انواع کمک هزینه دانشجویی

[STUDENTSKY250]

اون سایتی رو که معرفی کردم فقط به سیتیزن و مقیم وام دانشجویی میده. در مورد من قبول کردن که کل هزینه تحصیل وزندگی دوران دانشگاه رو متقبل بشند . البته من چون ۴۰ درصد هزینه دانشگاهی رو از دانشگاه فاند گرفتم ما باقی رو حساب کردن یعنی هر سال تحصیلی حدود ۳۲ هزار دلار ( کل هزینه تحصیل وزندگی طبق جدول دانشگاه برای ۲ سال حدود ۸۰ هزار دلار بود). بنابران به حساب فاند و وام من هیچگونه مبلغی بابت تحصیل که پرداخت نمیکنم هزینه های جانبی چون مسکن - کتاب - خوراک - حملو نقل هم پرداخت شده . سود وام ۶ درصد و زمان آغاز بازپرداخت ۶ ماه بعد از پایان تحصیل و زمانش ۱۰ ساله هست. ۴۰ درصد فاند دانشگاه هم که فاند هست و هیچ پازپرداختی نداره .

تمام دانشگاه ها قسمتی دارند به اسم قسمت کمک هزینه دانشگاهی که اونجا به شما اطلات تکمیلی در مورد احتمال گرفتن وام رو میگند و مواسساتی که به دانشجویان اون دانشگاه وام میداند رو معرفی میکننند . به انها تماس بگیرید و اطلات تکمیلی رو بگیرید

در مورد ارقام خودم که بالا نوشتم - مستر مهندسی - در مورد رشته های دیگه هم معمولا کامل پرداخت میکننند . به عنوان مثال یکی از دوستان که وکالت دارند میخوننند تا ۱۳۰ هزار دلار وام گرفتند

میشه لطف کنید و شرایط وامتون رو هم بگید
اولا اینکه میفرمایید که "فقط به کسانیکه تابعیت و یا اقامت آمریکا رو دارند وام میده" آیا شما تابعیت دارید؟ یا ضامن co-signer داشتید؟
شرایط خود وام چجوریه؟ یعنی از کی باید بازپرداخت کنید؟ و چه مقدار سود بهشون بدید؟(البته دولتیها برای تحصیل گاهی سود ندارن یا خیلی کمه)
هر اطلاعات جزنی اینطوری رو که براتون ممکن هست و private نیست رو بدید ممنون میشیم.
اطلاعات در مورد وام تو این فروم زیاد نیست.بد نیست که شما که تونستید بگیرید، عددهاشم بگید که یه معیار حدودی بشه به دست آورد

[golara11]

چه جوری می توانیم کمک هزینه دانشجویی بگیریم؟

[salazar716]

چه جوری می توانیم کمک هزینه دانشجویی بگیریم؟

1.با اساتید در ارتباط باشید...قبل اپلای باهاشون ایمیل بازی کنین تا یکی از شما خوشش بیاد و تو گروه تحقیقاتیه خودی بچپونه شما رو که RA میگن بهش...
2.اپلای کنین و دانشگاه بهتون TA بده..
.3.اپلای کنین که دانشگاه بهتون schalorship بده...

[sysco]

سوالی در مورد کمک های مالی در Business School ها دارم. اگر این کمک ها به شکل TA باشند که خب برای دانشگاه کار می کنید. اگر به شکل RA باشند برای استاد کار می کنید. اگر به شکل fellowship باشه، بدون هیچ گونه وظیفه ای کمک مالی صورت میگیره.
سوالم اینه که در حالت دوم و سوم چرا و از کجا حمایت مالی صورت میگیره؟ منظورم اینه که چگونه یک استاد منابع مالی در دستش هست و چرا دانشگاه بدون هیچ گونه چشمداشتی از کسی حمایت مالی می کنه؟
البته سوالم اختصاصا در مورد Business School ها و به خصوص در آمریکا و در مقطع دکتراست.

[ghlobe]

سوالی در مورد کمک های مالی در Business School ها دارم. اگر این کمک ها به شکل TA باشند که خب برای دانشگاه کار می کنید. اگر به شکل RA باشند برای استاد کار می کنید. اگر به شکل fellowship باشه، بدون هیچ گونه وظیفه ای کمک مالی صورت میگیره.
سوالم اینه که در حالت دوم و سوم چرا و از کجا حمایت مالی صورت میگیره؟ منظورم اینه که چگونه یک استاد منابع مالی در دستش هست و چرا دانشگاه بدون هیچ گونه چشمداشتی از کسی حمایت مالی می کنه؟
البته سوالم اختصاصا در مورد Business School ها و به خصوص در آمریکا و در مقطع دکتراست.

گمان نمیکنم در این مورد دانشکده های بیزینس با دانشکده ها دیگر فرق اساسی داشته باشند. بودجه تحقیقاتی استادها از طریق گرنت های مختلف تحقیقاتی تامین میشود که یا از سازمانهای گرنت دهنده دولتی (مثل NSERC و SSHERC در کانادا و NSF و نظیر آن در امریکا) میاید یا از طریق موسسات و سازمانهای تحقیقاتی خصوصی، بنیادهای خیریه، یا پروژه های شرکتهای خصوصی. دانشگاهها هم همواره بودجه ای برای جذب دانشجویان قوی درنظر میگیرند که بصورت فلوشیپ و اسکالرشیپ به آنها داده میشود.

چشمداشت استاد و دانشگاه از جذب دانشجویان قوی چندجهت دارد. در درجه اول جذب و حضور دانشجویان قوی اعتبار دانشگاه را بالا میبرد و متقاضیان بیشتر و بهتری را به دانشگاه جذب میکند و امکان گرفتن گرنت ها و پروژه های بهتری را میدهد. دوم اینکه این دانشجویان هم در زمان حضور خود قادر به انجام پروژه های پژوهشی بالاتر و گرفتن نتایج بهتری هستند. درست همانطور که جذب دانشجویان قوی به شریف و تهران شهرت این دو دانشگاه را در بین دانشگاههای ایران بالا برده است، جذب دانشجویان قوی در دانشگاههای خارج هم همین اثر را دارد.

[sysco]

گمان نمیکنم در این مورد دانشکده های بیزینس با دانشکده ها دیگر فرق اساسی داشته باشند. بودجه تحقیقاتی استادها از طریق گرنت های مختلف تحقیقاتی تامین میشود که یا از سازمانهای گرنت دهنده دولتی (مثل NSERC و SSHERC در کانادا و NSF و نظیر آن در امریکا) میاید یا از طریق موسسات و سازمانهای تحقیقاتی خصوصی، بنیادهای خیریه، یا پروژه های شرکتهای خصوصی. دانشگاهها هم همواره بودجه ای برای جذب دانشجویان قوی درنظر میگیرند که بصورت فلوشیپ و اسکالرشیپ به آنها داده میشود.

چشمداشت استاد و دانشگاه از جذب دانشجویان قوی چندجهت دارد. در درجه اول جذب و حضور دانشجویان قوی اعتبار دانشگاه را بالا میبرد و متقاضیان بیشتر و بهتری را به دانشگاه جذب میکند و امکان گرفتن گرنت ها و پروژه های بهتری را میدهد. دوم اینکه این دانشجویان هم در زمان حضور خود قادر به انجام پروژه های پژوهشی بالاتر و گرفتن نتایج بهتری هستند. درست همانطور که جذب دانشجویان قوی به شریف و تهران شهرت این دو دانشگاه را در بین دانشگاههای ایران بالا برده است، جذب دانشجویان قوی در دانشگاههای خارج هم همین اثر را دارد.

چرا این بودجه ها به اساتید تعلق میگیره؟ تا بتونند دستاورد علمی داشته باشند و به طور کلی به علم کمک کنند یا اینکه نیازهای اون بنگاه (خصوصی) را برآورده سازند؟
من می تونم درک کنم که مثلا مهندس عمرانی که داره روی بتن مقاوم در برابر خوردگی در فلان شرایط محیطی با فلان روش کار می کنه چرا پول میگیره، اما بسیاری از پایان نامه های حوزه مدیریت و business اینطوری نیستند و یا بسیاری از publication های این حوزه و واقعا من موندم چرا برای اینها خرج می کنند در حالی که شاید بودجه های اینطور رشته ها را برای مثلا پزشکی یا مهندسی و ... (مثلا برای درمان سرطان یا ایدز یا انرژهای تجدیدپذیر و پاک و ...) صرف می شد کمک بیشتری به وضعیت علم و بشر می شد.
البته اینطور رشته ها یک خوبی دارند که مخارجشون در مقایسه با رشته های مهندسی یا پزشکی و شیمی و فیزیک و ... خیلی احتمالا کمتره چون نیاز به آزمایشگاه و تجهیزات و مواد و .. ندارند و عمدتا در حال حرف زدن هستند!

[ghlobe]

چرا این بودجه ها به اساتید تعلق میگیره؟ تا بتونند دستاورد علمی داشته باشند و به طور کلی به علم کمک کنند یا اینکه نیازهای اون بنگاه (خصوصی) را برآورده سازند؟
من می تونم درک کنم که مثلا مهندس عمرانی که داره روی بتن مقاوم در برابر خوردگی در فلان شرایط محیطی با فلان روش کار می کنه چرا پول میگیره، اما بسیاری از پایان نامه های حوزه مدیریت و business اینطوری نیستند و یا بسیاری از publication های این حوزه و واقعا من موندم چرا برای اینها خرج می کنند در حالی که شاید بودجه های اینطور رشته ها را برای مثلا پزشکی یا مهندسی و ... (مثلا برای درمان سرطان یا ایدز یا انرژهای تجدیدپذیر و پاک و ...) صرف می شد کمک بیشتری به وضعیت علم و بشر می شد.
البته اینطور رشته ها یک خوبی دارند که مخارجشون در مقایسه با رشته های مهندسی یا پزشکی و شیمی و فیزیک و ... خیلی احتمالا کمتره چون نیاز به آزمایشگاه و تجهیزات و مواد و .. ندارند و عمدتا در حال حرف زدن هستند!

چند نوع است. موسسات و سازمانهای دولتی عمدتا برای پیشبرد کلی علم بودجه میگذارند (بودجه تحقیقاتی دولتی در کانادا و امریکا بسیار عظیم است) شرکتهای خصوصی عموما برای حل مسائل مشخص کاری خودشان قرارداد میبندند یا بودجه میگذارند.

ولی این تصور که مسائل تحقیقاتی در مدیریت و بیزینس کم اهمیت تر از مهندسی یا پزشکی است و یا اینکه دولتها و شرکتها روی این مسائل خرج نمیکنند سخت اشتباه است. برعکس مسائل بیزینس و مدیریت، بازاریابی، و جتی علوم اجتماعی در بسیاری از موارد در صدر مسائل موردنیاز شرکتهاست. خیلی بیشتر از مسائل فنی و مهندسی. شرکتها عموما تحقیقات مسائل فنی خودشان را بطور داخلی انجام میدهند و بندرت کارهای خیلی مهم در این خصوص را به دانشگاهها واگذار میکنند مگر اینکه تخصص مربوطه را خودشان نداشته باشند و علت آنهم حساسیت نسبت به مسائل intellectual property است. ولی در مسائل کلان مربوط به مدیریت و بازاریابی بسیار به دانشگاهها همکاری میکنند و از تخصص و نیروی انسانی دانشگاهها بهره میبرند. سود اصلاح روشهای مدیریتی در مواردی دهها برابر بیشتر از یک محصول یا تکنولوژی جدید است.

در آن دسته مسائل مربوط به علوم انسانی و اجتماعی هم که سود مادی مستقیم برای بیزینس ها نباشد دو نوع منابع مالی برای تحقیق وجود دارد. اولا دولتها در تحقیق در این زمینه ها سرمایه گذاری میکنند چون نتایج این پژوهشها اثر مستقیمی روی سیاستگذاریهای رده های مختلف دارد. مثلا تحقیق در مورد علل گرایش جوانان به بزهکاری میتواند منجر به اصلاح روشهای پلیس و قضاوت و پیشگیری از وقوع جرم منجر شود و میلیونها دلار در هزینه های دولتی صرفه جویی کند. سازمانهای بزرگ خیریه هم هستند با بودجه های کلان که معمولا توسط افراد ثروتمند خیر پایه گذاری شده اند (مثل بنیاد فورد) که بودجه های زیادی را صرف تحقیقات و پژوهشهای اجتماعی میکنند.

بطور کلی نظر شخصی بنده اینست که سطح سرمایه گذاری دولتی در زمینه های پژوهشی مختلف مستقیما مرتبط به سطح پیشرفت جوامع است. کشورهای عقب مانده (بفرض اینکه مدیریت صحیح داشته باشند) بیشتر سرمایه گذاری های خود را به سمت زمینه های فنی و علوم هدایت میکنند که از این طریق بتوانند تکنولوژی و صنعت خود را بالا ببرند. در این کشور ها سرمایه گذاری چندانی در علوم احتماعی یا بیزینس و مدیریت نمیشود. در کشورهای رو به رشد و میانه که صنعت پاگرفته، پژوهشهای مربوط به بیزینس و مدیریت مهم میشود که به آنها یاد بدهد چطور از تکنولوژی های موجود خودشان سود ببرندو منابع خود را بهتر استفاده کنند، و بالاخره در کشورهای پیشرفته تر سرمایه گذاری های دولتی روی پژوهشی علوم اجتماعی و انسانی رشد بیشتری میکند چون در این جوامع تکنولوژی و مدیریت روی روند خود افتاده و به دولتها اجازه میدهد تا با فراغ بال بیشتری روی مسائل مهم اجتماعی حود تمرکز کنند.

[sysco]

چند نوع است. موسسات و سازمانهای دولتی عمدتا برای پیشبرد کلی علم بودجه میگذارند (بودجه تحقیقاتی دولتی در کانادا و امریکا بسیار عظیم است) شرکتهای خصوصی عموما برای حل مسائل مشخص کاری خودشان قرارداد میبندند یا بودجه میگذارند.

ولی این تصور که مسائل تحقیقاتی در مدیریت و بیزینس کم اهمیت تر از مهندسی یا پزشکی است و یا اینکه دولتها و شرکتها روی این مسائل خرج نمیکنند سخت اشتباه است. برعکس مسائل بیزینس و مدیریت، بازاریابی، و جتی علوم اجتماعی در بسیاری از موارد در صدر مسائل موردنیاز شرکتهاست. خیلی بیشتر از مسائل فنی و مهندسی. شرکتها عموما تحقیقات مسائل فنی خودشان را بطور داخلی انجام میدهند و بندرت کارهای خیلی مهم در این خصوص را به دانشگاهها واگذار میکنند مگر اینکه تخصص مربوطه را خودشان نداشته باشند و علت آنهم حساسیت نسبت به مسائل intellectual property است. ولی در مسائل کلان مربوط به مدیریت و بازاریابی بسیار به دانشگاهها همکاری میکنند و از تخصص و نیروی انسانی دانشگاهها بهره میبرند. سود اصلاح روشهای مدیریتی در مواردی دهها برابر بیشتر از یک محصول یا تکنولوژی جدید است.

در آن دسته مسائل مربوط به علوم انسانی و اجتماعی هم که سود مادی مستقیم برای بیزینس ها نباشد دو نوع منابع مالی برای تحقیق وجود دارد. اولا دولتها در تحقیق در این زمینه ها سرمایه گذاری میکنند چون نتایج این پژوهشها اثر مستقیمی روی سیاستگذاریهای رده های مختلف دارد. مثلا تحقیق در مورد علل گرایش جوانان به بزهکاری میتواند منجر به اصلاح روشهای پلیس و قضاوت و پیشگیری از وقوع جرم منجر شود و میلیونها دلار در هزینه های دولتی صرفه جویی کند. سازمانهای بزرگ خیریه هم هستند با بودجه های کلان که معمولا توسط افراد ثروتمند خیر پایه گذاری شده اند (مثل بنیاد فورد) که بودجه های زیادی را صرف تحقیقات و پژوهشهای اجتماعی میکنند.

بطور کلی نظر شخصی بنده اینست که سطح سرمایه گذاری دولتی در زمینه های پژوهشی مختلف مستقیما مرتبط به سطح پیشرفت جوامع است. کشورهای عقب مانده (بفرض اینکه مدیریت صحیح داشته باشند) بیشتر سرمایه گذاری های خود را به سمت زمینه های فنی و علوم هدایت میکنند که از این طریق بتوانند تکنولوژی و صنعت خود را بالا ببرند. در این کشور ها سرمایه گذاری چندانی در علوم احتماعی یا بیزینس و مدیریت نمیشود. در کشورهای رو به رشد و میانه که صنعت پاگرفته، پژوهشهای مربوط به بیزینس و مدیریت مهم میشود که به آنها یاد بدهد چطور از تکنولوژی های موجود خودشان سود ببرندو منابع خود را بهتر استفاده کنند، و بالاخره در کشورهای پیشرفته تر سرمایه گذاری های دولتی روی پژوهشی علوم اجتماعی و انسانی رشد بیشتری میکند چون در این جوامع تکنولوژی و مدیریت روی روند خود افتاده و به دولتها اجازه میدهد تا با فراغ بال بیشتری روی مسائل مهم اجتماعی حود تمرکز کنند.

من اول یک نقل قولی از Ian Waitz رییس دانشکده مدیریت MIT می کنم (و البته نمی خواهم بگم وحی منزله):
If you want to change the world — really change the world — become an engineer
و یک تجربه ای از زندگی خودم در این چند دهه(!) بگم که علیرغم تمام برآورد و شاید امیدهایی که به علوم انسانی میرفت و گمان می شد این علوم که عمدتا هم جدیدتر از علوم مهندسی و پزشکی و ... هستند، اما تغییرات عظیم جوامع بشری به خصوص در دهه های اخیر بیشتر ناشی از علوم مهندسی و پزشکی و در کل علوم فنی بوده تا علوم انسانی. در واقع شاید اینقدر انقلاب تکنولوژی و نوآوری ها سریع و همه گیر شده که حتی علوم انسانی قدرت رسیدن به پای این پیشرفت ها یا تحولات را ندارند و یا حداقل تاکنون که در این رقابت پیشتاز نبودند.
جدای از این باز من بین علوم مختلف انسانی فرق قائلم، بین روانشانسی و business و مدیریت فرق قائلم. به نظرم روانشانسی خیلی علم موفق تر و در عین حال به دردبخورتری بوده تا مدیریت و business. یا مثلا مثال شما در مورد دلایل بزهکاری جوانان البته خیلی مفید و کاربردیه. حتی بعضی حوزه های مدیریت و business در مقایسه با بعضی دیگه هم موفقتر و هم به درد بخورتر بودند. منظور من از موفق اینه که یک ساختار علمی روشن و مشخص و مورد توافق شکل گرفته حتی اگر چه اون علم به کار نیاد و کاربردی نباشه. اما در کل business و مدیریت خیلی نتونسته یک ساختار علمی موفق ایجاد کنه، حتی به سختی میشه گفت یک توافق کلی در ساختارش هست. یک ساختار آشفته داره که هر کسی بر مبنای نوع نگاه و ترجیحش یک نگاهی داره بهش(مثلا تعداد کم meta-analysis در این حوزه نشون میده که تحقیقات دارای یک چارچوب مشخص و مشترک نشدند که بشه ارزیابی کلی از اونها انجام داد بر خلاف پزشکی مثلا). مقاله ای که در انتها پیوست کردم در این مورد توضیحات جالبی داره.
واقعیت اینه که دنیای آکادمیک business و مدیریت، دنیای عجیبیه. شما فرض کنید کسی که پزشکی می خونه بعدا یا پزشک میشه یا میشه محقق در حیطه پزشکی. اما در مدیریت اصولا دنیای آکادمیک (یعنی اساتید و هیات علمی و کسانی که دکترا می خونند، نه MBA)، اصولا با دنیای مدیریت هیچ ارتباطی ندارند و بیشتر نظاره گر اون هستند در بیشتر مواقع و در بهترین حالت (چون گاهی در دنیای انتزاعی خودشون و در نظریات خودساخته خودشون به سر می برند!). اغلب اساتید مدیریت یک نظریه پرداز هستند و سابقه مدیریتی در یک بنگاه کسب و کار ندارند. البته باز هم در اینجا گرایش به گرایش متفاوته. مثلا در human resource management مباحث بیشتر حالت عملی و بهبود مدیریت در بنگاه ها دارند تا مثلا بخش مطالعات سازمان و استراتژی.
اونچه که پرسیدم بدین دلیل بود که ببینم چرا واقعا و چگونه و از کجا سرمایه برای این قبیل تحقیقات صورت میگیره چون خیلی از دستاوردهای بعضی از اساتید به نظر من اصلا ارزش سرمایه گذاری نداشتند. جدای از اینها وقتی به عقب برمی گردم و نگاه می کنم مصلا در عرض 5 دهه گذشته مطالعات سازمان و مدیریت واقعا چقدر بر بهبود مدیریت اثر گذاشته و واقعا چقدر از مطالعات آکادمیک در این مورد موثر بوده، به نظر خودم چندان اثری نمی بینم به طور کلی(مگر در حوزه های خاص مثل بازاریابی). و بیشتر به نظرم میرسه که این رشته و مطالعات اون به طورت یک لوپ بسته داخل آکادمیا در اومده تا اینکه واقعا به جامعه سود رسونده باشه ادعایی که من در مورد روانشانسی یا جامعه شناسی ندارم.

[vida21343]

دوستان عزیز میشه در باره مفهوم این جمله منو راهنمایی کنید ؟ شامل کمک هزینه هست یا نه و چه نوعی؟ بسیار سپاسگذارم. you have been granted conditional status

[amirhbll]

دوستان عزیز میشه در باره مفهوم این جمله منو راهنمایی کنید ؟ شامل کمک هزینه هست یا نه و چه نوعی؟ بسیار سپاسگذارم. you have been granted conditional status

مفهوم جمله؟ منظورتون اینه که یکی ترجمه کنه؟ اگه می خواین اطلاعاتی به دست بیارید بهتره ایمیلی که دریافت کردید رو کپی کنید این جا که ما متوجه بشیم چی به چیه.