مسئله همينه. در واقع شايد يه مقدار غير واقعبينانه به نظر بياد ولي ما بايد يه طوري بتونيم روشي پيدا كنيم كه تمام جنبههاي كارمون درست باشه. ميشه مدتي كار كرد و پول رو برگردوند به خونواده اما ظاهرا اگر كار به ضبط وثيقه بكشه و شما سرباز غايب محسوب بشي، ديگه تا آخر عمر بايد بموني تو فرنگ!
و همچين چيزي براي امثال من كه تقريبا 99 درصد خانواده و فك و فاميلش توي ايران هستن امكان پذير نيست.
حالا من يه سوالي دارم از دوستاني كه اطلاع دارند؛ اين قانوني كه بچههاي قبل از سال 82 ميتونن بخرن سربازي رو؛ چند بار تصويب شده؟ منظورم اينه كه مثلا فرض كنيد اولين بار سال 75 تصويب شده باشه براي بچههاي مثلا قبل از سال 70، بعد چند سال بعد براي بچههاي قبل از 75 و بعد به همين ترتيب. اگه همچين ترتيبي داشته باشه، ميشه تا حدودي پيشبيني كرد كه آيا اين قانون كم كم سراغ ما هم مياد يا نه و اينكه حدودا چه زماني.
نكتهي بعدي اينه كه آيا اگر دكترا هم بگيريم، باز هم خدمت رو حتما بايد رفت درسته؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)