آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[gbahrein]

خیلی وقتها ما آدمها سوالاتی میکنیم و دنبال جواب در واقع نیستیم. بیشتر به دنبال این هستیم که تاییدی بر تصمیم اولیه مان و ساپورتی در جهت تقویت آنچه تمایل به انجام آن داشته ایم بگیریم. این مساله هم اصلا بد نیست. برخی مواقع نیاز به این داریم که برای تصمیم گرفته مان جنبه های تشویقی و مثبتی را بیابیم که ما را در انجام آن و به سرانجام رساندنش یاری کند. تصور برخی دوستان از یک سری از پستها جنبه سوالی بدون هیچ پیش فرض از سوی سوال کننده و هیچ تعصبی مبنی بر انتخاب یا عدم انتخاب یکی از دو راه بوده است و البته چنین نگرشی همچنانکه عرض شد شاید در مجموع نظرات دوستان مثبت نباشد. در سوی دیگر اگر سوال را به گونهای متفاوت از گونه اول طرح فرمایید و به عنوان مثال سوال شود چنین تصمیمی گرفته اید(یا به آن به عنوان یک برنامه فکر میکنید) و دنبال این هستید که چه کارهایی می تواند به شما در این روند با شرایط سنی و کاری و شغلی و... و اهداف و سطح انتظاراتتان کمک کننده باشد مطمینا جوابهای مثبت تری میگیرید و البته اگر سوال شما واقعا اینگونه جهت دار و با پیش فرض تمایل به اقدام برای مهاحرت بوده است بهتر است به همین ترتیب نیز طرح شود تا مقصود سوال کننده بهتر منتقل گردد.

- در حالت اول و در صورتی که بدون پیش فرض مثل گذشته سوال طرح شود و در مورد جنبه های مثبت و منفی چنین اقدامی سوال شود نظر اینجانب همچنانکه در پست قبلی عرض شد و برخی دوستان دیگر در مجموع مثبت نیست. به عقیده و تجربه اینجانب مهاحرت اقدامی انرژی بر و استرس زا است که در بهترین شرایط هم نیاز به انگیزه های قوی برای موفقیت و زمان برای تثبیت آن دارد. اینکه گفته شود کارجنرال می تواند ساپورت لازم را برای زندگی بهتری از ایران فراهم کند به چند علت با آن موافق نیستم. اولا چنین کارهایی باز بسته به زمان و شهر و زبان و... ممکن است به سختی یا پس از زمانی برای انطباق یافت شود یا کلا پیدا کردن آن آنقدر طولانی شود که فرد اندوخته مناسبی برای جبران آن نداشته و مشکلات بیشتری پیدا کند. دوما چنین کارهایی برای هر رده سنی ممکن است مناسب نباشدو به عنوان نمونه کارهای بدنی جابجا کردن باکسها و لوازم یا تمیزکاری در حالی که مسیول بالاتر فرد جندین سال از خود او کم سن تر است نمی تواند نه به لحاظ روحی و نه جسمی کار جنرال مناسب تلقی شود. سوما برخی کارهای جنرال در زمانهای بحرانهای کاری و اقتصادی دارای اپلیکنتهای با مهارتهای زبانی و تجربه کانادایی و مزیتهای دیگری هستند که باز شرایط رقابتی برای همین محدود کارها را هم ایجاد میکند و بسیاری موارد دیگر که در این فروم جای بحث آن نیست. موارد دیگری از قبیل آداب و فرهنگهای متفاوت و دوری از خانواده و مساله زبان و.... نیز در ادامه این بحث دوستان مطرح کردند که به ویژه با افزایش سن و کاهش توان تطبیق و شکل گیری ارتباطات شخصی و خانوادگی و کانکشنهای فرد در جامعه دیگر به راحتی قابل انطباق و انتقال نخواهد بود و به زمان و هزینه بالاتری نیاز دارد.

- در حالت دوم اما اگر سوال به شکل تصمیم گرفته شده یا تمایل فرد به انجام کار مطرح شود، پاسخ من این خواهد بود که با تصمیمی که گرفته اید دنبال تایید یا رد نطرتان توسط افراد مختلف نباشید. اگر جای برگشت دارید ( مثل مرخصی بدون حقوق یا تضمین شغلی و خراب نکردن پلهای پشت سر) به تجربه این کار قطعا بیندیشید و از سختیهای آن نیز نهراسید. قطعا ریسک بی مورد را توصیه نمیکنم ولی اینکه بتوانید با هزینه ای معقول و با حفط پایه های خود در کشور مبدا به مدتی معین مثلا یکی دو سال شانس خود را امتحان کنید و در صورت موفقیت آنرا ادامه دهید به دیده یک شانس و یک راه آزمون و خطا نگاه کنید که البته احتمال موفقیت در آن هم کم نیست همچنانکه بسیاری چنین مسیری را انتخاب کرده و موفق بوده اند. چرا شما نباشید اگر که انگیزه کافی و انرژی لازم برای تحمل سختیها و توان مقابله با شکستهای احتمالی را نیز دارید و در صورت برگشت نیز موقعیتی در سطح یا نزدیک به آنچه داشته اید را در مبدا تضمین نموده اید. قطعا در این مسیر هم به لحاظ مالی و هم روحی در صورت شکست چیزهایی را از دست داده اید ولی قطعا با یک بار شانس زندگی هیچ گاه از اینکه "چیزی را که شانس آنرا داشته اید نیازموده اید" پشیمان نخواهید شد.
موفق باشید

[neda007]

با تشکر از جواب بسیار شفاف و مرتبط به سوال من الان دقیقا شرایط پیش رو متوجه شدم/ پس شدنی هست امکان شکست و امکان موفقیت بطور نسبی برابر است/
با توجه به علاقمندی به درس و معدل 19/5 کارشناسیم ای کاش تمکن مالی داشتیم از مسیر دانشجویی اقدام میکردیم / هم تحصیل کانادایی داشتم هم تجربه اونجا رو درک میکردم هم مدرک بالاتری میگرفتم/

[ghlobe]

شما اصلا به سوال من دقت کردید؟

من نگفتم دنبال آزادیم یا میخوام برا آزادی بیام نگفتم که مشکل با فرهنگ دارم و بخاطر اینها میخوام بیام / نگفتم رفاه عالی دارم و الان تا اومدم کانادا اون رو هم میخوام /نگفتم شغل عالی میخوام/ نگفتم اونجا فرش سبز پهن کردن /نگفتم از انجام کار خدماتی ساده برای چند سال عار دارم/نگفتم فردا که رسیدم زبانم پرفکت میشه/ من توضیحات فلسفی ندادم که جواب فلسفی بشنوم/چرا فکر می کنید من ناراحت شدم اتفاقا از جواب هاتون خوشحال شدم شما نگاهتون فلسفی هست من نه یک معیشت ساده/
من یک سوال ساده پرسیدم

من گفتم با تلاش دو نفر توی مشاغل مورد نظر یا سطح معمول و پایین میشه یک زندگی ساده مثل الانمون( وضع الانمون رو هم کاملا قبلا شرح دادم) یا کمی بهتر اونجا داشته باشیم؟

دوست عزیز،
با تلاش و هدف داشتن و یک مقدار هم شانس میتونید با گذشت زمان یک زندگی ساده مثل الانتون یا خیلی بهتر در کانادا برای خودتون درست کنید. شاید بتونید چنین زندگی را در ایران یا تهران هم برای خودتون فراهم کنید. یک چیزهایی رو از دست میدید و یک چیزهایی رو بدست میارید. خیلی ها بوده اند که بسیار موفق شده اند و خیلی ها هم موفق نشده اند. در زندگی برای هیچ چیزی تضمینی نیست که. جمع بندی و تصمیم گیری اش با شماست. اگر قصدتون آمدنه خوب بیایید و سعی تان را بکنید ولی ترجیحا پلهای پشت سرتان را هم خراب نکنید.

در مورد مسیر تحصیلی هم اکثر ماهایی که آمدیم تمکن مالی آنچنانی نداشته ایم. با رزومه قوی میشود از دانشگاهها بورس و کمک هزینه هم گرفت.

[sh00ca]

شما اصلا به سوال من دقت کردید؟

من نگفتم دنبال آزادیم یا میخوام برا آزادی بیام نگفتم که مشکل با فرهنگ دارم و بخاطر اینها میخوام بیام / نگفتم رفاه عالی دارم و الان تا اومدم کانادا اون رو هم میخوام /نگفتم شغل عالی میخوام/ نگفتم اونجا فرش سبز پهن کردن /نگفتم از انجام کار خدماتی ساده برای چند سال عار دارم/نگفتم فردا که رسیدم زبانم پرفکت میشه/ من توضیحات فلسفی ندادم که جواب فلسفی بشنوم/چرا فکر می کنید من ناراحت شدم اتفاقا از جواب هاتون خوشحال شدم شما نگاهتون فلسفی هست من نه یک معیشت ساده/
من یک سوال ساده پرسیدم

من گفتم با تلاش دو نفر توی مشاغل مورد نظر یا سطح معمول و پایین میشه یک زندگی ساده مثل الانمون( وضع الانمون رو هم کاملا قبلا شرح دادم) یا کمی بهتر اونجا داشته باشیم؟

ببینید, عنوان تاپیک هست آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟ خوب شاید یکی از دلایل سوء تفاهمها این عنوان کلی باشه چون خیلی دقیق نیست. دلایل آدمها برای مهاجرت خیلی فرق میکنه و بالطبع مهاجرتی که برای یکی ممکنه کار درستی باشه برای دیگری نباشه. ظاهرا شما بیشتر دغدغه رفاه مالی دارید. پس شاید بهتر باشه مساله رو محدودتر کنیم: "آیا مهاجرت به کانادا به منظور بهتر شدن وضع مالی کار درستی است؟"
به نظر من حتی این مساله هم به اندازه کافی محدود نیست چون وضعیت برای کسی که آه در بساط نداره (به فرض توانایی مهاجرت به کانادا) با کسی که جزو قشر متوسطه و کسی که درآمد بالایی داره فرق میکنه. همینطور خیلی به بکگراند و تخصص فرد ربط داره. پس شاید بهتر باشه باز هم مساله رو محدودتر کرد:
"آیا مهاجرت به کانادا برای زوجی شاغل بین 35 تا 40 سال سن با حدود 20 سال سابقه کار دبیری و پرستاری و دارای توانایی جوشکاری و آرایشگری به منظور افزایش رفاه مالی کار درستی است؟"
اگر یک قید بازه زمانی مثلا "بعد از 2 سال" هم اضافه کنید دیگه مساله دقیقتر میشه و دوستان بهتر میتونن راهنمایی کنن.

من خودم به خاطر مسایل اقتصادی مهاجرت نکردم و جز به اندازه مخارج یک سال زندگی در کانادا (اونهم با اقتصاد مقاومتی) چیزی همرام به کانادا نیاوردم. الان هم سطح زندگیم تقریبا شبیه ایرانه جز اینکه اونجا ماشین داشتم اینجا هنوز ندارم و روزی 3 ساعت باید از حمل و نقل عمومی استفاده کنم (ایران که بودم کمی کمتر از این مقدار رو باید در ترافیک تهران رانندگی میکردم! برای همین شکایتی ندارم)

اینی که میگم یک نظر صرفا شخصی هست و دقت داشته باشید که خودمم مطابق اون رفتار کردم. به نظر من مهاجرت صرفا به دلایل اقتصادی برای افراد متوسطی مثل ما دلیل قوی و خوبی نیست و به همین علت احتمال نارضایتی یا پشیمونی رو بالا میبره.

[ali1353]

سلام دوست عزیز
شرایط شما بسیار مشابه شرایط ما هست با اینکه اعتقاد سخت دارم افراد در شرایط یکسان تجربه های متفاوتی رو دارن اما من تجربه هفت سال منتظر اومدن به اینجا و بیشتر از سه سال زندگی اینجا رو مختصر می گم. همسر من مسول کل پرستاری استان بود با حقوق خوب من هم دکتری تخصصی ازمایشگاه دارم هر دو با بیست سال سابقه اومدیم اینجا نه برای رفاه و مادیات و ماشین و خونه برای همون چیزی که همیشه ته ذهنت هست . شش ماه اول از پس انداز خوردیم و چه زود گذشت بعد از اون همسرم باید امتحان نرسینگ رو می داد به همن خاطر زدیم تو کار جنرال اینجا کسی اهمیت نمی ده که چی بودی باید کار رو انجام بدی بسیار بسیار تجربه تلخ و شرین داریم بعد یکسال من تو سطح اول تحصیلاتم کار پیدا کردم اونم تو شهر دیگه بماند که چقدر سخت بود بعد از اون تونستم برگردم به تورنتو و الان هم لید ازمایشگاه هستم همسرم هم تونست ریجستر نرس بشه و الان مشغول کاره سه سال مرخصی بدون حقوقم هم تموم شد ایشون بازنشست شدن و من هم استعفا.
می دونم اکثر دوستان اینجا شرایط کم و بیش مشابه من داشتن و وقتی از اونا نظر می خواهید به شما تجربه هاشون می گن نه اینکه حالا اومدیم اینجا دوست نداریم کس دیگی بیاد.
نمی دونم اینده چی میشه اینجا هم بسیار بسیار سخته و باید ببینی چی از دست می دی چی می گیری و این بسیار شخصی هست و این باطرح وضعيت حال حاضر شخص و در ادامه نظر خواستن از دوستان مقیم اینجا مورد رو مرتفع نمی کنه.
موفق باشیدعلی

[neda007]

سلام به همکار گرامی ali1353
یک شانسی که ما داریم هنوز بچه نداریم //
شما لطف می کنید من رو هم با مراحل طی شده کاری اونجا آشنا کنید؟
اینکه چه چیزی های رو میتونم اینجا انجام بدم که توی کانادا مفید باشه؟ چه مورادی توی قبولی راحت تر آزمون کمکم می کنه؟
چطور موفق شدید بدون طی دوره در اونجا کار پیدا کنید؟
برای طی راحت تر مراحل ریجستر نرس جه مورادی رو به من پیشنهاد می کنید؟
الان با وجود اینکه دو نفر شاغلید باز هم اونجا بسیار سخته سخته یا این مربوط به قبل کاریابیه؟
به نظر شما تحصیلی برا ارشد اقدام کنم بهتر نیست؟اصلا ویزا همراهی همسر رو میدن؟(با توجه به بودجه 150 میلیونی تا اون موقع فرضا)
سوال آخر الان با تجربه که دارید اگر اول راه بودید باز مهاجرت می کردید؟؟
ببخشید سوالاتم زیاد شد مرسی

[mina7]

مرسی از همه دوستان

پس جمع بندی کنم من از مشاوره با دوستان به این نتیجه رسیدم اگر اشتباه متوجه شدم هم بفرمایید

ما می تونیم با داشتن دو شغل معمولی توی کانادا زندگی بهتری از نظر مادی نسبت به حال حاضر ایرانمون که مثلا دو تا کارمند رسمی هستیم داشته باشیم. پس با دو شغل معمولی کانادا می تونیم وضعیت مسکن اتومبیل خورد خوراک و پس انداز و تفریح و بازنشستگی بهتری نسبت به ایران داشته باشیم برای ما هم، همین اصل هست

اصل موضوع برای ما همین بود / البته بعلت نیاز شدید بازار کار ایران به پرستار چیزی رو هم از دست نمیدم شوهرم هم میتونه مرخصی بدون حقوق تا سه سال بگیره پس ما فقط فقط روی زبان تمرکز می کنیم برای سال آینده 97 مرررررررررررررررررررررررر رررسی

جالبه از نظر منم این نتیجه گیری شما از جوابهای پست شده عجیب بود، شاید شما انقدر از شرایط فعلی ناراضی و بدنبال تغییر اون هستید که فقط بدنبال جواب مثبت بودید. ولی جواب قطعی وجود نداره و پارامترهای زیادی در درستی یا نادرستی مهاجرت برای شما دخیله. در واقع مهاجرت مثل هندونه دربسته میمونه تا بازش نکنی قطعیتی وجود نداره فقط همونطور که بقیه هم گفتن راه خیلی سختیه. پس شما خودتون رو در بدترین حالت تصور کنید (چون این حالت محتمله که بعد از دو سه سال سختی کشیدن و از دست دادن سرمایه مجبور به برگشت به ایران و از صفر شروع کردن بشید) بعد تصمیم بگیرید.

[violet11]

همه دوستانی که سعی کردن متناسب با شرایط نظرشون رو بگن قطعا از روی دلسوزی بوده و من شخصاً در این دلسوزی شک ندارم. جا داره یک خاطره بگم تو همین زمینه از یکی از همین دوستان؛

سال ها پیش در کشور یک بحران شدید ارزی اتفاق افتاد. دلار هر شب در حال گرون شدن بود. در یک مقطع دولت وقت تصمیم به قطع ارز دانشجویی برای افرادی که جدید ثبت نام کنند گرفت و با همین تصمیم خیلی از دانشجوها رو در شرایط واقعاً سختی گذاشت چرا که اختلاف قیمت ارز دانشجویی و ارز ازاد بازار زیاد بود.

خیلی خوب بخاطر دارم که در اون زمان همین جناب zini_zinparast توی فروم پیشنهاد دادند که بچه هایی که فاند دارند، سهمیشون رو در اختیار کسایی که در قحطی دلار اون روزها گرفتار شده بودند، قرار بدند تا اونها هم بتونند مسیر تحصیل در خارج رو ادامه بدند و خود ایشان هم پیش قدم شده و اعلام امادگی کردند. هر چند از نتیجه کار مطلع نیستم ولی اصل طرز فکر و نیتی که پشت این پیشنهاد بوده، بیانگر دلسوزی و احساس وظیفه ی صادقانه برای کمک کردنه در حالی که می شد خیلی بی خیال و بی تفاوت اصلا دیگه لاگین هم نکرد در این فروم.

باقی دوستان هم صد البته در همین رسته قرار می گیرند. و چقدر ناپسنده هر ازگاهی با نسبت دادن غیرعادلانه صفات ناپسند دل این دوستان رو شکستن....

[ali1353]

سلام مجدد
متاسفانه با توجه به موضوع تاپیک قادر به پاسخگویی تمام سوالات شما نیستم همچنین با توجه به عوض شدن قوانین نرسینگ اطلاعات من قدیمی است می تونید سوالات خودتون رو تو تاپیک مربوطه بپرسید. اما یک سوال که مربوطه در مورد پشیمون شدن هست که اوقاتی هست که صدرصد پشیمون میشد و در مقابل زمانهایی هست که خوشحالید از اینکه اینجا هستید به همین علته که همه دوستان سعی می کنن این موضوع رو انتقال بدن که مهاجرت بسیار شخصی هست و باید دلایل محکمی داشته باشید که دوام بیاورید.
ارادتمند

[diba0111]

چرارفكر ميكنيد نميتونيد بريد، درس بخونيد ارشدتون هم معدل بالا بگيريد، صد در صد براي دكتري بهتون فول فاند ميدن يا كانادا يا امريكا يا هرجا ك دوست داريد اقدام كنيد، در ادامه هم با كمك همون استاد يا تلاش خودتون ميتونيد كار پيدا كنيد، وقتي سطح نمره هاتون بالاست پشتيباني مالي تا حد كم كافيه ،