نمایش نتیجه های نظرسنجی ها: از هر نظر کدام کشور را ترجیح میدهید؟

رأی دهندگان
162. شما نمی توانید در این نظرسنجی رای دهید.
  • کانادا

    67 41.36%
  • امریکا

    95 58.64%
صفحه 7 از 9 نخستنخست 123456789 آخرینآخرین
نمایش نتایج: از شماره 61 تا 70 , از مجموع 81

موضوع: مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

  1. #61
    Member
    تاریخ عضویت
    May 2010
    رشته و دانشگاه
    Pure Mathematics
    ارسال‌ها
    316

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    That's exactly what I did. I stayed in Canada for a year and then decided to leave it for an offer in the U.S. Fast forward 6ish years, was it the best decision? Well there is no such thing; you'll have some gains and losses; Currently the immigration laws in the U.S. are volatile and and an overhaul may happen any day. Your best bet is to start your studies in Canada, get a feel for it and meanwhile resume your applications; there is absolutely no moral obligation and you are entitled to withdraw as soon as you are offered a better position. Good luck!. o


    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    دوستان من کل این پیج رو خوندم ولی بالاخره نتونستم تصمیم بگیرم جریان چطوره. من ویزای کانادامو گرفتم، ولی خیلی قلقلک میشم برای یکی دوتا دانشگاه توی امریکا اقدام کنم و بعده یه سال اگه جور شد دکترامو تو کانادا ول کنم برم امریکا ( البته اینو پرسیدم از بچه ها و گفتن که تو کانادا بعده یه سال انصراف دادن ؛ عادی هستش و بعده دوسال دیگه غیر اخلاقی هست چون کار استاد رفته جلو و اینا)،امسال چون جی ار ای نداشتم نتونستم اقدام کنم ولی تا یه ماه احتمالا میگیرمش، خونوادم بشدت معتقدن بهتره چهار سال کانادا بمونم و از همون اول برای اقامت تلاش کنم وزمانی که جور شد بعد با پاس کانادا برم امریکا(البته من هنوز نرفتم و به قولی یه سیب رو میندازی هوا هزار چرخ میخوره تا بیاد پایین) ولی خوب میخوام بدونم اقدام کنم و هزینه کنم برای اپلای دانشگاه تو امریکا یا کلا متوقف شم و فوکوس کنم روی فرصت الانیم. درسته همه میگن اب و هوا عادی میشه و با وجود سرد بودن هوا، کانادا توی لیست کشور های شاد جهان قرار داره ولی تهش سرده، من نمیدونم چطوری عادت میشه ولی زندگی تو اب و هوایی مثله اریزونا عین رویاس واسه من!
    بعد اوکی کانادا امنیتش بیشتره، با مهاجرا معقولانه تر برخورد میشه، ولی نمیدونم چرا نمیتونم خودمو راضی کنم به موندن تو این کشور، یکی از دوستام میگفت امریکا رویای یک طرفس برای ایرانیا و با وجود ترامپ و برنامه های مهاجرتیش که هرلحظه یه چیزی جدید میگه، رفتن به امریکا ریسکه! و بعدش استرس کار و نمیدونم گرین کارت و این داستانا
    قشنگ خل شدم، نمیتونم تصمیم بگیرم، به نظره شما اینده مهمه یا اینکه الان در وضعیت فعلی دلمون با کجا خوشه؟
    Quaecumque Vera

  2. #62
    ApplyAbroad Veteran
    Fairymaid آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Mar 2013
    ارسال‌ها
    1,208

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    سلام،

    ببین فکر می کنم این شرایط هر ساله برای تعدادی از اپلیکنت ها صدق می کنه. پارسال هم من شرایط مشابه شما رو داشتم با این تفاوت که من پذیرش و بورس آمریکا رو هم همزمان با کانادا در اختیار داشتم و دیگه احتیاجی نبود بعد رفتن به کانادا اپلای کنم. آی بیست آمریکا دیر به دستم رسید درست زمانی که من ویزای کانادا رو تو پاسم داشتم. از طرفی واقعا وقت های خالی برای سفارت در اون بازه نبود و باید به سختی در کنسلی ها وقت می گرفتم واسه آمریکا و خوب همه می دونیم و خودت هم اعتراف کردی شرایط جدید آمریکا من رو کمی دودل کرد و این بود که با پذیرش دیفر کرده آمریکا اومدم کانادا تا شرایط رو اینجا ببینم و بعد تصمیم بگیرم. امسال اوایل ماه مارس هم تصمیم داشتم برم آمریکا ولی بعد کلی سبک و سنگین کردن با توجه به شرایط خودم در اون بازه زمانی تصمیم گرفتم همینجا بمونم. هنوزم گاهی (ولی به ندرت) پیش میاد که فک کنم اگه آمریکا می رفتم بهتر بود چون دانشگاش واقعا خیلی تاپ بود، بورسش عالی تر بود و نمی دونم هزار تا چیز دیکه ولی یه چیز رو شدیدا اطمینان دارم و اون هم اینه که اصلا نمی شه مطمئن شد کدوم راه درسته و کدوم اشتباه، یعنی شاید من اگه آمریکا هم می رفتم باز اونجا هم با خودم فکر می کردم که بهتر بود می رفتم کانادا.

    همین اواخر هم یکی از کاربران صحبتی رو در همین زمینه مشابه مطرح کردن ولی ایشون در آمریکا بودند و فکر می کردند اگه استرالیا یا کانادا رو انتخاب می کردن شرایط براشون بهتر بود.
    لپ کلام این که شاید به ندرت پیش بیاد که کسی یه راهنمایی عالی بکنه و اون هم به اینصورته که یکی سنش واقعا بالا باشه و تجربه زیادی از زندگی در هر دو کشور (با شرایط مشابه رشته شما) داشته باشه و اونوقت بتونه پیشنهاد معقولانه تری بهت بده. می خوام بگم حتی خودت هم نمی تونی دقیق حدس بزنی که کدوم برات بهتره. تنها پیشنهاد من اینه که اگه دوست داری خوب جی آر ای رو بده و اپلای کن واسه آمریکا، ببین بعدش چی میشه.

    ولی باز هم معتقدم با یه سال زندگی تو کانادا و اینکه بیشتر وقتت رو هم در محیط های دانشجویی بگذرونی و نه در محیط واقعی جامعه و کار، نمی تونی برآورد صحیحی از زندگی در کانادا داشته باشی و اگه بعد یه سال هم از کانادا بری آمریکا باز هم نمی تونی در مورد زندگی در کانادا نظر قطعی بدی که آیا واقعا انتخاب درستی کردی که کانادا رو ترک کردی و رفتی آمریکا یا نه.

    در کل معتقدم که آدم وقتی به بلوغ فکری و اجتماعی برسه به راحتی نمی تونه در مورد شرایط زندگی و مردم یه جا قانون بده پس هر چی هم دیگرون گفتن شما تنها حرف های پخته تر، بدون جانبداری رو اونهم تنها از افرادی که تجربه سالها زندگی در کشوری رو دارند قبول کن. من تنها می تونم در مورد آب و هوا کانادا بگم که فکر می کنم زیادی در این زمینه اغراق شده. امسال به گفته اساتید و دوستان کانادایی در چند سال اخیر در این شهر سرما و برف بی سابقه بود ولی من اصلا از سرماش اذیت نشدم. مقاومت بدن افراد نسبت به سرما متفاوت هست ولی اینطوری نیست که نتونی اینجا راحت زندگی کنی. من تا الان از نظر آب و هوا کاملا راضی بودم، این تنها چیزی هست که با قطعیت می تونم در مورد خودم نظر بدم.

    ما همیشه تو زندگی انتخاب های مختلفی داریم و فکر می کنم بدترین حالتش همین تردیدهاست چون دیگه بعد اینکه هدفت رو انتخاب کردی باید بهش وفادار باشی. من به شخصه تصمیم گرفتم بعد گرفتن اقامت کانادا برای پست داک یه کشور دیگه رو هم امتحان کنم و بعد اونوقت هر جا از این دو کشور رو بیشتر پسندیدم همونجا بمونم دیگه.

    امیدوام بهترین انتخاب رو داشته باشی.



    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    دوستان من کل این پیج رو خوندم ولی بالاخره نتونستم تصمیم بگیرم جریان چطوره. من ویزای کانادامو گرفتم، ولی خیلی قلقلک میشم برای یکی دوتا دانشگاه توی امریکا اقدام کنم و بعده یه سال اگه جور شد دکترامو تو کانادا ول کنم برم امریکا ( البته اینو پرسیدم از بچه ها و گفتن که تو کانادا بعده یه سال انصراف دادن ؛ عادی هستش و بعده دوسال دیگه غیر اخلاقی هست چون کار استاد رفته جلو و اینا)،امسال چون جی ار ای نداشتم نتونستم اقدام کنم ولی تا یه ماه احتمالا میگیرمش، خونوادم بشدت معتقدن بهتره چهار سال کانادا بمونم و از همون اول برای اقامت تلاش کنم وزمانی که جور شد بعد با پاس کانادا برم امریکا(البته من هنوز نرفتم و به قولی یه سیب رو میندازی هوا هزار چرخ میخوره تا بیاد پایین) ولی خوب میخوام بدونم اقدام کنم و هزینه کنم برای اپلای دانشگاه تو امریکا یا کلا متوقف شم و فوکوس کنم روی فرصت الانیم. درسته همه میگن اب و هوا عادی میشه و با وجود سرد بودن هوا، کانادا توی لیست کشور های شاد جهان قرار داره ولی تهش سرده، من نمیدونم چطوری عادت میشه ولی زندگی تو اب و هوایی مثله اریزونا عین رویاس واسه من!
    بعد اوکی کانادا امنیتش بیشتره، با مهاجرا معقولانه تر برخورد میشه، ولی نمیدونم چرا نمیتونم خودمو راضی کنم به موندن تو این کشور، یکی از دوستام میگفت امریکا رویای یک طرفس برای ایرانیا و با وجود ترامپ و برنامه های مهاجرتیش که هرلحظه یه چیزی جدید میگه، رفتن به امریکا ریسکه! و بعدش استرس کار و نمیدونم گرین کارت و این داستانا
    قشنگ خل شدم، نمیتونم تصمیم بگیرم، به نظره شما اینده مهمه یا اینکه الان در وضعیت فعلی دلمون با کجا خوشه؟


  3. #63

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    دوستان گویا سایت کلید تشکر رو برداشته، من واقعا تشکر میکنم از هردو برای زمانی که صرف کردین و نظراتتون رو نوشتین، دقیقا همین تردیداس که ادم رو از پای درمیاده، ممکنه بعده رفتن و جور شدن امریکا هم بزنم تو سره خودم که کاش کانادا میموندم(بعیده ولی خب من آدمی هستم که اجتماعی هستم و اکثرا سریع دوست پیدا میکنم، بعد با این اوصاف یکی دونفر با هام تو امریکا سرد برخورد کنن ممکنه خیلی تو روحیم تاثیر بد داشته باشه)، و سوال اخر اینکه اگر حس کردین ربطی به این تاپیک نداره جواب ندین، ولی اینکه من در حین تحصیل به استادای امریکا ایمیل بزنم، احتمالش هست استاده فعلیم با یکی از اونا در ارتباط باشه و صحبت کردنی متوجه کاره من بشه و فاندم رو قطع کنه؟خیلی احتمالش پایینه ولی به هرحال چیزی غیرممکن نیست
    باز هم ممنون
    میکلانژ زندگی خودت باش

  4. #64
    Junior Member Romero آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Jun 2018
    ارسال‌ها
    45

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    دوستان گویا سایت کلید تشکر رو برداشته، من واقعا تشکر میکنم از هردو برای زمانی که صرف کردین و نظراتتون رو نوشتین، دقیقا همین تردیداس که ادم رو از پای درمیاده، ممکنه بعده رفتن و جور شدن امریکا هم بزنم تو سره خودم که کاش کانادا میموندم(بعیده ولی خب من آدمی هستم که اجتماعی هستم و اکثرا سریع دوست پیدا میکنم، بعد با این اوصاف یکی دونفر با هام تو امریکا سرد برخورد کنن ممکنه خیلی تو روحیم تاثیر بد داشته باشه)، و سوال اخر اینکه اگر حس کردین ربطی به این تاپیک نداره جواب ندین، ولی اینکه من در حین تحصیل به استادای امریکا ایمیل بزنم، احتمالش هست استاده فعلیم با یکی از اونا در ارتباط باشه و صحبت کردنی متوجه کاره من بشه و فاندم رو قطع کنه؟خیلی احتمالش پایینه ولی به هرحال چیزی غیرممکن نیست
    باز هم ممنون
    آدم با همین انتخاب ها هست که زندگی می‌کنه ، گاهی وقتها باید زمان زیادی بگذره تا معلوم بشه کدوم انتخاب درست تره ولی واقعیت اینه که هیچ خوبی و بدی مطلق نیست ، هرکس به تناسب شخصیت و نگاه و نیاز خودش باید آمریکا و کانادا رو مقایسه کنه ،نگران این که استاد یک استاد دیگه رو بشناسه نباش،تلاش برای پیشرفت و تغییر حق هر کسی هست و کسی نمیتونه بابت این شما رو مواخذه کنه

  5. #65
    ApplyAbroad Hero chemistrymaste آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2012
    رشته و دانشگاه
    Biophysical and Bioanalytical Chemistry
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    دوستان من کل این پیج رو خوندم ولی بالاخره نتونستم تصمیم بگیرم جریان چطوره. من ویزای کانادامو گرفتم، ولی خیلی قلقلک میشم برای یکی دوتا دانشگاه توی امریکا اقدام کنم و بعده یه سال اگه جور شد دکترامو تو کانادا ول کنم برم امریکا ( البته اینو پرسیدم از بچه ها و گفتن که تو کانادا بعده یه سال انصراف دادن ؛ عادی هستش و بعده دوسال دیگه غیر اخلاقی هست چون کار استاد رفته جلو و اینا)،امسال چون جی ار ای نداشتم نتونستم اقدام کنم ولی تا یه ماه احتمالا میگیرمش، خونوادم بشدت معتقدن بهتره چهار سال کانادا بمونم و از همون اول برای اقامت تلاش کنم وزمانی که جور شد بعد با پاس کانادا برم امریکا(البته من هنوز نرفتم و به قولی یه سیب رو میندازی هوا هزار چرخ میخوره تا بیاد پایین) ولی خوب میخوام بدونم اقدام کنم و هزینه کنم برای اپلای دانشگاه تو امریکا یا کلا متوقف شم و فوکوس کنم روی فرصت الانیم. درسته همه میگن اب و هوا عادی میشه و با وجود سرد بودن هوا، کانادا توی لیست کشور های شاد جهان قرار داره ولی تهش سرده، من نمیدونم چطوری عادت میشه ولی زندگی تو اب و هوایی مثله اریزونا عین رویاس واسه من!
    بعد اوکی کانادا امنیتش بیشتره، با مهاجرا معقولانه تر برخورد میشه، ولی نمیدونم چرا نمیتونم خودمو راضی کنم به موندن تو این کشور، یکی از دوستام میگفت امریکا رویای یک طرفس برای ایرانیا و با وجود ترامپ و برنامه های مهاجرتیش که هرلحظه یه چیزی جدید میگه، رفتن به امریکا ریسکه! و بعدش استرس کار و نمیدونم گرین کارت و این داستانا
    قشنگ خل شدم، نمیتونم تصمیم بگیرم، به نظره شما اینده مهمه یا اینکه الان در وضعیت فعلی دلمون با کجا خوشه؟
    دوست گلم
    جواب این سوالا در خود شما هست، از دو جهت:
    1. اطلاعات مفید رو جمع آوری بفرمایین
    2. اونها رو در مغز خودتون پردازش بفرمایین و با آدمها مشورت کنین و به نتیجه برسین.

    این پست شما منو یاد ایمیل یکی از دخترای ایرانی انداخت که میخواست برای استادم اپلای کنه، بهم ایمیل زده بود میگفت ببین من هیچییییییی سر در نمیارم از ریسرچ تو و استادت و تیمت، به نظرت چیکار کنم؟!
    خواستم بهش بگم اگه تو واقعا یه ذره دنبال جواب این "چیکار کنم؟!" بودی به من ایمیل نمیزدی میرفتی هوم پیج استاد رو یه نگاه مینداختی تا یه سری دربیاری و یا حداقل یه سوال بهتر بپرسی (متاسفانه ما خیلی وقتا ازین سوالا میگیریم از بچه های توی ایران من دلیلشو نمیدونم)
    توی ایران به ما یاد دادن خیلی محتاط باشیم و برای هر چیزی هشت بار سوال بپرسیم همونطور که توی تاپیک روادید کانادا یه سری کاربرا هر روز 5 تا سوال میپرسن و ثانیه به ثانیه پر کردن یه اپلیکیشن رو تریپل چک میکنن.
    توی کانادا این بسیار ناپسندیده هست. یعنی اونی که همش سوال میپرسه و برای هر چیز اتفاق نیفتاده هم هزار تا سوال میپرسه واقعا طرد میشه از جامعه. من ایرانیای اینجوری دیدم که طرد شدن و بعدم میگن که کانادا جای بدیه. به جای هزار تا سوال پرسیدن باید اطلاعات جمع کنی و اونها رو توی مغزت پراسس کنی و با یه سوال بهتر بیای. یعنی همش سوال پرسیدن خوب نیست. باید قبلش اطلاعات جمع کنی.
    الان این سوالای شما جواب نداره واقعا. باشه هم هرکس اندازه عقل خودش و تجربه ش و حسش جواب میده به شما.
    چون من که شما رو ابدا نمیشناسم چون شما یه ساناز67 هستی که ممکنه این اسم واقعیت نباشه. من هیچی ازت نمیدونم.
    اینده رو هم که نمیتونم پیش بینی کنم
    شمام که هنوز پاتو کانادا نذاشتی، شاید اصلا پاتو گذاشتی و کلا یه اتفاقی افتاد که نتونستی درس بخونی خدای ناکرده، شاید اصلا عاشق تیم و ریسرچت شدی و نتونستی با هیچی عوض کنیش.
    ما یاد گرفتیم همینجوری سوال بپرسیم حتی برای روزایی که نیومدن و اتفاقاتی که نیفتادن. در عوض از الانمون غافل هستیم من شک ندارم شما بیای اینجا میشینی غصه میخوری که چرا وقتی ایران بودم از خانواده م لذت نبردم و به جاش داشتم به امریکا فکر میکردم؟!
    شما بیا کانادا، هر وقت سه ماه اینجا بودی و با استادا مکاتبه کردی تو امریکا و دو تا پذیرش گرفتی بعد بیا این رو برای زندگیت داستان کن.
    ما متخصص پیش بینی اتفاقات نیفتاده هستیم.
    شاید اصلا خدای ناکرده هواپیمات فرود اضطراری کرد توی یه جزیره کوچولو و شما یه سه ماهی از عمرت پرید نه؟!
    شاید من بمیرم و شما دفعه های دیگه با خوندن این مدل پستها حرص نخوری دیگه؟! نه؟ خب پس الکی پیش بینی آینده رو نکن.
    این یه داستان هست، توی مغزت ساختی دختر خوب و داری باهاش زندگی میکنی و میری جلو.
    به جای اینکه از الان دنبال پیش بینی هوا و پیچوندن باشی فعلا پاشو بیا
    به جای اینکه با تصورات "همه" که کانادا رو ندیدن تو درباره هوا نظر بدی، فعلا بیا یه دو ماه تو این هوا زندگی کن.
    شاید عاشق شدی، ازدواج کردی و تو کانادا موندگار شدی
    شاید اصلا عاشق همین هوای سرد کانادا شدی. من دو تا زمستون اینجا بودم و دو تا زمستون شدیدا متفاوت تجربه کردم، تو اولی ده روز برف بارید و بقیه زمستون کلا عینننن بهار شیراز ما بود هوا. تو دومی دقیقا شش ماه ما زیر برف مدفون بودیم.
    ضمنا کی گفته بعد یه سال انصراف عادیه بعد دو سال غیر عادیه؟! کی این حرفا رو زده؟! من درک نمیکنم چرا ما الزاما باید قانون بذاریم برای همه چیز، کلا هم هم جهان رو همیشه به دو مدل تقسیم میکنیم. کی این حرفا رو زده و قانونای یه ساله و دو ساله گذاشته؟! کدوم قانون گذاری اینا رو نوشته؟!

    هزاراااانننن هزار اتفاق میتونه بیفته که به دور از پیش بینی هست.
    زندگی اگه اینقدر راحت قابل پیش بینی بود آدمها پیش فالگیر و رمال و پیشگو نمیرفتن. امید داشتن رو یاد نمیگرفتن. تلاش نمیکردن. چون دیگه همه چیز قابل پیش بینی بود.

    انقدر فکرتو مشغول روزای نیومده و کارای نکرده نکن. زندگی کن. الانتو بچسب. ول کن این حرفا رو دختر خوب.
    ویرایش توسط chemistrymaste : June 17th, 2018 در ساعت 08:51 AM


    "We believe in "Possibility

    به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!

  6. #66

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    نقل قول نوشته اصلی توسط chemistrymaste نمایش پست ها
    دوست گلم
    جواب این سوالا در خود شما هست، از دو جهت:
    1. اطلاعات مفید رو جمع آوری بفرمایین
    2. اونها رو در مغز خودتون پردازش بفرمایین و با آدمها مشورت کنین و به نتیجه برسین.

    این پست شما منو یاد ایمیل یکی از دخترای ایرانی انداخت که میخواست برای استادم اپلای کنه، بهم ایمیل زده بود میگفت ببین من هیچییییییی سر در نمیارم از ریسرچ تو و استادت و تیمت، به نظرت چیکار کنم؟!
    خواستم بهش بگم اگه تو واقعا یه ذره دنبال جواب این "چیکار کنم؟!" بودی به من ایمیل نمیزدی میرفتی هوم پیج استاد رو یه نگاه مینداختی تا یه سری دربیاری و یا حداقل یه سوال بهتر بپرسی (متاسفانه ما خیلی وقتا ازین سوالا میگیریم از بچه های توی ایران من دلیلشو نمیدونم)
    توی ایران به ما یاد دادن خیلی محتاط باشیم و برای هر چیزی هشت بار سوال بپرسیم همونطور که توی تاپیک روادید کانادا یه سری کاربرا هر روز 5 تا سوال میپرسن و ثانیه به ثانیه پر کردن یه اپلیکیشن رو تریپل چک میکنن.
    توی کانادا این بسیار ناپسندیده هست. یعنی اونی که همش سوال میپرسه و برای هر چیز اتفاق نیفتاده هم هزار تا سوال میپرسه واقعا طرد میشه از جامعه. من ایرانیای اینجوری دیدم که طرد شدن و بعدم میگن که کانادا جای بدیه. به جای هزار تا سوال پرسیدن باید اطلاعات جمع کنی و اونها رو توی مغزت پراسس کنی و با یه سوال بهتر بیای. یعنی همش سوال پرسیدن خوب نیست. باید قبلش اطلاعات جمع کنی.
    الان این سوالای شما جواب نداره واقعا. باشه هم هرکس اندازه عقل خودش و تجربه ش و حسش جواب میده به شما.
    چون من که شما رو ابدا نمیشناسم چون شما یه ساناز67 هستی که ممکنه این اسم واقعیت نباشه. من هیچی ازت نمیدونم.
    اینده رو هم که نمیتونم پیش بینی کنم
    شمام که هنوز پاتو کانادا نذاشتی، شاید اصلا پاتو گذاشتی و کلا یه اتفاقی افتاد که نتونستی درس بخونی خدای ناکرده، شاید اصلا عاشق تیم و ریسرچت شدی و نتونستی با هیچی عوض کنیش.
    ما یاد گرفتیم همینجوری سوال بپرسیم حتی برای روزایی که نیومدن و اتفاقاتی که نیفتادن. در عوض از الانمون غافل هستیم من شک ندارم شما بیای اینجا میشینی غصه میخوری که چرا وقتی ایران بودم از خانواده م لذت نبردم و به جاش داشتم به امریکا فکر میکردم؟!
    شما بیا کانادا، هر وقت سه ماه اینجا بودی و با استادا مکاتبه کردی تو امریکا و دو تا پذیرش گرفتی بعد بیا این رو برای زندگیت داستان کن.
    ما متخصص پیش بینی اتفاقات نیفتاده هستیم.
    شاید اصلا خدای ناکرده هواپیمات فرود اضطراری کرد توی یه جزیره کوچولو و شما یه سه ماهی از عمرت پرید نه؟!
    شاید من بمیرم و شما دفعه های دیگه با خوندن این مدل پستها حرص نخوری دیگه؟! نه؟ خب پس الکی پیش بینی آینده رو نکن.
    این یه داستان هست، توی مغزت ساختی دختر خوب و داری باهاش زندگی میکنی و میری جلو.
    به جای اینکه از الان دنبال پیش بینی هوا و پیچوندن باشی فعلا پاشو بیا
    به جای اینکه با تصورات "همه" که کانادا رو ندیدن تو درباره هوا نظر بدی، فعلا بیا یه دو ماه تو این هوا زندگی کن.
    شاید عاشق شدی، ازدواج کردی و تو کانادا موندگار شدی
    شاید اصلا عاشق همین هوای سرد کانادا شدی. من دو تا زمستون اینجا بودم و دو تا زمستون شدیدا متفاوت تجربه کردم، تو اولی ده روز برف بارید و بقیه زمستون کلا عینننن بهار شیراز ما بود هوا. تو دومی دقیقا شش ماه ما زیر برف مدفون بودیم.
    ضمنا کی گفته بعد یه سال انصراف عادیه بعد دو سال غیر عادیه؟! کی این حرفا رو زده؟! من درک نمیکنم چرا ما الزاما باید قانون بذاریم برای همه چیز، کلا هم هم جهان رو همیشه به دو مدل تقسیم میکنیم. کی این حرفا رو زده و قانونای یه ساله و دو ساله گذاشته؟! کدوم قانون گذاری اینا رو نوشته؟!

    هزاراااانننن هزار اتفاق میتونه بیفته که به دور از پیش بینی هست.
    زندگی اگه اینقدر راحت قابل پیش بینی بود آدمها پیش فالگیر و رمال و پیشگو نمیرفتن. امید داشتن رو یاد نمیگرفتن. تلاش نمیکردن. چون دیگه همه چیز قابل پیش بینی بود.

    انقدر فکرتو مشغول روزای نیومده و کارای نکرده نکن. زندگی کن. الانتو بچسب. ول کن این حرفا رو دختر خوب.
    اول اینو بگم قبلنا تو سایت برای یه سوال من نظر نوشتین، از همونجا از طرز دیدتون به زندگی واقعا لذت بردم و الانم اتفاقا خیلی خیلی ارتباط برقرار کردم با نوشتتون، حق با شماست من واقعا فهمیدم زندگی غ ق پیشبینی هست، هر هفته ی من با هفته ی قبلش تفاوت داره و هرروز یه تفکر یا تغییر جدید در جریانه! همه ی حرفایی که زدی رو عمیقا قبول دارم، ولی خب فک میکنم حق ام دارم یه سری احتمالات رو در نظر بگیرم، به قول شما، شاید اصن اومدیم من پذیرش نتونستم از امریکا بگیرم اونقدی که الان امید دارم، و موندگار شدم! ولی خوب، یه احتمالم بذارم شاید یکسال گذشت و من هنوز تو تفکره الانم بودم و فک میکردم رشته ام توی امریکا گسترده تره و راحت جای پیشرفت داره!اونوق شاید حسرت خوردم که چرا هزینه نکردم و شانسمو امتحان نکردم!
    من بعده اینکه تو سایت نظرمو گذاشتم، هم از بچه های کانادایی و هم امریکایی که چندسال هست اونجا هستن وویس گرفتم در مورده تجربیاتشون، واقعا دارم به این نتیجه میرسم که هرکی دید و تجربه ی خودش رو در هر دو کشور،بر اساس احوالات، شخصیت و احساساتی که داره میگه
    برای مثال شاید یکی خیلی بچه ی کم طاقتی هست و ممکنه دوبار بش تیکه بندازن به امریکایی ها لقب نژاد پرست میده، و ممکنه یکی واقعا بیخیال باشه و بگذره از این حرفا! یکی ممکنه با تلاشش رزومه جمع کنه و تو امریکا کار گیر بیاره و دیگری بدون هیچ تلاشی فقط یک دکترا بگیره و نتونه تو کانادا کار گیر بیاره، بعد بیاد عنوان کنه که نه تو کانادا کار نیس!
    بحث آب و هوا ، میدونید اونروز تو گروه کانادا بحث بود بچه ها داشتن می پرسیدن که آیا میتونیم خرما بیاریم به هسته اش گیر ندن و یا راجع به اوردن خربزه که تو فرودگاه جریمه شده بودن، ینی دغدغه هاشون واقعا غ ق باور بود! زمانی که میای برای دکترا گرفتن، اونقد مکشلات هست و به قول بچه ها پوستت رو میکنن و وقت نداری برای سر خاروندن، که شاید فک کردن به حتی آب و هوا هم باید تو درجه ی آخر قرار بگیره! خوده من معتقد بودم جایی که میرم کوچیکه و من اصن نمیتونم دووم بیارم، یه نفر تو همین سایت تلنگر خوبی به من زد گفت باید دید هدفت از رفتن به اونور چیه، اگر برای دکترا میری باید بخونی و نمیری صب تا شب تفریح کنی، قطعا آخره هفته ها جایی پیدا میشه بتونی ریلکس کنی و دیدم راست میگه من داشتم بهونه تراشی میکردم!
    الانم به این نتیجه رسیدم که تا خودم تجربش نکنم نمیتونم نظر بدم، ممکنه همینجا بمونم بتونم تو این چهارسال چند تا ای اس ای بدرد بخور در بیارم و برای پست دکترا برم امریکا، و ممکن هم هست از امریکا پذیرش بگیرم طی همین یکسال(این رو به یه سری دلایل(مرتبط با رشتم و موضوعی که تو امریکا داره دنبال میشه) امیدم بهش زیاده که بتونم جواب بگیرم، و لی خب قطعیتی در کار نیس) ولی به قول شما یه اتفاق دیگه افتاد و موندگار شدم!
    من با همه ی توصیفایی که شما کردین و تجربیاتی که این مدت بچه ها بهم گفتن، دارم آروم میشم و حداقل میخوام یکی دوجا توی این مدت رزومه رو بفرستم و اقدام کنم، اگر جواب پذیرش اومد اونموقع تصمیم میگیرم و خب اگر حس میکنم تو اب و هوای ملایم عملکردم بهتره و ترجیح میدم همیشه افتاب ببینم و با قضیه آب و هوا تو یه سال کنار نیومدم، اونموقع میرم! فک میکنم برای اینکه خیالم راحت باشه ارزش داره این هزینه رو بکنم!
    قطعا به فک کردنش اینهمه ساعت و شب و روز نمی ارزه، حق با شماست

    ا
    ویرایش توسط sanaz67 : June 17th, 2018 در ساعت 04:30 PM
    میکلانژ زندگی خودت باش

  7. #67
    ApplyAbroad Hero chemistrymaste آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2012
    رشته و دانشگاه
    Biophysical and Bioanalytical Chemistry
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    اول اینو بگم قبلنا تو سایت برای یه سوال من نظر نوشتین، از همونجا از طرز دیدتون به زندگی واقعا لذت بردم و الانم اتفاقا خیلی خیلی ارتباط برقرار کردم با نوشتتون، حق با شماست من واقعا فهمیدم زندگی غ ق پیشبینی هست، هر هفته ی من با هفته ی قبلش تفاوت داره و هرروز یه تفکر یا تغییر جدید در جریانه! همه ی حرفایی که زدی رو عمیقا قبول دارم، ولی خب فک میکنم حق ام دارم یه سری احتمالات رو در نظر بگیرم، به قول شما، شاید اصن اومدیم من پذیرش نتونستم از امریکا بگیرم اونقدی که الان امید دارم، و موندگار شدم! ولی خوب، یه احتمالم بذارم شاید یکسال گذشت و من هنوز تو تفکره الانم بودم و فک میکردم رشته ام توی امریکا گسترده تره و راحت جای پیشرفت داره!اونوق شاید حسرت خوردم که چرا هزینه نکردم و شانسمو امتحان نکردم!
    من بعده اینکه تو سایت نظرمو گذاشتم، هم از بچه های کانادایی و هم امریکایی که چندسال هست اونجا هستن وویس گرفتم در مورده تجربیاتشون، واقعا دارم به این نتیجه میرسم که هرکی دید و تجربه ی خودش رو در هر دو کشور،بر اساس احوالات، شخصیت و احساساتی که داره میگه
    برای مثال شاید یکی خیلی بچه ی کم طاقتی هست و ممکنه دوبار بش تیکه بندازن به امریکایی ها لقب نژاد پرست میده، و ممکنه یکی واقعا بیخیال باشه و بگذره از این حرفا! یکی ممکنه با تلاشش رزومه جمع کنه و تو امریکا کار گیر بیاره و دیگری بدون هیچ تلاشی فقط یک دکترا بگیره و نتونه تو کانادا کار گیر بیاره، بعد بیاد عنوان کنه که نه تو کانادا کار نیس!
    بحث آب و هوا ، میدونید اونروز تو گروه کانادا بحث بود بچه ها داشتن می پرسیدن که آیا میتونیم خرما بیاریم به هسته اش گیر ندن و یا راجع به اوردن خربزه که تو فرودگاه جریمه شده بودن، ینی دغدغه هاشون واقعا غ ق باور بود! زمانی که میای برای دکترا گرفتن، اونقد مکشلات هست و به قول بچه ها پوستت رو میکنن و وقت نداری برای سر خاروندن، که شاید فک کردن به حتی آب و هوا هم باید تو درجه ی آخر قرار بگیره! خوده من معتقد بودم جایی که میرم کوچیکه و من اصن نمیتونم دووم بیارم، یه نفر تو همین سایت تلنگر خوبی به من زد گفت باید دید هدفت از رفتن به اونور چیه، اگر برای دکترا میری باید بخونی و نمیری صب تا شب تفریح کنی، قطعا آخره هفته ها جایی پیدا میشه بتونی ریلکس کنی و دیدم راست میگه من داشتم بهونه تراشی میکردم!
    الانم به این نتیجه رسیدم که تا خودم تجربش نکنم نمیتونم نظر بدم، ممکنه همینجا بمونم بتونم تو این چهارسال چند تا ای اس ای بدرد بخور در بیارم و برای پست دکترا برم امریکا، و ممکن هم هست از امریکا پذیرش بگیرم طی همین یکسال(این رو به یه سری دلایل(مرتبط با رشتم و موضوعی که تو امریکا داره دنبال میشه) امیدم بهش زیاده که بتونم جواب بگیرم، و لی خب قطعیتی در کار نیس) ولی به قول شما یه اتفاق دیگه افتاد و موندگار شدم!
    من با همه ی توصیفایی که شما کردین و تجربیاتی که این مدت بچه ها بهم گفتن، دارم آروم میشم و حداقل میخوام یکی دوجا توی این مدت رزومه رو بفرستم و اقدام کنم، اگر جواب پذیرش اومد اونموقع تصمیم میگیرم و خب اگر حس میکنم تو اب و هوای ملایم عملکردم بهتره و ترجیح میدم همیشه افتاب ببینم و با قضیه آب و هوا تو یه سال کنار نیومدم، اونموقع میرم! فک میکنم برای اینکه خیالم راحت باشه ارزش داره این هزینه رو بکنم!
    قطعا به فک کردنش اینهمه ساعت و شب و روز نمی ارزه، حق با شماست

    ا
    سلام به ساناز گُل،
    اول اینکه منو شگفت زده کردی با reaction ای که از خودت نشون دادی (جلوی انتقاد و یا نظر نسبتا تند، سخته که آدم با ارامش برخورد کنه که من اینو از شما دیدم الان)، که بیانگر این هست که دختر قوی و پرافشنالی هستی و میتونی discussion های مفید و سازنده خیلی داشته باشی.
    میدونی
    من بهت حق میدم که نگران باشی.
    من هر وقت که با کسی دوست شدم از ایرانیا دیدم که همه شون یه مقدار زیادی از استرس رو دارن حمل میکنن درباره زندگی عادی و یا برنامه اینده، فرقی نداره تو چه مقطعی و با چه وضعیتی. بای دیفالت ما آدمهای نگران و همیشه مضطربی بزرگ شدیم. حتی پسرای 34-35 ساله رو میبینم که همیشه عصبی و نگرانن و خیلی میترسم که خدایا چرا اینا اینجورین؟
    و این واقعا یه سریاش تقصیر ما نیست، شرایط کشورمون و تربیتمون و فرهنگمونو خیلی مسائل دیگه دامن زدن به این قضیه.
    ولی میتونیم این رو در خودمون کمتر کنیم.
    میدونی
    من نمیگم دوست دارم مثل این کاناداییا ریلکس و بی خیال باشم (که فقط و فقط به این فکر میکنم که الان ناهارو چی بخورم؟! آینده نگری در اون حده. من هم همکارام هم خونه ایام کانادایین و تقریبا خوب میشناسمشون) ما نمیتونیم اونجوری فکر کنیم چون اینا اولا از بچگی اینجوری بزرگ شدن و این تفکر توی گوشت و خونشون رفته و در ثانی اینا واقعا خیالشون از آینده راحته. ما نه، مثل اینا دست رو دست بذاریم تا فرا صبح میمیریم.
    ولی دیگه این درجه از استرس داشتن هم خوب نیست برای ما.
    چون باعث میشه ما از فعالیت های عادی و روزمره باز بمونیم.
    منم مثل هممون این skill ها توی ایران و توی نوجوانی و کودکی بهم اموزش داده نشده و من خودم موقع یه سری بحران های پیش بینی نشده زندگیم میتونم یک بحران جدید باشم برای اون بحران به نوبه خودم
    برای همین میگم، تا وقتی یکمی جلوتر نرفتی اصلا به این چیزا فکر نکن.
    اگه حس میکنی بهتره الان برای استادا اپلای کنی توی امریکا و یا جی ار بگیری، اینکارو انجام بده که رو دلت نمونه (گرچه بنده ابدا پیشنهادش نمیکنم بهت).
    وگرنه فکر و خیال بیش از حد فقط آدمو از زندگی میندازه.
    یه دونه از همکارای ایرانی
    پروژه ش رو تموم نکرده، دفاعش 4 ماه حداقل عقب تر میفته. یعنی 4 ماه باید از جیب بخوره (البته اون شوهر داره و شوهر همه هزینه هاش رو میده) برای کار پیدا کردن اصلا اپلای نمیکنه. کلا برای هیچ کاری هیچی نمیکنه و نشسته داره میگه آره ما میخوایم یه خونه بخریم.
    بهش داشتم میگفتم که میخوای به امید خدا کار پیدا بکنی؟
    گفت نه فعلا معلوم نیست کجا خونه میخریم! هرجا خونه خریدیم اونجا کار پیدا میکنم.
    اصلا نه پی آر دارن نه چیزی. وام نگرفتن چون باید پی ار بگیرن تا وام بگیرن
    هیچی.
    یه دونه استادی پرمیته.
    و یه دونه لانگ ترم پلنینگ این خانومه (و توی شیشه کردن خون شوهر بیچاره و headache دادن بهش، بعدم میگه من بین زنها یکی از بهترین ها هستم)
    و یه دونه عدم تمایلش برای فارغ التحصیل شدن و کار پیدا کردن.
    برای همینه که دیشب وقتی پستت رو دیدم حس کردم ممکنه وقتت رو تلف کنی با فکر و خیال و از الانت غافل بشی و اون پست یکمی تند رو برات نوشتم. گفتم حتی اگه از من متنفر بشه اکی هست فقط فکر و خیالشو منحرف نکنه به سمت چیزایی که هنوز اتفاق نیفتادن.
    موفق باشی دختر خوب. میشی من مطمئنم.


    "We believe in "Possibility

    به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!

  8. #68
    Member
    تاریخ عضویت
    May 2010
    رشته و دانشگاه
    Pure Mathematics
    ارسال‌ها
    316

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    Feel absolutely free to keep contacting other professors while you resume your studies in Canada. There's absolutely nothing wrong with that.
    Canada is a great country; in hindsight I'm satisfied with my decision to leave Canada for the U.S., however, this does not mean I don't have any regrets. If I go back I'd make the same decision but I do miss certain things.
    Finally it is generally known that socializing is the U.S. is easier than anywhere else and "in my experience" people are more approachable here.

    نقل قول نوشته اصلی توسط sanaz67 نمایش پست ها
    دوستان گویا سایت کلید تشکر رو برداشته، من واقعا تشکر میکنم از هردو برای زمانی که صرف کردین و نظراتتون رو نوشتین، دقیقا همین تردیداس که ادم رو از پای درمیاده، ممکنه بعده رفتن و جور شدن امریکا هم بزنم تو سره خودم که کاش کانادا میموندم(بعیده ولی خب من آدمی هستم که اجتماعی هستم و اکثرا سریع دوست پیدا میکنم، بعد با این اوصاف یکی دونفر با هام تو امریکا سرد برخورد کنن ممکنه خیلی تو روحیم تاثیر بد داشته باشه)، و سوال اخر اینکه اگر حس کردین ربطی به این تاپیک نداره جواب ندین، ولی اینکه من در حین تحصیل به استادای امریکا ایمیل بزنم، احتمالش هست استاده فعلیم با یکی از اونا در ارتباط باشه و صحبت کردنی متوجه کاره من بشه و فاندم رو قطع کنه؟خیلی احتمالش پایینه ولی به هرحال چیزی غیرممکن نیست
    باز هم ممنون
    Quaecumque Vera

  9. #69
    ApplyAbroad Superstar
    تاریخ عضویت
    Jan 2018
    ارسال‌ها
    3,078

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    Well, I agree that there is nothing "immoral" about looking out for opportunities elsewhere, but would tend to be hesitant to say "nothing wrong with that" as things could go wrong! I emphasis 'could' go wrong with damage caused far beyond repair.

    In case for some reasons the efforts turn out futile, and then your supervisor get wind of your decision/activities to leave - which is a possibility - the damage to your relation would perhaps be irreversible. I have done it and in my case I had to pay for it rather dearly.

    So I would suggest have you decided to do so, have a word with your supervisor in the first place in an open honest way before you actually start anything serious. Weird as it may sound, but he/she might even help the transfer knowing your reasons.

    A PhD is an investment and you have all the right reasons to do it as it best serves you. Your supervisor knows it, the uni knows it but a transfer is a journey that needs to be handled with loads of care.

    Good luck






    نقل قول نوشته اصلی توسط s.m.h.sh نمایش پست ها
    Feel absolutely free to keep contacting other professors while you resume your studies in Canada. There's absolutely nothing wrong with that.

    Canada is a great country; in hindsight I'm satisfied with my decision to leave Canada for the U.S., however, this does not mean I don't have any regrets. If I go back I'd make the same decision but I do miss certain things.
    Finally it is generally known that socializing is the U.S. is easier than anywhere else and "in my experience" people are more approachable here.

    Keep Calm and APPLY ON


    آیین "انجمن" پیام سپاس و قدردانی برنمیتابد. اگر ز مهر چنین اندیشه دارید "امتیاز مثبت" را برگزینید




  10. #70
    ApplyAbroad Hero chemistrymaste آواتار ها
    تاریخ عضویت
    Nov 2012
    رشته و دانشگاه
    Biophysical and Bioanalytical Chemistry
    ارسال‌ها
    1,261

    پیش فرض پاسخ : مقایسه کانادا و آمریکا از هر لحاظ

    نقل قول نوشته اصلی توسط susighton نمایش پست ها
    Well, I agree that there is nothing "immoral" about looking out for opportunities elsewhere, but would tend to be hesitant to say "nothing wrong with that" as things could go wrong! I emphasis 'could' go wrong with damage caused far beyond repair.

    In case for some reasons the efforts turn out futile, and then your supervisor get wind of your decision/activities to leave - which is a possibility - the damage to your relation would perhaps be irreversible. I have done it and in my case I had to pay for it rather dearly.

    So I would suggest have you decided to do so, have a word with your supervisor in the first place in an open honest way before you actually start anything serious. Weird as it may sound, but he/she might even help the transfer knowing your reasons.

    A PhD is an investment and you have all the right reasons to do it as it best serves you. Your supervisor knows it, the uni knows it but a transfer is a journey that needs to be handled with loads of care.

    Good luck
    منم با شما موافقم.
    ضمن اینکه شما عملا سر کار میذارین اون استاد رو.
    من متاسفم که اینو میگم
    ولی به دلیل اینکه مرکز کنترل بیرونی ما خاورمیانه ایا و ایرانیا خیلی بیشتر از مرکز کنترل درونی فعاله (لطفا به جای حمله از هر سو به من، مطالعه کنین)
    همه چیز و همه کس رو مسئول کارهای خودمون میدونیم به جز خودمون.
    من خیلی ازین بی مسئولیتی ها و ابزار دونستن استاد/هموطن/دانشجو/رفیق دیدم. فکر میکنیم حالا از یه چیزی خوشمون نمیاد یا حالا یه جایی بهتره، پس بزن زیر میزو برو!

    اثر بسیار منفی میذاره روی استاد، هرچی استاد پرافشنال تر باشه، اثرش شدیدتر میشه.
    بسیاری از ایرانیا آبروی خودشون و بقیه ایرانیا رو با این مایروپایپتی که در شکل های زیر مشاهده میکنین:
    https://www.google.ca/search?q=micro...w=1396&bih=665

    جمع میکنن
    بعد یهو میبینی یه ایرانی با بی مسئولیتی میاد و وسط کار همه چی رو میزنه میشکنه و میره
    و بقیه ایرانیای بیچاره باید تاوانشو پس بدن

    بعد ما دوباره آبرو رو همونجوری با شب و روز کار کردن و شنبه و یکشنبه دانشگاه رفتن و بدبختی و مراعات کردن همه و همه جمع میکنیم توی این eppendorf های کوچیک
    https://www.google.ca/search?q=eppen...w=1396&bih=665

    باز دوباره یه ایرانی/خاورمیانه ای زحمت میکشه قدم رنجه میفرماید همه رو میریزه توی waste

    مخصوصا توی کانادا
    که جمع کردن آبرو سخته
    و رفتنش راحت.

    هیچ چیزی با این قضیه اشتباه نیست ولی دقت کنین اون استاد بیچاره پروپوزال مینویسه
    شش ماه طول میکشه تا شما رو متوجه کنه که دقیقا باید چکار کنین
    و چطوری ریسرچ کنین
    بعد شما یهو میذارین میرین بدون خبر دادن
    براتون هزینه میکنه
    زندگی زناشویی نیست که بگین طلاق میخوام/طلاق میدم (گرچه ایرانیا خیلی وقتا جرات ندارن اونو هم انجام بدن).
    هیچ کس دوست نداره ابزار باشه. یه لحظه خودتونو بذارین جای اون استاد که بیست ساله استاده و هزار تا بدبختی کشیده تا به اونجا رسیده، و بعدش یه ایرانی که نهایتش یه بار رفته دوبی واسه انگشت نگاری و کل تجربه ش همینه میاد میزنه زیر همه چیز و میگه من رفتم بای.

    حتما که مثل ایران که نباید سفته های دویست میلیونی صد میلیونی بگیرن که یه ایرانی رو نگه دارن توی شرکت. حتما که نباید زور بالای سر ما باشه که شخصیت نشون بدیم.
    دیگه این به تحریمها و امریکا و انگلیس و نمیدونم دستان پشت پرده که ربط نداره
    به تربیت خانوادگی و شخصیت و شعور ربط داره.
    برای همینه که اون بالا منم نوشتم که این کار واقعا ریکامندد نیست.
    خوبه ما کلا یه پاسپورت ایرانی داریم، این بیچاره المانیا و امریکاییا و کشورای با پاس معتبر واقعا اگه میخواستن ازون پاسپورت استفاده کنن و اینقدر درگیر ویزا نباشن که باید خیلی بی مرام میبودن. خوبه ما واسه هر ویزا اینقدر درگیر میشیم. دیگه تکلیفمون باید با خودمون روشن باشه.

    چند تا از همین ایرانیا feel absolutely free کرده بودن و پیچونده بودن استاد رو و بقیه بدبخت تاوانش رو پس دادن.
    البته معمولا بالای نود درصد ایرانیا فیل ابسولوتلی فری میکنن توی اینجور موارد و ده در صد دیگه باید همش مثل مورچه کارگر کار کنن تو کانادا که اون ها بیشتر فیل ابسولوتلی فری کنن.
    بعد میگن چرا پروسه ویزای ایرانیا طولانی شده.
    اون از دسته دسته ایرانیای سالم و توانمند که در به در دنبال پناهندگین چون نمیخوان کار کنن و زحمت بکشن.
    این ازین پیچوندن استاد پس از اومدن به کانادا و گذشتن یه سال
    بعدم میگیم هرچی سر ما اومده از طرف بقیه هست نه خودمون.
    ویرایش توسط chemistrymaste : June 18th, 2018 در ساعت 06:45 AM


    "We believe in "Possibility

    به هر چیزی که فکر کنید از ته دلتون، بهش میرسید!

علاقه مندی ها (Bookmarks)

علاقه مندی ها (Bookmarks)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •