The world is not in your books and maps, it’s out there – Gandalf /HobbitThe Road goes ever on and on -- Down from the door where it began ,,,Now far ahead the Road has gone -- And I must follow, if I can ,, Pursuing it with eager feet -- Until it joins some larger way ,,, Where many paths and errands meet --And whither then? I cannot say **** Bilbo baggins , lord of the rings by JRR TOLKIEN
سلام
من زیاد اینجا پست نمیزارم اما دیدم این موضوع زیاد مشارکت نشده (یا ایرانیها زیاد شانس زندگی با خونوادهای خارجی رو نداشتن) پس تصمیم گرفتم از تجربه خودم بگم.
من حدود ۸ ساله آمریکا هستم. از ۵ سال پیش با خانواده سفیدپوست آمریکایی زندگی میکنم که یه پسر دارن حدود سن خودم. یعنی چی بگم، یکی از بهترین تجربه های زندگی من! کسی شک داره سفیدپوستا تون خیلی چیزا از بقیه نژادها جلوترن؟ خیلی مهربونن و با فرهنگ. خیلی ازشون چیز یاد گرفتم. من رو پسر خودشون میدونن و به همه میگن ۲ تا پسر دارن. با پسر هم مثل بردار خونی شدیم، خیلی صمیمی و دوست شدیم. یه سری چیزایی رو که یاد گرفتم و الان یادم هست اینجا میگم:
۱- زبان انگلیسی من در حد برق و باد خوب شد. لهجم خیلی عوض شده و کلا انقلابی در زبانم شد. الان ازم خیلی وقتها میپرسن اینجا متولد شودی؟ لهجت خیلی خوب.
۲- من غذاهای ملل مختلف رو دوست دارم. از این خانواده خیلی غذا یاد گرفتم و دیگه محدود به غذاهای ایرانی نشدم.
۳- سیستم مراقبت و زندگی در خونههای آمریکایی رو یاد گرفتم. کسایی که آمریکا هستن میدونن که خونههای اینجا فرق داره با ایران. چمن حیاط، پمپ آب زیر زمین، رنگ زدن اتاق ها، جمع کردن برگ، ... رو یاد گرفتم.
۴- تفاوتهای فرهنگی رو خیلی خوب یاد گرفتم. وقتی خونه یه نفر میرم چیکار کنم، رفتار با زنان و بچه ها، راحت بودن شون رو منم یاد گرفتم چون واقعیتش از فرهنگ تشریفاتی و تارفی ایران هیچ دل خوشی نداشتم. این چیزا باعث شد تون دوست پیدا کردن و دوست دختر داشتن خیلی موفق باشم. میدونید که آمار دوست یابی و دوست دختر خارجی داشتن ایرانیها چندان جالب نیست و اکثر ایرانیها میان اینجا و دوباره تون همون جامعه ایرانی آن.
۵- ورزش و تفریح الان شده جزئی از برنامهٔ هر روز من به خاطره این خانواده.
۶- من عاشق موزیک و سینمای آمریکا هستم و خوبم مدرک موزیک از آمریکا هم گرفتم. با آمریکاییها زندگی کردن به من کمک کرد بفهمم خودشون چجوری فیلم و موزیک شون رو آنالیز میکنن و وااای که عجب متفاوت بودن از ما. خیلی جالب بود این یکی واسه من. بخصوص که این خونوده خیلی با تحصیلات و آگاهی اجتماعی هستن.
۷- به من شاد بودن رو یاد دادن. کسی دیگه شک داره که فرهنگ ایرانی غم و نا امیدی توش موج میزنه؟ من ازینا یاد گرفتم در سختترین شرایط هم فان داشته باشم و به تسلیم شدن فکر نکنم. عجب نکتهٔ مهمیه این تو فرهنگ آمریکاییها.
اینا تجربه من بوده. من همینا الان یادم بود
اگه کسی سوال دربارهٔ موضوع خاصی داره بپرسه لطفا.
فعلا
علاقه مندی ها (Bookmarks)