هم تیپ و خوب از هر ملیتی میشه پیدا کرد. حفظ یک جامعه جداگانه ایرانی در داخل کانادا هم جزو اولویت های بنده لااقل نیست. بنده ترجیح میدم عضو یک جامعه انسانی در این کشور باشم که ایرانی و کانادایی و عراقی و هندی و چینی و ایتالیایی و بسیاری دیگر رو شامل میشه.

[mahtob]

بدیهیه که حرف از محدود کردن نیست، قصه اینه که چرا اصرار دارید که جامعه ایرانی بده و شما جزوشون نیستید. تمام حرف من اینه این جامعه ای که ازش یاد می کنید ماییم. از مریخ که نیومدن. همونطور که عراقی و هندی و کانادایی و چینی و ایتالیایی می تونن خوب یا بد باشن ایرانیا هم می تونن خوب یا بد باشن. شما نمیاید بنویسید جامعه ی چینی ها بدن و بهتره ازش دوری کرد یا بلعکس. چون به واسطه ی خوب بودن یا بد بودن رابطه ی شما با یک چینی نمیشه در مورد کل جامعه ی چینیها قضاوت کرد. کاش همینکارو در مورد ایرانیها هم می کردین. همین

[sunrise84]

من یه چیزی میگم لطفا نظرتون رو بگید دوستان:من توایران از 70 میلیون جمعیت 5 تا دوست صمیمی داشتم و حدود 20تا دوست نزدیک. الان تناسب بگیرید که توی مثلا دوهزار تا ایرانی اینجا چه جوری میتونم دوست نزدیک و چندتا پیدا کنم؟ آدم اینور انتخابهاش کم میشه. فارسی صحبت کردن واسه من شرط لازم یا کافی نیست. باید علایق مشترک و فرهنگ و تیپ آدم ها بخونه. من نتونستم اینجا دوست نزدیک ایرانی پیدا کنم بااینکه ایرانی های اینجا خوبند ولی چون انتخاب کم هست و توی معیار من قرار نگرفتن نتونستم دوست نزدیک و صمیمی ایرانی داشته باشم. ولی دوست خوب ولی غیرایرانی زیاد تا دلت بخواد.چون انتخاب بیشتره.
واسه این موضوع رو مطرح کردم که روی پیدا کردن روابط مشابه ایران خیلی حساب نکنید.

ببخشید که اینقدر سوال می کنم . من هنوز در ایران هستم و تجربه داشتن دوست خارجی از ملیتهای دیگه رو نداشتم . می خواستم از شما که این تجربه رو داشتید بپرسم که با دوستان خرجیتون رفت و امد می کنید مثلا با خانواده به خانه همدیگه می رید ؟ یا برای نهار و شام همدیگه رو دعوت می کنید ؟ اونها هم مثل ایرانی ها در موقع نیاز دلسوزی لازم برای کمک کردن رو دارن؟ سوالاتم برای اینه که به این نوع دوستی ها با دو فرهنگ و ملیت متفاوت اشنا بشم . اگر ممکنه منو راهنمایی کنید دوست عزیز.

[sunrise84]

از ghlobe عزیز و uxmal عزیز و مهتاب عزیز و زینی عزیز و بقیه دوستان که زحمت کشیدند و منو راهنمایی کردند ممنونم . می خواستم از دوستانی که در حال حاضر ساکن اونجا هستند خواهش کنم که مطالبی رو که به نظرشون برای یک ایرانی تازه وارد از نظر فرهنگی و ... ممکنه عجیب بیاد به بحث بذارن تا اینطوری ما که تجربه زندگی در اونجا رو نداشتیم با دید باز تری بیایم . اینطوری بهتر هم می تونیم حساب کنیم که ایا مهاجرت به اونجا درسته یا نه ؟ مثلا همین مسیله داشتن دوستان با فرهنگ و ملیتهای دیگر چیزی بود که تا حالا بهش فکر نکرده بودم و فکر می کردم به خاطر داشتن فرهنگهای متفاوت نمی شه چنین دوستانی داشت . می شه راجع به مزایا و معایبش بحث کنید تا ما تازه واردان اینده بهتر بتونیم باهاش برخورد کنیم ؟ از کمک و راهنمایی همه شما دوستان ممنونم

[ghlobe]

بدیهیه که حرف از محدود کردن نیست، قصه اینه که چرا اصرار دارید که جامعه ایرانی بده و شما جزوشون نیستید. تمام حرف من اینه این جامعه ای که ازش یاد می کنید ماییم. از مریخ که نیومدن. همونطور که عراقی و هندی و کانادایی و چینی و ایتالیایی می تونن خوب یا بد باشن ایرانیا هم می تونن خوب یا بد باشن. شما نمیاید بنویسید جامعه ی چینی ها بدن و بهتره ازش دوری کرد یا بلعکس. چون به واسطه ی خوب بودن یا بد بودن رابطه ی شما با یک چینی نمیشه در مورد کل جامعه ی چینیها قضاوت کرد. کاش همینکارو در مورد ایرانیها هم می کردین. همین

حقیقتش نمیدونم چطور پاسخ بدم چون فرمایش شما گفته بنده نیست. صحبت بنده فقط در مورد محدود نکردن خود به جامعه ایرانی بود و نه دوری از ایرانیها (پست اول بنده را ملاحظه بفرمایید). اگر شما هم در مورد محدود نکردن با ما همعقیده هستید که دیگر اختلافی در این مورد نداریم.

[ghlobe]

از ghlobe عزیز و uxmal عزیز و مهتاب عزیز و زینی عزیز و بقیه دوستان که زحمت کشیدند و منو راهنمایی کردند ممنونم . می خواستم از دوستانی که در حال حاضر ساکن اونجا هستند خواهش کنم که مطالبی رو که به نظرشون برای یک ایرانی تازه وارد از نظر فرهنگی و ... ممکنه عجیب بیاد به بحث بذارن تا اینطوری ما که تجربه زندگی در اونجا رو نداشتیم با دید باز تری بیایم . اینطوری بهتر هم می تونیم حساب کنیم که ایا مهاجرت به اونجا درسته یا نه ؟ مثلا همین مسیله داشتن دوستان با فرهنگ و ملیتهای دیگر چیزی بود که تا حالا بهش فکر نکرده بودم و فکر می کردم به خاطر داشتن فرهنگهای متفاوت نمی شه چنین دوستانی داشت . می شه راجع به مزایا و معایبش بحث کنید تا ما تازه واردان اینده بهتر بتونیم باهاش برخورد کنیم ؟ از کمک و راهنمایی همه شما دوستان ممنونم

فکر میکنم اگر برای این موضوع تاپیک مستقلی در بخش زندگی در کانادا ایجاد شود مناسب تر باشد.

[mahtob]

حقیقتش نمیدونم چطور پاسخ بدم چون فرمایش شما گفته بنده نیست. صحبت بنده فقط در مورد محدود نکردن خود به جامعه ایرانی بود و نه دوری از ایرانیها (پست اول بنده را ملاحظه بفرمایید). اگر شما هم در مورد محدود نکردن با ما همعقیده هستید که دیگر اختلافی در این مورد نداریم.

دوست عزیزم البته که اختلافی نداریم که حتا اگر داشته باشیم هم مشکلی نداره، قرار نیست همه مثل هم فکر و عمل کنن. ولی این بحث از فرمایش زی زی عزیز شروع شد قضیه چشم و هم چشمی ایرانیها و همه نظراتشون رو گفتن. من خیلی هم بحثمون رو دوست داشتم. بلاخره نگاه شما که رفتید و اونجایید خیلی تو تصمیم گیریهای ما تاثیر داره و از اینکه هنوز در فاروم فعالید به نوبه ی خودم ازتون ممنونم.

[negnegy]

ببخشید که اینقدر سوال می کنم . من هنوز در ایران هستم و تجربه داشتن دوست خارجی از ملیتهای دیگه رو نداشتم . می خواستم از شما که این تجربه رو داشتید بپرسم که با دوستان خرجیتون رفت و امد می کنید مثلا با خانواده به خانه همدیگه می رید ؟ یا برای نهار و شام همدیگه رو دعوت می کنید ؟ اونها هم مثل ایرانی ها در موقع نیاز دلسوزی لازم برای کمک کردن رو دارن؟ سوالاتم برای اینه که به این نوع دوستی ها با دو فرهنگ و ملیت متفاوت اشنا بشم . اگر ممکنه منو راهنمایی کنید دوست عزیز.

دوست خوب، فرق نمیکنه چه ملیتی باشه. خوبش همیشه خوبه. واسه من با دوستای خارجی ام با ایرانی ام فرقی ندارن. همون قدر دلسوز و مهربون و رفت آمد هم به بهمون نسبت داریم. فقط شوخی ها و تو سروکله هم زدن ها یه نموره بیشتره چون فرهنگ ها متفاوته.
من قصدم آگاهی بود که فکر نکنید از یران میایید اینجا دوست و رفیق ریخته. دبستانی هم نیستیم که پاک کن به هم بدیم با هم دوست بشیم. صبر و تلاش لازم داره دوست پیدا کردن اینجا.

به قول مرحوم نوزری پونزده ساله ها پا نشن بیان!

[Jill]

عنوان تاپیک اینه که آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است یا نه؟ میخوام با لینک دادن به این نوشته:
http://ladolcevia.blogfa.com/post/192
بگم نه تنها به کانادا که کشور مهاجر پذیریه و در واقع میشه گفت بهترین مقصد برای مهاجران، بلکه مهاجرت به هر جای این کره زمین که چنین حقی رو فارغ از نژاد و رنگ و زبان به انسان بده، به جرات بهترین کار است.

[uxmal09]

یکی از بزرگترین درس هایی که مهاجرت به کشوری مثل کانادا می تونه به ما بده، پذیرش تکثر آرا و گوناگونی فرهنگی و آداب و سنت هاست. به قول یکی از دوستان شاید لازمه که هر ایرانی حداقل چند صباحی بیاد جایی مثل کانادا زندگی کنه تا انقدر منم منم نکنه و ملت ایران باهوش ترین ملت دنیاست و فلان هزار سال تاریخ نکنه و خیلی احساس نکنه نژاد برتر روی زمینه. همه انسان ها پیشینه تاریخی و آورده های فرهنگی خودشون رو دارن و براشون عزیزه و ما بهیچ وجه تافته جدا بافته نیستیم. در سایه همکاری اقشار مردمه که یک کشور پیشرفت می کنه. این میشه همون مفهوم diversity. یک چینی در اینجا همانقدر حق داره که یک ایرانی یا هر کس دیگه. بگذریم که در سطوحی از سیستم دولتی بغیر از سفیدهای کانادایی کس دیگری بهش راه نداره اما در سطح جامعه همه با هم برابرند. اینجا شما راننده اتوبوس مدرسه می بینید که زنی عرب تباره و با روبنده رانندگی می کنه اونطرف هم مردم با پوشاک کمینه (!) مشغول آفتاب گرفتن. کسی هم به کسی کاری نداره. شاید بهتر باشه به جای اینکه نیومده دنبال آدرس های آشنا بگردیم خودمون رو در این فرهنگ جهانی این رها کنیم چون اصلا مگه هدف ما از مهاجرت چیه؟ اگر به دنبال محیط آشنا و سیستم زندگی آشنا هستیم که خوب ایران هست و یا حداکثر کشورهای همسایه که فرهنگ شون آشناتره. البته مهاجران زیادی هم هستند - منظورم فقط ایرانیان نیست - به هر دلیلی مثلا مشکل زبان ترجیح می دن در کامیونیتی هم زبان های خودشون روزگار بگذرونن. در شهری مثل تورنتو که جمعیت ایرانیان قابل توجهه واقعا می تونید در محلات ایرانی نشین زندگی کنید، دوستان و همسایگان ایرانی داشته باشید، نان سنگک تازه خریداری کنید، از سوپرهای ایرانی سبزی کوکو و بستنی زعفرانی بخرید، در کسب و کارهای ایرانی مشغول به کار بشید، بانک که تشریف می برید یک کارمند ایرانی کار شما را انجام بده.، نهار یا شام هم تشریف ببرید رستوران گیلانی یا چلوکبابی. واقعا می تونید با انگلیسی در حد سلام و تشکر و خداحافظ زندگی کنید. دیگه باید ببینید هدف تون از مهاجرت چیه و بیشتر چه نوع زندگی رو می پسندید.