متاسفانه خالی بسته به نظر من و شاید اساتید با postdoc ها مشورت کنن اما دانشجویان دکتری اصلا. البته اگر نظر بخوان طبیعیه که طرف دوستاشون رو بگیرن و ممکنه شما هم اگه قبول بشی همین کار رو بکنی. در کل دانشجویان دکتری قوی که دوره قبلشون رو از استنفورد مدرک داشته باشن هم برا ارزیابی خیلی نظرشون مطرح نیست چه برسه به بقیه.
علت اینکه در بسیاری از مواقع از نتیجه ریجکت یه دانشگاه شوکه میشیم اینه که خودمون رو با دانشجوهای اطرافمون مقایسه میکنیم و فکر میکنیم که نتایج و تحقیقات بهتری نسبت به بقیه داشتیم اما فراموش میکنیم که سایر کشورها هستند که چه دانشجوهاشون و چه دانشگاه هاشون از نظر علمی و امکانات برتری دارن نسبت به ما و به فرض اگر یه پروژه خفن آیرودینامیکی رو با فلان مدل سخت شبیه سازی کنیم و دو سال روش هم وقت بزاریم شاید تویه ایران آس پیک و برتر باشه اما بدونید که یه دانشجو تویه یه دانشگاه مثل نویست (تو صربستان به طور مثال و اتفاقی اسم اینو آوردم چون میدونم هیشکی اسمشو نشنیده) به راحتی همین پروژه شما رو علاوه بر عددی با داده آزمایشگاهی اعتبار سنجی هم کرده اونم تو شش ماه
نظر دانشجویه دکتری برای استاد مطلقا ملاک نیست (اگه بپرسه مطمئن باشید داره دانشجوش رو امتحان میکنه نه اینکه شمارو بزاره تو بوته آزمایش اون)
اتفاقا ملاکه .دانشگاه هایی که استاد جوان دارن چون اساتید جوان به شدت به ادم کاربلد نیاز دارن و نمیتونن دانشجوی زیادی بگیرن ترجیح میدن فاندشون رو به دانشجوئی بدن که احتمال کاربلد بودنش بیشتره . البته فاند به رشته هم بستگی داره .مثلا مهندسی صنایع فاند براش تقریبا صفره ولی علوم کامپیوتر الان فاند خوب هست در نتیجه ممکنه کسی با رزومه خوب توی صنایع هم نتونه فاند گیر بیاره ولی علوم کامپیوتر بالای صد تا دانشگاه هست که فاند میتونن بدن.البته من در مورد امریکا منظورم بود
ویرایش توسط maurice : February 23rd, 2016 در ساعت 09:55 AM دلیل: اختیاری
در تکمیل فرمایش شما، بسیاری از تحقیقات و ریسرچهای کشورهای پیشرفته دنیا به جای تاکید بر مدلهای ریاضی و کدنویسی های الگوریتمهای مختلف که در کشورهایی نظیر ایران به دلایلی از جمله نبود امکانات آزمایشگاهی و نیز امکان چاپ مقالات متعدد متاسفانه فراگیرتر شده است، بر اساس کارهای آزمایشاهی و تحقیقات کاربردی است که به نتایج ملموستر و عملی تر منجر می گردد.
در این زمینه ها متاسفانه دانشجویان ایرانی چندان پیشینه قوی و قابل اعتمادی در کارهای قبلی خود ندارند و اساتید نیز ترجیح میدهند به دانشجویانی اعتماد کنند که با روش کار در چمیم کحیطهایی آشنایی داشته باشند. اصولا ریاضیات محض و روشهای عددی که در برخی دانشگاههای ایران به شدت در رشته های فنی و مهندسی به عنوان ریسرچ به کارگیری می شود(نه به عنوان ابزار که به عنوان متن ریسرچ) چندان در زمینه های فنی در کشورهای پیشرفته تر فراگیر و همه گیر نیست و طیف وسیعی از اساتید به جنبه های عملی و آزمایشگاهی یا استفاده از نتایج عملی در محیطهای کاربردی تمایل دارند و این نیز دلیل دیگری بر رقابت پذیری رزومه های دانشجویان با شرایط مشابه از کشورهای رقیب خواهد بود.
“I find the great thing in this world is not so much where we stand, as in what direction we are moving"
اساتید جوان برای گرفتن مشورت در مورد پذیرش دانشجو به اساتید با تجربه تر مراجعه میکنن و نه دانشجویه دکتراشون که سطح پایینی از تجربه حتی نسبت به استاد جوان دارن.
بحث این نیست که به کی فاند بدن یا ندن
بحث اینه که استاد تصمیم گیرنده هست و این تصمیم متکی به نظر سایر دانشجوهاش در مورد متقاضی های دکتری نیست.
متاسفانه خالی نبسته بود و نکتهی دیگه اینکه در این زمینه ملاک برای مشاوره و نظرسنجی، ردهی علمی طرف مقابل نیست که حالا چون طرف پست داک هست بیشتر میفهمه و استاد باید با اون مشورت کنه نه با دانشجوی دکترا. چون سنجش علمی توسط خود استاد از قبل انجام شده و نظر دانشجو یه نظر تکمیلی و فرعی هستش و اصلا جنبهی علمی نداره. قضیه اصلا پیچیده نیست. خودتون جای استاد باشید، common sense میگه برای سنجش اپلیکنتی از کشور X که من اطلاعات آنچنانی ازش ندارم از دانشجوی بومی همون کشور نظرسنجی میکنم حالا این فرد میتونه دانشجوی لیسانسم باشه یا پست داک یا اینکه مدرک از هاروارد داشته باشه یا کویتهی پاکستان!
ویرایش توسط mamali66 : February 23rd, 2016 در ساعت 01:47 PM
باز هم مخالفم من
هیچ وقت فکر نکنید برایه یه پوزیشن خالی شما و یه دانشجویه شریفی رقیب هستید یا اینکه او استاد یه دانشجویه شریفی فقط داره و میخاد دومیش رو بگیره. بعنوان مثال هر استادی در سال 100 اپلیکنت بهش ایمیل میزنن و به همه هم امید قبولی میده و 50 نفرشون اپلای میکنن 30 نفر از داوریه اولیه دپارتمان رد میشن (زبان جی آر ای همخوانی رشته) اگه بخوایم دست بالا بگیریم از این 30 نفر سه تاش از ایران هستند و از این سه تا فرض میگیریم یکیش شریفیه. احتمال انتخاب شدنش یک به سی هست در ایده آل ترین حالت. تازه فکر نکن تویه یه گروه تحقیقاتی وابسته به استاد که ماکزیمم 8 نفر هست حتما دو تاش شریفیه که میان لابی میکنن برای یه اپلیکنت. اگه به لابی گری بود الان تویه همه دپارتمانها پر بود از هندی و چینی. واقع بین باش. من تطهیر نمیکنم رفتار متکبرانه عده معدودی از فارغ التحصیلان دانشگاه های خوب اما شریف تویه رنکینگ بین الملل 600 هست اگه بخواد به دانشگاه نگاه کنه استاد خیلی گزینه های بهتر از شریف داره. متاسفانه این تفکر غلط که دانشگاه به دانشجو شرافت میده خارج از ایران برعکسه و این دانشجو هست که به دانشگاه شرافت میده.
علاقه مندی ها (Bookmarks)