نوشته اصلی توسط
shahrouz
درود
من خیلی متعجب می شم که این اندازه تعصب بر روی آمریکا وجود داره!بعضا تعصب اونقدر زیاده که بعضی از دوستان می گن اگر کسی میره اروپا و استرالیا و کانادا، چون حتما آمریکا نمی تونسته!!
در حالیکه همین الان سه چهار تا از دوستای من و یکی دونفر از کاربران سابق اپلای ابرود با وجود این جو آمریکا در ایران، ویرجینیا تک و کارولینای شمالی و... رو رها کردند الان در کوئنزلند یکیشون دندانپزشکی ، یکی مهندسی برق در ملبورن، یکی مهندسی مکانیک موناش و... اقدام کردند یا قصد دارند بروند.
بله بازار کار آمریکا بسیار بزرگتره از کانادا/ استرالیا ولی متقاضی هم بسیار بیشتر! در نتیحه اتفاقا بیکاری در رشته های فنی در آمریکا (حدود 6 درصد) از استرالیا(کمتر از 3 درصد) بیشتره. (کانادا رو نمی دونم) دردسرهای کاری هم بیشتر، استرس هم بیشتر!برای یک حقوق معین و یک سطح زندگی معین استرس کاری بیشتری باید داشته باشید، در ضمن 5 سال بازگشت نداشتن به ایران به علاوه 3-4 سال دیرتر اقامت گرفتن یعنی 4 سال از زندگی عقب موندن! که این 4 سال می تونسته صرف بهبود رزومه کاری/پژوهشی و... بشه و در هر حال چیزی که من از صحبت بچه های خود اینجا فهمیدم شما رزومه عالی داشته باشید همیشه کار حتی آکادمیک خواهید داشت.
اینها رو تازه با این پیش فرض می گم که از سختی های به مراتب بیشتر دکترا گرفتن در آمریکا (که معمولا باید 80ساعت حداقل علاوه بر کورس و ریسرچ وقت بگذرونیدو...) اونم نه یک سال ، 5 سال، یعنی کسر بزرگی از زندگی انسان و جوانی انسان چشم پوشی کنیم و این رو به امید آینده بهتر(الزاما بهتر؟) تحمل کنیم.
نظرم اینه که چشم بسته نمی شه گفت آمریکا. حالا اگر رنکها نزدیک بودند (مثلا UBC و PENSTATE) می شه گفت PEN STATE (بازم با اما و اگر) ولی واقعا وقتی اختلاف در حد 100-200 رنک جهانی کلی هست (مثلا دانشگاه با رنک کلی یا مهندسی 300 جهان در آمریکا و دانشگاه با رنک 50-100 جهان در کانادا) این اندازه راحت نمی شه رو دانشگاههای عالی کانادا(مثل تورنتو ، مک گیل، UBC) یا استرالیا (جی 8) چشم پوشید. من خودم بوفالو پذیرش فول فاند گرفتم اما واقعا برام عجیبه این دانشگاه بسیار متوسط در سطح جهان رو به جی 8 استرالیا ترجیح دادن! مگر اینکه بهشت رویاهام آمریکا باشه. حالا چراشو نمی دونم. بگذریم از اینکه تو آمریکا باید پاشم برم یک شهری به اسم بوفالو و در استرالیا، ملبورن یا بریزبین.
به هر حال رنکینگها همینطوری هم الکی نیست! برای QS و تایمز که اعتبار مقالات و reputation اساتید و... عامل تعیین رنکه. چطور برخی از دوستان این رنکهای به این معتبری رو نادیده می گیرند؟ شاید چیز خاصی وجود داره که من نمی دونم و بهتره دوستان بزرگواری کنند دلیلشو بگن.
در مورد فرصتهای شغلی بیشتر، آمارهای مستندی وجود داره که چه سهمی ازفارغ التحصیلان یک دانشگاه پس از یک بازه زمانی معین دارای کار مرتبط با رشته شدند. بهتره روی اونها استناد کنید تا حرف فلان استاد! من تا به حال در استرالیا مقیم بیکار مثلا بعد از یکی دو سال فارغ التحصیلی از تمام آشنایان سراغ ندارم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)