آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[ghlobe]

دوست عزيز اولا اين حرفا بدبيني نيست، واقعيته ثانيا من بعد از ٦ ماه حمالي در شركت jacobs كه يك شركت معروفيه جذب شدم و كار كردم، اينها حرفاي ادمهايي كه حداقل ده سال كانادا هستن مثل من و شما جديد و ايكسايتد نيستن! اكثر كاناداييها هم قيمت بنزين واسه درامدشون بالا ميدونن و حساب شده استفاده ميكنن.
بهرحال قصد ثابت كردن به شما يا كسيو ندارم، شما هم لطفا تجربيات دو سال ديگتونو حتما شير كن! ...

بنده چهارده پانزده سال است کانادا هستم و تجربیاتم را هم اینجا شیر کرده ام. کاناداییها قیمتها را با امریکا مقایسه میکنند و گران میبینند نه با ایران. شما هم اگر اطلاعات بیشتری راجع به کانادا لازم دارید تعارف نکنید همینجا بپرسید.

[farzad36]

درود به همگی
من مدیر یک شرکت دولتی و همسرم کارمند همین شرکت هست و از لحاظ امنیت شغلی مشکلی وجود نداره.من سابقه 13 ساله که بیشترش تو همین شرکت هست رو دارم.یک پسر 6 ساله دارم.وضعیت مالیم خیلی معمولی هست.متولد تهران هستم ولی سالهاست بخاطر نوع کارم در شهرستان کوچکی زندگی میکنم و امکانات شهر بزرک اینجا وجود ندارد و همچنین به دلیل فاصله دور ارتباط فامیلی ما خلاصه میشه به هر دو ماه یکبار که تهران میریم.بنطر شما مهاجرت برای خانواده ما میتونه کار درستی باشه؟

[pimi810]

بنده چهارده پانزده سال است کانادا هستم و تجربیاتم را هم اینجا شیر کرده ام. کاناداییها قیمتها را با امریکا مقایسه میکنند و گران میبینند نه با ایران. شما هم اگر اطلاعات بیشتری راجع به کانادا لازم دارید تعارف نکنید همینجا بپرسید.

من خیلی کنجکاوم بدونم شما بعد این همه سال الان چه حسی نسبت به خاک کانادا دارید. هنوز هم احساس مهاجر بودن و خارجی بودن می کنید؟ آیا احساس می کنید که بر جامعه ای که توش زندگی می کنید تاثیر گذارید؟ آیا به اندازه ی یک کانادایی (غیر مهاجر) جرات و جسارت دارید که در مورد مسایلل جاری کشور نظر بدین و اگر فکر می کنید می تونید به لایه های بالای جامعه برسید و یه تغییر مثبت ایجاد کنید، به راحتی قدم بردارید؟

مرسی.

[zini_zinparast]

من خیلی کنجکاوم بدونم شما بعد این همه سال الان چه حسی نسبت به خاک کانادا دارید. هنوز هم احساس مهاجر بودن و خارجی بودن می کنید؟ آیا احساس می کنید که بر جامعه ای که توش زندگی می کنید تاثیر گذارید؟ آیا به اندازه ی یک کانادایی (غیر مهاجر) جرات و جسارت دارید که در مورد مسایلل جاری کشور نظر بدین و اگر فکر می کنید می تونید به لایه های بالای جامعه برسید و یه تغییر مثبت ایجاد کنید، به راحتی قدم بردارید؟

مرسی.

سوالات جالبی پرسیدید!
اما به نظر شما اگر ما در کشور خودمون باشیم، جواب این سوالات چی هست؟

[sh00ca]

سلام دوست عزيز، من قصد حمايت ازاينجا رو ندارم ..

سلام
البته اگه شما سنتون زير بيسته به شما توصيه ميشه يا اگه پول زيادي واسه بردن به اونجارو داري ....

حرفاي من به درد دوستاي دانشجو كه يكراست ميرن سر كار و مشكل سربازيو كار پيدا كردن در ايران و بي پولي در ايران نكشيدن تجويز نميشه! اتفاقا اونجا به دردشون ميخوره ....

ممنون از به اشتراک گذاشتن تجربیاتتون. فقط من درست متوجه نشدم, شما الان ایران تشریف دارید یا کانادا؟

[Jill]

من اگه جای این دوستمون بودم و با این تجربه های بد و این زمینه ذهنی بدتر، به جای آزار بیشتر خودم سریعا برمیگشتم. زندگی با اینهمه نفرت و عذاب ارزش نداره.

[rezavan2012]

نميدونم چرا بعضي ازين دوستان فروم بهشون برميخوره و آستانه نقد و تحملشون پايينه، من تجربياتمو شير كردم كه كمكي بشه به كساني كه شرايطي شبيه من دارن! من الان سه ماه برگشتم ايران و خوشحالم كه اينجا هستم، و دعوايي با مخهاي فراري! كه به قول خودشون اينجا حروم ميشدن و در اروپا و استراليا هم دووم نيوردن و جا عوض كردن! ندارم، منم اومدم ايران كه جا واسه اين دوستمون گشادتر باشه و بيشتر ترقي كنن! (كافر همه را به كيش خود پندارد) .
بهرحال تجربيات زيادي بود كه بگم ولي فكر ميكنم هنوز بستر بلوغ فكري و تحمل نقدپذيري لازم بوجود نيومده، پس وقتمو غنيمت ميشمارم و ازين فروم خارج ميشم، بهترين داور حرفاي ما زمان خواهد بود و پرداخت هزينه گزاف تجربه...
ما زنده بر آنيم كه آرام نگيريم........ موجيم كه آسودگي ما عدم ماست.( به ياد دوست عزيزمان علي افشاري) و بدرود

[ehsan110]

چند سال قبل که ایران زندگی می کردم، همه ساله دوستان، فامیل و آشنایانی که در خارج زندگی می کردند برای مسافرت به ایران باز می گشتند و طبق معمول که همه دنبال اطلاعات هستند هرگاه فرصتی در مجلسی پیش آمد بقیه افراد داخل نشین دور و بر فرد از خارج آمده را می گرفتند و هرکسی از جمله خود من براساس علاقه اش طرف رو سوال پیچ می کرد مثلا یکی از کلاب ها و تفریحات اونجوری سوال می کرد یکی از نوشیدنی ها و خلاصه اون فرد هم در اکثر حالات شروع به ارائه تصویری می کرد که الان می فهمم بیشتر ناشی از ذهن خلاقش بوده تا واقعیت و با این توضیحات همه در حسرت خارج له له می زدند و این داستانها تا مدتها ورد زبان ها بود (اینو به عنوان مقدمه گفتم). بعضی ها هم از اوضاع و احوال کلی زندگی در خارج می پرسیدند که معمولا جواب این سوال به دو صورت بود: 1- در اکثر حالات طرف می گفت آره آقا بهشته روی زمینه شما من نمی دونم اینجا چه جوری زندگی می کنین؟!! آقا اونجا تو رانندگی یه نفر بوق نمی زنه و هیچکی دروغ نمیگه اصلا دروغ بلد نیستند توی ایرانی که الان به بچت میگی برو بگو بابام نیست تو داری دروغ به بچت یاد میدی من تو خارج فلانم و بیسارم و خونمون اله و بله و خلاصه کلی صحبتهایی از این دست که دل همه رو آب می کرد و شنوندگان هم به خودشون فحش می دادند که چرا ما تو خارج نیستیم. در مورد این دسته اول بگم که وقتی آمدم خارج فهمیدم که ملل به اصطلاح متمدن در دنیای غرب هم بوق می زنند خوب هم می زنند هم دروغ میگن و به بچه شون هم میگن برو بگو بابام نیست با خود اون دوست یا فامیل هم که بیشتر تماس می گرفتم متوجه شدم که بعضیاشون در مورد خودشون راست می گفتند ولی تعداد زیادیشونم دیدم که بیشتر حرفاشون چاخان بوده و فقط برای اینکه توجیه کنن اشتباه خودشون رو این این حرفا رو میزدن و اما دسته دوم که البته تعدادشون خیلی کم بود دسته ناراضیان بودند که بد می گفتند و البته ما حرفاشونو باور نمی کردیم و اینو میذاشتیم به پای اینکه طرف رفته اونجا داره از صبح تا شب تو دیسکوها حال می کنه و پنجاه دوست د-خ-ت-ر داره حالا فکر می کنه بگه ما می خوایم بریم اونجا جاش تنگ میشه و معمولا در مورد این افراد جبهه می گرفتیم و چنان از خوبیهای خارج تعریف می کردیم که انگار تو ناف لوس آنجلس به دنیا آمدیم. طرف هم که می دید حریف ما نمیشه بی خیال بحث می شد و ما هم خوشحال. جالبه که بعد اگر احیانا واسه پرواز برگشت طرف مشکلی پیش میامد و یا تاخیر می شد او ن فرد رو میدیدیم که به زمین و زمون می زنه که برگرده و این رو ما از نشانه های درست بودن حرفمون تلقی می کردیم که اگه اونجا بده چرا یارو نمی تونه یه روز دیرتر بره و اصلا چرا بر نمی گرده. جواب این سوال رو هم اینجا که آمدم فهمیدم: یکی اینکه یارو اگه دیر برگرده سر کارش حسابش با کرام الکاتبینه و اینکه چرا بر نمی گرده دلایل زیادی داره یکی اینکه دیگه چیزی تو ایران نداره و اصولا راه برگشتی نداره و ایران هم برگرده باید از کارگری ساده شروع کنه یا اینکه طرف بچه داره و بچه هاش حاضر به بازگشت نیستندو خیلی دلایل دیگه. البته من در نوشته هام معمولا هم خوبی ها رو میگم و هم بدیها رو . قصدم هم اصلا تشویق به مهاجرت و یا ممانعت از مهاجرت افراد نیست. برای همه آرزو دارم که به اهدافشون برسند و اصلا همه ایران بیان کانادا. اینجا جا زیاد داره و جای کسی تنگ نمیشه. در ثانی مهاجرت یک امر کاملا شخصیه. ممکن است مسئله ای که من را نارحت می کنه دیگری رو خوشحال کنه و بالعکس لذا نه به دنبال بحث هستم و نه دنبال اینکه تصمیم کسی رو تغییر دهم. اینو در نوشته های قبلی هم نوشتم. مشکلات و مسائل ایران رو هم انکار نمی کنم. همه روزه اخبار ایران رو به دقت دنبال می کنم و با تماس های روزانه ای که با ایران دارم کاملا به اوضاع فعلی ایران واقفم. می دونم امروز گوشت قرمز تو شمال تهران تا چهل هزار تومن هم فروش رفته به هر صورت همه ما داریم تاوان مسائل و وقایعی که به ما مربوط نیست را پرداخت می کنیم. موفق باشید

دوستان این مطلب رو نزدیک به دو سال پیش در همین ترید نوشتم و با مثال هایی نشان دادم تحلیل هایی از این دست چقدر ساده انگارانه و سطحی است. متاسفانه هنوز هم تا یکی از بدی ها و سختی های کانادا حرف میزنه همین دو استدلال آبکی رو بهش تحویل میدن!!

[Jill]

دوستان این مطلب رو نزدیک به دو سال پیش در همین ترید نوشتم و با مثال هایی نشان دادم تحلیل هایی از این دست چقدر ساده انگارانه و سطحی است. متاسفانه هنوز هم تا یکی از بدی ها و سختی های کانادا حرف میزنه همین دو استدلال آبکی رو بهش تحویل میدن!!

دوست عزیز استدلالهای آبکی اونهاییه که طرف میاد یه چیزی رو هوا میگه و میره و بقیه میمونن واقعا علت چی بوده، جریان چطور بوده و نظایر اون. مثالش در همین فروم مدتی پیش خانومی اومد و گفت حدود 3 4ماهه اومده کانادا و با اینکه یه مصاحبه کاری رفته و مطمئنه اوکی میشه و الانم کار پارت تایم داره و قبلا هم سفری هم به امریکا هم کانادا داشته ولی اینجا اصلا با اونی که تو فکرش بوده نمیخونه و میخواد برگرده!!!
یه کلام نگفته و توضیح نداده چه انتظاری از اینجا داشته، تصورش قبل اومدن چی بوده، با اینکه یه سفر از قبل داشته چرا نتونسته به همین نتیجه ای برسه که الان در همین مدت کم رسیده! جالبیش اینه که به همه توصیه میکرده قبل اقدام قطعی به مهاجرت حتما حتما یه سفر بیان و ببینن... یعنی آبکی تر از این شما دیدین؟

حالا از نظر امثال ماهایی که عمری در ایران مستقل زندگی کردیم، همه جوره به خودمون متکی بودیم، در ایران بسیار موفق بودیم، اینجا هم بسیار موفقیم، و به همه توصیه میکنیم بابا جان سنجیده بیاین. هدفتونو مشخص کنین. آمادگی قبلی داشته باشین. با پس انداز خوب بیاین مخصوصا اگه بچه دارین و نظایر اینها، به نظر شما اینها آبکی هست؟

کسی که همه چیزو با دیدگاه و تفسیر منفی میبینه، کسی که اصلا هدف مشخصی برای مهاجرت نداشته، قبل اومدن فکر میکرده داره به مدینه فاضله مهاجرت میکنه، جایی که انسان اونجا وحود نداره، چرا میگم اینطور فکر میکرده، چون مگه میشه در این کره خاکی انسان وجود داشته باشه و خصایص فرشته مشاهده بشه؟؟؟؟ دوغکی و آبکی بودن قضیه همینجاست برادر من. انسان هر جای این کره خاکی باشه انسانه با تمام نواقص و مشکلاتش منتها فرق این سرزمین ها با کشوری مثل ایران وجود فوانین پیشرفته تر و مهم تر از اون ضمانت اجرایی اونهاست. من و امثال من فرهنگ اینجا و قوانین پیشرفته تر اینجا، اقتصاد منطقی تر اینجا، سیاست منطقی تر اینجا و در کل همه موارد رو در اینجا بهتر و مناسب تر برای زندگی میبینیم و از انتخابمون هم بسیار بسیار خوشحالیم.

نمیخوام بگم اینو ولی شاید به نوعی بشه گفت انتخاب بین بد و بدتر ببینیم موضوع منقطی تر جلوه کنه. البته از نظر شخصی خودم اینجا واقعا خوبه و در حد معقول انتظارات منو برآورده میکنه. دقت کنین گفتم معقول. یعنی آدم آبکی و دوغکی نیستم. یه ادم منظقی اینطوری برداشت میکنه و فکر میکنه نه اینکه از اونور جو زده بشه و آبکی تصمیم به مهاجرت بگیره و از اینور هم با هر مشکلی سرخورده!!!!!

[Jill]

نميدونم چرا بعضي ازين دوستان فروم بهشون برميخوره و آستانه نقد و تحملشون پايينه، من تجربياتمو شير كردم كه كمكي بشه به كساني كه شرايطي شبيه من دارن! من الان سه ماه برگشتم ايران و خوشحالم كه اينجا هستم، و دعوايي با مخهاي فراري! كه به قول خودشون اينجا حروم ميشدن و در اروپا و استراليا هم دووم نيوردن و جا عوض كردن! ندارم، منم اومدم ايران كه جا واسه اين دوستمون گشادتر باشه و بيشتر ترقي كنن! (كافر همه را به كيش خود پندارد) .
بهرحال تجربيات زيادي بود كه بگم ولي فكر ميكنم هنوز بستر بلوغ فكري و تحمل نقدپذيري لازم بوجود نيومده، پس وقتمو غنيمت ميشمارم و ازين فروم خارج ميشم، بهترين داور حرفاي ما زمان خواهد بود و پرداخت هزينه گزاف تجربه...
ما زنده بر آنيم كه آرام نگيريم........ موجيم كه آسودگي ما عدم ماست.( به ياد دوست عزيزمان علي افشاري) و بدرود

دوست عزیز من و همسرم مثلا جزو مهاجران موفق هستیم چون هر دو کار تخصصی خودمونو داریم و همه جوره راضی هستیم ولی میدونی چه جور فکر میکنیم؟ چون از قبل کاملا با محیط کاری کشورهای پیشرفته که پول مفت نفت ندارن و برای بقای خودشون فقط و فقط سود دهی مد نظرشونه نه ایجاد بنگاه خیریه(البته میدونم در ایران هم هستن از این قسم شرکت ها و بیزنس ها) و ممکنه هر لحظه کارمونو از دست بدیم، با برنامه زندگی میکنیم. یعنی مخصوصا در اوایل مهاجرت دست به ریسک های بزرگ مالی نمیزنیم. هر لحظه فکر این شرایط هستیم و اینطوری هم برنامه ربزی کوتاه مدت برای خودمون داریم هم بلند مدت. موضوع هم مدیریت مالیمونه هم برنامه ریزی ارتقای دانش و اطلاعات کاری و تخصصیمون. خلاصه اینکه با این دیدگاه، شرایط و واقعیت های اینجا رو کاملا میدونیم و پذیرفتیم و اینطوری آمادگی هر مشکلی رو داریم و اصلا یه دفعه سرخورده نمیشیم و به قولی کاخ رویاهامون با هر مشکلی فرو نمیریزه چون اصولا در هیچ موردی رویایی فکر نکردیم و به قول این دوستمون آبکی و دوغکی زندگی نکردیم