آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[Jill]

دوهفته نبودم؛ چه همه بحث داغ درگرفته!!! میخوام نظر خودمو بگم البته برای نظرات همه دوستان هم احترام قائلم.
من یعنی خانواده ما، هیچکدوممون از اومدن به کانادا پشیمون نیستیم که هیچ، خیلی هم خدا رو بابتش شکر میکنیم. نه اینکه فکر کنید ازلحاظ شرایط زندگی وضع بهتر یا حتی مشابه ایران داریم؛ نه. توی ایران شرایط مالی خیلی خیلی بهتر و کار خصوصی خودمون رو هم داشتیم. اینجا هنوز کار تخصصی خودمونو نداریم، بادرنظر گرفتن سن و سالمون که خیلی هم کم نیست، شاید کمی برامون مهاجرت چالش بیشتری داشته باشه به نسبت جوونترا. ولی احساس بهتری از زندگی داریم. توی همین کار غیر تخصصی که من و همسرم انجام میدیم، پشتکار و دلسوزیمون برای کار، باعث شده که دستمزد بالاتر و جایگاه بالاتری داشته باشیم و نظرمون رو بعنوان یک آدم مطلع بخوان. ولی من توی شونزده سالی که توی ایران کار کردم و دهسالش برای مجموعه های دولتی و نیمه دولتی بود، همین خصوصیت شخصیم باعث شده بود که بعنوان کسی شناخته بشم که میشه همه کارا رو روی سرش ریخت و یک پاپاسی هم بابتش پرداخت نکرد. حالا شما بفرماید کدوم یکی برده داریه؟!
درستی یا نادرستی مهاجرت یک فرمول ریاضی نیست که بشه تعمیمش داد. هرکسی توی شرایط زندگی خودش درموردش میتونه تصمیم بگیره. منم کسی نیستم که بخوام توصیه خاصی به دیگری بکنم، فقط میتونم بگم که اونچه که ما از مهاجرت بدست آوردیم، آرامش بیشتر و استرس کمتر بوده. اگه آینده بهتر برای بچمون رو هم بهش اضافه کنید، میبینید که خدا خیلی دوستمون داشته که بهمون این فرصت رو داده. امیدوارم که دوستان خوبم هم بتونن به اونچه که براشون صلاح هست، هرچه سریعتر دست پیدا کنن.

دقیقا همینطوره. الان به یکی در سن من در ایران کار خوب مثل اینی که اینجا دارم نمیدن. اره اینجا همانطور که به دانشگاه کار ندارن به سن و رنگ پوست و قیافه و اسم و رسمت و بابات هم کار ندارن. جالبه استدلالهای منفی بینانه و نادرست داره گفته میشه کسی اعتراض نمیکنه چرا آبکی حرف میزنین بعد میایم با توضیحات منقطی و مثالهای واضح بررسی میکنیم اونطور برداشت میشه.

در ایران الان من بخوام دنبال کار بگردم اول باید سنمو بگم بعد دانشگاه بعد اسم پارتی ها و معرف هامو و همینطور الی آخر... ولی اینجا چه اتفاقی میافته؟ چون شما توانایی انجام کارشونو دارین و اینها هم همینو ازتون میخوان و هدفشون اینه کارشون انجام بشه، چون پول مفت نفت ندارن، شما رو استخدام میکنن ولی درسته ممکنه فردا با هر موضوعی اصلا اون پروژه کنسل بشه خب منم کارمو از دست میدم یا اصلا در بررسی کارایی دوره ای شون ببینن من اونی که فکر میکردن نبودم خب بازم ممکنه کارمو از دست بدم یا به پروژه و قسمت دیگه منتقلم کنن. چیزی که میبینم اینجا داره اتفاق میافته و حتی برعکس سطحم بالاتره، ارتقا پیدا کنم.

چیزی که اینجا بسیار برای من ارزشمند و لذت بخشه اینه که دیده میشین. کوچکترین تلاش و قابلیتتون دیده میشه. بازم این چیزیه که در ایران کمتر وجود داره. اینجا وقتی میبینن میتونن از توانائیتون در محل بالاتری استفاده کنن درنگ نمیکنن. ولی در ایران ممکنه یه آقازاده رو به شما ترجیح بدن. اصلا اگرم ندن اونقدر همه چی راحت تره و رقابت بین شرکت ها کمتر و پول های بادآورده بیشتر که شرایط متفاوت تر میشه

حرف زیاده ولی در نهایت چیزی که مسلمه اینه که احساس رضایت از هر جایی به شخصیت و پرسونالیتی هر فرد، قابلیت ها و توانایی های فردی و اجتماعی و تخصصی اون، شرایط خانوادگی و هزار و یه مورد دیگه بستگی داره و هر کی هم سرنوشت و راه خودشو دنبال میکنه و هیچ کسی نمیتونه و نباید به زور دیدگاه و نظراتشو به بقیه تحمیل کنه. هر نظرو دیدگاهی هم باید کاملا توصیح داده بشه و علت ها و زوایای اون شفاف بشه و الا حرف زدن راحته.

[zini_zinparast]

البته به قول دوستان، این خوش بینی (در مورد درست یا اشتباه بودن آن قضاوت نمی کنم) شما به خاطر این هست که کار تخصصی خودتون رو دارید. اما
1- کار تخصصی اینجا به راحتی نمیشه گیر آورد. اگر خیلی در کارتون خبره باشید و بخواید شغلهای هم سطح خودتون پیدا کندی تقریبا غیر ممکنه هشت چون همیشه دو بهانه PEng و سابقه کانادایی وجود داره که شما رو ریجکت کنند. اگر هم بخواید برای entry level اقدام کنید هم متاسفانه در برخی رشته ها اصلا پوزیشنی وجود نداره.
2- پیدا کردن شغل تخصصی به شهر زندگی و رشته تخصصی شما وابسته هست. مثلا در کلگری که کلا شهر نفتی و اینجور چیزا هست یه نفر با تخصص طراحی سیستمهای دیجیتال بخواد کار گیر بیاره خیلی خیلی سخته. چون اولا کار در حد entry level پیدا نمیشه و ثانیا هم اگر بخواید در رده های بالا اقدام کنید نداشتن سابقه کار کانادایی و یا PEng نداشتن مانع شما میشه. به خاطر همین هست که دوستان توصیه می کنند وابسته به یه شهر نباشید. (البته همیشه این ممکن نیست!!)

دقیقا همینطوره. الان به یکی در سن من در ایران کار خوب مثل اینی که اینجا دارم نمیدن. اره اینجا همانطور که به دانشگاه کار ندارن به سن و رنگ پوست و قیافه و اسم و رسمت و بابات هم کار ندارن. جالبه استدلالهای منفی بینانه و نادرست داره گفته میشه کسی اعتراض نمیکنه چرا آبکی حرف میزنین بعد میایم با توضیحات منقطی و مثالهای واضح بررسی میکنیم اونطور برداشت میشه.

در ایران الان من بخوام دنبال کار بگردم اول باید سنمو بگم بعد دانشگاه بعد اسم پارتی ها و معرف هامو و همینطور الی آخر... ولی اینجا چه اتفاقی میافته؟ چون شما توانایی انجام کارشونو دارین و اینها هم همینو ازتون میخوان و هدفشون اینه کارشون انجام بشه، چون پول مفت نفت ندارن، شما رو استخدام میکنن ولی درسته ممکنه فردا با هر موضوعی اصلا اون پروژه کنسل بشه خب منم کارمو از دست میدم یا اصلا در بررسی کارایی دوره ای شون ببینن من اونی که فکر میکردن نبودم خب بازم ممکنه کارمو از دست بدم یا به پروژه و قسمت دیگه منتقلم کنن. چیزی که میبینم اینجا داره اتفاق میافته و حتی برعکس سطحم بالاتره، ارتقا پیدا کنم.

چیزی که اینجا بسیار برای من ارزشمند و لذت بخشه اینه که دیده میشین. کوچکترین تلاش و قابلیتتون دیده میشه. بازم این چیزیه که در ایران کمتر وجود داره. اینجا وقتی میبینن میتونن از توانائیتون در محل بالاتری استفاده کنن درنگ نمیکنن. ولی در ایران ممکنه یه آقازاده رو به شما ترجیح بدن. اصلا اگرم ندن اونقدر همه چی راحت تره و رقابت بین شرکت ها کمتر و پول های بادآورده بیشتر که شرایط متفاوت تر میشه

حرف زیاده ولی در نهایت چیزی که مسلمه اینه که احساس رضایت از هر جایی به شخصیت و پرسونالیتی هر فرد، قابلیت ها و توانایی های فردی و اجتماعی و تخصصی اون، شرایط خانوادگی و هزار و یه مورد دیگه بستگی داره و هر کی هم سرنوشت و راه خودشو دنبال میکنه و هیچ کسی نمیتونه و نباید به زور دیدگاه و نظراتشو به بقیه تحمیل کنه. هر نظرو دیدگاهی هم باید کاملا توصیح داده بشه و علت ها و زوایای اون شفاف بشه و الا حرف زدن راحته.

[Jill]

البته به قول دوستان، این خوش بینی (در مورد درست یا اشتباه بودن آن قضاوت نمی کنم) شما به خاطر این هست که کار تخصصی خودتون رو دارید. اما
1- کار تخصصی اینجا به راحتی نمیشه گیر آورد. اگر خیلی در کارتون خبره باشید و بخواید شغلهای هم سطح خودتون پیدا کندی تقریبا غیر ممکنه هشت چون همیشه دو بهانه PEng و سابقه کانادایی وجود داره که شما رو ریجکت کنند. اگر هم بخواید برای entry level اقدام کنید هم متاسفانه در برخی رشته ها اصلا پوزیشنی وجود نداره.
2- پیدا کردن شغل تخصصی به شهر زندگی و رشته تخصصی شما وابسته هست. مثلا در کلگری که کلا شهر نفتی و اینجور چیزا هست یه نفر با تخصص طراحی سیستمهای دیجیتال بخواد کار گیر بیاره خیلی خیلی سخته. چون اولا کار در حد entry level پیدا نمیشه و ثانیا هم اگر بخواید در رده های بالا اقدام کنید نداشتن سابقه کار کانادایی و یا PEng نداشتن مانع شما میشه. به خاطر همین هست که دوستان توصیه می کنند وابسته به یه شهر نباشید. (البته همیشه این ممکن نیست!!)

کاملا درسته و من در مورد خودم و شرایط و رشته خودم عرض کردم. در مورد رشته هایی هم که نیاز به مدارک و شرایط خاصی هست خب مسلما فرد از قبل تحقیقات لازم رو انجام داده و برنامه ای برای رسیدن به اهدافش داره. در مورد شهر هم دقیقا همینطوره. ما اصلا شهر برامون فرقی نداره و هر جا احساس کنیم وضعیت کاری و مالی بهتری داریم همونجا میریم. البته برای اسکان دائم و خرید خونه نمیشه به این راحتی حرف زد ولی حداقلش ما تا 2 3 سال آینده قصد خرید خونه نداریم و الویت قبل از شهر و هر چیز دیگه برامون کار و پیشرفت در تخصصمونه.

[fernando20]

نميدونم چرا بعضي ازين دوستان فروم بهشون برميخوره و آستانه نقد و تحملشون پايينه، من تجربياتمو شير كردم كه كمكي بشه به كساني كه شرايطي شبيه من دارن! من الان سه ماه برگشتم ايران و خوشحالم كه اينجا هستم، و دعوايي با مخهاي فراري! كه به قول خودشون اينجا حروم ميشدن و در اروپا و استراليا هم دووم نيوردن و جا عوض كردن! ندارم، منم اومدم ايران كه جا واسه اين دوستمون گشادتر باشه و بيشتر ترقي كنن! (كافر همه را به كيش خود پندارد) .
بهرحال تجربيات زيادي بود كه بگم ولي فكر ميكنم هنوز بستر بلوغ فكري و تحمل نقدپذيري لازم بوجود نيومده، پس وقتمو غنيمت ميشمارم و ازين فروم خارج ميشم، بهترين داور حرفاي ما زمان خواهد بود و پرداخت هزينه گزاف تجربه...
ما زنده بر آنيم كه آرام نگيريم........ موجيم كه آسودگي ما عدم ماست.( به ياد دوست عزيزمان علي افشاري) و بدرود

من مخ فراری مثه شما نیستم من یه ادم عادیم که نمیتونم بشینم جواب سوالای مهم زندگیمو با تقدیر و سرنوشت جواب بدم یا اینکه چون پارتی ندارم موفقیت ادمایی که میدونم چی بودن و چی شدن رو ببینمج
بله...من هزار دلیل برای مهاجرت دارم حاضرم حتی ببرم افریقا برم قطب شمال....!!!! برم یجایی که مردم سیاهدلی نباشن تا بشه عدالت خدا رو دید....من جا عوض نکردم فقط یک مقطع از تحصیلمو در ایتالیا بودم و مقطع دیگه رو هم استرالیا.....چیزی که ازش اطلاعاتی نداری بهتره ازش صحبتی نکنی تا سبک نشی.
ضمنا واقعا خوشحال شدم که برگشتی وطن.....
البته از لحاظ روانشناسی همین که بعد 3 ماه بازگشت ازون جهنم! هنوز هم میای اپلای نظر میدی نشون میده خودتونم فهمیدی چه ضرری کردی....در هرصورت مهاجرت مجددتونو به بهشت تبیک میگم....

[fernando20]

من اگه جای این دوستمون بودم و با این تجربه های بد و این زمینه ذهنی بدتر، به جای آزار بیشتر خودم سریعا برمیگشتم. زندگی با اینهمه نفرت و عذاب ارزش نداره.

دوستم
همین که میبینم ادماهای مثبتی مثل شما هنوز در جامعه مون وجود دارن دلگرم میشن
یه استادی در ایتالیا داشتم که میگفت شما ایرانیا اگه همو خراب نکنید و بهم موج منفی ندید دنیا رو فتح میکنید.....
من هبهر کاری اومدم دست بزنم...دوستای صمیم حتی: نه نکن اصلا نتیجه نداره بدرد نمیخوره نمیشه..............!
اتفاقا هم میشد!! و جواب میداد....
نمیدونم چه بلای سر نژاد پارسیمون اومده...روزگاری زبانزد عام و خاص بودیم همه از فرهنگمون حرف میزدن
اما الان تمام همت و هدفمون هرروز صبح اینه که زودتر در و ی چ ت یا ف*یسبوک آن بشیم ببنیم اخبار خاله زنکی چه خبره یا یکیو خراب کنیم یا.....
متاسفانه منم توی همین موج قرار دارم.....خودمم مشکل دارم منم مبرا نیستم...
کاش مهاجرت مارو با خوبی های فرهنگ های مختلف آشنا کنه...

[ehsan110]

دوست عزیز استدلالهای آبکی اونهاییه که طرف میاد یه چیزی رو هوا میگه و میره و بقیه میمونن واقعا علت چی بوده، جریان چطور بوده و نظایر اون. مثالش در همین فروم مدتی پیش خانومی اومد و گفت حدود 3 4ماهه اومده کانادا و با اینکه یه مصاحبه کاری رفته و مطمئنه اوکی میشه و الانم کار پارت تایم داره و قبلا هم سفری هم به امریکا هم کانادا داشته ولی اینجا اصلا با اونی که تو فکرش بوده نمیخونه و میخواد برگرده!!!
یه کلام نگفته و توضیح نداده چه انتظاری از اینجا داشته، تصورش قبل اومدن چی بوده، با اینکه یه سفر از قبل داشته چرا نتونسته به همین نتیجه ای برسه که الان در همین مدت کم رسیده! جالبیش اینه که به همه توصیه میکرده قبل اقدام قطعی به مهاجرت حتما حتما یه سفر بیان و ببینن... یعنی آبکی تر از این شما دیدین؟

حالا از نظر امثال ماهایی که عمری در ایران مستقل زندگی کردیم، همه جوره به خودمون متکی بودیم، در ایران بسیار موفق بودیم، اینجا هم بسیار موفقیم، و به همه توصیه میکنیم بابا جان سنجیده بیاین. هدفتونو مشخص کنین. آمادگی قبلی داشته باشین. با پس انداز خوب بیاین مخصوصا اگه بچه دارین و نظایر اینها، به نظر شما اینها آبکی هست؟

کسی که همه چیزو با دیدگاه و تفسیر منفی میبینه، کسی که اصلا هدف مشخصی برای مهاجرت نداشته، قبل اومدن فکر میکرده داره به مدینه فاضله مهاجرت میکنه، جایی که انسان اونجا وحود نداره، چرا میگم اینطور فکر میکرده، چون مگه میشه در این کره خاکی انسان وجود داشته باشه و خصایص فرشته مشاهده بشه؟؟؟؟ دوغکی و آبکی بودن قضیه همینجاست برادر من. انسان هر جای این کره خاکی باشه انسانه با تمام نواقص و مشکلاتش منتها فرق این سرزمین ها با کشوری مثل ایران وجود فوانین پیشرفته تر و مهم تر از اون ضمانت اجرایی اونهاست. من و امثال من فرهنگ اینجا و قوانین پیشرفته تر اینجا، اقتصاد منطقی تر اینجا، سیاست منطقی تر اینجا و در کل همه موارد رو در اینجا بهتر و مناسب تر برای زندگی میبینیم و از انتخابمون هم بسیار بسیار خوشحالیم.

نمیخوام بگم اینو ولی شاید به نوعی بشه گفت انتخاب بین بد و بدتر ببینیم موضوع منقطی تر جلوه کنه. البته از نظر شخصی خودم اینجا واقعا خوبه و در حد معقول انتظارات منو برآورده میکنه. دقت کنین گفتم معقول. یعنی آدم آبکی و دوغکی نیستم. یه ادم منظقی اینطوری برداشت میکنه و فکر میکنه نه اینکه از اونور جو زده بشه و آبکی تصمیم به مهاجرت بگیره و از اینور هم با هر مشکلی سرخورده!!!!!

من نمیدونم شما چرا مطلبی رو که من نوشتم به خودتون گرفتین؟؟ استدلال های شما قطعا منطقی و درست است. من منظورم این جملات کلیشه ای بود:1"- اگه کانادا بده چرا بر نمی گردی؟ 2- می ترسی ما بیایم اونجا جاتون تنگ بشه!"

[farzad36]

درود به همگی
من مدیر یک شرکت دولتی و همسرم کارمند همین شرکت هست و از لحاظ امنیت شغلی مشکلی وجود نداره.من سابقه 13 ساله که بیشترش تو همین شرکت هست رو دارم.یک پسر 6 ساله دارم.وضعیت مالیم خیلی معمولی هست.متولد تهران هستم ولی سالهاست بخاطر نوع کارم در شهرستان کوچکی زندگی میکنم و امکانات شهر بزرک اینجا وجود ندارد و همچنین به دلیل فاصله دور ارتباط فامیلی ما خلاصه میشه به هر دو ماه یکبار که تهران میریم.بنطر شما مهاجرت برای خانواده ما میتونه کار درستی باشه؟

اگه دوستان جواب بدند ممنون میشم

[fanta]

اگه دوستان جواب بدند ممنون میشم

من نظر شخصی خودم رو میگم هرچند نهایتا تصمیم گیری اصلی به عهده خودتونه. تو این مدتی که من اینجا هستم، بنظرم بزرگترین مشکل نداشتن امنیت شغلی هستش و بقیه موارد قابل حل و یا تحمل هست. اگر اونجا امنیت شغلی دارید و از نظر مالی میتونید، یه مرخصی 6 ماهه برای خود و همسرتون تقاضا کنید و بیایید اینجا. ترجیحا جوری بیایید که یا وسط تابستون برسید و یا وسط زمستون که تو دوره 6 ماهه هوای خوب و بد اینجا رو بتونید ببینید. تو این مدت 6 ماه (و حتی قبل از اون) هم میتونید برای کاریابی اقدام کنید و اوضاع رو بسنجید. امیدوارم موفق باشید.

[ghlobe]

من نمیدونم شما چرا مطلبی رو که من نوشتم به خودتون گرفتین؟؟ استدلال های شما قطعا منطقی و درست است. من منظورم این جملات کلیشه ای بود:1"- اگه کانادا بده چرا بر نمی گردی؟ 2- می ترسی ما بیایم اونجا جاتون تنگ بشه!"

نکته شما در این مورد کاملا درست است. ولی این استدلال دوستمان هم که "آنهایی که در کانادا مانده اند رویشان نمیشود از سختی ها بگویند و با سیلی صورتشان را سرخ نگه میدارند" به همین اندازه بی پایه و آبکی است. توجه کنید که هردوطرف این استدلال ها عموما از طرف کسانی که است که هنوز در ایران هستند. کمتر میبینید کسی مدت طولانی ساکن کانادا باشد و به این نحو له یا علیه مهاجرت به کانادا استدلال کند.

بنده خودم در طول این مدت روی فروم همیشه سعی کرده ام هر دو طرف مسائل و خوبی و بدی های زندگی در کانادا را بر اساس تجربه طولانی خودم ارائه کنم. وقتی یکنفر مثل آن دوستمان rezavan دارد خلاف میگوید و تحریف واقعیت میکند بنده سعی کردم موضوع را روشن کنم. از طرف دیگر وقتی دوستان دیگری از سختی های واقعی زندگی در کانادا گفتند (مثل تاپیک های اوضاع واقعی کار در کانادا و کبک ) بنده هم مشارکت کردم و نظرشان را تایید کردم.

بیشتر از همه هم باید تاکید کرد که عموما مهاجرت بصورت یک تجربه شخصی در میاید یعنی میبینید یک نفر در شرایطی ار زندگی اش خوشحال و راضی است و فرد دیگری در همان شرایط ناراضی. دوستان فقط میتوانند اینجا صرفا اطلاعات بدهند و بگیرند و توقع نداشته باشند یکنفر بتواند برایشان نسخه بپیچد که مهاجرت خوب است یا بد.

[ghlobe]

درود به همگی
من مدیر یک شرکت دولتی و همسرم کارمند همین شرکت هست و از لحاظ امنیت شغلی مشکلی وجود نداره.من سابقه 13 ساله که بیشترش تو همین شرکت هست رو دارم.یک پسر 6 ساله دارم.وضعیت مالیم خیلی معمولی هست.متولد تهران هستم ولی سالهاست بخاطر نوع کارم در شهرستان کوچکی زندگی میکنم و امکانات شهر بزرک اینجا وجود ندارد و همچنین به دلیل فاصله دور ارتباط فامیلی ما خلاصه میشه به هر دو ماه یکبار که تهران میریم.بنطر شما مهاجرت برای خانواده ما میتونه کار درستی باشه؟

شما زمینه کاری و تخصصتان را نفرمودید و اشاره هم نکردید که اصلا برای چی قصد مهاجرت دارید. مهاجرت بدون دلیل معمولا به شکست منجر میشود (بقول دوستمان pimiباید جانتان از جایی که هستید به لب رسیده باشد تا از محیط جدید واقعا لذت ببرید). در نتیجه اگر زندگی خوبی دارید بدون دلیل بهمش نزنید. در ضمن با در نظر گرفتن سن و شرایط دیگر احتمال کار مدیریتی گرفتن برای شما صفر است.