آیا مهاجرت به کانادا کار درستی است؟

[ghlobe]

سلام بر همه دوستان مهاجرت کرده و مهاجرت نکرده در شرف مهاجرت!!! (من هنوز ایرانم و سلام کردنم مثل این مهمانهای صدا و سیماست! اول یه دو سه تا آیه میخونه و بعد به همه درود میفرسته و با کلی فس و فس و من من میره یه جواب پرت میده به طرف!!)
بگذریم.
من همه این 400 و خورده ای کامنت رو مطالعه کردم. نکات جالبی داشت و از خیلی هاشون استفاده و حتی نت برداری کردم برای روز مبادا!
اما من فکر می کنم (همونطور که یکی از دوستان هم اشاره کردن) افرادی مثل من که ایران هستند و در شرف مهاجرت به کانادا بیان و شرایط خودشون رو بگن. بعد دوستانی که اونجا تشریف دارن لطف بکنن و نکات مثبت و منفی ای رو که میبینن بیان کنن و بگن با این شرایط آیا به نظر اونها مهاجرت فرد موفق خواهد بود یا نه. و اینکه با این شرایط و این ایده آل ها کدوم شهر رو توصیه می کنن. البته مسلما نمیشه نظر قطعی داد و خیلی چیزها به روحیات فرد و مسایل و شرایط محیطی بستگی داره. اما فکر می کنم برای مقایسه بد نباشه.
مواردی که به نظرم میاد باید ذکر بشن اینا هستن: جنسیت- سن - مجرد یا متاهل بودن- تحصیلات و رشته - مقدار پولی که میتونیم همراه بیاریم (سرمایه) - مقدار سرمایه ای که در ایران داریم و بعدا می تونیم منتقل کنیم.- شغل حال حاضر - تخصص- وضعیت زبان- هدف اصلی از مهاجرت و ....
پس من الان از شرایط خودم میگم و خوشحال میشم دوستان نظرشون رو بیان کنن:
جنسیت: مرد
سن: 33
مجرد یا متاهل بودن: مجرد
تحصیلات و رشته: لیسانس الکترونیک و فوق لیسانس مخابرات از دانشگاه خوب!
مقدار پولی که میتونم همراه بیارم (سرمایه): حدود30000$
مقدار سرمایه ای که در ایران دارم و بعدا می تونم منتقل کنم: شاید یک ملک به ارزش 120میلیون تومان
شغل حال حاضر: مدرس دانشگاه داغون - کار آزاد
تخصص: هیچ!!! بوق!!!! فقط تدریس کردم!!! البته بر مباحث شبکه تسلط نسبی دارم!
زیان: انگلیسی: یه زمانی خوب بود الان در حد I am a book فرانسه: فقط در حد سلام کردن و دو سه تا فحش!
هدف اصلی از مهاجرت: رسیدن به سرزمینی که آدمها در اونجا آدم حساب بشن. دوری از دغدغه های واهی در سرزمینی که همه چیزش برعکسه!
************************************************** ************
خوشحال میشم دوستان نظرشون رو بگن. اینکه اوضاع من چطوره؟ مهاجرتم درسته یا نه؟ کدوم شهر رو توصیه میکنید. کار تخصصی یا سلف بیزنس. و ....
*******************
از بقیه منتظران ویزای مهاجرت هم خواهش می کنم یک همچین رزومه ای بدن تا بقیه دوستان و متخصصین و دردکشیده ها و خون دل خورده ها بتونن به ما کمک کنن!
ایام به کام.

اگر تخصصی بجز تدریس ندارید شاید یک راه عملی برای شما این باشه که برای دکترا اقدام کنید و دنبال کارهای آکادمیک بروید. اگر رزومه آکادمیک تان قوی است راه نسبتا مطمئنی است..

[imand]

اگر تخصصی بجز تدریس ندارید شاید یک راه عملی برای شما این باشه که برای دکترا اقدام کنید و دنبال کارهای آکادمیک بروید. اگر رزومه آکادمیک تان قوی است راه نسبتا مطمئنی است..

ممنون از شما. البته من پرونده مهاجرتی MI1 دارم و منتظر مدیکال هستم. منظورتون اینه که بعد از مهاجرت ادامه تحصیل بدم؟ رزومه آکادمکیم قوی نیست! در مورد کار برای خودم چی؟ منظور کار آزاد است.

[hooran]

دوست عزیز شما توان ارتباطی قوی دارید ، می تونید با همون رشته مجری صدا و سیما ادامه داده و موفق شوید. منتها زبان انگلیسی شرط اصلی است . بعد از مهاجرت با یک دختر خانم خوب ازدواج می کنی و تازه زندگی شروع می شود . به نظر من کسی که مجرد است است تا زمانی که مجرد است هنوز زندگیش شروع نشده است

سلام بر همه دوستان مهاجرت کرده و مهاجرت نکرده در شرف مهاجرت!!! (من هنوز ایرانم و سلام کردنم مثل این مهمانهای صدا و سیماست! اول یه دو سه تا آیه میخونه و بعد به همه درود میفرسته و با کلی فس و فس و من من میره یه جواب پرت میده به طرف!!)
بگذریم.
من همه این 400 و خورده ای کامنت رو مطالعه کردم. نکات جالبی داشت و از خیلی هاشون استفاده و حتی نت برداری کردم برای روز مبادا!
اما من فکر می کنم (همونطور که یکی از دوستان هم اشاره کردن) افرادی مثل من که ایران هستند و در شرف مهاجرت به کانادا بیان و شرایط خودشون رو بگن. بعد دوستانی که اونجا تشریف دارن لطف بکنن و نکات مثبت و منفی ای رو که میبینن بیان کنن و بگن با این شرایط آیا به نظر اونها مهاجرت فرد موفق خواهد بود یا نه. و اینکه با این شرایط و این ایده آل ها کدوم شهر رو توصیه می کنن. البته مسلما نمیشه نظر قطعی داد و خیلی چیزها به روحیات فرد و مسایل و شرایط محیطی بستگی داره. اما فکر می کنم برای مقایسه بد نباشه.
مواردی که به نظرم میاد باید ذکر بشن اینا هستن: جنسیت- سن - مجرد یا متاهل بودن- تحصیلات و رشته - مقدار پولی که میتونیم همراه بیاریم (سرمایه) - مقدار سرمایه ای که در ایران داریم و بعدا می تونیم منتقل کنیم.- شغل حال حاضر - تخصص- وضعیت زبان- هدف اصلی از مهاجرت و ....
پس من الان از شرایط خودم میگم و خوشحال میشم دوستان نظرشون رو بیان کنن:
جنسیت: مرد
سن: 33
مجرد یا متاهل بودن: مجرد
تحصیلات و رشته: لیسانس الکترونیک و فوق لیسانس مخابرات از دانشگاه خوب!
مقدار پولی که میتونم همراه بیارم (سرمایه): حدود30000$
مقدار سرمایه ای که در ایران دارم و بعدا می تونم منتقل کنم: شاید یک ملک به ارزش 120میلیون تومان
شغل حال حاضر: مدرس دانشگاه داغون - کار آزاد
تخصص: هیچ!!! بوق!!!! فقط تدریس کردم!!! البته بر مباحث شبکه تسلط نسبی دارم!
زیان: انگلیسی: یه زمانی خوب بود الان در حد I am a book فرانسه: فقط در حد سلام کردن و دو سه تا فحش!
هدف اصلی از مهاجرت: رسیدن به سرزمینی که آدمها در اونجا آدم حساب بشن. دوری از دغدغه های واهی در سرزمینی که همه چیزش برعکسه!
************************************************** ************
خوشحال میشم دوستان نظرشون رو بگن. اینکه اوضاع من چطوره؟ مهاجرتم درسته یا نه؟ کدوم شهر رو توصیه میکنید. کار تخصصی یا سلف بیزنس. و ....
*******************
از بقیه منتظران ویزای مهاجرت هم خواهش می کنم یک همچین رزومه ای بدن تا بقیه دوستان و متخصصین و دردکشیده ها و خون دل خورده ها بتونن به ما کمک کنن!
ایام به کام.

[imand]

دوست عزیز شما توان ارتباطی قوی دارید ، می تونید با همون رشته مجری صدا و سیما ادامه داده و موفق شوید. منتها زبان انگلیسی شرط اصلی است . بعد از مهاجرت با یک دختر خانم خوب ازدواج می کنی و تازه زندگی شروع می شود . به نظر من کسی که مجرد است است تا زمانی که مجرد است هنوز زندگیش شروع نشده است

سلام بر شما و ممنون به خاطر تعریفتون! البته بیشتر به شوخی شباهت داشت تا تعریف!! (نمیگم تمسخر چون از نوشته های شما معلومه آدم محترمی هستی و کسی رو مسخره نمی کنی) چون این توان ارتباطی قوی رو نمی دونم شما چطوری در من کشف کردید!!! با این حال ممنونم چون بیراه نگفتید البته من نگفتم مجری صدا و سیما هستم! خدا به دور!
اما اتفاقا اصلا بدم نمیاد کارهای این شکلی داشته باشم (در کانادا) و از توانایی ها و استعدادهای ذاتیم به جای توانایی های اکتسابی و آموزشی و دانشگاهیم استفاده کنم. خوشحال میشم دوستان در مورد این مدل کارها هم اطلاعاتی بدن.
در مورد اون دختر خانم خوب هم که شما فرمودید که قراره زندگی بنده رو استارت کنن و این موتور خاموش رو روشن، باید بگم چرا که نه! شما کار و پول رو جور کن، تیپش از من! تضمینی! پس دیگه همه چیز حله!!!

[hooran]

ایمان عزیز بنده از یک سال قبل پستهاتون رو مطالعه می کنم و گرچه کم پست می زنید ولی خیلی از پست هاتون جای تامل و اندیشه داره .اینو گفتم که خاطرت رو زلال کنم اما کسی که تدریس میکنه و بر قوای ذهنی دیگران تاٍثیر می ذاره می تونه در اشل بزرگتری هم وارد بشه ...... در مورد مورد ازدواج هم اول باید موتورتو روشن کنی بعد بری دنبالش نه اینکه ایشون بیاد برا شما موتور روشن کنه . ( فیلم همسفر رو یادم انداختی )

سلام بر شما و ممنون به خاطر تعریفتون! البته بیشتر به شوخی شباهت داشت تا تعریف!! (نمیگم تمسخر چون از نوشته های شما معلومه آدم محترمی هستی و کسی رو مسخره نمی کنی) چون این توان ارتباطی قوی رو نمی دونم شما چطوری در من کشف کردید!!! با این حال ممنونم چون بیراه نگفتید البته من نگفتم مجری صدا و سیما هستم! خدا به دور!
اما اتفاقا اصلا بدم نمیاد کارهای این شکلی داشته باشم (در کانادا) و از توانایی ها و استعدادهای ذاتیم به جای توانایی های اکتسابی و آموزشی و دانشگاهیم استفاده کنم. خوشحال میشم دوستان در مورد این مدل کارها هم اطلاعاتی بدن.
در مورد اون دختر خانم خوب هم که شما فرمودید که قراره زندگی بنده رو استارت کنن و این موتور خاموش رو روشن، باید بگم چرا که نه! شما کار و پول رو جور کن، تیپش از من! تضمینی! پس دیگه همه چیز حله!!!

[hamed059]

سلام به همه دوستان، با این تفاسیر "مهاجرت به کانادا = زندگی فوق العاده سخت و پرمشقت" ؟؟؟
کلی تو دلم خالی شده...تازگیا با خودم میگم نکنه مهاجرت اوضاعمو بدتر کنه؟!!!...میدونم مهاجرت به نوعی یعنی شروع مجدد با همه پستی و بلندیهاش،هیچ آرمانشهری هم از کانادا و آمریکا و ... تو ذهنم نساختم میدونم همه جا مشکلات و سختی ها هست اما به تناسب... من فقط 1سوال دارم ،اونم اینه که آیا با مهاجرت به کانادا میشه 1 زندگی راحت و بی دردسر و در کمال آرامش داشت یا نه ؟؟؟ (با در نظر گرفتن دانشگاه و تبعیض نژادی و خدمات بهداشتی درمانی و کار و... همه و همه(البته سوالم خیلی کلی هست ولی میخوام برآیند همشون رو بگیرم))من به شخصه یک زندگی بدون تنش و با یک رفاه خوب مدنظرمه؟؟؟
من خیلی از تاپیکها و پست های این سایت رو خوندم و با توجه به اینکه در مسیر اپلای واسه ادامه تحصیل قرار گرفتم این 1-2 سوال اساسی و ابتدایی ذهنمو درگیر کرده،

[ghlobe]

سلام به همه دوستان، با این تفاسیر "مهاجرت به کانادا = زندگی فوق العاده سخت و پرمشقت" ؟؟؟
کلی تو دلم خالی شده...تازگیا با خودم میگم نکنه مهاجرت اوضاعمو بدتر کنه؟!!!...میدونم مهاجرت به نوعی یعنی شروع مجدد با همه پستی و بلندیهاش،هیچ آرمانشهری هم از کانادا و آمریکا و ... تو ذهنم نساختم میدونم همه جا مشکلات و سختی ها هست اما به تناسب... من فقط 1سوال دارم ،اونم اینه که آیا با مهاجرت به کانادا میشه 1 زندگی راحت و بی دردسر و در کمال آرامش داشت یا نه ؟؟؟ (،

نخیر دوست عزیز، نمیشود یک زندگی بی دردسر و راحت "داشت". ولی میشود یک زندگی بی دردسر و راحت "ساخت". بسیاری از کسانی هم که در مهاجرت شان دچار شکست ومشکل میشوند اینست که تفاوت عمده بین "داشت" و"بدست آورد" برایشان روشن نیست.

[zini_zinparast]

نخیر دوست عزیز، نمیشود یک زندگی بی دردسر و راحت "داشت". ولی میشود یک زندگی بی دردسر و راحت "ساخت". بسیاری از کسانی هم که در مهاجرت شان دچار شکست ومشکل میشوند اینست که تفاوت عمده بین "داشت" و"بدست آورد" برایشان روشن نیست.

و نکته آخر هم من اضافه کنم:
"ساختن یک زندگی بی دردسر و و راحت" در اینجا بی دردسر و راحت نخواهد بود!!! این هم نکته ای هست که خیلی از مهاجران نادیده میگیرن!!
پس کلا شد 3 تا نکته!!

[ghlobe]

و نکته آخر هم من اضافه کنم:
"ساختن یک زندگی بی دردسر و و راحت" در اینجا بی دردسر و راحت نخواهد بود!!! این هم نکته ای هست که خیلی از مهاجران نادیده میگیرن!!
پس کلا شد 3 تا نکته!!

بله دقیقامنظور بنده هم همین بود. مشکل اینست که اکثر ما در ایران هم تجربه ساختن یک زندگی از صفر را نداشته ایم. عموما زندگی را با پشتیبانی خانواده و دوست و آشنا شروع میکنیم و ادامه میدهیم. در نتیجه برای بیشتر ما تجربه جدیدی است که باید یادش بگیریم و طبعا قرار نیست راحت و بدون زحمت باشد.

[hamed059]

بله دقیقامنظور بنده هم همین بود. مشکل اینست که اکثر ما در ایران هم تجربه ساختن یک زندگی از صفر را نداشته ایم. عموما زندگی را با پشتیبانی خانواده و دوست و آشنا شروع میکنیم و ادامه میدهیم. در نتیجه برای بیشتر ما تجربه جدیدی است که باید یادش بگیریم و طبعا قرار نیست راحت و بدون زحمت باشد.

من به این موضوع کاملا واقفم که باید از صفر شروع کرد و اتفاقا با این قضیه هم مشکلی ندارم و خودم رو برای بدترین اتفاقات هم آماده کردم، من آدمی هستم که دوست دارم خودم زندگیم رو بسازم، ولی خب فکر میکنم جنس مشکلات در هر جامعه ای متفاوت باشه درسته که ایران حمایت خانواده و دوستان و آشنایان هست اما جامعه بی ثبات هم هست، به نظرم بی ثباتی و تنش اجتماعی و اقتصادی یک جامعه، روی زندگی افراد تاثیر میذاره ....
من خودم حاضرم برای ساختن زندگیم از پایین ترین کارهای جنرال هم شروع کنم ولی جایی زندگی کنم که بدونم وقتی کار میکنم ( حالا هر کاری ،چه تخصصی چه هر شغل دیگه) 5 ساله دیگه-10سال دیگه کجام... اصلا هم با روزی 16-15 ساعت کار و درس و این مسایل مشکلی ندارم..خلاصه سرتونو درد نیارم این چیزی میخوام اونجا پیدا میشه؟؟؟