_ تا این حد؟ یعنی اگه استادم هم معرفم بشن براشون، بازم امیدی نیست؟
دکتر محسنی خیلی هم سخت گیره! توی سالن امتحانا که کنار بچه های امریکا امتحان می دیم، واقعا آدم دلش براشون می سوزه!
))) می گم بزرگترین مشکل من همینه که دقیقا از سال بعد دکترای رشته های ما رو گذاشتن، برای همین ترجیح می دم حداقل تا اطلاعات اولیه م دستم بیاد، زیاد استادا رو حساس نکنم و لیبل «عشق رفتن» رو به جون نخرم.
دکتر مرندی کاملا همین چهره ضدامپریالیسم رو داره؛ کاملا می شناسمش و حتی یکی از دلایلی بود که اصلا من این سمت اومدم! در واقع با خواهرش هم خیلی صمیمی هستم. دکتراشو بیرمنگام بوده ها :-؟ الانم که رئیس دانشکده س؛ البته اینم بگم که درسته خیلی با حرارت ضد امپریالیسم هست ولی مثل یکی دو نفر از استادای امریکا (که اسمشون رو کلا نیاوردم) نیست و واقعا روشنفکره. منتها انقدر از اون سمت جهت دار باهاش حرف می زنن، که نمی تونه چیزی نگه
))) یادمه تو مصاحبه م، یه دفعه یکی از اساتید نه گذاشت و نه برداشت و پرسید به نظرت امریکا دشمن ایرانه؟ و یادمه که وقتی بی تعصب جواب می دادم و از negotiation حرف می زدم، دکتر مرندی nod می کردن.
دقیقا پرس رو برای همین پولش می خوام و خب اعتبارش اینجا که به نظرم روی کسی که می خوام ازش ریکامندیشن بگیرم، تاثیر مثبت می ذاره؛ ولی خب مشکلاتشم داره. البته گوینده خبر بودن دلیل بر تایید سیاست های شبکه نیستا :|
البته من سعی می کنم بی طرف بنویسم همیشه؛ اینم باعث می شه که مقاله هام خیلی وقتا نتیجه گیری دوپهلو داشته باشن تا مطلق که خب به مذاق کسی مثل دکتر آخوندی خوش نمیاد و همیشه می گه موضعت رو مشخص کن! ولی خب من اصلا از اول تصمیمم این بود بدون موضع وارد این فیلد بشم.
از بچه های این سایت کسی بوده که از مطالعات منطقه ای دکترای روابط یا سیاست خارجه گرفته باشه؟ من 20 صفحه ای از نتایج رو دیدم، حتی یه دونه سیاسی هم توشون نبود؛ چه برسه به دانشگاهایی با این اعتبار!
یه موضوع دیگه هم در مورد کارگاهای وزارت امور خارجه می خواستم بپرسم؛ می دونم که اونا هم مثل پرس تو رزومه بودنشون به لحاظ quality سره ولی به لحاظ سیاسی دردسر؛ ولی نمی دونم با توجه به هزینه این کارگاها، آخرش پیگیریشون کنم یا نه؟
پ.ن: یه کارگاه ساده تئوری روابط بین الملل گذروندیم که باعث شد من از دکتر مشیرزاده واقعا خوشم بیاد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)