نقل قول نوشته اصلی توسط advisor نمایش پست ها
to :toraj و سهیل

آمریکا و سوئد با هیچ معیار و شاخصی قابل مقایسه نیستند.نه تنها سوئد بلکه هیچ کشور اروپایی و کانادا در کمترین حالت به لحاظ آکادمیک قابل مقایسه با آمریکا نیستند.بحث تعصب نیست واقعیتیه که باید پذیرفت.من خودم امسال هم سوئد اپلای کردم هم آمریکا.در سوئد انتخاب های بسیار محدودی داشتم و غیر از استکهلم واقعاً نمی تونستم جایی بفرستم.روز 22 ژانویه مدارک من به استودرا رسیده و هنوز که هنوزه کوچیکترین سیگنالی مشاهده نمیشه.در آمریکا مدت ها در اقیانوس دانشگاه ها سرگردان بودم بارها و بارها اونها رو بررسی کردم معیار بندی کردم،shortlist درآوردم مرتب لیستم رو کوچیک کردم و چند تا انتخاب کردم.این کار واقعاً لذت بخش،هیجان انگیز و امیدوارکننده بود.خیلی جاها مدارکم از 15 فوریه به بعد رسید اما خیلی زود و از تقریباً 3 هفته بعد نتایج پذیرشم شروع شد به اومدن.با استاد ها صحبت کردم،ایمیل زدم با تک تک دپارتمان ها تلفنی صحبت کردم و تجربه بسیار جالبی بوده برام.به دور از هرگونه تعصب،خوب یا بد، آمریکا واقعاً دنیایی جدای از بقیه دنیاست.اما هر فردی سلیقه و دلایل انتخاب خودش رو داره و قابل احترامه.
حرف شما کاملا درسته و به نظر من ما ایرانیها بیشتر از اینکه همیشه به بهترین فکر کنیم باید به معقول ترین گزینه که امکان دسترسی و رسیدن به آن را داریم فکر کنیم چه بخواهیم و چه نخواهیم رسیدن به آمریکا حتی با داشتن بهترین شرایط برای ما ایرانیها خیلی سخت شده . وقتی یه بنگلادشی یا یه لبنانی خیلی راحت تر میتونه بره آمریکا دیگه خودتون تا آخرشو بخونین. من حداقل سه چهار نفر از نزدیکان خودمو میشناسم که با داشتن پذیرش از بهترین دانشگاههای آمریکا همگی درخواست ویزاشون ریجکت شد!!!! پس به نظر من بهتره وقت و انرژی خودمونو صرف چیزی کنیم که حداقل احتمال انجام شدنش بالای 50% باشه! اینجوری وقت و انرژیمون هدر نمیره.مثال روشنش خود بنده که با داشتن پذیرش
از دانشگاههای عالی استرالیا بعد از 9 ماه سرگردونی تو سفارت بخاطر مسائل سیاسی بعد از انتخابات و محبت دولت استرالیا که اتفاقا متحد آمریکا هم هست درخواست ویزام ریجکت شد!!!! البته اکثر کسانی که تو اون دوره اپلای رده بودند
همین بلا به سرشون اومد.اگر اون موقع من برای همین سوئد هم اقدام کرده بودم ممکن بود الان یک سال از درسم هم تموم شده بود و بیخودی وقتم هدر نمیرفت!!!!
اینو گفتم که دچار توهم نشین و واقع بینانه تصمیم بگیرید.بعدا ارزش زمانی رو که از دست دادین میفهمین و غصه میخورین