آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[shahdad81]

بذارید یک مثال واقعی براتون بزنم.
این داستانی که میگم کاملا واقعیه.
چند سال پیش دوستی داشتم اینجا که خیلی هم باهم جور شده بودیم و مسافرت میرفتیم و غیره.
ایشون بورسیه دکترا بود در دانشگاه کلگری.
خدا رو شکر میکنم که دیگه با ایشون هیچ ارتباطی ندارم چون من ذاتا از ادمهایی که ثبات شخصیتی ندارند اصلا خوشم نمیاد.
و به نظر من ادمها نباید نمک بخورند و نمکدون بشکونند.
این اقا هر وقت صحبت میشد میگفت:
کانادا برای ما چکار کرده?!!!!!
من درسم تموم شه میرم ایران.
بهترین شغل ها رو در ایران میشه پیدا کرد و هیچگونه محدودیتی هم در ایران برای کار کردن نیست!!!
همه چیز هم خیلی خوبه!!!


حالا ایشون الان بعد از 5 سال کجاست?
خودش کاملا مجانی در دانشگاه کلگری دکترا گرفت.
خانمش رفت سر کار.
دانشگاه خونه نصف قیمت دراختیارشون گذاشت حدود ماهی 500-600 دلار. خونه ویلایی دوبلکس.
دو تا بچه همینجا به دنیا اوردن که سیتی زن شدن.
خودشون هر دوتا سیتی زن شدن.
الانم نه تنها نرفتن ایران بلکه داره توی یک شرکت نفتی کار میکنه کلی هم حقوق میگیره.

من فقط میخوام بپرسم از ایشون که خداییش کانادا به تو یکی بد کرد?
اگه بد بود چرا هنوز اینجایی?
چرا سیتیزن شدی اصلا?
ببینید دوستان مهاجرت اولش سخته ولی ادم نباید چشمش رو به واقعیتها ببنده و فقط ایراد بگیره

حق با شماست.
تو کلگری خود من تجربه ای مشابه داشتم از هموطنایی که کانادایی ها رو سگ باز و بی ناموس و ... خطاب میکردن. و مایه تعجب اینکه چند ساله اینجان و دو دستی هم چسبیدن به مملکت همین سگ بازا و ....
نمیدونم چرا برنمیگردن؟!!! اینجا موندن که چی!!!! که همش نق بزنن و ناکامیهاشونو گردن دیگرون بندازن؟

[mina7]

حق با شماست.
تو کلگری خود من تجربه ای مشابه داشتم از هموطنایی که کانادایی ها رو سگ باز و بی ناموس و ... خطاب میکردن. و مایه تعجب اینکه چند ساله اینجان و دو دستی هم چسبیدن به مملکت همین سگ بازا و ....
نمیدونم چرا برنمیگردن؟!!! اینجا موندن که چی!!!! که همش نق بزنن و ناکامیهاشونو گردن دیگرون بندازن؟

به نظر من هم خیلی خوبه که دوستان مهاجر حتما یه راه برگشت برای خودشون در نظر بگیرن که اگه اینجا بهشون نساخت برگردن. نه اینکه اینجا هی بگن راه برگشت هم نداریم و چاره ای جز موندن و عذاب کشیدن نیست، چون جلوی ضرر رو هرجا بگیری منفعته. البته منظورم به فرد خاصی که اینجا نظرش رو گذاشته نیست، ولی در کل میگم خوب چه کاریه یه عمر اینجا با عذاب زندگی کنن و هم خودشون رو ناراحت کنن هم بقیه رو.
به قول پدرم میگفت هر وقت با دوستام میریم کوه و دشت میگن وای چرا ما رو اسیر شهر نشینی کردن خوش به حال مردم روستا، آخه ما هم زندگی میکنیم؟! حالا همین آدمها با فروختن یکی از خونه ها شون میتونن کلا یه روستا بخرن و برن توش زندگی کنن اما نمیرن!

[zini_zinparast]

ما دیروز با چند تا خانواده ایرانی رفتیم مراسم استمپید در کلگری، به جرات میگم که چند سالی بود که چنین احساس خوشحالی و آرامشی نمیکردم، و خدا رو هم شکر کردم که چنین فرصتی داد تا بتونم اینور دنیا رو هم ببینم. با اینکه ما درامد چندانی نداریم اما واقعا خوش گذشت. به نظر من حتی با داشتن حداقل درامد و دوستان خوب میشه در کانادا با خوشحالی و در آرامش زندگی کرد.
اما کسانی که اینجا همه چیز بدست آوردن اما هنوز نق میزنن مفهوم سختی و رنج رو نمیدونن و ناشکر هستن به قول قران اینان کسانی هستند که نعمتهایی مثل آسایش و آرامش رو از دست میدهند و دچار ناامنی می شوند ( آیه 11 سوره رعد و آیه 112 سوره نحل)

[ghlobe]

بنظر من این عبارت که "مهاجرت به فلان جا کار درستی است" و بدنبالش اینهمه مقایسه بین کشورها و شهرها پیش میاید کلا روش صحیحی نیست و اطلاع کاملی نمیدهد. مثل این میماند که در بخش پذیرش دانشگاهها یک تاپیک بزنیم که "پذیرش گرفتن از امریکا اسانتر است یا کانادا؟". اگر دیده باشید در آن بخش هم بچه ها معمولا رزومه کامل شان و دانشگاههایی را که اقدام کرده اند پست میکنند و بقیه نظر میدهند که شانسشان خوب است یا نهو تازه همان را هم معمولا فقط حدس و گمان میشود زد.

درست تر اینست که سوال شود مهاجرت برای چه کسی کار درستی است. برای بعضی افراد و گروهها (مثلا همانطور که بنده قبلا پیشنهاد کردم افراد مجرد یا زوج های جوان بدون بچه، در محدوده سنی زیر 30-35، فعال، آماده شروع از صفر و با وابستگی کم) مهاجرت به هر نقطه ای نسبتا آسان است و 99 درصد موفق خواهند شد چه کانادا چه امریکا یا استرالیا و غیره. مواردش هم همه جا هست.

از طرف دیگر هم افرادی هم هستند که برایشان مهاجرت به هر نقطه ای حتی ایده آل بسیار مشکل خواهد بود. افراد محدوده سنی 40-50 با بچه های 10-15 ساله، که 10-15 سالی سابقه کار در رشته خودشان دارند و برای خودشان زندگی متوسطی در وطن ساخته اند، کار مهاجرت را برای خود و خانواده شان پروسه ای دشوار خواهند یافت. در بین آشنایان من از این گروه در کانادا کمتر کسی را میشناسم که به کانادا آمده باشد و مانده باشد. آنهایی که وضع توپی در ایران دارند (کارخانه ای، کلینیکی چیزی) معمولا خودشان میروند و میایند و زن و بچه را میگذارند، و آنهایی که نمیتوانند زندگی را از ایران تامین کنند بزحمت سه چهار سالی را طی میکنند تا سیتیزنشیپ بدستشان برسد و بتوانند برگردند، و خیلی وقتها هم وسطش ول میکنند و میروند و فکر میکنند مشکل از کانادا بود یا از شهر اقامتشان. موفقیت برای این گروه غیرممکن نیست ولی دشوار و شانس اش پایین است.

گروه دیگر هم کسانی هستند که بخاطر نوع تخصص شان باید جاهای خاصی را انتخاب کنند. مثلا پزشکان و وکلا راه دشواری در کانادا دارند و حرفه های هنری بندرت شانس موفقیت پیدا میکنند.

در مجموع بنظر من برای هر فرد باید وضعیت مهاجرت را جداگانه بررسی کرد. افراد زیادی را میشناسم که تصمیمشان به مهاجرت کلا اشتباه بوده و تقصیر کانادا هم نیست که موفق نشده اند. کانادا فقط امکان یک شروع دوباره را میدهد نه چیزی بیشتر.

[zini_zinparast]

بنظر من این عبارت که "مهاجرت به فلان جا کار درستی است" و بدنبالش اینهمه مقایسه بین کشورها و شهرها پیش میاید کلا روش صحیحی نیست و اطلاع کاملی نمیدهد. درست تر اینست که سوال شود مهاجرت برای چه کسی کار درستی است. برای بعضی افراد و گروهها (مثلا همانطور که بنده قبلا پیشنهاد کردم افراد مجرد یا زوج های جوان بدون بچه، در محدوده سنی زیر 30-35، فعال، آماده شروع از صفر و با وابستگی کم) مهاجرت به هر نقطه ای نسبتا آسان است و 99 درصد موفق خواهند شد چه کانادا چه امریکا یا استرالیا و غیره. مواردش هم همه جا هست.

از طرف دیگر هم افرادی هم هستند که برایشان مهاجرت به هر نقطه ای حتی ایده آل بسیار مشکل خواهد بود. افراد محدوده سنی 40-50 با بچه های 10-15 ساله، که 10-15 سالی سابقه کار در رشته خودشان دارند و برای خودشان زندگی متوسطی در وطن ساخته اند، کار مهاجرت را برای خود و خانواده شان پروسه ای دشوار خواهند یافت. در بین آشنایان من از این گروه در کانادا کمتر کسی را میشناسم که به کانادا آمده باشد و مانده باشد. آنهایی که وضع توپی در ایران دارند (کارخانه ای، کلینیکی چیزی) معمولا خودشان میروند و میایند و زن و بچه را میگذارند، و آنهایی که نمیتوانند زندگی را از ایران تامین کنند بزحمت سه چهار سالی را طی میکنند تا سیتیزنشیپ بدستشان برسد و بتوانند برگردند، و خیلی وقتها هم وسطش ول میکنند و میروند و فکر میکنند مشکل از کانادا بود یا از شهر اقامتشان. موفقیت برای این گروه غیرممکن نیست ولی دشوار و شانس اش پایین است.

گروه دیگر هم کسانی هستند که بخاطر نوع تخصص شان باید جاهای خاصی را انتخاب کنند. مثلا پزشکان و وکلا راه دشواری در کانادا دارند و حرفه های هنری بندرت شانس موفقیت پیدا میکنند.

در مجموع بنظر من برای هر فرد باید وضعیت مهاجرت را جداگانه بررسی کرد. افراد زیادی را میشناسم که تصمیمشان به مهاجرت کلا اشتباه بوده و تقصیر کانادا هم نیست که موفق نشده اند. کانادا فقط امکان یک شروع دوباره را میدهد نه چیزی بیشتر.

قلوب جان، قبلا من هم در مورد این تاپیک دچار مشکل شدم اینجا رو نگاه کنید #414 (کلا مردم تا پیداش کردم). اما خوب چی میشه کرد فعلا به نظر میرسه چند تا تاپیک در مورد کانادا دارن یه هدف یکسانی رو دنبال می کنند

[ghlobe]

قلوب جان، قبلا من هم در مورد این تاپیک دچار مشکل شدم اینجا رو نگاه کنید #414 (کلا مردم تا پیداش کردم). اما خوب چی میشه کرد فعلا به نظر میرسه چند تا تاپیک در مورد کانادا دارن یه هدف یکسانی رو دنبال می کنند

درست ولی اصولا بنظر من سوال "مزیت کانادا نسبت به بقیه کشورها" هم خیلی روشن نیست. مثل همان میماند که بپرسیم دانشگاه الف بهتر است یا ب. جوابش اینست که رزومه تون رو پست کنید و رشته موردنظرتون رو بگویید تا بشود نظر داد. اینجا هم همینطورست. کسانی که میخواهند در مورد مهاجرت تصمیم گیری کنند بجای پرسیدن اینکه "اونطرف چه خبره؟" رزومه هایشان و شرایط زندگی شان را بفرمایند تا بتوانیم بگوییم کانادا بدردشان میخورد یا نه!

[zini_zinparast]

درست ولی اصولا بنظر من سوال "مزیت کانادا نسبت به بقیه کشورها" هم خیلی روشن نیست. مثل همان میماند که بپرسیم دانشگاه الف بهتر است یا ب. جوابش اینست که رزومه تون رو پست کنید و رشته موردنظرتون رو بگویید تا بشود نظر داد. اینجا هم همینطورست. کسانی که میخواهند در مورد مهاجرت تصمیم گیری کنند بجای پرسیدن اینکه "اونطرف چه خبره؟" رزومه هایشان و شرایط زندگی شان را بفرمایند تا بتوانیم بگوییم کانادا بدردشان میخورد یا نه!

من فکر کنم که علاوه بر این مواردی که گفتید فرد باید بگه که دنبال چی می گرده؟ مثلا وضعیت مالی خوب، آزادی، ادامه تحصیل و .... به عبارت دیگه هدف هم مهم هست. ما دیجیتال کارها در درس مدار منطقی جدولی داریم بنام excitation table. در این جدول وضعیت جاری معلوم، وضعیت بعدی معلوم و اما ورودی ها مجهول هست. من هم فکر کنم که افراد باید زندگیشون رو اینجوری بسازن که با توجه به وضعیت جاری و هدفی که دارن روش زندگیشون رو پیدا کنند (همون ورودیها)!!!

[hooran]

عنوان این تاپیک " آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟" دغدغه خاطر بنده و خیلی ها است . با مطالعه مطالب پست های اخیر دوستان نکته ای به نظرم رسید که مطرح کردن آن خالی از لطف شاید نباشد : در یکی از تمرین های تافل برای لیسنینگ که از طرف خود ای تی اس منتشر شده کانورسیشن جالبی مطرح شده بود. دانشجو برای گرفتن راهنمایی در مورد موضوع تحقیق اش به پروفسور مربوطه مراجعه کرده ،پروفسور با شوق و ذوق وافری برای خانم دانشجو می گه چون من قبل از ورود به دانشگاه در حوزه کار مارکتینگ فود اینداستری (به گمان بنده منظورش ویزیتوری است )کار کرده بودم اطلاعات زیادی در این زمینه دارم و خیلی خوب می تونم راهنماییتون بکنم. در جایی خوندم " آنها که زندگی را بستری از گلهای سرخ می دانند همواره از خارهای آن می نالند." در ضمن انتقاد به تغییر فکر در طول زمان نمی تواند درست باشد . حتی یک سنگ هم از امسال تا سال بعد کلی تغییرات دارد . چه برسد به آدمی که شاید کل شاکله فکری با یک اشاره ممکن است تغییر کند چه برسد به جمله ای یا کتابی یا تجربه ای .... ، ارادت فراوان به همه دوستانی که تجربیات خود را در اختیار دیگران می گذارند دارم .

[alik697]

من واقعا مدیون همه دوستان قلب پاکم هستم ومعتقدم لطف شما قابل جبران نیست و باید سعی کنیم جا پای بزرگان بگذاریم و آینده مثل شما مفتخر خدمت به همنوع شویم.
دوست مهربان ghlobe عزیز من آپدیت و لندینگم را12 may 2013 دادم.منتظر مدیکال هستم.توی 20 روز اخیر کارم شده خوندن این تاپیک و شاخه های دیگرش.خیلی برام مفید بوده مطالبش و آشنایی با دوستان. اما اگر این مطالبو زودتر میدونستم هیچوقت رویای 20 ساله کانادا را دنبال نمیکردم حتی اگه یک ماه پیش با این تاپیکها آشنا میشدم ممکن بود پول لندینگ و آپدیتم نمیدادم! به همین خاطره که میگم کار و اطلاع رسانی دوستان با ارزشه!!! من 35 ساله،متاهل(5ساله متاهلم)،تاچند ماه دیگه صاحب فرزند میشم(به خاطر طولانی شدن پروسه مهاجرت تصمیم به بچه دار شدن گرفتیم) رشته شیمی تو آزمایشگاه جنوب کشور و کار تخصصی خودم انجام میدم.شاید جای گفتنش نباشه ولی برای بدست آوردن این شغل و موقعیت 6 سال کل ایران رو رفتم و گشتم و تلاش زیادی کردم(بخاطر نداشتن پارتی)اگه تو اون سن در کانادا شروع میکردم .....!!یعنی تازه یکی دو ساله زندگیم رو غلطک افتاده که این مدتم همش هلد مهاجرت کردم.خانواده و خصوصا همسرم مخالف مهاجرت بودند به این دلیل تو این مدت 3 سال که شروع کردم برای مهاجرت استهلاک و اسطحکاک زیادی داشتم.همسر بنده استنباطش اینه که چرا مقدار پولی که با زحمت بدست آوردی و تو کانادا به دلار کفاف 6 ماه بیشتر نمیده ولی توایران بر حسب ریال میشه حداقل تو شهر کوچک صرف خرید خانه کنیم،حالا میخواهی باهاش ریسک کنی؟؟؟
بعد وقتی این مشکلات بیان میشه و نمیتوانم به همسرم تضمین موفق شدن بدم،به نظر شما چکار کنم؟مرا ببخشید خیلی پر گویی کردم.سوالی باشه در خدمتم.
اجر شما با خدا

[ehsan110]

من واقعا مدیون همه دوستان قلب پاکم هستم ومعتقدم لطف شما قابل جبران نیست و باید سعی کنیم جا پای بزرگان بگذاریم و آینده مثل شما مفتخر خدمت به همنوع شویم.
دوست مهربان ghlobe عزیز من آپدیت و لندینگم را12 may 2013 دادم.منتظر مدیکال هستم.توی 20 روز اخیر کارم شده خوندن این تاپیک و شاخه های دیگرش.خیلی برام مفید بوده مطالبش و آشنایی با دوستان. اما اگر این مطالبو زودتر میدونستم هیچوقت رویای 20 ساله کانادا را دنبال نمیکردم حتی اگه یک ماه پیش با این تاپیکها آشنا میشدم ممکن بود پول لندینگ و آپدیتم نمیدادم! به همین خاطره که میگم کار و اطلاع رسانی دوستان با ارزشه!!! من 35 ساله،متاهل(5ساله متاهلم)،تاچند ماه دیگه صاحب فرزند میشم(به خاطر طولانی شدن پروسه مهاجرت تصمیم به بچه دار شدن گرفتیم) رشته شیمی تو آزمایشگاه جنوب کشور و کار تخصصی خودم انجام میدم.شاید جای گفتنش نباشه ولی برای بدست آوردن این شغل و موقعیت 6 سال کل ایران رو رفتم و گشتم و تلاش زیادی کردم(بخاطر نداشتن پارتی)اگه تو اون سن در کانادا شروع میکردم .....!!یعنی تازه یکی دو ساله زندگیم رو غلطک افتاده که این مدتم همش هلد مهاجرت کردم.خانواده و خصوصا همسرم مخالف مهاجرت بودند به این دلیل تو این مدت 3 سال که شروع کردم برای مهاجرت استهلاک و اسطحکاک زیادی داشتم.همسر بنده استنباطش اینه که چرا مقدار پولی که با زحمت بدست آوردی و تو کانادا به دلار کفاف 6 ماه بیشتر نمیده ولی توایران بر حسب ریال میشه حداقل تو شهر کوچک صرف خرید خانه کنیم،حالا میخواهی باهاش ریسک کنی؟؟؟
بعد وقتی این مشکلات بیان میشه و نمیتوانم به همسرم تضمین موفق شدن بدم،به نظر شما چکار کنم؟مرا ببخشید خیلی پر گویی کردم.سوالی باشه در خدمتم.
اجر شما با خدا

دوست من شما از گلوب سوال کردید ولی من هم با اجازه به این سوال پاسخ میدم و اونم اینکه هیچکس نمی تونه تضمین موفقیت و یا شکست به کسی دیگه بده چون ما در مورد موجودی بنام انسان صحبت می کنیم و نه درباره یک فرمول ریاضی. واقعا این مسئله خیلی شخصی است و هیچکس نباید به یکی دیگه بگه آقا تو بیا کانادا و یا نیا کانادا من واقعا موقعیت شما رو درک می کنم چون خودم هم در این دو راهی ها قرار گرفتم ولی چه در مورد آمدن و چه در مورد نیامدن باید دل رو به دریا زد. اگه بری و شکست بخوری که خوب عقب میفتی و اگر نری هم تا آخر عمر با خودت فکر می کنی که اگه می رفتم الان بیل گیتز شده بودم. ولی تنها توصیه که میشه کرد اینه که پل های پشت سرت رو خراب نکن که همیشه راه برگشت داشته باشی. انشااله که موفق باشید