ملاک انتخاب دانشگاه مقصد (مخصوصا در آمریکا)

[imand]

سلام.
مدت هاست که این فروم رو می خونم. در همه موارد اطلاعات جامعی وجود داره به جز اینکه برای انتخاب یک دانشگاه باید چه چیزهایی رو در نظر گرفت.
منظورم اینه که تقریبا همه می دونیم رتبه دانشگاه تنها ملاک انتخاب نیست و خیلی چیزهای دیگه رو باید در مورد دانشگاه دانست.
یک مثال:
فرض کنید یک دانشجوی خارجی بخواد توی ایران ادامه تحصیل بده. و به این نتیجه رسیده که باید شهر تهران رو انتخاب کنه (فقط فرض کنید)
خب، طرف بین چند تا دانشگاه اصلی یعنی دانشگاه تهران، شریف، امیرکبیر، علم و صنعت، شهید بهشتی و خواجه نصیر می تونه انتخاب کنه.
اگر اون خارجی، مثلا بدونه که محل دانشگاه شریف کجاست و محل دانشگاه شهید بهشتی کجا، ممکنه توی انتخابش موثر باشه. یا اینکه مثلا بدونه با اینکه دانشگاه تهران نسبت به شریف توی فلان رشته ضعیف تره، اما به خاطر جوّ دانشگاه تهران و جامع بودن اون، دانشگاه تهران رو به شریف ترجیح بده. یا اینکه حتی ممکنه طرف از ساختمون های عظیم دانشگاه امیرکبیر خوشش بیاد و اونجا رو ترجیح بده! و ....

حالا در مورد دانشگاه های آمریکا چطور میشه این ملاک های جانبی رو هم فهمید. در واقع منظورم اینه که چطور میشه به نتایجی مثل اینایی که گفتم رسید: انتخاب شهر، انتخاب محیطی که با روحیاتت منطبق باشه، امکان کار، و ...
* کاملا واضحه که برای دوستانی که رتبه دانشگاه از همه چیز براشون مهم تره این موردها صدق نمیکنه.
** فکر می کنم دوستانی که الان مشغول به تحصیل در آمریکا هستند بتونن کمک موثری بکنن.
ممنون.

[attanew]

با سلام

این موارد قبلا به صورت پراکنده و جداگانه بحث شده بود و ایجاد همچین تاپیکی مناسب هست، البته خیلی به اهداف اشخاص بستگی داره، ولی بازهم شنیدن ملاک ها و نظرها می تونه مفید باشه. برای ایجاد این تاپیک متشکرم.

من خودم خیلی با دوستانم در مورد انتخاب دانشگاه بحث کردیم، معمولا اکثریت به رتبه بندی بیشتر توجه می کنند و بعد از رفتن متوجه می شوند که زیاد هم لازم نبود بین 30 و 50 وسواس خرج بدهند. و در حالی که اکثرا هم به دلیل این حساسیت از موارد مهمی همچون شهر ، آب و هوا، ... غافل می شوند. مثلا اگر به شلوغی تهران عادت کردید، رفتن به شهری با جمعیت 70000 نفری ، خیلی دچار سختی خواهید شد. یا اگر سرمای زیر 20 درجه را می توانید تحمل نمایید به شهر سردسیری بروید. در خود شهر هم در انتخاب بین دانشگاهها به غیر از مسایل علمی به تسهیلاتی که دانشگاه در اختیار دانشجویان قرار می دهند نیز دقت باید بشه.

این نظر من هست، امیدوارم دوستان که الان در خارج از کشور مشغول تحصیل هستند به این بحث اضافه بشوند.

موفق باشید.

[Babak]

با حرف‌های عطا موافقم.
به دلیل تفاوت‌های فاحشی که بعضا بین دانشگاه‌های ایران وجود داره و مثلا ممکنه فرق بین دانشگاه رده ۵ با رده ۱۵ در ایران خیلی زیاد باشه، دوستان موقع انتخاب دانشگاه وسواس زیادی در رتبه دانشگاه‌ها به خرج می‌دهند. در صورتی که این موضوع در آمریکا اون قدرها جدی نیست. اسم و رسم دانشگاه‌های زیر ۱۰ در آمریکا زیاده. به خصوص اگر از اون ۳-۴ تا دانشگاه اول فارغ‌التحصیل بشید، احتمالا شانس بهتری در پیدا کردن کار خواهید داشت، اما از این چند تا دانشگاه که بگذریم، اختلاف بین دانشگاه‌ها اون قدرها زیاد هم نیست. اگر من می‌خواستم مجددا پذیرش بگیرم، با تجربه فعلی اگر بحث بین رفتن به دانشگاه رده ۳۰ با رده ۵۰ بود، حتما شرایط دیگه‌ای مثل آب و هوا و شهری که دانشگاه‌ها درش قرار گرفته بودند رو ملاک قرار می‌دادم. بعضی از شهرهای آمریکا که دانشگاه‌های بزرگی هم درشون وجود داره، به سختی شهر به حساب میان. عملا شهر تشکیل شده از یک دانشگاه و خانه‌های افرادی که به دانشگاه مربوط هستند. زندگی کردن در چنین محیطی اون هم برای ۴-۵ سال ساده نیست و واقعا اگر دانشگاه خیلی ممتاز نباشه، اصلا ارزش تحمل سختی رو نداره.

مساله‌ی بعدی که ممکنه کمتر مورد توجه قرار بگیره، استادی است که شما باهاش کار خواهید کرد. به نظر من، برای دوره دکترا استاد اگر مهمتر از دانشگاه نباشه، اهمیتش کمتر هم نیست. بعضا استادهایی وجود دارند که اصلا اهل کار نیستند. مثلا طرف درجه پروفسوری رو گرفته و دیگه براش اصلا مهم نیست که مقاله‌ای چاپ می‌کنه یا کار تحقیقاتی مهمی انجام می‌ده یا خیر. متاسفانه این جور استادها کم نیستند و موقع انتخاب بسیار خوبه که به این مساله توجه زیادی داشته باشید. متوجه شدن این مساله نسبتا ساده است. به صفحه وب استادها مراجعه کنید و ببینید که در سال‌های اخیر در کجا و چه تعداد مقاله چاپ کرده‌اند.
غیر از این مساله، سعی کنید تا حد امکان از استادهای تازه کار دوری کنید. اگر اولین دانشجوی استادی هستید، بدونید که احتمالا مشکلات زیادی با استاد خواهید داشت. این جور استادها باید تلاش زیادی بکنند تا مقاله چاپ کنند و فاند بگیرند و در عین حال جوان و کم تجربه هستند. مجموع این شرایط باعث می‌شه که در بسیاری از موارد منطقی عمل نکنند یا از دانشجو انتظار بیش از حد داشته باشند.
استادهایی که رابطه خوبی با صنعت دارند، معمولا می‌تونند در آینده به شما کمک کنند تا راحت‌تر کار پیدا کنید. متوجه شدن این که آیا استاد با صنعت ارتباط داره خیلی ساده نیست، اما یکی دو تا راه هست که بعضا جواب می‌ده. یکی این که بعضی از استادها در صفحه وب شخصی‌اشون می‌نویسند که مثلا از فلان شرکت‌ها فاند گرفته‌اند. این مهمترین نشونه برای اینه که بدونید استاد رابطه خوبی با صنعت داره. روش دیگه اینه که در مقالات استادها نگاه کنید و ببینید که استاد با چه کسانی مقاله چاپ کرده. اسم اون افراد رو جستجو کنید و ببینید که در کجا کار می‌کنند. اگر بعضی از این افراد در صنعت یا موسسات تحقیقاتی شرکت‌های بزرگ کار می‌کنند، نشون می‌ده که استاد با صنعت در ارتباطه.

خلاصه این که در انتخاب دانشگاه خودتون رو محدود به رتبه دانشگاه‌ها نکنید. اگر به رتبه دانشگاه‌ها نگاه بکنید، می‌بینید که این رتبه بندی چندان پایدار نیست و در طول چند سال رتبه دانشگاه‌ها ممکنه تغییرات زیادی بکنه. این مساله به خصوص در مورد دانشگاه‌هایی که رتبه زیر ۲۰ ندارند بیشتره و هر چی رتبه دانشگاه بیشتر می‌شه، این تغییرات هم شدیدتر می‌شه و ممکنه رتبه دانشگاهی در یک سال با سال دیگه فرق زیادی بکنه. در نتیجه منطقی نیست که ملاک انتخاب دانشگاه رو محدود به رتبه دانشگاه بکنید.

[imand]

ممنون از جواب دوستان.
دقیقا منظور من از ایجاد این بحث همین بود که دوستان گفتن.
فکر می کنم این بحث بتونه خیلی در تصمیم گیری ها به بقیه کمک کنه.
از کلیه دوستانی که الان در آمریکا مشغول به تحصیل هستند ( یا شاغلند و ...) دعوت می کنم که در این بحث شرکت کنن و به بقیه کمک برسونن.
از مدیران هم ممنون می شم اگر این بحث رو پر رنگ تر بکنند.
ایام به کام.

[aras409]

با سلام
این به نظر من یک تاپیک بسیار مفیدی می تونه باشه
من با نظر دوستان در مورد این که رنکینگ دانشگاه آنقدرها موثر نیست موافقم. به نظرم اگر استادی که قرار هست باهاش کار کنیم آدم معروفی باشد خیلی بهتر خواهد بود بنابراین کار کردن با یک استاد تازه کار علاوه بر نکته ای که بابک خان به اون اشاره کرده اند از این حیث هم زیاد مناسب نیست چون این جور استادها هنوز سالها باید فعالیت کنند تا کسی مخصوصا در صنعت آنها را بشناسه.
"این که دانشگاه در چه جور شهری باشه بهتر است" را من خیلی در موردش مشکل دارم. مثلا من خودم الان 5 ساله که تو تهران در خوابگاه زندگی می کنم. شاید تنها مسیری که من در تهران طی می کنم همین مسیر دانشگاه تا خوابگاه و بالعکس باشه( مثلا من تا حالا هیچ وقت موزه نرفتم. پارک شاید یکی دو بار. سینما هرگز و ...) در این شرایط آدم فکر می کنه شاید زندگی تو یک شهر بزرگ با زندگی تو یک شهر کوچک خیلی فرقی نداشته باشه و تنها عاید ما از زندگی تو تهران و خیابان آزادی فقط آلودگی هواش باشه. من چند بار دانشگاه صنعتی اصفهان رفتم که محیطش شبیه بعضی شهرهای آمریکا مثل University park (که دانشگاه Penn State آنجاست) است. به نظر من زندگی تو یک همچین جایی می تونه حتی بهتر هم باشه چون لااقل هزینه های زندگی و مخصوصا هزینه های اجاره مسکن تو این شهرها پایین تره. اگر قرار بود دانشگاه تو تهران به من خوابگاه نده من حتما دانشگاه صنعتی اصفهان رو انتخاب می کردم چون هزینه اجاره خونه تو تهران واسه یک دانشجو واقعا زیاده.
البته من تا حالا تجربه زندگی خارج از کشور را نداشته ام که تفاوت های زیادی با ایران داره و مقایسه شرایط تهران-صنعتی اصفهان با شرایط آمریکا درست نیست. واسه همین از دوستانی که الان دارند خارج از کشور زندگی می کنند خواهش میکنم که این جا در مورد مزایای زندگی در شهر های بزرگ و احیانا شهر های کوچک (اگر مزایایی داشته باشه :-) صحبت کنند که ما با دید بازتری انتخاب کنیم.
باز از همه دوستانی که تجربه هاشون را در اختیار دیگران می گذارند صمیمانه متشکرم

[advisor]

من هنوز زندگی تحصیلیم در آمریکا رو شروع نکردم اما برای انتخاب دانشگاه موارد زیر رو در نظر گرفتم:
1.بررسی زمینه تحقیقاتی اساتید دانشگاه های مقصد،مقاله ها و کتاب های چاپ شده و کار شده و نزدیک بودن اونها به زمینه تحصیلی و کاری و تحقیقاتی خودم.از بین اینها سعی کردم بهترین رو با توجه به شرایطم انتخاب کنم.
2.بررسی آب و هوای شهرهای مورد نظر
3.بررسی ترکیب جمعیتی اونها از نظر درصد حضور Hispanic,Latino و Black
4.بررسی شهرهای مورد نظر از نظر امنیت و وقوع جرم و جنایت (این فاکتور برای من که دختر هستم اهمیت زیادی داره و خیلی از دانشگاه ها رو یک ضرب کنار گذاشتم.)
5.حتی الامکان انتخاب شهری که حداکثر یک ساعت فاصله تا شهری بزرگ داشته باشه.(برای سهولت دسترسی به مناطق مختلف)
6.بررسی دانشجوهای دانشگاه های مقصد و اینکه بیشتر از چه background هایی هستن.
7.و اینکه زندگی در اونجا برای من که بیست و خرده ای ساله توی شهری به بزرگی تهران زندگی می کنم به اندازه کافی جذابیت داشته باشه.
8.ترکیب بهینه ای از تمام موارد فوق!

[Babak]

aras409 عزیز
با شما موافقم که زندگی در شهر کوچیک یا بزرگ ممکنه صرفا به سلایق و ترجیحات افراد بستگی داشته باشه و نمی‌شه براش یک قانون کلی صادر کرد. غیر از این مساله، به نظرم شرایط آب و هوایی رو هم مد نظر داشته باشید. کشوری مثل آمریکا بیشتر شبیه به یک قاره است تا کشور. آب و هوای بعضی از مناطق آمریکا واقعا بده و به نظر من ارزشش رو نداره که آدم به خاطر چند تا رتبه پایین و بالا در رنک دانشگاه خودش رو ۴-۵ سال اسیر یک شهر با آب و هوای افتضاح بکنه. در نتیجه اگر از چندین دانشگاه پذیرش گرفته‌اید خوبه که فکر همه شرایط رو بکنید.

نکاتی که advisor بهش اشاره کرده نکات بسیار خوبی است و به نظرم ارزش داره که دوستانی که در حال انتخاب دانشگاه هستند، حتما به این مسائل توجه داشته باشند.

[Sunrise]

من هنوز زندگی تحصیلیم در آمریکا رو شروع نکردم اما برای انتخاب دانشگاه موارد زیر رو در نظر گرفتم:
1.بررسی زمینه تحقیقاتی اساتید دانشگاه های مقصد،مقاله ها و کتاب های چاپ شده و کار شده و نزدیک بودن اونها به زمینه تحصیلی و کاری و تحقیقاتی خودم.از بین اینها سعی کردم بهترین رو با توجه به شرایطم انتخاب کنم.
2.بررسی آب و هوای شهرهای مورد نظر
3.بررسی ترکیب جمعیتی اونها از نظر درصد حضور Hispanic,Latino و Black
4.بررسی شهرهای مورد نظر از نظر امنیت و وقوع جرم و جنایت (این فاکتور برای من که دختر هستم اهمیت زیادی داره و خیلی از دانشگاه ها رو یک ضرب کنار گذاشتم.)
5.حتی الامکان انتخاب شهری که حداکثر یک ساعت فاصله تا شهری بزرگ داشته باشه.(برای سهولت دسترسی به مناطق مختلف)
6.بررسی دانشجوهای دانشگاه های مقصد و اینکه بیشتر از چه background هایی هستن.
7.و اینکه زندگی در اونجا برای من که بیست و خرده ای ساله توی شهری به بزرگی تهران زندگی می کنم به اندازه کافی جذابیت داشته باشه.
8.ترکیب بهینه ای از تمام موارد فوق!

نکات خوبیه. من تو این بحث اطلاعات کمی دارم و میخوام بیشتر بدونم. چند سوال دارم.

1- تو اینترنت اطلاعات کمّی در مورد آب و هوا زیاده ولی اطلاعات کیفی رو چگونه بگیرم؟ مثلا نمیشه با داده های دمایی و میزان بارش در ویکی یا سایر سایتها نمیشه فهمید که هوستون شهر زندگی نیست. یا اطلاعاتی در مورد زلزله در CA منو ترسوند. چطور میشه اینها رو دقیق تر فهمید؟ آیا واقعا این داده های عددی به درد میخوره؟

2- چرا بررسی ترکیب جمعیّت مهمه؟ مثلا latino؟ کسانی که الان اونجان، آیا زندگی کردن در ایالتی که درصدی مقدار latin بیشتر از بقیه داره مشکل براشون ایجاد کرده؟

3- کوچک بودن شهر چه دردسر هایی داره؟ من که شهر کوچک و خلوت دوست دارم تا کلان شهری مثل LA و NY city. مگر امکانات زندگی آنقدر در شهر های کوچک افت میکنه که ممکنه یه دانشجو (که همش روزی ممکنه 2 ساعت برای تفریح از خونه بره بیرون) به معضل بندازه؟

4- آب و هوا رو خیلی قبول دارم که مهمه. تصور اینکه ۴ سال تو یه هوای شرجی بخوام نفس بکشم باعث شد سریع بعضی جاها رو خط بزنم.

ممنون.

[emperial]

این بحث ها فقط برای وقتی هستش که شما چند تا پذیرش از دانشگاه های مختلف دارد. با این رقابتی که برای پذیرش گرفتن هست و این وضع اقتصادی موقع اپلای کردن زیاد به شرایط آب و هوا توجه نکنید. جاهایی که فکر میکنید میتونید پذیرش بگیرید و با بقیه رقابت کنید حتماً apply کنید.

[mandana_pr]

اگه میشه دوستان شهرهایی که به نظرشون مناسبه را اینجا بنویسن تا هم بقیه نظر بدن و هم کمکی باشه برای بقیه

مثلا من داشتم چک می کردم، دیدم در دانشگاه سانتا باربارا و دانشگاه کارولینای شمالی استادانی هستند که کارشون شبیه فیلد منه! اما حقیقتش از هواش ترسیدم!

یا مثلا دوستم رفته هوستون از هواش راضیه
من کلا با هوای شرجی و هوای خیلی سرد مشکل دارم! و برای پیدا کردن دانشگاه مناسب روی این نکته تاکید می کنم

نظر شما درباره این دو جا چیه؟ کلا آیا مناسب اند؟

با تشکر فراوان