ازاونجایی که خیلی ها سوال کردند و برای من پیام فرستادند من اینجا یه توضیح کامل میدم. من داروسازی دانشگاه شهید بهشتی خوندم طرحم رو رفتم و مدارکم رو آزاد کردم.دانشنامه پروانه داروسازی و ریز نمرات همه رو لازم دارین. نامه از انجمن داروسازان هم لازمه که نشون بده شما GOOD PRACTICE داشتین. پاکت مدارکتون باید مهرو امضا دانشگاه داشته باشه وگرنه مورد قبول نیست. امتحان FPGEE تمام دروس پایه داروسازی رو شامل میشه بهترین رفرانس کتاب APHA هست. من MANAN SHROFF رو هم خوندم که خیلی کمک کرد. من اقامت امریکا دارم ولی نمیدونم اگر کسی نداشته باشه میتونه امتحان بده یا نه؟ هر چند که اگر امتحان بده هم فایده ای نداره چون برای مراحل بعدی لازمه. تافل ای بی تی مرحله بعدیه. تافل رو فقط درصورتی قبول می کنند که در امریکا داده باشین. تازه بعد از همه اینها امتحانNAPLEX و LAW رو هم بایدپشت سر بذارین و اینترنشیپ هم همینطور. همه این مراحل برای اینه که شما به عنوان داروساز بتونید در امریکا کار کنید. اگر قصد ادامه تحصیل برایPH.D دارید اصلا این مسیر رو نباید برید و باید ازطریق دانشگاه و ریز نمرات اپلای کنید برای مقطع PH.D و امتحان GRE بدین.برای تخصص بالینی ولی شرط اول داشتن پروانه داروسازی در یکی از ایالت های امریکاست ولی باید بگم که تخصص بالینی خیلی رقابتی هست و احتمال قبولی در مصاحبه ورودیش حتی برای کسانی که در امریکا فارغ التحصیل شده اند هم کمه کلیRECOMMENDATION LETTER از اساتید امریکا میخواد که خوب گرفتنش برای ما سخته. ولی خوب غیر ممکن نیست. من بعد از سه سال ازشروع این پروسه مدرک داروسازی امریکا رو گرفتم و الان دارم اینجا کار می کنم .حداقل 2-3 سال طول می کشه و اگر اقامت نداشته باشین اجازه کار ندارین و مخارجتون پای خودتونه. کلا کار سختیه چون خودتون هستین و خودتون و باید هی در تمام این مدت روحیه تون رو بالا نگه دارین سه سال مدت کمی نیست و آدم بعضی وقت ها نا امید هممیشه. ولی خوب پایان شیرینی داره. کار داروساز اینجا هزار برابر ایرانه و حتی وقت سر خاروندن هم ندارین ولی بسیار راضی کننده و REWARDING هست. امیدوارم این اطلاعات به دردتون بخوره.