سلام دوستان. من اين مدت تماما وقت گذاشتم و پست ها رو مطالعه کردم. فکر مى کنم بيان دغدغه ذهنى فعليم توى اين فروم و بهره مند شدن از تجربه هاى شما کمک بزرگى به من باشه.
من يه دخترم که اگه خدا بخواد در آینده نه چندان دور عازم کانادا میشم. الان سال سوم لیسانسمه. متن هایی که گذاشتید یه تصویر خوب توی ذهن من گذاشتن؛ راستش با وجود همه سختیایی که توی این پروسه وجود داره، اما دلم آب افتاد واسه زندگی پر از تلاش و سختکوشى های این شکلی
واقعیتش من یه سوال کوچیک ازتون دارم؛ به طور ضمنى اينجا مطرح شده که توی جمع هایی ممثل مهمونی یا کافه و نه حتی کلاب و این جور چیزا، آدم های مختلفی وجود دارن که میان جلو و مایلن با شما دوست بشن (خصوصا براى دخترها) و احتمالا تنهای به شما فشاری وارد نمیکنه اگه خودتون هم اجتماعی باشین و و و ...
اما یه سوال !
اگه حجاب هم داشته باشی، باز هم از این نوع برخوردها می بینی؟!
من تماماً نگران اینم که اونجا با خیل عظیمی از مردم رو به رو بشم که همگی نایس و مهربونن اما هیچکس احتمالاً مشتاق دوستی با من نخواهد بود و يک دافعه ناخواسته دور من وجود داره. اون هم صرفا به خاطر روسری ساده ای که روی سرم دارم. به احتمال زیاد در ازدواج هم دستم بسته خواهد موند و به احتمال زیاد تر از هموطنان گرامی هم طرد خواهم شد! در مجموع از من که یه دختر شلوغ و برونگرا و پر سر و صدام،یه دختر ایزوله و friendless می مونه که شاید نهایتا توی انجمن اسلامی های دانشکده شون بتونه یکی دو نفرو گیر بیاره و باهاشون رابطه دوستانه برقرار کنه!
میتونم در این مورد ازتون یکم توضیحات بخوام؟!
آیا پیش بینی من معقوله؟ اگر آره، پیشنهاد شما به من چیه؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)