تجربیات و نتایج مصاحبه در سایر کشورها در سال ۲۰۱۰

[Majid khan]

دوستان امسال كسي بيروت (لبنان) رفته؟

[Majid khan]

سلام دوستان. من الان بيروتم. مصاحبه رفتم. خيلي ساده بود. حتي JOB Offer هم نخواست. 4 دقيقه طول كشيد و فقط I20 و CV رو گرفت ازم. قبلش انگشت نگاري كرد ازم. فقط آخرش خيلي تند حرف زدو من نفهميدم چي گفت. يه برگه بدون شماره بهم داد كه گزينهyou have wait for Administrative Process تيك خورده بود. پاسپورتمم پس داد. هيچ مهري توش نبود. من يه كم استرس دارم. چون نه شمارهاي پيگيري داد، فقط گفت بهت ايميل ميزنيم. و نه اينكه مهر ورود به سفارت آمريكا رو در پاسم زد.حالا نميدونم اين يعني چي؟ كسي تجربه بيروت رو داره؟ مال اون چه شكلي بوده؟ اما در مورد بيروت سفارت واسه وقت خيلي باهام كنار اومد و برخورد خوب بود. اگه كسي تجربه اي داره بهم بگه تا سكته نزدم.

[arash_archer]

سلام دوستان. من الان بيروتم. مصاحبه رفتم. خيلي ساده بود. حتي JOB Offer هم نخواست. 4 دقيقه طول كشيد و فقط I20 و CV رو گرفت ازم. قبلش انگشت نگاري كرد ازم. فقط آخرش خيلي تند حرف زدو من نفهميدم چي گفت. يه برگه بدون شماره بهم داد كه گزينهyou have wait for Administrative Process تيك خورده بود. پاسپورتمم پس داد. هيچ مهري توش نبود. من يه كم استرس دارم. چون نه شمارهاي پيگيري داد، فقط گفت بهت ايميل ميزنيم. و نه اينكه مهر ورود به سفارت آمريكا رو در پاسم زد.حالا نميدونم اين يعني چي؟ كسي تجربه بيروت رو داره؟ مال اون چه شكلي بوده؟ اما در مورد بيروت سفارت واسه وقت خيلي باهام كنار اومد و برخورد خوب بود. اگه كسي تجربه اي داره بهم بگه تا سكته نزدم.

مشکلی نداره خیلی سفارت ها این جورین، یه کاغذ می دن که الان نمی تونیم تصمیم بگیریم، باید کلیرنس طی بشه. خودشون با ایمیل بهتون خبر می دن کلیر شدین.

[pasargad64]

سلام
من روز چهارشنبه 30 June توي کابل مصاحبه داشتم و خدا رو شکر الان منتظر کليرنس هستم. جزييات سفر رو در سه پست بهصورت متوالی توضيح مي دم.

اولين کاري که کردم اين بود که ويزاي افغانستان رو گرفتم و چون قبلا آقاي ثقفي زحمت کشيدن نحوه گرفتن ويزاي افغانستان رو توضيح دادن من ديگه از اين قسمت چشم پوشي مي کنم. فقط به چند تا نکته اشاره مي کنم:
بعد از اينکه فرمهاي سفارت افغانستان رو به اون آقايي تايپيست که روبروي سفارت توي يه مغازه هست ميدين که تايپ کنه ، بعدش مي برين دوباره به بخش کنسولي سفارت که يه قبض براي پرداخت 40 يورو به حساب سفارت از طريق شعبه ارزي بانک ملي توي ميدون هفت تير (ضلع جنوبي ميدان – روبروي خيابان کريمخان) بهتون ميده. نکته اي که مي خوام بگم اينه که اين بانک تا قبل از ساعت 10:30 اين مبلغ رو ازتون قبول مي کنه و اگه بعد از اين ساعت برين هيچ پولي رو به حساب سفارت نمي ريزن...! پس سعي کنين صبح زود سفارت باشين تا بعد از تکميل فرم ويزا سريعا برين بانک. البته من که راس ساعت 8 توي سفارت بودم تا ساعت 9 صبح منتظر اون خانمي که مدارک رو تحويل مي گيرن شدم. فکر کنم اسمشون رحماني بود. راستي حتما روز قبل از رفتن به سفارت 40 يورو رو از سرافي ها تهيه کنين تا مجبور نشين از دلار فروش هاي اطراف بانک که 10 درصد گرونتر مي فروشن يورو بخرين.

کار بعدي که مي کنين اينه بليط بگيرين. تا دوهفته قبل شرکت آسمان مستقيما از تهران به سمت کابل پرواز داشت که الان ديگه کليه پرواز هاشون از مشهد به کابل و بالعکس هست. قيمت بليط رفت و برگشت فعلا 267500 تومن هست (اگه زمان ارسال اين پست گرونتر نشده باشه!). پرواز ها فقط روزهاي دوشنبه و جمعه هستش. پس بهترين روز براي مصاحبه يکشنبه هاست. البته شرکت آريانا افغان از تهران مستقيما به سمت کابل پرواز داره ولي برگشت اون باز هم به مشهد هست. که قيمت بليط رفت 120 دلار و قيمت بليط برگشت 210 دلار!!! البته بايد بگم که شرکت آسمان هم تقريبا همين طور هست فقط بر عکس. يعني بليط رفت 183000 تومان و قيمت بليط برگشت 84500 تومان هست (طبق گفته خودشون. اگه زير حرفشون زدن منو سرزنش نکنين!!!). من چون از طريق زميني برگشتم و بليط رفت و برگشت گرفته بودم، وقتي مي خواستم پول بليط برگشتم رو بگيرم فهميدم که اشتباه بزرگي کردم و ايکاش با هواپيما برگشته بودم. البته ناراضي نيستم چون هم دوستاي جديدي پيدا کردم و هم جاهاي جديدي رو هم سياحت کردم.

پرواز من از مشهد به کابل ساعت 8:30 روز دوشنبه بود. من روز يکشنبه رفتم مشهد. زيارت امام رضا (ع) رو خيلي توصيه مي کنم. روز دوشنبه رفتم فرودگاه ولي يه کاروان از زائرين افغان بودن که 138 بودن و همگي باهم بايد همه کاراشون رو انجام ميدادن و اين يک کم مشکل ساز شد. البته اون بنده خداها تقصيري نداشتن. مشکل از بي نظمي مسئولين فرودگاه مشهد بود که اسمش فقط بين المللي هست وگرنه از فرودگاه هرات هم بي نظم تر بودن. از سالن انتظار و نحوه اعلام پروازها نميگم که واقعا خجالت آور بود در برابر افغانيها و در مقايسه با فرودگاه کابل. در مورد هواپيما و نحوه take-off و landing نميگم که خودتون بهتر ميدونين. فقط يه چيز ميگم که خلبانهاي افغاني خيلي بهتر بودن. البته هواپيماهاشون نو تر هست ولي از نظر من يه مشکل اساسي ما خلبان هامون هستن. پرواز 80 دقيقه هست.

توي کابل اولين کاري که ميکنين سيم کارت بخرين. در مورد هتل بايد بگم که من از طريق يه آشنا که توي افغانستان کار ميکنه براي هتل intercontinental اتاق رزرو کردم ولي اين هتل رو توصيه نميکنم چون گرون هست (شبي 100 دلار- البته با چک و چونه). تو راه برگشت از يک افغاني پرسيدم و اون به من گفت که هتل Parkpalace که روبروي سفارت هلند هست خيلي خوبه و ارزون هم هست. شبي 40 دلار يک تخته و 60 دلار دو تخته. آدرس دقيق و شماره تلفن و آدرس ايميل اين هتل توي لينک زير موجود هست.

http://hotels.lonelyplanet.com/afgha...9/#propertyMap

البته ليست هتل هاي کابل رو هم مي تونين اينجا ببينين:

http://hotels.lonelyplanet.com/afgha...abul-r1973605/

در مورد سفر به کابل اطلاعات خوبي توي لينک زير پيدا ميشه:

http://wikitravel.org/en/Kabul

هواي کابل کوهستانيه و خيلي از تهران خنک تر هست و شب ها حدود 17 تا 20 درجه و روز ماکزيمم به 30 درجه مي رسه. ولي شديدا خشک و همراه با گرد و خاک هست.

در مورد شرايط خودم بايد بگم که من پذيرش Master’s از بدون فاند توي رشته مکانيک. البته از يه جاي ديگه با فاند توي رشته خودم (Aerospace) پذيرش دارم که ترجيح دادم ريسک نکنم و براي مکانيک اقدام کنم.

بقیه جزییات رو توی پست بعدی میگم.

[pasargad64]

بقیه داستان رو اینجا می تونید ببینید.

روز مصاحبه من خيلي استرس نداشتم چون خودمو براي هر سوالي (البته سوال هاي معمول با توجه به تجربيات ديگران) آماده کرده بودم. براي ورود به سفارت مي بايست از در جنوبي سفارت در خيابان وزير اکبر خان و در کنار مقر فرماندهي نيروهاي ناتو (ISAF) که توي کابل به"آيساف" معروف هست وارد شد و طبق آنچه که در سايت سفارت نوشته ورود متقاضيان ويزا از درب اصلي در ميدان احمد شاه مسعود ممنوع هست. از جايي که ماشين رو ميشه پارک کرد يا تاکسي ها نگه ميدارن تا دم در جنوبي سفارت بايد پياده اومد که حدود 5 دقيقه طول ميکشه. البته توصيه ميشه روز قبل از مصاحبه يک بار اين مسير رو بياين و با پرس وجو از مردم مطلع، خودتون رو به درب جنوبي برسونيد تا براي روز مصاحبه ان شاالله مشکلي نباشه. لازم به ذکر هست که بيشتر هتل هاي کابل توي خيابون وزير اکبر خان هستن و سفارت ها هم همه تو اين خيابونن. پس توصيه ميشه که هتلي که ميرين حتي المقدور توي اين خيابون باشه تا خداي نا کرده تو ترافيک هاي افتضاح کابل گير نيفتين.

چون هتلي که من توي اون اقامت داشتم نسبتا از سفارت دور بود مجبور شدم ساعت 6:10 صبح از هتل راه بيفتم (لازم به ذکر هست که افق کابل بيشتر از يک ساعت از تهران جلوتره و خورشيد نزديک ساعت 5 صبح طلوع مي کنه). البته من خيلي زود از هتل راه افتادم و حتي دربون سفارت تعجب کرد و ازم ساعتو پرسيد!!! (شوخي کردم) من ساعت 6:35 دقيقه رسيدم جلوي در و روي نيمکت جلوي در نشستم. ولي شما اينقدر زود نرين چون بايد تا ساعت 8:15 که مي رين داخل جلوي در به تماشاي لجستيک نظاميا بنشينين. البته اونجا فقط آدماي نظامي نيستن که داخل سفارت مي شن يا بيرون ميان من حتي يک گروه بچه هاي افغاني رو ديدم که با نشون دادن کارت ورود با دوچرخه! وارد محوطه سفارت شدن. اگر وقتتون رو با توجه به روز قبل طوري تنظيم کنين که ساعت 7:15 جلوي در سفارت باشين مي تونين حتي به عنوان اولين نفر وارد بشين. البته خيلي استرس به خودتون وارد نکنين که اولين نفر باشين. همه چيز رو به خدا بسپرين و خودتون رو آروم کنين. شايد اگه دوم يا سوم باشين بهتر هم باشه. البته من فکر کنم تقريبا با اکثر کارکنان يا حتي درجه دارها سلام و عليک کردم. خيلي براي من جالب بود که اونا اول سلام مي کردن حتي چند تاشون به من گفتن سلام عليکم!!! و من هم گفتم Good Morning. آدماي خيلي باحالي هستن و خيلي مودب. اگه احتمالا فرصت بيشتري پيدا ميکردم با يکيشون دوست هم مي شدم!
ساعت 8:15 فردي که مسئول چک کردن Appointment Confirmation هست منو صدا زد و من رفتم داخل. البته حواستون باشه که کيف رو نميذارن ببرين داخل. پس مدارکتون رو توي يک کلاسور يا پوشه بذارين. بعد از يک چک امنيتي که حتي ازتون مي خوان کمربندتون رو باز کنيد، با راهنمايي يک افسر از اتاق چک اول که يه کانيتينر هست خارج شده و وارد محوطه سفارت مي شين. يه افسر ديگه شما رو راهنمايي ميکنه (Go straight and then turn left. After crossing the street and walking along the side walk you can see a building on your right.) ). اصلا شگفت زده نشين که کارکنان چک و بازرسي افسر هستن و مسلسل همراهشون دارن. کاربري سفارت امريکا توي کابل بيشتر نظامي هست و الان توي جنوب جنگ هست. البته کابل کاملا امنيت حاکم هست. حتي به طوريکه بعضي اوقات از چک هاي بازرسي توي خيابون ها (که به اونها به زبون خودشون "تلاشي" ميگن) خسته مي شين. خلاصه بگم که مشکلي از نظر امنيت توي کابل نيست. بعد از عبور از وسط خيابوني که وسط سفارت هست و ماشين ها از اون عبور و مرور مي کنن، چند قدم عمود بر خيابون راه مي رين تا سمت راستتون يک ساختمون مي بينين. مسير فلش رو دنبال ميکنين و وارد مي شين. در اينجا دوباره چک مي شين و بايد وسايلتون بازديد بشن. دوباره از اين ساختمان بيرون مياين و مسير پياده رو رو دنبال مي کنين تا به ساختمان اصلي برسين. بعد از وارد شدن با راهنمايي افسر اسلحه به دست توي سالن انتظار مي شينين تا شما رو صدا بزنن. جالبه که افسر هاي داخل کنسولگري همگي يا هندي هستن يا از آسياي جنوب شرقي هستن. من حتي با يه افسر هندي دوست شدم. خيلي دوست داشت بدونه من براي چي اومدم. آدم مهربوني بود. قبل از هرچيز بهتون بگم که کليه کارها که به ترتيب شامل مراحل زير ميشه در همين سالن هست و از پشت کابين هاي مختلف انجام ميشه.

1. دادن پاسپورت و I-20 و رسيد SEVIS بعلاوه 140 دلار توسط يک خانم افغاني
2. انگشت نگاري توسط يک آقاي افغاني
3. انجام مصاحبه

به صورت پيش فرض موارد اول و دوم با شما فارسي صحبت مي کنن ولي چون با لهجه دري هست و از پشت کابين هست يک کم سخته. من خودم انگليسي جوابشون رو مي دادم تا اونها هم با من انگليسي صحبت کنن تا من يه چيزي بفهمم. البته وقتي اون آقاي افغاني با من فارسي صحبت کرد و من انگليسي جوابشو دادم ازم پرسيد که فارسي مي فهمي و من گفتم آره و بعد جواب داد که چرا پس انگليسي جوابشو ميدم. اين حرفش باعث خنده همه کسايي که اونجا بودن شد و کمي هم استرس منو کم کرد. فکر مي کنم همين که من با همه اول انگليسي صحبت مي کردم باعث شد که آفيسر در اول مصاحبه از من نپرسه که مي خوام فارسي حرف بزنم يا انگليسي و از همون ابتدا با من انگليسي حرف زد. البته من توصيه مي کنم که با هرکسي با زبان خودش صحبت کنين. يعني اگه فارسي پرسيد با يک کم دقت سعي کنين فارسي جوابشو بدين اگه نفهميدين (به دليل لهجه دري) بگين دوباره تکرار کنه.

بعد از هر يک از مراحل سه گانه اون افسر اسلحه به دست به شما ميگه که کجا بنشينين. چيزي که من قبل از مصاحبه نميدونستم اين بود که بايد از گوشي تلفن براي صحبت با فردي که اون طرف کابين شيشه اي هست ( چه آفيسر مصاحبه کننده، چه مسئول گرفتن مدارک) استفاده کنيم مثل زندان. بعلاوه اينکه شما بايد پشت کابين بايستيد و هيچ صندلي اونجا پشت کابين وجود نداره و چون عضلاتتون درگير هست شايد همين دچار استرس کنه. البته شما حالا اينو ميدونيد و خودتون رو آماده مي کنين. من از مصاحبه چون تصور ديگه اي داشتم (توي يک اتاق مجزا پشت يک ميز که روبروي اون آفيسر نشسته) باعث شد موقع مصاحبه يک کم احساس ناراحتي کنم. پس خودتون رو آماده کنين. قبل از مصاحبه زمانيکه نشسته بودم يه افغاني که دکتراي علوم سياسي داشت مي گرفت و از امريکا اومده بود تا خانوادش رو ببينه سر صحبت رو باز کرد و راجع به جنبش سبز پرسيد. همين صحبت استرس منو کم کرد.

من با يه امريکايي جوون که يک کم ريش داشت و قد متوسط داره مصاحبه کردم. مصاحبه من 30 دقيقه طول کشيد و طولاني بود. سوالا و جوابامو به صورت زير دسته بندي کردم اکثر اونها به ترتيب هستن ولي بعضي ها رو دقيق يادم نيست که کي پرسيد:

1. چرا دارم مي رم امريکا:
جواب: براي ادامه تحصيل توي رشته مکانيک

2. چه دانشگاهي:
جواب: Oklahoma State University

3. براي چه سطحي اپلاي کردم؟
جواب: Master’s

4. چه مدرکي دارم؟
جواب: ليسانس

5. از چه دانشگاهي؟
جواب: صنعتي اميرکبير

6. فاند داري؟
جواب: خير- خودم ساپورت مي کنم

7. مدرکي داري که اثبات کنه؟
جواب: Bank Statement رو نشونش دادم و بعد از مطالعه به من برگردوند. ( چون مادرم منو ساپورت ميکنه يک کم تعجب کرد و انتظار داشت که پدرم منو ساپورت کنه به همين علت فکر کنم تو سوال بعدي شغل پدر و مادرم رو پرسيد و من هم گفتم)

8. کجا زندگي مي کنين و توي چه نوع خونه اي و آيا اتاق مجزا داري؟
جواب: من عينا واقيت رو گفتم. تهران – اپارتمان – بله

9. خونه ماله چه کسيه؟
جواب: پدرم

10. آيا اموال ديگه هم دارين؟
بله و ...

11. چند نفر هستين؟
جواب: 4 نفر- من و خواهر کوچکتر و پدر و مادرم

12. خواهرت چي کار مي کنه؟
جواب: دانشجو (نزديک بود با اين سوالاي چرت و پرت گوشي رو محکم بزنم توي شيشه)

13. ماشين دارين؟ چيه؟ چه مدليه؟
بله (ديگه داشتم از مطمئن مي شدم که مي خواد منو ريجکت کنه تا اينکه سوال بعدي رو پرسيد)

14. رنگ ماشينتون چيه؟
جواب: سفيد

15. مطمئني؟
جواب: بله (هرچي من از روز مصاحبه فکر مي کنم چرا اين سوال رو پرسيد نميفهمم. اگه شما چيزي به ذهنتون مي رسه به من هم بگين)

16. آيا پدر و مادرت تا حالا امريکا بودن؟ چه فاميلي در امريکا دارم؟
جواب: خير – عمه و عمويم در امريکا هستن.

17. عمه و عمويت کجا زندگي مي کنن؟
جواب: LA و Chicago

18. آيا غير از افغانستان سفر خارجي ديگه اي هم داشتي؟
جواب: خير

19. چه هدف ديگه اي از رفتن به امريکا داري؟
جواب: هيچي- ولي من امريکاييها رو دوست دارم. (اين جواب يک کم به ضررم شد)

20. آيا قصد ماندن در امريکا رو داري؟
خير – من برنامه ريزي کردم که برگردم چون پدر و مادرم ازم خواستن و من به نظرشون احترام ميذارم.

21. آیا جاهای دیگه هم اپلای کردی؟
جواب: بله – از یه دانشگاه دیگه هم پذیرش دارم.

22. چرا اونجا اپلای کردی؟
جواب: چون با رشته ام و علایقم سازگار بود و دیدم توی چهره اش هیچ حالتی دیده نشد.(لازم به ذکر هست که من به توصیه دوستم که اونجا بود اپلای کرده بودم ولی نمی خواستم اینو بگم). چون دیدم احتمالا قانع نشده گفتم بعلاوه دوستم هم که اونجاست به من توصیه کرد که اپلای کنم.

23. غیر از آمریکا آیا جای دیگه ای هم اپلای کردی؟
جواب: من واقعا خودمو واسه این یکی سوال آماده نکرده بودم و نمی دونستم اگه راست بگم و یا حتی دروغ بگم چه سوال دیگه ای ممکنه بپرسه. البته این نکته هم توی ذهنم بود که اگه بگم نکردم براساس نظر بچه های دیگه بعیده که برن چک کنن ولی با توجه اصل راستگویی در چنین مواقعی من ریسک نکردم و راستشو گفتم و گفتم بله در کانادا چند تا دانشگاه اپلای کردم و اسم یکیشون رو گفتم و اومدم دومی رو بگم که پرید وسط حرفم و سوال بعدی رو پرسید:

24. چرا کانادا اپلای کردی؟
جواب: اینجا دیگه واقعا موندم. انگار دهنم قفل شده بود و همش داشتم دنبال کلمه می گشتم تا بگم که میخواستم شانسم رو انتخاب کنم. ولی هیچی توی ذهنم نمی آمد. بالاخره یادم نیست یه جوری گفتم و یه دلیل مضحک دیگه هم آوردم که چون تو دانشگاه های اروپا نتونستم زمینه مورد علاقه مو پیدا کنم.!!! حالا که دارم اینو می نویسم دارم میمیرم از خنده که چه جوری این جواب مسخره به ذهنم رسید.

25. Transcript رو به من نشون بده.
جواب: من هم نشون دادم. به صفحه اول نگاه دقيقي کرد و من چون نمي خواستم نمرات افتضاح ترم اول منو ببينه دلم مثل سير و سرکه مي جوشيد.

قسمت سوم و آخر تجربه منو توی پست بعدی می تونید ببینید.

ممنون

[pasargad64]

قسمت آخر:

26. ازم خواست تا position خودم رو توي دانشگاهم بهش نشون بدم.
اين سوال خيلي نا مفهوم بود ولي من ازش نپرسيدم که منظورش رو نفهميدم و بلافاصله ترجمه دانشنامه رو نشونش دادم.

27. يه نگاهي کرد و پس داد و دوباره سوالش رو تکرار کرد.
جواب: منم زمانيکه داشتم توي مدارکم مي گشتم و در عين حال فکر مي کردم که چه چيزي نشونش بدم يک مرتبه يه Certificate به زبان انگليسي از يه کار تحقيقاتي که توي دانشگاهم انجام داده بودم برخوردم که براي زمانيکه کارم گير کرد نشون بدم. اما به محض اينکه داشتم اون رو از کاورش در مي آوردم نميدونم اونو چه جوري از پشت شيشه ديد و به من گفت که Certificate نمي خواد. اين حرف رو که زد من کاملا گيج شدم. يه لحظه شک کردم که نکنه منظورش جايگاه من توي دانشگاهي هست که اپلاي کردم. ولي بعد به خودم گفتم که من که هنوز اونجا وارد نشدم که جايگاهي داشته باشم. وضعيتم هم که self supporting هست و TA/RA نيستم. تو اين حين چشمم به Recommendation letter هايي که اساتيدم توي ايران به من داده بودن افتاد که همگي مهروموم شده و براي 6 ماه قبل بودن. همه اونها رو نشون آفيسر دادم و توضيح دادم که چي هستن. فکر کنم اونهم فهميده بود که من منظورش رو نفهميدم ولي چيزي نگفت و خيلي دقيق خط به خط همه اونها رو خوند. بعد از اينکه اونها رو خوند من گفتم که رزومه من رو هم مي خواهيد. و جواب داد که بله. و من هم دادم. بعد از سر جاش بلند شد و رفت. فکر کنم رفت تا با رييسش صحبت کنه. نميدونم. ولي طبق گفته بقيه دوستان تا حالا کسي با اين آقا مصاحبه نشده بود و همه با يک آفيسر قد بلند و چاق که عينک داره و ميانسال هست مصاحبه شده بودن. البته اون آقاي چاق اون روز همش از روبروي من رد مي شد و من مي ديدم که در حين مصاحبه من با آفيسري که با من مصاحبه مي کرد پچ پچ مي کنن. و وقتي آفيسر من از جاش بلند شد و مدارک منو با خودش برد يقين کردم که رفته با اون آقا توپوله که با تجربه تر بود صحبت کنه. ( کسايي که با اون آقا توپوله مصاحبه شدن مي گفتن که ازشون سه تا سوال در 10 دقيقه بيشتر نپرسيده. نه مثل من که نزديک بود کل شجره نامه مو در بياره.)

به هر ترتيب بعد از دو سه دقيقه برگشت و گفت که ويزا من تاييد شده ولي نياز به administrative processing هست. البته به اين هم اشاره کرد که مي دونه که من بايد در آگوست تو دانشگاهم باشم ولي اين مرحله يک کم زمانبر هست. من هم ديگه سوالي نپرسيدم و بعد از يه ماراتن سوال و جواب رفتم نشستم.

بعد از نيم ساعت يه خانم افغاني که با اون اولي فرق داشت منو صدا زد و از من بعضي مدارک رو براي اسکن کردن خواست. مثل نامه Admission و پرينت ايميل دانشگاه که به من پذيرشم رو اطلاع داده بود. البته مدارکي رو که من به آفيسر دادم به من پس نداده بود و اين خانم بعد از اسکن گرفتن همه رو غير از I-20 که بايد تا زمان صدور ويزا پيششون باشه به من برگردوند. خانم مهربونيه و حتي اول مي خواست گذرنامه مو نگه داره ولي بعدش من گفتم که مي خوام برگردم ايران و اون گفت که چرا اينقدر زود و تعارف کرد که مهمون اون باشم و افغانستان بمونم تا ويزام بياد. حتي پسوند فاميلي من رو هم پرسيد که يعني چي. و وقتي گفتم که نام محلي توي شمال ايران هست فورا گفت که خيلي قشنگه و پدرش اونجا رفته و تعريف کرده. منهم يه تعارف زدم که تشريف بيارين، که تو تعارف کردن مديون نشده باشم!!! بعدش يه کارت قرمز رنگ که اسم و فاميل منو توش نوشت به من داد و گفت بعد از اينکه به من ايميل زدن که ويزام حاضر شده همراه با گذرنامه ام بيام و اين کارت رو دم در نشون بدم و بيام تو. البته من يادم رفت بپرسم که آيا فرد ديگه اي ميتونه بياد بگيره يا نه که بعد از ظهر همون روز براي اينکه خيالم راحت بشه اومدم دوباره سفارت ولي نذاشتن که برم داخل و از همون نگهباني جلوي در زنگ زد و سوال منو پرسيد. گفتن که ميشه فرد ديگه اي هم بياد ولي منت بايستي يک نامه Authorization letter بنويسم و با ذکر مشخصات خودم و فردي که مياد ويزا رو pick up کنه توضيح بدم که من اين فرد رو به نمايندگي از خودم فرستادم و اين حق رو داره که ويزا رو بگيره و بعد اون برگه رو امضا کنم. البته گذرنامه من و گذرنامه اون فرد هم بايد همراهش باشه.

موفق باشين و سعي کنين به خودتون تلقين کنين که گرفتن ويزا 50 درصده و نگرفتن اون دنيا رو به آخر نميرسونه. مصاحبه رو آسون بگيرين و اصلا معذب نباشين و بدونين هر چي پيش بياد به صلاح شما بوده و خدا رو هميشه به ياد داشته باشين. اين آيه هم خيلي قوت قلب به من داد: "رب اشرح لي صدري و يسرلي امري واحلل عقده من لساني يفقهوا قولي".

موفق باشين

[SARAH1353]

سلام

من 6 جولای در بیروت مصاحبه داشتم. آفیسر بعد از دیدن i-20 رسیدهای پول سفارت رو بهم برگرداند و ازم در مورد کارم پرسید بعدش ازم پرسید که چرا دانشگاهمو عوض کردم. بعدش از همسرم در مورد کارش پرسید. در انتها که من داشتم سکته می کردم i-20و رسد sevis رو برگردوند و روی یک کاغذ سفید گزینه اینکه کیس ما نیاز به پروسس بیشتر را داره را تیک زد و گفت که یک شماره توی بیروت بهش بدم و منم گفتم که در فلان هتل اقامت داریم. و پرسید که ترجیح می دم که بهمون ایمیل بزنه ویا اینکه به هتل زنگ بزنه و منم گفتم ایمیل بزن. بعدش پاسپورت ها رو برگردوند. و من ازش پرسیدم که مشکلی نداره که بیروت رو فردا ترک کنیم و گفت که نه ما پاسپورت دارید و آزاد هستید.؟ راستی یک کارت سفارت هم ضمیمه کاغذ کرد و گفت اگه سوالی داشتم به این آدرس ایمیل بزنم. ولی من تعجبم از اینه که هیچ شماره ای ما نداریم که کیسمون رو چک کنیم. اونجا هم نوبت هر کس می شد اسمشو صدا می کردند و هیچ شماره ای در کار نبود. ولی قرار بود که تا دیروز ایمیل بزنه و جواب بده. به نظر شما یعنی چی؟ ما ویزا گرفتیم یا نه؟ و ؟آیا ایمیل بزنم به سفارت و جریان رو بپرسم

[SARAH1353]

سلام دوستان. من الان بيروتم. مصاحبه رفتم. خيلي ساده بود. حتي JOB Offer هم نخواست. 4 دقيقه طول كشيد و فقط I20 و CV رو گرفت ازم. قبلش انگشت نگاري كرد ازم. فقط آخرش خيلي تند حرف زدو من نفهميدم چي گفت. يه برگه بدون شماره بهم داد كه گزينهyou have wait for Administrative Process تيك خورده بود. پاسپورتمم پس داد. هيچ مهري توش نبود. من يه كم استرس دارم. چون نه شمارهاي پيگيري داد، فقط گفت بهت ايميل ميزنيم. و نه اينكه مهر ورود به سفارت آمريكا رو در پاسم زد.حالا نميدونم اين يعني چي؟ كسي تجربه بيروت رو داره؟ مال اون چه شكلي بوده؟ اما در مورد بيروت سفارت واسه وقت خيلي باهام كنار اومد و برخورد خوب بود. اگه كسي تجربه اي داره بهم بگه تا سكته نزدم.

سلام میشه بگید که i-20شما دستشونه یا نه؟ آخه مال من رو پس داد. من با اون خانوم جوانه بودم. راستی شما ایمیلی از سفارت گرفتید؟

[Anitaz]

سلام،

بچه ها خبر جدیدی از کابل ندارید؟
من فکر کنم ناچار باشم اونجا برم.. چون بعد از حدود 10 روز هنوز خبری از وقت اضطراری دوبی و ترکیه نیست و گویا قصد ندارند جواب ایمیل بدهند..

کسایی که رفتن می تونن یکم اطلاعات راجع به وضعیت حجاب و اینا توی شهر و توی سفارت بدن؟ و اینکه آیا صلاحه من تنها برم یا حتما با پدرم برم؟ (از لحاظ امنیت شهر..)

[Majid khan]

سلام میشه بگید که i-20شما دستشونه یا نه؟ آخه مال من رو پس داد. من با اون خانوم جوانه بودم. راستی شما ایمیلی از سفارت گرفتید؟

سلام. ماجراي منم دقيقا همينه كه شما ميگي اما I20 منو گرفت ازم و فقط يه برگه سفيد كاغذي بهم داد كه روش تيك زد كه بايد صبر كني و تلفن نگرفت فقط گفت ايميلتو داريم بهت ايميل ميزنيم. من با اون دختره كه موهاش مشكي بود (گيشه 4 ) مصاحبه شدم. فرداش به سفارت ايميل زدم كه به نظرت بهتره من در بيروت بمونم يا برم و دوباره بيام. گفت شما رفتين در پروسه Administrative Process و بين 2 هفته تا 2 ماه طول ميكشه جوابتون بياد. منم برگشتم و منتظرم تا ايميل بزنن.