نیاز به همفکری ( از تحصیل انصراف بدم یا ..... )

[s_manifar]

دوستان عزیز سلام
من واقعا به کمکتون احتیاج دارم.ممنونتون می شم این نوشته رو با دقت بخونید و بعد از تفکر به من جواب بدید.
من در حال انتخاب یک مسیر بسیار سخت هستم ونیازمند تجربه ها واطلاعات شما دوستانم.
دوستان من تا دو ترم قبل شاگرد اول مهندسی مواد در یکی از دانشگاههای دولتی تهران بودم.متاسفانه به شدت از درس دل زده شدم وانگیزه خودم رو از دست دادم وافت پیدا کردم وشاگرد اولی وسهمیه ارشد رو از دست دادم.
دوستان من حقیقت دیگه نمی تونم درس بخونم البته تو ایران و با این وضعیت.
من دلزده شدم از اساتید خسته امکانات فرسوده و......... تضاد طبقاتی که تو دانشگاه است من واقعا نمی تونم دیگه تو کلاسی بشینم که یه نفر که تنها برتریش نسبت به من پول پدرشه با ماشین آخرین مدل بیاد و من لنگ وام هفتاد وپنج هزار تومنی وآویزون اتوبوس.
من از یه خانواده متوسط رو به پایینم وپدرم یک فرد بازنشسته است.نمی دونم از وضعیت دانشگاه ها چقدر باخبرید واصلا قصد توهین به کسی رو ندارم.اما باور کنید شب و روز دارم خودخوری می کنم.

دلایل زیادی وجود داره حقیقت بیان اون دلایل موجب به بر هم خوردن تعادل روحی من می شه.
من دیگه نمی تونم تو ایران درس بخونم.
اما مشکل دیگه ام اینه که من سطح زبانم متوسطه.الان دارم برای تافل وجی آر ای می خونم ویه پروژه بسیار سنگین که تا مهرماه تموم می شه وحتما مقاله خواهد شد رو دارم انجام می دم.ارشد رو به خاطر این پروژه کنار گذاشتم.
دوستان برای من تامین مخارج برای خارج رفتن بسیار سخته.من کلا می تونم فقط یک میلیون هزینه کنم.اون هم به خدا باید کامپیوترم رو بفروشم.
الان از شما می خوام کمکم کنید چی کار کنم؟
بشینم برای ارشد بخونم وتافل وجی آر ای رو بخیال بشم وبا دلایلی که گفتم ونگفتم
بسوزم وبسازم
یا تافل بخونم وجی آر ای وپروژه وخارج و... اون وقت هزینه اش رو چی کار کنم؟
یا برم سرکار وبی خیال خارج و درس و ... بشم؟
به خدا من نمی تونم تو ایران بمونم .دلایل زیاده .من نمی تونم بیان کنم. هر شب دارم گریه می کنم واز خدا این رو خواستم که من تلاشم رو می کنم اون هم کمک کنه تا جنس دغدغه هام عوض بشه وگرنه نمی خوام یک لحظه زنده باشم دیگه.البته الان هم به مرگ تدریجی دچارم.
دوستان ممنون می شم یاریم کنید؟چی کار کنم؟
ممنون می شم ایده هاتون رو هر چی زودتر بگید.باید تصمیم بگیرم.
حقیقت من کسی رو نداشتم جز شما دوستان وگرنه مزاحمتون نمی شدم .
مرسی به خاطر همه محبتتون

[ahp]

and dont think in this way,I am in America,I had some troubles in Iran I dont want to say that I am not happy here but Iran is not that Bad!
I think TOEFL and GRE are very important in an application,however if your English is average it is not hard to do it for the next year I think.
the most important thing in TOEFL and GRE is self confidence I think!

[Babak]

ببینید دوست عزیز اگر مشکل شما مساله‌ی اختلاف طبقاتیه، به نظر من دنبال خروج از کشور نباشید. در کشوری مثل آمریکا با اقتصادِ سرمایه‌داری، اختلاف طبقاتی بیداد می‌کنه و فکر نکنید که مشکلات شما با خروج از کشور حل خواهد شد. ضمن این که با یک میلیون تومان هزینه کردن نمی‌شه هم امتحان‌های لازم رو داد، هم برای دانشگاه‌ها Apply کرد، هم برای ویزا اقدام کرد و هم هزینه‌های سفر رو پرداخت. اگر واقعا شما از نظر اقتصادی در این حد در مضیقه هستید، من پیشنهاد می‌کنم مدتی در ایران کار کنید، کمی پس‌انداز کنید و ضمنا در مورد شرایط خارج از کشور بیشتر تحقیق کنید و منطقی و به دور از احساسات تصمیم بگیرید. چنین تصمیمی کل زندگی شما رو تحت تاثیر قرار خواهد داد. صرف این که دانشجویان همقطار شما ماشین آخرین مدل دارند، دلیل خوبی برای تصمیم به خروج از کشور نیست.

[atousa]

من حدود 1,300,000 تومان واسه application خرج کردم. با GRٍE و Toefl و application fee و post و این جور حرفا. اگه سربازی نداری 2 دفعه هم قبرس اضافه کن میشه حدود 1,500,000 تومان و بعدم بلیط که حدود 2,000,000 و یه مقدارم با خودت باید ببری
حدود 7 یا 8 میلیون تومان خرجت میشه. البته میشه اینو کم کرد. مثلا بری ترکیه یا تعداد کمتری apply کنی. دیگه فکر نکنم از 4 میلیون تومان کمتر بشه. تازه اگه سربازی هم داشته باشی. 15 میلیون تومن هم اضافه کن البته با سند هم میشه. حالا فکر می کنی بتونی از عهدش بر بیای؟ به نظر من برو درس بده. خوب پول در میاری. امیدوارم مشکلت حل بشه.
به بابک: ممکنه تو آمریکا اختلاف طبقاتی باشه ولی حداقل کسایی که پول دارن مالیاتشو دادن.

[basafa]

سلام دوست من

من با بيشتر حرفاي بابك موافقم. من مطمئنا به جاي شما نيستم و از مشكلاتتون خبر ندارم. اما اينو بگم كه هر كي كه رفته اون ور، ميگه كه اونجا هم اونقدري كه فكر ميكنيم كعبه آمال نيست و مشكلات خودشو داره. من يك دوستي داشتم كه به شدت به اونجا علاقه داشت و ميگفت ديگه آمريكا تهشه! و از اين فكرا. اما وقتي رفته بود و اون اوايل كه با هم ارتباط داشتيم، ميگفت كه اينجا هم همه مردم به صورت برده دارن كار ميكنن و آدماي اون بالا اونا رو با موسيقي و (ببخشيد) سكس و تبليغات و ... سر كار گذاشتن. شايد هم اون اوايل براي خونه دلش تنگ شده بوده و اين حرفا رو ميزده. من هم خودم دارم تلاش ميكنم كه برم اما تنها دليلم تجربه يه زندگي متفاوته و (حداقل الان) فكر ميكنم كه بعدش بالاخره برميگردم. به هر حال خانواده و دوستام همه ايران هستن.
اما در مورد پولي بودن دانشگاهها بايد بگم كه اين مورد اونجا بيشتر هم هست و اكثر دانشگاهها هزينه زيادي براي ثبت نام و اينا دارن (كه البته اگه assistantship بگيري، نيازي به پرداختش نداري) و خيلي ها با هزينه شخصي ميرن دانشگاه و شايد تعداد دانشجوهاي پولدار بيشتر هم باشه اونجا. اما چون مدرك گرايي كمتره، اون آدم پولدارش هم با احتمال بيشتري واقعا براي درس خوندن اومده. (به تعداد استفاده من از شايد، احتمالا و .... توجه كنيد!)
آخر هم بگم كه همه آدماي اطراف من به اتفاق معتقدند كه براي پول در آوردن هيچ كجا بهتر از ايران نيست! فقط بايد راهش رو بلد باشي..... شايد بهتر باشه كه يك مدتي تو ايران كار كني (مثل درس دادن كه آتوسا مطرح كرده، اگه مشكل هزينه ها برات واقعا حاده) و بعد با درآمدش براي رفتن اقدام كني، شايد هم اون پروژه‌اي كه كار ميكني پول خوبي توش باشه و مشكلت رو حل كنه. شايد...

موفق باشي و اميدوار....!

[roshanak]

براتون یک پیغام خصوصی گذاشتم

[smahboob]

I definitely agree with Babak, this problem is here more worse than Iran , and also that is not your problem alone most students has these problems too. the best way is constrain on the successful and do not spend your energy, you have to accept some things instead of fight with them. You know in the first month that I had been here my professor told me that international students all time are better than US students but US students have better situation than us!!!, so do not worry you have the important thing: you are smart, therefore if you have you can do any thing. Babak gave you a wonderful recommend it is better go ahead with faith and strong and beside this working on your English and also on your score and improve your GPA
you can work and believe me that most students here have money problem but they never disappointed and try and in all case God give them some way only go ahead, try hard and be strong not for apply for all time in your live because in the US we have some point much more better than Iran and some point mush more worse than Iran,
do not pay attention to others only focus in your job and trust to God
good luck

[mehrdad1976]

دوست عزیز، به نظر می رسه مشکل اصلیه شما شرایط روحی بدیه که الان درش بسر می برید. بنظرم شما قبل از هر چیزی باید به یک آرامش درونی، اعتماد به نفس و تسط به شرایط برسی، به همین خاطر توصیه می کنم در اقدام برای پذیرش عجله نکنی. خصوصاً که در حال حاضر وضعیت مالی خوبی نداری و اینکار در حال حاضر ریسک بزرگی برات محسوب می شه. پس بهت توصیه می کنم درستو تموم کنی و یکی دو سال کار کنی فعلاً. تا هم از لحاظ مالی وضعیت پایدارتری پیدا کنی (توجه کن که علاوه بر هزینه های گرفتن پذیرش باید مقداری هم پول محض احتیاط همراه ببری) و هم اینکه در طول این مدت با داشتن سابقه کار مرتبط و مقالات بیشتر شانس گرفتن پذیرشت رو بالاتر ببری. در ضمن در طول این مدت فرصت خواهی داشت سطح زبانت رو افزایش بدی.

عزیرم، کار کردن به هیچ عنوان به معنای صرف نظر کردن از ادامه تحصیل نیست. افراد بسیاری بودند و اینجا هم الان افراد بسیار زیادی هستند که چند سال پیش فارغ التحصیل شدند و تازه امسال دارند برای پذیرش اقدام می کنند.

[atousa]

من به هیچ وجه موافق نیستم. اگه الان نگیری دیگه نمیشه یا خیلی سخته. از درس منفک میشی. استادا دیگه recommend نمیدن. عمرت تلف میشه. به نظر من همت کن. مطمئنم که میتونی.

[0hamed0]

سلام،

دوست عزیز، دلایلت برای رفتن اصلا کافی نیست، برای رفتن (و موفق بودن) انگیزه های خیلی مهمتری لازمه که تحمل سختی های اپلای و رفتن و موندن رو داشته باشه. چیزی که تو این مقطع می تونم بت بگم اینه که روی جواب بابک خیلی بیشتر فکر کن. در هر صورت اگه مشکل سربازی داری، شاید اگه کنکور ارشدو بچسبی بهتر باشه تا تو فوقت پول کافی جمع کنی.

ولی اگه نهایتا خواستی برای مستر بری و پول کافی نداری این نکات رو مدنظر داشته باش:

1- رزومه ت از نظر اسم دانشگاهت و معدلت خوب باشه (در غیر این صورت هم خرجت میره بالا و هم یه دانشگاهی میری که از نظر کیفیت فکر نکنم از اینجا بهتر باشه، مگر اینکه فقط تو فکر اقامت و از این حرفا باشی).
2- وثیقه سربازی رو باید یه فکری واسش کنی
3- اگه امیدی به یافتن پول کافی نداری (همون حدودی که آتوسا گفت)، زیاد رو امریکا حساب نکن.
4- تو برای سال بعد وقت داری مشکل تافلو حل کنی، ولی باید حل شه! خیلی مهمتر از مقاله و این حرفاست، بخصوص واسه رفتن برای مستر
5- اگه می خوای برای سال بعد اپلای کنی، کم کم پاره وقت شروع به کار کنی تا اون موقع میشه پول نسبتا خوبی جمع کرد واسه کانادا و اروپا
6- اگه پنج مورد بالا حل شد، می تونی روی کانادا و بورسهایی که تو اروپا و سنگاپور و ...هست فکرکنی

ضمن تأیید نظر بابک در مورد اختلاف طبقاتی یه نکته اضافه کنم:
میشه این موضوع رو از نظر اصل بقای تلاش نسلها نگاه کرد (حداقل اش اینه که روحیه بخش تره)، میدونی می خوام چی بگم، هیچ وقت به این نگاه نکن که تو چرا امکانات مثلا همایون شجریان رو نداری که خواننده شی، به این نگاه کن که تو این فرصت رو داری که خود شجریان شی و این تلاشت هم برای خودت و هم تا نسل ها باقی می مونه!