آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[zini_zinparast]

مسلما اینجا هم زندگی مجردی و هم متاهلی مشکلات خاص خودش رو داره.
افراد مجرد که تازه مهاجرت میکنند به دنبال یک زندگی مشترک در اینجا میگردند که تعریف آن در اینجا کاملا با ایران فرق میکنه و افراد متاهل در اینجا دارای زندگی شکننده تری هستند چون هر یک از طرفین سریع می توانند مسیر خود را بروند در حالی که در ایران معمولا یک طرف افکار رو به دیگری تحمیل می کنه ( فرقی هم نداره مرد یا زن. در خیلی از موارد در ایران دیدم که زن افکار خودش رو بر مرد تحمیل میکنه. آمار دقیقی ندارم اما در جامعه ایران رو به افزایش هست. )
متاسفانه چندین مورد بنده به چشم خودم دیدم که دختر خانم از ایران اومده و همسر کانادایی گرفته و کلا 10 برابر ایران مردسالاری را در زندگی تجربه میکنه. اینجا هم کاناداییهایی (حتی با سواد در حد استاد دانشگاه ) هستند که دارای افکاری مانند مردهای 100 سال قبل ایرانند.
کلا بحث مجرد و یا متاهل بودند در جهان امروزی بسیار بسیار پیچیده است.
شاید سختترین مساله در مهاجرت همین موارد باشه که واقعا ممکنه مقدمات پاشیدن یک زندگی رو فراهم کنه

[gbahrein]

کلا تعریف زندگی متاهلی در جامعه کانادایی با تعاریف جامعه ایرانی سازگار نیست و شاید از بزرگترین اختلافات فرهنگی برای خانواده ها همین مساله باشد.
انتظارات زن و مرد از یکدیگر در این جامعه فرسنگها با پیش فرضهای جامعه شرقی متفاوت است و نوعی قرارداد متقابل و بازی برد،برد در آن دنبال میشود. به این مفهوم که نگرش عاطفی نگرش غالبی در اغلب موارد نیست و زمانی که منافع یکی از دو طرف در جدایی بیش از زندگی مشترک احساس شود دلیلی بر ادامه ارتباط نیست و به همین علت نیز در همان بخش مشترک زندگی نیز نوعی احتیاط و انتظار فروپاشی دایمی وجود دارد. بسیاری از موارد را میتوان دید که ارتباطات در زندگی مشترک از حدود یک قرارداد تعریف شده مشخص فراتر نمیرود و مفاهیمی نظیر از خودگذشتگی و گذشت، وابستگی عاطفی، عشق فرزند و والدین و... جایگاه کمتری دارد.
البته این مساله همه گیر نیست و شاید به جز مهاجرین جوامع شرقی، برخی خانواده های غربی فارغ از این سیستم هم وجود دارند، اما جو غالب جامعه قطعا همین سیستم را دنبال میکند.
بسیاری از خانواده های ایرانی نیز که دچار مشکلات پیشگفته توسط دوستان دچار شده اند،در تضاد بین این دو سیستم مسیری را میپیمایند که در نهایت به همان نتابج ختم میگردد غافل از آنکه در بسیاری از موارد دیگر ابن سیستمها در نهایت قابلیت انطباق با جامعه میزبان را ندارند و مشکلات آتی آنها به مراتب گسترده تر خواهد بود. نمونه دیگر و عمیق تر آن پذیرش نحوه ارتباط و مراتب اقدام جهت زندگی مشترک (ارتباطات غیر رسمی ولی کاملا پذیرفته شده در عرف جامعه) قبل از ازدواج به روشی نهادینه شده است که در مورد فرزندان نسل دوم به بعد به شکلی اساسی مساله دار خواهد بود.

[sh00ca]

ما مردهای ایرانی ، اینجا مشکلات بیشتری داریم برای خواسته های عاطفی و احساسی خودمان...کسانی که متاهل هستند و میایند باید خودشان را آماده کنند برای وضعیت جدید و مطیع همسر باشند که دیگه اینجا ایران نیست بشه با غرور نظر را تحمیل کرد،

فکر نمیکنید اشکال کار از جای دیگریست؟ اگر کسی در ایران با غرور نظر خود را تحمیل نکرده باشد اینجا با مشکلی که عنوان کرده اید (منظورم عدم توانایی تحمیل نظر خود است) برخورد نخواهد کرد.
درضمن عدم امکان تحمیل نظر خود به معنی اجبار به مطیع بودن نیست. کانادا کسی را مطیع دیگری نمیکند.
به نظر من اگر کسی با قدرت و آزادی نامحدود طرف مقابل مشکلی دارد (که اصلا هم چیز بدی نیست) بهتر است قبل از مهاجرت اول از همه با قوانین اینجا آشنا شده و از آن آگاهی یابند و آنگاه برای خودشان محدوده و خطوط قرمزی درنظر بگیرند. اگر درباره این خطوط قرمز به توافق رسیدند که پس از استقرار در سرزمین جدید صرفنظر از آزادیهای قانونی به تعهد خود پایبند بمانند و اگر به توافق نرسیدند مهاجرت نکنند یا اگر میکنند برای حالتی که فرمودید آمادگی داشته باشند.

[zini_zinparast]

فکر نمیکنید اشکال کار از جای دیگریست؟ اگر کسی در ایران با غرور نظر خود را تحمیل نکرده باشد اینجا با مشکلی که عنوان کرده اید (منظورم عدم توانایی تحمیل نظر خود است) برخورد نخواهد کرد.
درضمن عدم امکان تحمیل نظر خود به معنی اجبار به مطیع بودن نیست. کانادا کسی را مطیع دیگری نمیکند.
به نظر من اگر کسی با قدرت و آزادی نامحدود طرف مقابل مشکلی دارد (که اصلا هم چیز بدی نیست) بهتر است قبل از مهاجرت اول از همه با قوانین اینجا آشنا شده و از آن آگاهی یابند و آنگاه برای خودشان محدوده و خطوط قرمزی درنظر بگیرند. اگر درباره این خطوط قرمز به توافق رسیدند که پس از استقرار در سرزمین جدید صرفنظر از آزادیهای قانونی به تعهد خود پایبند بمانند و اگر به توافق نرسیدند مهاجرت نکنند یا اگر میکنند برای حالتی که فرمودید آمادگی داشته باشند.

متاسفانه یا خوشبختانه در اینجا خطوط قرمز رو زن و شوهر تعیین نمی کنند بلکه قوانین اینجا این خطوط قرمز رو مشخص می کنند پس هر گونه تعیین خطوط قرمز راه به جایی نمی بره. اما در مورد آگاهی از قوانین اینجا کاملا موافقم. هر دو طرف کاملا باید آگاه باشند

[AFTER]

بله موافقم البته، خب طبیعتا اینجا چون مشکلات دیگر هم چاشنی اش میشه، بیشتر خودش را نشون میده...وقتی تنهایی و دوری از خانواده و دوستان نزدیک است، از جای دیگه ای این محبت را انسان تقاضا میکنه که خب نتیجه اش هم واضحه!

من با شما موافقم که تنهایی تشدید کننده این مشکل هست.
ولی این هم هست که در ایران مجرد بودن یکم سخته، هم خوانواده و هم جامعه فشار میارن که شما چرا مجرد هستین، حتی خیلی ها به مجردها خونه اجاره نمیدن (کلا مجردها تحریم هستند!). اما در کانادا مجرد بودن، مشکل خاصی نداره، کسی به کار آدم کار نداره و مجرد بودن یک عمل غیر طبیعی محسوب نمیشه.

[Dan]

سلام دوستان، من هرچی بین موضوعات فوروم گشتم، تاپیکی در رابطه با مشکلات و معضلات جامعه ایرانی در کانادا پیدا نکردم، به نظرم آگه بشه یه همچین تالار گفتمان داشته باشیم خیلی مفید است که کاربران می تونند، مشکلات اجتماعی و فکری که باهاش درگیر هستند بیان کنند و دوستان دیگر نظرات و راهنمایی های خودشون رو ارائه بدند، حالا نمیدونم آیا امکان ایجاد موضوع جدید برای زندگی در کانادا هست یا خیر؟

[sh00ca]

متاسفانه یا خوشبختانه در اینجا خطوط قرمز رو زن و شوهر تعیین نمی کنند بلکه قوانین اینجا این خطوط قرمز رو مشخص می کنند پس هر گونه تعیین خطوط قرمز راه به جایی نمی بره. اما در مورد آگاهی از قوانین اینجا کاملا موافقم. هر دو طرف کاملا باید آگاه باشند

برای همین گفتم از قبل برای خودشون حد و حدود تعریف کنن و به اون پایبند باشند وگرنه همونطور که گفتید هیچ ضمانت اجرایی قانونی برای رعایت اون وجود نداره جز پایبندی به قول و قرار. اصولا هم دلیلی نداره آدم با کسی که حرف خودش رو (در حد و اندازه خطوط قرمز!) زیر پا میذاره زندگی کنه

[zini_zinparast]

سلام دوستان، من هرچی بین موضوعات فوروم گشتم، تاپیکی در رابطه با مشکلات و معضلات جامعه ایرانی در کانادا پیدا نکردم، به نظرم آگه بشه یه همچین تالار گفتمان داشته باشیم خیلی مفید است که کاربران می تونند، مشکلات اجتماعی و فکری که باهاش درگیر هستند بیان کنند و دوستان دیگر نظرات و راهنمایی های خودشون رو ارائه بدند، حالا نمیدونم آیا امکان ایجاد موضوع جدید برای زندگی در کانادا هست یا خیر؟

یه تاپیک در مورد قوانین خانواده هست که دوستان اونجا مشکلاتشون رو بیان میکنند. یه تاپیک دیگه هم در مورد درستی و نادرستی تصور ذهنی شما پیش و بعد از مهاجرت به کانادا بود که به لطف ادمین درش تخته شده. متاسفانه ما ایرانیها یاد نگرفتیم که باید مساله رو حل کنیم نه اینکه صورت مساله رو پاک کنیم ( مانند بستن کل یک تاپیک )

[zini_zinparast]

برای همین گفتم از قبل برای خودشون حد و حدود تعریف کنن و به اون پایبند باشند وگرنه همونطور که گفتید هیچ ضمانت اجرایی قانونی برای رعایت اون وجود نداره جز پایبندی به قول و قرار. اصولا هم دلیلی نداره آدم با کسی که حرف خودش رو (در حد و اندازه خطوط قرمز!) زیر پا میذاره زندگی کنه

من نمیدونم که آیا شما متاهل هستید یا خیر اما بسیاری از صحبتها به مرور زمان فراموش میشه مگر اینکه هر دو طرف روی یکسری قوانین یا خطوط به توافق برسند و بنویسند تا شاید در آینده بتوان به آن استناد کرد. و این فراموشی جزیی از وجود انسان هست و نمیتوان کسی رو مقصر دانست. مورد دیگر اینکه اگر یکی از طرفین سر یک لجبازی کوچک نخواهد برخی قوانین توافق شده رو رعایت کند حالا اگر نوشته هم باشد فایده نداره. همانطور که گفتم قوانین رو شما تعیین نمیکنید بلکه محیط تعیین کننده هست. به عنوان مثال خانمی سر یک عصبانیت از همسر به پلیس شکایت میکنه ( حق بودن یا نبودنش رو کار ندارم ) و پلیس پیگیر کار میشه بعد از یک ساعت که عصبانیت خانم رفع میشه به پلیس میگه که چیز مهمی نیست اما اینجا دیگه پلیس کوتاه نمیاد و کار به دادگاه و ... کشیده میشه. پس آگاهی از قوانین اینجا بهترین کاری هست که یک خانواده قبل از مهاجرت میتونه انجام بده

[gbahrein]

دقیقا همین مساله بعضا مشکل ساز است. یکی از دوستان ظاهرا با پسرش دچار مشکل میشود و فرزند ایشان به پلیس تلفن میکند، هرچند بعد مجددا تلفن زده و توضیح میدهد مساله جدی نبوده است، اما پلیس به هرعلت مساله را منتفی ندانسته و تا مدتی به ادامه تماس و تحقیق از فرزند خانواده می پردازد. این مساله هرچند در نگاه اول اقدام مثبتی مبنی بر احتمال تغییر نظر تحت فشار و پیشگیری از مسایل بعدی است اما به هرحال در بسیاری کیسها به ویژه با نگاه خاص و عدم تجربه ایرانی در این زمینه می تواند زمینه ساز مشکلات بعدی گردد.
مساله دیگر داشتن آپشن است که همواره انسان به لحاظ ذهنی در قبال داشتن چندین آپشن تصمیم گیری مشکلتری خواهد داشت. در شرایط کانادا به هرعلت افراد دارای قابلیت انتخاب گزینه های بیشتری نسبت به ایران هستند(چه مرد یا زن یا فرزندان) و این مساله طبیعتا علاوه بر جنبه های مثبت از حرکت در مسیر پیش فرض ذهنی شکل داده شده در طی سالها در جماعت ایرانی برای مواجهه با یک مساله تیپ متفاوت است و سبب میگردد هرواکنشی در فرد به غیر از واکنش ذهنی مورد انتظار با عکس العمل تندتر از حالت عادی طرف مقابل روبرو شود. به عنوان مثال شاید بسیاری از این رفتارهای زن و مرد در جامعه کانادایی به لحاظ تجارب قبلی و نیز شکل گیری فرهنگ نهادینه شده در خانواده کانادایی عادی تلقی شود(نظیر حق انتخاب زن یا مرد در خانواده یا حقوق فرزند خارج از خانواده) و فرد کانادایی در قبال آن عکس العملی غیر شدید نشان دهد اما در همین کیس یک فرد ایرانی در مواجهه به مساله دچار عکس العمل شدید یا مشکلاتی میگردد که به راحتی قابل کنترل نیست. این مساله علاوه بر مشکل عدم تطبیق با جامعه و نیاز به زمان، بخشی ناشی از تفاوت فرهنگی است که خانواده مهاجر را در موقعیتهای مختلف با آپشنهایی مواجه میسازد که قدرت کنترل آن بسیار مشکل تر از حالت زندگی در ایران است.
به نظرم خانواده هایی که در کانادا به هرعلت دچار مشکلاتی از این دست میشوند که هرگز در ایران با آن روبرو نبوده اند در موقعیتی متاسفانه قرار میگیرند که شاید هرگز با زندگی در ایران در آن شرایط با آن روبرو نمیشدند و تاسف بارتر از آن اینکه حتی در صورت برگشت نیز به علت تجربه همین شرایط و آپشنهایی که در جامعه قبلی سراغ دارند، پیش زمینه ذهنی تطابق با مشکلات براساس الگوی جامعه ایرانی را دیگر هرگز به راحتی پیدا نخواهند نمود و این شاید از نکات منفی مهاجرت باشد که در نه طیف قابل توجهی از خانواده ها اتفاق آن غیرقابل پیش بینی نخواهد بود.