آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[newapplicant]

دوست عزیز خیلی هم در مورد مواردی که گفتی مطمئن نباش در مورد ادب که بگم در تورنتو حداقل که من هستم ادب که ندیدم هیچی بی ادبی زیاد دیدم. خونگرم ومهربان هم چندان نیستند سه سال در فرانسه زندگی کردم یکبار صدام بلند نشد ولی تو همین مدت کوتاه حداقل با سه چهار نفر در ادارات دولتی و بیمارستان مشاجره داشتم. از نظر خشونت علیه زنان هم شاید کمی وضعیت بهتری از ایران داشته باشه ولی چندان هم جالب نیست چند وقت پیش یکی از مقامات پلیس گفته بود خانم ها با ظاهر زننده بیرون نیان که مورد تعرض قرار بگیرن البته این صدای بعضی ها رو هم درآورد. اینجا جایی است که پارتی بازی که امری مذموم است را اسمش رو عوض کرده اند و بهش مشروعیت بخشیده اند. شایدم من با فرانسه مقایسه می کنم یک مقدار پر توقع شده ام.

احسان جان فکر میکنم شما باید یه سفر می آمدی ایران چند تا کار اداری انجام میدادی بعد میرفتی کانادا تا کانادا بشه مدینه فاضله.اینجا اگر روزی شد که از خانه رفتی بیرون و مشاجره نداشتی عجیب به نظر میرسه .برای یک رانندگی ساده اینقدر باید جنگید .البته جالب اینه که همه همین را میگن ولی هیچ کس حاضر نیست رعایت کنه.

[ASRAR]

با سلام . من نوشته های قبل رو کم و بیش خوندم . میدونید دوستان افرادی رو میبینم که تو کشور خودشون واقعا ول معتل هستند اومدن پرونده باز کردن برن کانادا هیچی نمیدونن فقط فک میکنن براشون اونجا گذاشتن. فقط سرم و تکون میدم و براشون متاسفم . افرادی هم هستند که میدونند به هر حال اگه تلاش کنی تلاشت بالاخره به هدر نمیره و به یه جا حتی خیلی کم میرسه.... کانادا هر چی باشه و نباشه یه کشوریه که بالاخره از کشور ما قانونمندتر. مدرنتر و برنامه ریزی شده تره. این ما هستیم که باید خودمون تلاش کنیم من که فک میکنم نه کانادا .شما هر جا بتونی بری از ایران العانمون بهتره به خدا الان بچه مدرسه ای افغانی داره با لبتاب میره مدرسه!!
اونوقت مردم ما .... هدفدار باشید . تلاش کنید و منتظر خوشبختی نباشید جستجوش کنید همین..........

[karamih]

در مورد مهاجرت به کانادا هیچی که نباشه پاسپورتش هست و به نظرمن( نظر شخصی منه) ارزش هزینه و تحمل بعضی مسایل رو داره.مشکل اصلی اونم سالهای اول مساله کاره که دنبالش مسایل مالی رو داره والا بهترین جا برای زندگیه .

[ehsan110]

با سلام . من نوشته های قبل رو کم و بیش خوندم . میدونید دوستان افرادی رو میبینم که تو کشور خودشون واقعا ول معتل هستند اومدن پرونده باز کردن برن کانادا هیچی نمیدونن فقط فک میکنن براشون اونجا گذاشتن. فقط سرم و تکون میدم و براشون متاسفم . افرادی هم هستند که میدونند به هر حال اگه تلاش کنی تلاشت بالاخره به هدر نمیره و به یه جا حتی خیلی کم میرسه.... کانادا هر چی باشه و نباشه یه کشوریه که بالاخره از کشور ما قانونمندتر. مدرنتر و برنامه ریزی شده تره. این ما هستیم که باید خودمون تلاش کنیم من که فک میکنم نه کانادا .شما هر جا بتونی بری از ایران العانمون بهتره به خدا الان بچه مدرسه ای افغانی داره با لبتاب میره مدرسه!!
اونوقت مردم ما .... هدفدار باشید . تلاش کنید و منتظر خوشبختی نباشید جستجوش کنید همین..........

اینکه کانادا از ایران مدرن تر و با برنامه تره تا حدی درسته ولی باور کنید ایران هم جهنم مطلق نیست و خوبی های خودش رو هم داره البته خوبی هاشو هنگامیی میشه درک کرد که مدتی ازش دور باشی. مسئله مهاجرت به نظر من مسئله ایست که کاملا شخصی است و نمیشه یک نسخه را برای همه پیچید ولی خوب اصلی ترین موردی که منو از اروپا به اینجا کشاند فقط و فقط به گفته دوستمون گرفتن پاسپورت بود والا از نظر من در سطوح بسیاری، اروپا و بطور اخص فرانسه از استانداردهای بالاتری نسبت به کانادا برخوردار است.

[زری]

یکی از همین تازه به دوران رسیده ها رو مشناسم که به تازگی سری به نیوبرانزویک زده. اومده میگه جای خوبیه برای زندگی آخه مهاجر کم داره. مثل اینکه حالیش نیست اگه بره اونجا خودشم مهاجر حساب میشه. اینا همون مهاجرای ضدمهاجرن. نمی دونم این طرز فکر واقعا چه فرقی با نژادپرستی داره. همین افراد حالا بماند از چه راه هایی به پول و پله ای که می رسن فکر مهاجرت به کانادا به سرشون میزنه. به نظر میرسه اون کشورها هم داره پر میشه از این آدم های عامی با افکار قرون وسطایی.. واقعا وقتی یه آدمو فقط به خاطر پولش به جامعه خودشون راه میدن فکر نمی کنن چه فرهنگ غلطی رو داره با خودش به ارمغان میاره و جامعه رو آلوده میکنه؟

[Austin.A]

درود دوستان .
من دارم مدارکم رو برای کانادا آماده میکنم . فرم ها و غیره . . .
همزمان برای چند دانشگاه هم توی اروپا و مالزی اپلای کردم و چند تاش هم در حال اپلای هستش .
3 حالت برای من ممکنه . یک اینکه کلا برم به کانادا و اونجا دو سه سالی سختی بکشم با توجه به بودجه ی کمم و بتدریج کارهام رو درست کنم و زندگی مورد علاقه ام رو داشته باشم .
دوم اینکه برم این دانشگاهی که قبول میشم که دیگه در مینیمم حالت میشه مالزی و مستر رو بگیرم و شاید ادامه تحصیل توی یک کشور بهتر یا خود مالزی که آینده اش مشخص نیست .
سوم اینکه همین ایران بمونم و به همین شغل متوسطم ادامه بدم و درسم رو ادامه بدم مستر و غیره هرچند از شرایط راضی نیستم .

میدونم این قضیه خیلی شخصیه و هر کس ایده آل ها و نیازهای خودش رو داره و خودش باید برای خودش تصمیم بگیره ... اما خوب اینجا برای مشاوره هستش و برای بالا رفتن اطلاعات . واسه همین مطرح کردم وضعیتم رو . . . یکی از دوستان صمیمیم 10 روز دیگه داره میره مالزی مستر بخونه توی همون رشته ای که من برای بهمن اقدام کردم . حرفش اینه که باهم اونجا درس بخونیم و زور بزنیم بلکه با نگاه مثبت نگاه کنیم بشه موقع فارغ التحصیلی از پوزیشن های خالی امریکایی یا کانادایی استفاده کنیم . خوب این خوبه ... اما در مقابل این چیزی که من فکر میکنم و نمیدونم درسته یا نه اینه که با مهاجرت به کانادا هم میشه بدون فاند و بسیار ساده تر وارد دوره مستر شد و ادامه تحصیل داد . اون محدودیت های شغلی هم دیگه وجود نداره .
اکثر افراد خانواده و دوستان مخالف کانادا هستن و مرتب توی دل من رو خالی میکنن . در صورتی که خودم باورم اینه که آینده ی خوبی رو میشه اونجا رقم زد هرچند سختی هایی هم پیش رو دارم . فکر میکنم متوجه شدید منظورم چیه ولی بیشتر از این نمیدونم تشریحش کنم ... از طرفی همیشه به یاد موضوع مهاجرت نیمه کاره پدرم توی سال 56 به امریکا میفتم و با اینکه دیدگاهش با اون زمان متفاوته ولی توی حرفهاش همیشه نوعی حسرت نیمه کاره گذاشتن اون رو حس میکنم . کلا موضوع خیلی قاطی پاتیم کرده ...

ممنون میشم به هر نوعی چه با بیان احوال خودتون چه دوستاتون چه هر جوری که بنظرتون بهتره من رو راهنمایی کنید .
شاد باشید .

[ghlobe]

به شرایط تحصیلی تون بستگی داره. اگر شرایط پذیرش از کانادا رو دارید میتونید بطور تحصیلی بیائید کانادا. کار مهاجرت پروسه طولانی ای داره.

[newapplicant]

اکثر افراد خانواده و دوستان مخالف کانادا هستن و مرتب توی دل من رو خالی میکنن . در صورتی که خودم باورم اینه که آینده ی خوبی رو میشه اونجا رقم زد هرچند سختی هایی هم پیش رو دارم . فکر میکنم متوجه شدید منظورم چیه ولی بیشتر از این نمیدونم تشریحش کنم ... از طرفی همیشه به یاد موضوع مهاجرت نیمه کاره پدرم توی سال 56 به امریکا میفتم و با اینکه دیدگاهش با اون زمان متفاوته ولی توی حرفهاش همیشه نوعی حسرت نیمه کاره گذاشتن اون رو حس میکنم . کلا موضوع خیلی قاطی پاتیم کرده ...


شاد باشید .

دوست عزیز با توجه به این نکته که اشاره نکردید این مخالفان کانادا فقط مخالفت میکنند یا واقعا مشکلات موجود در کانادا را شخصا لمس کردن و مخالفت میکنندباید بگم که یکی از عادت هایی که تو ایران رایجه اینه که اگر کسی خودش کاری رانمی کنه سعی میکنه دیگران هم اون کار را انجام ندن.ولی نظر شخصیه من در مورد کانادا رفتن اینه که در عین حال که عمر کوتاهه ولی خیلی طولانیه و باید تجربه جالبی باشه که ادم سه سال را تو یه کشور دیگه باشه و پاسپورت اون کشور را بگیره .و بعد خود آدم میتونه تصمیم بگیره بمونه یا برگرده.

[ehsan110]

دوست عزیز با توجه به این نکته که اشاره نکردید این مخالفان کانادا فقط مخالفت میکنند یا واقعا مشکلات موجود در کانادا را شخصا لمس کردن و مخالفت میکنندباید بگم که یکی از عادت هایی که تو ایران رایجه اینه که اگر کسی خودش کاری رانمی کنه سعی میکنه دیگران هم اون کار را انجام ندن.ولی نظر شخصیه من در مورد کانادا رفتن اینه که در عین حال که عمر کوتاهه ولی خیلی طولانیه و باید تجربه جالبی باشه که ادم سه سال را تو یه کشور دیگه باشه و پاسپورت اون کشور را بگیره .و بعد خود آدم میتونه تصمیم بگیره بمونه یا برگرده.

می دونی اگه آدم مجرد باشه و ضمنا پل های پشت سرش رو هم خراب نکرده باشه این امکان وجود داره ولی خیلیایی که من اینجا می بینم با وجود اینکه راضی نیستند ولی چون راه برگشتی هم به ایران ندارند اینجا به نوعی مجبور میشن که بمونن و بسوزن و بسازن. در نظر بگیر بچه اینجا میره تو مدرسه ای که همش تفریحه بعد بر می گرده ایران و با اون محیط روبرو میشه قطعا براش خیلی مشکله. کلا کانادا برای دو قشر سنی خیلی خوبه (منظورم مهاجر است) از سنین کودکی تا بیست و چهار پنج سالگی و از سنین شصت سال به بالا که طرف بازنشسته است و پول خوبی داره که نیاز به کار کردن نداره ولی در غیر این سنین کار بسیار سخت است و رسیدن به جایگاه اصلی بسیار دشوار است و در اکثر موارد فرد فنا می شود و دلش فقط به این خوش است که اگر خودم فدا شدم حداقل بچه هام به جایی می رسند. البته خوب استثنائاتی هم وجود دارد ولی خوب گفتن اینکه سه سال می مونم و بعد تصمیم می گیرم به حرف ساده است ولی در عمل چندان هم ساده نیست.

[Austin.A]

من 25 ساله هستم ولی باز به کی سری مشکلات فکر می کنم . یعنی به نظر خودم توی سنی هستم که بعد از مهاجرت به کانادا و حتی بعد از چند سال جا افتادن هم ، مسائلی مثل تشکیل خانواده و . . . برای من سخت میشه . یا مورد دیگه ادامه تحصیل یا تجربه کار کانادایی هستش . . . خوب این موارد مشخصا برای کسی که از حداکثر 16 - 17 سالگی اونجا بره خیلی بهتر شکل میگیره . مثلا درس ، کار و حل شدن در جامعه چند ملیتی کانادا برای این سنین راحت تر هستش تا +25 .
فعلا بیشترین مورد نگرانیم در مورد حد موفقیتم در اونجاست چون توی همین ایران یه جایگاه نسبی دارم با توجه به سن که شغل و ماشین و اینها ولی مشخصا قابل مقایسه با موقعیت اجتماعی و آزادی عقیده ای که میشه اونجا تجربه کرد ، اینها ناچیزه . خوب شدت این مقایسه کردن ایران و کانادا برای شخص خودم توی مثلا 10 سال آینده ذهنم رو اذیت میکنه تا حدی که مرتب و بارها طی هر روز به کشورهای دیگه و نه برای مهاجرت بلکه برای تحصیل و برگشت فکر میکنم . شاید دلیل این مورد تنهایی ناشی از مجرد بودن من در کانادا باشه که از الان و با خوندن خاطرات دوستان مهاجر که تقریبا همگی متاهل هستن ، توی ذهن من شکل گرفته .